Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
11-07-2006
( wat we hopen te zien) Vondst 28.02.06 / Vondst oudste resten van zeewaardige schip
Vondst oudste resten van zeewaardige schip
28 februari 2006
Een team van archeologen van de unversiteiten van Boston en Napels hebben onlangs de oudste resten van zeewaardige schepen ter wereld en hun vrachtdozen ontdekt van het verloren land van Punt, een mytisch handelscentrum in de zuidelijke Rode Zee.
De ontdekkingen werden gedaan tijdens opgravingen in door mensen gemaakte grotten die eerder werden ontdekt door hetzelfde team nabij Wadi Gawasis aan de Egypte kust van de Rode Zee.
Ze zijn in een opmerkelijk goed conditie: unieke artefacten van cederhouten planken en dekhout, sommige met pen- gatverbindingen en koperen bevestigingen nog op hun plaats. Het bewijst dat de oude Egyptenaren prima scheepsbouwers waren en de vondsten geven aanvullend bewijs dat zji inderdaad Punt via de zee wisten te bereiken, tevens zou nu de locatie van Punt -wat al lange tijd een punt van discussie is onder wetenschappers- gevonden kunnen worden.
Naast het scheesphout en de vrachtdozen troffen de archeologen vijf parallelle uit de rots gehouwen kamers aan, die dienst deden als opslagruimte voor scheepstuig. "Eén van de kamers bevatte trossen scheepstouw, allemaal netjes geknopt, net zoals de zeelieden ze bijna 4000 jaar geleden achterlieten", vertelt Kathryn Bard, een professor aan de universiteit van Boston en mede-verantwoordelijk voor de opgravingen. "We waren sprakeloos toen we die grotten zagen."
Een grote stenen anker, scherven van Egyptische voorraadpotten, een kalkstenen tablet van farao Amenemhat III waarop alle vijf van zijn koninklijke namen stonden beschreven, werden ook gevonden.
Gedurende de opgravingen van afgelopen voorjaar waarin de grotten werden gevonden, vond het team al twee cederhouten stuurriemen, de wetenschappers vermoeden dat deze werden gebruikt op 21-meter lange schepen uit de 15e eeuw BCE.
De Egyptische koningin Hatshepsut gaf opdracht voor een expeditie naar Punt. De riemen zijn prima bewaard en compleet, het is voor het eerst dat een stuurriem van een zeewaardig schip intact wordt aangetroffen. Vlakbij de riemen vond men stukjes aardenwerk die gedateerd zijn op 1500-1400 BCE en een stele met inscriptie van hieroglyfen met details van de expeditie naar Punt.
Het team zal pas in december terugkeren naar de opgravingssite. Het project, dat in 2001 begon, zal dan worden voortgezet
Egyptische mannen kunnen uitermate opdringerig zijn tegenover westerse vrouwen. Ook al gaat het om een kleine minderheid, het is niettemin vervelend en soms zelfs bedreigend.
In zijn algemeenheid raden we het af om als vrouw alleen door Caïro te lopen. Ga in ieder geval met z'n tweeën. Word je toch lastig gevallen word dan niet boos.
Veel effectiever is het om te vragen hoe ze het zelf zouden vinden als Westerse mannen dezelfde opmerkingen over hun vrouwen zouden maken.
Laat geen geld of kostbare zaken los slingeren in de kamer. Het hotelpersoneel is in principe betrouwbaar, maar de lonen liggen laag en de verleiding wordt daardoor extra groot.
De indruk bestaat dat moslims hier vaak orthodoxer zijn dan in hun land van herkomst.
Nahed Selim: Dat klopt. Maar moslims komen vaak terecht in subculturen, in ghettos en wijken in Nederland waar de sociale controle groot is. Hun ideeën zijn al 20 tot 30 jaar onveranderd terwijl hun landgenoten dit stadium al lang voorbij zijn. Persoonlijk denk ik dat een verbod op de hoofddoek kan helpen.
Veel vrouwen hebben zin om mee te doen met het westers Europese leven maar durven de stap niet te zetten omdat ze bang zijn om afgewezen te worden door hun omgeving. Misschien kan een verbod op de hoofddoek de sociale controle verminderen en de aanpassing aan de westerse gewoontes bevorderen? Het zou alvast bijdragen tot de acceptatie van het secularisme en een betere integratie.
In je boek schrijf je dat de echte tegenstander van de traditie de kennis is. Wat bedoel je daarmee?
Nahed Salim: Wie echt gelooft in de absolute waarde van de koranteksten kan niet relativeren. Het gaat vaak om migranten die weinig onderwijs en ontwikkeling hebben genoten of in een achtergestelde sociale positie zitten. Voor hen is de traditie het enige criterium voor hun eigen waarde. Traditie is de plaag van de armen.
Zijn moslimscholen een goed systeem om kennis over te dragen?
Nahed Selim: Neen, absoluut niet. Ik ben bevreesd voor het moslimonderwijs dat we nu in Nederland kennen. Want welke islam wordt daar onderwezen? De orthodoxe strekking die vasthoudt aan criteria die al 14 eeuwen voorbij zijn en die geen vooruitgang wil maar teruggang. Kinderen zien de feitelijke ongelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen thuis op die scholen alleen maar bevestigd. Zo kweek je een generatie die totaal geen aansluiting meer heeft met de Nederlandse samenleving. Ik denk dat ouders die hun kinderen naar een moslimschool sturen een enorme fout maken. Hun hoofdzorg zou moeten zijn dat hun kinderen meer toekomstkansen krijgen maar daar gebeurt het tegenovergestelde. Moslimscholen belemmeren de integratie omdat integratie uiteindelijk berust op het begrijpen van de basisnormen en waarden waarop de westerse samenleving gebaseerd is. Ik denk aan de seculiere samenleving met de scheiding van kerk en staat en de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen. Dat zijn zaken die men in islamitische scholen ondergraaft.
Hoe wordt er les gegeven in islamitische scholen? Zitten jongens en meisjes er door elkaar zoals in de meeste scholen?
