Inhoud blog
  • Kerstmis 1914
  • Vriendschap is....
  • Mijmeren bij
  • 11 novemmber 2023
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Bezoek ook eens deze links
  • seniorennet.be
  • http://blog.seniorennet.be/lana/
  • Pierre GrandeGuerre
  • Ester en Leon
  • Derktje
  • charlotte
  • patty en freddy
  • trucker John
  • sloefke
  • maurits
    Bezoek ook eens deze links (vervolg 1)
  • Willy en Ria
  • Patty en Freddy
  • Corry Bosters
  • Paul Geyskens
  • met informatie over vliegtuigen
  • waaroemni
  • Over mijzelf
    Ik ben Letourneur Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam spitfire.leo.
    Ik ben een man en woon in Wolvertem (België) en mijn beroep is met pensioen.
    Ik ben geboren op 22/01/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: eerste en tweede wereldoorlog, geschiedenis en zo voort.....
    als een spitfire door de lucht
    mijmeringen en andere gedachten
    01-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sport is gezond en de trofee van de fair play gaat naar!!..

    Sport is gezond en de trofee van de fair play gaat naar……..

    Zondag 30 augustus 2009. Op het veld van Anderlecht gaat de beladen match door tussen de regerende landskampioen Standard en de veelvoudige landskampioen Anderlecht. De Standard-speler en uittredend gouden schoen Axel Witsel, gaat hard in op de aanvallende Wasilewski. De voet van Witsel blijft hoog hangen en bij het neerkomen komt hij volop op de kuit en scheenbeen van de Pool terecht. Dubbele open kuit- en scheenbeenbreuk is het gevolg van deze drieste interventie.

    Iedereen is het over eens dat dit niet kan op een voetbalveld, de verontwaardiging en de verbijstering tekenen zich af op vele gezichten. Witsel verdwijnt met een rode kaart naar de kleedkamer en volgt de wedstrijd verder vanuit de tribunes. Wasilewski wordt afgevoerd op een brancard richting kliniek en zal vermoedelijk voor minstens een jaar out zijn of voor altijd zijn loopbaan geëindigd zien.

    De hele zondagavond en maandag is het gebeuren het onderwerp van gesprekken, interviews op radio en T.V. en artikels in de geschreven pers.

    Jelle Van Damme verklaart dat de schuld van het hele gebeuren ligt bij de scheidsrechter. Arme Nzolo! Al enkele keren de kop van jut bij het fluiten van fouten tegen grote ploegen want die voelen zich dan gezocht. Al meerdere keren de sigaar als hij fluit ten nadele van kleinere clubs, want dan blijkt hij een vriend te zijn van de groten.

    Wat zal het nu zijn? Zoekt hij de grote ploegen of is hij er juist de vriend van? Voor zover ik het zo wat kan volgen, is de heer Nzolo een van de betere arbiters, met dien verstande dat het een mens van vlees en bloed blijft en dus eveneens onderhevig is aan goede en slechte dagen. Maar dat hij schuld zou dragen aan de beenbreuk van Wazilewski, is een brug te ver, mijnheer Van Damme. Niet hij begin de fout, maar uw collega – ook in de nationale ploeg – Axel Witsel! Hij was het die zonder nadenken als een stormram inging op de aanval van uw ploegmaat. Hij was het die onbesuisd de tackle aanging, hij en niet Nzolo!

    Dergelijke interventie hoort niet thuis op een voetbalveld! Heeft Witsel dit opzettelijk gedaan? Ik durf te hopen van niet, want indien dit wel het geval is, dan kan er maar een sanctie van toepassing zijn: voor altijd verbannen van een voetbalveld!
    Indien hij niet opzettelijk handelde – en ik wil geloven dat dit zo mag geïnterpreteerd worden – dan verdient hij uiteraard een gepaste sanctie, maar eveneens een degelijke psychologische begeleiding. Misschien zou een werkstraf van een tamelijk lange periode in een kliniek op de afdeling breuken een helend effect kunnen hebben en een inzicht in de menselijke(on)verantwoordelijkheid. Misschien ook niet, dit is voer voor psychologen en andere zielknijpers.

