Ik ben Toujour André
Ik ben een man en woon in Sint-Pieters-Leeuw (Vlaams Brabant) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tennis voetbal en schaken.
In ben de trotse vader van Christophe, Nathalie, Caroline en Pauline.
Ik heb een vaste relatie met de liefste Martine die bestaat.
Ik ben gemeenteraadslid voor Vlaams Belang en zet mij in voor Vlaamse belangen, normen en waarden. Recht door zee !
De extreem-rechtse Oostenrijkse politicus Jörg Haider (58) is vrijdagnacht verongelukt. De populist uit Karinthië raakte bij een inhaalmanoeuvre in de buurt van Klagenfurt van de weg, waarna zijn auto over kop ging. Hoewel hij zijn autogordel om had, liep Haider zware hoofd- en borstletsels op. Hij overleed op de plaats van het ongeluk.
Haider verongelukte nadat hij een bijeenkomst in Velden had gewoond. Hij was op weg naar huis. Een familiedrama een zijn vrouw, zijn twee dochters en zijn moeder, met wie hij dit weekeinde haar 90e verjaardag zou vieren.
1999 en FPÖ het succesjaar
Onder Haiders leiding behaalde de extreem-rechtse partij FPÖ in de landelijke parlementsverkiezingen in 1999 27 procent van de stemmen. Toen de FPÖ daardoor in de regering kwam, kondigde de Europese Unie diplomatieke en politieke sancties af tegen Oostenrijk, omdat uitspraken van Haider als antisemitisch werden gezien.
Louis Michel wou zelfs BELGEN skiën ontraden in Oostenrijk !
Terugkeer door grote poort
Bijna één op de twee Oostenrijkers onder de 30 jaar hebben, tijdens de verkiezingen van 28 september, op één van de twee extreem-rechtse partijen gestemd. Dat meldt het wekelijks tijdschrift Profil. De extreem-rechtse partij FPÖ van Heinz-Christian Strache en de populistische partij BZÖ van Jorg Haider hebben samen 43 procent van de stemmen gehaald in de leeftijdscategorie van 16 tot 29 jaar.
"Ik had niet verwacht dat ze zo veel stemmen zouden krijgen. Wat helemaal verrassend is, is dat vooral jongeren op BZÖ hebben gestemd, terwijl die partij eerder meer oudere kiezers aantrekt", zo zegt Manfred Zentner, socioloog aan het onderzoeksinstituut naar de jongerencultuur.
"Jongeren hebben schrik dat ze minder goed af zijn dan de vorige generatie. Hun grootste bezorgdheid waren de vreemdelingen, en de FPÖ was de einige partij die inzake het vreemdelingenbeleid iets concreets voorstelde", aldus Zentner. Zo stelde de FPÖ voor dat de sociale zekerheid alleen bestemd zou moeten zijn voor de Oostenrijkers zelf.
De Griekse kustwacht heeft 101 illegale vluchtelingen onderschept in de Egeïsche zee. De immigranten, die vooral afkomstig zijn uit Afghanistan en Irak, werden opgepikt van verschillende boten uit Turkije. Een 30-jarige Turk wordt intussen vastgehouden en wordt ervan verdacht 10 van de vluchtelingen naar Griekenland te hebben gebracht. De Egeïsche zee is een veelgebruikte vaarroute voor mensensmokkelaars die vluchtelingen naar Europa willen brengen.
Vier illegalen omgekomen in mijnenveld in Griekenland
Vier illegale immigranten zijn vannacht gedood toen ze een Grieks mijnenveld langs de grens met Turkije in het noordoosten van het land probeerden over te steken, zo meldde de politie. De overlijdens werden bevestigd door een woordvoerder van het Griekse leger die zei dat twee van de slachtoffers Georgiërs waren en dat de twee anderen waarschijnlijk dezelfde nationaliteit hebben. De lichamen van de vier mannen tussen 20 en 25 jaar werden vanochtend ontdekt tijdens een patrouille van het Griekse leger, aldus de politie. Het leger was gealarmeerd door de ontploffingen die ze 's nachts hadden gehoord.
Aangeduid De mijnenvelden zijn duidelijk aangeduid met lichtgevende panelen in het Grieks en het Engels. Bovendien is er een dubbele rij prikkeldraad rond gespannen, preciseerde het leger. Sinds 1994 zijn minstens 86 immigranten op deze manier gestorven en 73 anderen raakten gewond. Griekenland besloot in 1974 de grens met Turkije af te bakenen met mijnen na de inval van het Turkse leger in Cyprus. Het land heeft beloofd de zone te ontmijnen tegen 2011.
Illegale immigranten verongelukt in Turkije
Achttien illegale immigranten uit Afghanistan en Birma zijn in Turkije om het leven gekomen toen de vrachtwagen waarin ze zaten omsloeg. 23 inzittenden raakten gewond. Volgens de politie raakte de chauffeur waarschijnlijk de macht over het stuur kwijt. Bij het ongeluk waren geen andere auto's betrokken. De chauffeur is gevlucht. De slachtoffers zaten in geheime compartimenten. De vrachtwagen zou op weg zijn geweest naar Griekenland. (novum/ap/bdr)
De ongecontroleerde rush naar het "westen" blijft maar duren. Uit drie artikels van vandaagblijkt duidelijk dat Turkije zo lek is als een zeef. Turkije kan wel jacht maken op leden van de PKK, maar intussen verwaarlozen ze blijkbaar andere problemen.
De vluchtroutes van uit Afghanistan, Syrië, Irak e.a. lopen over dit land. Vraag is : wat willen ze daar echt aan doen ?!
Vlaming geeft Waal elk jaar bijna 1000 euro zegt NBB
De Vlaming geeft elk jaar bijna 1.000 euro aan de Walen : 967 euro om precies te zijn. De Brusselaar legt daar nog eens 211 euro bij. Dat blijkt uit een studie van de Nationale Bank van België, die voor het eerst de transfers in ons land in kaart brengt. Dat schrijft De Tijd.
Het levert elke Waal jaarlijks ongeveer 1.783 euro op...
Uit de studie blijkt dat zon 5,8 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië vloeit. En vanuit Brussel gaat er nog eens ruim 200 miljoen euro naar Wallonië. De transfers manifesteren zich vooral aan de zijde van de overheidsontvangsten. Dat heeft te maken met de hogere inkomens in Vlaanderen. Langs de directe en indirecte belastingen vloeit 5 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië en nog eens 83 miljoen van Brussel naar Wallonië.
De studiedienst van de KBC kwam in 2003 tot een bedrag van 5,4 miljard euro, maar onze partij had er onmiddellijk op gewezen dat dat een schromelijke onderschatting was: de KBC had wel rekening gehouden met de transfers in de sociale zekerheid, in de federale inkomsten en uitgaven en bij de financiering van de deelstaten, maar bijvoorbeeld niet met het relatief hoger aandeel van Vlaanderen in de aflossing van de Belgische staatsschuld. Indien dat ook in rekening wordt gebracht, wordt de jaarlijkse transfer dubbel zo groot.
De vele miljarden die jaarlijks van Vlaanderen naar het zuiden van het land vloeien, zijn geen teken van solidariteit meer, maar een door de Belgische staat georganiseerde diefstal. Het Vlaams Belang heeft geen probleem met échte solidariteit, maar daarvan is in België helemaal geen sprake. De geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië zijn afgedwongen en totaal ondoorzichtig. In het verleden stelden ook liberalen en christendemocraten deze mistoestanden aan de kaak.
Alle veelbelovende economische hervormingen, alle steun-, hulp-, reconversie- en Marshallplannen zijn stukgelopen op de inertie op het terrein en op politieke onwil. De verschillende plans voor meer tewerksteliing zouden het tij moeten keren hebben. De miljarden zijn blijkbaar niet of slecht geïnvesteerd of misbruikt geweest. Maar echt meer Franstaligen aan het werk krijgen, dat is de voorbije dertig jaar nog nooit gelukt. De Walen kùnnen de transfers natuurlijk wel wegwerken. Op dat punt heeft de Tijd gelijk. Maar ze willen niet.
Weerwraak en Geweld tegen politie is schering en inslag aan het worden
Dinsdag is in Schaarbeek een agent op klaarlichte dag neergestoken en beroofd. Op anderhalve maand tijd zijn er nu al drie Brusselse politiemannen neergestoken.
De 22-jarige Christopher, die niet in uniform was, bevond zich op 50 meter van zijn appartement toen hij plots in de rug werd aangevallen. Iemand nam hem in een wurggreep en zei: Nu ben je niet in uniform hé. Nu zing je een toontje lager dan onlangs op het Stalingradplein. Intussen werd hij door een andere persoon geslagen en vier keer gestoken met een cuttermes. De diepste wonde zit vlak naast mijn hart. Het kon veel erger geweest zijn, zegt hij vandaag in De Standaard. Volgens Christopher waren de daders jongeren van Noord-Afrikaanse afkomst. Ik gok dat ze een jaar of achttien waren.
Bruut geweld tegen agenten neemt jaar na jaar toe. Dat blijkt uit officiële cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken, vrijgegeven op vraag van Guy DHaeseleer (Vlaams Belang). In 2005 waren er maar liefst 5 keer zoveel gevallen van geweldpleging dan het jaar ervoor. In 2006 kwam daar nog eens een kwart bovenop, goed voor een totaal van 97 gewelddaden, die 116 gewonden opleverden met 1.279 dagen arbeidsongeschiktheid. De gegevens beperken zich tot de federale politie. Er zijn geen cijfers bekend gemaakt over geweld tegen de agenten van de 196 lokale politiezones, zoals de beruchte zone Brussel-Elsene. Het werkelijke aantal gevallen van agressie ligt dus nog veel hoger.
Zware gewelddaden tegenover politiepersoneel van de zone Brussel-Elsene zijn schering en inslag, aldus de vakbond VSOA. Deze feiten worden volgens de VSOA maar al te vaak verzwegen of geminimaliseerd. Onze mensen hebben af te rekenen met messen en molotovcocktails. Waarom kraait er geen haan naar als hier een agent wordt aangevallen? De vakbond eist dat het personeelstekort wordt aangepakt, en vraagt een beleid van nultolerantie voor het dragen van wapens en messen.
