|
Mijn dagindeling lag eigenlijk gisteren al vast, eerst gaan wandelen, dan mijn gazon afrijden om vervolgens in de namiddag te gaan schaken. Dat eerste is gelukt en naar de schaakclub gaan, dan gaat ook door, maar dat gazon .... de regen van afgelopen nacht is spelbreker geweest. Nu 10u54, is het gras nog steeds kletsnat, niet zo plezant voor mijn grasmachine. Dat zal dus voor 'n andere keer zijn. 
Vóór ik vertel over mijn wandeling, toch nog eerst 'n kleine anekdote van afgelopen zaterdag. Zoals jullie lazen, ben ik tijdens mijn fietstocht verschillende keren op het parcours terecht gekomen van de Amstel Gold Race. En zoals dat hoort bij grote klassiekers, krijgen de wielertoeristen - zaterdag dus - de kans om het traject af te rijden. Nu kwam ik oa. juist vóór Meerssen 'n ganse groep renners tegen. Ik ben er even gestopt om de renners door te laten - zij reden in tegengestelde zin - en ook om de ganse massa toeschouwers te aanhoren die langs de kant van de weg al die sportievelingen aan het aanmoedigen waren. Bij die toeschouwers die ferm aan 't applaudiseren waren, ook 'n groepje jonge meisjes behorende tot de een of andere jeugdbeweging. Toen ik verder kon doorrijden, vroeg ik aan die meisjes: "ik ben maar alleen, krijg ik toch ook applaus van jullie?" En of ik dat gekregen heb, mijn dag kon niet meer stuk. 
Mijn wandeling van vandaag, die was vrij simpel, in Sparrendal het bos richting Gellik. Alléén was ik niet, ik zag oa. verschillende wandelaars met hond en ook 'n ruiter. Ondanks de regen van afgelopen nacht, lag het bos er toch nog vrij droog bij. In Gellik verliet ik het bos via de Berkenlaan. Terugkeren deed ik via de straat met de wat aparte naam: Op de Puin. Ook daar lopen er paarden en je vindt er zelfs 'n imker. Het mooiste vond ik die bloemen in dat voortuintje, je wordt er spontaan vrolijk van. 
Om te eindigen toch nog 'n bemerking, iets wat ik bijna dagelijks zie. In Lanaken wonen er zowat 7.000 mensen van Nederlandse afkomst. En als er iets te schilderen valt, of indien de haag gesnoeid moet worden of de tuin 'n beurt moet krijgen, zelfs bij de bouw - of verbouwing - van 'n woning, je ziet alleen maar Nederlandse bedrijven aan het werk. Pas op, dat fenomeen speelt ook andersom, ik fiets dikwijls de grens over en daar zie ik dikwijls Belgische camionetten staan. Ik stel mij dan de vraag, wat is er mis met de plaatselijke bedrijven? Is dat nu zo moeilijk om de economie te steunen van het land waar je woont?
|
Lieve groetjes vanwege Annie & Rogier 
Ik ben Eddy Meuris