Ik ben Letourneur Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam spitfire.leo.
Ik ben een man en woon in Wolvertem (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 22/01/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: eerste en tweede wereldoorlog, geschiedenis en zo voort.....
als een spitfire door de lucht
mijmeringen en andere gedachten
28-11-2008
car jacking
Gisterenavond eens goed gaan eten met een koppel vrienden (eveneens gepensioneerde collega en zijn eega) bij een bevriende Chinees in Vilvoorde. We kunnen het adres aan iedereen aanraden die eens goed wil eten voor een schappelijke prijs. In de Ming Dynastie, naast het Stedelijk Zwembad, wordt Chinees klaargemaakt door de man des huises, terwijl de vrouw zorgt voor een vlotte en vriendelijke bediening. Uiteraard werden de schotels min of meer aangepast aan de Westerse smaak, maar toch trachten ze zo veel mogelijk de originele samenstelling te behouden. Wij Chinezen dus....een echte aanrader - voor diegenen die dat soort voedsel lusten - is de verrassingschotel. Het is allemaal wel een beetje spannend in de zin dat je op voorhand niet weet wat op je schotel terechtkomt, maar het belet alleszins dat je steeds voor hetzelfde kiest. Met vier personen een schotel kiezen, betekent meestal vijf verschillende hoofdschotels voor je neus krijgen. Starten met een speciaal soepje, vervolgen met een warm voorgerecht (eens iets anders dan mijn geliefde gestoomde dim sum!) en daarna keuze zat: Ging je voor ribbetjes in een pikante saus? of voor Chinese garnalen in gembersaus? of nog voor filetpur op ijzeren plaat? of koos je gelakte eend met groentjes of ging je voorkeur naar kip een zoete sojasaus? Het maakte eigenlijk allemaal niets uit, er was genoeg om iedereen van alles te laten proeven en zo hoort het eigenlijk ook. De Chinese keuken is immers bedoeld om gezamenlijk te genieten. Een lekker dessert sloot het geheel af, meer moest dat niet zijn. Voor diegenen die niet zo vertrouwd zijn met de Chinese keuken, kan ik aanraden bij het eten Jasmijnthee te drinken, zonder suiker noch melk, in plaats van wijn of andere al of niet alcoholhoudende dranken. De thee is in eerste instantie een dorstlesser en biedt bovendien een goed alternatief voor die mensen die zouden verrast worden door het pikante van een of ander gerecht. Al bij al een gezellige avond met veel bijbabbelen zoals dat gaat als je je een tijdje niet meer gezien hebt. Het bewijs dat samen maaltijd houden een sociaal gebeuren is bij uitstek en dat de culinaire vluggertjes die de moderne mens tegenwoordig kenmerken, een verarming zijn, op sociaal gebied althans. Dit begint al bij een goed ontbijt, samen rond de tafel, maar hierop wordt nogal wat gezondigd zoals blijkt uit een recent onderzoek. Maar dat is een ander verhaal. Na deze lekkere culinaire samenkomst, was het tijd om weer huiswaarts te keren, wij richting Wolvertem, de vrienden richting Kampenhout. Vertrekkend vanuit Vilvoorde naar Grimbergen en Wolvertem op, wordt je geconfronteerd met de reeds lang aan de gang zijnde werken, zoals die momenteel schijnbaar in heel Vlaanderen aan de gang zijn. Om naar Vilvoorde te rijden vanuit ons dorp, moest je een goede kenner zijn van de verschillende wegen, want iedere dag was er wel een andere strook al of niet toegankelijk, maar uit Vilvoorde komend, had je meer geluk, want die rijrichting is altijd berijdbaar gebleven. Laverend van links naar rechts en van rechts naar links, zonder tegenverkeer weliswaar, kon je je weg altijd banen om naar de A12 te rijden. Om onze dorpskom te bereiken moeten we onder deze A12 (Brussel-Antwerpen via Boom) door rijden, door een dag en nacht helder verlicht brugtunneltje. Onder deze brug twee mannen met blauwe broek en blauwe pull, te voet...'kijk," zegt mijn vrouw,"is dat nu geen politie?" Ik had het niet gezien, tegenwoordig ben je meer meet snelheidsbeperkingen bezig achter je stuur, dan met de omgeving, nietwaar? Ze meende op de rug van die mannen het woordje 'politie' gezien te hebben. Ik vond het raar omdat ik nergens ee politieauto zag staan, maar verder besteedden we er geen aandacht aan. Vanmorgen wakker geworden bij de tonen van de wekkerradio en daarna het nieuws. 'Gisterenavond werden carjackers gevat door de politie in Wolvertem, nadat ze op de A12 werden achtervolgd na een schietpartij in echte Western-stijl." Zoiets werd er gezegd. Het drong eerst echt niet door, maar weeral was de vrouw even wakkerder dan ik, want ze legde wel de link met wat we de avond te voren hadden gezien. Voor hetzelfde geld waren we daar in de buurt op het ogenblik van de feiten. Om maar te zeggen dat je soms geluk moet hebben om 'niet het ongeluk te hebben op de verkeerde plaats op het verkeerde moment' te zijn. Even moet ik dan toch denken aan de ongelukkigen in Mumbay die dat geluk niet hadden en wel op de verkeerde plaats waren op het verkeerde moment. Je zal het maar meemaken! Het is toch opvallend dat het steeds onschuldige slachtoffers zijn die ten prooi vallen aan geweld. Ook in India weer. Mensen leven gemiddeld rond de 70 jaar (in onze contreien toch) hetgeen een korte periode is van aards vertoeven en ik vraag me dan soms af wanneer de mensheid eens zal beseffen dat ze deze korte tijd beter kan besteden aan opbouw en rechtvaardigheid, dan aan geweld dat nooit, maar dan ook nooit een oplossing heeft geboden. Zo ook het slachtoffer van de carjacking! Hoe traumatisch moet zulke ervaring wel niet zijn?! Daar wilde ik toch nog even blijven bij stilstaan en ook bij de politiemensen die in achtervolging gingen desondanks dat op hen gevuurd werd! Ze hebben dikwijls tegenslag dat ze in het nieuws komen als men er iets negatiefs over te zeggen heeft, maar dat velen onder hen plichtsbewust te werk gaan, wordt helaas al te dikwijls vergeten of 'normaal' gevonden. De groetjes krijg je ondertussen van spitfire.leo
