Eén uur in de ochtend. Hij komt me melden dat hij een onweerstaanbare drang voelt om zijn haar te kammen. Zijn ontembare, weelderige lokken, zoals hij ze beschrijft. Enige correctie is op zijn plaats. Eerstens heeft hij zijn dreadlocks ingeruild voor superkort kroezelhaar. Voor de leek hoeft hier geen kam aan te pas te komen. De insider echter wéét dat een afrokapsel, zelfs van deze minimale lengte, arbeidsintensief is.
Tweedens is hij behept met een familiekwaal, namelijk dat hij in de avonduren om nog te zwijgen over de nacht superactief wordt. Het kan verkeren, zei Bredero, want vroeger hield mijn troonopvolger mij in de prille ochtend uit mijn slaap, tegenwoordig voltrekt zich dit scenario des avonds. Ootmoedig moet ik erkennen dat ook ik moeilijk afscheid kan nemen van de dag. Zeker als het vakantie is
Hij heeft me een e-mail gestuurd en eindigt met de boodschap: Nu is het aan mama om mijn spannende bloedstollende verhaal op haar eigen manier af te werken. Origineel blijven en weg gaan, niet in Oceanië of Azië en al zeker niet in Afrika want Kuifje heeft daar reeds een spannend en inspirerend verhaal over verteld!
Op een half uur tijd heeft hij blijkbaar dit verhaal, dat me meer dan eens doet grijnslachen, in elkaar gebokst. Ik kan het ook nauwelijks geloven dat het van zijn hand is en tik de beginregels bij Google in. Ik krijg echter nul op het rekest, het is wel degelijk zijn eigen geesteskind
Uiteraard laat ik me verleiden en brei een vervolg aan zijn tekst. Zelfs mijn jongste laat zich hierdoor inspireren en kruipt in haar pen. Het resultaat is een detective die er mag wezen.
Een tijdje geleden lanceerde ik een sudoku-uitdaging. Ik had reeds geconstateerd dat het kleinste kamertje inspireerde tot het ter hand nemen van dergelijke puzzels, dus kopieerde ik er enkele. De competitie met mijn dochter resulteert momenteel in een gelijkstand. Bijna veertien en ik moet verdorie mijn best doen bij de driesterrenversie!
Ik koester nog steeds de voorbije vakantie-edities. Deze van de zonnige zomer met dagelijkse commentaar van elke huisgenoot; het fotoboek, anex herbarium, van het jaar daarop of het positief boekje waarbij we elkaar de hemel in prezen Het is me allemaal zo dierbaar!
Reacties op bericht (5)
31-07-2007
..
Moeder en zoon en mischien de andere kinderen ook nog, literaire talenten. Moet toch mooi zijn samen jullie epistels te lezen en te bepraten. Benijdenswaardig. Wanneer zien we je nog eens. Groetjes en knuffel.
31-07-2007 om 17:04
geschreven door Ludovikus
30-07-2007
En...
durft lieve Lieve de uitdaging aan? Mijn " Den doktoor en de poes" voor een deeltje van jouw "Moeder en kinderen thriller". Juist, er is geen vergelijking mogelijk tussen Titi's gezwets en jouw fenomenale schrijverstalent, maar voor wat hoort soms wat. Toch?
30-07-2007 om 14:46
geschreven door Titipoes
27-07-2007
Ook lid van de nachtuilenfamilie
Geniet van de vacantie en dat ze nu maar de zomer laten beginnen.
Liefs van Ollie
27-07-2007 om 01:10
geschreven door Ollie
25-07-2007
*
Mmmm, hopelijk krijgen wij ook een dat spannende verhaal van zoonlief en co te lezen. Tenzij het natuurlijk enkel voor de ogen van de insider bedoeld is. Want ik kan dan wel een vranke mus zijn, onbeleefd wil ik niet overkomen.
En van dat actief worden in de avond en nachturen, daar weet ik ook alles over. Geniet van je vakantie Lieve. Kus van mus
25-07-2007 om 18:32
geschreven door huismusje
..
koester elk ogenblik met je kinderen samen Lieve want ze zijn zo ontzettend snel volwassen .... als je nu met vakantie bent dan wens ik je heel veel zon toe, dan kan je heerlijk buiten verder dromen aan je verhaal.
25-07-2007 om 10:14
geschreven door bojako
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!