aantal stappen: 1.536.600 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 123
aantal fietstochten: 32
Zoeken in blog
09-12-2022
Ik was vandaag de enige wandelaar in het bos zonder hond.
Nee, ik heb niet de ambitie om ook 'n hond aan te schaffen, dat gaat mij te traag vooruit. Laat mij maar wandelen op eigen tempo.
Eigenlijk zou ik graag 'n fietsdag inlassen, maar de koude (rond het vriespunt), de mogelijk gladde plekken op sommige wegen en het ontbreken van de zon, nopen mij toch tot wandelen. Geen probleem, 'n stevige wandeling is ook prima.
In onze straat is er iemand 18 jaar geworden, de woning is mooi versierd maar al die glitterfiguurtjes zullen de ouders - en ook de rechtstreekse buren - nog lang terugvinden bij het onderhoud van de voortuin.
Ik ging vandaag het bos in achter Sparrendal. Onderweg zag ik dat de vrieskou nog steeds aanwezig was in sommige weiden. Het was gewoon rechtdoor de Bessemerberg op om aan de grote weg naar Zutendaal, de straat over te steken en mijn weg te vervolgen. Achter het ziekenhuis zag ik 'n nieuw bord staan met uitleg over het "Nationaal Park Trail", oftewel met uitleg over 'n wandelparcours van 110 km. doorheen onze provincie. De wandeling die ik vandaag deed, sloot daar bij aan. Iets verderop heb ik gewoon de rode pijlen gevolgd om uiteindelijk aan de Sprokkelstraat het bos achter mij te laten.
Op de terugweg naar huis, kon ik het niet laten 'n foto te nemen van de gevel met zijn vele vogelnestjes. Ik weet niet meer of ik dat al getoond heb, zoniet, bij deze.
En de dag kon verder niet meer stuk, zeker niet na ons lekker etentje in Bistrobar Puur op het Kerkplein. Een aanrader.
Jandorie (niet vloeken Meuris), deze voormiddag wilden we naar buiten, mijn echtgenote naar de winkel, ik terug naar mijn bank voor wat centjes en nadien 'n wandeling. Buienradar.nl en het KMI gaven beiden aan dat het om 9u45 droog zou zijn, maar eenmaal onze neus buiten, ..... regen. Je zou voor minder vloeken. Gelukkig was die regen van kortstondige aard en konden we beiden vertrekken.
Via een onzer winkelgalerijen naar mijn bank. Gisteren was het kantoor de hele dag dicht wegens 'n stroompanne, vandaag zaten ze met ander problemen, de publiekzaal was gehuld in 'n flink mistgordijn en er was ook nog 'n rookalarm. Nog 'n reactie op de stroompanne van gisteren? Hoe ook, mijn geld heb ik toch uit de automaat kunnen halen.
Omdat ik vandaag mijn schoenen droog wilde houden, ben ik veelal door gewone straten gewandeld. Eerst via het fietspad richting Gellik, daarna 'n kort stuk onverharde weg, de Kounterstraat, om uiteindelijk iets meer dan 6 km. gewandeld te hebben. Het was fris en het voelde vochtig aan, maar desalniettemin blij om toch even de deur te zijn uitgeweest.
En mijn laatste foto, 'n cadeautje dat onze kleinzoon nog moet komen ophalen ('t is te zeggen, onze schoonzoon die voldoende plaats heeft in zijn auto). Deze gocart werd ons geschonken door mensen wier kinderen en zelfs hun kleinkinderen, te groot zijn geworden om daarmee te spelen. De gocart stond bij hun in de weg en ze hadden het vermoeden dat onze kleinzoon hiermede blij zou zijn. Ik ben benieuwd naar zijn reactie.
Ik had het in feite kunnen weten, vertrekken voor 'n wandeling met 'n niet opgeladen batterij. Ik dacht nog rond te komen met de resterende power, niet dus. Bijna thuis zijnde wilde ik nog rap 'n foto maken maar mijn gsm gaf "niet thuis" aan. Mijn wandeling is dus niet volledig aangegeven op mijn kaartje. Kan gebeuren, eigen schuld!