Het geweld in Brussel beperkt zich overigens niet alleen tot politieagenten. Deze week werd een cameraploeg van de RTBF in Molenbeek belaagd door een dertigtal allochtonen. De groep jonge Marokkanen begon hen te duwen, te slaan en te beledigen. Ze riepen ons dingen toe als hoerenjongen, racisten en zelfs Vlamingen, aldus RTBF-reporter Jean-Claude Defossé.
PS Die "monsieur" Defossé is de man achter de reportages achter "Le vrai visage du Vlaams Blok of het ware gelaat van het Vlaams Blok". Ondanks alle waarschuwingen van Vlaams Blok Belang destijds mocht hij nu zelf ervaren waarvoor wij al zo lang aan de alarmbel hangen. Aan den lijve ondervinden is de beste les voor deze journalisten van rood signatuur.
Dakloze Brusselaar neergeknuppeld omdat hij blikje bier drinkt tijdens ramadan
Een veertigjarige dakloze Belg is in Brussel door twee moslims bijna doodgeslagen omdat hij een biertje dronk in de ramadanperiode.
Serge had enkele dagen geleden een afspraak met de dokter, in een polikliniek in de Blaesstraat. Hij kwam te vroeg op de afspraak en omdat hij toch moest wachten, besloot Serge intussen een aperitiefje te drinken, een biertje.
Op dat moment kwam een oudere moslimman, die boven het dispensarium woont, naar beneden. De man nam het Serge bijzonder kwalijk dat hij het in volle ramadan, het aandurfde om in het openbaar een blikje biert te drinken. Toen even later ook zijn zoon Rachid naar beneden kwam, brak de hel los.
Vader en zoon sloegen Serge bont en blauw. Ze gooiden hem buiten het gebouw op straat. Daar vond Rachid een staaf met spijkers. Hij nam de staaf klopte daarmee op het slachtoffer. Rachid, amper 19 jaar, ranselde slachtoffer Serge meedogenloos af met die staaf bezet met spijkers.
De dakloze probeerde zijn gezicht te beschermen met zijn armen, maar kon niet voorkomen dat de geweldenaar een ader in zijn been raakte en het bloed uit de wonde deed stromen . Ondertussen was een groep jongeren ook mee begonnen Serge af te troeven.
Gelukkig was er een ooggetuige verwittigde de politie en ziekenwagen. Serge werd met spoed overgebracht naar het ziekenhuis. Hij had intussen liefst twee liter bloed verloren. Volgens de artsen is het een klein mirakel dat hij nog leeft. Zijn aanrander Rachid werd aangehouden.
Afwachten wat dit 'incident" voor een rechtbank zal opleveren... als het zover komt natuurlijk ! Geweld (zinloos of zonder reden) wordt zelden zwaar bestraft. We blijven onze hoop vestigen op justitie en rechtspraak.
Het kartel is dood, de Vlaamse regering uit elkaar gespeeld. De Vlaamse eensgezindheid en de beloofde staatshervorming liggen op het kerkhof. Maar Letereme mag blijven zitten in de Wetstraat en werd net als Verhofstadt destijds gedegradeerd tot marionet van de Franstaligen. Dat is de tragische balans van 15 maanden pokerspel waarbij de Vlamingen zich alweer in de luren lieten leggen.
Na vijftien maanden moeten we vaststellen dat we nergens staan. We staan terug waar we begonnen zijn en misschien nog minder ver. Met die spijkerharde diagnose trok N-VA-voorzitter Bart De Wevr er na een maandenlange lijdensweg uiteindelijk dan toch de stekker uit. Daarmee lijkt ook een einde te komen aan het kartel CD&V/N-VA, een moeizaam en tegennatuurlijk verbond tussen Vlaams-nationalisten en Belgische machtspolitici.
Een "verstand"huwelijk dat berustte op het broze cement van geld, mandaten en de strategische electorale berekening dat samen vijf minuten politieke moed zouden volstaan. De Vlaamse kiezers van het kartel en vooral N-VA hebben de voorbije maanden sloten zure wijn te drinken gekregen en blijven achter met een pijnlijke kater.
Omwille van zijn eigen macht en politieke carrière zet Leterme de toekomst van Vlaanderen en het lot van zijn partij op het spel. Wie zei ook weer dat Yves Leterme steeds meer op Guy Verhofstadt begint te lijken? De balans voor CD&V oogt catastrofaal: het electoraal winstgevende kartel is opgeblazen, minister-president Peeters werd het mijnenveld ingestuurd en is zijn Vlaamse maagdelijkheid kwijt. Leterme heeft geen Vlaamse meerderheid meer én geen geloofwaardigheid. Wie gelooft die mensen nog?
Premier Yves Leterme heeft dinsdagavond op de RTBF volgende verklaard : "j'ai tourné la page..." "ik heb de bladzijde omgedraaid"
Nadat de N-VA zijn steun aan de federale regering heeft opgezegd en niet in dialoog wou gaan om toegeving na toegeving te doen op aan de franstalige eisen. De N-VA heeft zogezegd "zijn verantwoordelijkheid niet willen nemen" voor een dialoog met het oog op een staatshervorming, luidde het. Leterme was, samen met voormalig Vlaams minister Geert Bourgeois, de vader van het kartel tussen CD&V en N-VA. Geert Bourgeois lag intussen al buiten, met koffers vol desillusie op straat gezet.
Op de vraag of hij zelf had gedacht dat het kartel ooit zou ophouden te bestaan, antwoordde Leterme dat "op een dag de wegen zouden scheiden, eens het contract uitgevoerd zou zijn, hoewel ik had verkozen voort te gaan". De premier wees erop dat het kartel nog steeds bestaat op lokaal en provinciaal niveau. Hij vindt ook dat het "op basis van goede akkoorden" mogelijk moet zijn in andere dossiers samen te werken. Voor de premier is het duidelijk dat de N-VA geen akkoord, geen compromis wilde, terwijl om tot een staatshervorming te komen, compromissen nodig zijn. Compromissen zijn meestal toegevingen en prijzen betalen maar dat kreeg Leterme niet over zijn lippen.
N-VA voorzitter Bart De Wever schilderde de kartelbreuk maandag al af als "een catastrofe voor Vlaanderen". N-VA hield de eer aan zichzelf en stapte uit de boot... de Vlaamse versie van de Titanic van CD&v !
Het kartel "Titanic" zinkt en Leterme kiest voor de persoonlijke reddingsboei : die van premier. Hij kiest voor het kroontje. Hij is geen haar beter dan Verhofstadt ! Vlaamse eisen, kiesbeloftes, meer autonomie, fierheid... kunnen hem gestolen worden. Vlaanderen weer eens bedrogen door kruiperige "staatsmannen". Hopelijk wordt 7 juni 2009 de ergste nachtmerrie voor CD&v.
CD&V kreeg gisteravond een voorloper van wat de partij zaterdag mag verwachten op het ledencongres waar over de verdere politieke koers werd beslist. De algemene ledenvergadering, met daarin zowat 120 lokale mandatarissen, aangevuld met de leden van het politiek bestuur, kwam voor het eerst bijeen sinds het einde van het kartel met N-VA en de keuze om deel te nemen aan de communautaire dialoog. Op de agenda stonden het aanpassen van het ledencongres van zaterdag tot een actualiteitscongres, en uiteraard de discussie over hoe het nu verder moet.
In 24 uur is het ooit succesvolle kartel met de N-VA verdampt, tot grote spijt van de basis. Die kijkt met grote ogen naar de top, waar parallel met het kartelverlies een tweede drama plaatsvond. Voormalige held Yves Leterme, nu premier, staat plots in de schaduw van Kris Peeters. De Vlaamse minister-president forceerde een communautaire 'dialoog van gemeenschap tot gemeenschap', en deed daarvoor wat Leterme niet wilde of kon: het kartel opblazen.
Twee kampen in CD&v Eric Van Rompuy (CD&V) dinsdagavond op omroep Ring-TV.:
'Het einde van het kartel is een enorme ontgoocheling. Het feit dat CD&V en N-VA samen optrokken voor splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en voor een grote staatshervorming was een enorme troef voor Vlaanderen. Het feit dat het kartel virtueel dood is doet enorme pijn.'
Van Rompuy was daarbij ook kritisch voor de eigen partij. 'Ik verdedig de stelling dat de dialoog met de Franstaligen best niet meer zou doorgaan en ben ervan overtuigd dat ik over enkele maanden gelijk zal krijgen.' Het parlementslid wijst hierbij op het feit 'dat de Franstaligen noch de splitsing van BHV willen noch een grote staatshervorming over sociaal-economische items zoals arbeidsmarkt en fiscaliteit.'
Het uiteenvallen van het kartel is volgens Van Rompuy ook te wijten aan communicatieproblemen. 'De manier waarop de onderhandelingen de laatste dagen gevoerd zijn, beschouw ik als amateuristisch en niet zoals het zou moeten zijn.' 'Ik ben ervan overtuigd dat de wegen naar het kartel niet definitief opgeblazen zijn. We zullen elkaar terugvinden, want zonder Vlaams front zal er niet veel veranderen. Het kartel had niet moeten uiteenvallen, want over de grond van de zaak zijn wij het eens', aldus Van Rompuy.
Feest en champagne in Wallonië
De breuk in het kartel CD&V/N-VA was ook in de Franstalige pers nieuws voor de frontpaginas. Jour de fête, eindelijk verlost van De Wever, titelde de Brusselse krant La Capitale en gaf zo wellicht het best weer wat de meeste Franstaligen echt denken over het verdwijnen van de N-VA uit de Vlaamse regering en uit de federale meerderheid.
Le Soir opende met Ruimte voor dialoog en vond dat daar voortaan geen excuses meer voor zijn. In het editoriaal onder de titel Et maintenant, au boulot! Aan het werk!, heette het dat CD&V een rendez-vous heeft met de geschiedenis. Ze heeft haar verantwoordelijkheid genomen en de banden met de N-VA doorgesneden.
