|
'k Ben blij dat het filmke u bevalt HeHe.
Zelf vind ik het ook heel goed.
Die zelfgenoegzame snuit wanneer Simons Cat denkt dat
hij de stofzuiger eigenlijk wel aankan en dan start het monster plots.
Dat komt misschien niet echt uit de kattenwereld, een kat blijft op haar hoede,
maar de situatie is wel gekend in de mensenwereld hé :
"zie mij, ik kan dat aan, ikke!" en dan baf!, neemt de realiteit over.
De opluchting wanneer het monster buiten strijd gesteld is en het gevaar geweken.
Geweken ? Opluchting kan een mens onachtzaam maken, de manier waarop de kat
zélf te terugwindspoel activeert is ook heel herkenbaar volgens mij,
ook heel menselijk, van opluchting iets veroorzaken. Die slotscène vind ik grandioos.
Volgens mij gaat Simon's Cat niet echt over een kat. Ik denk dat het een versmelting is van
de klungelige kantjes van Simon Tofield, en wat hij ziet gebeuren bij zijn katten.
Hij heeft er vier, als ik goed geteld heb.
Als ge nog filmkes over Simons Cat wilt zien, op You Tube staan er veel.
En Google geeft ruim informatie over de tekenaar, over Simon Tofield.
30-10-2018 om 11:36
geschreven door maart
|
