Een balhoofdplaatje is een logo van de fabrikant of het merk dat is aangebracht op de balhoofdbuis van een fietsframe. Balhoofdplaatjes werden al eind 19e eeuw toegepast en waren vaak gemaakt van metaal. Ter bevestiging aan de balhoofdbuis kunnen daarin nagels of schroeven zijn gebruikt. Bij moderne(re) fietsen kunnen tevens, al dan niet met lijm, balhoofdplaatjes van kunststof zijn aangebracht. Ook kan een balhoofdbuis voorzien zijn van een transfer/sticker.
Zele is een gemeente in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Zele ligt aan de autoweg E17 en tussen de waterlopen Schelde en Durme, en de twee steden Lokeren en Dendermonde.
Velo’s ST. JOZEF ---- Van Wichelen Antoine --- Zele --- België
Sint Jozef verwijst naar de echtgenoot van Maria, moeder van Jezus. Volgens de canonieke evangeliën was Jozef een Joodse man uit Nazareth uit de eerste eeuw, die getrouwd was met Maria, de moeder van Jezus , en de wettelijke vader van Jezus was.
Jozef wordt vereerd als Sint-Jozef in de Katholieke Kerk , de Oosters-Orthodoxe Kerk , de Oriëntaals-Orthodoxe Kerk , het Anglicanisme en het Lutheranisme. In katholieke tradities wordt Jozef beschouwd als de patroonheilige van de arbeiders en wordt hij geassocieerd met verschillende feestdagen. De maand maart is gewijd aan Sint-Jozef. Paus Pius IX verklaarde hem zowel tot patroonheilige als beschermer van de Katholieke Kerk, naast zijn patrones van de zieken en van een heilige dood, vanwege het geloof dat hij stierf in de aanwezigheid van Jezus en Maria. Jozef is de patroonheilige geworden van verschillende bisdommen en plaatsen. Als patroonheilige van maagden wordt hij vereerd als "meest kuis". Een specifieke verering wordt toegeschreven aan het zuivere en meest kuise hart van Jozef
SHRAPNELL ---- De Vleeschauwer ----- Geraardsbergen/ Grammont--- België
Op dit balhoofdplaatje zien we onder de merknaam Shrapnell de afbeelding van een artilleriegranaat, of zoals in de volksmond een obus. De merknaam verwijst hier dus duidelijk naar een type van een artilleriegranaat; een Shrapnel ( zoals vaak is het woord Shrapnel op het merkplaatje verkeerd geschreven met dubbele LL; soms komen we ook het woord schrapnell tegen, dit is een aanpassing van het Duitse schrift. De vorm "shrapnell" is volkomen onjuist en wordt door de woordenboeken die ernaar verwijzen als zodanig aangeduid. De term shrapnel wordt ook vaak gebruikt om te verwijzen naar granaatscherven, kleine fragmenten van projectielen die door een explosie worden weggeslingerd, ongeacht hun oorsprong.
Als kind groeide ik in de jaren 1965 -1970 op in Zillebeke, een dorpje naast Ieper. Inderdaad de stad Ieper en haar regio zijn jammerlijk genoeg vooral gekend door haar belangrijke trieste rol in de Eerste Wereldoorlog. Ik woonde toen letterlijk boven op het oude slagveld. In onze tuinen en velden vonden we nog heel wat kogels, handgranaten, koperen artillerieontstekers, obussen en heel wat andere overblijfsels van gevaarlijk oorlogstuig. Wat we toen enorm veel vonden waren de loden bolletjes uit de Shrapnelgranaten, die verzamelden we in emmers en brachten die dan met andere gevonden zaken naar de oud ijzerhandelaar, dat leverde wat zakgeld op. Soms verwarmden we die lodenbolletjes boven een vuurtje tot ze gesmolten waren en goten dan het vloeibare lood in vormpjes van soldaatjes of vliegtuigjes, zo maakte we zelf speelgoed. Het is eigenlijk verwonderlijk dat er toen niet veel meer ongevallen gebeurd zijn! Op de dag van vandaag wordt er nog steeds oorlogstuig en munitie gevonden in de vroegere frontstreek, toen ik twee weken geleden met mijn echtgenote en mijn Mechelse Herder een wandeling maakte in de omgeving van mijn vroegere woonplaats in Zillebeke vond ik nog een ongevaarlijke lege Shrapnel granaat.
