Een balhoofdplaatje is een logo van de fabrikant of het merk dat is aangebracht op de balhoofdbuis van een fietsframe. Balhoofdplaatjes werden al eind 19e eeuw toegepast en waren vaak gemaakt van metaal. Ter bevestiging aan de balhoofdbuis kunnen daarin nagels of schroeven zijn gebruikt. Bij moderne(re) fietsen kunnen tevens, al dan niet met lijm, balhoofdplaatjes van kunststof zijn aangebracht. Ook kan een balhoofdbuis voorzien zijn van een transfer/sticker.
Barré Cycles van 1888 tot 1933 in Niort - Deux Sèvres en daarna Ets. GUILLER, Rue du Port in Fontenay le Comte Vendée – Frankrijk
In 1888 opende Barré zijn winkel in Parijs. Hij was toen een fietsverhuur- en productiebedrijf, vermeld in de gids als "Velocipede Factory and Special Nickel Plating and Enameling Workshop". Het merk produceerde ook gemotoriseerde driewielers en vierwielers en werd later overgenomen door de Guiller-fabrieken.
Gaston Barré opende in 1888 een winkel en werkplaats in Niort, aanvankelijk met verhuur en reparatie van fietsen.
In 1894 begon hij met de productie van zijn eigen fietsen.
In 1899 waagde hij zich met de productie van auto's, met een kleine auto.
In 1900 heette het bedrijf Ets BARRE & Cie - Cycles and Automobiles , gevestigd aan de Avenue de la République 11 en de Rue Ricard in Niort.
In 1906 werd het " Société des Automobiles G. Barré ".
De autoproductie breidde zich uit met een breder scala aan modellen; Barré produceerde ook vrachtwagens en personenauto's.
In 1920 ging Gaston Barré een partnerschap aan met zijn zoon Maxime en richtte " Maxime Barré - opvolger van het voormalige Ets
BARRE & Cie " op, met fabrieken aan de Rue Tartifume en kantoren aan de Rue Langlois.
In 1923 sloot Lamberthon zich aan bij Barré: " Barré & Lamberthon - opvolgers ."
In 1926 bereikte de jaarlijkse productie 400 auto's (met 250 werknemers), terwijl de fietsenafdeling nog steeds 50 werknemers in dienst had.
In 1927, na het vertrek van de heer Lamberthon, werd het bedrijf omgedoopt tot " SA des Automobiles Barré ".
De autoproductie stopte in 1928. De fietsenproductie ging door.
In 1931 bereikte de jaarlijkse productie 4.000 tot 5.000 fietsen.
Op het merkplaatje zien we een niet 100% juiste afbeelding van het Franse ereteken het Legion d’honneur.
De Nationale Orde van het Legioen van Eer ( Frans : Ordre national de la Légion voorheen de Keizerlijke Orde van het Legioen van Eer ( Ordre impérial de la Légion d'honneur ), is de hoogste en meest prestigieuze Franse nationale orde van verdienste, zo wel militair als civiel. Bestaande uit vijf klassen, werd deze oorspronkelijk in 1802 ingesteld doorNapoleon Bonaparte en is (met incidentele kleine wijzigingen) behouden door alle daaropvolgende Franse regeringen en regimes.
Het motto van de Orde is Honneur et Patrie ("Eer en Vaderland").
Atlantide cycles ---- Louis Lucas & Fils--------- Rue Lamennais--- Dinan-----France/Frankrijk
Atlantide-fietsen, samen met Solidor-, Zebra-, Moon- en Kiroul -fietsen, werden geproduceerd door Louis Lucas in Dinan.
De twee aantrekkelijke naamplaatjes laten zien dat Atlantis wordt vertegenwoordigd door een prachtige zeemeermin of door een schitterende maar raadselachtige afbeelding.
Delangle André - --- Cycles & sacoche & selle (fietsen & tassen & zadels) (...1951...) ----------------------- 11-13 rue sergent Bauchat ---- ----Paris XII ----------- France/Frankrijk
André Delangle – Franse wielrenner (jaren 1920)
André Delangle was een Franse baan- en wegwielrenner die actief was in de jaren 1920. Zijn naam komt vooral voor in oude uitslagen van regionale en nationale wedstrijden, maar hij was geen internationale topcoureur zoals zijn tijdgenoten Francis Pélissier of Henri Pélissier.