Wederom was het vanmorgen miezerig (regenjas moeten aantrekken om de krant uit de brievenbus te nemen). Maar mij kennende, moet er maar even 'n droog moment zijn om toch te gaan wandelen. Ik wilde vooreerst naar mijn bank gaan voor wat centjes uit de automaat en anderzijds moest ik nog 'n boodschap doen. Van dat eerste kwam niks terecht, de bank had 'n algehele stroompanne, ook nog toen ik er de tweede keer passeerde.
Mijn wandeling dus, eerst door het Uilenspiegelpark om daarna eens te gaan kijken naar de afbraakwerken van de oude Delhaize. Zo te zien gaan ze nu beginnen aan de straatkant. Dat gaat voor problemen zorgen in de winkelstraat, winkels die moeilijk of niet meer te bereiken zullen zijn. Vervolgens over de fietsbrug en linksop de Industrieweg in richting Tournebride. Daar de brug over het kanaal Briegden - Neerharen overgestoken.
Terugkeren deed ik via de Koning Albertlaan en de werken aan de bibliotheek. De oude ingang is nu helemaal dichtgemaakt. Voorheen hadden ze aan die ingang, bij felle regen, wateroverlast.
Ik ben weer buiten geweest al was het toch lichtjes nevelig, dat zie je aan mijn foto van het kanaal.
Vrienden, mijn pijp is helemaal leeg. Samen met mijn echtgenote gaan helpen bij dochter en schoonzoon. En het was nodig, alleen hadden zij het nooit klaar gekregen. Maar eenmaal thuis, 'n deugddoende douche genomen, nu mijn blog bijvullen en de rest van de dag met de benen omhoog. Ben bezig aan 'n goed boek.
Mijn wandeling heeft zich dus vandaag beperkt tot bij de bakker en terug. Brood voor ons en de kinderen en 'n lekkere Limburgse vlaai om wat energie te tanken tijdens de werkzaamheden.
En de kleinzoon zullen jullie zeggen, die was in goede handen van de andere grootouders. Hij bleef daar slapen zodat we vandaag dus ongestoord konden werken.
En die paar foto's, op vele plaatsen brandt de Kerstverlichting al, het plein in de Schilderswijk en onze bakker.
Morgen hopelijk 'n wat langere wandeling, in de namiddag weer schaken in de club.
Vandaag kunnen jullie mij misschien beschuldigen van gemakzucht, ik hou het eerder bij geen goesting ... En hoe komt dat zo? Wel, de hele voormiddag al is het koud, vochtig en op het moment is het aan 't motregenen. Je zou voor minder afhaken om 'n wandeling te maken. Gezond is het ook niet om in zulk weer inspanningen te doen. Wel ben ik vanmorgen nog even naar de bakker gewandeld, maar die afstand heb ik niet geregistreerd. Nee, ik blijf voor de rest van de dag binnen. Morgen zie ik wel hoe het weer zich aandient.
Uiteraard heb ik wel 'n alternatief voor jullie op mijn blog gezet, oude postkaartjes van Sint-Truiden. Zo af en toe ben ik er al eens geweest per fiets. De rit naar daar en terug, is toch al gemakkelijk iets meer dan 100 km. zeker als je over het fietsroutenetwerk je tocht maakt. En onderweg krijg je dan ook nog eens gratis de Haspengouwse hellingen onder de wielen geschoven. Het is dus steeds 'n stevige fietstocht.
Maar nu die kaartjes, ik heb mij serieus moeten inhouden want van Sint-Truiden en omliggende dorpen (allen behorende tot de grote fusiegemeente Sint-Truiden) zijn er véél te vinden. Ik heb mij dus moeten beperken en heb voornamelijk gekozen voor de kastelen in de streek.
Ik hoop dat mijn vrienden die niet in deze regio wonen, ooit eens als toerist deze kant uitkomen. Zeker 'n aanrader. Veel kijkplezier.