Historiek
De shrapnel of schrapnel (zie woordenlijst Nederlandse taal) is een granaatsoort, namelijk een granaatkartets (een granaat gevuld met loden of stalen kogels – oorspronkelijk musketkogels – en een uitdrijvende lading).
In 1784 begon luitenant Henry Shrapnel (1761-1842) van de Britse Royal Artillery met de ontwikkeling van een antipersoonswapen. In die tijd gebruikte de artillerie munitie om zich te verdedigen tegen aanvallen van infanterie of cavalerie. In plaats van een kanonskogel werd het kanon geladen met een metalen huls, gevuld met ijzeren of loden kogels. Bij het afvuren scheurde de huls in de loop, wat te vergelijken was met het effect van een groot geweer dat met hagel geladen was. De kogel had op 300 meter nog steeds een dodelijk effect, hoewel de dichtheid van de projectielen op die afstand inmiddels zo laag was dat het onwaarschijnlijk was dat een menselijk doelwit geraakt zou worden. Maar dit vreselijk antipersoonsprojectiel werd verder ontwikkeld en verbetert.
Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werden de Shrapnelprojectielen door alle strijdende partijen gebruikt om op grote schaal de troepen, die massaal en in open veld oprukten, te raken. De granaat is voorzien van een tijdbuis zodat hij korte tijd na het schot in de lucht ontploft. Sommige versies zijn ook voorzien van een schokbuis voor het geval het tijdbuismechanisme faalt. Dan ontploft de granaat bij de inslag. Deze explosieven werden in de Eerste en aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vooral gebruikt tegen onbeschermd oprukkende eenheden infanterie en cavalerie.
Sinds de oprichting in 1921 is Thompson als familiebedrijf onder leiding van 3 generaties De Smet uitgegroeid tot één van de belangrijkste fiets-fabrikanten van België. Onder supervisie van zaakvoerder Luc De Smet heeft Thompson de laatste jaren een explosieve groei gekend en dit zowel op gebied van verkoop van mountainbikes, stadsfietsen alsook sportieve hybriden. Thompson is een stukje Belgische wielergeschiedenis.
Thompson is een Belgisch familiebedrijf en werd opgericht door Hector De Smet in 1921 in de stad Geraardsbergen. Na de oprichting startte Thompson direct met een volledige productie in huis, van ontwerp tot en met frames lassen, lakken en assembleren. De Thompson filosofie werd zeer snel duidelijk voor het publiek, namelijk “Een hoge kwaliteit voor een eerlijke prijs”. Onder de merknaam Thompson produceerde Hector vooral racefietsen met oog voor verschillende geometrieën, wat voor die tijd nieuw was. Het merk bouwde al snel een stevige reputatie op in het wielerpeloton van de jaren ‘30, ‘40 en ’50. Bekende wielrenners zoals onder andere “IJzeren” Briek Schotte en Roger De Cock hebben indertijd grote zeges behaald op een Thompson fiets! Briek Schotte won in 1942 zijn eerste Ronde Van Vlaanderen op een Thompson fiets. Roger De Cock won zowel de Ronde Van Vlaanderen in 1952 als de Ronde Van België in 1954 op een Thompson fiets. In een interview later in het leven van de kampioen zei hij “De Thompson waar ik in ’54 op reed was de beste fiets uit mijn carrière”.
Na meer dan 100 jaar in de branche en 4 generaties later blijft de ideologie van Thompson ongewijzigd! Vandaag de dag heeft Thompson een volledig gamma fietsen met de productie van E-bikes, race-, mtb, cross-, sport- en stadsfietsen. Daarvoor zorgen een 20-tal werknemers die zich dagelijks inzetten om uw fiets die met de hand en grootste zorg geassembleerd wordt in onze montagehallen, aan u in perfecte staat te leveren en dit via ons uitgebreid dealers-netwerk van ongeveer 250 dealers. Dit gebeurt allemaal in Lessines, waar onze magazijnen en montagehal gevestigd zijn op een oppervlakte van +/- 3500 vierkante meter.
