Een halve eeuw
Ons Koekske rijdt vanaf vandaag mee met mijn tram. De vijf.
Tram vijf verbond ons indertijd met de buitenwereld. Hij bracht ons bijvoorbeeld naar de hoogmis. De enige herinnering die me voor de geest springt is eigenlijk een zondag dat hij niet reed. Ik was op dat ogenblik nog niet kerkplichtig aangezien mijn eerste communie nog in het verschiet lag.
Het was ver stappen naar de halte onder het viaduct, althans voor mijn vierjarige kinderbeentjes. Rijen mensen stonden dwars over de straat en vrij snel werd ons duidelijk dat wachten op de tram vergeefs zou zijn. Ik was erg ongerust dat mijn moeder nu een doodzonde beging nu ze haar zondagsplicht verzaakte. Maar ze tilde er blijkbaar niet zwaar aan. Merkwaardig, vond ik.
Mijn ongemakkelijk gevoel verdween als sneeuw voor de zon toen een mij wildvreemde man me op zijn schouders zwierde en me hierdoor zicht verleende op de praalstoet. Ik genoot met volle teugen
Mettertijd verdwenen de sporen om plaats te maken voor de bus. De 52 en de 54 openden nieuwe wegen. Zij voerden ons naar het Rooigem Zwembad waar onze vader zijn conditie verstevigde. Turnen en zwemmen. Wij, kinderen, focusten ons vooral op de waterpret. Heerlijk om ondanks het fluitje van de toezichter in het water te kunnen blijven. We zijn van de ViGe, klonk het, al hadden we natuurlijk zelf geen visuele handicap.
Na het sportieve uitje kreunden we van de honger. Mama verwelkomde ons toen dikwijls met warme vanillepudding. Maar op zekere avond ontdekten we bij onze bakker de chocoladebol. Papa vond het heerlijk maar meende eerst nog dat de koek gevuld was met chocoladeslagroom. Hij ging louter af op de smaak zonder die extra informatie van het oog
Zo verdrong de chocoladebol ons zondags ontbijt van pistolets met bruine suiker
Vijftig jaar.
Een halve eeuw.
Het laat zijn sporen na.
Mijn hoofd wil niet mee met mijn lijf.
Vijftig jaar.
Gouden jubileum.
Onze mama werd slechts vijftig jaar.
Vijftig jaar.
Ons Koekske kan nog heel wat jaren zeuren!
Nee niet zagen!
Maar ze kan nog vele jaren loochenen, en ziet er minstens een decennium jonger uit
PROFICIAT aan ons koeketieneke!
Reacties op bericht (7)
25-01-2008
..
Ik kom nog eens piepen, alle goed met jullie? Groetjes
25-01-2008 om 16:07
geschreven door Ludovikus
12-01-2008
..
Nog een ritje met de tram gemaakt de laatste tijd?????
12-01-2008 om 14:36
geschreven door Ludovikus
10-01-2008
Waarom klagen...
the Golden Sixties are yet to come...nog vijf jaar te gaan, lieverd.
10-01-2008 om 14:53
geschreven door Titipoes
09-01-2008
Ik ben
al een heel eind verder en mag vanaf 1 januari gratis op tram en bus, zelfs de belbus! Daar hoef ik zeker geen getal bij te plakken hé!
Nu vooral niet vergeten er ook van te profiteren hé!
Groetjes van
09-01-2008 om 20:04
geschreven door Michelly
08-01-2008
*
Koekske zal vlug merken dat tram vijf nog flink wat vaart moet maken. En ook al kraakt en kreunt hij misschien al eens, die heuvel neemt hij nog heel gezwind. Alleen dat NIKS MOET maar ALLES MAG zou met momenten wel eens kunnen tegenvallen. Daar gaat ze nog een jaar of twintig moeten op wachten vrees ik, hahaha.
Van harte proficiat en welkom bij de grootste club van België
Lieve Lieve, een dikke knuffel voor jou.
08-01-2008 om 19:21
geschreven door huismusje/troubadoerke
07-01-2008
Van de tram naar de bus
Koekske zal nog lang met "trein-tram-bus" kunnen rijden. En lieve Lieve in April twee vijven achter elkaar, doe er nog tien jaar bij en je rijdt gratis voor niks. Je moet zelfs je kaartje niet meer in het gleufje steken. Ik ben weeral content van je te lezen. Bolt het Berlingo'tje nog. Ben zinnens Juni/Juli ook een aan te schaffen, dan heeft Volvo afgedaan. Veel te duur voor een stuk ijzer dat je maar van A naar B moet brengen. Een welgemeende hartelijke knuffel van ons beiden en wie weet tot op een of andere tram.
07-01-2008 om 17:19
geschreven door Ludovikus
Zo lang de tram maar rijdt...
Bedankt voor "de schoone wenschen"...
Een hele tijd geleden kwamen -bij het getal 50- de volgende gedachten op : "fin de carrière"; "aan het uitbollen"; "grijs en versleten"; "wil nog wel maar mag eigenlijk niet (meer)"... Maar tram 5 rijdt blijkbaar -althans naar mijn gevoel- een gans andere richting uit dan ik vermoedde. Zeg nu zelf, klinkt het volgende niet erg veelbelovend : "niks moet, alles kan"; "traag maar zeker"; "het zwaarste stuk is achter de rug!"; "bergaf gaat zoveel vlotter dan bergop"; "ik hoef geen zekerheden meer want die bestaan toch niet"...
Jaja, al zit ik nog maar net op deze tram, toch heeft het er alle schijn van dat ik me graag zal laten rondrijden, van de ene halte naar de andere!
07-01-2008 om 14:40
geschreven door tine
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
