PETIT BRETON (Fr)

PETIT BRETON -----Vélos Petit -Breton ---- Mr. Lodenos-- 21 rue de Bitche à Nantes,  Loire Atlantique  France

Het was in een advertentie dat de naam van de in Nantes gevestigde fabrikant Pierre Lodenos, fabrikant van Petit-Breton fietsen, verscheen. De bijnaam Petit -Breton van  wielrenner Lucien Mazan  werd na zijn dood gebruikt voor een fietsmerk, dit zowel om zijn nagedachtenis te eren evenals voor reclamedoeleinden, weerstand en loyaliteit waren het motto van het merk. Meer dan de fabrikant, waarvan ons alleen nog de naam overblijft, is het de wielrenner die genoemd moet worden.

Lucien Petit-Breton (pseudoniem van Lucien Georges Mazan) (Plessé, 18 oktober 1882 – Troyes, 20 december 1917) was een Franse wielrenner. Bekendheid verwierf hij vooral doordat hij als eerste renner de Ronde van Frankrijk tweemaal op zijn naam wist te schrijven, namelijk in 1907 en in 1908.

Mazan werd geboren als zoon van een horlogemaker. Op 8-jarige leeftijd vertrok hij met zijn ouders van Bretagne naar Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië. Dit gegeven zou hem later tijdens zijn wielercarrière de bijnaam de Argentijn opleveren. Zijn wielercarrière begon toen Mazan op 16-jarige leeftijd een fiets won in de loterij. Hiermee ging hij fietsen op de wielerbaan en al spoedig besloot hij om baanrenner te worden. Dit was zeer tegen de zin van zijn vader, die graag had gezien dat zijn zoon een 'fatsoenlijk' beroep had gekozen. Om die reden besloot Lucien Mazan om op zijn wielerlicentie de achternaam Breton (= inwoner van Bretagne) te laten vermelden in plaats van zijn echte achternaam. Later werd hier het 'Petit' nog aan toegevoegd om verwarring met een andere coureur, die ook de naam Breton droeg, te voorkomen. Lucien Petit-Breton bleek aanleg te hebben voor het wielrennen en al snel werd hij kampioen van Argentinië op de baan. In 1902 keerde Petit-Breton terug naar Frankrijk, omdat hij zijn dienstplicht moest vervullen.

Ondertussen was Lucien Petit-Breton ook gaan deelnemen aan wedstrijden op de weg. In 1905 reed hij voor de eerste maal de Ronde van Frankrijk, waarin hij als vijfde eindigde. Zijn eerste grote overwinning op de weg boekte Petit-Breton in 1906, toen hij zegevierde in Parijs-Tours. De meest succesvolle jaren uit de wielercarrière van Petit-Breton waren 1907 en 1908. In beide jaren wist hij de Ronde van Frankrijk te winnen en daarnaast werd hij winnaar van klassiekers als Milaan-San Remo en Parijs-Brussel. Hoewel Petit-Breton na 1908 niet echt aansprekende overwinningen wist te boeken, wist hij in die jaren nog wel diverse ereplaatsen te behalen. Tijdens de Ronde van Frankrijk van 1912 gold hij als een van de favorieten, maar tijdens de tweede etappe kreeg hij een aanrijding met een rund en moest hij de strijd staken. Lucien Petit-Breton trouwde op 24 november 1908 met Marie-Madeleine Macheteau, dat was na zijn tweede overwinning in de Tour de France. Ze kregen drie kinderen, Lucie, Yvonne en Yves.

Het begin van de Eerste Wereldoorlog betekende het einde van de wielercarrière van Petit-Breton. Hij nam dienst in het elfde legerkorps en vocht mee aan het front, waar hij meerdere keren gewond raakte. Op 20 december 1917 kwam Petit-Breton op 35-jarige leeftijd om het leven bij een auto-ongeluk: in zijn functie als ordonnans reed hij aan het front bij Troyes frontaal op een tegenligger. De twee broers van Lucien Petit-Breton, Paul en Anselme, waren ook renners. Deze laatste, die deelnam aan de Tour de France van 1907, stierf ook tijdens de Eerste Wereldoorlog, terwijl Paul Mazan de titel van amateurkampioen van Frankrijk won.

VELOS PETIT BRETON

Zijn weduwe registreerde het merk Petit-Breton in 1920 om fietsen te gaan produceren in de rue des Olivettes 2. Een andere werkplaats werd geopend in de rue Sévigné 7. Pierre Lodénos, een rijwielhandelaar in Cholet, nam het merk in 1924 over en verhuisde de ateliers naar 2 en 3 rue de Bitche Nantes en 13 rue de Fleurus in 1927 naar de jamateliers "La Chareuse". Het bedrijf heeft tot 150 werknemers in dienst en produceert meer dan 20.000 fietsen per jaar.

Zijn zoon Pierre nam in 1964 de teugels van het bedrijf over tot het in 1971 werd gesloten. De wielerbaan van Nantes-Durantière werd in 1924 tot  velodroom Petit-Breton omgedoopt,  dat als eerbetoon aan een van de eerste legendes in de geschiedenis van het wielrennen.

De wedergeboorte van de fietsindustrie in Nantes

Sinds enkele jaren heeft de terugkeer van het fietsen geleid tot de oprichting van verschillende bedrijven die gemeen hebben dat ze innovatief zijn terwijl ze verschillende wegen inslaan. Zo heeft Robin Cojean in 2020 het merk "Petit-Breton" nieuw leven ingeblazen door de krachten te bundelen met de familie van de voormalige managers van het bedrijf. Met behulp van knowhow uit de luchtvaart vervaardigt hij op maat gemaakte frames van koolstofvezel.

Lucien Petit-Breton trouwde op 24 november 1908 met Marie-Madeleine Macheteau, dat was na zijn tweede overwinning in de Tour de France. Ze kregen drie kinderen, Lucie, Yvonne en Yves. De twee broers van Lucien Petit-Breton, Paul en Anselme, waren ook renners. Deze laatste, die deelnam aan de Tour de France van 1907, stierf ook tijdens de Eerste Wereldoorlog, terwijl Paul Mazan de titel van amateurkampioen van Frankrijk won.