Nahed Selim: Neen, die zitten gescheiden. Meisjes aan de ene kant en jongens aan de andere kant. En de meeste leraressen dragen een hoofddoek. Maar gevaarlijker is het feit dat er vooral geredeneerd wordt vanuit traditioneel orthodoxe ideeën. Als je de leerlingen vraagt wat ze het belangrijkste vinden, de islam of de Nederlandse samenleving, dan zeggen ze de islam.
De religieuze programmas worden geimporteerd uit de landen van herkomst waar ze geschreven zijn door aanhangers van de Moslimbroederschap en andere orthodoxe groeperingen. Die passen helemaal niet bij de Nederlandse samenleving. En daarbij moet je ook weten dat dit niet alleen gesubsideerd wordt door de Nederlandse samenleving maar ook vanuit Saoudi Arabië en andere orthodoxe moslimlanden.
Hebben we nood aan een soort derde feministische golf?
Nahed Selim: Dat vind ik een heel goed idee. We hebben in de islam verschillende stromingen en interpretaties gekend. Wat echter nog ontbreekt is een feministische stroming. Het zal ook nodig zijn dat vrouwen hun krachten bundelen want de tegenkrachten in de moslimwereld zijn enorm.
Wat hoop je met dit boek te bereiken?
Nahed Selim: In de eerste plaats hoop ik hiermee het beeld van de moslimvrouw te veranderen. Moslimvrouwen worden immers op vele gebieden uitgebuit, maar vooral op het gebied van liefde, waardering en seksualiteit. En juist daarover werd tot nu toe het meest gezwegen.
In de tweede plaats richt ik mij tegen het cultuurrelativisme. Het zijn immers vaak linkse partijen in West Europa die moslimvrouwen in de steek laten door voortdurend te roepen dat ze vast moeten houden aan hun eigen cultuur. Ik hoop dat ze inzien dat dit niet werkt. Eigenlijk zijn ze hypocriet want waarom gunnen ze zichzelf de emancipatie en de gelijkwaardigheid van man en vrouw maar ontzeggen ze dit aan moslimvrouwen? Die hebben daar ook recht op.
Nahed Selim: Volgens vers 4:34 van de koran wel. Die zegt: Maar zij van wie jullie opstandigheid vrezen, vermaant haar, laat haar alleen in bed en slaat haar. Elke vrouw die zichzelf en de koran serieus neemt, moet zich bij het lezen hiervan verraden voelen. Juist daarom zeg ik dat we ons niet letterlijk aan die teksten moeten houden. Misschien was het 14 eeuwen geleden normaal dat vrouwen geslagen werden maar nu kunnen we dat niet meer accepteren. Hetzelfde met de slavernij. Dat was toen ook heel gewoon maar is niet meer van deze tijd.
Hetzelfde ook met de bepalingen over seksualiteit.
Nahed Selim: Vers 2:223 van de koran stelt: Uw vrouwen zijn een akker voor u, zo komt dan door uw akker zoals gij maar wilt. Dit geeft alle seksuele macht aan de man over de vrouw.
Ook die tekst kan je maar begrijpen als je terug gaat in de tijd. Wat we van die tekst weten is dat vrouwen in de Medina gans andere seksuele gewoontes hadden dan de mannen en vrouwen die uit Mekka kwamen. Na een tijd trouwden ze onderling en gingen de mannen uit Mekka bepaalde eisen stellen aan hun vrouwen. De vrouwen waren het daar niet mee eens en gingen naar de profeet om zich te beklagen. In eerste instantie wou de profeet hen gelijk geven. Maar de mannen hadden met de invoering van de islam al heel wat voorrechten moeten afstaan. De islam dreigde voor hen veel te pro-vrouwelijk te worden. De profeet veranderde toen van mening en gaf de mannen gelijk want hij vreesde hun aanhang te verliezen.
Islamkenners stellen dat de koran een verbetering inhield voor het lot van alle mensen en vooral van vrouwen ten opzichte van de pre-islamitische periode. Klopt dat?
Nahed Selim: Ja en neen. In sommige stammen hadden vrouwen een behoorlijke status maar in andere dan weer niet. Zo was het voor de islam bij bepaalde stammen gewoon om babymeisjes levend te begraven. Dat heeft de islam verboden.
Ook inzake erfenissen was het een verbetering voor vrouwen. Voor de islam kregen alleen mannelijke erfgenamen een deel, sindsdien ook de vrouwen. Maar stilaan zijn de mannen de koran zodanig gaan interpreteren dat ze hun voordelen konden behouden. Bijvoorbeeld met die hoofddoek. Maar ook de scheiding in leefruimte tussen mannen en vrouwen en het feit dat vrouwen het huis niet uitmochten en dat ze niet mochten uit werken. Terwijl dat allemaal niet in de koran staat. Mannen hebben het woord van de profeet aangepast om hun voordelen te behouden.
Is de slechte positie van de vrouw in de islam dan niet te wijten aan het absolute monopolie van mannen op het gebied van de theologie?
Nahed Selim: In het begin was er één uitzondering, namelijk Aisja, een van de vrouwen van de profeet die tot lang na zijn dood leefde en een van belangrijkste vertellers van de overleveringen (van de woorden en handelingen van de profeet) is. Maar na haar dood werden vrouwen steeds meer gedwongen om zich terug te trekken uit het openbare leven en zich nog enkel bezig te houden met huishoudelijke taken. Het bestuderen van de koran is nu een absoluut voorrecht van de mannen.
Hoe belangrijk is de maagdelijkheid in de islam?
Nahed Selim: De koran heeft het geheel niet over de maagdelijkheid. Er wordt alleen gesteld dat seksualiteit binnen het huwelijk moet plaats vinden. Aanvankelijk was maagdelijkheid niet zo heel belangrijk. Kijk naar de profeet, van al zijn vrouwen was er maar één maagd en de anderen niet.
Blijkbaar was dat toen niet zo belangrijk.
Nu zeggen imams van wel. De eis tot maagdelijkheid maakt dat meisjes gevangen zitten tot hun huwelijk. De ouders ervaren hun dochter als een last die men overal vandaan moet houden om ze als maagd te kunnen uitleveren aan een man.
