Iets meer dan 40 geleden, toen Toppié nog kon opgevoed worden,
gingen mijn zussen en ik geen enkel obstakel uit de weg.
Nu het dochtertje van Tina 45 is, is opvoeden niet meer aan de orde.
Zij voedt nu ons op. 

Toen ze klein was vonden we dat moeilijke woorden moesten kunnen en Toppieke
sprak dus vlot mee over piplioteek en uniffessiteit en fernissaache
en andere rijkdommen in onze samenleving. Lange woorden met veel lettergrepen schrikten haar niet af.

Mijn zussen en ik woonden toen in twee kleine huisjes op 4km van het ouderlijk huis,
in de stadsrand van Brussel. We deelden het kind.
Zodanig dat de buren niet wisten van wie ze de dochter was.
Temeer omdat ze Tina aansprak met de voornaam of met een troetelnaampje. Nu nog.

Voor een keer zag père iets goed in onze aanpak,
die lange woorden waren goed voor haar intellectueel peil. Intellectueel Peil.
We hoorden de hoofdletters bijna. Straks Cultureel Niveau ook nog zeker? 
's Avonds in ons eigen thuisje dronken we een glas en alles bleef zoals het was. 

Een dag of twee later vroeg Toppieke : intellueel, wa wilta segge?
'k Weet niet meer wie er toen thuis was maar intellectueel is iets
dat moeilijk is en waar ge tóch verstandig slim van wordt.
Daar nam de kleine genoegen mee, dat zag ze zelfs zitten. Daar wou ze bij zijn.

In de dagen die volgden kwam regelmatig de vraag : Is dat intellueel?
Want anders wou ze geen moeite meer doen voor vervelende dingen. 
Ja Toppieke, dat is intellectueel.
Handenwassen werd intellueel en bord leeg eten en intijds gaan slapen was het soms ook.
Allemaal intelluele dingen waar men later verstandig en slim van wordt.  

En nu is ze verstandig en slim! Goed van ons hé …

m - HiH-08/2015, 02/2017 - voor FIV