    Een ex-Standard-speler – Philippe Leonard – bestaat het te zeggen dat Wasilewski zijn verdiende loon heeft gekregen. Wat voor een uitleg is dat? Het is niet omdat Wasilewski een kwalijke reputatie heeft en nogal eens met zijn ellebogen durft te werken, dat zijn been moet gebroken worden en zijn verdere loopbaan op het spel moet gezet worden. Op die manier neemt men geen weerwraak. Voor de bestraffing van overtredingen zijn er scheidsrechters aanwezig. Men neemt het recht in ons systeem NIET in eigen handen!! De sharia is in onze contreien nog niet van toepassing naar mijn weten! De stelling van de heer Leonard verdient dan ook volledige afkeuring en ik zou het gepast vinden, moest hij hiervoor gesanctioneerd worden.

    Een van de Standard-spelers kwam op T.V. zeggen:’jullie vergeten dat Witsel ooit eens slachtoffer was van Wasilewski. Die plantte zijn studs in de rug van Axel en je ziet daar nog altijd de littekens van!’
    Waar hebben we het hier over? Wraak dus? Opzettelijke fout? Ik mag er niet aan denken.

    Als men probeert de feiten objectief te ontleden, dan moeten er toch wel enkele vaststellingen gedaan te worden:

    -          Lang op voorhand al werden de gemoederen van spelers, bestuur en supporters opgehitst door alle mogelijke stellingen, geruchten, interviews en media-informatie. Anderlecht-Standaard: dat was OORLOG! En ik die dacht dat voetbal een SPEL was. Even verkeerd gedacht zeker? Naïef van mij waarschijnlijk.

    -          De financiële belangen liggen veel te hoog. Niet alleen voor de clubs, maar evenzeer voor de spelers waarvoor winnen een kwestie van leven of dood wordt. Of anders gezegd een kwestie van veel of weinig verdienen. Op korte tijd rijk worden of in de middenmoot blijven. Het wordt meer dan hoogdringend dat men zich in de sportmiddens gaat bezinnen over de financiële aspecten van hete spelletje. Transferbedragen lopen de pan uit, lonen worden astronomische bedragen die niet meer in verhouding staan tot de verdienste!

    -          Als neveneffect van dit centencircus heb je de vergoelijking van de foutenlast. Sportlui wordt bijgebracht hoe ze de tegenstrever kunnen hinderen, stoppen zonder dat de scheids het opmerkt. Fair play blijft vooral beperkt tot het insigne op de arm van het shirt. Reclameren  en zijn gelijk willen halen bij de arbiter als men duidelijk in de fout is gegaan, is de regel geworden, niet de excuses naar de tegenstrever toe die men bezeerde of hinderde op een geniepige manier.

    -          Sportcommentatoren hebben de neiging dergelijke fouten goed te spreken – zolang het maar geen been- of andere breuk wordt.

    -          En de arme eenzaat die over het veld crost en tracht alle onheil te voorkomen, wordt beladen met alle zonden Israëls alhoewel hij ook maar een mens is met alle beperkingen van dien. Twee ogen die alles moeten proberen in het oog te houden, rondom, zelfs achter zijn rug! Ga er maar eens voor staan?!

    Zijn er oplossingen? Uiteraard zijn er oplossingen. Ze zullen niet alles van de velden verwijderen, maar ze kunnen toch een halt toe roepen aan de niets ontziende brutaliteit die er nu heerst.

    -          Beloon de meest faire speler haljaarlijks of trimestrieel met een flinke geldelijke beloning.

    -          Neem hem die af als hij daarna zwaar in de fout gaat.

    -          Zet twee hoofdscheidsrechters op een veld, een op iedere helft en laat toe dat er raadplegingen gedaan worden van de opnamemachine.

