Tegen de leugen, de multicul, de islamisering, de politiek-correcte dogma's en de volksverraders van Vlaanderen
04-12-2007
Steun Leterme
Hoe kort is toch het geheugen van de kiezers. De stemmen van de deelnemers aan een enquête op een gebeuren op haar hoogtepunt, zijn door de deelnemers puur ingegeven door emotie en missen elke rationaliteit.
Weken al vliegen de doemscenarios langs alle media ons om de oren als B niet vlug een regering zal kunnen op de been brengen.
Binnenkort 180 dagen heeft de oppositie samen met de unionisten, de geknechte media, de vakbonden en de nuttige idioten, een strategie kunnen ontwikkelen die inspeelt op de gemoederen van de modale burger.
Het ligt er nu toch vingerdik op dat dit land door francofoon belgië geregeerd wordt.
Het Vlaamse neen is beladen met alle mislukkingen van de onderhandelingen, men zwijgt over het waalse NON
Leterme is geworden tot de zondebok van alle mislukkingen, de eindstrategie van op de man te spelen en zoveel mogelijk te beschadigen is in volle gang. In de Franstalige media zal je nooit een slecht woord horen over hun politiekers, hier in Vlaanderen speelt de media de rol van beul, zoals het moet het gelaat bedekt, om de terminale slag toe te dienen. Zum kotsen.
Gynokio, dat hyperkinetische gedrocht die al zijn principes overboord gegooid heeft voor zijn eigen carrière, wordt nu ten tonele gevoerd als de bescheiden redder des vaderlands.
Hij is verdomme weggestemd door de Vlaamse kiezer om zijn bedrog, HEM kiezen is kiezen voor de pest en de cholera voor Vlaanderen en dat weten de franstaligen maar al te goed.
Alles is hen toegezegd door dat creatuur.
Dat de toerist albert zich in de hoek gedrumd voelt en samen met de belgicisten zijn lucratieve inkomsten ziet verdampen, daar kan ik goed inkomen, maar dat hij dan in laatste instantie onwettelijke praktijken toepast door het kiessysteem te laten verkrachten, typeert hem als het stamhoofd van het waalse profitariaat.
We moeten nu even alle emoties en rancunes opzij schuiven en Leterme als ons Vlaams boegbeeld verdedigen.
We moeten nu een BLOK vormen om het BELANG van Vlaanderen te verzekeren. Alle andere interne Vlaamse tegenstellingen moet nu wijken om het tegenwicht van de belgicisten te counteren.
Ik maak van men hart een steen en Steun Leterme, de rest lossen we op in een onafhankelijk Vlaanderen.
Stradi (reactie geplukt op dit artikeltje van Angeltjes)
Deze intellectuele vedettes hebben de licentie om tegelijk aan informatie, duiding, commentaar en emotainment te doen. De boeken die ze schrijven, zijn zowel een verderzetting van de toegeëigende journalistieke superbandbreedte, als een statussymbool. Diepgang en originaliteit zijn zelden te bespeuren, maar de naambekendheid garandeert afzet, die op zijn beurt weer het journalistieke prestige verhoogt.
De transitie van journalist naar suksesauteur heeft nog een tweede effect: er ontstaat een kransje van collega-B.V.s die elkaar overal tegenkomen, op persvoorstellingen, privé-feestjes, en natuurlijk de TV-talkshows. De leden van deze pers-nomenklatura verstaan zich onderling bijzonder goed en hebben geen zin om met elkaar in de clinch te gaan. Iemand als Marc Reynebeau komt daar rond voor uit: polemiek onder collegas, dat doe je niet. Binnen dit genoeglijk gekabbel van coryfeeën worden meningen uitgewisseld en ontstaan common-sense-opinies: op het einde denken al deze mensen min of meer hetzelfde over dezelfde onderwerpen, hooguit de stijl verschilt. Tot die politiek-correcte mainstream-opinies is bv. het neo-Belgicistisch discours (Red België) gaan behoren, dat ik bij De Stoop bespeurde, maar dat bv. ook de denkwereld van Zinzen of Reynebeau kenmerkt: de B.V. is graag ook een B.B.
Vanuit die ideeën-incest komt dan weer een derde effect naar voor: de allergie voor externe kritiek.
