Een balhoofdplaatje is een logo van de fabrikant of het merk dat is aangebracht op de balhoofdbuis van een fietsframe. Balhoofdplaatjes werden al eind 19e eeuw toegepast en waren vaak gemaakt van metaal. Ter bevestiging aan de balhoofdbuis kunnen daarin nagels of schroeven zijn gebruikt. Bij moderne(re) fietsen kunnen tevens, al dan niet met lijm, balhoofdplaatjes van kunststof zijn aangebracht. Ook kan een balhoofdbuis voorzien zijn van een transfer/sticker.
In 1895 kwam het circus van de Amerikaan William Cody, bijgenaamd Buffalo Bill, voor het eerst naar Gent. In de show werd het publiek aangespoord “Buffalo! Buffalo!” te roepen. Naar aanleiding van de doortocht van William Cody, introduceerden Gentse studenten de kreet in het Gentse studentenleven. De Gentenaars associeerden zijn circus, dat zowel in 1895 als in 1906 Gent bezocht later vooral met de Sioux en de opvallende hoofdtooi van de chiefs die in het circus optraden. Ook de fietshandel Cycles Buffalo uit Gent gebruikte een native American met een opperhoofd hoofdtooi als logo voor hun balhoofdplaatje.
LA PLUME -----Desnerck Pol---- Gent/Gand ---- België
Plume Vainqueur, ook bekend als Plume, is een van de oudste en bekendste Belgische fietsmerken. Opgericht door Pol Desnerck in 1910 en nog steeds bestaand.
Plume Vainqueur, also known as Plume is one of the oldest and most famous Belgian bicycle brands. Founded by Pol Desnerck in 1910 and still existing today.
DE GESCHIEDENIS VAN PLUME VAINQUEUR
Een Belgisch fietsmerk met een rijke geschiedenis is ongetwijfeld het merk Plume Vainqueur, ook wel bekend als Plum of Plume Sport. De fietsenwinkel(s) bestaan nog steeds maar ze maken al lang zelf geen frames meer.
Oprichting fietsmerk Plume
In 1910 openden Pol Desnerk en zijn vrouw Coralie een piepklein fietsenwinkeltje in de Bagattenstraat in Gent en startte met het assembleren van fietsen, daarvoor produceerde hij passingen. Ze waren een ambitieus stel en kwamen er al snel achter dat een winkel niet genoeg was; Pol en Coralie wilden een merk, of in ieder geval iets waarmee ze zich van de massa zouden onderscheiden. Ze probeerden Pols initialen PDS als naam te gebruiken, maar dat betekende niets, dus probeerden ze in plaats daarvan La Plume. In die tijd stond alles wat Frans was voor kwaliteit in Vlaanderen. De chique winkels in de Vlaamse stad hadden allemaal Franse namen en het personeel en de klanten spraken Frans.
Pol zijn zaak begon te bloeien tot aan de jaren 20 toen in Brussel een concurrent verscheen die zich Plume d’Or noemde. De naam verwees naar de superioriteit ten opzichte van Pols merk Plume die een rechtszaak overwoog wegens het stelen van de merknaam maar omdat het in die tijd nogal moeilijk was om een rechtszaak te winnen zag Pol daar van af en koos voor een gemakkelijkere oplossing. De merknaam Plume werd veranderd in Plume Vainqueur waarmee Pol verwees naar het winnende karakter van zijn merk. Pol was geslaagd in zijn opzet en omdat de verkoop bleef groeien kocht hij een nieuw pand aan in de Nederkouter. Het pand bestaat nog steeds en heeft onlangs nieuwe eigenaars gekregen.
De Nederkouter was de weg die van het centrum van Gent naar het Sportpaleis liep, de thuisbasis van de wielerbaan t’ Kuipke. Pols zoon Marcel Desnerk en zijn vrouw Rosa namen in 1940 de teugels over en omdat Vlaanderen toen een grotere regionale identiteit had haalden ze de 'e' van Plume weg om het zo een meer Vlaams klinkende Plum te maken. Ze gingen ook van het sponsoren van individuele renners naar het sponsoren van teams. Plum zat van 1949 tot 1961 in het profpeloton, maar daarvoor was Rosa Desnerk begonnen met het verhuren van kamers aan Engelstalige wielrenners, ze hadden immers een ruim familiehuis. Haar eerste huurders waren twee Australiërs, Alf Strom en Reg Arnold, die doorbraken in de Europese zesdaagse wielersport en verschillende evenementen wonnen. Velen volgden. Tom Simpson verbleef een tijdje bij de Desnerks, net als Allan Peiper en de vader van Sir Bradley Wiggins, Gary. Veel meer minder bekende Britten en Australische renners verbleven daar en 'Madame Rosa' werd de Belgische matriarch van het Britse en Australische wielrennen.