    -          Sanctioneer niet gefloten vuile fouten op basis van opgenomen beelden. Niet alleen met een schorsing maar tevens met de betaling van een persoonlijke boete die op geen enkele wijze mag gedragen worden door de club of enig ander persoon.

    -          Trek vlugger een rode kaart bij ernstige overtredingen. Let vooral op de fouten binnen de rechthoek bij het trappen van vrije schoppen en corners. Het duwen en trekken aan ledematen of kledingsstukken moet maar eens gedaan zijn.

    -          Beloon spelers die toegeven dat ze de bal nog raakten voor hij over de lijn ging. En zorg er voor dat faire spelers elke zondag in beeld worden gebracht.

    Sommigen zullen beweren dat dergelijke manier van handelen een match kapot maakt. Laat het dan zo maar zijn, als dit consequent volgehouden wordt, dan zullen spelers met de tijd misschien terug plezier krijgen op veld en wordt voetbal wat het hoort te zijn: een spel waar je de ene keer wint en de volgende dan weer verliest.

    Mogen we hopen op wat redelijkheid vanwege de clubs en de beleidsmensen? Zoals Will Tura het zingt: ‘hoop doet leven’.

    Zolang de mentaliteit niet verandert, zien ze me nooit meer op een voetbalveld.

    01-09-2009 om 02:20 geschreven door spitfireleo

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Justitie onder vuur!

    Justitie onder vuur!

    Situering van het probleem

    De Fortis-bank springt verder dan haar stok lang is, vooral omwille van ambitie om de grootste te worden in dit land en valt als slachtoffer van de sneeuwlawine die de internationale kredietinstellingen meesleurt in een genadeloze ramp.

    De grote baas van het Fortis imperium, Maurice Lippens, heeft duidelijk zijn hand overspeelt wanneer hij de Nederlandse AMRO bank wil naasten. De grootste slachtoffers zijn in eerste instantie waarschijnlijk de vele personeelsleden die – aangespoord door hun leidinggevende managers – hun spaartegoeden hebben geïnvesteerd in hun bank. In tweede instantie volgen uiteraard de vele kleine spaarders die -  omwille van de gecertificeerde veiligheid van deze kredietinstelling en de reclame door de haute finance wereld gesteund door de nationale instanties – hun geld belegden in allerlei producten met veelbelovende winstperspectieven. In derde instantie zullen er wel groot kapitalisten zijn die omwille van traditie en misschien wel vanuit de familie, meegegaan zijn in het financieel avontuur van de Fortis-moloch en die nu eveneens de kwalijke gevolgen ondervinden van het tomeloze speculeren door de leiders van de grootbank. Dat Maurice Lippens veel zou verloren hebben, blijft blijkbaar een zorgvuldig bewaard geheim en de man is zo te zien met stille trom een verborgen rustplaats gaan opzoeken. Van zijn kant blijft het alleszins zeer stil en ‘low profile’.
    Met zekerheid is dat de Belgische belastingsbetaler de grote ‘dupe’ is van het hele gebeuren. Niet alleen Fortis duikelde fors naar beneden, maar ook tal van concurrenten zoals o.a. Dexia en KBC om er maar twee te noemen, gingen kopje onder en allen moesten door een massaal investeren en waarborg geven vanwege de overheid gered worden. Je kan moeilijk een zwaardere rugzak aan financiële problemen laten dragen door de gemeenschap.

    Het is uiteraard niet de bedoeling in deze blog de randfenomenen te bespreken van het hele gebeuren. De zogenaamde intrusie van de wetgevende macht in de rechterlijke macht, kostte het hoofd en de job van de toenmalige eerste minister, Yves Leterme – die ondertussen internationaal floreert als nieuwe minister van buitenlandse zaken – en zijn compagnon de route, Van Deurzen, die als minister van Justitie zijn matten mocht oprollen en plaats ruimen voor de West-Vlaamse Stefaan De Clercq. Maar daarmee was duidelijk de kous niet af.