Drie stukjes uit Belgische paranoia van Johan Sanctorum.
Een knappe analyse van hoe het belzieke hoernalistenwereldje in elkaar zit.
Om de hilarische plot en de titel te snappen moet u wel het artikel volledig gaan lezen.
Nadat Paars zo goed als alles voor een appel en een ei heeft verpatst, om het tegen woekerprijzen terug te huren, zijn de eerste sjacheraars op de privé-markt opgedoken:Franky's Invest
De leugenaar stond een speech af te lezen alsof hij op een begrafenis stond. Daarbij durfde hij nog te zeggen dat hij deze opdracht slechts ten node heeft aanvaard terwijl hij al stond te springen om een noodregering te leiden.
Erger is dat de koning wéér eens de wensen van de franstaligen ingewilligt die luidop hun reddende engel, Verhofstadt, aanroepen hadden. Birre in dienst van de francofone arrogantie.
Waarom moet het weer een Nederlandstalige belg zijn die moet informeren? Laat Rienders (lezen op zijn Frans) of betere madam milfoisnon eens naar voor treden. Di Pipo hadden ze misschien ook beter gestrikt.
Guynokkio, die acht jaar lang de Vlamingen een rad voor de ogen heeft gedraaid en de rode loper uitrolde voor de walen mag nu van zijne maaieschijt zijn trucendoos nog eens boven halen.
Een creatuur dat een smadelijke nederlaag kreeg toegediend door de Vlaamse kiezer mag weer eens de lakens uitdelen.
Bij deze heeft Laken zijn minachting voor Vlaanderen weer eens duidelijk onderstreept.
Persbericht Vlaams Belang Vlaams Belang vraagt en krijgt woensdag actualiteitsdebat in het Vlaams Parlement in verband met politieke crisis
Filip Dewinter wil soevereiniteitsverklaring op basis van de vijf resoluties en het communautair luik van het Vlaams regeerakkoord
Het Uitgebreid Bureau van het Vlaams Parlement ging vandaag in op de vraag van de Vlaams Belang-fractie om woensdag aanstaande tijdens de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement een actualiteitsdebat te houden over de regimecrisis.
Met de huidige impasse en blokkering is het immers duidelijk dat het onmogelijk is geworden om een federale regering te vormen zonder een akkoord over een staatshervorming. Dit betekent dat de vijf Vlaamse resoluties en het communautair luik van het Vlaams Regeerakkoord van 22 juli 2004 nog steeds niet kunnen worden gerealiseerd.
De Vlaams Belang-fractie vroeg dan ook dat het Vlaams Parlement zo snel mogelijk bijeen werd geroepen om te beraadslagen over de huidige toestand en de mogelijkheid om een eenzijdige soevereiniteitsverklaring af te leggen op basis van de vijf resoluties en het communautair luik uit het Vlaams Regeerakkoord.
Nu een onderhandeld akkoord niet lukt heeft het geen zin dat de Vlaamse Regering zich beperkt tot een mogelijke rol in de Conventie die zich zou moeten buigen over een staatshervorming, temeer daar zelfs geen eensgezindheid kan worden bereikt over het menu van een dergelijke Conventie.
Bovendien maakt de berichtgeving over de uitbreiding van de federale regering van lopende zaken en/of een niet-beëdigde noodregering duidelijk dat een politieke junta onder leiding van Verhofstadt en de Koning dreigt te worden geïnstalleerd waardoor de wil van het volk, zoals deze bij de verkiezingen tot uiting kwam, niet langer zal worden uitgevoerd. Verschillende grondwetspecialisten stellen immers nu al dat men zich aldus buiten de grondwettelijke geplogenheden stelt.
Het Vlaams Parlement en de Vlaamse Regering moeten het voortouw nemen in het streven naar een staatshervorming die naam waardig en de Franstaligen via een soevereiniteitsverklaring met de gerechtvaardigde Vlaamse eisen confronteren. Willen zij deze niet aanvaarden, dan moet Vlaanderen uit de Belgische federatie treden!
De teerling is geworpen! Het verleden ligt achter ons en de toekomst, onze toekomst, Vlaanderens toekomst in Europa en de wereld, roept.
