Inhoud blog
  • Afscheidnemen van Johnny
  • Geldstroom naar Wallonië Studie tegengehouden !
  • Hallucinante snel-belg-wet
  • Vlaams Belang ontgoocheld over houding burgemeesters in BHV
  • Minderjarige kickbokser in Vilvoorde slaat agenten in elkaar
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Over mijzelf
    Ik ben Toujour André
    Ik ben een man en woon in Sint-Pieters-Leeuw (Vlaams Brabant) en mijn beroep is ambtenaar.
    Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: tennis voetbal en schaken.
    In ben de trotse vader van Christophe, Nathalie, Caroline en Pauline. Ik heb een vaste relatie met de liefste Martine die bestaat. Ik ben gemeenteraadslid voor Vlaams Belang en zet mij in voor Vlaamse belangen, normen en waarden. Recht door zee !
    Nieuws VRT NWS
  • Van Chris Lomme en Mathias Vergels tot Tsjechov: 10 voorstellingen om naar uit te kijken
  • Atoomenergieagentschap neemt resolutie aan tegen nucleaire plannen van Iran
  • VRT-journaliste Phara de Aguirre gelauwerd in Conservatorium Antwerpen: "Kijken en luisteren als fundament voor verhalen"
  • Ook vannacht code geel voor gladheid in verschillende provincies
  • Vijfde backpacker overleden in Laos na drinken van vergiftigde alcohol: "Wees waakzaam"
  • Braziliaanse oud-president Bolsonaro en 36 anderen officieel beschuldigd van poging tot staatsgreep
  • Aangepaste fiets van 16-jarig meisje met beperking gestolen in Antwerpen: "Enige vervoersmiddel om veilig op school te geraken" 
  • Op “Green City Tour” in Azerbeidzjan: hinken op groene gedachten in de bakermat van de olie-industrie
  • Matt Gaetz trekt zich terug als kandidaat om minister van Justitie te worden in de VS
  • Komt er een einde aan het vergassen van eendagshaantjes? "Verbod is nodig, want het kan ook pijnloos"
    Inhoud blog
  • Afscheidnemen van Johnny
  • Geldstroom naar Wallonië Studie tegengehouden !
  • Hallucinante snel-belg-wet
  • Vlaams Belang ontgoocheld over houding burgemeesters in BHV
  • Minderjarige kickbokser in Vilvoorde slaat agenten in elkaar
    Laatste commentaren
  • Ferragamo Belt (Katina)
        op Verbod op herdenking 9/11 WTC Brussel !
  • Kyrie Basketball Shoe (Kim)
        op Verbod op herdenking 9/11 WTC Brussel !
  • Basketball Jerseys (Katherine)
        op "Uitkeringsfraude loopt in tientallen miljoenen"
  • Clarks Shoes For Women (Bynoe)
        op Verbod op herdenking 9/11 WTC Brussel !
  • Adidas Sneakers (William)
        op Verbod op herdenking 9/11 WTC Brussel !
  • Vlaanderen Vrouwen Vrienden Veiligheid Vertrouwen Eerst
    Toujour André
    Fiere Vlaamse Leeuw
    07-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Busincident op bus in Antwerpen

    Het aantal gevallen van agressie op het openbaar vervoer is stilaan niet meer te tellen. Op amper een paar honderd meter van de plaats waar treinbestuurder Guido Demoor in 2006 bezweek aan de verwondingen kreeg Antwerpen voor de zoveelste keer af te rekenen met zeer brutale agressie op een lijnbus.

    Bij een nieuw gewelddadig "incident" met 3 jongeren op een bus van De Lijn in Antwerpen werd een 62-jarige politieman dinsdagavond zwaar gewond toen hij zware klappen kreeg. 

    Toen de 3 jongeren een jong koppel lastig vielen op de lijnbus zonder enige aanleiding, gaf een van de daders de man zonder enige aanleiding een klap in zijn gezicht. Zijn vrouw zat naast hem met hun 2-jarig zoontje kindje op schoot.

    De politieman werd geslagen en geschopt toen hij zich kenbaar maakte als politieagent en tussenbeide kwam.

    De man kreeg verscheidene zware slagen en trappen onder meer in de buikstreek, op het hoofd en in de nek van de drie "jongeren". Ze zijnamper 14, 15 en 16 jaar oud. Hun ouders hopen hier in België asiel te verkrijgen en wonen hier al een paar jaar. Het jonge koppel kwam er met de schrik van af en is zwaar aangedaan door de feiten. Ze zijn de politieagent heel dankbaar voor zijn heldendaad. Intussen is de politieman aan de beterhand. Gelukkig maar !

    Getuigenis

    Voor Stephanie Schrauwen de vriendin van Steve, is de hele affaire een ware nachtmerrie. Ze zegt niet meer alleen buiten durven te gaan. Zij en haar man zagen hoe die gasten op hem sloegen en trapten. Ook hoe die politieman ineen stuikte. Ze zijn zwaar aangeslagen.

    Een dag later liep haar man toevallig de derde mededader tegen het lijf in Wijnegem en verwittigde de politie die hem even later kon arresteren.


    Annemans haalt uit in column

    In een column zet Vlaams Belang-fractieleider Gerolf Annemans de puntjes op de ‘i’: “‘Incidenten’ in de binnenstad zijn in de regel incidenten met vreemdelingen. Maar nooit met de vreemdelingen als slachtoffer. Antwerpen heeft op dat vlak maar één historische uitzondering gekend, maar dat is nooit een “incident” genoemd. Incidenten zijn dingen die in een onophoudelijke stroom – en het zijn er dagelijks vele tientallen – over de binnenstad worden uitgegoten. Incidenten met vreemdelingen in de rol van agressor blijven in de regel onvermeld. Het Vlaams Belang klaagt ze telkens aan als wij ze vernemen.”

    Politici weten niet over wat ze praten

    Voor de meeste politici is dit een ver van mijn bed-show. Zij hebben allemaal een luxe dienstwagen met chauffeur ! Ze nemen enkel het openbaar vervoer voor de show op te voeren bij de inhuldiging van een nieuw metrostation of de voorstelling van een nieuwe autobus of trammodel. Maar wie geen andere keuze heeft dan het openbaar vervoer te nemen en veel met bus en trein te reizen, weet dat overlast schering en inslag is.

    Zoals de buschauffeur zei in de Zevende Dag : " tegenwoordig is het al een provocatie als je vraagt naar een vervoersbewijs !" Je wordt direct verweten en verwenst, als racist in de eerste plaats... Waar gaan we naar toe ?  

    Hoe moet het nu verder ?

    Harde aanpak ! Wie niet horen wil moet voelen ! Ouders zijn en blijven verantwoordelijk... Zelfs een allochtone ouder uit Mechelen, in een intervieuw op TV ziet geen andere uitweg meer. Het is ver gekomen de ontsporing van de jongeren...

    Enkel citaten uit lezersbrieven :

    “Zolang men deze etters van de maatschappij niet serieus gaat straffen, zullen we nog veel van deze incidenten meemaken.”

    “De kans bestaat dus dat je ‘zomaar’ in elkaar geklopt wordt. Eén remedie, maar dan wel eentje op Europese leest geschoeid: de verworven nationaliteit afnemen en terug naar het land van herkomst sturen.”

    “De jongeren die voor deze overlast zorgen aanpakken is één, de ouders voor het volle pond verantwoordelijk stellen is wat anders en veel rendabeler.”

    “Weer busincident. Weer allochtone jongeren, en wij maar proberen om verdraagzaam te zijn.”

    “De kans bestaat dus dat je ‘zomaar’ in elkaar geklopt wordt. Eén remedie, maar dan wel eentje op Europese leest geschoeid: de verworven nationaliteit afnemen en terug naar het land van herkomst sturen.”

    “De daders die Guido Demoor doodstampten kende men ook, en welke belachelijke straf hebben die gekregen?”

    "Mijn auto mijn vrijheid" was een slogan uit de jaren tachtig... vandaag wordt dat "Mijn auto mijn veiligheid"... als hij niet gecarjackt wordt !




    07-04-2008 om 10:14 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leterme en Verhofstadt zoek het verschil

    Leterme en Verhofstadt zoek het verschil

    30.03.2008 - Verhofstadt ‘out’- Leterme ‘in’… Maar de vraag is of het nog enig verschil maakt.

    Verhofstadt out

    Bij zijn afscheid aan de Belgische politiek werd in pers en politiek uitgebreid hulde gebracht aan Guy Verhofstadt. Het was ontroerend, potsierlijk soms, bij wijlen ronduit gênant. Voer voor plaatsvervangende schaamte en psychiaters. Alleen Rik Van Cauwelaert, hoofdredacteur van Knack, bracht de moed en de journalistieke eerlijkheid op om Verhofstadt een ‘sympathieke politieke oplichter’ te noemen. Afgezien van dat ‘sympathiek’ klopt zijn eindrapport als een bus. Een gigantische puinhoop, dat is wat Verhofstadt en acht jaar paars hebben achtergelaten. Budgettair (het gat in de begroting), sociaal-economisch (Sabena, DHL enz.), staatkundig (Brussel-Halle-Vilvoorde, de nachtvluchten), maatschappelijk (snel-Belg-wet, regularisatie van illegalen, vreemdelingenstemrecht enz.).