Je wijst ook op de nefaste impact van de bruidschat die in de moslimcultuur nog zeer gebruikelijk is. Waarom is zo een bruidschat nefast?
Nahed Selim: Er worden nog steeds exorbitante bedragen betaald. Dat gaat over 10.000 euro en meer naargelang de vrouw en haar status. Maar eigenlijk is het fout dat er betaald wordt om een vrouw te verkrijgen. Het zorgt ervoor dat de vrouw in een minderwaardige positie blijft ten opzichte van de man.
Als je zoveel voor een vrouw hebt moeten betalen voor een vrouw dan eis je ook gehoorzaamheid. Alsof de man daarvoor zijn hele leven aanspraak kan maken op haar gratis huishoudelijke en seksuele diensten.
Dat is niet goed. Menselijke relaties mogen niet bepaald worden door geld. Bruidschatten zouden moeten afgeschaft worden want het is een miserabel surrogaat voor een echt partnerschap en wederzijds respect tussen man en vrouw.
Een goed huwelijk bestaat pas als de twee partners echt om elkaar geven.
Nahed Selim: Nooit. Ik gruwel ervan. Het gaat niet alleen over een stuk stof maar over het ganse idee erachter. Voor orthodoxe moslims is het lichaam van de vrouw een schande en moet het daarom bedekt worden. Daaruit blijkt een grote minachting voor de vrouw. Welnu, ik zie mezelf of mijn uiterlijk niet als een schande. Integendeel ik zie mezelf als evenbeeld van God. Hoe kan men een schepsel dat God gezegend heeft met verstand minachten? Dat is een totale misinterpretatie.
In de voorbije maanden waren er in Frankrijk, België en Nederland betogingen van moslimmeisjes en vrouwen die opkomen voor het recht om de hoofddoek te mogen dragen. Ze zeggen dat dit hun eigen keuze is. Klopt dit?
Nahed Selim: Ik betwijfel sterk of dit hun eigen keuze is. Ik weet dat in heel wat families de hoofddoek wordt opgedrongen aan de dochters vanaf acht of negen jaar. Ik kan mij niet indenken dat een kind met zo een hoofddoek wil rondlopen. Kinderen willen maar één ding en dat is hetzelfde zijn als andere kinderen. Dat ze met die hoofddoek moeten afwijken van anderen vinden ze helemaal niet prettig. Meisjes die zon hoofddoek van jongsaf aan moeten dragen zijn er op hun zestiende zo aan gewend dat het een onderdeel van henzelf is geworden. Dat noem ik echter geen vrije keuze maar een opgelegde gewoonte.
Wat is dan de betekenis van die hoofddoek?
Nahed Selim: De hoofddoek is eigenlijk een onderdeel van een heel pakket van orthodox islamitische zeden die uitgaan van de minderwaardigheid van de vrouw tegenover de man.
Dat de vrouw totaal gehoorzaam moet zijn aan haar vader, haar broers en later aan haar man.
Dat haar enige taak bestaat in de voortplanting en het verder zetten van de familienaam. De hoofddoek heeft als bijproduct ook een hele cultuur teweeg gebracht. Namelijk de cultuur dat men in de moslimwereld alleen respect heeft voor vrouwen die zich zoveel mogelijk bedekken. En dat respect wordt afgemeten aan de mate waarin de vrouw zich daaraan onderwerpt.
Dat betekent dat vrouwen die zich daar niet aan houden, of ze nu gelovig zijn of niet, geen respect verdienen. Dat betekent dat men vrouwen die schaars gekleed lopen mag lastig vallen, zoals zo vaak gebeurt. Gans deze cultuur heeft geleid tot dramas zoals beschreven in het boek Ontsnapt uit de hel van Samira Bellil die het slachtoffer werd van groepsverkrachtingen.
Tijdens een lezing over Rotterdam, vrouwvriendelijke stad stelde je dat als vrouwen aan de macht waren de wereld een stuk veiliger zou zijn, want vrouwen zijn aanzienlijk minder gewelddadig dan mannen. Meen je dat echt?
Nahed Selim: Daar ben ik van overtuigd. Kijk naar alle geweldplegingen, mishandelingen en verkrachtingen. Kijk naar al dat georganiseerd geweld zoals terrorisme en oorlog. De aanstokers en daders zijn bijna steeds mannen. Waarom doen mannen dat? Is het een aangeboren drift of een kwestie van opvoeding? Ik weet het niet. Maar ik weet wel dat om hier iets aan te veranderen het goed zou zijn dat meer vrouwen deelnemen aan het beleid zodat ze mee vorm kunnen geven aan onze samenleving.
Een andere uitspraak is dat de grootste problemen van de grote steden niet alleen de criminaliteit en het geweld op straat zijn, maar vooral het verborgen geweld binnenshuis. Is dat zo, ook hier in Nederland?
Nahed Selim: Ja. Als tolk kom ik vaak in contact met migranten die aan de de rand van de samenleving staan. Het is afschrikwekkend hoeveel geweld daar voorkomt. Vrouwen worden geslagen en ook kinderen zijn vaak het slachtoffer van huiselijk geweld.
Er zijn natuurlijk ook autochtonen die hun vrouw slaan maar daar is het eerder een uitzondering. Bij veel Marokkaanse en Turkse gezinnen is het de regel. Ik weet goed wat ik zeg want ik zie die vrouwen in opvangcentra en blijf-van-mijn-lijf huizen waar ze na mishandeling in het gezin naar toe vluchten. Ik denk dat er een volledige omslag moet komen in het denken van de doorsnee migranten.
Nahed Selim: Dat was bij toeval. Eigenlijk wilde ik film studeren in Frankrijk maar ik kreeg er geen verblijfsvergunning. Via een Nederlandse vriendin ben ik dan in Nederland terecht gekomen. De eerste twee jaar heb ik allerlei jobs gedaan om wat geld te verdienen. Als arbeidster aan de lopende band, als schoonmaakster, enzovoort. Nadien ben ik gaan studeren aan de filmacademie en nog later ging ik aan de slag als vertaler-tolk. Ik woon nu al 23 jaar in Nederland.