Binnen België zijn de noodzakelijke fundamentele en onomkeerbare veranderingen niet mogelijk gebleken. Dat hebben 177 dagen van aanslepende discussies en 177 jaren van groeiende aversie aangetoond. De gerontocratie die terug wil naar het Belgique de papa dobbert op een schip zonder zeilen met zware averij en slinkend proviand.
Het wordt tijd dat Vlaanderen en Wallonië zelfstandig surfen naar welvaart en ontwikkeling.
Pro Flandria roept daarom de Vlaamse en Waalse verenigingen en partijen op om ieder in hun gewest een Staten-Generaal bij elkaar te roepen ter bespreking en bepaling van de nieuwe staatstructuren en ieder op zijn gebied, ieder in zijn gewest de toekomst voor te bereiden. Het Belgische carcan en immobilisme moeten doorbroken worden.
In Vlaanderen is de oproep uit 2005 van Erik Defoort tot Godsvrede actueler dan ooit! Inderdaad: als het om de natie gaat zijn we één. Over de sociale en ideologische grenzen heen moeten de contouren van het nieuwe Vlaanderen getekend worden.
De gewesten moeten met elkaar de boedelscheiding bespreken en klaar staan voor elkaar waar hulp en solidariteit nodig is. Op korte termijn moet een Flandria pro Wallonia plan het ineffectieve Marshall plan vervangen.
Wallonië zal met Vlaamse hulp de moeilijke overgang maken van verarmde regio in België naar nieuwe groeipool in Europa en eerste onder Vlaanderens buren.
Een comité van experts moet de Europese en internationale instellingen contacteren, informeren en overtuigen dat de boedelscheiding van België de start is van een nieuwe Europese dynamiek. Een symbool van de democratische kracht van de volkeren van Europa. Wij kunnen hun due diligence onderzoek moeiteloos aan.
Voorzitters, bestuursleden en leden van verenigingen en organisaties. Vlamingen uit alle dorpen en steden meld u, organiseer u, uit u!
Samen bouwen we de toekomst. Onze toekomst, uw toekomst.
Voor Pro Flandria (beginselverklaring vanHet Vlaamse netwerk van ondernemers, academici, mediamensen, sociale en culturele werkers)
Jan van Malderen
Voorzitter
Verspreid deze oproep en steun en reageer op proflandria@telenet.be
Secretariaat: Honegemstraat 135, 9420 Erpe-Mere. Rek. nr. 068-2367884-44
Zielige gatlikker van de waalse baronie en hun achterlijke koninklijke poppenkast zal de kopstukken van de verschillende partijen afrekenen op hun r(l)oyale houding tegenover la belziek à papa.
De cd- en koranverkoper, waar soms wat wc-papier aan hangt, schrijft: De Vlamingen rond de tafel moeten duidelijk maken dat het voorbestaan van België niet ter discussie wordt gesteld. Een separatistisch avontuur is geen optie. En wat verder: Want daar komt het nu in deze crisis meer dan ooit op aan: politici in het noorden en in het zuiden, in de regering én in de oppositie, die het belang van het land en de burgers boven hun eigen- en partijbelang plaatsen. Daarop zal ook deze krant de kopstukken van de verschillende partijen afrekenen.(ook? Heeft hij afgesproken met zijn vriendjes van Le Soir misschien?)
Hier verraadt de marktkramer zich ten eerste als een staatsnationalist, wat vooral weggelegd is voor socialisten en communisten, anders had hij geschreven die het belang van de burgers van dit land . Voor heren die zowat dagelijks in pluche salons en andere establishmenten flaneren komen de burgers slechts op de tweede plaats. (ondertussen al een mooi subsidiedossierke bij Boer Sois of den Blèter ingediend?)
Een logisch gevolg is dan dat dit heerschap gruwt van een zelfstandig Vlaanderen. In het belang van de Vlaamse bevolking? Wat dacht u? In het belang van het land natuurlijk, met zijn vele ruiven, grabbelpasjes en duistere al of niet koninklijke kamers. (uw lintje ligt alvast al klaar)
Er staat vandaag een poll op uw krant die weer eens aantoont hoe betrouwbaar uw gazet is. U bent de mogelijkheid die het Vlaams Belang voorstelt vergeten. Gelukkig zijn er ook nog anderen, al is dit m.i. eerder te wijten aan onoplettendheid, die deze keuze wel voorstellen aan hun lezers.
