Paupin  Ph  cycles  ----- Saint Vallier - Saône et Loire ------ France/Frankrijk

GRIFFON (Fr)

Cycles GRIFFON ------Courbevoie &Paris ------- France/Frankrijk

Het merk GRIFFON werd op 2 november 1898 om 11 uur ’s morgens, onder het nummer 162, ter griffie van de burgerlijke rechtbank van Montbéliard vastgelegd. Het merk werd geregistreerd door de zonen van de gebroeders Peugeot (Peugeot frères) fabrikanten in Valentigney (niet de familie Peugeot maar de fabrikant Les Fils de Peugeot Frères).

Fabriekadres vóór WOI: Rue Louis-Blanc, Courbevoie. Showroom: Avenue de la Grande Armée 22, Parijs. Kantoren in Londen: 16 Upper St. Martin's Lane, Londen (1904).

Griffon  cycles, opgericht door o.a. Eugène Peugeot, bouwden in 1902 hun eerste motorfietsen met een van hun fietsmodellen als basis, daarop monteerden ze een Zédel -motor. De ontwikkeling ging snel en het jaar daarop presenteerden ze 10 verschillende modellen op de Paris Show. In 1905 werkten er in de fabrieken in Courbevoie 300 mensen.  Naast fietsen en motorfietsen boden ze ook tricars aan en tussen 1906 en 1910 produceerden ze cyclecars aangedreven door Aster en Buchet single-cylinder motoren.

In de jaren voorafgaand aan de Grote Oorlog raakte Griffon in verval en kort na de wapenstilstand fuseerde het met Peugeot. Het kan zijn dat Griffon vóór de Eerste Wereldoorlog fuseerde met Peugeot, rond 1911 of 1912. Griffon was dus een secundair merk van Peugeot. Na de Eerste Wereldoorlog maakte Griffon deel uit van het consortium La Sportive, een groep van Franse merken.

In 1920 kocht Peugeot Griffon. Ongetwijfeld door een gebrek aan een beschikbare omkadering, liet Peugeot al zijn autonomie over aan het merk uit Courbevoie, maar de zeer efficiënte juridische diensten van Peugeot vergaten niet om in oktober 1920 het merk Griffon en zijn embleem te registreren op naam van het auto- en fietsbedrijf Peugeot.

In 1926 scheidden Peugeot Cycles en Peugeot Automobiles zich af en vanaf 1927 waren de modelreeksen van de twee merken vrijwel identiek. In de jaren vijftig richtte Peugeot het bedrijf France Motor Cycle (FMC) op, dat de merken Aiglon, Automoto en Griffon samenvoegde.

Betekenis GRIFFON : Een griffioen, ook grijpvogel of Vogel Grijp genoemd, is een hybridisch fabeldier dat de heerschappij over twee rijken symboliseert: over de aarde (zijn leeuwenlichaam) en over de lucht (de kop en de vleugels van een adelaar). Het is een hybride schepsel zoals ook de centaur, de draak en de hippogrief. Behalve de genoemde kenmerken heeft hij ook de oren van een paard en een hanenkam die lijkt gemaakt te zijn van vissenschubben. De griffioen komt oorspronkelijk uit de mythologie van de Scythen en het Oude Griekenland. De Aziatische griffioen had een gekuifd hoofd, terwijl de Minoïsche en Griekse griffioenen meestal in spiralen gevormde gekrulde manen hadden. Sinds de middeleeuwen komt hij ook in West-Europa voor, onder meer in de heraldiek. Zo speelt de griffioen bijvoorbeeld een belangrijke rol in het wapen van Pommeren. Vandaar dat de hertogelijke dynastie zich de griffioenen (Greifen) noemde. Ook is de griffioen een symbool voor goddelijke macht en een bewaker van het goddelijke.

RUGBY SPORT (Fr)

RUGBY SPORT -- Lyon –  France/Frankrijk

In heel kleine letters staat er op het merkplaatje, naast Rugby Sport, ook A Augis Lyon. A. Augis is (was) een bedrijf gevestigd aan de 32 Rue de la République, 69002 Lyon in Frankrijk. Het bedrijf bestaat sinds 1830 . Zij maakten naast medaillons die met een persmal gevormd werden ook balhoofdplaatjes dat was zo rond 1960 / 70, maar ze maakten geen fietsen .