In 1964 opende Marcel Desnerk nog drie vestigingen. In de jaren 60 en 70 kwamen nog vestigingen bij zoals te Aalst, Zwijnaarde, Oostende, Brussel, enz. Allen werden ze uitgebaat door zelfstandigen en sommigen zijn ondertussen verdwenen. Al snel had hij 14 winkels in Vlaanderen en een nieuw bedrijfsmodel. De Gentenaar Barry Hoban kende Paul goed. "Pauls panden hadden altijd een appartement boven de winkel, elke winkelmanager mocht gratis verblijven in het appartement maar kreeg geen salaris," vertelde Hoban. Barry Hoban: een Britse wielerlegende "In plaats daarvan kreeg de manager een percentage van alles wat werd verkocht, dus ze waren altijd gemotiveerd. Hij zette ook al zijn voorraad op de computer. Eind jaren zeventig was dat het een heel moderne wermethode." Er zijn nog vier Plum-winkels over, maar de winkel op Nederkouter 141 — nu Plum-Gent — heeft een speciale plek in de Britse wielergeschiedenis en er is een fietsmuseum in de kelder dat 100 jaar beslaat. Alleen daarom al een bezoek waard!!
Ook verkocht Plume Vainqueur het Italiaanse merk Paganini dat ze in de jaren 60 hadden overgekocht, de frames werden naar het schijnt gemaakt door Ciocc of Torpado, er bestaat nog steeds enige twijfel.
Sponsoring van wielerploegen
Vanaf het einde van de jaren 40 tot midden de jaren 70 van vorige eeuw sponsorde Plume ook diverse wielerploegen en voorzag hen van racefietsen. Vooral deze laatste zijn nu moeilijk te vinden en wie er eentje heeft mag zich gelukkig prijzen. Bekendste wielrenners die ooit op een Plume racefiets reden waren Albert Van Damme, Belgisch kampioen veldrijden in 1976 en 1977, Marc De Block en de bekende presentator en ex bondscoach van de Belgische wielerploeg, José De Cauwer.
De skyline van Gent wordt al eeuwenlang bepaald door de 3 torens van de Sint-Niklaaskerk, het Belfort en de Sint Baafskathedraal. De 3 torens zijn op een rij gebouwd in het stadscentrum met 2 pleinen tussen de bouwwerken. De torens waren in de late middeleeuwen een symbool voor de rijkdom van de stad en zijn nog steeds belangrijke monumenten.
Dossche Sport was een Belgische wielerploeg gesponsord door het merk van fietsen Dossche van oud-wielrenner Aimé Dossche. De fietsenhandel Dossche Sport uit Gent sponsorde de ploeg van 1932 tot 1966. Sleutelfiguur en ploegleider waren naast Aimé Dossche onder meer Alfred Hamerlinck en Frans Theugels. In 1955 werd een cosponsor mee in de naam opgenomen: Dossche Sport-Titan. Van 1960 tot 1962 droeg de ploeg de naam Dr. Mann-Dossche Sport.
Gentbrugge is een plaats in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. In de Kerkstraat 130 is nog steeds een fietsenwinkel met de naam Depondt gevestigd.
Balhoofdplaatje van fietsenhandelaar Cycles Depondt uit Gentbrugge. Op het koperen plaatje hebben alle aangebrachte elementen een zwarte kleur. Bovenaan prijkt er in een kader een siervorm met daarin een kleine, verticale ruitvorm dat wordt geflankeerd door een bol. Er onder bevindt zich een opschrift dat het eerste deel van de merknaam toont. Centraal bevat het plaatje een cirkelvormig, zwart omlijnd vlak met daarin bovenaan een gebogen opschrift met het tweede deel van de merknaam. In het midden staat er een fietsende wielrenner afgebeeld, met een zwart shirt. Onder en achter de afbeelding zijn er enkele strepen aangebracht, om het gegeven ‘snelheid’ uit te beelden. Links op het tafereel bevinden er zich enkele vormen die doen denken aan bomen of struikgewas. Onder de centrale afbeelding loopt er een gebogen opschrift dat verwijst naar een plaatsnaam.
Marcel Rijckaert (Adegem, 21 juli 1924 - Gent, 10 mei 2001) was een Belgisch wielrenner.
Marcel Rijckaert begon zijn wielrennersloopbaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij werd in 1941 Belgisch Kampioen op de weg bij de nieuwelingen, voor Rik Van Steenbergen. In 1943 werd hij kampioen van België bij de juniors voor Karel De Baere en nog eens in 1943 bij de onafhankelijken, nu voor Roger De Corte.
Rijckaert was beroepswielrenner van 1944 tot 1960 en won een aantal wedstrijden, Nokere Koerse was er één van. Hij werd ook 3e in de Ronde van Vlaanderen (1948) en Parijs-Roubaix (1954).