Vanmorgen hebben mijn vrouw en ikzelf ons afgevraagd hoe lang het geleden was dat onze tv, twee volle dagen niet heeft aangestaan (gisteren en eergisteren), zelfs niet voor de nieuwsberichten. Dat was idd. alle jááááren geleden. En hebben we iets gemist .... wij dachten van niet. Besparen op elektriciteit kun je het misschien noemen.
Maar nu mijn wandeling, de vertrekrichting wist ik, het vervolg was de paden en wegen kiezen op het moment zelf. Eerst langs de hertjes van de kinderboerderij om dan naast de zitbanken, de Neerharenweg in te slaan. Even verderop, rechts af, de dreef in om na enkele honderden meters, het smalle pad links te nemen naar de villawijk, de Goudkust. Ik zag vandaag vele arbeiders van diverse groendiensten en klusjesbedrijven aan het werk. Als je véél geld geld hebt en in protserige woningen wenst te leven, kun je die mensen gemakkelijk betalen.
Via de Beukendreef, links afgeslaan naar 'n voor mij onbekende waterplas (te vinden op het kaartje, rechtsboven in Tournebride). Ik moet toch eens uitvissen hoe ik daar korterbij kan komen. Vandaar uit, ook 'n mooi zicht op het kasteel van Pietersheim.
Mijn tocht verder gezet langs het kanaal waar je met de zon in de ogen, kunt spelen met je gsm om sfeervolle foto's te maken. Met papierfabriek Sappi rechts op de achtergrond, stond ik op het samenvloeiing punt van het kanaal (links) Neerharen - Briegden en het Albertkanaal.
Terug naar huis onder de tunnel door en langs die mooie boom in het Uilenstraatje.
Verdorie, deze voormiddag triestig weer, regen, natte straten, kil, grijs, geen weer dus om 'n hond door te jagen. In feite wilde ik 'n iets agressiever woord gebruiken om het weer te duiden, maar gezien mijn blog - bij wijze van spreken - door de hele wereld kan gelezen worden, heb ik het toch maar netjes gehouden. Ja, ben zelfs niet naar de bakker geweest, daar heeft mijn vrouw voor gezorgd in de namiddag. En ja, in de namiddag was ik druk doende met de schaakstukken op het bord te laten bewegen.
Dus geen grote wandeling of fietstocht vandaag, gewoon mijn verplaatsing naar de club. Derhalve ook geen foto's. Maar, omdat ik van fietsen hou, ben ik eens gaan zoeken naar oude postkaartjes met als onderwerp de fiets. Je vindt ze in alle kleuren en talen en ik heb mij daarom fel moeten beperken. Ik heb er 'n twaalftal geselecteerd en ik hoop dat jullie ze leuk vinden.
Verder nog ene aangename avond, en zij die naar het voetbal kijken, ... het is maar 'n spel.
Voor ik aan het verslag van mijn wandeling begin, eerst toch nog 'n bemerking over mijn fietstocht van gisteren. Zoals jullie gezien en gelezen hebben, ben ik van Maastricht naar Roosteren gefietst (Ned. Limburg dus). Maar nergens, en ik druk erop, nergens heb ik 'n Nederlandse vlag aan 'n gevel zien hangen. Ik dacht toch te weten dat ook onze Noorderburen deelnemen aan het WK voetbal ... ?
Maar goed, mijn wandeling van vandaag. Zoals gewoonlijk waren we weer vroeg uit de veren, vóór 8u00 was het ontbijt al verorberd en de tafel geruimd. En gezien ik nog ergens iets moest gaan posten, maar al direct in mijn wandelschoenen gekropen.
Nog eens door mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat, vertrokken om via de Waterstraat, links naar het kasteel van Pietersheim af te slaan. Via het pad langs de technische dienst, verder gestapt naar de Koning Albertlaan. Even links aangehouden door de Drie Eikenstraat (waar de dierenkliniek te vinden is) om in het centrum toch maar huiswaarts te keren via het Uilenstraatje. Wat eerst gedruppel was onderweg, begon meer en meer dikkere regendruppels te worden. In het Uilenstraatje wel nog in de rapte 'n foto van het oudste appartementsblok van onze gemeente gemaakt.