    Een rechter in opspraak

    In de uitlopers van de Fortis-affaire komt mevrouw Francine De Tandt – voorzitter van rechtbank van koophandel te Brussel – in het vizier. Niet alleen zou ze in de uitspraken omtrent de Fortis-zaak in eerste instantie gevonnist hebben in het voordeel van de Belgische staat, maar bovendien zou haar integriteit in het gedrang zijn omwille van enkele dubieuze uitspraken ten voordele van de cliënten van de advocaat Peeters. Deze zou o.a. eveneens de belangen behartigen van een persoon die in der tijd een bedrag van 500.000 euro zou geleend hebben aan de broer van de rechter – die trouwens borg stond voor deze lening. Vermits er problemen opdoken in verband met de terugbetaling van deze lening, vermoedde men dat de rechter – als een soort tegenprestatie – een tweetal keren ten gunste van de lener had gevonnist.

    Indien dit het geval zou zijn – en hopelijk kan een objectief onderzoek hieromtrent uitsluitsel brengen – dan getuigt het van weinig deontologie vanwege mevrouw De Tandt om een proces te vonnissen waarbij ze zijdelings belangen had of op zijn minst betrokken was. Ze had zich bijgevolg van deze processen moeten distantiëren en zich laten vervangen door de hiervoor in aanmerking komende magistraat.

    Erger is echter dat uit allerlei commentaren van met justitie betrokken personen – die meestal off the records hun mededelingen doen – zou blijken dat de betrokken rechter incompetent  zou zijn.
    Desondanks een negatief advies en een gerechtelijk onderzoek dat ten hare laste werd gevoerd ten tijde van de benoeming, werd ze benoemd door de toenmalige minister van justitie – mevrouw Onckelinckx -  met de goedkeuring van de Hoge Raad voor Justitie (HRJ). Deze HRJ werd in het tijdperk Dutroux in het leven geroepen om juist de integriteit en de capaciteit van de rechters te beoordelen alvorens een benoeming toe te staan. Dat mevrouw DeTandt de enige kandidate was, doet niets ter zake. In de carrièreplanning van andere magistraten kwam het ogenblik blijkbaar ongelegen om te solliciteren naar deze baan ofwel hadden ze andere en betere perspectieven voorgespiegeld gekregen. Wie zal het nu nog kunnen uitmaken? Het is alleszins duidelijk dat – indien de kandidate professioneel niet voldeed aan de vereiste criteria – de benoeming niet mocht doorgaan en een nieuwe kandidatuurstelling moest geopend worden.

    Doofpotoperatie of niet?

    De grote baas van de opsporingspolitie – Glenn Audenaert – moest overgaan tot het schriftelijk informeren van de minister van justitie op basis van een wetsartikel dat dit mogelijk maakt, zodat de minister zijn positief injunctierecht zou kunnen doen gelden. De geruchtenmolen was van dergelijke omvang dat niet meer kon gezwegen worden over de feiten en een objectief onderzoek zich opdrong. Dat hiervoor een uitzonderlijk wetsartikel moet gebruikt worden om recht te doen geschieden, is dus een veeg teken aan de wand, want het betekent immers dat men ofwel in de hiërarchie van mevrouw De Tandt uiterst slordig of nalatig is te werk gegaan ofwel dat men inderdaad dacht aan de bescherming van het systeem. Nalatigheid, schuldig verzuim of doofpotoperatie, wat er ook van zij, het is nu aan justitie om te bewijzen dat rechtspraak op een eerlijke manier kan gevoerd worden en dat er bijgevolg noch sprake is van bescherming, noch van een klassenjustitie, noch van een misplaatst favoritisme.

    Ontslag, mijnheer de minister?

    Uiteraard poneert de oppositie, vooral onder de mokerslagen van voormalig minister van justitie Renaat Landuyt , dat de huidige minister – die nota bene afkomstig is van dezelfde provincie maar helaas uit een andere partij – dan maar ontslag moet nemen. Stefaan De Clercq heeft sinds zijn aanstelling met hindernissen, al heel wat tegenslagen moeten incasseren waarvoor hij echt geen schuld draagt. Men moet in die zaken eerlijk en objectief blijven! In het Canvas-programma ‘Terzake’ op maandagavond, gaf eerste minster Herman Van Rompuy weinig hoop voor een vlugge doorbraak. Zelfs al zijn er reeds voorliggende plannen, dan nog moeten deze door het parlement geloodst worden vooraleer ze in werking kunnen treden. Dit is een kwestie van maanden eerder dan van weken.