    Verhofstadt heeft in zijn loopbaan als premier geen enkel, maar dan ook geen enkel probleem opgelost. Hij stopte ze in de koelkast of schoof ze eindeloos voor zich uit. Zorgen voor later, voor zijn opvolger. Slechts een paar journalisten hebben het bochtenparcours van Verhofstadt in kaart gebracht. Ach, zal u misschien wel zeggen: alleen gekken veranderen nooit van mening. Dat is waar, maar wat Verhofstadt gedaan heeft, is van een geheel andere orde. Verhofstadt is een politieke windhaan. Als oppositieleider durfde hij nog tegen zere schenen te trappen, maar op weg naar de Wetstraat en de macht had hij de onvoorwaardelijke steun van de media nodig. En dus werd ‘baby-Thatcher’, de rechtse liberaal, een linkse liberaal. De scherpe criticus van de multiculturele samenleving werd een vurige aanhanger van diezelfde multiculturele samenleving en de diversiteitscultus. De tegendraadse rebel werd een trouwe lakei van het establishment en de politieke correctheid. Ook op communautair vlak was de persoonlijke ommekeer totaal. In zijn Burgermanifesten ging Verhofstadt nog zwaar tekeer tegen wat hij “de Belgische ziekte” noemde, vandaag loopt hij te pronken met het valse aureool van ‘redder van het vaderland’.

    Leterme in

    Verhofstadt heeft als premier zowat alles verbrand wat hij als oppositieleider verdedigde, en omgekeerd. Als premier heeft hij alles omarmd wat hij als oppositieleider vervloekte. Wat dat betreft, lijkt hij trouwens een waardige opvolger gevonden te hebben in Yves Leterme. Gerolf Annemans heeft daar in zijn repliek op de regeringsverklaring scherp en terecht op gewezen. De Belgische metamorfose is compleet. Wie premier Leterme aan het woord heeft gehoord, moet bij momenten gedacht hebben dat Verhofstadt zelf daar stond. Dezelfde praatjes, dezelfde holle woorden, hetzelfde hoogdravende ‘voluntarisme’. ‘Het lijkt er wel op of Leterme de lijfspreuk van Verhofstadt ‘optimisme is een morele plicht’ heeft geadopteerd. Dezelfde aankondigingspolitiek, dezelfde beloftecultuur. “Wij houden woord”, zegt Leterme op de striemende kritiek. “Wij komen stap voor stap onze beloftes na.” En “we doen geen beloftes die we niet kunnen nakomen.” Er mag al eens gelachen worden maar ‘trop is teveel’, zoals Van den Boeynants ooit zei.

    Zot van glorie?

    Als Leterme mislukt als premier, moet hij het eens proberen in de formule 1. Met het ‘betere bochtenwerk’ dat hij de voorbije maanden liet zien, zou hij zelfs de vijf- of zesvoudige wereldkampioen Michaël Schumacher het nakijken geven. Want zeg nu zelf, wie kan er nog volgen? Vóór de verkiezingen liet Leterme geen spaander heel van het Paarse beleid. ‘Wie gelooft die mensen nog?’ Wie voor het kartel CD&V/N-VA stemde, koos voor de afrekening met Paars, ‘goed bestuur’ en een radicale ommekeer. Vandaag krijgen we een Paars-Plus op onze boterham. Bedankt Yves. Enkele weken geleden nog maakte Yves Leterme in het dossier van de nachtvluchten brandhout van de regering-Verhofstadt. ‘Ik moet nu de puinhopen van jullie Paarse knoeiboel oplossen’, sneerde hij naar zijn voorganger. Amper enkele dagen later gooide Leterme uitgebreid met bloemen naar Verhofstadt en sloot hij zich aan bij de gênante heiligverklaring. Maar het ergste moest nog komen…

    Totale capitulatie

    Op het CD&V-congres zweerde Leterme nog met de hand op het hart dat hij en CD&V zouden opstappen als er op 15 juli geen akkoord is over de tweede fase van de staatshervorming, in de publieke opinie intussen gekend als de beruchte ‘vette vis in de pan’. De inkt van de regeringsverklaring was nog niet droog of Leterme boorde eigenhandig elke illusie in de grond. “Wij laten ons niet gijzelen door N-VA”, waarschuwde de nieuwe premier.

    ‘De N-VA mag de lat niet te hoog leggen.’ Kan de lat nóg lager, vragen wij ons af. Als het van Leterme afhangt blijkbaar wel. De regionalisering van het arbeidsmarktbeleid? “Ik denk dat de werkloosheid in Wallonië gunstig zal evolueren”, sust Leterme. De vennootschapsbelasting? “Oppassen voor de verhuis van de maatschappelijke zetels van ondernemingen”, werpt Leterme op. Fiscale autonomie dan maar?

    “Er zijn nu al mogelijkheden die trouwens niet helemaal worden gebruikt”, oppert Leterme. Rest nog Brussel-Halle-Vilvoorde… In plaats van de “vijf minuten politieke moed” en “daar gaan we niet meer over onderhandelen”, klinkt het nu “het moet een onderhandelde oplossing zijn, en dat is nooit eenzijdig. Er moet dus voor de Franstaligen ook iets inzitten.”
    Alstublieft! En wij die dachten dat het om een simpele toepassing van de Grondwet ging. Dat het maar “vijf minuten politieke moed” zou vergen. Maar volgens premier Leterme moet daar in dit land dus over ‘onderhandeld’ worden. En moeten de Vlamingen bereid zijn – alweer - een prijs te betalen. Merci Yves, bedankt voor de duidelijkheid. Hoe zei u dat ook alweer: we doen geen beloftes die we niet kunnen waarmaken?

    Gemor in eigen rangen

    Politiek doet soms rare dingen met de mensen. Is Leterme, nadat hij op 10 juni 2007 achthonderdduizend stemmen haalde, naast zijn schoenen beginnen te lopen en te zweven? Is de echte Leterme opgestaan? Moeten het partijbelang en de principes wijken voor de persoonlijke carrière van het boegbeeld? Hetzelfde overkwam de VLD met Verhofstadt. En het is hen slecht bekomen.

    Intussen heeft Didier Reynders laten verstaan dat de Vlamingen niet te veel moeten verwachten van een tweede fase. ‘Een grote staatshervorming? Tegen 15 juli? Vergeet het maar. Er is geen haast bij. Het kan best nog drie jaar wachten’. Is er in dit land nog een hond die gelooft dat Leterme op 15 juli de deur van de Wetstraat 16 achter zich toetrekt als hij tegen dan niks kan binnenhalen?

    In CD&V-rangen groeit het gemor over het eigengereide optreden van hun stemmenkanon. Hun geloofwaardigheid staat op het spel. “We zullen loyaal zijn tot 15 juli”, zegt Tony Van Parys, “maar de meesten van ons denken al dat het dan weer niet zal blijken te gaan. Dit regeerakkoord is het verst wat je in dit land nog kunt bereiken. Niet veel dus. En dat ligt niet aan ‘individuen die het niet met elkaar kunnen vinden’. Dit is structureel. Dit land is uiteengegroeid. Er is geen overeenstemming meer.” En dat zegt Tony Van Parys, een brave man die niet meteen verdacht kan worden van communautaire scherpslijperij.

    Het Belgische model is op, afgeleefd. Maar de geitenboer uit Izegem wil nog altijd de Belgische geit en kool sparen. “Ik ben hoegenaamd geen communautaire scherpslijper”, zegt Kristien Hemmerechts – onze excuses voor het citaat. “Maar als je vaststelt dat het land door communautaire tegenstellingen wordt verlamd, dan moet je daar iets aan doen. Maar zelfs dat gebeurt niet, ook de staatshervorming wordt op de lange baan geschoven. Dat is geen oplossing, op die manier zal het communautaire discours de Wetstraat blijven beheersen, terwijl ons land echt wel andere katten te geselen heeft.” Zo hoort u het ook eens van een ander.

    De totale afgang

    Voeg daar nog de schandelijke communautaire scheeftrekking in de regeringsvorming aan toe – 5 Franstalige staatssecretarissen tegenover 2 Vlaamse – en de aanstelling van madame ‘Non’ Joëlle Milquet tot minister van Werk – schrijf een echte regionalisering van de arbeidsmarkt maar op uw buik – en het plaatje is compleet.

    Gewezen voorzitter van de PSC, Gérard Deprez, maakte zich maanden geleden in een interview met Knack helemaal geen zorgen over de wapperende leeuwenvlaggen op het overwinningsfeestje van CD&V en N-VA. “Ach, aan die vlaggen zou ik niet te veel betekenis hechten. Ik heb veel Vlaamse bewindslieden gekend. Op grond van zijn persoonlijke parcours had je Wilfried Martens ook als de gevaarlijkste man van België kunnen bestempelen. Hij was de organisator van de grote Vlaamse marsen op Brussel. Maar als eerste minister is Martens altijd trouw gebleven aan een unionistisch federalisme. Ik denk dat Leterme niet zo sterk van Martens verschilt.”

    Een gelijkaardig geluid bij Christoffe Deborsu – de maker van de geruchtmakende RTBf- reportage over het einde van België – (De Standaard, 18.06.07): “We weten uit ervaring dat de functie de man maakt. De Vlaamsgezinde jonge CVP’er Wilfried Martens werd later een hyper-Belgisch schepsel in de schaduw van koning Boudewijn. De Vlaamsgezinde oppositieleider Guy Verhofstadt bekeerde zich ook tot ‘het fantastische land dat België is’. Een Vlaming op Wetstraat 16 wordt Belg, ook al is hij oorspronkelijk een ‘homme dangereux’.” We hebben de bewuste uitspraken nog even voor u opgezocht en vandaag worden ze door de feiten bevestigd.

    “Leterme heeft de juiste toon gevonden”, juichte Le Soir een tijd geleden al. Als uitsmijter nog één veelzeggend citaat uit Franstalige hoek. “Ook CD&V denkt nu Belgisch”, zegt MR-minister Sabine Laruelle (Het Belang van Limburg, 20.03.08). “Ik heb de indruk dat sinds de CD&V mee in de overgangsregering Verhofstadt zit, ze meer belang hecht aan het Belgische niveau. Nu Yves Leterme zelf die regering gaat leiden, kan dat alleen maar toenemen. Dat is een goed teken.”