Ter gelegenheid van de 100e verjaardag in 2021 werd een speciale fiets vervaardigd. Voor het jubileumjaar 2021 trok Thompson volop de kaart van weleer en ontwikkelde het een unieke racebolide: de Century. Geen fiets met exotische kleurencombinaties of opzichtige framevormen, maar tijdloos ‘gun metal chrome’ en strakke aero looks. Er viel geen millimeter kabel te bespeuren aan de balhoofdbuis en toch was de stuuruitslag niet beperkt.. De bout waarmee je de zadelpen vastklemt, zat mooi weggewerkt waar bovenbuis en zitbuis in elkaar overgaan. Nog een leuk detail: het kopplaatje op de balhoofdbuis was een knipoog naar het embleem van 100 jaar geleden. De oplage van deze aeroracer was evenwel beperkt: er werden er slechts 100 van gemaakt en de frames kregen een nummering op de zadelbuis. Kortom: de Century was een collectors item. Nu, meer dan 100 jaar en 4 generaties later, is Thompson nog steeds in handen van de familie De Smet en is het gamma fietsen enorm divers. Racefietsen, e-bikes, mountainbikes, kinderfietsen… You name it!
FLYER ----Poecke M. -----Temse/ Tamise----- België
Temse (Frans: Tamise) is een gemeente in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen, en is gelegen in het Waasland. Temse ligt aan de Schelde en is bekend van het inmiddels opgeheven scheepsbouwbedrijf Boelwerf en om de Scheldebrug (officiële naam: Temsebrug), de langste brug van België (365 meter).
Impe is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Lede, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Impe ligt in de Denderstreek.
ST. ANTOON (Antonius van Padua - °Lissabon, 15 augustus 1195 – +Padua, 13 juni 1231-), is de patroonheilige van de franciscanen, verloren voorwerpen, vrouwen en kinderen, armen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk, reizigers en verliefden. Bovendien is Antonius de patroon tegen schipbreuk, de pest en koorts.
Het Ros Beiaard van Dendermonde is een folkloristisch, zwart paard, dat zijn oorsprong vindt in de sage van de Vier Heemskinderen. Het is de hoofdfiguur in een tienjaarlijkse, middeleeuwse Ros Beiaardommegang.
Dit is de sage zoals ze in de Dendermondse overlevering bestaat. Aymon, heer van Dendermonde, leefde jarenlang in ruzie met Karel de Grote. Er kwam pas verzoening toen heer Aymon huwde met Adelheid, een zus van Karel De Grote. Het echtpaar zette vier kloeke zonen op de wereld: Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reinout. Hun vader sloeg hen tot ridder en gaf ze elk een paard. Reinout was evenwel zo sterk dat hij zijn rijdier met één vuistslag velde. Een tweede paard werd hem aangeboden, maar reeds bij de eerste rit brak hij het de lenden. Omdat een ridder toch een paard moest hebben, bracht heer Aymon zijn zoon naar een burcht waarin het door iedereen gevreesde Ros Beiaard zat opgesloten. Na een heroïsch gevecht wist Reinout het paard te temmen.
Tijdens een hoog oplopende discussie aan het hof van Karel de Grote onthoofdde Reinout met één slag van zijn zwaard Karels zoon Lodewijk. De Vier Heemskinderen (verbastering van Aymonskinderen), gezeten op Beiaard, sloegen op de vlucht. Vanuit hun sterke burcht verdedigden de vier ridders zich tegen de steeds aanvallende legerbenden van Karel de Grote. De vier broers zagen echter de ongelijke strijd in en Beiaard bracht hen terug naar het ouderlijk verblijf in Dendermonde. Ze troffen er hun rouwende moeder aan. Heer Aymon was namelijk in de handen van Karel de Grote gevallen. Karel wilde enkel vrede sluiten als het Ros Beiaard aan hem werd uitgeleverd. Reinout weigerde op dit voorstel in te gaan. Uiteindelijk zwichtte hij onder de smeekbede van zijn moeder.
Het Ros werd naar de Dendermonding (Schelde) gebracht, kreeg een aantal zware molenstenen rond de nek en werd in het water gestort. Het Ros verbrijzelde tot tweemaal toe de stenen en zwom hinnikend naar de oever waar Reinout stond. Het tragische schouwspel werd hem te machtig en hij wendde het hoofd af. Het Ros Beiaard dat voor een derde keer boven water kwam, dacht dat zijn meester hem verloochende en verdronk.