Cycles Rich  - Reims - Marne - France/Frankrijk

LD ---- Toul ---- Frankrijk

AUMON (Fr)

Aumon Nantes ---- cycles Aumon Maxime (..1919/1928..) --- Nantes, Loire Atlantique ----France/Frankrijk.

Fabrique de cycles Maxime Aumon, 113 Rue du General Buat, Nantes, France

Téléphone 121.36

Seul propriétaire des brévets des pédaliers Tilhet à deux vitesses et bicyclettes spéciale unijambiste.

Spécialisé dans la fabrication de cycles, Aumon possédait un esprit d’innovation qui le démarquait de ses concurrents. Inventeur du pneu ballon, il a également conçu de nombreux appareils pour faciliter le quotidien des personnes en situation de handicap.

Enige eigenaar van de brévetten van het Tilhet-crankstel met twee versnellingen en speciale eenbenige fietsen. Aumon was gespecialiseerd in de vervaardiging van fietsen en had een geest van innovatie die zijn fietsen onderscheidde van zijn concurrenten. Als uitvinder van de ballonband heeft hij ook veel apparaten ontworpen om het dagelijks leven van mensen met een handicap gemakkelijker te maken.

ORIGAN (Fr)

Origan cycles ---  Place de Verdun à Fontenay le Comte – Vendée -- France / Frankrijk

FAVOR (Fr)

FAVOR -----------CLERMONT FERRAND---------France/Frankrijk

Het merk Favor werd in 1898 opgericht in Chamalières bij Clermont Ferrand door Etienne Guillaume.

Favor produceerde tot in 1977 motorfietsen en fietsen, het embleem toont het hoofd van een katachtige. Het was een belangrijk merk in het midden van Frankrijk.

La marque Favor a été fondée en 1898 à Chamalières près de Clermont Ferrand par Etienne Guillaume. Favor a fabriqué des motos et des vélos jusqu’en 1977, son emblème représente une tête de félin. C’était une marque importante du centre de la France.

RIJA --Paris/Parijs ---- France/Frankrijk

Jos ----- Frankrijk

EYLLÉ (Fr)

Cycles Eyllé (.. 1921/1926..) --fietsen van de Société commerciale Interlabor 16 & 18 Rue Choron in Parijs en na de liquidatie in 1926 Société auxillaire de mécanique; 33 Avenue de Parc in Neuilly sur Seine.

Cycles Eyllé  (..1921/1926..) -- cycles de la Société commerciale Interlabor 16 & 18 Rue Choron à Paris et aprés la liquidation en 1926 Société auxillaire de mécanique ; 33 Avenue de Parc à Neuilly sur Seine.

AUSONIA (Fr)

Cycles Ausonia--- Frankrijk

Op het balhoofdplaatje staat de  beeltenis van een Romeinse soldaat.

Betekenis Ausonia: Ausonia is de oude Griekse naam voor Neder-Italië, poëtisch vertaald naar heel Italië. Ausonia is ook een gemeente in de Italiaanse provincie Frosinone (regio Latium).

FANTON (Fr)

Cycles FANTON------  7 AV. ROGER SALENGRO--- Marseille------ - Bouches du Rhône---- France/Frankrijk

DILECTA (Fr)

DILECTA----- Albert Chichery -----Le Blanc --- France /Frankrijk

DILECTA (= Latijn, adj): favoriet, lieveling: wie we koesteren, aanbidden.

DILECTA is een van de oudste Franse fietsmerken dat in 1913 werd opgericht. Het merk is nu herboren door ambachtelijke Franse en Italiaanse productie en biedt high-end frames, racefietsen, gravelfietsen, stadsfietsen en technische kleding die een gemeenschap van enthousiastelingen samenbrengt die een "vélo à la française" (Franse fiets) manier van leven willen delen.

In 1913 richtte Albert Chichery, de zoon van een slager uit Blanc, nadat hij gestopt was met koersen het fietsmerk Dilecta op in de gemeente Le Blanc. Hij was een goede regionale wielrenner (sprinter). De ondernemer die ook politieker zou worden bleef gepassioneerd bezig met wielrennen en fietsen. Vanaf de opening van de fabriek in Le Blanc ontwikkelden ze zich snel. DILECTA cycles had een breed assortiment fietsen voor professionals en fietsliefhebbers samengesteld. 17 modellen: van racefietsen, baanfietsen en toerfietsen tot stads- en bakfietsen. Het was de gouden eeuw van de fietsen. In het eerste jaar werden er duizend exemplaren gemaakt.