De Franstalige meerderheidspartijen zijn zichtbaar opgelucht dat het kartel CD&V/N-VA uit elkaar gespat is. Bij aanvang van het kernkabinet gingen de Franstalige vicepremiers gisteren breed glimlachend binnen. 'Zonder de N-VA en met mannen en vrouwen die openstaan voor een dialoog, zal het uiteraard veel gemakkelijker zijn om een grote staatshervorming te realiseren', verklaarde Laurette Onkelinx (PS) opgewekt.
Mangain stelt ook zijn eisen
Olivier Maingain, voorzitter van het FDF, zegt donderdag in Le Soir dat er tijdens de communautaire dialoog over alles zal moeten worden gepraat. Geloven dat er vooruitgang kan worden geboekt over de staatshervorming zonder Franstalige prioriteiten te integreren als BHV of de nominatie van de burgemeesters is niet houdbaar, zegt hij. Volgens de krant wordt Maingain samen met Armand De Decker één van beide MR-onderhandelaars bij de communautaire dialoog. Nog volgens Maingain kan er niet naar een akkoord worden gezocht "met het Vlaamse zwaard van Damocles over BHV boven het parlement".
"Er komt geen institutioneel akkoord indien niet wordt tegemoetgekomen aan de de prioriteiten van iedereen !", aldus Maingain.
Brussels burgemeester Freddy Thielemans heeft Filip Dewinter vandaag laten weten dat de aangevraagde manifestatie van het Vlaams Belang en Steden tegen Islamisering (STI) op 11 september aan het Brusselse WTC-gebouw verboden is. Dewinter kondigt een kortgeding tegen de beslissing aan en zegt dat er donderdag toch een symbolische manifestatie ter nagedachtenis van de slachtoffers van 9/11 en tegen de islamisering van Europa in Brussel zal plaatsvinden.
Gevoelige thema De Brusselse PS-burgemeester Freddy Thielemans heeft in een schrijven laten weten dat de aangevraagde manifestatie, ter nagedachtenis van de slachtoffers van de 9/11-aanslagen en tegen de islamisering van Europa, net zoals vorig jaar verboden wordt, aldus Dewinter. De argumentatie die Thielemans aanhaalt, is voor het Vlaams Belang "het beste bewijs van het feit dat de islamisering van Brussel in het bijzonder en andere grote Europese steden in het algemeen volop aan de gang is". Volgens Dewinter verbiedt Thielemans de manifestatie omwille van "het uiterst gevoelige thema van de manifestatie, de nabijheid van de Dienst Vreemdelingenzaken, de nabijgelegen gevoelige wijken en de periode van de ramadan".
Ondemocratisch Het Vlaams Belang en STI leggen zich niet neer bij de "ondemocratische beslissing van burgemeester Thielemans". Dewinter laat woensdag een procedure in kortgeding inleiden bij de Brusselse rechtbank, teneinde een gerechtelijke uitspraak over het verbod van Thielemans af te dwingen. Donderdag zal hoe dan ook een symbolische manifestatie plaatsvinden in Brussel, kondigt hij nog aan. (belga/lpb)
Dewinter klaagt verbod 11/9-betoging bij Raad van State aan
Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter is vanmorgen naar de Raad van State gestapt om het verbod van de Brusselse burgemeester Freddy Thielemans tegen zijn 11/9-betoging op te heffen. Die moest doorgaan aan de WTC-torens in Brussel en zou tegelijkertijd een herdenking vormen van de aanslagen in New York en een protest tegen de islamisering van Europa.
Het Vlaams Belang organiseerde de betoging samen met de Steden tegen Islamisering (STI) en had op 1 september een aanvraag ingediend bij het Brusselse stadsbestuur. Gisteren liet burgemeester Freddy Thielemans echter weten dat hij de manifestatie verbood. "Gevoelig thema" De burgemeester baseerde zich daarvoor op het gevoelige thema van de betoging, de nabijheid van de Dienst Vreemdelingenzaken en van zogenaamde gevoelige wijken en de periode van de ramadan. Bovendien wees hij op het gevaar dat de betoging vormde, aangezien die een haatdragend en provocerend karakter zou hebben. Daarbij zou die op een gevoelige plaats en datum plaatsvinden en bestond het gevaar dat de betogers de rechtstreekse confrontatie zouden aangaan met tegenbetogers.
"Vrijheid van meningsuiting centraal" In hun verzoekschrift aan de Raad van State schuiven Filip Dewinter en advocaat Bart Siffert die argumenten terzijde. Volgens hen heeft de vrijheid van meningsuiting voorrang, ook al zou de geuite mening kwetsen of controversieel kunnen zijn. Een gevaar voor eventuele tegenbetogers zou ook geen argument zijn, aangezien er geen enkele aanvraag voor een tegenbetoging is ingediend en het sowieso de taak is van de politie vreedzame betogers te beschermen tegen gewelddadige tegenbetogers.
"Rustige buurt" Bovendien liggen de WTC-torens volgens Dewinter in een rustige kantorenbuurt en niet in een zogenaamd 'gevoelige' wijk, en mag de ramadan geen argument zijn om een betoging te verbieden. Tenslotte wijst de VB-voorman er nog op dat de burgemeester wel een andere betoging heeft toegestaan die de verantwoordelijkheid voor de WTC-aanslagen in New York bij de Amerikaanse regering legde. Het schorsingsverzoek zou nog vanmiddag door de Raad van State behandeld worden. (belga/svm)
Vlaams Belang stapt naar de rechter wegens verbod betoging
Burgemeester Freddy Thielemans (PS) van Brussel weigert de aanvraag van Vlaams Belang om de aanslagen in Amerika van 11 september 2001 te herdenken bij de lokale WTC-toren. Het Vlaams Belang stapt vandaag, woensdag, naar de rechter. VB-advocaat Hugo Coveliers stapt vandaag, woensdag, naar de kortgedingrechter. De grootmoefti van Brussel bewijst met dit verbod dat hij volledig schatplichtig is aan zijn moslimkiezers, reageert Filip Dewinter. Allerlei illegale en fundamentalistische organisaties mogen manifesteren, maar een van de grootste partijen van het land mag dat niet.
Vlaams Belang wil donderdag 9/11 herdenken met een betoging tegen de islamisering bij de Brusselse WTC-toren. Burgemeester Freddy Thielemans verbiedt de actie. Door de ramadan, het haatdragende en provocerende karakter van de manifestatie en de nabijheid van de dienst Vreemdelingenzaken en van gevoelige wijken zou de kans op rellen te groot zijn, vindt Thielemans.
Gaat het Vlaams Belang toch manifesteren? We willen geen confrontatie met de ordediensten, zoals vorig jaar. Maar het ligt voor de hand dat we toch een symbolische en ludieke actie in Brussel zullen voeren, zegt Dewinter. Vorig jaar verbood de Brusselse burgemeester een soortgelijke betoging op het Schumanplein. De actievoerders negeerden dat verbod. De politie pakte toen 154 demonstranten op.
Commentaar
Alle excuses zijn goed...
Filip heeft misschien de aanvraag verkeerd aangepakt, of had hij dan de piloten moeten herdenken ? Nochtans zijn alle redenen goed om te betogen in Brussel, behalve als het gaat over de dreiging van extremismen of uitwassen van de islam.
Filip heeft al alles : een job, een eigen huis en zelfs papieren... dus ook geen reden om te betogen of wat dan ook ? Zeker niet de bevolking wakker schudden en een drama herdenken van 9/11 waarbij toch 3.000 mensen het leven lieten.
Na het verzoek van Moureaux (PS) om Molenbeek zoveel mogelijk te vermijden tijdens ramadam, nu dit ! Awel merci ! Die "bange blanke man"... is dat dan toch Thielemans en C° ?!
Naar goeie gewoonte nemen heel wat Vlaamse politici deel aan De Gordel. Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) heeft bij de start in Zaventem herhaald dat Vlaanderen de Franstaligen 'met uitgestoken hand' uitnodigt voor een grote communautaire dialoog van gemeenschap tot gemeenschap. Peeters, die vrijdag de steun van de Vlaamse regering kreeg voor zijn communautaire nota, sprak de hoop uit dat ook de Franstaligen positief reageren op zijn voorstel. Dat vicepremier en minister van Institutionele Hervormingen (MR) Didier Reynders nu eist dat premier Yves Leterme mee aan tafel zit bij de communautaire onderhandelingen, noemde Peeters 'eigenaardig'. Hij verwees naar het feit dat Leterme een tweetal maanden geleden zelf heeft aangestuurd op onderhandelingen van deelstaat tot deelstaat.
Van Rompuy: 'Ik hou van alle zes' Op het T-shirt van Vlaams parlementslid Eric Van Rompuy (CD&V) prijkt dit jaar de tekst 'Ik hou van alle zes'. Met die boodschap wil Van Rompuy benadrukken dat er geen sprake kan zijn van annexatie van een deel van de Vlaamse Rand, zoals geëist door de Franstaligen in het kader van de onderhandelingen voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Van Rompuy toonde zich zondagmorgen bijzonder opgetogen over het feit dat de Vlaamse regering vrijdag in haar voorstel voor de communautaire onderhandelingen van deelstaat tot deelstaat, duidelijk gesteld heeft dat de parlementaire afhandeling van BHV haar beloop moet krijgen en geen voorwerp kan uitmaken van deze communautaire onderhandelingen.
Vandenbroucke: 'Franstaligen overtuigen' Vlaams minister Frank Vandenbroucke (SP.A), bevoegd voor de Vlaamse Rand, heeft zondag in Zaventem gesteld dat het er op dit ogenblik vooral op aankomt de Franstaligen duidelijk te maken dat een staatshervorming ook in hun belang is. 'Zij die dachten dat een oplossing binnen de vijf minuten mogelijk was, hebben ondertussen moeten vaststellen dat deze aanpak niet werkt', aldus de minister. 'Als je de federale overheid sterker wil maken, zoals de Franstaligen dat willen, dan moet je die federale overheid van een aantal taken ontlasten en deze overhevelen naar de gemeenschappen', zei Vandenbroucke.