    De roep om een volledige hervorming van justitie is dan ook overtrokken. Dat er bepaalde veranderingen moeten gebeuren lijkt me evident en ze moeten verder dragen dan het coördineren van een wet. Ze moeten het naar mijn mening wel mogelijk maken dat de wetgeving wordt herlezen zodat overlappende teksten en wetten kunnen uitgezuiverd worden en bovendien is het hoogst dringend dat wetsartikelen en de er aan gekoppelde straffen gemoderniseerd worden. Het lijkt me hoogst noodzakelijk dat men nu eens werk gaat maken van de evaluatie van de misdrijven en dat men de strafuitvoering in overeenstemming brengt met deze misdrijven en met elkaar. Sommige misdrijven worden met een belachelijk grote straf bedacht, terwijl andere – die toch wel ergere vormane aannemen – het mogen stellen met een belachelijk minimale straf. Daarenboven moet men de wetten eveneens herzien en aanpassen in verband met eventuele procedurefouten. De mensen op het terrein die de interventies en onderzoeken verrichten, hebben vaak weinig tijd om beslissingen te treffen en hebben al helemaal geen computer noch secretariaat ter beschikking om de zaken perfect te doen verlopen. Over bepaalde procedurefouten zou dus best door een speciale rechtscommissie of rechtbank moeten geoordeeld worden. Fouten die geen invloed hebben op het verdere objectieve verloop van de rechtsgang, zouden dan ofwel moeten kunnen aanvaard worden of uit de rechtszaak gehaald, zonder dat daarvoor het hele proces in het water valt. Het zou alleszins het aantal procedure-advocaten verminderen en er voor zorgen dat daders van misdrijven niet meer op vrije voeten worden gesteld omwille van een procedurefout die verder geen fundamentele invloed heeft op de rechtsgang. De burgers van dit land vragen rechtszekerheid en bestraffing van misdrijven die de maatschappij belasten en benadelen. Jan met de pet heeft geen boodschap aan zogenaamde procedurefouten die gangsters vrij spel geeft, alhoewel hun schuld duidelijk vaststaat.

    In mijn vorige loopbaan heb ik nogal wat contact gehad met – vooral – substituten van de procureur des konings en ik moet eerlijk bekennen dat ik dikwijls medelijden had met deze personen. Het aantal dossiers en de enorme pakken papier die hun bureau en de vloer van hun kantoor bevolkten waren niet van aard me gerust te stellen over de gevolgen van de gerechtelijke dossiers die er lagen. Vele van deze magistraten waren competent, zeer begaan met hun taak en vol goede wil, maar soms had ik de indruk dat ze niet anders konden dan pompen  of verzuipen.

    Hervormen? Hoe en wat hervormen?

    Wellicht moet in het kader van een hervorming ook daar eens aandacht aan geschonken worden. Een performant informatiek systeem gekoppeld aan moderne middelen, kan dit zeker verbeteren. Misschien moet er ook maar eens aan gedacht worden om de verlofdagen en het veel te lange reces van het justitieel apparaat te beperken en terug te brengen naar het modale aantal van de doorsnee burger. Het lijkt me niet van deze tijd dat magistraten  meer dan dertig werkdagen verlof hebben, de meeste van mijn landgenoten moeten het stellen met een gemiddelde van 20 dagen. Dat men daar maar eens ernstig over nadenkt! Dezelfde  opmerking zou tevens kunnen gemaakt worden voor de parlementairen, maar dit is een onderwerp van een ander debat.