En dan rest nog enkel de vraag, hoe vandaag te ontsnappen aan de voetbalgekte van het WK ...?
Het moest er eens van komen, mijn fietsdoelstelling 2022 bereiken, en vandaag was het van dat. Ik ben er toch een beetje fier op, zeker omdat ik gemiddeld slechts één keer per week fiets (er zijn uiteraard weken dat er meer gefietst werd).
Hoe ook, het was vandaag mijn bedoeling om via Maastricht - Roosteren - Maaseik, langs beide zijden van de Maas te fietsen. Gewoon plat, geen hellingen, relatief droge wegen en niet te veel andere weggebruikers. En mijn opzet slaagde, door het frisse weer was er weinig drukte op de fietspaden en de wegen waren idd. relatief droog.
Zoals gewoonlijk vertrokken via de Noorderbrug in Maastricht om dan langs het kasteel Vaeshartelt te fietsen (foto kasteel is geen eigen foto). Verder kwam ik oa. in Brommelen en Obbicht. In dat laatste plaatsje even gestopt om 'n boterham te nuttigen en op het bord te zien dat in 1643 zo goed als het hele dorp is weggespoeld.
Via de brug in Maaseik, België terug binnengefietst. Daar al +/- 48 km. op de teller. En dan de terugrit via de vaste wegen, door Heppeneert, langs de Wissen in Dilsen en het gehucht Mazenhoven. Daar staat 'n oude kapel die ik al dikwijls gepasseerd ben. Vandaag wilde ik toch enkele foto's maken, ook aan de binnenkant. Blijkbaar is die gebouwd in 1894.
Verder terug langs het kanaal in Boorsem en Rekem om via de sluis van Lanaken, het centrum terug binnen te rijden. Geen après-fietspauze, ik was te zeer bezweet (in feite te warm gekleed) en ben dircet huiswaarts gekeerd voor 'n warm bad.
En nu nog even nagenieten van mijn mooie fietstocht.
Deze namiddag diende ik mij ter beschikking te houden voor weer 'n grote reinigingsbeurt ergens in onze woning (het is niet altijd in de lente dat dit gebeurd ...), dus gewandeld werd er in de voormiddag.
Vandaag was mijn doel om nog eens doorheen Oud-Caberg te stappen. Om niet altijd op dezelfde manier te vertrekken, ben ik deze keer eens langs de Euroscoop gegaan. En eens over de fietsbrug, rechtsaf naar de Industrieweg. Na goed 'n kilometer, begint links het nieuwe fietspad. De industrie floreert blijkbaar nog steeds, getuige de nieuwe hal in aanbouw. Op het kruispunt van wegen (links naar Smeermaas - rechts naar Veldwezelt), ging ik rechtdoor - langs het kruis - naar Oud-Caberg. Onderweg zie je oa. het Reijndershof, een hoeve van 1791.
Eens je doorheen het dorp bent, links af de grote weg op van Maastricht naar Smeermaas. Je ziet dan aan je linkerkant de industrie van Lanaken en helemaal links in de verte, de brug van Briegden. En eens onder de oude spoorwegbrug door met zijn recente graffiti, ben je zo in Smeermaas. Van ver zie je de kerk van Lanaken liggen. Op andere invalswegen is dat ook zo, de kerk ligt centraal in het zicht.
En morgen, ... in principe ga ik fietsen.
Voor de voetballiefhebbers, veel kijkplezier, zelf heb ik nog geen enkele wedstrijd gezien. Ik hou mij op de hoogte, maar "that's it".
Altijd het zekere voor het onzekere nemen, dat is steeds mijn motto. Zo zou het deze namiddag kunnen regenen. Wilde ik 'n wandeling maken, dan in de voormiddag en aldus geschiedde.