Het jaar daarop, toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, werd het door de staat opgevorderd om granaatonderdelen te produceren. Maar de oorspronkelijke werkplaats zou fietsen blijven maken. De Eerste Wereldoorlog bleek in feite een opportuniteit te zijn voor Dilecta! op vraag van de overheid werd het bedrijf omgevormd tot een productie-eenheid voor artilleriegranaten. Het atelier van Blancois in de rue des Gaudières bleek ontoereikend te zijn, dus moest het worden overgebracht naar de molen. De fabriek draaide toen op volle toeren, dag en nacht. Als gevolg hiervan breidde het bedrijf zich snel uit, zozeer zelfs dat het in 1917 naar een nieuw pand kon verhuizen. Deze nieuwe fabriek, gelegen tegenover het station en geschikt voor meer dan 250 werknemers, werd gebouwd met het oog op de hervatting van het produceren van fietsen". De laatste artilleriegranaat werd in december 1918 gefabriceerd. Chichery dankte zijn fortuin aan de Eerste Wereldoorlog.

Toen het conflict voorbij was, hervatte de fabriek de op volle kracht de productie van fietsen. In de fabriek waar 150 werknemers werkten werden er ongeveer 15.000 fietsen per jaar vervaardigd.

De geniale zet hiervoor was de oprichting van een team van professionele renners die, door hun overwinningen, zorgden voor uitzonderlijke publiciteit en zo de groei van het bedrijf  garandeerden.

Zij voerde ook een beleid van opkoop van merken: J.B. Louvet, de fietssector Dion-Bouton, enz. In 1936, een recordjaar, produceerde de fabriek 25.000 fietsen: een van de belangrijkste Franse merken in termen van productiecijfers! Vanaf 1937 werden de DILECTA's op maat gemaakte frames en racefietsen voor profwielrenners vervaardigd in een nieuwe werkplaats die in Tours geopend werd. In Tours waren ze ook gespecialiseerd in het produceren van tandems.

De uitbreiding van het bedrijf had veel te danken aan de oprichter die, gelanceerd in de politiek, een oogverblindende carrière had gemaakt: algemeen raadslid, gedeputeerde, voorzitter van de radicale en radicaal-socialistische groep in de Nationale Vergadering, minister in de laatste regering-Reynaud, en vervolgens in de eerste regering-Pétain..., wat een  fatale fout was! Hij stemde voor volledige bevoegdheden aan  de met de Duitsers collaborerende maarschalk Pétain, hij zou hiervoor in augustus 1944 vermoord worden. De omstandigheden van zijn dood werden (bewust) nooit opgehelderd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939 -1945) werd de fabriek opnieuw opgevorderd om artilleriegranaten te produceren.

Ondanks de executie van Albert Chichery in augustus 1944 door verzetsstrijders, werden de activiteiten na de oorlog hervat. De fabriek werd uitgebreid en het volume nam toe. Het merk Dion-Bouton werd overgenomen, waaronder de merken JB Louvett en Helyett. De productie bereikt 25.000 fietsen en 150 werknemers. In 1950 werd er een fabriek geopend in Chinon die zich richtte op de productie van bakfietsen. Het bedrijf breidde zich snel uit dankzij de sponsoring van regionale en nationale wielrenners die de merkkleuren op de wegen van Frankrijk en Europa lieten zien.

In 1950 werkten er nog 75 mensen in de fabriek. Maar de populariteit van de bromfiets zou voor een ongekende crisis zorgen in de fietsindustrie, van 1950 naar 1957 daalde de productie van Dilecta van 21.000 naar 8.000 stuks. Het bedrijf begon met de productie van bromfietsen.

Omdat het echter niet bestand was tegen de concurrentie, moest het in 1968 zijn deuren sluiten. De werkplaatsen werden in 2001 afgebroken om plaats te maken voor de "doe-het-zelf en tuincentrum" annex van een supermarkt."

DE RENAISSANCE  (wedergeboorte) van  2021

Meer dan 50 jaar na de sluiting van het bedrijf (1968), is DILECTA een herboren bedrijf dat hoogwaardige Franse ambachtelijke fietsen produceert in de regio van herkomst, Centre Val de Loire.

