KTM (OOSTENRIJK)

KTM – Kraftfahrzeug Trunkenpolz Mattighofen & Kronreif & Trunkenpolz Mattighofen –Mattighofen - Oostenrijk

In 1934 richtte een Oostenrijkse ingenieur Johann (Hans) Trunkenpolz (1909–1962)  een autoreparatiewerkplaats  op in Mattighofen . In 1937 begon hij met de verkoop van DKW -motorfietsen en het jaar daarop Opel- auto's. Zijn winkel stond bekend als Kraftfahrzeug Trunkenpolz Mattighofen , maar de naam was niet geregistreerd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog zorgde zijn vrouw voor de zaak, die vooral floreerde dankzij de reparatie van dieselmotoren.

Na de oorlog daalde de vraag naar reparatiewerkzaamheden sterk en begon Trunkenpolz na te denken over het produceren van zijn eigen motorfietsen. In 1953 werd zakenman Ernst Kronreif grootaandeelhouder van het bedrijf, dat werd omgedoopt en geregistreerd als Kronreif & Trunkenpolz Mattighofen, kortweg KTM .

Ernst Kronreif overleed in 1960. Twee jaar later, in 1962,  overleed ook Hans Trunkenpolz aan een hartaanval. Zijn zoon Erich Trunkenpolz nam de leiding van het bedrijf over.

De eerste fiets werd in 1964 vervaardigd voor het Amerikaanse merk ‘Fleetwing’ om gebruik te maken van de productie van motorvoertuigen, die in economische onrust verkeerde.

In 1978 werd  het Amerikaanse dochterbedrijf KTM North America Inc. opgericht in Lorain, Ohio.

In 1980 werd de naam van het bedrijf gewijzigd in KTM Motor-Fahrzeugbau KG. Een jaar later had KTM ongeveer 700 werknemers en een omzet van 750 miljoen Schilling (ongeveer 54,5 miljoen euro). De internationale handel bedroeg toen 76% van de omzet van het bedrijf.

De omzet van scooters en bromfietsen daalde echter snel en de productie moest in 1988 worden stopgezet. In 1989 werd de miljoenste fiets gevierd. Erich Trunkenpolz overleed in 1989. De overname van een belang van 51% in het bedrijf door het Oostenrijkse investeringsfonds GIT Trust Holding, gecontroleerd door de Oostenrijkse politicus Josef Taus, in 1989 werd gevolgd door mislukte pogingen om het schuldenbedrijf weer op de rails te krijgen, en in 1991 werd het beheer van KTM overgedragen aan een consortium van schuldeisersbanken.

In 1991 werd het bedrijf opgesplitst in vier nieuwe entiteiten: KTM Sportmotorcycle GmbH (divisie motorfietsen), KTM Fahrrad GmbH (divisie fietsen), KTM Kühler GmbH (divisie radiatoren) en KTM Werkzeugbau GmbH (divisie gereedschap).

KTM Fahrrad GmbH is dus voortgekomen uit de voormalige KTM Fahrzeugbau AG, een bedrijf uit de Taus Group, dat in 1991 faillissement moest aanvragen . In december 1991 accepteerde de vergadering van de crediteurencommissie het aanbod van de fietsengroothandel Hermann Urkauf uit Salzburg, die ook in KTM-fietsen handelde, om de fietsendivisie voor 35 miljoen Oostenrijkse schilling te kopen. In 1995 werd het bedrijf opnieuw geconfronteerd met een faillissement.

Op 7 januari 1996 nam Carol Urkauf-Chen het management over en redde ze, volgens haar eigen verklaringen, het bedrijf van verdere insolventie. Ze kwam uit Taiwan, handelde in fietsonderdelen en was via de handel in fietsframes naar Europa gekomen. Ze optimaliseerde onder meer de werkprocessen zonder gebruik te maken van werktijdverkorting of financiële hulp. Urkauf-Chen is sinds 1997 geregistreerd in het handelsregister als enige eigenaar van KTM Fahrrad GmbH .