Baanwielrennen: Delangle reed meerdere baankoersen in Frankrijk, o.a. in Parijse velodrooms. Hij nam deel aan sprint- en duuronderdelen, zoals veel renners in die periode die zowel baan als weg combineerden.
Wegwedstrijden: Hij komt voor in uitslagen van Franse regionale koersen in de jaren 1920. Er zijn aanwijzingen dat hij vooral actief was in Noord-Frankrijk.
Profstatus: Hij was beroepsrenner, maar niet bij een grote internationale ploeg. Renners als Delangle reden vaak voor kleine Franse teams of als “indépendant”(onafhankelijke).
Fabrikant Delangle vermeld in de wielergidsen van de jaren 40: “Wielrenner Georges Paillard (1904-1998) onderscheidde zich in het gemotoriseerde wielrennen op Delangle-fietsen. Als tweevoudig wereldkampioen en zesvoudig Frans kampioen was hij een van de meest getalenteerde stayers van zijn generatie. Tot zijn prestaties behoort in 1949 het werelduurrecord op de weg achter een motorfiets, behaald met de fiets die tentoongesteld staat in het Musée d'Art et d'Industrie in Saint-Étienne. Hij legde 96,48 kilometer af. Deze machine heeft de specifieke kenmerken van dit type evenement: aan de voorkant geven de upside-down vork en het kleinere wiel de stayer de beste positie om te profiteren van de slipstream; aan de trapas zorgt een oversized kettingblad (hier met 92 tanden) voor een zeer hoge overbrengingsverhouding.”
De fietsen werden geproduceerd in Pantin en het assortiment breidde zich uit met damesfietsen, baanfietsen en modellen die geschikt waren voor een rijkeluiszoon of een hertog!
Naar verluidt opende Cycles Liberator haar fabriek in Pantin in 1898 en werd het merk in 1909 overgenomen door La Francaise Diamant.
Liberator Cycles is een merk met ongelooflijke reclame, opvallende graphics en een onconventionele esthetiek. Het merk wordt soms vertegenwoordigd door een gecorseteerde, Barbarella-achtige Amazone, die doet denken aan de Gallische Oorlogen en haar fiets aan het leidsel vasthoudt als een paard; soms door een "Sovjet"-esthetiek van smederijen; en soms verschijnt het in een catalogus als een model van een "geestelijke"!
Liberator Cycles won de strijd om het imago!
Sportieve resultaten :
1899: Mathieu Cordang vestigt een nieuw wereldrecord voor de 24-uursrace met een afstand van 1030 km.
1913: Liberator-Hutchinson zet vier renners in de Tour de France in. Ze geven allemaal op in de vierde etappe nadat Octave Lapize, de kopman van La Française, zich terugtrekt. Marcel Berthet verbreekt het uurrecord met 43,775 km.
1914: René Vandenberghe eindigt als 28e in de Tour de France.
Het merk Liberator staat met hetzelfde balhoofdplaatje ook vermeld in het boek over Duitse fietsmerkplaatjes van Frank Papperitz: “LIBERATOR—(56mm) -1907 – Cornelia Seifert Berlin /Berlijn – Deutschland/Duitsland”. Liberator is zeker geen Duits fietsenmerk, waarschijnlijk was Cornelia Seifert een agent die het Franse merk in Duitsland verkocht.
Het merk Liberator komt ook voor op een lijst van Belgische fietsfabrikanten en handelaars: "LIBERATOR-- Pinet Pierre -- Ensival (Liége) Belgique”. Waarschijnlijk was Pinet ook een agent die het Franse merk importeerde.
CYCLES LIBERATOR
Les vélos étaient fabriqués à Pantin et la gamme s’étendait aux vélos de femmes, vélos de pistes, des modèles de nabab ou de duc !
Il semble que Cycles Liberator ouvrit son usine à Pantin en 1898 et que la marque fut reprise par La Française Diamant en 1909.