In 1948 werd hij achtste in de allereerste klassering van het regelmatigheidsklassement Challenge Desgrange-Colombo, wat hij deels te danken had aan zijn derde plaatsen in zowel Dwars door België als de Ronde van Vlaanderen. Van 1949 tot 1954 reed Rijckaert in februari ook de Zesdaagse van Gent. In 1954 reed hij ook de Zesdaagse van Antwerpen. In 1949 vormde hij een team met broer Arsène Rijckaert.
Rijckaert reed jaren als helper voor Raymond Impanis in het team Mercier-Hutchinson. In 1960 eindigde hij zijn actieve carrière bij Wiel's -Flandria waar hij op 29 april startte met rijden en op 5 mei al stopte. Hij was 16 jaar beroepsrenner en ging daarna, net als z'n vader, aan de slag als fietsmekanieker. Marcel ging aan de slag bij Dossche Sport in Gent waar Berten De Kimpe 'm wist te verleiden tot een bestaan als mecanicien bij de Groene Leeuw wielerploeg. Later werd hij vaste mecanicien en vertrouweling van Eddy Merckx.
DE KIMPE Adolf was in 1920, in Kruishoutem, de oprichter van de fietsen GROENE LEEUW. Later verhuisde hij naar DEINZE. De woning van A. De Kimpe met het achterin gelegen bedrijfsgebouw werd naar verluidt gebouwd in 1935 en lag langs de Gentsesteenweg 200-202 te Deinze. Volgens plintopschrift werd het gebouwd naar een ontwerp van architect L. Dooms.
ALDEKA--------- De Kimpe A --------------- Petegem-Deinze --------België
Zie Groene Leeuw….
Petegem-aan-de-Leie is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Deinze, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971. Petegem-aan-de-Leie ligt aan de zuidelijke oever van de rivier de Leie. Het dorp vormt tegenwoordig één enkele stedelijke kern met die van Deinze zelf, dat net aan de overkant van de Leie ligt.
Adolf (Adolphe) DE KIMPE was in 1920 de stichter van de fietsen GROENE LEEUW in Kruishoutem en is dan later naar DEINZE uitgeweken. Fietsenfabrikant Groene Leeuw leverde niet enkel koersfietsen maar ook heren- en damesfietsen, met assemblage door lokale fietsenmakers. De Kimpe werd na enige tijd geassisteerd door zijn zoon Albert "Berten" De Kimpe.
Groene Leeuw was ook een Belgische wielerploeg. De ploeg werd opgericht in 1945 en opgeheven in 1969, de ploeg werd uiteraard gesponsord door fietsenfabrikant Groene Leeuw. Eén van de cosponsors was de Belgische brouwer Wielemans-Ceuppens die hiermee zijn biermerk Wiel's promootte. Een aantal bekende renners die ooit reden in de ploeg waren: Arthur Decabooter, Benoni Beheyt, Walter Godefroot, Rik Van Looy, Erik De Vlaeminck, Germain Derycke, Sylvère Maes,….
Het palmares van de ploeg oogt minder indrukwekkend dan dat van regiogenoot Flandria of dan dat van de grote Franse of Italiaanse wielermerken als Peugeot , Mercier, Faema en Molteni maar de minstens 788 overwinningen zijn zeker niet niks. Meer dan vijfentwintig jaar wielersponsoring, net geen dertig jaar te bewonderen op diverse wielertruien. En tussen 1940 en 1988, dus over een periode van bijna vijftig jaar, was Groene Leeuw ruim veertig jaar aanwezig in de pelotons, als sponsor of als materiaalleverancier. Groene Leeuw, een begrip dat niet weggedacht kan worden uit de geschiedenis van de Vlaamse en Belgische en zelfs van de mondiale wielersport.
Balhoofdplaatje van fietsenhandelaar Cycles Antilope uit Astene. Het koperen plaatje bevat als omranding een sierlijst. Bovenaan staat er een opschrift met een deel van de merknaam. Centraal staat er in een apart vlak, dat omringd is door een siermotief van bolletjes, een antilope frontaal in een bruine kleur afgebeeld. Deze bevindt zich op een lichtblauwe achtergrond met in de linkerbenedenhoek twee witte bergjes en een kleine grasvlakte. Net onder de afbeelding zijn er twee opschriften aangebracht. Het eerste bevat de rest van de merknaam, het onderste verwijst naar een plaatsnaam.
Balhoofdplaatje van fietsenhandelaar Lindor uit Eine (Oudenaarde). Op het koperen plaatje staat bovenaan in rode letters op een witte achtergrond de merknaam ‘LINDOR’. Centraal is een groene ster afgebeeld, boven op een paar rode vleugels. Onder de ster is er een langwerpig verticaal tekstkader met daarin ‘DEPOSE’. Naast het tekstkader, onder de vleugels, staan koperen verticale lijnen die samen komen in een punt afgebeeld.