Voor ene keer er nog eens 'n sportieve uitdaging van gemaakt, 8,3 km. in 1u18 min. oftewel gewandeld aan 6,4 km/uur. Een douche achteraf was nodig.
Vertrokken langs de Sportoase en dan de Boonakkerstraat ingestapt (foto met bloembakken). Aan de Wijerdijk, naar links, de brug over en naar beneden naar het jaagpad. Dat pad is in feite fietssnelweg F72. In Briegden weer de brug over en in de rapte 'n foto gemaakt van het blauwe richtingaanwijs bord.
En dan in de Stationsstraat, niet te geloven, weeral 'n nieuwe pizzeria. De vierde al op 'n zakdoek groot. Die kunnen toch niet allemaal winst maken .....? Zit Lanaken daarop te wachten? De jeugd misschien, maar wij als senior hebben liever 'n echt Italiaans restaurant met alles erop en eraan. Maar dan komt er blijkbaar niet.
Hoe ook, ik lig er niet wakker van, mijn echtgenote zou gerust ook 'n aantal sterren verdienen, het is altijd even lekker.
Mijn madam wilde vandaag nog eens naar Genk gaan om te shoppen en ook om eens wat andere lucht op te snuiven. En omdat ik aanvoelde dat ze liever eens alleen wilde gaan, was voor mij de weg vrij om nog eens mijn stadsfiets van stal te halen.
Een bepaalde route had ik niet in mijn hoofd, het was gewoon het gevoel achterna fietsen. Via de Bessemerberg was ik al rap in Zutendaal. Je fietst er veelal onder de bomen, ze noemen Zutendaal niet voor niets "het groenste snoepje". Vervolgens ben ik naar de imposante brug gereden van "fietsen door de heide". Ik was er zo goed als alleen. En waar je vroeger met de wagen nog richting As of Maasmechelen kon rijden, is de straat nog enkel voorbehouden voor fietsers. Aan de grote weg As - Maasmechelen, rechts afgeslaan naar de Salamander om daar onder de fietsbrug door te rijden. In de zomer passeren daar veel fietsers over, het pad brengt je oa. aan het voormalige station van Eisden waar je met goed weer, heerlijk kunt toeven op 'n mooi terras. Een aanrader!
Mijn route ging verder door het centrum van Maasmechelen om achter de brug, links af te slaan richting de Maas. Vooral in Kotem kun je enkele mooie foto's maken van de Maas. Verder langs de Maasdorpjes Boorsem en Uikhoven, om uiteindelijk via Hochter Bampd en Smeermaas terug naar huis te fietsen. Die laatste foto is trouwens gemaakt in Hochter Bampd.
Zo, bijna 40 km. Ben best tevreden over mijn fietstocht en op die manier naderen de beoogde 7.000 km.
Deze morgen was het echt fris. Bij het naar de bakker gaan, heb ik het mij beklaagd geen handschoenen te hebben aangedaan. Later, na de 10-uur koffie, viel het nog redelijk mee, al bleef de frisheid toch nog in de lucht hangen.
Maar niet getreurd, toch 'n wandeling gemaakt. Vertrokken langs het fietspad naar de Sportoase, om vervolgens langs de voetbalvelden en over het oude spoor, links af te slaan naar de Neergelikkerstraat. Daar de tunnel onderdoor, om dan de helling af te wandelen naar het jaagpad achter Sappi. Aan de sluis, 'n foto gemaakt van het bankje en, ... ik noem het 'n postzak, om daar terug naar boven te stappen richting de tunnel aan de Jan Rosierlaan.
Ik moest nog even 'n boodschap doen en passeerde hiervoor een der oudste appartementsblokken van onze gemeente. Het pad langs de Post is eigendom van de Post zelf, hetgeen niet veel mensen weten. In mijn tijd als postverantwoordelijke tussen 08u00 en 18u00 (nee, dat was geen nine-to-five job), werd die gang 's avonds afgesloten, zowel aan de voorzijde als aan de achterzijde.