Les cycles Liberator sont une marque aux publicités incroyables, à l’audace graphique et à la beauté atypique. La marque est tantôt représentée par une amazone corsetée tendance Barbarella teintée de guerre des Gaules tenant sa bicyclette par sa longe comme un cheval ; tantôt à travers une esthétique « soviétique » d’ouvriers à la forge ; tantôt elle figure dans un catalogue par un modèle « ecclésiastique » ! La bataille de l’image a été gagnée par les cycles Liberator!
Resultats sportive :
1899: Mathieu Cordang est recordman du monde des 24 heures avec 1030 km parcourus.
1913: Libérator-Hutchinson aligne 4 coureurs sur le Tour de France. Ils abandonnent tous à la 4e étape après qu'Octave Lapize, le leader de La Française aie abandonné. Marcel Berthet bat le record de l'heure avec 43,775 km.
1914: Rene Vandenberghe termine 28e du Tour de France.
La marque Liberator est également mentionnée avec la même plaque dans le livre sur les plaques de marques de bicyclettes allemandes de Frank Papperitz : « LIBERATOR—(56mm) -1907 – Cornelia Seifert Berlin /Berlin – Deutschland/ Allemagne ». Liberator n'est certainement pas une marque allemande de bicyclettes, probablement Cornelia Seifert était une agente qui a vendu la marque française en Allemagne.
La marque Liberator figure également sur une liste de constructeurs et de concessionnaires belges de vélos : « LIBERATOR-- Pinet Pierre -- Ensival (Liége) Belgique ». Pinet était probablement aussi un agent qui importait la marque française.
Op het massaproductie plaatje staat Bergey gegraveerd, maar op een Franse lijst van fietsconstructeurs en fiets handelaars lezen we “Bergé cycles à La Teste – Gironde”.
La Teste-de-Buch is een kustgemeente in het departement Gironde in de regio Nouvelle-Aquitaine in het zuidwesten van Frankrijk . Tot 13 juni 1994 heette het officieel simpelweg La Teste.
Brillant (..1906/1914...) -- Félix Brosse & Cie. Germain & Gabriel Devaux père & fils successeurs. Ingénieurs constructeurs , 22 rue Béranger à Paris ----France
De naam van de Manufacture française de cycles de Félix Brosse, een bedrijf opgericht in 1893, is ook aan dit merk verbonden. Het was een echte fabrikant de inscriptie prijkte op elk onderdeel, of het nu ging om een crankstel of een kettingschakel.
Het handelsmerk "BRILLANT" werd op 14 juni 1899 in Parijs geregistreerd door Félix Brosse & Co. Dezelfde Félix Brosse (die zichzelf een handelaar noemde) registreerde de handelsmerken "CYCLES STUART" en "FBC" op 22 oktober 1894.
Op 1 april 1909 doken deze handelsmerken opnieuw op, geregistreerd op naam van Germain Devaux (samen met het handelsmerk "VENI").
Op 23 augustus 1924 werden "BRILLANT" en "CREATOR" opnieuw geregistreerd door de firma van Germain en Gabriel Devaux, vader en zoon (in Parijs)...
Cottereau is herkenbaar aan het acroniem CID, Constructions Industrielles Dijonnaises (Dijon Industriële Constructies).
In 1891 richtte Louis Cottereau een fietsen- en motorfietsenfabriek op in Dijon. In 1891 kwam de eerste Cottereau-fiets op de markt en in 1898 had het bedrijf zich uitgebreid naar de opkomende automarkt. In 1898 begon het merk met de bouw van auto's.
Maar doordat Cottereau zich terugtrok uit de concurrentiestrijd, raakte Cottereau gemarginaliseerd en ging het bedrijf in 1912 failliet. Het bedrijf Cottereau werd overgenomen door concurrent Terrot. De onderneming werd CID Constructions Industrielles Dijonnaises (Anciens Établissements Cottereau). Louis Cottereau stierf in 1917 in een psychiatrische inrichting.
Louis Cottereau
Louis Cottereau (geboren op 11 februari 1869 in Angers – gestorven op 21 september 1917 in Dijon.
Met zijn kleine gestalte van 1,68 meter was Louis Cottereau een groot kampioen van de late 19e eeuw, met 162 overwinningen in 240 wedstrijden tussen 1888 en 1890. Als wielrenner, die uitblonk in wegwedstrijden, lange afstanden en baanwielrennen, won Cottereau alles.