Bourgeois: 'Nu of nooit' Vlaams minister Geert Bourgeois (N-VA) herhaalde zondag in Zaventem dat de door Kris Peeters voorgestelde communautaire dialoog van deelstaat tot deelstaat 'de laatste kans is'. 'Het is nu of nooit.' 'Onze Vlaamse uitgestoken hand is tegelijk deze van de laatste kans', aldus Bourgeois. Hij wou zich nog niet uitspreken over de enkele negatieve reacties uit Franstalige hoek op het Vlaamse voorstel. 'We gaan die over enkele dagen evalueren. Ik wil er nog niet op vooruitlopen.' Als het van Bourgeois afhangt, wordt er over de splitsing van BHV niet meer onderhandeld. 'De splitsing vloeit voort uit de grondwet. Dit is Vlaams grondgebied en het bestaan van deze kieskring is ongrondwettelijk. De splitsing moet zijn definitief beslag krijgen in het federaal parlement'. Dat standpunt sluit aan bij dat van de Vlaamse regering. Die heeft haar onderhandelingsvoorstel voor de splitsing van BHV naar de Kamer verwezen.
Maingain: 'Uitbreiding Brussel moet op agenda' FDF-voorzitter Olivier Maingain nam deel aan de 'Bretel van Brussel', een initiatief van het Schaarbeekse gemeenteraadslid Yvan de Beauffourt dat kan gezien worden als een Franstalig antwoord op de Gordel.
'We gaan vandaag op zoek naar onze zustersteden', aldus Maingain, die benadrukte dat de benoeming van de waarnemende burgemeesters van Kraainem, Linkebeek en Wezembeek-Oppem een voorwaarde is voor eender welk institutioneel akkoord. Voor Maingain moet de uitbreiding van Brussel op de door Vlaanderen gevraagde communautaire agenda prijken. Hij richtte zich ook tot Kris Peeters. Die stelt een dialoog van 'regering tot regering voor, terwijl in de realiteit altijd de partijvoorzitters onderhandelen. En als wij rond de tafel gaan zitten, vragen we de uitbreiding van Brussel'.
Vlaams Belang eist spoeddebat in het Vlaams Parlement
In tegenstelling tot wat de Vlaamse Regering deze namiddag liet uitschijnen is de door de Vlaamse Regering goedgekeurde nota over de gemeenschapsdialoog helemaal geen aanzet voor een grondige staatshervorming en de realisatie van een confederale staatsstructuur.
De Vlaamse Regering doet immers nu al zware toegevingen omtrent de samenstelling van de deelnemers aan de gemeenschapsdialoog. De Vlaamse regering acht het niet alleen wenselijk dat de federale schoonmoeders in hun hoedanigheid van Ministers van Institutionele Hervormingen uitgenodigd worden tot de dialoog maar laat ook toe dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest op gelijkwaardige voet wordt vertegenwoordigd waardoor de Vlamingen nu al dreigen in de minderheid te geraken. Van het op een gepaste wijze en wanneer het hun bevoegdheden betreft betrekken van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (zoals Minister-President Peeters aanvankelijk eiste) is geen enkele sprake meer !
Bovendien is het duidelijk dat het hanteren van een open agenda zonder de vermelding van een timing geenszins een waarborg vormt voor een geloofwaardige dialoog die concrete resultaten boekt. Voor het Vlaams Belang moet men niet iets bereiken zoals de Vlaamse Regering deze namiddag aangaf - maar moet de enige doelstelling en finaliteit de realisatie van de Vlaamse resoluties en het communautaire luik van het Vlaams Regeerakkoord zijn. Het Vlaams Belang eist bovendien een strikte timing die moet leiden tot een akkoord binnen de eerstvolgende drie maanden. Indien een dergelijk akkoord met Wallonië niet mogelijk blijkt, moet Vlaanderen, in casu het Vlaams Parlement, éénzijdige stappen zetten in de richting van Vlaamse zelfstandigheid.
De Vlaams Belang-fractie in het Vlaams Parlement herhaalt dan ook de eis voor een spoeddebat in het Vlaams Parlement en vraagt voorzitter Vanderpoorten het Vlaams Parlement onmiddellijk bijeen te roepen.
LINKEBEEK - Damien Thiéry (FDF) herhaalt alsnog de eis die drie burgemeesters in juli formuleerden: geen politieke boodschappen.
Damien Thiéry (FDF), de waarnemend burgemeester van de faciliteitengemeente Linkebeek, dreigt ermee De Gordel komende zondag op zijn grondgebied te zullen verbieden als de deelnemers vlaggen of spandoeken dragen en politieke boodschappen verkondigen. In een brief aan het Bloso, de organisator van De Gordel, schrijft de burgemeester dat hij zijn politiekorps de opdracht heeft gegeven op te treden wanneer de openbare orde wordt verstoord.
Linkebeek is voor De Gordel een doorgangsgemeente. De fietsers volgen er de Alsembergsesteenweg en de voetgangers doen het Gemeenschapscentrum De Moelie aan.
De dreigende taal maakt weinig indruk bij Bloso. 'Wij doen gewoon voort. De veiligheid van de deelnemers is voor ons het belangrijkst. Er zijn maar weinig deelnemers die met vlaggen zwaaien. Met zijn uitspraak kan de burgemeester wel sommige mensen op ideeën brengen', zegt coördinator Luc Peirlinck. Dinsdag had Bloso nog verzekerd dat alle plooien met de burgemeesters van Linkebeek, Wezembeek en Kraainem gladgestreken waren. In juli was bekend geraakt dat de drie dreigden met een boycot van de Gordel.
Thiéry is net als zijn collega's van Wezembeek en Kraainem waarnemend burgemeester. Zij zijn nog niet officieel benoemd door de Vlaamse minister van Binnenlandse Aangelegenheden, Marino Keulen (Open VLD), omdat er diverse taalovertredingen werden vastgesteld. Ondertussen oefenen ze wel hun functie uit en krijgen ze de wedde. (jmb, frp)
Vlaams Belang: Gordel: waarnemend burgemeester Linkebeek provoceert eens te meer
(05/09/2008) Keulen moet eindelijk afzettingsprocedure opstarten
De waarnemend burgemeester van Linkebeek, Damien Thiéry van het FDF, is er eens te meer in geslaagd olie op het vuur van de Gordel te gieten. Hij dreigt ermee zijn ordediensten af te sturen op iedereen die zondag nog maar een zweem van een politieke boodschap zou uitdragen. Zelfs het meedragen van een gewone leeuwenvlag is verboden.
Met deze verklaring gaat Thiéry - alweer meer dan een stap te ver in zijn niet-aflatende drang om de Vlamingen en de Vlaamse overheid uit te dagen. De Gordel is precies ontstaan om het Vlaams karakter van de Rand te bevestigen. Ook BLOSO onderstreept elk jaar opnieuw dit belangrijke aspect van de Gordel.
Thiéry heeft overigens geen poot om op te staan. Hij wil enkel provoceren en zich opwerpen als dé verdediger van de belangen van de Franstaligen in de Rand. Als Thiéry zich niet kan verzoenen met het feit dat zijn gemeente in Vlaanderen ligt en de taalwetgeving nu eenmaal is wat ze is, dan staat het Thiéry nog altijd vrij om te verhuizen. Het kan in geen geval dat hij het goede verloop van de Gordel ondermijnt.
Het Vlaams Belang zal Vlaams minister Keulen nogmaals vragen de tuchtprocedure op te starten tegen Thiéry. In het Vlaams Parlement heeft Keulen ooit uitgebazuind dat hij het spuugzat was, en dat ook zijn geduld grenzen kende. Die grens moet, na de opeenvolgende fratsen van Thiéry en c°, nu toch ook bereikt zijn. De niet-benoeming van onder meer Thiéry als burgmeester is niet voldoende. Thiéry is als eerste schepen nog steeds waarnemend burgemeester, met alle bevoegdheden die daarbij horen. Het is ondenkbaar dat dergelijke situatie nog vier jaar zou kunnen aanslepen. Dat zou de ultieme beloning zijn voor zijn permanent wangedrag. De tuchtprocedure is dus het enige adequate antwoord dat Keulen nog heeft. Weigert hij opnieuw die procedure in te zetten, dan verliest Keulen definitief zijn geloofwaardigheid.
Joris Van Hauthem Vlaams Volksvertegenwoordiger
Vlaams belang manifesteerde wel in Vlaamse Rand
Vandaag vond in de Vlaamse Rand rond Brussel de jaarlijkse Gordel plaats. Het Vlaams Belang was massaal aanwezig: zon 300 mandatarissen en sympathisanten namen deel aan de familiewandeling vanuit Zaventem. De tocht van zeven kilometer leidde naar Wezembeek-Oppem en Kraainem, met haltes aan de Vlaamse gemeenschapscentra De Lijsterbes en de Kam.
Deze ochtend hadden militanten van het Vlaams Belang reeds postgevat aan het Hof ter Mere in Zaventem, traditioneel de vertrekplaats van Vlaamse politici. Onze partij herinnerde de traditionele politici niet alleen aan hun belofte inzake de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, maar deelde op de verschillende Gordelpunten ook nog eens 25.000 VL-zelfklevers uit.
Tal van Vlaams Belang-parlementsleden droegen T-truitjes met daarop de slogan B-H-V: 5 minuten politieke moed. De Vlaams Belangers maakten, net als de tienduizenden andere aanwezige Vlamingen op de Gordel, duidelijk dat het Vlaams karakter van de Rand gerespecteerd moet worden. Op geen enkele manier kan de Vlaamse Rand als pasmunt dienen bij communautaire onderhandelingen.
Tegenstellingen zijn het wezenskenmerk van België. Neem nu de federale loyaliteit. Er zijn twee grote gemeenschappen: de Vlamingen en de Franstaligen. Toch is de veelgenoemde federale loyaliteit steeds een eenrichtingsverkeer: van Vlaanderen naar Wallonië, niet omgekeerd, nooit omgekeerd. Al vanaf het ontstaan van dit land zijn de Vlamingen eerst slaafs, dan onderdanig en ten slotte gedwongen solidair geweest met de Franstaligen. Nooit was het omgekeerde het geval.
Leuzen zoals La Belgique sera latine, où ne sera pas nemen daarover niet alleen alle twijfels weg, ze blijven helaas tot op de dag van vandaag brandend actueel. En toch is Vlaanderen er in geslaagd om - ondanks België en met een zeer beperkte autonomie die het had - uit eigen kracht op te groeien tot een economisch welvarende regio. Tot spijt van La Belgique de papa en haar Vlaamse collaborateurs.