Waarom heb je dit boek geschreven?
Nahed Selim: Omdat ik mij zorgen maak over de situatie van de moslimvrouwen in Europa.
Want ook hier hebben de orthodoxe moslims een machtspositie veroverd. Meer nog, ik merk in Nederland zelfs een algehele acceptatie van de minderwaardige positie van de vrouw binnen de islamitische gemeenschap. Als ik daar kritiek op had dan werd ik daar vreemd voor bekeken, in de zin van dat is toch jullie cultuur? Zowat 15 jaar geleden werd ik gecontacteerd door Teleac dat toen programmas maakte ter bevordering van de integratie van Marokkaanse en Turkse vrouwen.
Ik stelde voor om te praten over voorbehoedsmiddelen, over studiemogelijkheden, over kansen op de arbeidsmarkt, allemaal zaken die echt belangrijk zijn. Maar dat vonden ze veel te revolutionair.
In de plaats daarvan maakten ze lullige programmas zoals hoe je een strippenkaart kan kopen op de tram. Blijkbaar was dat het meest verregaande dat je aan een allochtone vrouw kon vertellen. Ik heb altijd de ambitie gehad om zaken te veranderen voor de vrouw zodat ze een waardig leven kan leiden net als de man.
Met mijn boek wil ik aantonen dat mannen de koran gebruiken om hun dominante positie veilig te stellen. Dat ze de koran gebruiken om de vrouw af te schrikken en te intimideren. Ik wil ermee zeggen dat iedere mens capaciteiten heeft om zich te ontwikkelen en dat je de koran niet mag gebruiken om dit aan vrouwen te ontzeggen. Men mag vrouwen niet gevangen zetten in een leven van 14 eeuwen geleden.
Moslims zijn dus niet verplicht om de bepalingen in de koran letterlijk te nemen?
Nahed Selim: Inderdaad. De voorschriften in de koran hoorden thuis in een bepaalde tijd en in een bepaalde cultuur. Maar die tijd en cultuur zijn al lang voorbij. Ze zijn gewoon achterhaald. Mij gaat het eerder over de geest van de religie en de persoonlijke invulling ervan voor je eigen leven. De koran is geen wetboek en kan ook niet als een wetboek gebruikt worden.
Ben je zelf gelovig?
Nahed Selim: Ik denk het wel. Maar ik voel me meer verwant met de mystiek van de islam. De mystiek en de filosofie is het beste dat de islam heeft voortgebracht en niet de theologie of de orthodoxe interpretatie ervan. Ik voel me meer verwant met de internationale Soefibeweging. (De Soefibeweging legt de nadruk op het universele in alle religies en op de algemene broederschap.
Het uitgangspunt is dat alle godsdiensten een gemeenschappelijke kern hebben. De godsdiensten worden opgevat als verschillende wegen die alle tot hetzelfde doel leiden: de bewustwording van onze goddelijke afkomst en bestemming. Hierbij worden man en vrouw gelijkwaardg geacht; nvdv).
Er woedt in het Westen een felle discussie over een verbod op hoofddoeken voor vertegenwoordigers van de overheid en voor leerlingen in openbare scholen. Staat in de koran dat vrouwen een hoofddoek moeten dragen?
Nahed Selim: Neen dat staat niet in de koran. De verplichting om een hoofddoek te dragen volgt uit één welbepaalde interpretatie door Ibn Abbas, een tijdgenoot van de profeet Mohammed, van het woord zinat. Dat woord betekent sieraad, opsmuk, make-up of andere zaken die de schoonheid van een vrouw accentueren. Ibn Abbas heeft dat geïnterpreteerd als schoonheid in het algemeen en stelde dat alle lichaamsonderdelen van de vrouw met uitzondering van het gezicht en de handen bedekt zouden moeten worden in het openbaar
. Maar dat klopt niet. Ik zie in die tekst over de sieraden geen rechtvaardiging voor het opleggen van een burka, een chador, een nikaab of zelfs maar een hoofddoek. Die verplichting berust op bedrog, verdraaiing en misinterpretatie van de koran.
Nahed Selim: Mannen misbruiken de koran om vrouwen uit te buiten
In de moslimwereld zijn vrouwen vaak de laatste schakel in een lange keten van onderdrukten. Daarbij wordt dikwijls de religie gebruikt om de vrouw af te schrikken en te intimideren. In haar boek De vrouwen van de profeet laat Nahed Selim zien dat het beroep dat door mannen op de koran gedaan wordt vaak misplaatst is.
Daarvoor heeft de auteur de koran goed bestudeerd en probeert ze de vaak dichterlijke en cryptische omschrijvingen om te zetten in een hedendaags woordgebruik. Nahed Selim trekt traditionele interpretaties van de koran in twijfel en vraagt zich af wat de koran vrouwen in deze tijd te bieden heeft.
Ze gaat terug naar de tijd van Mohammed om de betekenis van allerlei voorschriften te doorgronden.
Nahed Salim werd in 1953 geboren in Egypte en werkt momenteel als vertaler-tolk. Ze schrijft regelmatig columns voor NRC Handelsblad en Opzij. Eerder publiceerde ze de opvallende roman Brieven uit Egypte. Haar nieuw boek, De vrouwen van de profeet, is belangrijk in de actuele discussie over de positie van de vrouw in de islam. Dirk Verhofstadt had een interview met haar in Amsterdam.
Je bent geboren in Egypte. In de inleiding van je boek schrijf je dat het leven voor vrouwen in Egypte dertig jaar geleden radicaal anders was dan tegenwoordig. Kan je dat toelichten?
Nahed Selim: In die tijd waren er veel minder religieuze groeperingen en hadden ze veel minder invloed op het dagelijks leven. Nasser voerde een socialistisch beleid dat gericht was op de emancipatie van zowel mannen als vrouwen. Dat was na de dekolonisering en men streefde toen naar modernisering en secularisering. Er bestond toen ook een daadwerkelijke scheiding tussen kerk en staat, er was veel openheid en niemand droeg een hoofddoek behalve dan op het platteland.