In 1888 werd hij Frans juniorenkampioen wielrennen over 5 kilometer in Pau , Frans kampioen over 2500 meter in Bordeaux -Saint-Augustin en Frans vicekampioen over 100 kilometer. In 1888, 1889 en 1890 werd hij driemaal achtereenvolgens Frans kampioen driewielers.
Hij werd tweede op het Franse kampioenschap middellange afstand in 1888 en werd Frans kampioen sprint in 1890 . Hij won de race Bordeaux-Parijs in 1893 .
Hij richtte dus het bedrijf Cottereau op en won als autocoureur het tweede Critérium des Voiturettes met een voertuig van zijn eigen merk (met een gewicht van 400 kg ), georganiseerd op 17 mei 1900 door Le Vélo op de route Étampes - Ablis - Étampes, tweemaal afgelegd om een afstand van 100 kilometer af te leggen (tweede keer Léon Théry ).
Als automobielconstructeur werd hij rijk en hij spendeerde zijn vermogen aan een kunstverzameling. Door speculatie verloor hij zijn volledig vermogen en werd hij krankzinnig. Louis Cottereau overleed op 21 september 1917 te Dijon in een krankzinnigengesticht.
COTTEREAU
Cottereau est reconnaissable par son sigle CID, Constructions Industrielles Dijonnaises.
Petit gabarit, 1m68, Louis Cottereau fut un très grand champion de la fin du 19ème siècle, 162 victoires sur 240 courses entre 1888 et 1890.
Coureur complet, course en ligne, longue distance ou piste sur vélodrome, Cottereau remporte tout.
En 1891, il crée à Dijon une entreprise de production de bicyclettes et de motocyclettes. En 1898, la marque se met à construire aussi des automobiles, des petits phaétons (sorte de cabriolets) et voitures de course.
Puis ses affaires périclitent, il meurt dans un asile de fous en 1917. En 1912, les établissements Cottereau sont rachetés par leur concurrent Terrot.
METROPOLE ----- Edmond Gentil – Submerk van Alcyon ----- Paris/ St Etienne - Frankrijk
Edmond Gentil, ooit voorman bij Griffon, werkte zich op tot een heuse captain of industry. Hij kocht en creëerde een groot aantal merken die tot de beste van de fietscreaties behoorden: Alcyon, Cycles A. Thomann (1911), La Merveilleuse, Olympique Cycles en La Française Diamant (1923), Paris-Brest cycli, Liberator, Acatene, Marly, Mariland, Metrople, Acatene Metropole, Acatene-Velleda, Manutri, Galibier, Prima et Tenax, Deauville, Standa, Strong, Armor, Armorique...
Le Globe ( 1889 / 1969 ) ---Georges Hetley & Léopold Delys ---- constructeur, 28 rue Chevreul in Choisy le Roy & Paris/Parijs -----------France/Frankrijk
Léopold Delys richtte zijn fietsenbedrijf op in 1889, maar hij moest ongeveer tien jaar wachten voordat hij de zaak van Georges Hetley, de maker van de "Le Globe"-fietsen, kon overnemen om het merk te registreren. Le Globe-fietsen waren vanaf hun oprichting rond 1892-1894 aanwezig op verschillende beurzen, aanvankelijk dankzij Hetley, en later dankzij Léopold Delys.
Het merk Le Globe kende ook sportieve successen in wielerpeloton, dit onder ander in de Tour de France.
Panneton Frères (1884-1935...) -- fabrikanten van fietsen, motorfietsen en naaimachines. Fabriek in Morteau – Doubs. Ook hier staat het belang van de fabrieken en daarmee van de geproduceerde fietsen in contrast met het vrijwel verdwijnen van dit merk in het geheugen van de mensen.
Aan het begin van de 20e eeuw was het een prestigieuze naam, met belangrijke dealers, een regelmatige aanwezigheid op grote beurzen en zelfs topprestaties in de eerste edities van de Tour de France, of bijvoorbeeld meer dan 600 overwinningen in 1913 (volgens de reclame). De fabriek was gevestigd in Morteau en produceerde een breed scala aan machines, waaronder naaimachines ." Later kregen de naaimachines, hoewel nog steeds eigendom van het moederbedrijf, hun eigen merknaam: Mine d'Or.