    De vraag is dus: gaan Leterme en de CD&V tekenen voor het grootste kiezersbedrog sinds de goedkeuring van het vreemdelingenstemrecht door de VLD? Hebben ze hun Vlaamse beloftes opgeofferd op het altaar van de Belgische macht? Zo ging het bij Verhofstadt en zo is het bij de oude CVP ook altijd gegaan. Onze Vlaamse vrienden van de N-VA moeten nu toch stilaan tot het besef komen dat hun stap-voor-stap-strategie Vlaanderen geen stap vooruit helpt en alleen de Belgische doodsstrijd kan rekken. Uitstel dreigt afstel te worden en bedreigt onze Vlaamse welvaart en ons welzijn. Trek nu eindelijk die stekker uit!

    Bruno Valkeniers

    voorzitter@vlaamsbelang.org

    01-04-2008 om 22:26 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Paasvakantie
    We zijn er even tussenuit geweest. Met meer dan een paar goede redenen.

    Mijn oudste zoon huwde op vrijdag 21 maart in het Vlaamse landelijke Beersel met Myriam. Zij hebben al ruim vijf jaar vaste verkering en vonden de tijd rijp om een grote stap te zetten in het leven door in het huwelijksbootje te stappen.

    Intussen zijn ze aan het genieten van een huwelijksreis in Italië. Kunst en cultuur is een beetje hun passie en op rondreis door Italië moet dat zeker lukken. Pasta en pesto, Chianti en fromagio, gelati... zullen ze wel lekker laten smaken.

    Intussen heb ik na de voorbereidingen en feestelijkheden, op zaterdag 22 maart de windererige en regenachtige Vlaamse kust opgezocht met Martine en de tweeling Caroline en Pauline. De eerste week van de paasvakantie was stormachtig en regenachtig aan zee. Koud was het zeker genoeg met zelfs af en toe een sneeuw- en hagelbui op zondag tot en met dinsdagmorgen. De paaseitjes werden binnen gehouden op een bordje en in een mandje wegens te slecht weer...

    Parkeren naast de caravan was onmogelijk wegens te drassig en te modderig : de auto reed zich gewoon vast en moest er nadien met de tractor uitgehaald worden !

    Een paar bezoekjes aan het zwembad vulden een namiddag op tijdens de week. Of eens een uitstapje naar het indoor speelpark plezierde de kinderen, terwijl wij van een lekkere kop koffie konden genieten. 's Avonds een lekker potje koken en een glaasje wijn hield ons warm samen met de gaskachel, die bijna nooit werd afgezet. Samen TV kijken onder onder warm dekentje in fleece, was soms wel leuk en knus. Lekker dicht bij elkaar gekropen in een bolletje...

    Op donderdag zijn we maar wat gaan shoppen in Oostende, door de winkelstraat en nadien naar de grotere shops lang de Torhoutsesteenweg vlakbij het vliegveld.

    Pas zaterdagvoormiddag klaarde het helemaal op en kwam er zowaar de zon door ! Het kwik steeg vlot zelfs tot 15°, zodat de kinderen eindelijk echt buiten konden spelen ! Wij profiteerden van de gelegenheid om eens flink te gaan wandelen.    

    Zondag was het al inpakken geblazen om maandag weer aan de slag te gaan. Weer in de files naar Brussel, naar kantoor waar collega's al lachend mij stonden op te wachten en vroegen : "wel, je ziet helemaal niet bruin... zelfs geen zonnebank geprobeerd ?!".  Voor de rest zijn het wel toffe collega's...

    01-04-2008 om 22:23 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voetbalrel op den Baarchoem

    Afgelopen weekend werd een voetbalscheidsrechter in Antwerpen getrapt, geslagen en met een ijzeren staaf bewerkt. De wedstrijd ging tussen Reunion Merxem en Berchem city, twee clubs uit een verbond van vriendenclubs.De arme man had de kapitein van voetbalclub Berchem City net een tweede gele kaart gegeven en van het veld gestuurd. Daarop werd hij door vier agressieve spelers onder handen genomen. De Vereniging van Voetballende Vriendenclubs (VVV) heeft de vier relschoppers intussen bedacht met een levenslange schorsing. Eén van de spelers werd op vraag van de onderzoeksrechter aangehouden.           

    Toen één van de spelers van Berchem City een tweede gele kaart kreeg, ging heel de ploeg door het lint. Ze grepen de scheidsrechter bij de keel en werkten hem tegen de grond. Daarna sloegen en schopten ze hem meermaals. Hij kreeg ook klappen van een ijzeren staaf die naast het terrein lag. De aanvallers verweten de arbiter een racist te zijn.


    Een gewoon geval van ‘hooliganisme’? Niet echt. Echt voetbalhooliganisme doet zich trouwens nog vrij zelden voor rond de voetbalvelden. Gelukkig maar. Na jarenlang aarzelen heeft de overheid eindelijk kordaat ingegrepen. Amokmakers riskeren nu een stadionverbod en zware straffen. En zo hoort het ook.

    Aan de andere kant duiken wel steeds vaker berichten op over geweld óp de grasmat. Af en toe gaat het daarbij om heetgebakerde allochtone voetballertjes of hun supporters die door het mint gaan en daarbij hun tegenstanders op en naast het veld of de scheidsrechter te lijf gaan na een betwiste beslissing of een nederlaag.

     

    Dat was ook zaterdag weer het geval bij amateurvoetbalclub Berchem City. Maar dat hebt u wellicht niet gehoord op radio of tv, noch gelezen in uw krant. Het feit dat de daders allochtonen waren, werd angstvallig weggemoffeld of compleet doodgezwegen... zoals gewoonlijk.

    Vraagje: stel dat de scheidsrechter nu eens een zwarte huidskleur zou gehad hebben, en dat hij uitgescholden zou zijn of in elkaar getrapt door autochtone voetballers. Zou de pers dan evenveel moeite gedaan hebben om de toedracht van de feiten, de afkomst van de daders of hun racistische motieven toe te dekken?

     

    Wat denkt u ? Neen toch ?

    20-03-2008 om 00:04 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Familiefoto's



    Mijn eedaflegging tijdens de installatie van de nieuwe gemeenteraadsleden januari 2007.


    Een lezersbrief ontvangen en betrapt in gedachten op kantoor.
     

    Op een tuinfeest met Filip Dewinter.


    Onze lievelingshondjes Kenzji (zwart) en Youri (bruin).


    Zoon Christophe en dochter Nathalie en tweelingdochter Caroline en Pauline

      Caroline

      Pauline

      Met levensgezel Martine

     
    Onze caravan in De Haan

    18-03-2008 om 22:13 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE FABELACHTIGE VERHAALTJES VAN WARIS DIRIE

    Een hoop leugens, verzonnen verhaaltjes, avontuurtjes en anekdotes

      
    De voormalige Bond-girl, het voormalige topmodel en VN-ambassadrice was begin maart drie dagen spoorloos in Brussel. Een onrustwekkende verdwijning ! Misschien zelfs ontvoerd ! Waris Dirie verwierf internationale bekendheid door haar strijd tegen de genitale verminking van vrouwen en was op officieel bezoek in Brussel. Ze vond na een nachtje stappen of doorzakken haar hotel niet meer terug. De Brusselse politie hielp haar mee zoeken naar haar hotel, maar na een uur rondrijden gaven ze het op. Wat later stapte ze in een taxi. Ze verdween even van de Brusselse aarde. Pas enkele dagen later dook Waris Dirie weer op.

     

    Zo miste ze tot overmaat van ramp een paar belangrijke afspraken ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag met Condoleeza Rice, onder meer in het Europees Parlement en de minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten. Dat zijn normaal geen mensen waar je je kat op afstuurt. Dat zijn toch geen afspraken om links te laten liggen, alles te vergeten en gedurende drie dagen spoorloos te verdwijnen in een wereldstad als Brussel !

     

    Vandaar wellicht dat Waris Dirie excuses en zondebokken zocht. Een kwestie van te redden wat er nog te reden valt, haar geschonden blazoen op te poetsen en haar lieve en onschuldige gezichtje toch nog een klein beetje met een onschuldig lachje te voorzien.

     

    De wonderlijke verrijzenis

     

    Maar plots duikt ze weer op : arm in arm met een knappe ruitenwasser op de Grote Markt van Brussel, opgemerkt door een alerte politieman, die de vrouw meende te herkennen. Ze worden meegenomen naar het politiekantoor voor ondervraging en om te weten te komen wat er gebeurd zou kunnen zijn.

     

    Mediashow

     

    “Ik reis voor de VN de wereld rond”, schrijft ze nochtans op haar website. Daarop lanceerde ze gisteren een heuse kruistocht tegen de Belgische politie. De leugen over haar VN-titel doet haar geloofwaardigheid weinig goed.

     

    Opmerking : Waris Dirie is al sinds 2003 geen ambassadrice meer van de Verenigde Naties ! Ze eigent zich nog wel die titel toe. Officieus worden weerkerende problemen als gevolg van alcohol ingeroepen, maar de Verenigde Naties hebben over dit probleem niet willen communiceren, want "wat telt, is de strijd tegen de gesel van de besnijdenis".

     

    Vervolgens pakte ze uit met een erg onsamenhangend verhaal. Eerst vertelde ze dat ze verdwaald was. Daarna was ze ontvoerd en misbruikt door een taxichauffeur bij hem thuis !

     

    Nog later was ze het slachtoffer van de racistische politie in Brussel ! De politie die haar als een prostituee zou behandeld hebben en België is een racistisch land.

     

    De Brusselse politie doet deze derde versie af als een hoop verzinsels. En nu zwart-op-wit blijkt dat Dirie niet van haar eerste leugen is gebarsten worden er natuurlijk zeer veel vraagtekens geplaatst bij haar verhaaltjes en vooral bij haar geloofwaardigheid.