Hoe is dat allemaal veranderd?
Nahed Selim: Wel van die modernisering kwam niet veel terecht. De mensen wilden een beter leven maar dat kwam er niet echt behalve voor een kleine elite aan de top. Maar de echte schok kwam bij de nederlaag van Egypte in de Zesdaagse Oorlog tegen Israël dat toen alle steun kreeg van het Westen. Die nederlaag betekende een ommekeer in de moderne geschiedenis van Egypte en de ganse Arabische wereld. Vanaf dan zijn religieuze groeperingen zoals de Moslimbroederschap begonnen aan hun opmars. Op de muren verschenen slogans als Islam is the solution en men verkondigde dat men moest terugkeren naar de wortels van de islam en de traditie. Eerst kregen ze invloed op scholen en universiteiten. Er ontstonden allerlei verenigingen die banden hadden met die religieuze groeperingen. Uiteindelijk zijn ze ook doorgedrongen in het overheidsapparaat en kregen ze invloed op het leven van de mensen. Daarbij keerden ze zich vooral tegen de verworvenheden die de vrouwen hadden bereikt.
In een andere passage beschrijf je hoe je als kind op vakantie ging naar Alexandrië om er te gaan zwemmen in de zee. En dat dit plots niet meer mocht.
Nahed Selim: Ja, dat was in 1965. Als kind ging ik vaak zwemmen maar op een dag werden we hiervoor bekritiseerd vanuit religieuze hoek. Dat was heel pijnlijk want wij waren opgegroeid in een heel liberaal milieu. Vrouwen en meisjes mochten echter niet langer in badkleding rondlopen zodat we ook niet meer konden zwemmen.
En hoe ouder ik als vrouw werd, hoe meer deuren voor me toegingen en beperkingen werden opgelegd.
Langsheen de Nijl herinneren gigantische tempels en schitterende rotsgraven aan de pracht en praal van de faraos duizenden jaren geleden. Voor wie de wortels van onze beschaving wil terugvinden, is een reis naar Egypte meer dan de moeite waard.
Een tocht langs de Nijl, de levensader van dit land, brengt U bij het uitgebreide kunstpatrimonium.
Van zodra U aan boord stapt van dit luxueuze cruiseschip zal U in de ban zijn van een betoverende reis.
De boot
M/S NILE CROWN III *****
Een 5*-luxe boot die een lengte heeft van 82m en beschikt over 62 kajuiten, verdeeld over 5 dekken.
Op het eerste dek vindt U het restaurant,
op het tweede dek de receptie en de kajuiten,
op het derde dek de kajuit alsook het luxueuze salon en de fitnesszaal.
Op de brug n°4 bevindt zich de bar en kajuiten en op het bovenste dek (terras) het zwembad en solarium.
Op het bovenste dek is het terras uitgerust met een solarium met ligstoelen en strandlakens en een groot zwemdok met heerlijk verfrissend water. De gemeenschappelijke ruimten zijn allen voorzien van airco.
De Kajuiten
Zeer ruim en met smaak ingericht. Voorzien van individueel regelbare airco. Badkamer met douche/bad, toilet, haardroger, interne telefoonlijn, safe, TV, radio en minibar. De ramen kunnen geopend worden om te genieten van het prachtige zich op de Nijl.
Maaltijden
Ontbijt in buffetvorm. Maaltijden met bediening aan tafel, uitgezonderd de voorgerechten en desserts die in buffetvorm worden aangeboden. Thee en cake tijdens de namiddagen dat er gevaren wordt. Egyptische en internationale keuken.
info tijdens bezoeken: Bedek uw hoofd met een hoedje of een witte doek. Draag ook goede wandel of sportschoenen en lichte kledij tijdens de uitstappen.
en nog dit ....
U bevindt zich op een Nijlcruiser waar er steeds wel wat lawaai is te horen. Dit is afkomstig van de generatoren die elektriciteit produceren. Ook naburige cruisers die liggen afgemeerd kunnen door hun airconditioning wel wat lawaai produceren. Dus speelt het totaal geen rol of uw kajuit zich in het voor of het achterschip bevindt. Een geluidsvrije cruiser moet nog worden uitgevonden.
Als buitenlander kijk je toch wel op van al die veiligheidsvoorzorgen. Alles heeft te maken met de problemen die Egypte gekend heeft enkele jaren terug, waardoor gedurende 2 jaar bijna geen toeristen meer in het land kwamen. Belangrijk als je weet dat toerisme nr 1 van de inkomsten van Egypte is. Alle cruiseschepen hebben constant dag en nacht 2 toeristenpolitieagenten aan boord.
Elke excursie in de woestijn wordt in de vorm van een karavaan begeleid door politieagenten (voor- en achteraan).
Op straat is er letterlijk overal om de 50 meter een toeristenpolitieagent.
Achter de groene oase langs de Nijl aan de grens met de woestijn, zijn er om de 100 meter agenten.
Tussen de toeristen lopen "undercover" burgers met halfautomatisch geweer onder het hemd .
Alle rug- en andere zakken worden, op een deftige wijze) voor de ingang van tempels ernstig doorzocht op mogelijke bommen.
Men kan op zijn minst zeggen dat de regering werkelijk alles in het werk stelt om herhaling van incidenten te voorkomen. Voel ik me dan bedreigd? Neen, niet meer of minder dan ik in Spanje of Ierland zou zijn.
De nooit aflatende, opdringerige verkopers in kroezelige straatjes komen meer bedreigender over dan de mogelijkheid om ooit door een bom getroffen te worden.
Voor de echte liefhebber valt er in Egypte genoeg te koop.
De beste winkelsteden zijn Caïro, Alexandrië, Luxor en Aswan.
Populaire producten zijn sierraden van goud en zilver, glaswaar, potten, kleden en tapijten, manden, kruiden, antiquiteiten en houten voorwerpen.
De verscheidenheid en vindingrijkheid van de Egyptische ambachten biedt een rijk gamma aan voorwerpen en souvenirs, maar ... afdingen is de boodschap.
In de soeks van Cairo, Luxor en Aswan kan u de 'Gallabiehs' of de plaatselijke klederdracht kopen.