En bijna thuis komende, zag ik 'n poes 'n lekker hapje in het oog houden. Dat ik 'n foto maakte, kon haar blijkbaar niet deren.
En achteraf gezien, de vele fietsers die ik ben tegengekomen onderweg, maakte dat ik het misschien toch spijtig vond zelf niet mijn fiets van stal te hebben gehaald. Het was 'n dubbel gevoel.
Begin van de week werd er voor morgen zaterdag, nog droog weer met weinig wind voorspeld. Ideaal dus om de koersfiets nog eens van stal te halen. Maar gaandeweg de week, bleef er van die gunstige weersvoorspelling nog maar weinig over.
7.000 km. fietsen is nog steeds het streefdoel voor dit jaar, dus dan maar plan B in werking gesteld. Na verleden woensdag, ook vandaag dan maar 'n kort ritje gemaakt met de stadsfiets, wederom door Maastricht.
Bij het vertrek voelde ik al direct dat al dat gesleutel aan mijn remmen, toch niet voor de 100% oplossing had gezorgd. Dan maar in het voorbijgaan, mijn fietsenmaker even het euvel laten nazien en het moet gezegd, de man levert goed werk.
In Veldwezelt, links de brug over en daarna direct rechts tussen de bomen, om iets verderop naar beneden naar het jaagpad en de brug van Vroenhoven te rijden. Aan de sluizen van Lanaye (Ternaaien in het Nederl.), links op richting Maastricht. Je komt dan voorbij de voormalige vestiging van ENCI, producent van cement, opgericht in 1926 en definitief gestopt in augustus 2020.
In Maastricht even gestopt voor 'n foto van de Sint Servaasbrug. En terugkeren deed ik langs de Bosscherweg om in Smeermaas in de rapte nog 'n foto te maken van het gekende eilandje. Hier kun je zien of er veel of weinig water in de Maas staat. Op het Kerkplein is de Kerstdecoratie al klaargezet.
Voila, met het maken van dit verslag, toch al 'n drukke dag achter de rug. Vanmorgen om 7u15 al naar de bakker, mijn fietstocht, al mijn wandelschoenen gereinigd, nieuwe boeken gaan halen in de bibliotheek, onze GFT-container terug proper gemaakt en tussendoor mijn dagelijkse hulp bij de afwas. Dadelijk wat verder werken aan mijn puzzel.
Vanmorgen weer natte wegen en redelijk wat wind, geen fietsweer dus met de koersfiets. Na wat afgevallen bladeren bijeen geharkt te hebben (4 kruiwagens vol) en deze op de composthoop gedeponeerd te hebben, begon het toch te kriebelen om mijn stadsfiets van stal te halen.
Veel tijd had ik niet, max. 2u00 tot het middagmaal, 'n verre rit kon het dus niet worden. De route ging via Gellik naar de brug van Eigenbilzen (onderweg 'n 1ste foto). De brug over, en naar en door Hoelbeek om vervolgens op de grote baan Bilzen - Maastricht, links af te slaan richting Veldwezelt. Aan het kanaal, mijn gsm geraadpleegd om het juiste uur te weten en gezien dat ik nog 'n ommetje door Maastricht kon maken.
En juist over de grens, even gestopt bij 'n herinneringsbord van Alva op de Dousberg. Dit is 'n niet uitgevoerde slag op 9 oktober 1568 tussen de Hertog van Alva en de Prins van Oranje. De Prins durfde de slag niet aan, ten onrechte, hij had kunnen zegevieren en dan was de geschiedenis van onze streken heel anders verlopen.
Via de oude spoorwegbrug en Smeermaas terug naar huis. Daar nog even mijn remmen wat bijgesteld, het was nodig.
Dat heb ik dus gedaan, 'n tas koffie gaan drinken in Maastricht. In feite wilde ik vandaag gaan fietsen, maar toen ik deze morgen de krant uit de brievenbus haalde, zag onze straat er kletsnat uit. En in deze tijd van het jaar, drogen de straten maar langzaam op. Ik wilde niet na enkele kilometers al met 'n natte kont rondrijden.