Het bedrijf blijkt in 1884 te zijn opgericht door de broers Joseph (fabrikant en distributeur van meubels, naaimachines, breimachines, fornuizen, vélocipèdes, enz.) en Georges Alphonse Pannetton (of Panneton; beide schrijfwijzen komen in verschillende documenten en media op verschillende momenten in de geschiedenis van het bedrijf voor). Ze waren de zonen van een timmerman die zich na hun huwelijk in Morteau vestigde, maar die – door een speling van het lot – afkomstig was uit Saint-Ferréol-des-Côtes (Puy-de-Dôme). De eerste broer overleed in 1905, waardoor Georges de leiding kreeg over een fabriek die aanvankelijk tien arbeiders in dienst had die fietsen monteerden met onderdelen afkomstig uit Saint-Étienne (het epicentrum van de baanbrekende Franse fietsenindustrie) en naaimachines van Duitse (Neurenberg) en Zwitserse onderdelen, en ook meubels produceerden. Georges Panneton zette een landelijk netwerk van wederverkopers op voor naaimachines (waarvoor hij het eerder genoemde merk "Mine d'Or" creëerde) en fietsen. Hij bouwde een prestigieuze reputatie op, zowel in de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog als tijdens het interbellum. Vanaf dat moment liep zijn fietsenbedrijf geleidelijk terug, deels door de afhankelijkheid van externe leveranciers voor componenten en onderdelen. Zijn zoon, Georges Gilbert (1912-1998), volgde hem in 1936 op, maar werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gevangengenomen in Duitsland en vijf jaar lang vastgehouden. Na zijn terugkeer probeerde hij het bedrijf nieuw leven in te blazen door motorfietsen te produceren (uitgerust met 49,9cc-motoren van de firma Le Poulain). Deze onderneming was niet erg succesvol en hij sloot het bedrijf uiteindelijk tussen 1952 en 1953.
De geschiedenis van deze fabrikant, met name wat betreft fietsen, kan dus eenvoudig als volgt worden samengevat: de fabrikant was voornamelijk actief vanaf het begin van de 20e eeuw tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Ondanks de geografische ligging nabij de Zwitserse grens (ongeveer 50 km van Bern), vertrouwde de fabrikant op buizen en onderdelen die in Saint-Étienne werden geproduceerd. De rol bestond er dus in wezen uit om de modellen te ontwerpen, de frames te lassen en de onderdelen van de Franse fietsenindustrie te assembleren. Het bedrijf ontwikkelde ongetwijfeld ook een robuust distributienetwerk en een effectieve reclamestrategie, waarmee het zich succesvol vestigde als een prestigieus merk. Dit werd bereikt door een sterk netwerk van verkooppunten in heel Frankrijk op te bouwen en deel te nemen aan belangrijke vakbeurzen.
Een andere reden voor het prestige dat het merk destijds verwierf, was de aanwezigheid in wielerwedstrijden. Het merk schepte in zijn reclames op over zijn aantal overwinningen. Wat niet wordt gespecificeerd, is het belang van deze wedstrijden, noch wordt er een beroemde renner genoemd. Dit komt doordat in de eerste twee decennia van de 20e eeuw de meeste deelnemers (waaronder veel van de besten) onafhankelijk deelnamen, gemengd in het peloton met anderen die reden voor teams die gesponsord werden door fietsfabrikanten. De meeste overwinningen van het merk waren te danken aan de prestaties van onafhankelijke wielrenners, ook al had de fabriek een eigen team. Dat deed het merk drie jaar op rij. In 1909 bestond de ploeg, onder de naam Pannettoni, in 1910 als Pannetton-Leman en als het Pannetton-Dunlop-team van 1911.
ETABLISSEMENTS G. PANNETTON / CYCLES PANNETTON
Panneton Frères (1884- 1935…) -- constructeurs cycles, motocyclettes & machines à coudre. Usine à Morteau – Doubs. Là encore, l’importance des usines et donc des vélos produits, contraste avec la quasi disparition de cette marque dans les mémoires.