Dit was het resultaat vanmorgen rond 8 uur.
Beide kranten vermelden echter niet het aantal stemmers. Toch wel duidelijk waar de voorkeur van de overgrote deelnemers naar uit gaat. Pijnlijk?
Nu de crisis ernstig wordt is het blijkbaar te gevaarlijk om de meest radicaal Vlaamse partij nog aan bod te laten komen, dus graag enkele beschouwingen via het internet.
1. CDH : Door afwisselend de aandacht te concentreren op de rudimentaire Leterme-nota van vorige maandag en op de drie Leterme-slotvragen van vorige vrijdag, proberen CD&V en CDH elkaar de schuld te geven van de mislukking. Maar zelfs indien men zoals Milquet doet - die rudimentaire nota van vorige maandag als een werkbaar en dus niet nog verder te onderhandelen document zou beschouwen, kan men over het algemeen wel stellen dat de hoofdlijn in de Leterme-formatie klaar en duidelijk een CDH te zien gaf die negerend wat er in Vlaanderen uit de bus was gekomen en met een extreem Eigen Volk Eerst standpunt zes maanden lang de onderhandelingen heeft platgepraat tot iedereen er gek van werd. Kafkaiaans, noemde Van Deurzen het. Wat men bij de oranje en blauwe partijen af en toe kon beluisteren was dat Milquet (en zij niet alleen, zij beschikte over een batterij van CDH saboteurs) van de gesprekken telkens weer een chaotische brol van woorden en wartaal maakte, een intellectueel bordeel, een orgie van hersenspinsels en bedenksels. Mensen die aan de gesprekken met de CDH meededen hadden het surrealistische gevoel dat ze met Marsmannetjes- en vrouwtjes aan tafel zaten, minstens met mensen van een andere planeet.
2. België is Franstalig : We zijn zeker op een historisch punt beland. België als bestuursniveau is nu duidelijk ontmaskerd als een Franstalige aangelegenheid. Dat wordt zichtbaar als men de extremen beschouwt. In Vlaanderen staan die in minimale of maximale mate voor een autonoom Vlaanderen. Aan Franstalige kant staan die voor Belgische eenheid.
3. Verhofstadt : Aan Franstalige kant wordt nu openlijk gepleit voor de terugkeer van Guy Verhofstadt. Dit zegt wel genoeg. Verhofstadt, man van het verleden en weggestemd door de Vlamingen, was acht jaar lang de chouchou van Franstalig België omdat hij alle Vlaamse eisen systematisch in de diepvrieskast stopte. Deze formatie heeft voor iedereen nu duidelijk gemaakt dat autonomie verwerven in zaken die nochtans voor Vlaamse mensen dringend en essentieel zijn, schier onmogelijk is geworden. De veel te moeizame en onvoldoende stappen en vooral de veel te trage timing van dit proces van staatshervorming tonen aan dat men tegen de Vlaamse kiezers moet ingaan om België te kunnen besturen. Vlot Belgische regeringen vormen was het handelsmerk van Verhofstadt. Wel legde hij het Vlaamse autonomie-proces stil, plooide naar Franstalige desiderata en deemsterde weg in een bijwijlen kinderachtig neo-Belgicisme. Eerste minister willen worden betekent bereid zijn om zichzelf zoals CVP en nadien VLD - kapot te regeren want daarvoor moet het democratisch gegeven van de wens der Vlaamse kiezers gefnuikt worden. Verhofstadt ligt aan de basis van Letermes moeilijkheden want Franstaligen zijn verslaafd geraakt aan Verhofstadts status quo.
4. Een nieuwe generatie in de CD&V : Slechts figuren die niets te verliezen hebben zoals Dehaene of Eyskens grijpen terug naar de vroegere rol die de CVP speelde als redder van het Belgische vaderland. Ik schets het hier niet voor de eerste keer. De jongeren hebben een woestijntocht achter zich die gekenmerkt werd door liberale beschimpingen over de tijd toen de CVP het landsbestuur stutte . Ze zijn bespot en in zekere zin vernederd tijdens die acht jaar paars. Onderweg kregen ze ook nog eens een lang mes tot aan het lemmet in de rug geploft vanwege de CDH bij de Lambermont- manoeuvres van Guy Verhofstadt. Een zekere verbittering kenmerkt de CD&V. Ze is langs alle kanten verraden. En ze heeft zich slechts uit het dal kunnen trekken, niet door de oude recepten van tot iedere prijs het land redden boven te halen, maar door verandering en Vlaamse autonomie te beloven. Ze hebben niet te veel beloofd, maar wellicht eerder te weinig. Zelfs dat weinige wordt echter niet meer begrepen, niet meer aanvaard.