    In de nasleep van de Codex Napoleon en de Franse rechtspraak hebben onderzoeksrechters in dit land een bijna nergens anders gezien autonomie in hun onderzoek. Ze hebben praktisch geen verantwoordelijkheid af te leggen en voeren hun onderzoek zoals ze het zelf willen en bepalen of ze voeren geen onderzoek. In bepaalde gevallen kan de Raadkamer beslissen dat een onderzoek of een deel er van moet overgedaan worden, maar in de regel zijn de O.R. nogal vrij. Het is dan ook frequent gebruikelijk dat zij hun onderzoeken uitbreiden – al of niet stilzwijgend – naar gelieerde misdrijven of vaststellingen, zodat het onderzoek meer in de breedte uitdijt dan in de diepte. Dit heeft uiteraard gevolgen voor de rechtsgang, maar ook voor de termijn waarbinnen een onderzoek afgesloten wordt. Advocaten van de verdediging zullen dit dan al vlug aangrijpen om de ‘redelijke termijn’ waarbinnen een in beschuldiging stelling moet verricht worden, in vraag te stellen en soms met succes. Het is niet ondenkbaar dat misdrijven aldus verjaren omdat de onderzoekstermijn gekoppeld aan procedureslagen, de zaak zo achteruitstellen dat verjaring kan ingeroepen worden. Dit is uiteraard vooral het geval bij correctionele misdrijven waar de verjaringstermijn van vijf jaar al vlug verstreken is. In sommige gevallen zijn is de verdediging met succes gaan pleiten in Luxemburg voor het Hof voor de rechten van de mens (EVRM) en werd de Belgische justitie veroordeeld omwille van het overschrijden van de ‘redelijke termijn’ waarbinnen rechtspraak moet geschieden.

    Als neveneffect komt nog een ander fenomeen om de hoek loeren. Indien immers alle zijdelings gelieerde zaken in een rechtsgang worden meegenomen, dan is het niet ondenkbaar dat de straffen worden opgeslorpt en dat enkel de zwaarste weerhouden blijft. Een dieptegericht onderzoek zorgt er dan weer voor dat ieder misdrijf afzonderlijk kan berecht worden en dat je dan eigenlijk een optelling van de straffen kan bekomen, hetgeen meer beantwoordt aan de verwachtingen van een bevolking die een neutrale doch rechtvaardige rechtspraak verwacht.

    Besluit

    Dat er hervormingen moeten geschieden bij justitie lijkt evident. Het moet echter doordacht, modern zijn zodat een efficiënte rechtspraak eerder de regel dan de uitzondering is. Incompetente magistraten of magistraten die niet beantwoorden aan de deontologische criteria van het ambt, moeten zonder pardon naar huis gestuurd worden, of belast met bijv. echtscheidingen en andere rechtspraak die geen invloed heeft op een normale rechtsgang.
    De competente magistraten moeten beloond worden met een juiste plaats waar hun inzicht, kennis en toewijding volledig tot zijn recht kan en mag komen.
    De rechtzoekende heeft geen boodschap aan een blinde Vrouwe Justitia die niet open staat voor een rechtvaardige rechtsgang, maar heeft nood aan een blinde Vrouwe Justitia die oordeelt en recht spreekt zonder onderscheid des persoons.
    Kan dit morgen? Neen, want daarvoor is de materie te delicaat. Er moet te werk gegaan worden met voorzichtigheid en stap per stap. Maar morgen kan daar wel een aanzet toe gegeven worden en dat zou al een hoopgevend begin zijn.

    01-09-2009 om 01:24 geschreven door spitfireleo

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 05/02-11/02 2024
  • 04/12-10/12 2023
  • 06/11-12/11 2023
  • 30/10-05/11 2023
  • 23/10-29/10 2023
  • 16/10-22/10 2023
  • 26/04-02/05 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 21/12-27/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 28/09-04/10 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 15/06-21/06 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 27/04-03/05 2009
  • 20/04-26/04 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 15/12-21/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
  • 24/11-30/11 2008
  • 17/11-23/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 03/11-09/11 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 06/10-12/10 2008

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!