Het Ros Beiaard, de drie gildereuzen en het folkloristisch patrimonium vinden hun oorsprong in de religieuze processies die in de Middeleeuwen door de straten van Dendermonde trokken. Sinds de 15e eeuw werden aan deze processies steeds meer wereldse elementen toegevoegd, waaronder reuzenfiguren. Doorheen de tijd groeide het Ros Beiaard uit tot de hoofdrolspeler van zijn eigen ommegang. Elke 10 jaar wordt het Ros Beiaard uit Dendermonde onder massale belangstelling door de met vlaggen versierde stad gedragen. Het Ros Beiaard wordt voorafgegaan door een middeleeuwse ommegang met honderden figuranten, acrobaten en praalwagens die ook de sage van Ros Beiaard vertelt.
GROOTE LEEUW ---Schotte, Camiel, later zoon David -----Strijpen (Zottegem )---- België
De Groote Leeuw was een Belgisch fietsenmerk dat in 1903 werd opgericht door Camiel Schotte (Steenhuize-Wijnhuize, 4 juli 1854 - Zottegem, 27 augustus 1922).
REINAERT --- Vanden Berghe ---- St. Niklaas/St. Nicolas België
De afbeelding van de vos op het tweede balhoofdplaatje refereert naar Reinaert de Vos. Van den Vos Reynaerde is een satire, die de middeleeuwse samenleving, met name de omgeving van de vorst, een spiegel voorhield. Waarschijnlijk werd het geschreven tussen 1257 en 1271. De vertelling laat zien dat hebzucht en eigenbelang de vijanden zijn van rechtvaardigheid, rechtszekerheid en hoofse beschaving. Maar het verhaal erkent ook hoe belangrijk formele rechtsregels en de principes van ‘vrede’ en ‘verzoening’ zijn. In de dertiende eeuw werden in de Lage Landen steeds meer teksten in de volkstaal, het Nederlands, geschreven. Tot die tijd was Latijn de gangbare schrijftaal. Het Nederlands werd in die tijd Diets genoemd en bestond uit een groep onderling verwante dialecten, die zich vanaf de zevende eeuw waren gaan onderscheiden van de dialecten van het Hoogduits.
Het epos en de vos worden tegenwoordig ook aangeduid als Reinaart de vos, Reinaert de vos of Over de vos Reinaert. Voor literatuurkenners volstaat de Reynaert. Vossenverhalen gebruiken variaties zoals Reintje of Reintje de Vos. Een eerdere versie dan de Reynaert is de 12e-eeuwse Franse Roman de Renart.
Het verhaal: In het dierenrijk houdt koning Nobel hofdag. Bijna alle dieren klagen over de kwaadaardige streken van Reynaert de vos. Bruun de beer en Tibeert de kater worden er na elkaar op uitgestuurd om de vos te dagvaarden, maar deze zet hen dat lelijk betaald. Grimbeert de das lukt het wel om Reynaert aan het hof voorgeleid te krijgen. De vos wordt ter dood veroordeeld. Terwijl Bruun, Tibeert en Isengrijn de wolf de galg al oprichten, weet de listige Reynaert koning Nobel met een subliem verhaal te overtuigen – ten onrechte! – van zijn onschuld en wijst hij juist Bruun, Tibeert en Isengrijn aan als degenen die straf verdienen. Als hij dan ook nog een schat ter sprake brengt, gaan de koning en koningin overstag. Reynaert wordt vrijgesproken. Maar weldra maakt de wrede vos nieuwe slachtoffers en blijven koning Nobel en zijn hof verslagen achter.
Hoewel het verhaal fantasie is, zijn sommige locaties erin terug te voeren op bestaande plekken. Diverse plaatsen ten noorden van Gent, in het Waasland en in Hulsterambacht komen er in voor, waaronder Hulsterlo (Nieuw-Namen), Absdale (ten westen van Hulst) en Elmare, de uithof van de Sint-Pietersabdij ten zuiden van IJzendijke. Het is duidelijk dat de schrijver dit gebied goed kende. Hij was vermoedelijk zelf afkomstig uit het gebied tussen Gent en Saeftinghe. Dat blijkt ook uit de Oost-Vlaamse kenmerken van zijn taalgebruik.
Ik ben Delameilleure Philippe
Ik ben een man en woon in Preshoekstraat 145 - 8510 Marke - België (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 27/09/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen - Verzamelen van fietsmerkenplaatjes (balhoofdplaatjes) .
Ik ben Delameilleure Philippe