DILECTA EN HET WIELRENNEN

DILECTA cycles begon in de jaren '20 al snel met het uitrusten en sponsoren van regionale en vervolgens nationale rijders om de gele en blauwe kleuren van het merk te laten schitteren op de wegen van Frankrijk en Europa.

Het merk schreef de mooiste pagina's van zijn geschiedenis in de jaren 1920, met de Tour de France.Met de " dwangarbeiders van de weg", zoals ze prachtig werden beschreven door de journalist Albert Londres die de legendarische Pelissier-broers interviewde in een café in Coutances tijdens de Tour de France van 1924. Ze werden bewierookt met woorden als:  "helden van onze tijd, renners met een ongeëvenaarde fysieke moed, mannen die zichzelf ontdekken en rijden voor het avontuur,  ze overtreffen zichzelf!  Die het goud-blauwe DILECTA-koerstruien  schitterden op de mooiste wegen van de Europese koersen en wielerklassiekers.

Het was ook de tijd dat de grotere steden van Frankrijk, Europa en de Verenigde Staten velodrooms bouwden.  Albert Chichery en DILECTA hielpen in 1927 bij de bouw van een velodroom in  Le Blanc. Het begon als een grindbaan, werd in de jaren 30 een houten baan en uiteindelijk cement in 1949.De grootste kampioenen streden er in na-Tour-evenementen,  onder hen Coppi, Anquetil, Poulidor, Merckx en Fignon in 1983.

Van 1925 tot het einde van de jaren 50 werd het wielerteam gerund als DILECTA-WOLBER.Er zaten veel Belgische renners in het team, waaronder Frans BondueL, Achille Buysse, Edgard de Caluwe. Ze behaalden veel overwinningen in de grootste wedstrijden: etappes van de Tour de France, Parijs-Nice, overwinningen in deRonde van Vlaanderen, Bordeaux-Parijs, Parijs-Roubaix, Parijs-Tours, Parijs-Brussel…

daarna volgde het DILECTA-JB-LOUVET-WOLBER team dat het goed deed in 53-54 met François Mahé die de gele trui droeg in de Tour en Jacques Dupont die het Franse nationale kampioenschap won. Hij won ook Parijs-Tours in 1951.

Na 34 jaar op het hoogste niveau van het professionele wielrennen, gevolgd door een korte afwezigheid van een paar jaar, werd in 1966, onder leiding van Louis Caput voormalig Frans kampioen, het KAMOMÉ DILECTA-team (1966-1967) opgericht. Hij rekruteerde gerenommeerde renners zoals André Darrigade, wereldkampioen van 1959, en Jean-Claude Lebaube, 4e in de Tour van 1963, 5e in 1965.

In 1968, na 55 jaar aanwezigheid op de markt voor fietsen en motoren, met meer dan 36 professionele wielerseizoenen op het hoogste niveau van de sport, kwam er een einde aan een industriële saga. De concurrentie van de massaproductie van fietsen en de komst van de bromfiets (die ook DILECTA tevergeefs produceerde) zorgden ervoor dat het bedrijf in december 1968 de deuren sloot.

LA ROULANTE (Fr)

La Roulante -- cycles Emile Coudrin / Comptoir des Industries Réunies ( anciens ets. Briand Fils) marque déposée en 1903 (..1925..) à Saint Sauveur de Nuaillé - Charente Inférieure, usines à St Etienne - Loire et à Lyon. La Roulante (de rollende)  was een fietsmerk dat geregistreerd werd door Cycles Emile Coudrin in Saint Saveur de Nuaillé, een klein dorpje, dicht bij La Rochelle, Frankrijk. De fietsen werden toen geproduceerd in St. Etiennes, het hart van de Franse fietsproductie.

La Roulante -- cycles Emile Coudrin / Comptoir des Industries Réunies ( voormalige ets. Briand Fils) handelsmerk geregistreerd in 1903 (.. 1925..) in Saint Sauveur de Nuaillé - Charente Inférieure, fabrieken in St Etienne - Loire en Lyon.

REXOR (Fr)

ETABLISSEMENTS LOUIS MESSNER / CYCLES REXOR – Paris/Parijs --- France/Frankrijk

Rexor (..1948.1960...) Etablissement Messner. Maison fondée en 1903. Manufacture Française de Cycles & Cyclomoteurs 35 Rue du Chemin Vert à Paris XI.