Internationaal
Het in eigen handen nemen van alle sociaal-economische en fiscale hefbomen dringt zich op, willen we deze welvaart bestendigen. Daarover zijn welhaast alle Vlaamse partijen het minstens met de mond eens. De Franstaligen moeten eindelijk eens inzien dat wij Vlamingen vooruit willen, weg van onder de Belgische kerktoren om vervolgens het ruime internationale sop te kiezen.
Laster
De staatshervorming en de splitsing van BHV vormen op zich geen bedreiging voor de Belgische unie, want de traditionele Vlaamse partijen zijn er helemaal niet op uit om dit land te splitsen. Staatsvorming staat helaas (nog) niet op de agenda. De koppigheid waarmee de Franstaligen zich tegen meer regionale autonomie en de toepassing van de grondwet blijven verzetten, is de echte bedreiging voor het voortbestaan van dit kunstmatige land. Zij weigeren hun verantwoordelijkheid op te nemen, maar verlangen wel dat de Vlamingen zich zogezegd verantwoordelijk opstellen en onder het mom van solidariteit de francofone rekeningen blijven betalen. Onze dank zijn belangenconflicten en alarmbellen allerhande, chantage in de Rand en regelrechte laster in sommige internationale media en instellingen.
Discriminatie
Tot drie keer toe werd de Vlaamse overheid voor dehele internationale gemeenschap voor xenofoob en racistisch versleten. Steen des aanstoots waren godbetert de speelpleinwerking van Liedekerke, de illegale eis tot benoeming van Franstalige burgemeesters in de Rand en de Vlaamse wooncode.
Discriminatie luidde het oordeel, uitgerekend nu, in tijden van een oververhit communautair klimaat. Zonder meer verdacht, zou ik zeggen. De aanvallen vanuit de internationale gemeenschap waren duidelijk ingegeven door Franstalig lobbywerk bij VN, EU en bevriende internationale persorganen.
Deze en andere strategische zetten op het communautaire schaakbord tonen aan dat zij zich het recht voorbehouden op ons te mogen spuwen, terwijl wij geacht worden solidair te zijn. Stank voor dank heet dat dan. Het toont aan dat zij in het centrum van de macht zitten en deze positie ten allen koste willen behouden. Introspectie is Franstalige politici volledig vreemd. Het wordt dus tijd dat ook Vlaamse politici zich eens ernstig de vraag stellen of ze niet over het graf heen regeren.
Solidariteit
Als de Franstaligen zich vragen willen stellen bij de tanende Vlaamse solidariteit, is dat hun goed recht. Dat zou immers een perfecte aanzet zijn voor een debat over wat echte solidariteit zou moeten zijn. In dit land is een sereen debat tussen de gemeenschappen echter niet meer mogelijk. Als Vlaanderen ook nog maar te kennen geeft de volstrekt legitieme wens naar meer autonomie te uiten, worden aan de andere kant van de taalgrens de grofste middelen gebezigd. Het is enerzijds buitengewoon pervers dat de traditionele Vlaamse partijen nog willen onderhandelen met deze lui. Anderzijds worden op deze wijze de geesten in Vlaanderen almaar rijper voor onafhankelijkheid en nadert het moment dat rien ne va plus.
Echte solidariteit komt uit het hart. De basis voor echte solidariteit zijn gedeelde waarden of reële noden. Men kan enkel oprecht solidair zijn met hen die ons het nauwst aan het hart liggen en waarmee we affiniteit hebben of met hen die ongewild in de miserie terecht gekomen zijn en er op eigen kracht wel uit willen, maar niet uit kunnen geraken. Dergelijke solidariteit heeft in België nooit bestaan, gezien de waarden en noden aan beide zijden van de taalgrens te verschillend zijn. Het verhaal van de solidariteit à la belge is er één van eenzijdige miljardentransfers die niet bekritiseerd mogen worden op straffe van een veroordeling op het internationale forum.
Nu de koopkracht in Vlaanderen aan het dalen is, en ook hier steeds meer mensen het moeilijk hebben de eindjes aan elkaar te knopen, hebben we de plicht in de eerste plaats solidair te zijn met de Vlamingen. Daarnaast zal in het Vlaamse hart steeds plaats blijven voor ongedwongen en doordachte solidariteit, met de reële noden van andere volkeren. Vlaamse generositeit zit in onze genen, behoort tot onze waarden en normen. Maar geen stank voor dank!
Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers schreef het reeds in een column: op een moment dat de andere oppositiepartijen nog in een diepe winterslaap verkeerden, interpelleerde het Vlaams Belang midden juli in het parlement als eerste over het nep-ontslag van Yves Leterme. De afgelopen maanden hield onze partij, door talloze campagnes en straatacties, de communautaire druk op de ketel. Daarnaast zijn de vastgoedkuiperijen van prins Laurent, de BTW-verhoging op bouwgronden en de sjoemelende PS-staatssecretaris Laloux maar enkele voorbeelden van parlementaire dossiers waarin het Vlaams Belang de voorbije maanden de spurt aantrok.
Van onze vele campagnes, acties en initiatieven zag u in de vaderlandse media niet altijd een even correcte weerspiegeling. Eind februari hekelde De Standaard in een scherp artikel het gebrek aan initiatief van de traditionele parlementsleden. De krant berichtte - het moet gezegd - correct over het Vlaams Belang. ( ) Het controleren van de uitvoerende macht is wat te veel gevraagd, zo luidde het toen. Iedereen wil minister worden, iedereen wil deel uitmaken van het systeem. En dan tilt niemand aan het uitlekken van een nota waarin een advocaat, tevens getrouwd met een PS-minister, etaleert dat hij goed geïntroduceerd is in ministeriële kabinetten. Alweer neemt alleen Vlaams Belang zijn verantwoordelijkheid door de oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie te eisen. De andere partijen kijken gegeneerd de andere kant uit.
Vaccinatie krijgt te maken met Waalse sabotage ? "Non!"
Zelfs Karel De Gucht wist het al: in dit land is alles communautair. Over geen enkel thema denken Vlamingen en Franstaligen nog hetzelfde. Niet alleen is er echter een scheiding der geesten, de communautaire tegenstellingen maken ook elk beleid onmogelijk. Een treffend voorbeeld is de vaccinatie tegen baarmoederhalskanker, waarvan men bezwaarlijk kan beweren dat de mensen daar niet wakker van liggen.
Inenting tegen het HPV-virus kan de kans op baarmoederhalskanker de op één na dodelijkste kanker bij vrouwen met 70 procent verminderen. Zon 32.000 Vlaamse meisjes van 12 jaar komen voor die vaccinatie in aanmerking. De helft daarvan werd reeds ingeënt doordat de ouders zelf het initiatief namen. Voor de overige 16.000 meisjes zou de Vlaamse overheid een groot deel van de kosten een vaccinatie is allesbehalve goedkoop op zich nemen. Blijkt dat de Vlaamse overheid binnen het Belgische systeem helemaal niet van start mág gaan met een vaccinatiecampagne, want de regering van de Franse Gemeenschap wil niet meedoen.
Als Vlaanderen een deel van de kosten en de organisatie van de inentingcampagne op zich wil nemen, moet zij een akkoord afsluiten met de federale overheid. Omdat men beneden de taalgrens niet bereid is de kosten van de vaccinatie te dragen, ontzegt minister van Volksgezondheid Onkelinx (PS) ook de Vlamingen het recht de 12-jarige meisjes te vaccineren.
Of hoe Belgi(que) uw gezondheid ernstige schade kan toebrengen.
In 1996, intussen alweer ruim 12 jaar geleden, dreigde Claude Eerdekens er in een woelig Kamerdebat al mee dat Wallonië eruit zou trekken. Als jullie (Vlamingen) zo doorgaan, wees dan niet verbaasd als Frankrijk straks aan Brussel grenst schreeuwde de PS-politicus woedend. Rik Daems, een VLDer die zich nooit eerder op een gezonde Vlaamse reflex liet betrappen, beantwoordde de aanval laconiek: Si vous voulez aller à la France, allez-y!. Vrij vertaald: als jullie bij Frankrijk willen, ga maar, wij houden u niet tegen. Het verbale duel zorgde toen nog voor algemene hilariteit, maar de kans dat er in het huidige politieke klimaat nog om gelachen wordt, is uiterst klein.
La douce France
Dat de klad er diep in zit, bleek al op 21 juli. Uit honderden kelen mocht dan nog de wanhopige kreet vive le roi weerklinken, met hier en daar een zeldzaam leve de koning, de nationale feestdag werd overschaduwd door een troosteloze begrafenisstemming. De Franstalige trouw aan vorst en vaderland vertoont overigens onmiskenbaar opportunistische trekjes. Als de Vlamingen de geldkraan toedraaien, hoeft België voor hen niet meer. Vandaag zwaaien ze dus nog met zwart-geel-rood, maar morgen kan het Belgische vaandel zonder veel scrupules al ingeruild zijn voor de Franse driekleur.
De helft van de Walen ziet zon aansluiting bij Frankrijk trouwens wel zitten. Het zijn veelzeggende cijfers. Waar de Vlaamse onafhankelijkheidsgedachte decennialang smalend werd weggelachen als de dwaze droom van Vlaamse romantici, geldt dat in nog grotere mate voor het zogenaamde rattachisme, de politieke stroming die pleit voor aanhechting bij het Franse moederland.
Paul-Henry Gendebien woordvoerder van het Rassamblemant Wallonie-France is niet verbaasd over de evolutie. Cultureel, culinair, mediatiek, sportief: de Walen zijn in alles veel meer op Frankrijk gericht dan op Vlaanderen. En België dan? Het dringt nu stilaan tot alle Walen en Brusselaars door dat we het met de Vlamingen over niets meer eens raken. Alles is communautair, zelfs de hongerstakingen. Wat bindt ons nog? (Het Laatste Nieuws, 30.07.08)
En dus kunnen we er maar beter een punt achter zetten. België wérkt niet. Nu al hebben we een schijnregering, en als volgend jaar de Vlamingen nog extremer (lees Vlaamser) stemmen, zal blijken dat er gewoon geen federale regering meer kan worden gevormd, zegt Gendebien. Wijze woorden, voor één keer uit het zuiden van het land.
