de pa en de ma

Er was eens een Meisje dat bij haar Vader woonde. Er was eens een Jongen die bij zijn Moeder woonde.
Voor die vier personen heb ik namen nodig want ik moet er personages van maken ivm de privacy.
En nu zit ik strop. Ik moet vier namen bedenken.
Op dit uur kan ik onmogelijk hulp vragen aan LM, hij slaapt nog. Dat hoor ik tot hier.
Op hoop van zege dan maar. Het meisje heet Luddy, van Ludmilla. De jongen heet Hannes, van Johannes.
Ja zeg, ik weet niks anders. Ziezo, daarmee zullen we het moeten doen.
Een pa met dochter Luddy. Een ma met zoon Hannes. Gewoonlijk verzint LM de namen maar hij slaapt.

*

De kinderen kenden mekaar vaagweg van de lagere school.
Tijdens hun humaniora-jaren zaten ze in dezelfde afdeling. Later volgden ze allebei kiné.
Tijdens hun opleiding hielpen ze mekaar met de studies en er groeide iets.
Ze gingen samen op kot, ze werden een studentenhuishouden.

De ouders kenden mekaar vaagweg van toen de kinderen nog op school waren maar
er volgde nu wel een officiële kennismaking. En die viel mee.

Hannes werd kind aan huis bij Luddy en Vader,
Luddy werd kind aan huis bij Hannes en Moeder.
Ook de weekends brachten de kinderen samen door, ofwel bij Luddy thuis ofwel bij Hannes thuis.
Zodoende kwamen de Ma en de Pa bij mekaar over de vloer
want in het weekend wil men het eigen kind toch zien & spreken, newaar.
Niet enkel de was & de strijk afzetten aan de deur.
En men bleef eten. Na verloop van tijd kwam men zelfs vroeger, om te helpen koken.

De etentjes waren gewoonlijk een succes. Vooral omdat het niet de kinderen waren die kookten en
het was heel gezellig samen koken en met vier aan tafel.
De kinderen gingen uit, de Pa en de Ma bleven natafelen.

De kinderen verloofden zich. En toen ging er iets mis, de verloving sprong af.
Er kwam geen huwelijk en de kinderen zagen mekaar niet meer.

Maar zo had de Ma het niet begrepen. En de Pa evenmin.

Zij had het wel voor die kolder van Luddy, die kleine plotse gektes. Dat had de jongedame van haar vader.
Want die man had dat ook, die zotternijen, maar dan getemperd, zottebollen met een ondertoon van sérieux.
Hij had het wel voor het kordate van Hannes, gedecideerd zijn. Dat had de jongeman van zijn moeder.
Want zij had dat ook, die beslistheid, maar dan genuanceerder, meer doordacht en daardoor milder.

Luddy en Hannes hebben later elk iemand ontmoet en zij hebben elk een gezin en
bij elke familiebijeenkomst zit iedereen aan tafel bij De Pa en De Ma.
Want die twee zijn toen getrouwd, nog voor hun kinderen hun nieuwe partner ontmoet hadden.
Gek hé. Of misschien gewoon oké.
Er is natuurlijk een grotere tafel gekocht, want nu zijn ze al met tien ipv toen met vier.

m  - EZW-03/2014, HiH-10/2016, bijgewerkt