Daarnaast vindt u eveneens: koperen voorwerpen en lederwaren; gouden en zilveren juwelen; cartouches; kettingen; tapijten; kruiden; parfums; katoen en zijde-artikelen; papyrustekeningen (garandeer hun authenticiteit).
U bent er écht welkom maar ''geld en handel'' zijn een immer actueel gegeven en u wordt als reiziger beschouwd als een potentiële klant.
Hiermee willen wij zeker geen negatief beeld ophangen, maar u wel waarschuwen voor excessen en u vooral garanderen dat u steeds het recht hebt zelf te bepalen of u zich al dan niet aangetrokken voelt voor shopping.
Alexandrië staat er om bekend dat alles daar goedkoper is dan in de rest van het land met een gelijkwaardige kwaliteit. Zorgt u er in ieder geval voor dat uw koffer op de heenreis niet al te vol zit, want op de terugreis zult u daar zeker spijt van krijgen, alle bagage wordt gecheckt op overgewicht. Kijk voor meer informatie over het invoeren van souvenirs op de website van de douane.
Het postsysteem in Egypte is erg onberekenbaar en bij iedere brief of kaart is het steeds de vraag hoelang deze er over zal gaan doen.
Over het algemeen geldt dat kaarten als minder belangrijk worden beschouwd dan brieven. Zij worden dan ook minder snel doorgestuurd en doen er daarom langer over.
Bij het posten van uw brieven en kaarten heeft u vaak de keuze uit drie brievenbussen: express-post, luchtpost en gewone post. U kunt het beste kiezen voor de luchtpost.
Aan het telefoonnet wordt hard gewerkt en zeker in Caïro is de service al sterk verbeterd. Openbare telefoons zijn er niet veel, maar in sommige sigarenwinkeltjes staan wel munttelefoons waar u gebruik van kunt maken.
U kunt ook een telefoonkaart kopen bij een kiosk en gebruik maken van een openbare telefoon. Dit is niet extreem duur. Ook zijn er de speciale belkantoren, maar afhankelijk van het telefoonverkeer kan het nog wel eens heel lang duren voordat u doorverbonden wordt. Wanneer u vanaf uw hotelkamer belt, moet u rekenen op extra toeslagen. Dit is dan ook de duurste manier van bellen.
Wanneer u een collect call aanvraagt bij de hotelreceptie (dat veruit de goedkoopste manier van bellen is), wordt hier veelal een vergoeding voor gevraagd.
De meeste mobiele netwerken hebben bereik in Egypte, voornamelijk in de grote plaatsen (zelfs op de Nijl). Wij adviseren u om voor uw vakantie contact op te nemen met uw provider voor advies.
Internetten kan in de meeste hotels, anders is er in het plaatsje vaak wel een internetcafé te vinden.
In Egypte, ook wel het grootste openlucht museum ter wereld genoemd, valt genoeg te fotograferen. Voor de echte liefhebber is het een waar paradijs. Vrijwel iedere minuut valt er wel ergens een foto te maken.
In vrijwel geen enkel Egyptisch museum of graftombe mag gefotografeerd worden.
Houdt u goed in gedachten dat dit niet is om u te verplichten in het aanwezige winkeltje peperdure fotos te kopen, maar eerder om beschadiging van de bezienswaardigheid te voorkomen en te beperken. Fotografeert u daarom niet. U loopt dan ook niet het risico dat de bewaker uw fotorolletje met andere waardevolle kiekjes in beslag neemt. Vaak wordt u bij de ingang trouwens al gevraagd om uw fototoestel in te leveren.
Wanneer u fotos wilt maken van de lokale bevolking wees dan discreet.
U bent niet de eerste en enige toerist die in Egypte rondloopt en sommige mensen zijn het zat om gefotografeerd te worden.
Vraagt u altijd eerst beleefd of u een foto mag maken en betaal eventueel een kleine vergoeding (niet meer dan 50 piaters).
Door de eeuwen heen is de Egyptische keuken weinig veranderd. Wel zijn de invloeden van de Italiaanse, Turkse, Franse en Engelse keuken duidelijk terug te vinden en tegenwoordig heeft ook het bekende Chinese eten Egypte bereikt.
De Egyptenaren gebruiken een licht ontbijt dat vaak bestaat uit bonen (of bonentaart), eieren, augurken, verschillende kazen en jams. In uw hotel zult u echter een normaal Europees ontbijt geserveerd krijgen, dat bestaat uit koffie of thee, toast en broodjes, boter en jam en eventueel kaas en vruchtensap. De lunch is de hoofdmaaltijd in Egypte, al zullen de meeste hotels de hoofdmaaltijd s avonds serveren.
De gebruikelijke lunch valt tussen 2 en 5 s middags en wordt vaak gevolgd door een siësta.
De Egyptenaren zelf eten thuis traditioneel laat op de avond, meestal niet voor 22.00 uur en vaak bestaat deze maaltijd uit restanten van de zware lunch.
Over het algemeen zult u voornamelijk Europees eten geserveerd krijgen, maar probeert u ook eens iets van de Egyptische keuken. Een goed begin is molokhia, een hartige soep van in bouillon getrokken groente met knoflook, peper, koriander en rijst.
Een ander lievelingskostje van de Egyptenaren is duif. Deze worden geroosterd en opgevuld met rijst en zijn absoluut heerlijk alhoewel er wel weinig vlees aanzit.
Als dessert is de ommu-ali een echte aanrader. Dit is een pudding van rijst, melk, krenten en kokosnoten.
Frisdranken zijn in Egypte erg in trek, aangezien Moslims geen alcohol mogen drinken. Vruchtensappen en limonades zijn daarom bijna overal verkrijgbaar. Een Egyptische specialiteit is karkadeh, een dieprood gekleurd aftreksel van Hibuscusbloemen. U kunt deze zowel warm als koud drinken.
Aan de gewone koffie zit weinig smaak en daarom wordt over het algemeen Turkse koffie door buitenlanders gedronken. Bij de thee krijgt u een paar takjes mint geserveerd. Het is de bedoeling dat u deze door uw glas roert. Volgens de Egyptenaren bevordert het de spijsvertering en geeft het extra energie.