     

    Journalisten leggen de leugens bloot

     

    Brussel was trouwens niet de eerste stad waar het voormalige topmodel ‘verdween’. Ook in grote steden als Munchen, Los Angeles was ze al eens spoorloos, in Zuid-Afrika dook ze twee weken onder. Onderweg naar Amerika was ze plotseling verdwenen na een tussenstop in Londen.

    Ook zou haar drankprobleem haar parten hebben gespeeld. Zoals in Los Angeles : ze greep zo stevig naar de fles dat ze twee dagen in een coma lag. En in Wenen liet ze zich al opnemen in een ontwenningskliniek… op haar ziekenbed in Wenen zag ze er echt belabberd en doodziek uit. Het interview dat verscheen op youtube was zielig om zien. Het deed me aan een ander topmodel denken...


    Terug in haar huidige thuisland Oostenrijk veranderde het hele verhaal.

     

    “De Somalische vrouwenrechtenactiviste Waris Dirie ligt na haar mysterieuze verdwijning in Brussel in een ziekenhuis in Oostenrijk. Volgens een eerste diagnose zou Waris Dirie zich aan de linkerschouder verwond hebben. Ze zou haar linkerarm niet kunnen optillen en schaafwonden hebben aan de benen. Waris Dirie zou nog twee tot drie dagen in het ziekenhuis moeten blijven voor een volledige check-up.” Volgens haar advocaat.

    De Brusselse politie zou hebben geweigerd haar te helpen toen ze haar hotel kwijt was en zou zelfs hebben gedreigd haar in de cel te gooien. Het voormalige topmodel zou daarop zijn ontvoerd door een taxichauffeur, die haar probeerde te verkrachten. Pas anderhalve dag later wist ze te ontsnappen.

    Volgens eensluidende berichten en getuigenissen heeft de politie al het mogelijke en meer gedaan om de dolende Waris Dirie weer op het rechte pas te brengen. Uren hebben ze met haar de stad rondgereden omdat ‘madame l’ambassadrice’ haar hotel niet meer kon terugvinden. Ondank is ’s werelds loon.

    Wat er juist gebeurd is, zullen we waarschijnlijk nooit weten. Misschien iets voor de tabloids. Maar ik heb zo het gevoel dat mevrouw Dirie niet bepaald trots is op wat ze verleden week in Brussel heeft uitgespookt. Wie de waarheid kent of weet, mag het altijd melden. Maar ik vrees het voor haar.

    18-03-2008 om 20:38 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Belliraij een nieuwe belgenmop

    Informant of terrorist?

    De zaak-Belliraj doet heel wat stof opwaaien. Als de berichten kloppen, is Abdelkader Belliraj een gevaarlijke moslimextremist in loondienst van de Belgische Staatsveiligheid, die vanuit de Vlaamse gemeente Evergem een islamitisch terreurnetwerk zou opgezet hebben. En die mogelijk verschillende politiek-regiligieus geïnspireerde moorden op zijn kerfstok heeft. In België zijn de feiten vaak straffer dan fictie.


    “Als de Marokkaanse politie gelijk heeft, is het mogelijk dat een topfiguur van een terreurorganisatie in ons land zes executies uitvoert, over en weer reist naar Marokko met zijn twee paspoorten, met zijn gezin in een villa woont zonder te werken – zou hij een uitkering gekregen hebben? – en nooit verontrust wordt.” Dat schreef Luc Van der Kelen in zijn krant (Het Laatste Nieuws). Hallucinant is dat.

    Ogen toe

    De zaak-Belliraj roept vele vragen op. Niet alleen over de werking van de Staatsveiligheid, maar ook over het vreemdelingen- en integratiebeleid in dit land. Belliraj verwierf in 2000 de Belgische nationaliteit. In het kader van de beruchte ‘snel Belg’-wet van Verhofstadt, u weet wel, de man die vandaag door de VLD en bevriende journalisten wordt opgevoerd als de redder des vaderlands…


    Belliraj kreeg een Belgische identiteitskaart, ook al wist men dat hij uit Marokko vertrok omdat de grond daar te heet onder zijn voeten was geworden. Hij was lid van een radicaal-islamitische en pro-Iraanse groepering in Marokko. In 2001 zou Belliraj een bezoek brengen aan Afghanistan, waar de Taliban nog de plak zwaaien en van waaruit Osama bin Laden de aanslagen van 11 september op touw zet. Is het toeval dat 2 dagen voor de aanval op de Twin Towers in New York en het Pentagon de Afghaanse verzetsheld commandant Massoud wordt opgeblazen door 2 Marokkaanse nepjournalisten met een Belgisch paspoort? We weten het niet, maar het geeft wel te denken.

    Kolderbrigade

    De affaire Belliraj is de zoveelste blunder in het goedgevulde blunderboek van de Staatsveiligheid. Herinner u de geruchtmakende zaak Ferhiye Erdal. De kompanen van Erdal werden onlangs door het Antwerpse Hof van Beroep vrijgesproken, maar Erdal nam vorig jaar al de benen. Onder de neus van de Staatsveiligheid. Een Belgenmop. Hilariteit alom, behalve in politieke kringen en in Turkije.


    Vlaamsgezinden en Vlaams-nationalisten bespioneren, dat lukt nog wel, maar terroristen, dat is natuurlijk een ander paar mouwen… Herinner u de wansmakelijke affaire rond de Eurosongkandidatuur van Urban Trad. De Staatsveiligheid ontdekte in haar archiefkasten dat zangeres Soetkin Collier in haar studentenjaren gespot werd op een Vlaamse betoging, Zangfeest of IJzerbedevaart. En dat haar vader een Vlaamse kroeg uitbaatte in Antwerpen.

     

    Reden genoeg om de hoogste alarmfase uit te roepen. België was in gevaar, haar deelname zou het land ongeziene schade toebrengen… Het ‘dossier’ werd gelekt aan de pers en de Vlaamse nachtegaal mocht haar ticket voor het Eurosongfestival opbergen.

     

    De Staatsveiligheid waakt…

    De Staatsveiligheid heeft een probleem. Een probleem van prioriteiten. Wat brengt onze instellingen en de veiligheid van weerloze burgers het meest in gevaar? Het onafhankelijkheidsstreven van de Vlamingen? Of buitenlandse terreurnetwerken die dit land gebruiken als onderduikadres of uitvalsbasis?
    België heeft geen imagoprobleem. België is het probleem. De zaak-Belliraj heeft nog maar eens bewezen dat ‘goed bestuur’ in dit land niet mogelijk is. Vlaanderen en Vlaamse politici hebben dus maar één keuze en dat is de stekker uittrekken, de Belgische staat definitief begraven en een onafhankelijke Vlaamse staat uitroepen.

     

    Waarop wachten we nog?

    Bruno Valkeniers

    18-03-2008 om 19:33 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Filip Dewinter neemt het op voor Geert Wilders

    Filip Dewinter: "Balkenende mag niet plooien voor moslimchantage"

    De film van de Nederlandse PVV-politicus Geert Wilders moet kunnen, vindt Filip Dewinter van het Vlaams Belang. In een opiniestuk op zijn website schrijft hij dat men "niet moet plooien voor terreurdreiging".
    "De dreiging met rellen en aanslagen van islamitische fundamentalisten allerhande ressorteert een pervers effect", zegt Dewinter. "Straks krijgt Wilders de schuld wanneer er rellen uitbreken of een of andere gek een aanslag pleegt terwijl tot nader order niemand de film zelfs maar heeft gezien."

    "Absolute godsdienst"
    "Omgaan met kritiek kan een absolute godsdienst zoals de islam nauwelijks", gaat Dewinter verder. "Blijkbaar is de islam alleen maar een godsdienst van 'vrede en verdraagzaamheid' voor islamieten, nooit voor 'kafirs' (ongelovigen). De houding van de Nederlandse premier Balkenende getuigt alleen van zwakheid en onzekerheid. Niet plooien voor terreurdreiging en geweld-intimidatie is de boodschap", luidt het nog.

     

    Dewinter neemt het op voor Wilders ...

     

    Fitna-film Wilders: niet plooien voor moslimchantage!

     

    De islamfilm van Wilders moet kunnen. De dreiging met rellen en aanslagen van islamitische fundamentalisten allerhande ressorteert een pervers effect. Straks krijgt Wilders de schuld wanneer er rellen uitbreken of een of andere gek een aanslag pleegt terwijl tot nader order niemand de film zelfs maar heeft gezien. Wie toegeeft aan de dreiging met geweld van radicale moslims plooit voor de intimidatiepogingen van islamfascisten. De verhitte reacties uit islamitisch-fundamentalistische landen en dito organisaties over de Fitna-film zegt overigens veel meer over de islam dan over Wilders.

     

    Omgaan met kritiek kan een absolute godsdienst zoals de islam nauwelijks. Blijkbaar is de islam alleen maar een godsdienst van “vrede en verdraagzaamheid” voor islamieten, nooit voor “kafirs” (ongelovigen). De “kafirs” worden wanneer ze niet bereid zijn om zich als “dhimmi” (niet-moslims die zich vrijwillig ondergeschikt maken aan de islam)te gedragen,  onderdrukt, gediscrimineerd, geïntimideerd, opgejaagd, verdrukt, bedreigd en desnoods een kopje kleiner gemaakt.

     

    De achillespees van de zogenaamde Europese multiculturele samenleving is en blijft onze overdreven tolerantie. Sommigen hebben helemaal niks geleerd uit het “Duivelsverzen-incident” waarbij Salman Rushdie met een fatwa werd opgezadeld,uit de hele heisa met de “Mohamed-cartoons” waarbij Denemarken geviseerd werd of uit de rel rond de film “Submission” van Ayaan Hirsi Ali.