Cette plaque représente un roi de France, Rex signifiant roi en latin.

Rexor (.. 1948.1960...) Vestiging Messner. Onderneming opgericht in 1903. Manufacture Française de Cycles & Cyclomoteurs 35 Rue du Chemin Vert in Parijs XI.

Dit plaatje stelt een koning van Frankrijk voor, Rex betekent koning in het Latijn.

PETIT BRETON (Fr)

PETIT BRETON -----Vélos Petit -Breton ---- Mr. Lodenos-- 21 rue de Bitche à Nantes,  Loire Atlantique  France

Het was in een advertentie dat de naam van de in Nantes gevestigde fabrikant Pierre Lodenos, fabrikant van Petit-Breton fietsen, verscheen. De bijnaam Petit -Breton van  wielrenner Lucien Mazan  werd na zijn dood gebruikt voor een fietsmerk, dit zowel om zijn nagedachtenis te eren evenals voor reclamedoeleinden, weerstand en loyaliteit waren het motto van het merk. Meer dan de fabrikant, waarvan ons alleen nog de naam overblijft, is het de wielrenner die genoemd moet worden.

Lucien Petit-Breton (pseudoniem van Lucien Georges Mazan) (Plessé, 18 oktober 1882 – Troyes, 20 december 1917) was een Franse wielrenner. Bekendheid verwierf hij vooral doordat hij als eerste renner de Ronde van Frankrijk tweemaal op zijn naam wist te schrijven, namelijk in 1907 en in 1908.

Mazan werd geboren als zoon van een horlogemaker. Op 8-jarige leeftijd vertrok hij met zijn ouders van Bretagne naar Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië. Dit gegeven zou hem later tijdens zijn wielercarrière de bijnaam de Argentijn opleveren. Zijn wielercarrière begon toen Mazan op 16-jarige leeftijd een fiets won in de loterij. Hiermee ging hij fietsen op de wielerbaan en al spoedig besloot hij om baanrenner te worden. Dit was zeer tegen de zin van zijn vader, die graag had gezien dat zijn zoon een 'fatsoenlijk' beroep had gekozen. Om die reden besloot Lucien Mazan om op zijn wielerlicentie de achternaam Breton (= inwoner van Bretagne) te laten vermelden in plaats van zijn echte achternaam. Later werd hier het 'Petit' nog aan toegevoegd om verwarring met een andere coureur, die ook de naam Breton droeg, te voorkomen. Lucien Petit-Breton bleek aanleg te hebben voor het wielrennen en al snel werd hij kampioen van Argentinië op de baan. In 1902 keerde Petit-Breton terug naar Frankrijk, omdat hij zijn dienstplicht moest vervullen.

Ondertussen was Lucien Petit-Breton ook gaan deelnemen aan wedstrijden op de weg. In 1905 reed hij voor de eerste maal de Ronde van Frankrijk, waarin hij als vijfde eindigde. Zijn eerste grote overwinning op de weg boekte Petit-Breton in 1906, toen hij zegevierde in Parijs-Tours. De meest succesvolle jaren uit de wielercarrière van Petit-Breton waren 1907 en 1908. In beide jaren wist hij de Ronde van Frankrijk te winnen en daarnaast werd hij winnaar van klassiekers als Milaan-San Remo en Parijs-Brussel. Hoewel Petit-Breton na 1908 niet echt aansprekende overwinningen wist te boeken, wist hij in die jaren nog wel diverse ereplaatsen te behalen. Tijdens de Ronde van Frankrijk van 1912 gold hij als een van de favorieten, maar tijdens de tweede etappe kreeg hij een aanrijding met een rund en moest hij de strijd staken. Lucien Petit-Breton trouwde op 24 november 1908 met Marie-Madeleine Macheteau, dat was na zijn tweede overwinning in de Tour de France. Ze kregen drie kinderen, Lucie, Yvonne en Yves.

Het begin van de Eerste Wereldoorlog betekende het einde van de wielercarrière van Petit-Breton. Hij nam dienst in het elfde legerkorps en vocht mee aan het front, waar hij meerdere keren gewond raakte. Op 20 december 1917 kwam Petit-Breton op 35-jarige leeftijd om het leven bij een auto-ongeluk: in zijn functie als ordonnans reed hij aan het front bij Troyes frontaal op een tegenligger. De twee broers van Lucien Petit-Breton, Paul en Anselme, waren ook renners. Deze laatste, die deelnam aan de Tour de France van 1907, stierf ook tijdens de Eerste Wereldoorlog, terwijl Paul Mazan de titel van amateurkampioen van Frankrijk won.