5. Belvedere : Ik heb zaterdag nog eens aandachtig in de media de behandeling opgemerkt die Leterme vanwege het Hof heeft te slikken gekregen. Reeds verscheidene keren is zelfs op cruciale momenten - Leterme op amper twintig minuten tijd terug op straat gezet door Albert I van Saksen Coburg. Leterme wordt er nauwelijks beter ontvangen dan een hond. In ieder geval is er een sterk contrast met de manier waarop en de égards waarmee Didier Reynders er soms met diner sinds de verkiezingen wordt en werd ontvangen. Ik ga hier niet op basis van voorbeelden dit fenomeen analyseren : iemand zou daar maar eens een grondige studie aan moeten wijden. Ik ben echter zeker dat die zou uitwijzen wat ik aanvoel : Leterme ligt niet goed bij Coburg en Coburg laat hem dat ook ondubbelzinnig voelen. Wat dat betreft heeft het Hof zich geschaard achter de campagne die sinds de verkiezingen in Franstalig België is gevoerd tegen de persoon van Yves Leterme. Het Hof en Franstalig België staan aan dezelfde kant. Yves Leterme is voor hen onbetrouwbaar. Men zou er liefst hebben dat de CD&V (zoals destijds met Tindemans gebeurde op bevel van de oudere broer van Albert) Leterme zou vervangen door een voor hen aanvaardbare figuur. En om dat aan de CVD&V duidelijk te maken zij ze bereid zeer ver tot op het randje van de onbeleefdheid - te gaan. Overigens is het meer dan opmerkelijk dat nagenoeg iedere Franstalige politicus steeds maar opnieuw wanneer hen gevraagd wordt wat er te doen staat - naar de Koning verwijst waarmee ze in feite willen zeggen dat Franstalig België beslist wat er gebeurt en het instituut van de monarchie misbruikt om dat zonder dat ze zich tegenover Vlaanderen nog hoeven te verantwoorden - door te drukken.
6. Les problèmes des citoyens : De stelling is ondertussen bekend. Er zijn de communautaire problemen enerzijds en de reële problemen anderzijds. Communautaire problemen zijn irreële problemen, uitgevonden en opgeklopt door extremisten. Een steeds weerkerend refrein in Franstalig België al sinds geruime tijd. Aan Vlaamse kant overgenomen door de paarse partijen Spa en VLD. Logisch ook want zij gingen naar de kiezer met een weinig Vlaams programma. Zij weten uit hun ervaring van de afgelopen acht jaar, dat er met de Franstaligen eigenlijk geen land meer te bezeilen valt tenzij je als Vlaamse partij de Belgische verhoudingen uit je geheugen en vooral uit je geweten wist, doet alsof ze niet bestaan en zelfs hier en daar neo-Belgicisme bedrijft rond herfederalisering van bevoegdheden, federale kieskring, paritaire Senaat en dies meer. In feite is deze Franstalige uitvinding een vlucht voor de realiteit. Zij wortelt in de gedachte dat alles ok is zoals het nu is , wat in Franstalig België nog waar is ook. Franstalig België heeft het institutioneel nog nooit zo goed gehad als nu. Decadent en pervers is deze redenering enkel in hoofde van Vlaamse vertegenwoordigers, die de vorming van een Belgische regering noodzakelijker achten dan het dienen van de belangen van hun Vlaamse kiezers. En die - paradoxaal genoeg zeggen dat te dat doen om de echte problemen van de mensen op te lossen. Zij zien niet in dat met rasse schreden de historische tweesprong nadert waar zal moeten beslist worden of en waarom België de problemen beter kan oplossen dan Vlaanderen het zou kunnen.