     

    In plaats van de fundamentalistische dreiging met geweld en de intimidatiepogingen te veroordelen, wordt Wilders op zijn verantwoordelijkheid gewezen en moreel onder druk gezet om de Fitna-film af te gelasten. De wereld op zijn kop. Diegenen die dreigen met terreur halen zonder slag of stoot hun slag thuis. Wie moedig een controversieel maar democratisch standpunt verdedigt, komt in de hoek van de slagen terecht.

     

    De hamvraag is natuurlijk niet moet Wilders zijn “verantwoordelijkheidszin” de Fitna-film intrekken maar wel wat is de volgende stap?

     

    Betekent dit dat Wilders geen verantwoordelijk draagt? Uiteraard wel, de film zelf  mag en moet inhoudelijk islam-kritisch zijn maar hoeft niet nodeloos provocatief te zijn. Het in brand steken of verscheuren van de koran draagt helemaal niets bij tot het debat over de islam(isering); het geeft de tegenstanders alleen nodeloos een stok om de hond te slaan…  Immers plooien voor de terreurdreiging omwille van de Fitna-film, betekent morgen plat op de buik gaan wanneer een soortgelijke gewelddreiging geuit wordt wanneer hoofddoeken verboden worden in het openbaar ambt of het onderwijs of de erkenning of subsidiëring van een fundamentalistische moskee geweigerd wordt.

     

    Het ontbreekt de leidende Europese politieke klasse aan ruggengraat en karakter. Alleen een duidelijk en kordaat ‘neen’ aan het adres van Afghaanse, Iraanse en andere fundamentalistisch-islamitische mullahs en potentaten wekt indruk. De houding van de Nederlandse premier Balkenende getuigt alleen van zwakheid en onzekerheid. Niet plooien voor terreurdreiging en geweld-intimidatie is de boodschap. Een democratische Europese regering onderhandelt niet met Al Qaida of de Taliban.

     

    De Nederlandse regering lijkt FC Paniek wel. Wat wil de regering Balkenende bereiken met haar paniekerige reactie op de Fina-film? De veiligheid garanderen van de eigen onderdanen of Wilders onder de gordel treffen?  Indien Nederland en Europa nu toegeven aan de moslim-chantage dan zetten we de poorten wagenwijd open voor de uitverkoop van de democratie en de vrije meningsuiting.

     

    Op het Van Randwijk-monument in Amsterdam prijkt de leuze:

    “Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen.

    Dan dooft het licht …” Misschien moeten we tirannen inderdaad door korannen vervangen?

     

     

    Filip Dewinter

    09-03-2008 om 22:22 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dankwoord en eerbetoon aan Frank Vanhecke in bomvol ICC Gent

    Dankwoord en eerbetoon aan Frank Vanhecke

     

    Van harte welkom aan u allen in dit ICC te Gent, dat voor de meesten onder u stilaan vertrouwd terrein is geworden, vermits het niet de eerste keer is dat we hier verzamelen hebben geblazen. Persoonlijk heb ik hier 17 jaar geleden mijn eerste congrestoespraak gehouden  op ons gezinscongres van 12 mei 1991 dat aan de grote doorbraak van 24 november is voorafgegaan. Waarmee ik niet insinueer dat mijn toespraak daar iets mee te maken had.

     

    We hebben sedertdien samen een hele weg afgelegd, opeenvolgende successen geboekt, waarover veel gezegd en geschreven is geworden, maar het is eigenlijk heel eenvoudig  : het geheim van ons succes ligt in een herkenbaar programma, maar vooral in de geloofwaardigheid van diegenen die dat programma uitdragen. We hebben in de loop van de jaren de toon soms wat veranderend, de stijl wat aangepast, maar we zijn altijd blijven vasthouden aan de grondslagen, aan ons Vlaams-nationalisme. En ik weet wel dat sommigen zeggen dat het cordon er voor gezorgd heeft dat we nooit de kans hebben gekregen om ons woord te breken. Maar ik zeg u : als wij principieel zijn gebleven, als wij trouw zijn gebleven aan ons programma, is dat niet een gevolg van die uitsluiting, maar omgekeerd.

     

    Wij werden en we worden uitgesloten omdat we principieel zijn en omdat voor ons staatmanschap iets anders is dan de kunst om zijn programma en zijn verkiezingsbeloften overboord te gooien in ruil voor schouderklopjes en eretitels uit Laken, voor postjes en geldgewin. Het is dààrom dat men ons nooit gevraagd heeft om deel uit te maken van een regering of een bestuursmeerderheid. Het is dààrom dat wij nooit op Laken worden uitgenodigd. Omdat wij anders dan de anderen. En dat geldt ook voor onze voorzitters.

     

    Op dertig jaar tijd hebben we mààr twee voorzitters “versleten”.

     

    Ik gebruik het woord “verslijten” met opzet.Want vergis u niet : het voorzitterschap van een politieke partij is wel degelijk een slopende bezigheid.

     

    Als u het niet gelooft, ga dan na hoeveel partijvoorzitters het langer dan een jaar hebben volgehouden :

    De Gucht ?  5 jaar; Leterme ? 1 jaar; Vandeurzen ? 3 jaar; Vande Lanotte? 2 jaar; Stevaert ? 2 jaar; Dua ? 4 jaar; Geert Bourgeois 1 jaar bij de VU en 3 jaar bij de N-VA; Dirk Sterckx: 4 maanden.

     

    Die kortstondigheid heeft zo zijn redenen.

     

    Twee weken terug zei Frank Vanhecke daarover in ’t Pallieterke: “voorzitter zijn betekent altijd bereikbaar zijn, altijd je telefoon opnemen, altijd je gsm op zak hebben. Dag en nacht bereikbaar en beschikbaar zijn. Voorzitter zijn betekent ondermeer drie keer per week gaan spreken in de afdelingen”.

     

    Wie Frank van dichtbij gevolgd heeft weet dat zijn voorzitterschap nog veel meer dan dat inhield.  Het overzicht van 12 jaar FVH dat wij hier vandaag verspreiden bevestigt dat. De extra editie van de Eigen Volks Eerst Krant is onze liber amicorum voor Frank Vanhecke.

     

    Maar het is juist : Frank is twaalf jaar lang inderdaad altijd bereikbaar geweest.

     

    Zijn deur stond ook altijd open voor iedereen, zijn GSM stond altijd op, ook voor iedereen : van het gewoon partijlid, over het kaderlid tot de leden van zijn partijbestuur. Hij was nooit te beroerd om te luisteren naar de problemen en probleempjes, naar vragen, opmerkingen, suggesties van wie dan ook in deze partij : of het nu gewone militanten en leden waren, kaderleden of mandatarissen. Het maakt niet uit.

     

    Ik vind dat zijn antwoord op de vraag die ’t Pallieterke hem stelde over wat zijn beste publiek was, Frank Vanhecke ten voeten uit typeert:

     

    “Dat is de trouwe achterban. Ik heb altijd een groot gevoel van dankbaarheid voor die mensen die ondanks de grote moeilijkheden en de boycot, toch blijven volhouden.

     

    Die uit de ziekenkas of de vakbond werden geschrapt omwille van hun lidmaatschap van het Vlaams Belang. Buiten gegooid. Kregen de kans om de partij te verloochenen en dan lid van de vakbond te blijven.

     

    Geen tien hebben dat gedaan. Honderden zijn bij ons gebleven. Kleine lieden, vaak moediger dan de groten. Daar ben ik trots op”.

     

    Welnu Frank, het gevoel is wederzijds : wij zijn trots op de man die twaalf jaar lang onze voorzitter was. De voorzitter van niet zomaar een partij en van  niet zomaar partijleden.

     

    De leden en mandatarissen van deze partij zijn mensen die weten wat ze willen, mensen die hun gedacht durven te zeggen, koppige mensen, recht door zee mensen.

    En dus niet altijd gemakkelijke mensen om leiding aan te geven.

     

    Als Frank Vanhecke en Karel Dillen het zo lang hebben volgehouden dan is dat omdat ze lééfden in functie van dat ene doel : het tot stand brengen van een eigen staat voor dit volk, een staat waar dit volk zich thuis, geborgen en veilig kan voelen.

     

    Een eigen staat, omdat –zoals uitgerekend Rik Coolsaet het vorige week in DS nog stelde- “de staat een cruciale rol te spelen heeft om de mensen een toekomst te verzekeren”.

     

    Dààr is het deze partij en haar voorzitters altijd om te doen geweest : een staat tot stand brengen om de mensen een toekomst te verzekeren. Dàt en niets anders heeft Frank Vanhecke tijdens zijn 12 jaar voorzitterschap gedreven.

     

    En ik herhaal vandaag met evenveel overtuiging als bij de herverkiezing van Frank Vanhecke:  Karel Dillen had gelijk, toen hij 12 jaar terug Frank Vanhecke tot zijn opvolger aanstelde.

     

    Ik denk (ik weet zeker) dat Karel Dillen zich die keuze nooit beklaagd of in vraag gesteld heeft. Want Frank Vanhecke is in de loop der jaren uitgegroeid tot een voorzitter van formaat: een uitstekend redenaar, een goed debater, een correcte spelverdeler, iemand die ook de anderen het licht van de zon gunde. Kortom : een bezieler, zoals ook Karel Dillen een bezieler was. Een voorzitter die het respect, de waardering en de vriendschap van zijn leden en kiezers op een natuurlijke wijze heeft weten af te dwingen.

     

    Ik weet dat heel wat mensen onder u graag hadden gehad dat Frank zou zijn aangebleven.

     

    En ik weet dat heel wat mensen verwonderd waren toen Frank naar aanleiding van zijn nieuwjaarstoespraak aankondigde dat hij zijn mandaat niet wenste te hernieuwen.

     

    Wij kunnen die beslissing betreuren, maar we moeten ze ook respecteren.

     

    Net zoals velen onder ons 12 jaar terug de beslissing van Karel Dillen betreurden om de fakkel door te geven, maar die beslissing toen ook respecteerden, om achteraf tot de vaststelling te komen dat het een wijs besluit van Karel was geweest.