Balhoofdplaatje van fietsenhandelaar Mahieu Sports. Het koperen plaatje bevat bovenaan een paar vleugels, met witte kern. Tussen deze vleugels steekt een wiel met witte kern uit. Deze rust op een blauwe ondergrond. Centraal staat een goudomrand tekstkader, met in witte letters de merknaam 'MAHIEU'. Deze letters staan op een rode achtergrond. Onder dit tekstkader is onder de letter 'M' en onder de letters 'EU' een rood vlakje aangebracht. Centraal loopt er een blauw tekstkader, met in witte letters 'SPORTS' als verticaal opschrift. Dit kader wordt geflankeerd door een fijn, rood lijntje.
hoogte: 6 cm
breedte: 3.4 cm
diepte: 1.4 cm
materiaal: koper
opschrift: MAHIEU
opschrift: SPORTS Info: KOERS. Museum van de Wielersport
REINAERT --- Vanden Berghe ---- St. Niklaas/St. Nicolas België
De afbeelding van de vos op het tweede balhoofdplaatje refereert naar Reinaert de Vos. Van den Vos Reynaerde is een satire, die de middeleeuwse samenleving, met name de omgeving van de vorst, een spiegel voorhield. Waarschijnlijk werd het geschreven tussen 1257 en 1271. De vertelling laat zien dat hebzucht en eigenbelang de vijanden zijn van rechtvaardigheid, rechtszekerheid en hoofse beschaving. Maar het verhaal erkent ook hoe belangrijk formele rechtsregels en de principes van ‘vrede’ en ‘verzoening’ zijn. In de dertiende eeuw werden in de Lage Landen steeds meer teksten in de volkstaal, het Nederlands, geschreven. Tot die tijd was Latijn de gangbare schrijftaal. Het Nederlands werd in die tijd Diets genoemd en bestond uit een groep onderling verwante dialecten, die zich vanaf de zevende eeuw waren gaan onderscheiden van de dialecten van het Hoogduits.
Het epos en de vos worden tegenwoordig ook aangeduid als Reinaart de vos, Reinaert de vos of Over de vos Reinaert. Voor literatuurkenners volstaat de Reynaert. Vossenverhalen gebruiken variaties zoals Reintje of Reintje de Vos. Een eerdere versie dan de Reynaert is de 12e-eeuwse Franse Roman de Renart.
Het verhaal: In het dierenrijk houdt koning Nobel hofdag. Bijna alle dieren klagen over de kwaadaardige streken van Reynaert de vos. Bruun de beer en Tibeert de kater worden er na elkaar op uitgestuurd om de vos te dagvaarden, maar deze zet hen dat lelijk betaald. Grimbeert de das lukt het wel om Reynaert aan het hof voorgeleid te krijgen. De vos wordt ter dood veroordeeld. Terwijl Bruun, Tibeert en Isengrijn de wolf de galg al oprichten, weet de listige Reynaert koning Nobel met een subliem verhaal te overtuigen – ten onrechte! – van zijn onschuld en wijst hij juist Bruun, Tibeert en Isengrijn aan als degenen die straf verdienen. Als hij dan ook nog een schat ter sprake brengt, gaan de koning en koningin overstag. Reynaert wordt vrijgesproken. Maar weldra maakt de wrede vos nieuwe slachtoffers en blijven koning Nobel en zijn hof verslagen achter.
Hoewel het verhaal fantasie is, zijn sommige locaties erin terug te voeren op bestaande plekken. Diverse plaatsen ten noorden van Gent, in het Waasland en in Hulsterambacht komen er in voor, waaronder Hulsterlo (Nieuw-Namen), Absdale (ten westen van Hulst) en Elmare, de uithof van de Sint-Pietersabdij ten zuiden van IJzendijke. Het is duidelijk dat de schrijver dit gebied goed kende. Hij was vermoedelijk zelf afkomstig uit het gebied tussen Gent en Saeftinghe. Dat blijkt ook uit de Oost-Vlaamse kenmerken van zijn taalgebruik.
Julius Holz was rond 1900 een vooraanstaand rijwielfabrikant en handelaar in België en in Nederland. Hij zetelde in Brussel maar had filialen in Amsterdam en Arnhem. Hij was ook agent voor BSA. 40 jaar later kreeg de firma pieter Dik uit Haarlem dit merk in bezit. In België werd het merk overgenomen door Van Haver, een handelaar uit Sint-Niklaas. Hij voorzag zijn La Perle fietsen van een mooi geëmailleerd merkplaatje.