In 1998 werd de productie van fietsframes (van staal) in Mattighofen stopgezet. In 2001 werd een acrylaatframelaksysteem met poedercoating in gebruik genomen.

In 2007 werd voor het hoofdkantoor in Mattighofen een nieuw gebouw gebouwd met een gebogen glazen pui. In 2010 werd de dochteronderneming KTM Bikes Asia opgericht, die voornamelijk de Aziatische markt bedient. In 2012 won Carol Urkauf-Chen de speciale Pegasusprijs van Opper-Oostenrijk. News en de Opper-Oostenrijkse Kamer van Koophandel voor het beste bedrijf (mede) geleid door een vrouw.

Op 20 november 2015 maakte de Federale Mededingingsautoriteit (BWB) een beslissing bekend van de Kartelrechtbank van 9 september 2015 (29 Kt 6/15-14) tegen KTM Fahrrad GmbH, volgens welke het bedrijf werd aangeklaagd wegens illegale adviesprijzen overeenkomstig artikel 1 lid 4 KartG moest een boete van 112.000 euro betalen.

In 2018 vond er een managementwisseling plaats: Franz Leingartner ging met pensioen en eigenaar Carol Urkauf-Chen stapte over naar de raad van commissarissen. Haar dochter Johanna Urkauf en Stefan Limbrunner namen de leiding over.

Vanaf 2019 vonden er op de locatie Mattighofen en in de naburige gemeente Schalchen (Opper-Oostenrijk) verschillende bouwprojecten plaats . Er werd een nieuwe productiehal en een nieuw logistiek centrum gebouwd. Enkele andere gebouwen – waaronder een nieuwe spuiterij – zijn anno 2022 nog in aanbouw.

In 2020 oordeelde de hoogste rechtbank voor KTM Fahrrad dat Pierer Mobility AG de merknaam niet mocht gebruiken voor fietsen.

Sinds 2021 is KTM Fahrrad ook de officiële hoofdsponsor van de Vereniging van Duitse Fietsers (BDR). KTM ondersteunt de BDR vooral op het gebied van jeugd- en jongtalentwerk.

KTM-fietsen

KTM Fahrrad is al tientallen jaren betrokken bij wedstrijden door teams en atleten te sponsoren . Bij de ontwikkeling van de eerste koersfiets van het bedrijf in 1978 werd er vertrouwd op de samenwerking met de meervoudige Oostenrijkse kampioen, Walter Obersberger.

KTM als merk wordt ook gebruikt door KTM Fahrrad GmbH, dat als exclusieve licentiehouder fietsen en fietsaccessoires produceert. Dit bedrijf is ontstaan ​​uit de spin-off van KTM in 1991 en deelt dezelfde geschiedenis en erfgoed als die van KTM Motorcycles.

KTM Fahrrad GmbH is nu een wereldwijd opererende fietsenfabrikant gevestigd in Mattighofen , Opper-Oostenrijk . Het werd in 1992 opgericht vanuit een deel van het failliete KTM Motor-fahrzeugbau De productie van fietsen gaat terug tot 1964.

In 2019 richtte KTM Fahrrad GmbH het eerste mountainbikefabrieksteam op, het KTM Factory MTB Team. In 2020 waren voor het eerst twee teams op KTM-racefietsen - namelijk KTM Revelator Alto en KTM Revelator Lisse - vertegenwoordigd in de Tour de France en de Giro d'Italia. Beide teams ontvingen de wildcard voor de respectievelijke Grote Ronde als Pro Continental-teams. B&B Hotel – Vital Concept p/b KTM in de Tour de France en Vini Zabu – KTM in de Giro d'Italia.

KTM Bicycle was sponsor van het Franse team B&B Hotels-KTM . De ploeg was drie keer vertegenwoordigd in de Tour de France.

In 2021 verkocht KTM 460.000 fietsen voor het huidige modeljaar 2022. Het bedrijf heeft binnen de groep 500 mensen in dienst.