Confederalisme?
Intussen duikt de piste van het confederalisme steeds vaker op om België uit het politieke slop te halen. In een onderhandeling van gemeenschap tot gemeenschap moeten Vlamingen en Walen dan uitmaken wat ze nog samen willen doen onder Belgische vleugels. Klinkt mooi, in theorie, maar of het in de praktijk en in de Belgische context ook nog werkt is een andere zaak. Wetstraatwatcher Jan Segers (Het Laatste Nieuws) zou er zijn hand niet voor in het vuur steken: Elke gelijkenis in wat Jo Vandeurzen (CD&V) en Philippe Moureaux (PS) als confederalisme definiëren, berust op louter toeval. Hun invulling ervan verschilt dag en nacht. En dus dreigt confederalisme niet meer te worden dan een schijnoplossing, nodeloos tijdverlies.
Waals parlementsvoorzitter José Happart trekt ook de kaart van het confederalisme. Wie dacht dat hij of zij het land kon redden door non te blijven zeggen, heeft zich zwaar vergist. ( ) De enige mogelijkheid om België te redden, is een confederalisme met Vlaanderen, Wallonië en Brussel.
Kijk eens aan, denk je dan, zelfs Waalse hardliners als Happart lijken plots bereid water bij de wijn te doen, maar laat u vooral geen zand in de ogen strooien. Het confederalisme wordt hier naar voor geschoven als het ultieme reddingsplan voor een afgeleefde en finaal vastgereden staat. Wat naïeve Vlamingen beschouwen als een stap vooruit, is voor Franstalig België niet meer dan een noodrem. En dat is ook de tragiek van álle vorige staatshervormingen. Het fameuze Belgische federalisme werd niét uitgedacht om de Vlamingen (en Walen) te geven wat ze nodig hadden en wat ze wensten, maar om België te redden. Hoeveel heil moet Vlaanderen verwachten van een confederalisme dat in wezen ook maar één doel heeft: het voortbestaan van België en de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië?
Na België
De politieke manoeuvres van de Franstalige partijen en de peilingen bewijzen het. Vóór de cameras belijden de Franstaligen nog altijd hun verknochtheid aan het ene en ondeelbare België. Maar achter de schermen wordt volop het tijdperk-ná-België voorbereid. Een Duitse krant omschreef het onlangs treffend: België is geen land, maar een toestand. Een toestand van voorbijgaande aard. Het wordt tijd, hoog tijd, dat de Vlaamse traditionele partijen wakker worden uit hun zomerslaapje en eindelijk hetzelfde gaan doen als hun Waalse collegas: een scenario uitwerken voor de Vlaamse onafhankelijkheid.
Wat als België barst? Die vraag inspireert Dag Allemaal deze week tot een grote reportage over de toekomst van de Belgische monarchie. Met op de frontpagina ronkende titels als rampscenario voor onze koninklijke familie en hun droomleven zal in elkaar stuiken. Want, zo vraagt het weekblad zich af: Wie biedt hen een dak boven het hoofd? Wie zal hen onderhouden? Wie krijgt al hun hebben en houden? En, waar vinden ze nog werk? Tja, een mens zou van minder wakker liggen
Feit is dat België Barst géén holle kreet meer is, schrijft royaltywatcher Kathy Pauwels. De huidige politieke impasse zou wel eens de aanzet kunnen zijn tot het opdoeken van het koninkrijk België. In Laken maken ze zich dan ook ernstig zorgen over de toekomst, hùn toekomst.
Opvallende conclusie van het verhaal is dat er geen enkel scenario bestaat over wat er met de koninklijke familie moet gebeuren als België straks ophoudt te bestaan. In Franstalige kringen wordt wel eens gespeeld met de gedachte dat zij na het uitroepen van de Vlaamse onafhankelijkheid gewoon de naam Belgique, de driekleur, de Brabançonne èn het koningshuis overnemen. (Tussen haakjes: ze mogen het allemaal hebben, gratis en voor niks.) De vraag is echter hoe ernstig dat plan moet genomen worden. De Franstaligen verdedigen vandaag - de Belgische monarchie, omdat die tot nader order de beste waarborg is voor het behoud van hun bevoorrechte positie in dit land en de miljardentransfers vanuit Vlaanderen. Maar als België uit elkaar valt, zouden de Walen hun royalistische pet wel eens snel kunnen ruilen voor een republikeinse
Of de Saksen-Coburgers straks moeten gaan doppen of aankloppen bij het OCMW? Nee hoor, maak u vooral geen zorgen. Wellicht kunnen ze gewoon van de rente op hun spaarboekje leven. Ze hebben geld genoeg, zegt Jan Van den Berghe. En wat moeten ze doen om hun dagen te slijten? Ik zie prins Filip nog een partij van koningsgezinde belgicisten oprichten, lacht Kurt van Eeghem. Daar zullen we met zijn allen nog veel plezier aan beleven
PANIEK IN LAKEN
Panique générale Als de koning in zijn 21 juli-toespraak zijn overleden broer Boudewijn ten tonele moet voeren om de Belgen op te roepen tot meer eenheid, zit er iets goed fout.
Het Franstalige koninkrijk Wallonië? Ik heb de indruk dat de Walen veel minder problemen hebben met die gemakzuchtige koning dan de Vlamingen. Albert kan zich misschien vestigen op het kasteel van Ciergnon en van daaruit heersen over het Franstalige koninkrijk Wallonië.
Niet naar het OCMW De leden van de koninklijke familie zullen heus niet moeten aankloppen bij het OCMW. Ze hebben geld genoeg. Mettertijd moeten ze dan wel beginnen werken voor de kost. Laurent heeft al stappen gezet in de immobiliënwereld. Hij is daar helaas geld aan het verliezen. Dat is zijn grootste kwaliteit
(redactie: daar is niks mis mee, zouden we zo zeggen )
Naar Frankrijk? Waarom niet? Stel dat de Walen willen aansluiten bij Frankrijk. De koning heeft daar een huis, Frans is de voertaal aan het hof: de bindingen met Frankrijk zijn dus vrij sterk. Ik vermoed dat Albert en Paola hun draai daar wel zullen vinden.
Royaltywatcher Jan Van den Berghe in Dag Allemaal, 29.07.08
Monarchie rijmt niet op democratie Het is vrij idioot dat je staatshoofd kunt worden omdat je de juiste genen hebt. Diep in mijn hart ben ik wel een republikein.
De missie van Prins Filip Volgens mij zal het vorstenhuis eerder verdwijnen dan België. En dat zal de schuld van Filip zijn. ( ) Filip is zo dom om zich bewust te zijn van zijn grote maatschappelijke rol, zoals dat heet. In het onwaarschijnlijke (?) geval van een Belgische scheiding, zie ik hem nog een partij van koningsgezinde belgicisten oprichten. Daar zullen we met zijn allen nog veel plezier aan beleven. Albert en Paola houden van de zon. Die zullen wel naar Zuid-Frankrijk trekken.
Drama, maar geen ramp De koninklijke familie heeft een zeer leuke spaarpot. Ik denk niet dat er meteen financiële problemen zullen zijn. ( ) Ik denk wel dat het voor de Belgische koninklijke familie een drama wordt als hun job verdwijnt.
Acteur en koningimitator Kurt van Eeghem in Dag Allemaal, 29.07.08
Een villa in Toscane 50 miloen, dat is wat koning Albert heeft geboden voor een villa in Toscane. 50 miljoen euro, wel te verstaan. Of, als we goed kunnen rekenen, pakweg 2 miljard oude Belgische franken. Het bescheiden stulpje staat op een riant domein van 31 hectare met wijngaard en zwembad en herbergt vandaag ook nog een hotel en restaurant.
Het bod doet ernstige vragen rijzen over het fortuin van de Koninklijke familie. In een zeldzame bui van openheid liet het paleis onlangs in een officiële mededeling weten dat het privévermogen van de vorst 12,4 miljoen euro zou bedragen. Maar dat klinkt nu plots erg ongeloofwaardig. Dit is net alsof iemand met een gewoon bediendeloon plots een villa van 2,5 miljoen euro zou neerpoten, zegt koningskenner Jan Van den Berghe. Gegarandeerd dat hij meteen de fiscus en het parket over de vloer krijgt, terwijl het privévermogen van onze Koninklijke familie één van de grootste mysteries van het land blijft.
Britse journalisten van het zakenblad Euro Business becijferden het vermogen van de Saksen-Coburgers in 1999 op maar liefst 2,25 miljard euro. Amper twee weken geleden riep de koning in zijn traditionele 21 juli-toespraak nog op tot solidariteit met de bijna 15 % kansarmen in ons land. Met dat bod van 50 miljoen euro in het achterhoofd wordt zon toespraak bedenkelijk, aldus Van den Berghe. Pas op: van de koning mag je niet verwachten dat hij in een krot woont en met een Lada rijdt. Hij is verplicht een zekere macht en welstand tentoon te spreiden, maar als je net een bod van 50 miljoen euro hebt gedaan, kan je het in een toespraak beter niet over armoede hebben
Toscaans mysterie 05.08.2008 09.41u - Het paleis ontkent formeel dat het een bod van 50 miljoen euro heeft uitgebracht op een riant domein in Toscane. Heeft de steenrijke eigenaar het verhaal uit zijn duim gezogen om de prijs van de villa op te drijven? Neen, zegt Fanini aan Het Laatste Nieuws. Of ze er nu 20 of 50 of 100 miljoen op geboden wordt, ik verkoop de villa niet. De machtigen van deze wereld denken dat met veel geld alles te koop is. Niet mijn domein, meneer.
Een kwakkel? Een indianenverhaal? Het Laatste Nieuws drukt woordelijk het telefoongesprek af dat een journalist vrijdagavond nog had met de eigenaar. In juli 2007 is hier een helikopter geland van een Brits vastgoedkantoor dat zei dat het in opdracht werkte van de Belgische koninklijke familie. Dat kantoor heeft een bod uitgebracht van 50 miljoen euro. Eerder liep het gerucht dat prins Filip voor datzelfde domein 20 miljoen veil zou hebben gehad, werpt de krant op. Neen, zegt Fanini, niet de prins. Ik herhaal: de koninklijke familie.