VELOS PETIT BRETON

Zijn weduwe registreerde het merk Petit-Breton in 1920 om fietsen te gaan produceren in de rue des Olivettes 2. Een andere werkplaats werd geopend in de rue Sévigné 7. Pierre Lodénos, een rijwielhandelaar in Cholet, nam het merk in 1924 over en verhuisde de ateliers naar 2 en 3 rue de Bitche Nantes en 13 rue de Fleurus in 1927 naar de jamateliers "La Chareuse". Het bedrijf heeft tot 150 werknemers in dienst en produceert meer dan 20.000 fietsen per jaar.

Zijn zoon Pierre nam in 1964 de teugels van het bedrijf over tot het in 1971 werd gesloten. De wielerbaan van Nantes-Durantière werd in 1924 tot  velodroom Petit-Breton omgedoopt,  dat als eerbetoon aan een van de eerste legendes in de geschiedenis van het wielrennen.

De wedergeboorte van de fietsindustrie in Nantes

Sinds enkele jaren heeft de terugkeer van het fietsen geleid tot de oprichting van verschillende bedrijven die gemeen hebben dat ze innovatief zijn terwijl ze verschillende wegen inslaan. Zo heeft Robin Cojean in 2020 het merk "Petit-Breton" nieuw leven ingeblazen door de krachten te bundelen met de familie van de voormalige managers van het bedrijf. Met behulp van knowhow uit de luchtvaart vervaardigt hij op maat gemaakte frames van koolstofvezel.

Lucien Petit-Breton trouwde op 24 november 1908 met Marie-Madeleine Macheteau, dat was na zijn tweede overwinning in de Tour de France. Ze kregen drie kinderen, Lucie, Yvonne en Yves. De twee broers van Lucien Petit-Breton, Paul en Anselme, waren ook renners. Deze laatste, die deelnam aan de Tour de France van 1907, stierf ook tijdens de Eerste Wereldoorlog, terwijl Paul Mazan de titel van amateurkampioen van Frankrijk won.

FIRMA WITTLER IN BIELEFELD - Duitsland

Heinrich Wittler had al een indrukwekkende professionele carrière achter de rug als meestervakman en naaimachineontwerper bij de fabriek in Dürkopp toen hij in 1903 zijn eigen fietsen- en naaimachinefabriek oprichtte onder de naam Wittler & Co. De begindagen van het zelfstandige ondernemerschap waren mager. Bij gebrek aan alternatieven moesten de 8 kinderen van de oprichter van het bedrijf mosterd op hun brood smeren.

In 1906 werd aan de Bleichstrasse het Wittlergebouw opgetrokken. Hier nam de productie van fietsen en naaimachines aanzienlijk toe. In het nieuwe gebouw vond Heinrich Wittler de Wittler patent trapas uit en werd daarmee de enige fabrikant van tandwielen met een rolrand in Duitsland. In korte tijd ontstonden er talloze uitvindingen en nieuwe ontwikkelingen ​​en was de naam Wittler bekend en werden ze geassocieerd met kwalitatief hoogwaardige producten.

In 1914 brak de Eerste Wereldoorlog uit. Het tekort aan grondstoffen leidde tot omzetdaling en de productie werd uitgebreid met de vervaardigen van  Detonatordoppen en spanschroeven voor vliegtuigen. Na het einde van de oorlog namen de broers Karl en Heinrich Wittler jr. het roer van het bedrijf over. De productie concentreerde zich nu  weer op de fietsenproductie en kon zo voortbouwen op de successen van voor de oorlog.

In 1922 ging oprichter Heinrich Wittler Sr. met pensioen (hij stierf 2 jaar later). De naoorlogse inflatie bereikte in Duitsland haar hoogtepunt in 1923. Destijds kostte een brood 400 miljard Duitse mark. In november werd de Reichsmark ingevoerd en was de narigheid voorbij. Met de productie van fietsen kwam Wittler & Co GmbH nu ook op de internationale markt terecht en had halverwege de jaren twintig 500 mensen in dienst. Gedurende deze tijd was het bedrijf een van de belangrijkste fietsenfabrikanten. Als kort intermezzo werd er zelfs een motorfiets ontwikkeld, al verliep de verkoop tegen de al  gesettelde concurrentie moeizaam. Omdat het publiek van de jaren 1920 verliefd was op fietsen, keerden de broers snel terug naar hun kerncompetentie.

