De eerste steen is ondertussen gelegd, van wat de grootste van ons land moet worden.
Maar vóór het tot de bevalling van die eersteling kwam, passeerden we nog eens het vertrouwde filiaal in Ternat. Een uitstapje, volgens mijn dochter, en ze wilde héél vroeg vertrekken om het uiterste uit de dag te halen. Gaandeweg ondervond ze dat de toonzaal niet zo immens was als gesaved in haar memorie. Het minutieus onderzoek van de uitgestalde koopwaar ten spijt, naast het nuttigen van een namiddagmaal van Zweedse balletjes met een saus die ze niet lustte voor haar en een pepersteak voor mij had ik maar de zalm gekozen waren we veel te rap rond naar haar goesting.
Het is gelukkig ook the place to be om wat bekend volk tegen het lijf te lopen. België is klein. En de instelling waar ik werkzaam ben is groot, getuige het aantal collegas dat ik daar trof. Van het toeval een deugd makend, hielp ik bij de keuze van glaasjes voor de kaarsengieterij. We werken namelijk samen met een middelbare school die onze producten verkoopt in een minionderneming, nota bene tot beste verkozen van de provincie. Aanstaande zaterdag nemen ze deel aan de Vlaamse finale.
Aangezien de sightseeing wat tegenviel in tijd trachtte ze het te compenseren met het forceren van een aankoop. Indien ik haar vrij spel zou geven stond onze living vol niet bij elkaar passende kasten! Eens terug thuis inspireerde het haar tot het maken van een plan. Binnenhuisarchitectuur. Ze zou zelf iets maken.
Ik wou haar niet direct ontmoedigen, gezien onze gebrekkige schrijnwerkeroutfit, dus opperde ik dat renovatie van het huidige meubilair ook creatief kon zijn. We konden de spiegelkast misschien afschuren en voorzien van kippengaas? Of het middenpaneel invullen met zwartwitfotos achter vensterglas? Een strandtafereel schilderen op de badkamerdeur?
Mijn dochter is erg daadkrachtig. En impulsief. Dus demonteerde ze meteen de kastdeur en ging ze in de weer met schuurpapier. Proefondervindelijk leerde ze dat ze om te beginnen beter iets met een grovere korrel hanteerde. Het bleef bij die ene deur, languit op de tuintafel. De rest nam de mama ikke dus onder handen. Ik ben er heel wat uren, en dàgen, zoet mee geweest. Vooral de versiering in halfreliëf was prutswerk. Maar het resultaat mocht er zijn, onze kast stond er blank te blinken.
Dus waagde ik me aan het uiteindelijke doel: het inwrijven met witte olie. Edoch! In plaats van bleker werd mijn meubelstuk donkerder, in feite hetzelfde als ervoor! Ik had het kunnen weten!
Ten overvloede had mijn zoon in de gauwigheid een en ander meegegraaid uit de laden, die ik in het kader van de werkzaamheden had geleegd en in zijn sporttas gemoffeld. Dat bespaarde hem namelijk een verre, vermoeiende verplaatsing naar de badkamer. Groot was de hilariteit bij zijn kameraden, toen hij zich na de basketbaltraining en een verkwikkende douche, diende af te drogen met een aantal slabbers. Van een flink formaat weliswaar, vervaardigd door onze bewoners, met een opgestikt motief, en zo oerdegelijk dat ik er geen afstand kon van doen. Voilà, zo kwamen ze nog eens van pas.
En ik hoop stilletjes dat bij het ochtendgloren mijn kast alsnog in een witte satijnglans mag oplichten...
Reacties op bericht (8)
20-04-2008
Nights
in white satin never reaching the end ..... je zou er de moody blues van krijgen ...
20-04-2008 om 23:11
geschreven door ERnst
En ...
hoe is het afgelopen met de kast? De gewenste kleur geworden of ...?
Ik ben heel benieuwd.
20-04-2008 om 22:06
geschreven door thea
19-04-2008
"
Weet niets af van afschuren van kasten of witter maken van meubelen zou er mij dan ook niet aan wagen!! Ik hoop dat je een oplossing vindt. Groetjes.
19-04-2008 om 15:53
geschreven door Natoken
..
Wel je moet het zo bekijken...die kast heeft een flinke beurt gehad...Eens die olie diep ingedrongen is, zal het moeilijk zijn om het een tintje lichter te maken. Maar niet opgeven, wie weet, weet een goede drogist wel raad. Groetjes.
19-04-2008 om 14:24
geschreven door Ludovikus
gelukkige . . . .
en nog een late verjaardagsgroet van uw collega. ook
x x x en schriftelijke zoenen
19-04-2008 om 10:14
geschreven door S
17-04-2008
Als je naar Ikea gaat, moet je restauranten!
En de zalm pakken (doe ik ook altijd)
Maar soit. Hopen dat die kast gaat verlichten, gaat NIET helpen, Zabrila. Maar we zouden kunnen bidden? ;-)
Die ideetjes met het kippengaas vond ik wel iets hebben. Doen!
17-04-2008 om 20:32
geschreven door zapnimf
..
Lieve, ik heb ook een donkere muur licht gekregen met een speciaal product. Ik had het eerst gezien bij Paz, die had een houten wand licht gemaakt en die heeft me toen de naam van het product gegegeven. Je donker hout wordt er echt licht van, lichter naarmate de lagen die je erop legt, maar ik kan verdorie niet meer op de naam komen. Je moet het anders eens aan Paz zelft vragen, die heeft een veel beter geheugen dan ik. kusje,
17-04-2008 om 08:57
geschreven door Bojako
*
Ewel, ik ben ook heel benieuwd naar het resultaat, daarom ben ik hier al voor het ochtendgloren. Maar tevergeefs, want jij schijnt nog niet wakker te zijn (lol). Liefs
17-04-2008 om 03:47
geschreven door huismusje/troubadoerke
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