Ook Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg belden met Fanini. Zij kregen niet de vader aan de lijn, maar zijn zoon Christian. En die bevestigt de koninklijke interesse: In de zomer van vorig jaar zijn er besprekingen geweest over een verkoop, via een tussenpersoon, met de Belgische koninklijke familie.
Na de ophef in ons land, ontwijkt de eigenaar lastige vragen. Ik heb toch nooit beweerd dat de koninklijke familie dat bod heeft uitgebracht, heet het nu. Ik heb gezegd dat het om una famiglia di nobili belghi ging: een Belgische adellijke familie, niet noodzakelijk de koninklijke familie. De koning, de prins of andere Belgische adel, dat kan ik niet zeggen. De journalisten blijven er echter bij dat de eigenaar eerder bij herhaling verklaarde dat het wel degelijk om een bod van de koning ging. Zodat het Toscaanse mysterie nog niet is opgelost
Een villa in Toscane (deel 2) Wat doet die pas aangeworven reclame-goeroe eigenlijk in het paleis? Van een mislukte PR-campagne gesproken. Eerst was er de houterige en nietszeggende VRT-reportage over kroonprins Filip. Daarna kwam het bericht dat de dotaties voor de koninklijke familie gevoelig werden opgekrikt. Kort daarop het verhaal dat Albert en co. voor hun vakantie-uitstapjes gretig gebruik maken van militaire vliegtuigen van het leger. Op kosten van de belastingbetaler, dat spreekt voor zich
Op 21 juli lanceerde Albert een merkwaardige oproep tot meer solidariteit met de vele mensen in ons land die in armoede leven. En zopas lekte uit dat hij op dat ogenblik net een bod van 50 miljoen euro had gedaan op een paleis in Toscane
Of, hoe zaag je in geen tijd de poten van onder je wankele troon. Of beseft Albert dat zijn rijk bijna uit is, dat België op sterven na dood is? En heeft hij al een luxueuze vluchtheuvel gezocht in Toscane? Daar kan hij dan, samen met Guy Verhofstadt, tomaatjes en olijven gaan kweken. En mijmeren over die goeie oude tijd, toen België nog bestond
Intussen schreeuwt de publieke opinie zijn verontwaardiging uit over de hypocrisie van Laken.
DE BENDE VAN LAKEN
EEN STULPJE VAN 50 MILJOEN EURO ! Is Albert een leugenaar? Villa Fanini is een wel zeer bescheiden naam voor wat een 17de-eeuws palazzo blijkt te zijn in de duurste streek van Italië. Alleen al de waarde van de muurschilderingen in de Villa wordt geschat op 13 miljoen euro. Hier klopt dus iets niet, want de koning maakte vorig jaar nota bene zelf bekend dat zijn privéfortuin 12,4 miljoen euro bedraagt, weliswaar vermeerderd met zijn huis in Châteauneuf de Grasse en zijn jacht
Heel hard boe roepen Misschien hadden we op 21 juli gewoon eens heel hard boe moeten roepen toen koning Albert in zijn toespraak zijn oprechte bezorgdheid uitsprak over die 15 procent armen in ons land.
50 miljoen euro, alstublieft 50 miljoen euro, beeld u even in wat de staatssecretaris voor Armoedbestrijding daarmee zoal zou kunnen doen. Hoeveel maanden huur van hoeveel waarde landgenoten betaal je daarmee? Hoeveel gezinnen kan je daarmee verwarmen in tijden van dure olie? Hoeveel winkelkarren in hoeveel supermarkten kap je daarmee vol? Ben je een platte populist of een vooringenomen republikein als je je bij dit soort berichten vragen stelt?
Toppunt van hypocrisie Kunnen we afspreken dat Albert zich in zijn volgende toespraak onthoudt van bezorgd commentaar op het lot van zijn minderbedeelde landgenoten? Dat scheelt een slok, qua hypocrisie. Dank vooraf.
Jan Segers in Het Laatste Nieuws, 04.08.08
Koopkracht op peil Blijkbaar hebben de Coburgers geen last van de dalende koopkracht. Twee miljard oude Belgische frankskes bieden voor een optrekje in Toscane, dat zegt alles over die wereldvreemde schrapers.
Onder de indruk Ik was erg onder de indruk van de verwijzing in de 21 juli-toespraak van de koning naar de anderhalf miljoen Belgen die thans onder de armoedegrens leven.
Boze royalist wordt republikein Nadat Filip en Mathilde 20 miljoen euro hadden geboden voor een onmetelijk landgoed in Toscane, verhoogde koning Albert II hun bod naar 50 miljoen euro ofte tweeduizend miljoen oude franken. Welnu, dit gegooi met geld stuit mij tegen de borst, in een land waar meer dan anderhalf miljoen mensen onder de armoedegrens leven.
Ik ben altijd royalist geweest, maar begin steeds meer begrip op te brengen voor de velen die openlijk een republiek zouden verkiezen.
Ontsnappingsroute? Als je als koning een villa wil kopen voor zomaar eventjes 50 miljoen euro, dan is er iets niet juist in dit landje. Of wil Albert een nieuw stekje hebben vooraleer het helemaal mis gaat in België.
Koopkracht Onze koopkracht staat op een laag pitje, maar ons koningshuis leeft ruim en maakt het zich wel erg gemakkelijk met ons geld.
Schaamteloos Sire, bent u niet beschaamd? Met het geld dat uw onderdanen ieder jaar voor u betalen. Terwijl uw volk nauwelijks nog rondkomt op het einde van de maand. Laat het dan zo zijn, maar ga er dan alstublieft meteen permanent wonen, dan zijn we van heel dat circus verlost.
Dringend dotaties verhogen Zouden wij de koninklijke dotatie niet moeten verhogen? Ons arm koningshuis kan mààr 50 miljoen (euro) geven voor een optrekje in het buitenland.
Late aprilgrap? Op 21 juli hoorde ik Albert II speechen over armoede en koopkrachtverlies. Op 2 augustus lees ik over een bod van 50 miljoen euro voor een villa. Gaat het wel om dezelfde Albert? Of is het een aprilgrap?
Reacties van lezers van diverse kranten, 05.08.2008 www.vlaamsbelang.be
Deze week werd duidelijk wat iedereen reeds lang met de ellebogen aanvoelde: Vlaanderen is mijlenver verwijderd van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en van de beloofde grote staatshervorming. Vlak voor de deadline van 15 juli verstreek, ondernam Yves Leterme nog een wanhopige poging om de Franstaligen alsnog over de streep te trekken.
Laat in dat verband toch nog maar eens gezegd zijn dat Leterme zich de voorbije maanden meer dan eens bereid heeft getoond om zeer verregaande toegevingen aan de Franstaligen te doen. Dat hem geen andere optie restte dan zijn ontslag aan te bieden, was vooral te wijten aan zijn gedeeltelijk geradicaliseerde achterban, de vrees voor de Vlaamse verkiezingen in 2009 en de Franstalige hooghartigheid.
Van confederalisme geen sprake
Zoals gezegd, probeerde Yves Leterme de deadline over de zomermaanden te tillen door een nieuwe onderhandelingsformule voor te stellen: het overleg tussen de gemeenschappen. Dat zou N-VA en de Vlaamsgezinde vleugel van CD&V in staat stellen om te doen alsof er een heuse confederale staat in de steigers stond, maar niets was natuurlijk minder waar: in de praktijk zouden de minister-presidenten Peeters en Demotte enkel mogen aanschuiven aan de federale onderhandelingstafel.
Het overleg tussen de gemeenschappen was slechts een schaamlapje dat geen enkele garantie op een staatshervorming bood, zeker nadat duidelijk werd dat MR-voorzitter Didier Reynders die elke vraag naar meer Vlaamse bevoegdheden vakkundig afblokt met zijn hallucinante eis voor de uitbreiding van Brussel opnieuw de eerste viool zou spelen.
Het Franstalige front zou bovendien worden aangevuld met Brusselaars en Duitstaligen, waardoor de Vlamingen opnieuw in de minderheid zouden raken. Dat er van écht confederalisme helemaal geen sprake was, werd gelukkig ook tijdig ingezien door een deel van de CD&V-achterban. Waarop Leterme enkel nog de eer aan zichzelf kon houden.
Belgische recuperatie
Sinds Leterme ten paleize het ontslag van zijn regering aanbood, zien we echter een merkwaardige evolutie: Saksen-Coburg reanimeert op slinkse wijze het plan van het overleg tussen de regios. Dat Albert II de minister-presidenten van de regios ontbood op het paleis, doet sommigen concluderen dat het Hof zich op het confederale pad begeeft. Dat klopt hoegenaamd niet. Het Belgische establishment wil helemaal geen confederatie, wel integendeel.
Het is duidelijk dat de Belgische koning zich (opnieuw) naadloos inschrijft in de francofone strategie het uitstel-scenario van Leterme - om de staatshervorming naar de prullenmand te verwijzen. Door het huidige partijenoverleg met een confederaal sausje te overgieten, geeft men de indruk dat men het ernstig meent met de staatshervorming. Quod non. In de praktijk zullen de Franstaligen elke stap naar meer Vlaanderen blijven blokkeren. Zolang België bestaat, kan en zal Vlaanderen nooit krijgen waar het recht op heeft.
Tweede vaststelling. Wie goed oplette, kon dinsdagavond in Terzake vaststellen dat CD&V opnieuw een communautaire bocht inzet. De Franstaligen moeten nu een initiatief nemen, zo klonk na het ontslag van Yves Leterme nog stoer. Gisteren liet CD&V-Kamerfractieleider Servais Verherstraeten een heel ander geluid horen: het Vlaams Kartel is bereid het beleid voort te zetten dat Leterme I tot nu tot heeft gevoerd, maar dan wel op voorwaarde dat er communautaire vooruitgang wordt geboekt.
N-VA-Kamerlid Jan Jambon sprak Verherstraeten helaas niet tegen. Recente verklaringen van Marianne Thyssen en Mark Eyskens geven aan dat Yves Leterme inderdaad opnieuw in beeld komt. De komende dagen zal duidelijk worden of het CD&V/N-VA menens is met de verregaande staatshervorming, dan wel of het ontslag van Leterme maar om te lachen was
Plan Boedelscheiding
Het Vlaams Belang heeft de voorbije weken meermaals opgeroepen om 15 juli als breekijzer te gebruiken. Ook gisteren herhaalde onze partij haar pleidooi voor een Vlaams spoedberaad over plan B: de ordentelijke voorbereiding van de Belgische boedelscheiding. De kansen op Vlaamse onafhankelijkheid waren immers nog nooit zo groot.