Wij zijn in het Hilton Long Beach geweest van 16-5 t/m 25-5. Wat een geweldig resort, niets anders als "lof" Het personeel is bijzonder vriendelijk, en niets is teveel voor ze, het eten, zowel ontbijt als lunch en diner is geweldig, voor elk wat wils. Buiten diner bij het zwembad is beslist een aanrader. De kamer die wij hadden was super, begane grond, 100 mtr van het strand, een eigen zitje en ligbedden. Ondanks dat het toch best een groot resort is, is alles spic en span en goed onderhouden. Voor de snorkelaars, er is een hotelrif voor de deur. Wij hebben best wel wat ervaring kwa 4/5 sterren hotels, en vonden dit toch eigenlijk wel de beste. We begrijpen dan ook niet dat mensen klagen over het eten bijvoorbeeld. Hurghada zelf vonden wij niet zo heel bijzonder, best wel een flinke rit met de taxi, en vrij opdringerige egyptenaren.
Wij zijn net terug van een weekje Hilton,het was fantastisch.Wij hadden een super mooie nette kamer met 2 balkons ook 1 met ligbedden.De hele dag wordt er van alles georganiseerd door het leuke animatie team. Het eten was goed voor elk wat wils en dan wil ik ook nog een goed woordje doen voor het super vriendelijke personeel.Dit was voor mij de 3e keer in Egypte en zeker niet de laatste keer maar dan komen we alleen nog maar terug in het Hilton Long Beach hotel!!
Net terug van een heerlijke week in het Hilton Long Beach Hotel. Personeel is erg aardig en werkt keihard. Eten is goed, kamer heel mooi. Heerlijk ontspannen daar! Ik kijk terug op een supervakantie! Een echte aanrader, wij gaan er vast nog wel een keer naar terug!
Vorige week zijn wij (2 volwassenen en 2 kinderen) 1 weekje naar dit geweldige resort geweest. Wij vonden het er helemaal top. Ongelofelijk aardige mensen, lekker eten, een prachtig zwembad en een hele nette kamer. Wat ons betreft een aanrader eerste klas. Wij gaan er zeker nog een keer naar toe.
Bezocht in Dec 2005. Gewldige kamers. Uitstekende bufetten. Vriendelijk en net personeel. Internet café. Fijne zwembaden o.a. 2 warmwater zwembaden die in Dec als het 's-avonds toch nog maar rond 20C is nog perfect zijn om in te zwemmen). Ontzettend mooie zee (je kunt zo 300m het water inlopen en dan ben je nog niet tot je heupen erin) met hier en daar interessante snorkelplekken. Taxi naar Hurghada centrum ca. 20 min.
Geld: De lokale valuta is de Egyptische pond (LE), onderverdeeld in 100 piasters. De LE is circa 25 eurocent waard.
Travellercheques in US-dollars en Euros worden overal geaccepteerd, net als contant geld in US-dollars en Euros.
Creditcards worden in het algmeen in hotels, restaurants en (souvenir-)winkels geaccepteerd. Het is aangeraden om contante US-dollars of Euros mee te brengen.
Wissel de laatste paar dagen niet te veel geld, de ponden zijn moeilijk terug om te wisselen, en de koers is ongunstig. Op vrijdag zijn banken en overheidsinstellingen gesloten, behalve op grotere luchthavens.
Munten worden in Egypte eigenlijk niet gebruikt, alleen biljetten. De biljetten zijn vaak smerig, en wie beweert dat geld niet stinkt heeft nog nooit aan egyptische ponden geroken.
Op veel plaatsen kun je pinnen (zowel op straat als in de beter hotels [hilton]), maar de automaten worden niet altijd regelmatig bijgevuld. Het is daarom verstandig om niet te vertrouwen op pin alleen.
Euro's worden geaccepteerd in toeristenwinkels. Als je op straat loopt heb je kans dat kinderen euro-munten willen omwisselen voor egyptische ponden of euro biljetten. Dit is geen wissel-truk, maar de banken willen geen munten omwisselen.
Fooien (baksjies) zijn helemaal ingeburgerd in de Egyptische samenleving. Houdt er rekening mee dat als je iemand vraagt iets voor je te doen, dat je hem dan een fooi moet geven, meestal 1 EP op zo. Egyptenaren die je spontaan en ongevraagd de weg wijzen zullen ook om een fooi vragen. Dit is echter niet noodzakelijk.
Klimaat & Kleding: Vergeet niet een goede zonnebrandcrème mee te nemen, liefst met een hoge beschermingsfactor. Een hoofddeksel is vooral in de zomer een aanrader. Gepaste kleding is gewenst bij het bezoek aan musea en religieuze plaatsen. Schouders, bovenarmen en knieën horen in principe bedekt te zijn.
Fooien: Fooien zijn niet altijd bij de reissom inbegrepen.Soms maakt men een pot !
De salarissen in Egypte zijn heel liggen. Sommige mensen zijn voor hun inkomen zelfs geheel afhankelijk van fooien. Het geven van baksheesh (fooien) is ingebakken in de Egyptische cultuur. Een fooi van 10% tot 15% is gebruikelijk en kan de service positief beïnvloeden.
Tip: briefjes van 1 Egyp. pond(=6BF) komen van pas om als fooi, voor o.a. WC-meneer.
Nederlanders, Belgen en Duitsers dienen in het bezit te zijn van een paspoort dat vanaf de vertrekdatum uit Egypte nog ten minste zes maanden geldig is.
Het benodigde visum voor reizigers met de Nederlandse, Belgische of Duitse nationaliteit wordt door Q-International ter plaatse bij aankomst geregeld. De kosten dienen bij aankomst te worden voldaan: 20 Euro per persoon inclusief service- en administratiekosten. .