     

    Onder Karel Dillen zijn we er in geslaagd om uit te groeien van een marginaal partijtje waar meewarig op werd neergekeken, tot een flink uit de kluiten gewassen oppositiepartij die in 1991 echt goed is doorgebroken en waar men argwanend naar keek. Herinner u de fameuze kloof tussen burger en politiek en de nieuwe politieke cultuur waar men de mond van vol had.

     

    Onder Frank Vanhecke hebben we die partij verder uitgebouwd en versterkt, om in 2004 uit te groeien tot de grootste fractie in het Vlaams Parlement en vandaag tot de grootste oppositiepartij in het federale parlement : tégen politiek correct Vlaanderen in, tégen de media in, tégen de zuilen in, ondanks het ostracisme waar we al zo’n twintig jaar het voorwerp van uitmaken. Maar een partij waar in binnen- en buitenland wordt naar opgekeken, waar rekening mee wordt gehouden.

     

    Onder Frank Vanheckes voorzitterschap zijn wij uitgegroeid van een lastige luis in de pels tot een partij die staat voor wat de meerderheid van de Vlamingen denkt: over het recht van Vlaanderen om  plaats in te nemen tussen de andere staten van deze wereld, over de nood aan waarden en normen, over de veiligheid, over immigratie, over vakbonden, over propere handen, over vrijheid van meningsuiting.

     

    Vandaag is een nieuwe mijlpaal in ons bestaan.

     

    Vandaag vatten we de derde fase aan : de consolidatie van onze stellingen, het voorbereiden van een verdere groei en het doordrukken van ons programma.

     

    Frank Vanhecke heeft net zoals zijn voorganger in 1996, geoordeeld dat we dit moment, die nieuwe fase best met een nieuwe voorzitter aanvatten. Hij laat zijn opvolger een partij na die nog kan groeien. Dat is althans mijn oprechte overtuiging. Er zijn nl. geen geloofwaardige alternatieven meer, noch ideologisch, noch partijpolitiek. België –dat museum van surrealisme- zit op zijn tandvlees (net zoals het SMAK hiernaast) :

     

    Het besef is er vandaag dat alleen in Vlaanderen een democratische besluitvorming nog mogelijk is, dat we alleen in Vlaanderen nog een toekomst hebben. En het besef groeit dat alleen het Vlaams Belang de juiste weg wijst naar dat vrije Vlaanderen.

     

    Vandaag zijn we de grootste Vlaams-nationale partij, de sterkste identitaire partij in Europa.

     

    Wij zijn dus geen liberalen, maar in het Vlaanderen dat wij voorstaan zal het bedrijfsleven kunnen bloeien en zullen de gedachten ècht vrij zijn. Wij zijn geen socialisten, maar het Vlaanderen dat wij voorstaan zal over een sterke sociale zekerheid beschikken en zal niemand aan zijn lot overlaten. Wij zijn geen christendemocraten, maar in het Vlaanderen dat wij voorstaan zullen er nog waarden en regels zijn en zullen gezinnen nog meetellen. 

     

    En wij zijn op een punt gekomen waarbij de verwezenlijking van dat Vlaanderen dat wij voorstaan –en samen met ons zoveel andere Vlamingen, kiezers en toekomstige kiezers- geen droom meer is maar een bijna tastbare en grijpbare realiteit. Een realiteit die de Belgische partijen ongetwijfeld nog een tijd voor zich zullen trachten uit te schuiven, maar hoe dan ook een onafwendbare realiteit.

     

    Laat de anderen dus maar beweren dat de bevolking niet geïnteresseerd is in staathervorming en communautaire dossiers, maar in hun pensioen, hun sociale zekerheid en hun koopkracht.

     

    Ik zeg u : het zal de zorg om de dag van morgen zijn, om het pensioen, het zal de vraag zijn of de dokter morgen nog zal kunnen betaald worden en of de kinderen nog in staat zullen zijn om een huis te kopen, het zal die zorg zijn die de vorming van een Vlaamse staat en de verwezenlijking van ons programma uiteindelijk onafwendbaar maakt.

     

    Ik heb persoonlijk begrip voor diegenen die hun hoop hadden gesteld in een stap voor stap strategie naar onafhankelijkheid. Ik heb begrip voor diegenen die vorig jaar eens op een andere manier een middenvinger hebben willen opsteken naar de traditionele partijen.

     

    Ik begrijp de redenering die hen heeft gedreven.

     

    Maar vandaag moet iedereen inzien dat het belangrijk is dat de Vlaamse kiezer uit één mond spreekt om zijn afkeer te uiten van de tragikomedie waarvan we het jongste jaar getuige zijn geweest  en waar –dat is ondertussen ook wel duidelijk- geen einde aan komt en waar nooit een einde aan zàl komen, tenzij Vlaanderen wéér eens capituleert. Vandaag moet iedereen inzien dat onze strategie de enig mogelijke is : vasthouden aan onze doelstellingen en aan ons programma, het been stijf houden, desnoods dertig jaar lang vanuit de oppositie.

     

    Regering na regering, jaar na jaar, dag na dag aantonen en blijven aantonen dat er maar één weg is naar een veiliger Vlaanderen, naar een welvarend Vlaanderen, naar een Vlaanderen waar de Vlamingen zich thuis blijven voelen en waar nieuwkomers zich moeten aanpassen en niet omgekeerd, een Vlaanderen dat territoriaal niet langer wordt belaagd.En die weg, dat is een onafhankelijke staat voor deze natie. Het is de strategie die Karel Dillen ons heeft voorgehouden,

     

    Het is de strategie die Frank Vanhecke zonder aarzelen heeft voortgezet en die ook door de volgende voorzitter op zijn beurt zal worden voortgezet.  Daar gaan we niet van af. Daar geven we nooit op toe. Altijd recht door zee.

     

    Misschien en wellicht komen er nog stormen op ons af, zeker komt er nog veel tegenwind.

     

    Maar ik zeg u : ooit varen wij met dit schip de veilige haven van het onafhankelijke Vlaanderen binnen. Dit schip, waarvan Frank Vanhecke de voorbije 12 jaren aan het roer heeft gestaan, en dààrvoor, beste Frank, kunnen wij u niet dankbaar genoeg zijn.

     

    Bedankt Frank !

     

    En toen kreeg Frank Vanhecke een minutenlange staande ovatie van een bomvolle zaal.

    09-03-2008 om 22:14 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ongeveer 100.000 mensen verblijven onwettig in België

    Volgens een rapport van de hand van Marion van San - vrij bekend in België - Masja van Meeteren en Godfried Engbersen van de Erasmus Universiteit Rotterdam verblijven naar schatting 100.000 mensen op een of andere manier onwettig in ons land.

    Het rapport "Irreguliere immigranten in België. Inbedding, uitsluiting en criminaliteit" wordt op donderdag voorgesteld in het Vlaams parlement. Het merendeel van deze illegalen komen uit economische overweging naar België, maar dat is zeker niet hun enige motivatie. De onderzoekers schatten het aantal mensen dat onwettig in België verblijft op ruim 100.000 mensen. De schatting is gebaseerd op de "multiplier-methode", waarbij informatie uit politiestatistieken, medische statistieken en informatie uit interviews wordt gecombineerd. Het is wel een raming of een schatting.

    De onderzoekers ondervroegen 120 mensen zonder papieren in drie grote steden in België. Uit de interviews blijkt het economisch motief wordt het meest opgegeven als reden om naar België te komen. De meeste respondenten leefden in hun land van herkomst in moeilijke omstandigheden vaak met achterstand op allerlei vlakken zoals school, opleiding, huisvesting en werk.

    "Hoewel economische omstandigheden een belangrijk motief zijn om naar België te migreren, is het te eenvoudig om de komst en aanwezigheid van irreguliere immigranten alleen vanuit economische motieven te verklaren", zeggen de onderzoekers.

    Vlaams Belang zal zeker met een gezonde interesse uitkijken naar dit werkstuk. 

    06-03-2008 om 16:07 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen."Uitkeringsfraude loopt in tientallen miljoenen"
    De schade van de grote sociale fraude met allerhande uitkeringen loopt in de tientallen miljoenen euro en bij de fraude zouden zo'n 10.000 mensen betrokken zijn. Dat heeft minister van Sociale Zaken Laurette Onkelinx (PS) vandaag verklaard in de bevoegde kamercommissie. De PS-politica belooft een strengere aanpak en kondigt wetgevende initiatieven aan.

    Vorige week kwam aan het licht dat bepaalde bedrijfjes massaal de sociale zekerheid oplichten door C4- en andere documenten te verkopen. Zo zou men een valse C4, een ontslagformulier dat recht geeft op werkloosheidsuitkering, kunnen kopen voor 400 euro. Nagemaakte loonbriefjes die "bewijzen" dat je gewerkt hebt, kosten 100 tot 200 euro per stuk. Een SIS-kaart voor gezondheidsuitgaven kost 350 euro. De topman van de Sociale Informatie- en Opsporingsdienst (SIOD) schatte het aantal fraudeurs op 30.000, volgens de RVA lijkt 10.000 uitkeringstrekkers realistischer.

    06-03-2008 om 16:05 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    05-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Valkeniers nieuwe voorzitter Vlaams Belang

    Valkeniers nieuwe voorzitter Vlaams Belang

     

    Recht door zee!

    Dames en heren, partijgenoten, Vlaamse patriotten,

    Voor u staat een geëmotioneerd man.

    Geëmotioneerd omwille van het afscheid als voorzitter van Frank Vanhecke, die gedurende 12 jaar onze partij, eerst Vlaams Blok, dan Vlaams Belang op een totaal belangeloze manier is voorgegaan en haar samen met u allen, via vele zwarte zondagen, tot grootse hoogten heeft geleid. Hoogten, die geen enkele andere Vlaams nationalistische partij sinds het ontstaan van dit onland ooit heeft gerealiseerd. Frank, ik weet dat je dit niet graag hebt, maar ge zult het u nog dikwijls moeten laten welgevallen in de komende maanden. Dank voor die 12 jaar.