Meer info:

https://en.wikipedia.org/wiki/KTM

https://de.wikipedia.org/wiki/KTM_Fahrrad

LIBERATOR—(56mm) -1907 – Cornelia Seifert   Berlin /Berlijn – Deutschland/Duitsland

Bron: Frank Papperitz

Dit merk komt ook voor op een lijst van Belgische fietsfabrikanten en handelaars:

-LIBERATOR--  Pinet Pierre  --  Ensival (Liége)  Belgique

GANDA - Royal—(41mm) -–  circa 1930-- Deutschland/Duitsland

Bron: Frank Papperitz

TURBO (D)

Turbo – (circa 1935 / 62mm) Cottbus -is een universiteitsstad en in de Duitse deelstaat Brandenburg- Duitsland. Rond 1935 kwam Turbo in handen van URANIA(Urania-Fahrradwerke)

Bron: Frank Papperitz

Cottbus, niedersorbisch Chóśebuz], ist eine kreisfreie Universitätsstadt mit 100.010 Einwohnern (Stand: 31. Dezember 2023) im Land Brandenburg (Deutschland).

R.A.F. (D)

R.A.F.--- Deutschland/Duitsland  (circa 1950 / 53mm) – Typenschild wie Hektor – Hektor (Oudgrieks: Ἕκτωρ) of Hector (Latijn) is een figuur uit de Griekse mythologie, vooral bekend uit de Ilias van Homeros.

Bron: Frank Papperitz

Dit merk komt ook voor op een lijst van Belgische fietsfabrikanten en handelaars. Cette marque figure aussi sur une liste de fabricants et de commerçants belges de vélos.

R.A.F---- België

• R.A.F --- Pinet Pierre   ---- Ensival – Belgique/ België
• R.A.F. .......... ,Rillaar

JUPITER (D)

Jupiter ( circa 1955/ 45mm) Deutschland/Duitsland

Bron: Frank Papperitz

Dit merk komt ook voor op een lijst van Belgische fietsfabrikanten en handelaars. Cette marque figure aussi sur une liste de fabricants et de commerçants belges de vélos.

VATERLAND (D)

Vaterland----------------  Neuenrade,  Sauerland -------------Duitsland

Herfeld & Co. (1901)

Vaterland-Werk

Friedrich Herfeld & Söne Fahrradfabrik

Vaterland Werk Friedrich Herfeld Söhne GmbH & Co. KG was een van de oudste Duitse fietsfabrikanten uit het kleine stadje Neuenrade in Sauerland , die het gelijknamige merk "Vaterland Fahrrad" produceerde. Het bedrijf was een van de oudste fietsfabrikanten in Duitsland. Tot de klanten behoorden onder meer de Duitse detailhandel, van Aldi tot Metro Real (onder de merknaam Ragazzi), en de grootste Duitse groep Fahrrad XXL, bestaande uit de 15 grootste Duitse retailers.

Herfeld & Co. begon met de productie van blaasinstrumenten en accordeons en was destijds een van de grootste postorderbedrijven en fabrikanten van muziekinstrumenten in Duitsland. Het bedrijf is ontstaan ​​uit het familiebedrijf Herfeld en bleef zich tot 1933 voornamelijk richten op de productie van muziekinstrumenten. In dat jaar schakelde men over op de productie van fietsen. Al in 1930 begon het bedrijf met het assembleren en verzenden van fietsen onder het merk “Vaterland”. Sinds 1933 dus eigen productie van fietsen, ze verkochten ze via eigen kanalen. Een van de afnemers was de Duitse post. Tot de andere klanten behoorden onder meer ook de Duitse detailhandel, van Aldi tot Metro Real (onder de merknaam Ragazzi), en de grootste Duitse groep Fahrrad XXL, bestaande uit de 15 grootste Duitse retailers.

In de jaren vijftig werden ook bromfietsen geproduceerd en werden Japanse naaimachines verkocht onder de naam “Ideal”.

De merknaam bestaat al sinds 1906. Het bedrijf produceerde jaarlijks 250.000 fietsen.

Eind 2007 staakte het bedrijf de productie en legde de productie stil.