Fietsfabrikant La Perle , Van Haver uit St. Niklaas, België
GROOTE LEEUW ---Schotte, Camiel, later zoon David -----Strijpen (Zottegem )---- België
De Groote Leeuw was een Belgisch fietsenmerk dat in 1903 werd opgericht door Camiel Schotte (Steenhuize-Wijnhuize, 4 juli 1854 - Zottegem, 27 augustus 1922).
Het Ros Beiaard van Dendermonde is een folkloristisch, zwart paard, dat zijn oorsprong vindt in de sage van de Vier Heemskinderen. Het is de hoofdfiguur in een tienjaarlijkse, middeleeuwse Ros Beiaardommegang.
Dit is de sage zoals ze in de Dendermondse overlevering bestaat. Aymon, heer van Dendermonde, leefde jarenlang in ruzie met Karel de Grote. Er kwam pas verzoening toen heer Aymon huwde met Adelheid, een zus van Karel De Grote. Het echtpaar zette vier kloeke zonen op de wereld: Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reinout. Hun vader sloeg hen tot ridder en gaf ze elk een paard. Reinout was evenwel zo sterk dat hij zijn rijdier met één vuistslag velde. Een tweede paard werd hem aangeboden, maar reeds bij de eerste rit brak hij het de lenden. Omdat een ridder toch een paard moest hebben, bracht heer Aymon zijn zoon naar een burcht waarin het door iedereen gevreesde Ros Beiaard zat opgesloten. Na een heroïsch gevecht wist Reinout het paard te temmen.
Tijdens een hoog oplopende discussie aan het hof van Karel de Grote onthoofdde Reinout met één slag van zijn zwaard Karels zoon Lodewijk. De Vier Heemskinderen (verbastering van Aymonskinderen), gezeten op Beiaard, sloegen op de vlucht. Vanuit hun sterke burcht verdedigden de vier ridders zich tegen de steeds aanvallende legerbenden van Karel de Grote. De vier broers zagen echter de ongelijke strijd in en Beiaard bracht hen terug naar het ouderlijk verblijf in Dendermonde. Ze troffen er hun rouwende moeder aan. Heer Aymon was namelijk in de handen van Karel de Grote gevallen. Karel wilde enkel vrede sluiten als het Ros Beiaard aan hem werd uitgeleverd. Reinout weigerde op dit voorstel in te gaan. Uiteindelijk zwichtte hij onder de smeekbede van zijn moeder.
Het Ros werd naar de Dendermonding (Schelde) gebracht, kreeg een aantal zware molenstenen rond de nek en werd in het water gestort. Het Ros verbrijzelde tot tweemaal toe de stenen en zwom hinnikend naar de oever waar Reinout stond. Het tragische schouwspel werd hem te machtig en hij wendde het hoofd af. Het Ros Beiaard dat voor een derde keer boven water kwam, dacht dat zijn meester hem verloochende en verdronk.
Het Ros Beiaard, de drie gildereuzen en het folkloristisch patrimonium vinden hun oorsprong in de religieuze processies die in de Middeleeuwen door de straten van Dendermonde trokken. Sinds de 15e eeuw werden aan deze processies steeds meer wereldse elementen toegevoegd, waaronder reuzenfiguren. Doorheen de tijd groeide het Ros Beiaard uit tot de hoofdrolspeler van zijn eigen ommegang. Elke 10 jaar wordt het Ros Beiaard uit Dendermonde onder massale belangstelling door de met vlaggen versierde stad gedragen. Het Ros Beiaard wordt voorafgegaan door een middeleeuwse ommegang met honderden figuranten, acrobaten en praalwagens die ook de sage van Ros Beiaard vertelt.
ST. ANTOON (Antonius van Padua - °Lissabon, 15 augustus 1195 – +Padua, 13 juni 1231-), is de patroonheilige van de franciscanen, verloren voorwerpen, vrouwen en kinderen, armen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk, reizigers en verliefden. Bovendien is Antonius de patroon tegen schipbreuk, de pest en koorts.
Impe is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Lede, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Impe ligt in de Denderstreek.
FLYER ----Poecke M. -----Temse/ Tamise----- België
Temse (Frans: Tamise) is een gemeente in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen, en is gelegen in het Waasland. Temse ligt aan de Schelde en is bekend van het inmiddels opgeheven scheepsbouwbedrijf Boelwerf en om de Scheldebrug (officiële naam: Temsebrug), de langste brug van België (365 meter).
Sinds de oprichting in 1921 is Thompson als familiebedrijf onder leiding van 3 generaties De Smet uitgegroeid tot één van de belangrijkste fiets-fabrikanten van België. Onder supervisie van zaakvoerder Luc De Smet heeft Thompson de laatste jaren een explosieve groei gekend en dit zowel op gebied van verkoop van mountainbikes, stadsfietsen alsook sportieve hybriden. Thompson is een stukje Belgische wielergeschiedenis.