    Een geëmotioneerd man ook omwille van de brede blijk van vertrouwen die ik vandaag van u het partijcongres, de kaderleden van het Vlaams Belang heb gekregen. Ook dank aan de vele onbaatzuchtige militanten hier vandaag, u bent het kloppend hart van de partij. Dank u. Dat vertrouwen doet goed aan het hart en het scherpt de adrenaline aan. Maar ik ben er mij tevens van bewust dat het een grote verantwoordelijkheid op mijn schouders legt en een tijdsbesteding met gevolgen voor het gezin. Ook hen dank ik voor de steun. In de plaats van uithuizigheid in de wereld zal het nu uithuizigheid in Vlaanderen worden.

    Een grote verantwoordelijkheid om samen met het partijbestuur, met de partijraad en met u het partijcongres …het Vlaams Belang en meer nog Vlaanderen door de steeds sneller op ons afkomende uitdagingen van de komende jaren te loodsen, doorheen het zieltogende België en door de geglobaliseerde wereld. Onze partij en Vlaanderen mee te helpen loodsen, recht door zee naar het onafhankelijke Vlaanderen.

    Goede vrienden, Gent is een stad waar wij al vele congressen organiseerden. Gent is van oudsher een verzetshaard geweest van het volk van de Lage Landen. Geuzenverzet tegen de Spanjolen, maar ook, toen België – onzaliger gedachtenis - eenmaal een feit was, bleef Gent lang een vrijgevochten orangistische mentaliteit koesteren. Een manier van zijn, van in de wereld staan, die sterk bleef aansluiten bij de handelsgeest en de wetenschappelijke gedrevenheid van Noord-Nederland. Gent, zoals alle Vlaamse steden en gemeenten trouwens, is een fiere Vlaamse gastvrije stad die echter van geen voogden houdt en dus de ideale plaats om hier vandaag ons congres te houden.

    Vlaamse patriotten, sinds vorig jaar bestaat onze partij 30 jaar. Dertig jaar al maken wij het verschil. Dertig jaar, om het met het geliefde citaat van onze stichter Karel Dillen te zeggen, “liever een wolf in het bos, dan een vette hond met een ketting om de hals”. Ondanks cordon sanitaire, ondanks politieke processen, ondanks repressie tegen onze mandatarissen en militanten, heeft het belgikske ons niet klein gekregen.

    In die drie decennia gebeurde er anderzijds wel een heleboel. Regeringen losten elkaar af. Partijen kwamen, partijen gingen. Op gezette tijden brachten schandalen de geesten in beroering. Soms ging het over overheidsopdrachten en vette vingers, andere keren ging het over zwaar banditisme of verdwenen en vermoorde kinderen. Vlamingen en Walen verloren de tel van de staatshervormingen én van de staatsschuld: 285 miljard euro vandaag, het resultaat van paars, een pak méér dan de 248 miljard van Dehaene.

    In dit land dat voortdurend met zichzelf overhoop lag, kwamen vele en vele tienduizenden migranten terecht, die zich goedschiks kwaadschiks voor de kar lieten spannen van de één, om vervolgens tegen de kar van de ander te rijden. Iedereen had de mond vol over rechten, niemand sprak meer van plichten. Het sociale weefsel is op die dertig jaar verworden tot niets en nihilisme. We zijn terecht gekomen in een land van ontheemden: autochtone en allochtone ontheemden. Goede vrienden, dat is hoe het toekomstige onafhankelijke Vlaanderen België in herinnering zal houden: als een tot op de draad versleten tricolore vod!.

    Niemand heeft een glazen bol, ook het Vlaams Belang niet, ook ik niet. En toch krijgen wij gelijk in tal van voorspellingen over maatschappelijke evoluties. Uiteindelijk hoeft het niet te verbazen dat België net is aangeland wáár het is aangeland. Er is immers geen enkele sprake meer van een gedeelde maatschappelijke visie voor álle Belgen, laat staan dat die er ooit al zou geweest zijn. De Belgische politiek en de federale overheid dragen deze visie niet uit, gewoon omdat ze niet bestaat.

     

    Het rekken van de doodstrijd, het overbruggen van de toenemende tegenstellingen in bijna alle domeinen van het openbare leven tussen Vlamingen en Franstaligen is de enige bestaansreden van België. Fiscaliteit, migratie en inburgering, veiligheid, mobiliteit, arbeid en Justitie, ethische dossiers, noem maar op: in de geesten is België al heel lang gesplitst. Het gaat enkel en alleen nog over geld. België is corrupt, omdat haar enige bestaansreden de leugen is, de leugen om het geld.

    De grootste verdienste van de voorbije crisis is dat intussen ook het buitenland België in haar ware gedaante gezien heeft. Dit is geen imagoverlies, dit is een realiteit. Het masker is afgerukt. België en het politieke en maatschappelijke leven van België de afgelopen dertig jaar kan men het best vergelijken met een roller coaster, u weet wel een achtbaan zoals in Boudewijnland … sorry Bobbejaanland. Maar dan een rollercoaster, een achtbaan met metaalmoeheid. Vroeg of laat zal het fataal aflopen.

     

    Elke staatshervorming was een looping extra, maar dan wel een looping op losse schroeven. Het meest recente communautaire akkoord, dat de geschiedenis zal ingaan als dat van de borrelnootjes en de stinkende vis, stond al sinds 10 juni in de sterren geschreven. Maar ik geef toe: krakende wagens, ook die van een verroeste achtbaan, rijden het langst. België is taai en de onafhankelijkheid van Vlaanderen zal er niet komen, indien we als Vlaams-nationalisten, àlle Vlaams-nationalisten, de strijdbijl, de sloophamer niet opblinken. Die verroeste Belgische achtbaan moet tegen de grond!

    Wij weten al langer dat we hiervoor op een bepaalde Vlaamse elite niet moeten rekenen. Zij laten zich maar al te graag in Brusselse salons een ketting om de hals leggen als een vette hond en kickt op Koninklijke schouderklopjes en lintjes. Al te veel Vlamingen hebben zich om de smeer laten overtuigen om vooral niets te doen voor goed bestuur, gedeelde waarden en normen, rechtvaardigheid en politiek fatsoen, waar ze in de media en voor de verkiezingen wel de mond van vol hebben.

    Gelukkig zijn er steeds meer andere Vlamingen, uit de zakenwereld, de zorgsector en het onderwijs, die zich wel durven afzetten tegen het voor Vlaanderen en Wallonië noodlottige Belgische status-quo. Zelfs in de internationale betrekkingen en de vakbonden worden sommigen stilaan wakker uit een diepe winterslaap. Rechtse en vandaag ook stilaan linkse, progressieve Vlamingen in de Vlaamse Beweging, over de partijgrenzen heen. En het recente manifest van de progressieve Gravensteengroep is daar nog maar eens een bewijs van.

     

    Vrienden, er zal meer vreugde zijn in de hemel om de bekering van één zondaar, dan om het leven van 99 rechtvaardigen.

    Het kartel kreeg op 10 juni een klaar mandaat van de kiezer. Samen met de vele kiezers van het Vlaams Belang en de LDD is dit een bewijs dat zoveel mensen, in barre tijden van onverschilligheid, nog hopen op Vlaamse verandering. Een bewijs dat Vlamingen wel degelijk wakker liggen van het communautaire, meer dan ooit.

    Maar helaas ziet het er naar uit dat een deel van het kartel op de tsjevenklippen afkoerst, onweerstaanbaar aangetrokken door de verraderlijke sirenenzangen. De Vlaams-nationalistische partner van het kartel vecht nog steeds een wanhopige strijd om niet gestrikt te worden en de vette vis binnen te halen.

    Welnu, als het kartel – over de andere traditionele partijen heb ik het zelfs nog niet eens, die hebben hun ziel al lang aan de duivel verkocht - echt wil dat de kansen voor Vlaanderen keren, dan moeten ze ophouden te collaboreren met de Belgische koloniale macht en ophouden zich geroepen te voelen om België te redden.

    Wie gelooft er anders die mensen nog. Shame on you!

    Vrienden, vorige donderdag heeft Verhofstadt in zijn afscheidsspeech in de Kamer het Vlaams Belang vergeleken met een 2cvtje waar vier man vechten om aan het stuur te mogen zitten. Daarover, vrienden,zou ik het volgende willen opmerken. Vandaag hebben wij andermaal net zoals de afgelopen 30 jaar eensgezind een eendrachtig bewezen dat het VB een partij is waar over leiderschap of voorzitterschap nooit gevochten of getwist is, tot spijt van heel politiek België dat ons daarom benijdt.

    En wat Verhofstadt betreft : die heeft nu bijna 20 jaar aan het stuur gezeten van zijn partij met in feite slechts twee resultaten namelijk… in de VLD vechten Somers, Dewael en De Gucht merkwaardig genoeg niet om aan het stuur te mogen zitten, maar vechten ze om de tweede, de derde en de vierde viool te mogen spelen want de VLD is gewoon nooit iets anders geweest dan de dictatuur van één man. En resultaat nr 2. De VLD is teruggebracht tot een partij met minder kiezers dan het Vlaams Belang. Verhofstadt moet dus wat meer bescheiden zijn en niet meewarig doen over een 2CV want weldra zit heel de VLD op een trottinet.