7. Belgiës meerwaarde : Dus hoor je nu op de Franstalige debatten met smekende tremolos vragen om een formateur die in de eerste plaats soit Belge et fier de lêtre Sabine Laruelle vond dat Verhofstadt een geschikte figuur is. Een aandoenlijke expressie van heimwee Maar voor het overige ziet men met een dergelijke scenario - enkel Franstalige politici in aanmerking komen voor deze rol Ook zeer nuttig was de stelling dat politici duidelijk zouden moeten zeggen of zij nog een meerwaarde zien in België Ook die wending in de debatten wijst erop : de slotfase komt naderbij
8. Territorialisme : Op vraag van een kijker sprak Monsieur-Non-in-de-mouw-van-Reynders, de genaamde Maingain zich zondag uit voor een grotere aandacht van Franstalig België voor de notie territorialiteit. Iemand had namelijk gevraagd of het niet dringend tijd werd om een corridor tot stand te brengen met Wallonië. Waarop Maingain plots zijn klassieke rol van verdediger van de periferie verliet en in de jas van de Waalse strateeg, bepleitte dat het dossier Brussel Halle Vilvoorde en de rechten van de Franstaligen aldaar zou gebruikt worden voor de grenskwestie tussen Vlaanderen en Wallonië. Franstaligen moeten meer aandacht hebben voor grondgebied in die zaak want de corridor moet de verbinding van Brussel met Wallonië worden in de toekomst. Ik verwijs hier naar mijn pleidooi van enkele weken geleden voor meer Vlaams strategisch inzicht in deze.
9. Nieuwe verkiezingen : De afgelopen week hoorde men in de Wetstraat steeds meer dat de Vlaamse partijen zich opmaken voor nieuwe verkiezingen. Ik denk dat de in deze botergeile Jean Marie Dedecker wat al te vlug de bezwaren inzake Brussel Halle Vilvoorde van tafel veegde. Doen alsof de splitsing van BHV niet nodig is maakt nog altijd in de kering minstens vier zetels uit voor de Vlamingen, wat wellicht Dedecker niets kan schelen maar wat Vlaanderen in zijn geheel wel iets zou moeten kunnen schelen. De oplossing om nadien in het Parlement de onwettige verkiezingen wettig te verklaren is voor het Vlaams Belang in ieder geval onaanvaardbaar. De speculaties over de uitslag van die verkiezingen circuleren nu al volop. Zeker is dat die verkiezingen een acceleratie van het debat over de toekomst van Vlaanderen zullen geven.
Naar mijn oordeel is een groot deel van de politieke problemen die zich nu voordoen terug te voeren tot een gebrek aan duidelijkheid langs Vlaamse kant. Niet te veel Vlaamsheid was het probleem maar juist te weinig Vlaamsheid. Er werd niet duidelijk genoeg gezegd waar het op stond. Debatten en campagnes lieten te veel vaagheid bestaan. Zelfs De Wever en Leterme gingen met relatief softe en dubbelzinnige boodschappen op pad, omdat zij meenden hun potentiële regerings-partners niet voor het hoofd te mogen stoten. Dat is een grove misrekening gebleken want langs de overkant werd de vaagheid aanzien als een signaal dat de CD&V in ruil voor de 16 wel zou bijdraaien. Er wordt daar niets meer aanvaard. Het status quo is absoluut en de vaagheid van het kartel heeft dus alleen een averechts effect gehad. De Wever moet inzien dat het Wallonië van vandaag en ook het Vlaanderen van vandaag op de evolutielijn naar een historisch onvermijdelijk einde van dit staatsverband in wezen al veel verder staan dan hijzelf schijnbaar veronderstelde toen hij in de campagne en tijdens de formatie relatief gematigd bleef teneinde de Franstaligen niet te bruuskeren. Vlaanderen en Wallonië zijn twee doven die naar elkaar staan te brullen. Het is te laat om nog binnen België een goede oplossing te vinden. Wat een ironie overigens dat De Wever nu juist als de baarlijke duivel wordt voorgesteld, terwijl hij door een historisch toeval minstens tijdelijk meer potentieel in zich heeft om juist Belgiës laatste kans te kunnen zijn.
Als de inzet van vervroegde verkiezingen zal moeten bepaald worden dan blijft onze Vlaams Belang invalshoek klaar en helder die van de afgelopen 30 jaar : stop die komedie, stop het tijdverlies. En voor het overige, de woorden van Wilfried Martens indachtig op de avond van 24 november 1991 : Niemand kan Vlaamser zijn dan het Vlaams Belang.