Het werd dus 'n wandeling en deze keer 'n iets langere tocht. Het doel was om in de oude gebouwen van de Sphinx in Maastricht, mijn koffie te nuttigen in de Gedeelde Weelde, 'n winkel van voornamelijk voedingsproducten. De Sphinx zelf was 'n oude fabriek, opgericht in 1834 en maakte in het begin voornamelijk serviesgoed en later ook tegels en sanitair. In 2009 kwam er 'n einde aan de fabriek. Nu kun je nog in de passage van 120 meter lang, het verleden bekijken in beeld, woord en objecten. Het volledige gebouw is gerestaureerd en nu in gebruik door diverse ondernemingen.
Mijn wandeling zelf ging uiteraard vanaf Smeermaas via de grote grens zoals ze dat bij ons zeggen. Aan de rotonde, links af naar het nieuwe fietspad en de Noorderbrug. Even gestopt aan dat mooie witte huis. Dan mijn koffietje gaan drinken in de Gedeelde Weelde. Vanaf 10u00 is het kleine cafétariagedeelte open (ik was 5 min. te vroeg en moest even wachten). Ik koos voor 'n koffie en 'n croissant. In de passage heb je vervolgens ogen te kort om die roemrijke geschiedenis van de Sphinx te bekijken.
De terugweg nam ik via de kleine grens, langs de Maas dus. Aan de overkant ondermeer de kerk van Borgharen. De laatste foto's nam ik bovenop de container die aan de Maas in Smeermaas staat.
Vandaag zondag 13/11/2022 hebben we onze kleinzoon weer eens te gast. Zijn mama en papa wilden bij hun thuis ongestoord wat opruimen. En idd. daar begin je best aan zonder kleuter in de buurt.
Bij ons dus de living omgetoverd tot speelparadijs. Maar omwille van het mooie weer, rijpte toch het idee om hem 'n foto cadeau te doen met het graf van zijn overgrootouders en bedovergrootmoeder (mijn eigen grootmoeder).
Arne is nog te klein om dat allemaal te snappen, maar op het kerkhof vuurde hij toch de ene na de andere vraag op ons af. Later als hij groter zal zijn, zal ik samen met hem de familie eens doorlopen. Uiteraard bij leven en welzijn.
We hebben mekaar deze namiddag even afgewisseld om met hem bezig te zijn, nu maak ik gebruik van 'n kleine pauze om jullie dit kleine verslag voor te schotelen.
Niet te veel wind, redelijk wat zon, droog weer en 'n aangename temperatuur, wat wil je nog meer voor 'n mooie fietstocht.
Weer 'n soloritje vandaag, al heb ik mijn maten op voorhand wel op de hoogte gebracht van mijn bedoelingen. Ik wilde nog eens naar Gulpen fietsen in Ned. Limburg. Eerst naar Briegden om daar het jaagpad te nemen tot Kanne. Daar de brug over om dan via Lixhe (of Lieze in het Nederl.) en de Maas door te fietsen naar Moelingen.
In Mesch, de Heiweg omhoog, 'n helling van 1,6 km. Bovenop kun je 'n uitkijktoren beklimmen. Verder door naar oa. Mheer, de kerk van Banholt, Terlinden om dan nog 'n stevige kuitenbijter - de Piemert - naar Hoogcruts op te rijden. Deze helling is maar 1,2 km. lang, maar je voelt hem wel in je kuiten. Vervolgens richting Gulpen. Onderweg 'n merkwaardige woningbouw gezien, allemaal houtskeletwoningen. Ook vind je veel fruitboomgaarden in de buurt.
In Gulpen was het weer omhoog, de Beversberg met 'n lengte van 2,5 km. Daarna was het gewoon huiswaart rijden via Scheulder en Bemelen. In Bemelen voor ene keer eens niet de Bemelerberg op, maar eens af gereden. Daar hield ik mijn laatste tussenstop, wat peperkoek en 'n halve banaan.