    Politieke volwassenheid zal voor Vlaanderen niet eerder aan de orde zijn, dan wanneer zoveel mogelijk Vlaamse politieke partijen in een ware geest van godsvrede de handen in elkaar staan en een Vlaamse kracht vormen. En op die manier vanuit hun Vlaamse kracht aan de onderhandelingstafel, zelf spontaan de hoogste eisen gaan stellen. Dan zal het snel gedaan zijn met de Franstalige arrogantie. De matten zullen bijzonder snel gerold worden en de Franstalige denktanks over ‘wat na België’ zullen sneller dan ze het hadden kunnen bevroeden aangesteld worden tot de curatoren van de Belgische staat, samen met hun Vlaamse evenknieën.

    En net als de tientallen volkeren die onlangs, ook en vooral in Europa hun onafhankelijkheid verwierven, ben ik ervan overtuigd dat én Vlaanderen én Wallonië er beter zullen van worden. En als, àls het niet lukt vanuit België, dan moet het Vlaamse parlement en de Vlaamse regering haar verantwoordelijkheid nemen. Wij bieden hiervoor een wisselmeerderheid aan. Weet dan Mr. De Minister-president, dat uw stem door niemand wordt aanhoord, zolang ge stamelend bid en bedelt aan de poort.
    Uiteindelijk is er de laatste dertig jaar in het Vlaams-nationale landschap maar één constante: de vaste waarde van het rechtlijnige en beginselvaste Vlaams Belang, dat – hoe kon het ook anders voor een partij gesticht door een groot man als Karel Dillen – altijd recht door zee gegaan is.

    Wie voor onze partij stemde, kreeg steeds waar voor zijn geld. Kreeg geen borrelnootjes of rotte vis, maar onversneden Vlaams-nationalisme op zijn bord: de eis van … Brussel en Vlaamse Rand incluis, een Vlaamse republiek. De eis van een beleid van recht en orde, een migratiestop, een kordate inburgering van migranten en een politiek die zou aansluiten bij tradities, normen, waarden en maatschappelijke instellingen van ons Europa en ons Vlaanderen. Het gezin als hoeksteen van een veerkrachtige, dynamische en gelukkige samenleving is door ons nooit naar het verdomhoekje gewezen.

     

    Dankzij onze consequente recht door zee oppositiepolitiek heeft de gedachte van de Vlaamse onafhankelijkheid postgevat in de hoofden van meer Vlamingen dan degenen die zich in de jaren zeventig door de federalismegedachte van de Volksunie lieten verleiden. Op dezelfde manier zullen wij ook een verstandige migratiepolitiek, een gedegen veiligheidspolitiek, ernstige Westerse waarden en normen op de dagorde zetten.

    Vuilgebekt als het moet om gehoord te worden, maar met nuance met stijl als dat aan de orde is. Steeds recht voor de raap en met de onnavolgbare stijl van ontelbare Vlaamse mannen en vrouwen die ons in onze ontvoogdingsstrijd zijn voorafgegaan. Met de spontane stijl van een gerechtvaardigd zelfvertrouwen. Kortom onze partij is de rebel waar de anderen schrik voor hadden, schrik voor hebben en ik verzeker u, schrik zullen blijven voor hebben.

    Goede vrienden, er is veel gespeculeerd over mijn persoon, over mijn profiel, over mijn verleden en over mijn agenda. En het minst dat men kan zeggen is dat de tegenstander het niet goed weet, dat hij zenuwachtig is. Men is op zoek… Wel laat mij het hen gemakkelijk maken en aan hen bevestigen wat u allen weet. Ik ben een Vlaams nationalist uit idealisme, uit sentiment, uit overtuiging en uit ervaring. Ik geloof en strijd al heel mijn leven tussen en samen met de militanten voor een onafhankelijk Vlaanderen. Maar ik ben echter evenzeer een rationeel mens, een man uit het zakenleven en een man van de wereld, die in aanraking gekomen is met vele culturen in vele continenten. Die heeft leren omgaan en respect hebben voor alle komaf en alle huidskleuren. Ik heb mij overal goed gevoeld.

    Maar het is juist die ervaring die mij gesterkt heeft in de overtuiging dat noch de culturele eenheidsworst, noch de multiculturele dwaasheid heilzaam zijn. Mijn globbetrotterij heeft er mij inderdaad van overtuigd dat om Gandhi te citeren: “je eerst nationalist moet zijn om internationalist te worden”. Het is dan ook vanuit die overtuiging dat ik met klem bevestig dat de identiteit van Vlaanderen slechts die kan zijn van een volk dat maar één leidcultuur heeft en dat is een cultuur, een identiteit gebaseerd op onze eeuwenoude Westerse Christelijke, humanistische waarden en normen, op onze Nederlandse taal en onze Vlaams Nederlandse cultuur. Een cultuur waaraan vreemdelingen, of ze nu Franstalig zijn, van Poolse of Magrebijnse komaf zich aanpassen en niet omgekeerd.

     

    Dit is een normale, gezonde democratische eis, die in heel de wereld geldt en dus ook bij ons. Tot nader order en tot zij het tegendeel bewijzen staat de Islam haaks op deze waarden en normen. Gelukkig wordt ook dit vandaag meer en meer door sommige progressieve middens erkend. Mag ik daar voor ons allen echter aan toevoegen dat het onmogelijk is om respect en integratie op te eisen van vreemdelingen als het ons aan zelfrespect voor onze eigen waarden en normen en cultuur ontbreekt. Ook daar is Vlaanderen de laatste generatie, sinds mei ’68, te kort door de bocht gegaan.

    Goede vrienden, wij - als rebelse partij - zijn voor Vlaanderen een sterk middel en een onnavolgbaar werktuig geworden, een modern wapen voor zijn bevrijdingsstrijd. Het regime heeft alle middelen, zoals het cordon en partijverbod boven gehaald om zich tegen dat wapen te verweren. Middelen die een normale werking en de geloofwaardigheid van de Belgische democratie een definitieve slag toebrachten.

    Van de weeromstuit hebben wij daardoor een grote geloofwaardigheid gekregen bij de Vlaamse kiezers. En een grote historische rol werd ons toebedeeld. Proces of cordon sanitaire konden niet verhinderen -wel integendeel- dat wij een enorm gezeg èn gezag kregen. En ook de taak om dat programma van Vlaamse onafhankelijkheid te realiseren. Een land waarin economische welvaart en sociaal welzijn een voorbeeld zullen zijn voor de wereld en de basis van onze solidariteit met minderbedeelde landgenoten en volkeren. Een veilig land ook. Een land dat niet meer –zoals België – openstaat voor allerlei mensenhandel en wilde immigratie. Een land waar terroristen à la Belliraj, niet in de staatsveiligheid ingezet worden tegen het Vlaams Belang.


    Ik vraag echter waakzaam te zijn. Die grote opdracht die wij kregen van onze Vlaamse kiezers moet ons inspireren en aanmoedigen om verder te gaan, door te gaan, en ons niet te nestelen in het cordon sanitaire. Wij moeten verder creatief omgaan met de rol die ons toebedeeld is en verder onze kracht in macht omzetten. Wij moeten “vermachtigen”, onszelf uitbouwen tot een machtsfactor. Dit zal nog meer dan vroeger inspanningen vergen van ieder van u, inzake stijl, professionalisme, kwaliteit, ernst en een volgehouden wil om stappen vooruit te zetten.

    Net zoals Karel Dillen beloof ik u geen rozentuin. Maar dit is de weg die ik – met het mandaat dat ik vandaag van u kreeg - samen met u wil voorgaan.

    Vlaamse patriotten, Vlamingen willen niet langer in de Belgische leugen leven. Zoveel is duidelijk. Zij willen in waarheid en echtheid leven, vrij en vrank, ongeknecht, onverveerd. Zij willen in waarheid en echtheid leven. En daarom heeft Vlaanderen politici nodig, wiens moto dat van Wies Moens is: “slechts op dit ene wil ik gaarne roemen, geen enk'le macht te hebben toebehoord, die 't mensenhart houdt voor een koopbaar ding”.

    Het Vlaams Belang moet en zal daar voor zorgen. Aan ons om het verschil te blijven maken. Recht door zee! Morgen en overmorgen en de dag daarna en vervolgens alle dagen tot de Vlamingen baas zijn in eigen hoofd, in eigen straat, in eigen land! Vlaanderen eerst!

    Bruno Valkeniers
    voorzitter@vlaamsbelang.org

    05-03-2008 om 12:56 geschreven door ancapa

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat!
    Proficiat!

    Uw blog is correct aangemaakt en u kan nu onmiddellijk starten! 

    U kan uw blog bekijken op http://blog.SeniorenNet.be/toujour_andre

    We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen.  Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.

    U kan dit zelf helemaal aanpassen.  Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'.  Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.

    Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt.  Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/  en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord.  Druk vervolgens op 'Toevoegen'.  U kan nu de titel en het bericht ingeven.

    Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'.  Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!').  Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd.  U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.

    Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op.  Klik vervolgens op 'Instellingen'.  Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.

    WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
    De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
    - Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

    WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
    Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

    WAT IS DE "WAARDERING"?
    Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


    Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

    Met vriendelijke groeten,
    SeniorenNet-team

    05-03-2008 om 11:24 geschreven door

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - ( Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Recht door zee voor Vlaanderen eerst !
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Een interessant adres?

    Zoeken met Altavista



    Mijn favorieten
  • Krantenkoppen
  • Vlaams Belang
  • Vlaams Benlang Sint-Pieters-Leeuw
  • Bruno Vlakeniers
  • Filip Dewinter
  • Gerolf Annemans
  • Filip Deman
  • Marie-Rose Morel
  • Provincie Brabant
  • Vlaamse Volksbeweging

    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    painterman
    blog.seniorennet.be/painter
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • Kijk uit
  • Geert Wilders
  • Geert Wilders
  • Pim Fortuyn

  • Archief per week
  • 06/04-12/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 24/11-30/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 03/11-09/11 2008
  • 27/10-02/11 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 13/10-19/10 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 22/09-28/09 2008
  • 08/09-14/09 2008
  • 01/09-07/09 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 16/06-22/06 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 05/05-11/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 03/03-09/03 2008


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!