Het VTM-nieuws: Het is nog altijd windstil op het paleis.
Ondanks alle ajuinen lijkt het dus logisch dat Albert er zo opgeblazen bij loopt.
De commerciële zender wordt echter langs allerlei achterpoortjes "gesponsord" met belastingsgeld, met dank aan o.a. Wilde Weldoener Bert den Blèter en "naïeve" Boer Soit, dat zelfs deze zender het vaak "nog beter" doet dan de officiëel overgesubsidieerde regimezender.
Wat krijgt de argeloze nieuwskijker bij de VTM voorgeschoteld? Leve belziek en een beschuldiging naar de "Vlaamse" partijen.
"Gelukkig" wordt het nieuws dan afgelost met "nieuws" over een of andere erotica-beurs wat, gezien de besteedde tijd, zowaar belangrijker lijkt dan al het overige nieuws samen.
Morgen op de frontpagina in de "kwaliteitskranten"?
Niet dat buitenlandse politiek mij niet interesseert maar ik heb het al moeilijk genoeg om de kuiperijen in eigen land te volgen. Toch eventjes tussendoor een blik op de verkiezingen in Rusland.
Men vertrouwt, met recht en reden meen ik, Poetin voor geen haar en bijgevolg worden er vanuit internationale (de rode internationale?) hoek "waarnemers" naar de verkiezingslokalen in Rusland gestuurd.
Tot mijn verbazing liep daar ook een rode vette bloedkwab rond. De man die in eigen land zijn eigen volk verloochent en er alles aan doet om de democratie de nek om te wringen. De man die niet beschaamd is om te stellen dat er nog meer allochtonen zijn land moeten overspoelen. De man die het tot een van zijn grootste daden acht om een politieke tegenstrever te liquideren. De man die er prat op gaat, samen met de Vlaminghatende francofonen, het Vlaams Belang droog te leggen.
Juist, de afzichtelijke moddervette groene brilgifkikker van Spriet.
Dat zijn smerige buur en uitroker uit Oostende er ook niet rondliep verwonderd mij wel.
Mijn sneer naar de Kempense mandatarissen n.a.v. hun open brief aan hun voorzitter, bevat nog meer pijnlijke waarheid dan ik kon vermoeden. Ik besloot toen als volgt: "WIJ, TSJEVEN, ZIJN ER NIET VOOR HET VOLK MAAR VOOR ONZE EIGEN PARTIJ. EIGEN POSTJES EERST."
Dat wordt vandaag bevestigd met volgende stelling die "het kartel" de wereld instuurt: "Kartel stapt niet in een regering zonder Leterme als premier".
EIGEN POSTJES EERST,dus. Geef mij dan maar de slogan EIGEN VOLK EERST.
Als het "het kartel" werkelijk om te doen is om "een staatshervorming te bekomen die noodzakelijk is om de toekomst van de bevolking veilig te stellen" dan zou "het kartel" niet verlegen zitten WIE de 16 bestuurt maar HOE die 16 wordt bestuurd.
Uiteindelijk stel ik vast dat DIT niet hun bekommernis is.
Beste vrienden van de N-VA, denk hier eens goed over na.
Kameraden profiteurs, zakkenvullers en middeleeuwse vrienden,
De racistische fascisten van het Vlaams Belang trekken weer eens ten strijde tegen uw vakbond. Uw vakbond kameraden, die zoals het een echte patriot betaamt, steeds zijn financiën zo ondoorzichtig mogelijk heeft gehouden om u kameraden te dienen.
Alles voor de werkmens. Daarom beheren wij ook miljarden in het buitenland om steeds paraat te staan in de strijd tegen de werkgever en de democratie.
Solidariteit is voor ons kameraden geen ijdel woord. Uiteraard als wij zelf de prijs daarvoor niet hoeven te betalen.
Daarom besliste uw vakbond, met goedkeuring van hogerhand, solidariteit met uw vakbond op te leggen aan niet-gesyndiceerden. Zij betalen immers geen bijdrage en uw vakbond kan nooit genoeg geld hebben.