De voormalige fabriek Vaterland bevond zich in het stadscentrum van Neuenrade, in de wijken Hinterm Wall, Am Stadtgarten en Am Wall. Het bestond uit drie bouwblokken: het kerngebouw met een uitbreiding uit 1927, de fabriekshallen uit de jaren dertig en moderne hallen in het achterste, westelijke deel. De Dienst Monumentenzorg pleitte voor het behoud van het complex, onder andere omdat de fabriek belangrijk was voor de economische geschiedenis van de stad. Wetenschappelijke en stedenbouwkundige redenen pleitten voor het behoud en gebruik ervan.

Het productiegebouw in het centrum van Neuenrade werd in de zomer van 2011 gesloopt. Het voormalige, monumentale bestuursgebouw uit breuksteen is bewaard gebleven en gerenoveerd. Op de locatie werd een wooncomplex voor senioren gebouwd.

MAGNET (D)

MAGNET -ORIGINAL Ges. Gesh. ----C. Siemer – Wunstorf i.H. Hanover ---Duitsland

In 1950 naar CSW

Bron: Frank Papperitz

GOLD-RAD (D)

Gold-Rad – Keulen ---- Duitsland

Gold-Rad is het merk waaronder het Keulse bedrijf Goldberg van 1892 tot 1998 fietsen produceerde. Het bedrijf werd in 1892 opgericht door Benjamin Goldberg in Siegburg, nadat hij zijn opleiding tot stoffeerder had afgerond. Zijn interesse lag bij de fiets en hij probeerde naaimachine- en fietsenfabrikanten te vertegenwoordigen, waaronder ‘ Allright ’. Hij bedacht de naam “Gold-Rad”, liet deze naam beschermen en verhuisde in 1910 naar Keulen nabij de Ebertplatz . De eerste catalogus met onze eigen modellen verscheen in 1912.

Met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog daalde de verkoop aanvankelijk, maar herstelde zich in de loop van de oorlog toen de vraag naar fietsen weer toenam als gevolg van een tekort aan benzine. Het bedrijf overleefde de inflatieperiode en kon zelfs extra vestigingen en distributiecentra in andere steden openen. In 1930 werd in Keulen-Ehrenfeld een moderne fietsenfabriek geopend . Het bedrijf overleefde ook de wereldwijde economische crisis met hoge werkloosheid dankzij de vindingrijkheid van de eigenaren. Net als tijdens de oorlog werd er steeds meer vraag naar fietsen als goedkoop vervoermiddel, en Goldberg zette een systeem op waarbij klanten hun fietsen in maandelijkse termijnen konden afbetalen.

“Gold-Rad” richtte zijn eigen koersteam op en contracteerde bekende professionele coureurs. Bij wielerwedstrijden gebruikte Goldberg de zogenaamde ‘glazen auto’, een vrachtwagen met een glazen ‘vitrine’ van waaruit reclamefolders werden uitgedeeld. Een bijzonder reclamesucces kwam toen Toni Merkens uit Keulen op de Olympische Spelen van 1936 de gouden medaille op de sprint won met een speciaal voor hem gebouwde ‘gouden fiets’.

In de jaren dertig bracht ‘Gold-Rad’ met groot succes een fiets met hulpmotor van Fichtel & Sachs op de markt. Op dat moment werd ook een afdeling opgericht voor de productie van auto- en motorfietsonderdelen.

Er ontstonden problemen tijdens het nationaalsocialistische tijdperk vanwege de zogenaamd Joods klinkende naam “Goldberg”; De bedrijfseigenaren toonden echter aan dat hun christelijke wortels teruggingen tot 1640. Vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog voorzag het bedrijf de Wehrmacht van fietsen, reserveonderdelen en gereedschap. Tijdens het bombardement werden productieruimtes en kantoren verwoest en werd alles wat bruikbaar was naar een depot in Bergisch Gladbach gebracht. De oprichter van het bedrijf, Benjamin Goldberg, stierf in 1944; zijn twee zonen Albert en Carl waren zijn opvolgers.