Thompson is een Belgisch familiebedrijf en werd opgericht door Hector De Smet in 1921 in de stad Geraardsbergen. Na de oprichting startte Thompson direct met een volledige productie in huis, van ontwerp tot en met frames lassen, lakken en assembleren. De Thompson filosofie werd zeer snel duidelijk voor het publiek, namelijk “Een hoge kwaliteit voor een eerlijke prijs”. Onder de merknaam Thompson produceerde Hector vooral racefietsen met oog voor verschillende geometrieën, wat voor die tijd nieuw was. Het merk bouwde al snel een stevige reputatie op in het wielerpeloton van de jaren ‘30, ‘40 en ’50. Bekende wielrenners zoals onder andere “IJzeren” Briek Schotte en Roger De Cock hebben indertijd grote zeges behaald op een Thompson fiets! Briek Schotte won in 1942 zijn eerste Ronde Van Vlaanderen op een Thompson fiets. Roger De Cock won zowel de Ronde Van Vlaanderen in 1952 als de Ronde Van België in 1954 op een Thompson fiets. In een interview later in het leven van de kampioen zei hij “De Thompson waar ik in ’54 op reed was de beste fiets uit mijn carrière”.
Na meer dan 100 jaar in de branche en 4 generaties later blijft de ideologie van Thompson ongewijzigd! Vandaag de dag heeft Thompson een volledig gamma fietsen met de productie van E-bikes, race-, mtb, cross-, sport- en stadsfietsen. Daarvoor zorgen een 20-tal werknemers die zich dagelijks inzetten om uw fiets die met de hand en grootste zorg geassembleerd wordt in onze montagehallen, aan u in perfecte staat te leveren en dit via ons uitgebreid dealers-netwerk van ongeveer 250 dealers. Dit gebeurt allemaal in Lessines, waar onze magazijnen en montagehal gevestigd zijn op een oppervlakte van +/- 3500 vierkante meter.
Ter gelegenheid van de 100e verjaardag in 2021 werd een speciale fiets vervaardigd. Voor het jubileumjaar 2021 trok Thompson volop de kaart van weleer en ontwikkelde het een unieke racebolide: de Century. Geen fiets met exotische kleurencombinaties of opzichtige framevormen, maar tijdloos ‘gun metal chrome’ en strakke aero looks. Er viel geen millimeter kabel te bespeuren aan de balhoofdbuis en toch was de stuuruitslag niet beperkt.. De bout waarmee je de zadelpen vastklemt, zat mooi weggewerkt waar bovenbuis en zitbuis in elkaar overgaan. Nog een leuk detail: het kopplaatje op de balhoofdbuis was een knipoog naar het embleem van 100 jaar geleden. De oplage van deze aeroracer was evenwel beperkt: er werden er slechts 100 van gemaakt en de frames kregen een nummering op de zadelbuis. Kortom: de Century was een collectors item. Nu, meer dan 100 jaar en 4 generaties later, is Thompson nog steeds in handen van de familie De Smet en is het gamma fietsen enorm divers. Racefietsen, e-bikes, mountainbikes, kinderfietsen… You name it!
SHRAPNELL ---- De Vleeschauwer ----- Geraardsbergen/ Grammont--- België
Op dit balhoofdplaatje zien we onder de merknaam Shrapnell de afbeelding van een artilleriegranaat, of zoals in de volksmond een obus. De merknaam verwijst hier dus duidelijk naar een type van een artilleriegranaat; een Shrapnel ( zoals vaak is het woord Shrapnel op het merkplaatje verkeerd geschreven met dubbele LL; soms komen we ook het woord schrapnell tegen, dit is een aanpassing van het Duitse schrift. De vorm "shrapnell" is volkomen onjuist en wordt door de woordenboeken die ernaar verwijzen als zodanig aangeduid. De term shrapnel wordt ook vaak gebruikt om te verwijzen naar granaatscherven, kleine fragmenten van projectielen die door een explosie worden weggeslingerd, ongeacht hun oorsprong.
Als kind groeide ik in de jaren 1965 -1970 op in Zillebeke, een dorpje naast Ieper. Inderdaad de stad Ieper en haar regio zijn jammerlijk genoeg vooral gekend door haar belangrijke trieste rol in de Eerste Wereldoorlog. Ik woonde toen letterlijk boven op het oude slagveld. In onze tuinen en velden vonden we nog heel wat kogels, handgranaten, koperen artillerieontstekers, obussen en heel wat andere overblijfsels van gevaarlijk oorlogstuig. Wat we toen enorm veel vonden waren de loden bolletjes uit de Shrapnelgranaten, die verzamelden we in emmers en brachten die dan met andere gevonden zaken naar de oud ijzerhandelaar, dat leverde wat zakgeld op. Soms verwarmden we die lodenbolletjes boven een vuurtje tot ze gesmolten waren en goten dan het vloeibare lood in vormpjes van soldaatjes of vliegtuigjes, zo maakte we zelf speelgoed. Het is eigenlijk verwonderlijk dat er toen niet veel meer ongevallen gebeurd zijn! Op de dag van vandaag wordt er nog steeds oorlogstuig en munitie gevonden in de vroegere frontstreek, toen ik twee weken geleden met mijn echtgenote en mijn Mechelse Herder een wandeling maakte in de omgeving van mijn vroegere woonplaats in Zillebeke vond ik nog een ongevaarlijke lege Shrapnel granaat.
