Bezoek aan het Natuurhistorisch museum te Brussel op 30 december 2008
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Al een hele tijd is onze kleinzoon van 8 jaar bezeten door dinosaurussen en bijgevolg heeft hij de reeks tekenfilmen over de dinos letterlijk grijsgedraaid. Geen minuut vrije tijd werd onverlet gelaten om de videos te bekijken tot grote wanhoop van mama, papa en zelfs oma en opa. Hier moest bijgevolg drastisch ingegrepen worden! Ik had al eens geopperd dat we tijdens een vakantie het museum van de dinosaurussen in Brussel maar eens moesten bezoeken, maar dit werd uitgesteld omwille van o.a. de werkzaamheden die men er recentelijk heeft doorgevoerd.
Dit museum herbergt o.a. de belangrijke collectie geraamtes van dinos die gevonden werden in Bernissart en geeft ook heel wat ruimte aan andere belangrijke fossielen en natuurwetenschappelijke informatie. Bovendien werd het museum ook voorzien van interactieve computers hetgeen voorzeker de interesse bij jongeren stimuleert.
Een beter ogenblik om een dergelijk museum te bezoeken was uiteraard de kerst- en Nieuwjaar vakantie: de strenge kou, het gebrek aan sneeuw en een opkomende teeveeverslaving
het waren allemaal redenen genoeg om zulk een bezoek te plannen. Zeer uitgebreide informatie vind je op de volgend website: http://www.natuurwetenschappen.be/institute/structure/geology/geotourism/musees/bxl_irsnb en je stelt onmiddellijk vast dat niet alleen de gebouwen en de tentoonstellingen werden aangepast, maar dat tevens gekozen werd voor een nieuwe naam: MUSEUM VOOR NATUURWETENSCHAPPEN. Het museum ligt in de Vautierstraat aan de rand van het Leopoldpark , in de onmiddellijke buurt van het Schumannplein en in de nabijheid van de gebouwen van de Europese Unie. Het staat expliciet vermeld in de informatie op de website en ik kan het nu bevestigen: het vinden van een parkeerplaats is geen sinecure. De parkings van het museum zelf zijn niet zo groot en waren inderdaad: volzet. Het is dus kwestie van wat rondrijden en ergens een plaatsje te zoeken. Een aanrader is dan wel: neem een plannetje van Brussel mee en noteer zorgvuldig de naam van de straat waar je je auto achterlaat. Vooral in de winterperiode is dit aangewezen; de bezoekuren eindigen om 18.00 uur en dan is het al wat donker hetgeen de oriëntatie absoluut niet vergemakkelijkt en voorkom je nodeloze paniek.
Regelmatig worden thematentoonstellingen georganiseerd en je kan dus kiezen voor een bezoek aan museum en thematentoonstelling of hetzij enkel aan de thematentoonstelling , hetzij alleen voor het vaste museumgedeelte. Wij kozen voor dit laatste omdat je algauw drie uren moet voorzien voor dat deel; een tijdsoptie die nog verder uitdeint als je publiek echt geïnteresseerd geraakt door wat er te zien valt en de nodige tijd neemt om alle teksten te lezen. Met een kleinzoon van 8 en een kleindochter van 5 jaar oud hadden we ingeschat dat we maximum de drie uren zouden volhouden, maar het zijn er meer geworden. Om half zes hebben we het bezoek afgebroken om eerste even langs de cafetaria voorij te gaan voor en drankje en een hapje. Dit kon nog net omdat om 18 uur alles gesloten wordt. Met een ouder publiek kan je dus kiezen voor een langere periode en tijdens de middag iets gaan eten in de cafetaria of picknicken met eigen materiaal in de daarvoor voorziene zaal.
Het is al bij al een boeiende ervaring geworden die we een volgende keer verder zullen zetten. Dergelijk alternatief is immers uitstekend om dagen van slechte weersomstandigheden op te vangen en is bovendien nog leerrijk. Iedereen die al was het maar een heel klein beetje geïnteresseerd is in de natuur en de herkomst van fauna en flora, wil ik sterk aanraden het museum eens te bezoeken. De prijs is best dragelijk en zijn volle bedrag waard.
Ik hoop binnen enkele dagen de gemaakte fotos te kunnen toevoegen aan mijn fotoalbums op ditzelfde net, maar voeg er hier toch enkele bij zodat je je een klein idee kan vormen over wat er allemaal te zien is.
|