Thuiskomen in Lanaken ging via 'n ommetje, op het Kerkplein werd namelijk de opening van het carnavalseizoen gevierd en daar wilde ik mij niet tussensteken. Toch de inwendige mens wat verzorgd in het Boelhof met 'n stuk rijsttaart en koffie.
Zo, de 7.000 fietskilometers komen stilaan binnen bereik, nog enkele tochten en het doel is binnen.
Sommige van mijn activiteiten hebben niet veel om het lijf. Dat moet ook niet, gewoon even buiten zijn en de zonnestralen op je huid voelen (en dus wat vit. D aanmaken). Meer moet dat niet zijn.
Uiteraard ga ik nooit zomaar naar buiten, ook vandaag diende ik eerst ergens iets te gaan bezorgen om ten slotte bij de bakker 'n brood en wat pistolets te gaan halen.
Zo ging ik deze morgen nog eens mijn geboortestraat in, de Wijngaardstraat. Waar nu 'n oversteekeiland is voor wandelaars en fietsers om veilig de Maastrichterweg over te kunnen steken, was in mijn jeugd de straat eerder klein en smal met de naam Tramstraat naar analogie met de tram die er vroeger passeerde. Nu kun je de Wijngaardstraat aan weerszijden van het oversteekeiland niet meer in of uit. De straat is nu veel veiliger en leefbaarder.
Iets verderop heb ik altijd 'n glimlacht bij het zien van mooie versieringen op 'n gevel. Via de Asbeekweg toch nog even door gewandeld naar de rand van het bos ipv. de Steenselbergweg links te nemen. Zoals jullie weten, liever even 'n bospad dan tarmac. Op de hoek van de Bessemerstraat door het kleine pleintje gestapt om mij vervolgens naar de bakker te begeven.
Deze namiddag weer eens naar de tandarts om definitief twee nieuwe tanden geplaatst te krijgen. De voorlopige kunnen er dan uit. Ik kijk er naar uit.
In mijn oude dagen nog eens over de Cauberg in Valkenburg.
Het is gelukt vandaag, mijn fiets van stal kunnen halen en 'n stevige bergrit gemaakt.
Voor ene keer, mijn fietsmaten niet gevraagd of ze mee konden/wilden, maar gewoon mijn eigen traject gekozen. De Cauberg in Valkenburg stond met stip op het menu en laat dat nu net 'n bergje zijn die mijn maten niet echt zien zitten.
Dus, ik alleen op pad. Via Maastricht 'n eerste voorproevertje opgereden in Bemelen, de Bemelerberg. Dit is geen al te moeilijke hindernis maar toch 'n bergje om de benen al eens te testen. Dan Valkenburg binnen - het was er rustig voor ene zaterdag - om dan direct die kuitenbijter op te rijden. In mijn detailgegevens van Strava, zag ik dat ik gemiddeld 11 km/uur gereden heb op de moeilijkere stroken van deze Cauberg.
Vervolgens terug noordwaarts om dan de Geulemmerberg over te rijden. Dit is 'n bergje van 1,2 km. lengte met percentage's van 7%. Nadien volgde in Meerssen nog de Biesenberg naar Beek (foto in Beek boven de autostrade), 'n bergje die ik de laatste weken al 'n paar keren overgereden ben.
En nee, in Elsloo niet gestopt bij "het slimme schaap", daar was het wat te fris voor. Iets verderop, de autostradebrug over naar Kotem, rap 'n selfie met de tank uit WO II om dan 'n extra lus te maken naar Zutendaal via de Bessemerberg. Door het bos naar het kanaal in Eigenbilzen om via Gellik en Kompveld, het fietspad in Veldwezelt te nemen naar de Industrieweg in Lanaken.
Op het Kerkplein bij Fitness Traffic ten slotte, het vochtgehalte wat bijgevuld. Zo, ik ben blij dat ik deze tocht heb kunnen maken. Door mijn warme kledij heb ik het niet koud gehad.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Gelukkig was die regen van kortstondige aard en konden we beiden vertrekken.
Ik ben Eddy Meuris