Het merk Favor werd in 1898 opgericht door Etienne Guillaume in Chamalières, vlakbij Clermont-Ferrand. Favor produceerde tot in 1977 motorfietsen en fietsen, het embleem toont het hoofd van een katachtige. Het was een belangrijk merk in het midden van Frankrijk. De uithangborden en advertenties van het merk illustreren allemaal de dubbele activiteit van de fabrikant: fietsen en motorfietsen. De reclame-iconografie van het merk is opmerkelijk.
FAVOR opgericht in 1898,
Avenue de Royat 77 in Clermont-Ferrand
door Etienne Guillaume
1904: Handel in fietsen en onderdelen.
1919: Joseph en René treden toe tot het bedrijf.
1921: Motorfietsen.
Van 21 tot 40 jaar worden Favor-motoren geproduceerd door Ets Chevillard uit Montrouge.
1925: Winnaar van de Parijs-Pyrénées. 1926:
Winnaar van de Parijs-Nice.
1930: Submerk Eole.
Rond 1935 neemt hij Svelte over.
1955: Overeenkomst met Gima en Rivat Sport.
1956: Het merk neemt de volledige productie van Alter over.
1958: Het merk Monotube is eigendom van Favor (misschien eerder).
1960: Verkoopt Benelli-bromfietsen.
1964: Frans kampioen in de regelmatigheid, 50cc en 100cc.
Rond dezelfde tijd werd een nieuwe fabriek geopend in het industriegebied van Brezet.
1971: Stopzetting van gemotoriseerde tweewielers voor fietsen.
1973: René Guillaume, CEO.
1977: activiteiten gestaakt;
1979: René Guillaume overleden.
FAVOR : La marque Favor a été fondée en 1898 à Chamalières près de Clermont Ferrand par Etienne Guillaume. Favor a fabriqué des motos et des vélos jusqu’en 1977, son emblème représente une tête de félin. C’était une marque importante du centre de la France. Les enseignes ou les publicités représentant la marque, illustrent toutes la double activité du constructeur, cycles et motos. L’iconographie publicitaire de la marque est remarquable.
Het merk Favor werd in 1898 opgericht door Etienne Guillaume in Chamalières, vlakbij Clermont-Ferrand. Favor produceerde tot in 1977 motorfietsen en fietsen, het embleem toont het hoofd van een katachtige. Het was een belangrijk merk in het midden van Frankrijk. De uithangborden en advertenties van het merk illustreren allemaal de dubbele activiteit van de fabrikant: fietsen en motorfietsen. De reclame-iconografie van het merk is opmerkelijk.
FAVOR opgericht in 1898,
Avenue de Royat 77 in Clermont-Ferrand
door Etienne Guillaume
1904: Handel in fietsen en onderdelen.
1919: Joseph en René treden toe tot het bedrijf.
1921: Motorfietsen.
Van 21 tot 40 jaar worden Favor-motoren geproduceerd door Ets Chevillard uit Montrouge.
1925: Winnaar van de Parijs-Pyrénées. 1926:
Winnaar van de Parijs-Nice.
1930: Submerk Eole.
Rond 1935 neemt hij Svelte over.
1955: Overeenkomst met Gima en Rivat Sport.
1956: Het merk neemt de volledige productie van Alter over.
1958: Het merk Monotube is eigendom van Favor (misschien eerder).
1960: Verkoopt Benelli-bromfietsen.
1964: Frans kampioen in de regelmatigheid, 50cc en 100cc.
Rond dezelfde tijd werd een nieuwe fabriek geopend in het industriegebied van Brezet.
1971: Stopzetting van gemotoriseerde tweewielers voor fietsen.
1973: René Guillaume, CEO.
1977: activiteiten gestaakt;
1979: René Guillaume overleden.
FAVOR : La marque Favor a été fondée en 1898 à Chamalières près de Clermont Ferrand par Etienne Guillaume. Favor a fabriqué des motos et des vélos jusqu’en 1977, son emblème représente une tête de félin. C’était une marque importante du centre de la France. Les enseignes ou les publicités représentant la marque, illustrent toutes la double activité du constructeur, cycles et motos. L’iconographie publicitaire de la marque est remarquable.
Ik ben Delameilleure Philippe
Ik ben een man en woon in Preshoekstraat 145 - 8510 Marke - België (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 27/09/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen - Verzamelen van fietsmerkenplaatjes (balhoofdplaatjes) .
Ik ben Delameilleure Philippe
