Kim Casali, tekenaarster van Liefde is …

Het leven van Kim Casali's leven is een liefdesverhaal op zich.

 van 't Net    Kim Casali

Dit bizarre verhaal begint in 1967. De hoofdrolspelers: twee twintigers. Hij uit Italië, zij uit Nieuw-Zeeland.
Allebei wonend in Los Angeles, maar niet helemaal in orde met hun verblijfsvergunning.  
Zijn naam: Roberto Casali. De hare: Kim Grove.
Tijdens de après-ski maakt ze tekeningen over haar kunst- en vliegwerk op de hellingen.
Ziet er goed uit, zegt hij. Waarmee hij niet alleen haar tekeningen bedoelt.
De twee kijken elkaar in de ogen en worden een koppel. Ze trouwen in 1971.   
 
van 't Net     Kim & Roberto Casali-Grove  

Kim is smoorverliefd op Roberto. De relatie inspireert. Kim zet wat ze meemaakt met Roberto op papier.
Ze tekent een meisje en een jongetje en maakt er tafereeltjes van onder de noemer Liefde is ...
De tekeningen zijn uitgesproken romantisch, op het randje van naïef.
Tegelijk zijn ze ook grappig en vooral herkenbaar.

Roberto laat de kribbels van zijn vrouw aan vrienden zien.
Geen goed idee, zegt zij : té privé en misschien ook te melig. 

van 't Net  Casali, 1970

De vrienden reageren enthousiast. Dit moet je publiceren, is hun advies. 
De Amerikaanse krant Los Angeles Times hapte als eerste toe.
Op 1 mei 1970 zet het de allereerste Love is in de krant. Het succes is enorm.
Kim Casali krijgt vrachtwagens fanmail. Ze krijgt post van gevangenen, van pasgetrouwden,
van psychologen die haar tekeningen gebruiken in hun sessie met getrouwde koppels.

Af en toe, héél af en toe, een puntje van kritiek. Uit hoek van de feministen.
In het Liefde Is -land zouden alleen zwakke vrouwen leven.
Simpele, afhankelijke wezens die enkel goed zijn om hun man te dienen.
De kritiek sterft onder een indrukwekkende lawine van succes. 

Met Kim en Roberto gaat het intussen erg goed. Zij tekent in sneltreinvaart, hij regelt haar zaken.
Ze krijgen twee zoons, Stefano en Dario. In 1975 is het gezin in Engeland gaan wonen.
Daar kantelt het geluk. Roberto krijgt teelbalkanker.
Omdat Roberto en Kim een derde kind willen, laat hij zijn sperma invriezen voor later.

Die later, die komt er niet. Roberto sterft in 1976 in de armen van zijn vrouw.
De wereld van Kim Casali stort in, maar haar kinderwens blijft overeind.
Kim heeft geen toestemming van haar overleden echtgenoot om zijn ingevroren zaadcellen te gebruiken,
daar had de Britse overheid in 1977 geen problemen mee.
Een bevruchting na het overlijden van de vader was in die tijd zo zeldzaam dat er geen haan naar kraaide.
Kim ging naar een kliniek en werd bij de eerste poging zwanger. 

van 't Net   

Zeventien maanden na de dood van zijn vader werd Milo Casali geboren.
Hij heeft zijn vader nooit gekend, maar dat neemt hij zijn moeder niet kwalijk,
zegt hij in de Britse krant Daily Mail : “Zij heeft altijd haar best gedaan om me heel veel over hem te vertellen.
Ons huis stond vol met foto's van hem.
Ze zeggen dat mijn moeder met dat derde kind haar rouwproces kunstmatig heeft verlengd.
Zo zie ik dat niet: mijn geboorte heeft mijn moeder geholpen om iets heel moois uit iets heel verdrietigs te halen.” 

van 't Net    met jonge Milo erbij

Milo Casali heeft intussen ook zijn moeder verloren. Kim Casali overleed in 1997 toen ze 55 was.
Kort na haar dood vernam Milo dat hij zelf vader zou worden:
“Ik had daar verschrikkelijk graag met haar over gesproken. Het heeft niet mogen zijn.
Ik troost me met de gedachte dat mijn moeder zich liet leiden door liefde.
Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor de omstandigheden die mij op deze aarde hebben gezet.''  

van 't Net     Milo Casali 

De Liefde is-reeks wordt voortgezet door de Britse tekenaar Bill Asprey. 

door Tom De Leur, https://www.nieuwsblad.be/cnt/g3ua2bc8 
m -EZW-12/2013, HiH-02/2016, herwerkt - alle afbeeldingen van ’t Net , Bill Asprey https://www.artfulaspreycartoons.co.uk/