Mijn zilverpapier is uitgewerkt en sedertdien leef ik in onmin met mijn kat.
Hij heeft een royale bak met de allerfijnste kleikorreltjes, overdekt en met een eigen voordeur. In alle intimiteit kan hij zonder pottenkijkers zijn gevoeg doen. Bij de eerste miauw krijgt hij vrije toegang tot de tuin waar hij naar hartelust in mijn winterse bloemperken kan struinen. En als het hem zint kan hij de wijde wereld in, een ladder op, om zo het paradijs der daken te betreden. Wie weet hoever zijn horizont reikt.
Laatst voelde ik me zelfs wat gegeneerd. Er was ruzie op het dak en onze Noewi zat er voor iets tussen. De kemphanen, bij wijze van spreken dan, maakten zo veel misbaar, dat de buurman ook van zijn oren maakte, niet tegen mij, gelukkig. Ik overdrijf, hij suste de gemoederen, het is een vriendelijke man. Wie er met de vijandelijkheden begonnen was wist ik uiteraard niet, maar mijn jongste had al eens opgemerkt dat die van ons, de buurtkatten uitdaagde. Met zijn pootje gaf hij speelse duwtjes aan toevallige passanten
Hij heeft helemaal geen reden om in mijn pot met bonsai te gaan graven, vind ik. En met de uitvlucht dat dit zo plezant is, neem ik geen genoegen.
Ik geef het toe, een tijd geleden heb ik hem valselijk beschuldigd, al was het maar in gedachten. Maar we hadden het goed gemaakt en ik had me heilig voorgenomen in het vervolg tot zeven maal zeventig maal mijn kritiek in te slikken alvorens hem te verdenken. Maar het is sterker dan mezelf, zodra ik die aarde rond de sierpot zie, ontplof ik bijna.
De eerste keer heb ik hem enkel streng toegesproken en stak de hand in eigen boezem. Misschien bliefde meneer een grotere hoeveelheid kattenbakstrooisel. Ik was er misschien wat zuinigjes mee omgesprongen. Ik gaf zijn kleinste kamertje een grote beurt met Dettol en kieperde er de hele doos Vitakraft in. Het ultracompacte spul. Volgens de handleiding kan ik dat tot in de eeuwigheid gebruiken. Klompjes verwijderen en aanvullen met vers strooisel is het devies, maar dat strookt niet met mijn hygiënische verwachtingen. In realiteit ontstaan er na amper enkele dagen reeds minuscule kleiklompjes die tussen de spaakjes van mijn schepje terug in de bak vallen. Niet bepaald mijn gedacht van properheid! Met dat vissen en scheppen ben ik dagelijks toch ook wel een tijd zoet
De volgende dag echter ligt tot in de verste hoeken van mijn living aarde en is voor mij de maat vol. Nog voor ik een blik op hem heb geworpen, weet hij hoe laat het is en maakt hij zich onzichtbaar achter de zetel. De schelm! Het hem zelf laten opkuisen, tja, dat is geen optie. Dus haal ik met veel gekletter de stofzuiger uit. En reken maar dat dit een gepaste straf is want hij haat dat geluid en kiest het hazenpad
Ik spreek zijn taal niet dus is het moeilijk om te achterhalen waarom mijn plant voor hem zo attractief is. En hij van zijn kant lijkt niet te begrijpen dat die manshoge bonsai, die er zo stoer uitziet, mijn benadeelde troetelkindje is, de takken zorgzaam gespalkt na de zoveelste aanranding door een of ander sportattribuut van mijn zoon, de wortels liefdevol toegedekt na Noewi's interventie En stiekem ben ik ook een beetje boos op mijn geliefde mini-boom, want een grote draagkracht heeft die ook niet! Hij laat machteloos zijn twijgjes knappen en zijn blaadjes vallen, ik wou dat hij wat flinker werd en een voorbeeld nam aan zijn buur, de ficus, die veerkrachtig weerstand biedt aan wie hem belaagt. Maar ja, die moet het dan wel met heel wat minder aandacht stellen
Reacties op bericht (7)
19-09-2007
Lieve rosse kater
Ik weet dat dit niet echt van toepassing is op deze site, maar ik heb een erg lieve rosse kater van bijna 2 jaar die ik met pijn in mijn hart moet wegdoen. Ik ben 2 weken geleden verhuisd naar een kleine studio en die bleek gewoon te klein te zijn voor Boris. Het is een erg speelse, lieve en zeer aanhankelijke kat. Hij kan goed met kinderen om en houdt enorm van pezier maken. Boris heeft alle vaccinaties en de nodige verzorging gekregen, ik heb zijn dierenartsboekje nog. Ik ben op zoek naar mensen die veel tijd en veel liefde kunnen vrijmaken voor mijn lieve kat en die toch een klein tuintje hebben. Als u iemand kent die boris een nieuwe goede thuis kan bieden, laat mij dan aub iets weten op het nummer: 0485/94.11.03 of mail naar bluj_nathali@hotmail.com, lieve groeten, nathali xx
19-09-2007 om 10:57
geschreven door Nathali
10-02-2007
poes
Een oplossing heb ik niet zo direct, Lieve...die plantenspuit lijkt me wel iets om eens te proberen, maar ik vermoed dat het niet werkt als poes alleen in huis is.
Wat ik wèl weet : dit is zooo goed geschreven! Om van te snoepen, echt.
Liefs,
10-02-2007 om 11:35
geschreven door paz
mis poes
Katten kan je iets afleren hoor, gewoon iedere keer met de plantspuit als ze in de fout gaan, water hebben ze een hekel aan, en na een tijdje gaan ze de spuit herkennen, ik heb een tijgerpoes nog nooit zo een wild ding in huis gehad en in begin brak ze al wat op haar weg lag, een vriendin zei gebruik je plantenspuit en echt het werkt, ze is nog steeds een wild ding maar sommige dingen heb ik haar kunnen afleren
Prettig weekend en tot .. Ria.
10-02-2007 om 10:50
geschreven door miekemuis
09-02-2007
Ach
katten... eens dat een kat een gewoonte heeft aangenomen kan je hem het moeilijk afleren... kan ervan meespreken... die van ons krabt aan onze kurkmuren... men zegt dat besproeien met citroen of azijn helpt maar dan moet je bonsai er nog tegen kunnen... of misschien houdt je kat wel van azijnluchtjes... haha... proberen maar... Myette
09-02-2007 om 21:51
geschreven door Myette
..
Nooit bemoeien met katten die ruzie hebben. Je weet niet wat de ene tegen de andere gezegd heeft. Je verstaat ze niet. Je weet niet wie begonnen is. Het beste is je eigen poes gelijk te geven, je moet er tenslotte met verder.
09-02-2007 om 15:08
geschreven door Ludovikus
08-02-2007
bezoek
Beste,
eindelijk eens tijd om je een bezoek te brengen en de tekst over de poes was meteen raak. Ik zou meteen naar de volgende kunnen gaan maar onze tijd is zo beperkt. Toch een kranige dame zo te zien aan je leeftijd!
Tot ziens!
Maarten
08-02-2007 om 11:25
geschreven door maarten
*
Die delselse kat van jou toch. Is hij in feite gecasstreerd? Vertoond alvast alle symptonen van een onbesneden kater. Ik zie nog enkel drie mogelijkheden;
1) De plant weggeven
2) De kat weggeven
3) Er leren mee leven.
En nu zie ik je denken, maar neeeee, je moet hem niet naar mij brengen,hahaha. Kus van mus
08-02-2007 om 02:19
geschreven door huismusje/troubadoerke
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