Historiek
De shrapnel of schrapnel (zie woordenlijst Nederlandse taal) is een granaatsoort, namelijk een granaatkartets (een granaat gevuld met loden of stalen kogels – oorspronkelijk musketkogels – en een uitdrijvende lading).
In 1784 begon luitenant Henry Shrapnel (1761-1842) van de Britse Royal Artillery met de ontwikkeling van een antipersoonswapen. In die tijd gebruikte de artillerie munitie om zich te verdedigen tegen aanvallen van infanterie of cavalerie. In plaats van een kanonskogel werd het kanon geladen met een metalen huls, gevuld met ijzeren of loden kogels. Bij het afvuren scheurde de huls in de loop, wat te vergelijken was met het effect van een groot geweer dat met hagel geladen was. De kogel had op 300 meter nog steeds een dodelijk effect, hoewel de dichtheid van de projectielen op die afstand inmiddels zo laag was dat het onwaarschijnlijk was dat een menselijk doelwit geraakt zou worden. Maar dit vreselijk antipersoonsprojectiel werd verder ontwikkeld en verbetert.
Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werden de Shrapnelprojectielen door alle strijdende partijen gebruikt om op grote schaal de troepen, die massaal en in open veld oprukten, te raken. De granaat is voorzien van een tijdbuis zodat hij korte tijd na het schot in de lucht ontploft. Sommige versies zijn ook voorzien van een schokbuis voor het geval het tijdbuismechanisme faalt. Dan ontploft de granaat bij de inslag. Deze explosieven werden in de Eerste en aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vooral gebruikt tegen onbeschermd oprukkende eenheden infanterie en cavalerie.
Velo’s ST. JOZEF ---- Van Wichelen Antoine --- Zele --- België
Sint Jozef verwijst naar de echtgenoot van Maria, moeder van Jezus. Volgens de canonieke evangeliën was Jozef een Joodse man uit Nazareth uit de eerste eeuw, die getrouwd was met Maria, de moeder van Jezus , en de wettelijke vader van Jezus was.
Jozef wordt vereerd als Sint-Jozef in de Katholieke Kerk , de Oosters-Orthodoxe Kerk , de Oriëntaals-Orthodoxe Kerk , het Anglicanisme en het Lutheranisme. In katholieke tradities wordt Jozef beschouwd als de patroonheilige van de arbeiders en wordt hij geassocieerd met verschillende feestdagen. De maand maart is gewijd aan Sint-Jozef. Paus Pius IX verklaarde hem zowel tot patroonheilige als beschermer van de Katholieke Kerk, naast zijn patrones van de zieken en van een heilige dood, vanwege het geloof dat hij stierf in de aanwezigheid van Jezus en Maria. Jozef is de patroonheilige geworden van verschillende bisdommen en plaatsen. Als patroonheilige van maagden wordt hij vereerd als "meest kuis". Een specifieke verering wordt toegeschreven aan het zuivere en meest kuise hart van Jozef
Zele is een gemeente in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Zele ligt aan de autoweg E17 en tussen de waterlopen Schelde en Durme, en de twee steden Lokeren en Dendermonde.
VELOS G. De Metsenaere ------Watervliet ------- België
Watervliet is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de gemeente Sint-Laureins. Watervliet maakt deel uit van het Meetjesland en ligt tegen de Nederlandse grens
Oswald Conserrière werd geboren op 08-10-1911 te Elversele (Oost-Vlaanderen), hij overleed op 18-01-1994 te Sint-Niklaas (Oost-Vlaanderen). Oswald was een oud wielrenner, in 1935 en 1936 was hij beroepsrenner. In 1935 reed hij bij de ploeg Depas en in 1936 bij de wielerploeg Van Hauwaert.
R. LIBRECHT Cycles --------------- MARIA – HOOREBEKE (Sint-Maria-Horebeke)----- België
Sint-Maria-Horebeke is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Horebeke, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Sint-Maria-Horebeke staat in de lijst van de 50 mooiste dorpen van Vlaanderen.
DE PAU-WAEGEMAN -------------- Grembergen ------ België
Grembergen is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Dendermonde, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Grembergen ligt in de Denderstreek aan de Schelde, op de linkeroever.