Na de oorlog werd een nieuwe productiefaciliteit geopend in Keulen-Riehl. De productie van kindervoertuigen en fietsen begon in 1950. De familie Goldberg was niet alleen vindingrijk als het om verkoopstrategieën ging, maar kon door voortdurend nieuwe ideeën in de voertuigbouw ook tientallen jaren lang het voortbestaan ​​van “Gold-Rad” verzekeren. Vanaf 1950 produceerde “Gold-Rad” ook kindervoertuigen en bijzondere fietsmodellen zoals indoorsportfietsen. Vanaf deze tijd tot halverwege de jaren vijftig werden er ook motorfietsen met 98 cc-motoren en motorfietsen en bromfietsen aangeboden.

Het bedrijf werd in 1998 gesloten.

ADOLF SIMETH -- Leipzig --- Duitsland

URANIA  (D)

URANIA – Duitsland (voormalig DDR)

Fietsenfabrikant uit Cottbus, opgericht in 1895. Voor 1945 voornamelijk fietsen geproduceerd, in de jaren dertig ook kleine motorfietsen.

-tot 1956 Urania-Fahrradwerke Paul Tanner oHG, Cottbus, Berliner Straße 22

-1960 Urania-Fahrradwerke oHG, Cottbus, Berliner Straße 22

- tot zeker 1962 "Urania" metaalbewerking Paul Tanner KG

Productie van complete fietsen en fietsframes tot midden jaren vijftig, maar waarschijnlijk wel alleen in kleine hoeveelheden. Volgens het bedrijfsprofiel vervaardigde het “merkfietsen, fietsaanhangers, gemotoriseerde fietsen, bagagefietsen [en] fietsframes.” Na 1945 knapte Urania ook oude fietsen op , die opnieuw werden geverfd en een eigen aankleding kregen.

https://www.velopedia.online/

GRITZNER (D)

GRITZNER - Duitsland

Maschinenfabrik Gritzner was een Duits bedrijf dat naaimachines , fietsen en motorfietsen produceerde , gevestigd in Durlach .

De machinefabriek werd in 1872 opgericht door Max Carl Gritzner (1825–1892). In 1879 vond Gritzner de bril loze, dubbel circulerende grijper uit. Dit wordt vandaag de dag in licht gewijzigde vorm nog steeds gebruikt door bijna alle naaimachinefabrieken ter wereld. Op dat moment had Durlach 120 medewerkers in dienst en werd de 20.000 naaimachine gemaakt.

In 1886 werd het bedrijf een naamloze vennootschap, het werd omgezet tot de vennootschap Nähmaschinenfabrik vorm. Gritzner & Co. AG. Vanaf 1887 werden er ook fietsen geproduceerd en vanaf 1903 motorfietsen. Ook pompen en stoommachines maakten soms deel uit van het productieprogramma. De miljoenste naaimachine werd geproduceerd in 1902 en de twee miljoenste naaimachine in 1910. Gedurende deze tijd ontwikkelde de Gritzner machinefabriek zich tot de grootste naaimachinefabriek van Europa.

Het bedrijf fuseerde in 1931 met de naaimachine- en fietsenfabriek uit de Palts, voorheen Gebrüder Kayser AG in Kaiserslautern, tot Gritzner-Kayser AG . Van ongeveer 1900 tot de jaren vijftig werden ruim 7 miljoen naaimachines geëxporteerd naar 82 landen. Soms werd 80% tot 90% van alle vervaardigde producten geëxporteerd. In 1955 verwoestte een brand het grootste deel van de productiefaciliteiten in Durlach.

In 1957 werd het bedrijf, inclusief de herbouwde fabriek, overgenomen door GM Pfaff AG in Kaiserslautern. In 1958 nam de inmiddels Pfaff-dochter Gritzner-Kayser AG de productiefaciliteiten van de Mars-motorfietsfabriek over voor de modellen “Monza” en “Milano”, die in vele kleuren werden geleverd (vaak: blauw-wit en rood -wit).