In De Standaard (16 juli) slaat Peter De Roover, politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), nagels met koppen. Ook wie de Vlaamse onafhankelijkheid niet als beste oplossing ziet, moet nu erkennen dat dit alternatief niet langer afgedaan kan worden als onrealistisch gedaas van dogmatici, zo klinkt het.
Volgens De Roover is het vandaag een zaak van Vlaams-democratisch staatsmanschap dat alle Vlaamse partijen de angst voor de eigen schaduw afwerpen en duidelijk maken aan de Franstaligen dat Plan na-B (na België) een realistische optie is geworden.
In Het Belang van Limburg laat Eric Donckier evenmin onduidelijkheid bestaan: De Vlaamse partijen moet ook durven nadenken over welke hefbomen ze kunnen inzetten om een nieuwe staatshervorming af te dwingen. Zoals een op zichzelf voorbereid onafhankelijk Vlaanderen als alternatief.
Belgische bidsprinkhaan
De koudwatervrees van de Vlaamse traditionele partijen inclusief het kartel CD&V/N-VA om buiten de Belgische structuren te durven denken, blijft verbazen. In plaats van dat ze uit hun correcte vaststelling dat het Belgische overlegmodel zijn limieten heeft bereikt de enige mogelijke conclusie Vlaamse onafhankelijkheid! zouden trekken, blijven zij als konijnen naar de Belgische lichtbak staren.
Het Belgische establishment en de francofonie gedragen zich als een bidsprinkhaan: ze zijn zeer goed gecamoufleerd en zetten hun prooi op het verkeerde been. Maar na de paringsdans wordt het mannetje verorberd door de vrouwelijke partner.
Wij hopen van harte dat de vrijheidslievende krachten in Vlaanderen zich niet opnieuw voor de unitaire kar laten spannen, en de Belgische bidsprinkhaan onverwijld wandelen sturen.
Vlaamse politici moeten conclusies trekken en kiezen voor Vlaanderen
Vele Vlaamse politieke commentaren, vele politici van de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen sloven zich deze dagen uit in verklaringen, dat er een uitweg moet gezocht worden uit de impasse, de blokkage, het moeras... wel er is er geen meer !
Want we zitten in een patstelling ! In schaken betekent dit : ofwel een enkele speler nog géén enkele zet nog kan doen of twee spelers telkens weer in herhaling van zetten vallen en dat verder spelen geen zin heeft of er toch geen winnaar uit de bus kan komen of als overwinnaar de tafel zal verlaten !
De spelers (onderhandelaars) kunnen geen kant meer op, links noch rechts, vooruit noch achteruit ! Stop de klok ! Handjes schudden... het spel is over en uit !
Als er wel iets duidelijk geworden is, dan toch dat het Belgische federale model helemaal niet meer werkt! Dit land is totaal onbestuurbaar geworden, en de Walen leggen gewoon hun arrogante wil op. Chantage is hun enige manier van onderhandelen en als een in de hoek gedreven kat een uitweg te zoeken met een valse list.
Leterme zei het zeer concreet door te stellen dat hij alles heeft geprobeerd en alles heeft gedaan, maar het belgische federaal systeem is kapot geregeerd, versleten tot op de draad. Het is om hopeloos van te worden en gaf zijn ontslag.
Verwijten links en rechts, over en weer, welles nietes spelletjes, mekaar de schuld geven en de zwarte piet doorschuiven lost niets op. Probeer als vrienden uit mekaar te gaan en bereidt de boedelscheiding voor, scheiden van tafel en bed nu het nog kan, voor een vechtscheiding losbarst. Daarmee is niemand gediend, zeker de bevolking niet.
Er is helemaal geen goede wil meer, noch van de Vlamingen die geen prijs willen betalen en de Franstaligen, die maar financiële garanties en compensaties eisen, met als kers op de taart de uitbreiding van Brussel in ruil voor BHV !
Zo bijvoorbeeld Di Rupo vandaag nog in De Standaard: Wij blijven bereid tot een redelijk compromis maar we accepteren niets wat Walen en Brusselaars verarmt. Duidelijke taal toch?
Of iets verder in hetzelfde interview: Er is geen enkele partij aan geen van beide kanten die ooit iets zal toegeven voor de verkiezingen van juni 2009.
Splitsing B-H-V? Vergeet het maar
De stekker uittrekken, de laatste doet het licht uit... Amen.
Na een jaar crisis en eindeloos onderhandelen trok Yves Leterme gisteravond zelf de stekker uit de federale regering, nadat hij herhaalde pogingen ondernam om de deadline van 15 juli uit te stellen. Vlaanderen heeft meer dan een jaar tijd verloren.
Toen gisteren duidelijk werd dat de deadline van 15 juli zou verstrijken zonder splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en zonder de beloofde grote staatshervorming, had het Vlaams Belang de poging om de staatshervorming (opnieuw) uit te stellen al te doorzichtig genoemd.
Bovendien bleek dat Yves Leterme tot zeer verregaande toegevingen bereid was om de Franstaligen alsnog over de streep te trekken. De nieuwe onderhandelingsformule waarmee de premier op het laatste nippertje was komen aandraven het overleg tussen de gemeenschappen was slechts een schaamlapje dat geen enkele garantie op een staatshervorming bood. Dat hier van confederalisme helemaal geen sprake was, werd gelukkig ook tijdig ingezien door een deel van de CD&V-achterban.
Het Vlaams Belang is van mening dat álle Vlaamse partijen zo snel mogelijk spoedberaad moeten houden over de ordentelijke voorbereiding van het einde van België.
De Vlaamse politici moeten helemaal niet wachten op een initiatief van de Franstaligen of nieuwe oekazes van het Paleis ondergaan: zij moeten zélf de moed hebben om finaal de stekker uit de Belgische constructie te trekken.
Laat ons scheiden op een deftige en ordentelijke manier. Het Belgisch systeem werkt niet meer en het functioneert ook niet meer. Iedereen ziet het maar niemand heeft genoeg politieke moed, laat staan 5 minuten politieke moed.
Letermes ontslag is enkel een schijnbeweging, een wanhoopspoging om de franstalige politici onder druk te zetten. Ze moeten er nog maar eens mee lachen met zoveel amateurisme.
Vlaams Parlement moet overgaan tot autonomieverklaring
"Vlaamse regering en Vlaams Parlement moeten eenzijdige autonomieverklaring op basis van de Vlaamse resoluties afkondigen, zoniet moet Vlaanderen opteren voor de onvoorwaardelijke boedelscheiding"
Uitgebreid Bureau komt morgen om 11 uur 30 bijeen om te beslissen over een eventuele extra vergadering van het Vlaams Parlement
15.07.2008 16.55u - Vorige week woensdag weigerde de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement op vraag van de Vlaams Belang-fractie een extra zitting te voorzien op woensdag 16 juli ter evaluatie van het eventuele communautaire akkoord dat vandaag op 15 juli diende bereikt te worden. Het voorstel werd meerderheid tegen oppositie weggestemd.
Gezien de nieuwe politieke situatie heeft Vlaams Belang-fractievoorzitter Filip Dewinter zijn vraag voor een extra zitting van het Vlaams Parlement met een officieel schrijven aan parlementsvoorzitter Vanderpoorten hernieuwd.
Vlaams Belang wil eerstdaags een debat over de actuele politieke situatie en de houding van de Vlaamse regering terzake. Voor het Vlaams Belang kan het niet dat het Vlaams Parlement na de gebeurtenissen van vandaag en gisteren werkloos toeziet en aan de kant blijft staan . Het was Premier Yves Leterme zelf die gisteren naar aanleiding van zijn ontslag stelde dat het federaal overlegmodel zijn limieten heeft bereikt.
Het Vlaams Belang meent dan ook dat het Vlaams Parlement het lot van Vlaanderen in eigen handen moet nemen. Het Vlaams Parlement is het enige legitieme parlement van Vlaanderen en moet zich zelf desnoods een aantal bevoegdheden toe-eigenen (gezondheidszorg, het volledige mobiliteitbeleid, het volledige energiebeleid, volledige fiscale autonomie, het volledige werkgelegenheidsbeleid, het sociale zekerheidsbeleid, enz ) en dit ter uitvoering van de Vlaamse resoluties van maart 1999 en het communautaire luik van het Vlaams regeerakkoord van 2004. De Vlaamse regering en het Vlaams Parlement moeten dus een eenzijdige autonomieverklaring op basis van de Vlaamse resoluties afkondigen, zoniet moet Vlaanderen opteren voor de onvoorwaardelijke boedelscheiding. Hierover dient met Wallonië niet onderhandeld te worden. De voorstellen van de Vlaamse resoluties van maart 1999 zijn wat dat betreft te nemen of te laten.
Morgen zal het Uitgebreid Bureau van het Vlaams Parlement om 11 uur 30 samenkomen om te beslissen of er al dan niet een extra vergadering van het Vlaams Parlement zal worden bijeengeroepen.
De CD&V moet woord houden. Ze heeft de sleutel in handen. De toekomst van Vlaanderen staat op het spel.
We brengen de woorden van Luc Van den Brande in herinnering: Dit land mag niet terugkeren naar een systeem van federale voogdij over de deelgebieden. Die deelgebieden moeten met versterkte bevoegdheden en verantwoordelijkheden uit de staatshervorming komen.
Voor de CD&V moeten volgende elementaire zaken blijven: een zeer sterke financiële en fiscale verantwoordelijkheid voor de regio's, arbeidsmarktbeleid en economische hefbomen (mobiliteit, energie, wetenschapsbeleid), een verschillend gezondheidsbeleid, een eigen gezinsbeleid. Gewesten moeten beslissingsrecht hebben inzake justitie, NMBS...
Maar vooreerst de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde... mits vijf minuten poltieke moed !
We zijn benieuwd of zij deze keer woord houden of afzakken naar het niveau van de tsjeven.