Lion-Rapide is een Belgisch historisch merk van fietsen, invalidenwagens en motorfietsen. Deze laatste werden ook als Salira op de markt gebracht.
Ze werden geproduceerd door Steveninck & Fils, vanaf 1953 S.A. Lion Rapide, Alost ( Aalst ) van 1936 tot 1957.
Voorgeschiedenis
Het bedrijf werd in 1923 opgericht door het echtpaar Camille Steveninck-Huylebroek in Hofstade. Hun zoons werden direct bij het bedrijf betrokken: Frans voor de administratie en verkoop en Lucien voor de techniek. Tevens werd Adolphe Föhl (later betrokken bij Kreidler) als adviseur aangetrokken. Het bedrijf deed aan emailleren en vernikkelen maar bouwde daarnaast ook (zeer degelijke) fietsen. Deze fietsen werden al snel populair, het bedrijf te klein en in 1930 verhuisde men naar de Pieter Couckestraat in Aalst, maar enkele jaren later was het bedrijf hier alweer uit gegroeid en verplaatste men het naar de Kattestraat. Er werden toen al gemotoriseerde fietsen (waarschijnlijk met 60- en 74 cc Sachs-blokjes) en invalidenwagens gemaakt.
Lion-Rapide motorfietsen: Vanaf 1936 werden echte motorfietsen gemaakt, waarbij men vasthield aan de inbouwmotoren van Sachs, nu met 100- en 125 cc. Gedurende de Tweede Wereldoorlog werd de productie stilgelegd, maar de familie ontwikkelde in deze jaren een hydraulische telescoopvork. Bovendien werden - clandestien - enkele triporteurs op bestelling geleverd. In 1946 ging het bedrijf direct weer aan de slag. De Duitse Sachs-blokken moesten uiteraard wijken, men ging over op Britse Villiers-tweetakten, aanvankelijk van 125- en 200 cc.
De familie Steveninck besloot het meteen groots aan te pakken: er werden testrijders ingehuurd om de nieuwe voorvork te testen en er kwamen coureurs die de seriemotorfietsen in betrouwbaarheidsriten bestuurden. Het bedrijf groeide weer uit zijn pand en de productie-afdeling verhuisde naar Erembodegem. Lion-Rapide had zijn succes grotendeels te danken aan het feit dat men zich bij de "lichte" motorfietsjes had gehouden; in de crisisjaren waren die nog te verkopen en ook kort na de oorlog waren ze betaalbaar en nuttig voor veel klanten. Maar in 1951 kwam er toch een omslag: Er werd een viertakt gepresenteerd met het 350 cc kopklep-blok uit de FN M13.
Salira
In 1953 werd het familiebedrijf een NV (Société Anonyme Lion Rapide (Salira). Vanaf dat moment werden de motorfietsen onder twee merknamen gevoerd: de "luxe" modellen als "Lion Rapide", de "volksmotoren" als "Salira". In 1955 verdween de naam "Lion Rapide" geheel, en werden alleen nog Salira-modellen aangeboden.
Zircon is een historisch Belgisch merk van fietsen, brom- en motorfietsen.
Moto- en Rijwielfabriek Zircon, R. Decorte, was gevestigd in Aalst en produceerde van 1951 tot 1953 brom- en motorfietsen met inbouwmotoren van ILO, Le Poulain en Imme. Onder de merknamen "Zircon", "Freddy" en "RDC" werden ook fietsen geproduceerd.
Olsene is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Zulte. Olsene ligt aan de Leie, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977.
The London is een Belgisch historisch merk van fietsen en motorfietsen. De bedrijfsnaam was Firma Van der Bracht-De Turck, Ninove. Er werden in de jaren vijftig fietsen onder de namen "The London" en "La Dendre" geproduceerd, maar ook "The London" lichte motorfietsjes met Sachs-inbouwmotoren.
Op het balhoofdplaatje zien we de afbeelding van de Tower Bridge in Londen, de hoofdstad van Groot-Brittannië: De Tower Bridge is een in 1894 voltooide brug over de rivier de Theems in Londen. De brug is een toeristische attractie. Hij ligt naast de Tower of London, waaraan hij ook zijn naam dankt. Het deel tussen de twee torens is een basculebrug die voor de scheepvaart geopend kan worden. Twee hangbruggen verbinden het centrale deel met de oevers. Twee loopbruggen, 44 meter boven het water, verbinden de torens met elkaar en geven een tegenkracht aan de hangbruggen.
Ik ben Delameilleure Philippe
Ik ben een man en woon in Preshoekstraat 145 - 8510 Marke - België (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 27/09/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen - Verzamelen van fietsmerkenplaatjes (balhoofdplaatjes) .
Ik ben Delameilleure Philippe