WESTFALEN ...... Duitsland

Deze merknaam en de verschillende plaatjes werden door meerdere bedrijven gebruikt.

Bron: Frank Papperitz

EICHE  (D)

 Eiche -- Moers am Rhein – Duitsland (dit plaatje uit kunststof - 41mm- dateert uit 1985)

In 1953  naar Bergstolz;  Bron: Frank Papperitz

Moers of Mörs, in het Nederlands (verouderd) en uit te spreken als Meurs, is een stad en gemeente in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen.

RHEINKRONE (D)

RHEINKRONE – Brake .i. W—Duitsland

(47mm)

In 1960 naar RIXE (Bron: Frank Papperitz)

Brake (Unterweser) ( Nederduits Broak ) is de districtsstad van het district Wesermarsch in Nedersaksen. De stad behoort tot het Oldenburger Land en sinds 2005 tot de Europese metropoolregio Noordwest.

MEISON (D)

Meison – 1950 B.R.D. (West-Duitsland)

Plaatje 57mm - Bron: Frank Papperitz

SUPER RAD (D)

Super Rad – Cottbus—Duitsland

In 1935  naar URANIA

Bron: Frank Papperitz

TAFA (D)

TAFA  = Tanner – Fahrad --- Cottbus –Duitsland

Plaatje : ORIGINAL TAFA 48mm

In 1926 naar URANIA

Bron: Frank Papperitz

W.O.P. (D)

W.O.P.  Hannover -- Duitsland

Geregistreerd in 1921: WOP oberkamp als handelaar van fietsen elektroartikelen. fietsmerk W.O.P. sinds 1933 bekent.

Eigenaar  1933 en 1956 Wilhelm Oberpottkamp.

Ook de merken  Hirsch, Neuland, Oberkamp, Rubin, William, Wilo.

Bron: Frank Papperitz

GRITZNER (D)

GRITZNER - Duitsland

Maschinenfabrik Gritzner was een Duits bedrijf dat naaimachines , fietsen en motorfietsen produceerde , gevestigd in Durlach .

De machinefabriek werd in 1872 opgericht door Max Carl Gritzner (1825–1892). In 1879 vond Gritzner de bril loze, dubbel circulerende grijper uit. Dit wordt vandaag de dag in licht gewijzigde vorm nog steeds gebruikt door bijna alle naaimachinefabrieken ter wereld. Op dat moment had Durlach 120 medewerkers in dienst en werd de 20.000 naaimachine gemaakt.

In 1886 werd het bedrijf een naamloze vennootschap, het werd omgezet tot de vennootschap Nähmaschinenfabrik vorm. Gritzner & Co. AG. Vanaf 1887 werden er ook fietsen geproduceerd en vanaf 1903 motorfietsen. Ook pompen en stoommachines maakten soms deel uit van het productieprogramma. De miljoenste naaimachine werd geproduceerd in 1902 en de twee miljoenste naaimachine in 1910. Gedurende deze tijd ontwikkelde de Gritzner machinefabriek zich tot de grootste naaimachinefabriek van Europa.

Het bedrijf fuseerde in 1931 met de naaimachine- en fietsenfabriek uit de Palts, voorheen Gebrüder Kayser AG in Kaiserslautern, tot Gritzner-Kayser AG . Van ongeveer 1900 tot de jaren vijftig werden ruim 7 miljoen naaimachines geëxporteerd naar 82 landen. Soms werd 80% tot 90% van alle vervaardigde producten geëxporteerd. In 1955 verwoestte een brand het grootste deel van de productiefaciliteiten in Durlach.

In 1957 werd het bedrijf, inclusief de herbouwde fabriek, overgenomen door GM Pfaff AG in Kaiserslautern. In 1958 nam de inmiddels Pfaff-dochter Gritzner-Kayser AG de productiefaciliteiten van de Mars-motorfietsfabriek over voor de modellen “Monza” en “Milano”, die in vele kleuren werden geleverd (vaak: blauw-wit en rood -wit).