In 1929 naderden er opnieuw donkere wolken, dat kwam nu door de Grote Depressie  met de crash van de New York Stock Exchange. De verkoop van fietsen daalde in heel Duitsland. Om de fietsencrisis het hoofd te bieden nam Gebr. Wittler GmbH in 1936 deel aan een grote fietsen- en motorfietstentoonstelling in Bielefeld. De Wittler tweelingfiets werd er gepresenteerd, dat was een fiets waarbij de berijders – in tegenstelling tot de tandem – naast elkaar zaten. Het was meteen de hoofdattractie van de beurs. Met de introductie van een driewieler voor transport en de Wittler-sofafiets – een voorloper van de huidige ligfiets – demonstreerde het bedrijf er met succes zijn innovatieve kracht op de markt. De start van de productie van veiligheidscranks in de jaren dertig bleek een beslissende stap te zijn. Met zijn scherpe feeling voor technische verbeteringen en efficiënte productie ontwikkelde Heinrich Wittler zijn eigen serie veiligheidscranks, deze werden al snel op grote schaal verkocht.

De Tweede Wereldoorlog en de eerste naoorlogse jaren waren niet gemakkelijk. Omdat Bielefeld werd getroffen door zware luchtaanvallen, besteedden de broers de productie uit naar het landelijke Westerenger. In 1944 werd de kleinzoon Wolfgang Wittler krijgsgevangen gemaakt. De hoofdfabriek in Bielefeld werd getroffen door brandbommen en Karl en Heinrich Wittler Jr. moesten hulpeloos toekijken hoe het ene gebouw na het andere afbrandt.

Na het einde van de oorlog in 1945 begon de wederopbouw, dat gebeurde met moeizame, kleine stapjes. Toen het dagelijks leven langzaamaan terug de normaliteit bereikte werden de mensen opnieuw  getroffen door een inflatie. De wanhoop bereikte zijn hoogtepunt met de introductie van de D-Mark, aanvankelijk een symbool van het verlies van alle rijkdom. Maar Heinrich Wittler slaagde erin om zijn medewerkers te inspireren met energie en vertrouwen, waardoor de zaken steeds beter gingen lopen.Na thuiskomst uit gevangenschap en een studie bedrijfskunde trad Wolfgang Wittler in dienst bij het bedrijf en zorgde er voor nieuwe zakelijke contacten. Zijn vader Heinrich Wittler Jr. was verantwoordelijk voor de productiecontrole en optimalisatie van productieprocessen.

Sinds het begin van de jaren vijftig was er in de gehele fietsenbranche een omzetdaling merkbaar. De firma Gebr. Wittler GmbH breidde zijn aanwezigheid op handelsbeurzen uit en ontwikkelde speciaal voor een warenhuisketen in de VS een hoogwaardige kinderfiets, maar alle deze inspanningen waren niet voldoende. Omdat de mensen er in 1955/56 de voorkeur aan gaven auto's te kopen in plaats van fietsen verergerde de tweewielercrisis nog meer. De door de crisis veroorzaakte dumpingprijzen zorgden ook voor problemen bij Gebr. Wittler GmbH.

In 1956 trad Wolfgang Wittler toe tot het management en stopte de productie van fietsen, het bedrijf concentreerde zich stelselmatig op het veiligheidscrankproduct. Deze moeilijke beslissing bleek de juiste. Wolfgang Wittler kon alle medewerkers die door de herstructurering hun baan waren kwijtgeraakt, onderbrengen bij andere bedrijven

MIELE-WERKE A.G.

Het Duitse bedrijf Miele, vermoedelijk 's werelds grootste familiebedrijf in toestellen, stond op een gegeven moment in zijn lange geschiedenis ook bekend als fietsenfabrikant. De fietsen waren gemaakt voor het dagelijkse gebruik, wat vooral handig was in tijden van oorlog. Miele maakt geen fietsen meer, maar Miele-fietsen kunnen nog steeds worden gekocht bij een Canadese fabrikant die onder licentie de naam Miele heeft aangenomen.