De meest mensen in Egypte werken in de toeristische sector. Er werken ongeveer zes miljoen mensen in deze sector. Er varen op de Nijl ongeveer 250 Nijlcruisers die het traject Luxor - Aswan op en af varen. Op elke Nijlcruiser werken er ongeveer 75 personen. Er zijn in Egypte ongeveer 5.000 Egyptische gidsen werkzaam. Zes miljoen mensen werken als staatsambtenaren , doktoren ,advocaten, onderwijzend personeel en aannemers. Er zijn twee miljoen vissers en landbouwers werkzaam. Bovendien werken twee miljoen Egyptenaren in het buitenland in de landen gelegen rondom de Golf.
Het percentage aan werklozen bedraagt 8,2%. Het gemiddeld inkomenvan elke staatsambtenaar of arbeideris ongeveer vanaf 2500 Bfr tot 6000 Bfr per maand. Een liter benzine kost 12 Bfr of 1 Egyptische Pond. Een brood kost 2 Bfr en een krant kost 10 Bfr.
Openbaar vervoerin Egypte gebeurt met de bus of met de metro. Een ticketvan plaats naar plaats, kost ongeveer 5 tot 10 Bfr. Het snelst is het vervoer onder de grond via hetmetronet van Cairo. De treinen en de bussen die tussen de steden pendelen zijn goedkoop. Er zijn ook privé taxi`s en microbussen aanwezig die duurder kosten.
In de moslim maatschappij bestaat een huwelijk uit een contract tussen twee families.De familie van de bruidegom maakt in het begin een afspraak met de familie van de bruid om de toekomst te bespreken. De man die deze afspraak regelt is de vader van het meisje. Hij vraagt hem welk beroep en welk diploma hij bezit. Hij vraagt hem ook of hij een appartement bezit. Daarna bespreken ze wat ze aan de bruid als cadeau zullen geven. Tussen de verloving en de bruiloftsdag leren ze elkaar beter kennen. Als bruidsschat, geeft de bruidegom een bedrag aan de vader van de bruid. Daarmee koopt hij de meubels voor het appartement. De bruidegom moet ook de juwelen en de verlovingsring geven aan de bruid.Na een, twee of drie jaar of meer wordt er besloten wanneer de dag van het huwelijksfeest zal plaatsvinden.
Het huwelijksfeest wordt op straat, thuis, in een feestzaal of een groot hotel gehouden.De bruiloftsnacht is de beste nacht in het leven van het echtpaar.Het meisje moet tot deze nacht maagd zijn gebleven.Op de eerste dag van het huwelijk komt de moeder van de echtgenote naar hun huis en bereidt zij de maaltijd voor hen.Na de middag komen de families het bruidspaar bezoeken.In degrote steden kiesthet meisje haar echtgenootmaar in de kleine dorpjes kiezen de ouders een echtgenoot voor hun dochters, meestal van dezelfde familie, kennissen of van de buren.
De gemiddelde leeftijd waarop meisjes en jongens uit de kleine dorpjes huwen is tussen de 18 en de 21 jaar. Maar in de grote steden is dit tussen de 22en 29 jaar voor zowel meisjes als jongens. Gemiddeld zijn er 4 tot 5 kinderen per gezin. Tegenwoordig beperkt men zich tot 2 of 3 kinderen per gezin.
De militaire dienst in Egypte is verplicht voor jongens boven de 18 jaar.Een jongen wordt verplicht tot het uitvoeren van zijn militaire dienst als hij de enige zoon van het gezin is of de oudste zoon van een vader die boven de 60 jaar is.De duur van de legerdienst bedraagt 1 jaar voor universitairen, 2 jaar voor hogeschool studenten en 3 jaar voor de analfabeten. Ze moeten gedurende hun diensttijd dan ook leren hoe ze kunnen schrijven en lezen. Men krijgt 400 Bfr per maand als zakgeld.Men krijgt één week verlof per 40 dagen legerdienst. Meestal moet men zijn legerdienst volbrengen buiten de stad en ver van de plaats waar men woont.
Vanaf 6 tot 12 jaar gaat het kind naar een lagere school, daar leert hij rekenkunde, aardrijkskunde, tekenen, Arabische geschiedenis en gymnastiek. Hij leert ook vanaf het vierde jaar de Engelse taal.De lagere school is gratis en verplicht voor iedereen.De kleur van het uniform dat gedragen wordt in de lagere school is steeds beige.
Een schooldag begint vanaf 8 uur 's morgens en duurt tot 13 uur. Ze beginnen met de vlag van Egypte te begroeten en met een hoofdstuk uit de Koran te lezen. Het belangrijkste nieuws van de dag over Egypte en over de wereld wordt via een microfoon en luidsprekers voorgelezen. Dit duurt een half uur.
De Vrijdag is steeds een verlofdag. Sommige scholen nemen de vrijdag en de zondag vrij.Ze krijgen 6 of 7 lessen per dag. Er is een pauze tussen iedere les. Iedere les duurt 45 minuten. In de lagere school zitten de jongens en de meisjes samen op de schoolbanken. Als het kind geslaagd is gaat hij over naar de middelbare school. Daar moet hij nog 3 jaar leren.
Vanaf dan is het onderwijs niet meer gemengd.Ze dragen kleren met een grijze kleur.De MAVO is niet verplicht maar is in Egypte ook gratis.
De hogere middelbare school (VWO) is een school die gevolgd wordt voordat men aan een universiteit studeert. De studietijd bedraagt drie jaar. Hier bepalen de schoolresultaten en de cijfers van het laatste jaar naar welke universiteit en naar welke faculteit ze moeten overgaan.
Een leerling kiest zijn faculteit alleen zelf, als hij goede cijfers behaalt.Er zijn nog andere soorten van handelsscholen en technische scholen.De studies aan de universiteit zijn ook in Egypte volledig gratis.
Het studiejaar is in 8 maanden verdeelt en gespreid over twee termijnen. De zomervakantie duurt ongeveer vier maanden.Dit jaar in 2000 zijn er in Egypte ongeveer 16 miljoen studenten van alle leeftijden. Het onderwijs in Egypte is altijd gratis. Er zijn nog andere private scholen die een betere kwaliteit aan leraren kunnen bieden.Daar leren de kinderen vanaf de lagere school twee vreemde talen, namelijk Engels en Frans.