Miele werd in 1899 opgericht. Carl Miele en Reinhard Zinkann tekenden in juni 1899 een contract om op 1 juli 1899 Miele & Cie. op te richten, dat was een fabriek voor het vervaardigen van roomafscheiders. Het jonge bedrijf, gehuisvest in een oude zaag- en korenmolen in de gemeente Herzebrock bij Gütersloh In Duitsland, begon met een personeelsbestand van elf medewerkers roomafscheiders te produceren.

In 1924 was het eindelijk zover: de uitgebreide Miele-fabriek in Bielefeld begon met de langverwachte productie van fietsen. Het bedrijf produceerde haar eerste lijn fietsen, waaronder een enkele dames- en enkele herenfiets, ontworpen voor dagelijks zwaar gebruik. De fietsen van Miele stonden bekend om hun kwaliteit en duurzaamheid, en slechts drie jaar na de introductie van hun eerste producten breidde het bedrijf zich uit en begon het nieuwe modellen te maken, waaronder toer-, sport- en stadsfietsen. De fietsen werden aangeboden in diverse kleuren en met opties in type stuur en framemaat.

Miele had de reputatie om sterke en betrouwbare fietsen te bouwen. Zelfs onder de druk van concurrenten die fietsen goedkoper verkochten, bleef Miele vasthouden aan zijn productiemodel, in de overtuiging dat mensen meer geld zouden betalen voor een kwaliteitsproduct. Het bedrijf legde zijn filosofie uit via krantenadvertenties en beweerde dat Miele-fietsen geen massaproductie waren, maar gemaakt waren met alleen de beste materialen en met veel aandacht voor detail. Met elk onderdeel van een Miele-fiets werd rekening gehouden. Zadels waren voorzien van hoogwaardig leder, frames waren gemaakt uit één stuk stalen buizen en de lak werd op elke fiets vier keer aangebracht.

Het bedrijf bleef groeien van in de jaren dertig tot zestig en verkocht in die tijd meer dan 1,2 miljoen fietsen. Miele breidde zijn productlijn in 1960 uit met vaatwassers. De geboorte van de Miele-vaatwassers luidde een nieuw tijdperk in voor het bedrijf, toen Miele de focus verlegde naar huishoudelijke apparaten. De fietsenfabriek in Bielefeld werd omgebouwd tot een productiefaciliteit voor apparaten, omdat de bekende Miele-fietsen werden uit gefaseerd.

De naam Miele staat nog altijd synoniem voor kwaliteit. Dit bracht het Canadese bedrijf Procycle ertoe om in 2000 opnieuw Miele-fietsen onder licentie te gaan bouwen. De in Saint-Georges, Quebec gevestigde fabrikant maakt hybrides, mountainbikes, BMX, speciale fietsen en kinderfietsen. De nieuwere fietsen in de Miele-versie zijn prestatiegericht en hebben afstand genomen van de gebruiksstijl van de originele Miele-fietsontwerpen. In 2006 heropende Miele zijn historisch museum na een ingrijpende renovatie en wijdde een tentoonstelling aan zijn fietsen, waaronder het Saxonette-model, de eerste gemotoriseerde fiets van Miele.

CONCORDIA ( Duitsland)             

Concordia, Schutzmarke: 23-08-1904

Concordia was een fietsmerk van Nähmaschinen-Fabrik und Eisengiesserei A.-G, vorm. H. Koch & Co , Bielefeld

Koch & Co.                                                      1865-1913

Koch's Adler Nähmaschinenwerke AG       1913-1971

Koch Adler AG                                                 1971-1990

Door de grote nationale en internationale concurrentie verkeerde de industrie in de jaren 1880 in een crisis. Dürkopp & Co was het eerste bedrijf in Bielefeld dat fietsen ging produceren op zoek naar nieuwe afzetmarkten. Het nieuwe product verkocht zeer goed en het bedrijf kon zijn succesvolle weg voortzetten. Net als andere bedrijven volgde Koch & Co het voorbeeld van Dürkopp, zodat de fietsenproductie zich al snel ontwikkelde tot een belangrijke economische factor in de stad Bielefeld. In Bielefeld ontwikkelde er zich een nieuwe, succesvolle economische sector.