De egoïstische separatisten van het Vlaams Belang willen die solidariteit nu afschaffen! De miljarden die wij in al die jaren achterover hebben gedrukt willen zij van ons afnemen. Dat nemen wij niet en daarom roepen wij iedereen op die het hart op de juiste plaats draagt, links dus, op 15 december te komen betogen in Brussel. Voor onze delegees voorzien wij een recuperatiedag op kosten van den smeerlap, den boas dus.
Allen daarheen!
Dit onland waarin we leven is het enige land ter wereld waar de vakbonden vetgemest worden door de staat, geen rechtspersoonlijkheid hebben en werkloosheids- en andere uitkeringen uitbetalen, zelfs aan niet-leden in het geval van de Fonsen voor Bestaanszekerheid.
Hier de advertentie die vandaag in De Zondag staat. Hier meer informatie over de wanpraktijken van de vakbonden.
N.a.v. de hoofddoekenrel die maandag in Gent uitbrak verschenen praktisch gans de week in De Standaard een meer dan behoorlijk aantal vrije tribunes . Ze gingen van de meest uiteenlopende auteurs uit. Van Jean-Marie Dedecker tot Meryem Kaçar, gemeenteraadslid van Groen! in Gent die er zelfs twee verschillende mocht brengen. Alleen Eddy Wally en Goedele Liekens ontbraken. Wat niet mocht verschijnen was de vrije tribune die ik indiende in mijn hoedanigheid van voorzitter van de Vlaams Belang gemeenteraadsfractie in Gent. Iedereen is het er nochtans over eens dat het gestemde gemeenteraadsbesluit er slechts is gekomen nadat het Vlaams Belang hierop al maanden lang had aangedrongen. Ik kan dan ook niet anders doen dan u langs deze weg deze verboden vrije tribune aan te bieden.
Het Gentse hoofddoekenverbod: waarom?
Het klopt dat het Vlaams Belang al maandenlang aan het ijveren was voor het invoeren van een verbod voor Gentse stadsambtenaren om tijdens de diensturen een islamitische hoofddoek te dragen.
Toen wij einde 2006 vernamen dat de Gentse paarse coalitie er geen bezwaar tegen had dat een aantal van de vrouwelijke stadsbedienden op deze wijze uiting gaven aan hun aanhankelijkheid t.o.v. de islam, besloten wij inderdaad ons hiertegen te verzetten.
Eerst en vooral omwille van het gelijkheidsprincipe. In de Arteveldestad werden immers in het aller-prilste begin van de jaren 90 de laatste kruisbeelden verwijderd die nog in een paar zalen van de stedelijke overheid aan de muren hingen. Sterker: in 1995 besloot het stadsbestuur de kruisbeelden van de lijkwagens te laten halen. Dit gebeurde allemaal in naam van de godsdienstige neutraliteit van het beleid en van de tolerantie. Voormalig burgemeester Gilbert Temmerman verklaarde in de gemeenteraad: Verdraagzaamheid betekent ook de afwezigheid van godsdienstige symbolen te kunnen aanvaarden.
Er waren volgens ons ook voor de werkgever die de stad Gent is, een aantal praktische bezwaren tegen het tolereren van de hoofddoek. Tussen de moslimvrouwen die hem willen dragen zijn er een aantal die op basis van dezelfde religieuze motivering niet alleen weigeren de hand van een man te schudden, maar ook weigeren te werken in een kantoorruimte die ze met mensen van het andere geslacht moeten delen. Wie het ene tolereert, kan het andere logischerwijze moeilijk verbieden.
Het is bovendien zo dat voor iedereen de lat gelijk moet liggen. Hoe zou de Gentse stedelijke administratie er uit zien wanneer de ene er met een islamitische hoofddoek zou rondlopen, de andere met een groot kruis op de buik en een derde getooid met een boeddhistisch rad? En dan hebben we het nog niet over het feit dat wat voor de godsdienst mag, ook voor filosofische of politieke overtuigingen moet mogelijk zijn, zoals bijvoorbeeld een trui met een toorts of een t-shirt met de eigen volk eerst-slogan.
Er is echter meer. In West-Europa wordt al zo lang geijverd voor scheiding tussen Kerk en Staat (ook al vÓÓr de Franse Revolutie zich hiervoor ging inzetten) dat wij de bekommernis voor een seculier beleid als het ware in onze genen meedragen. Dit geldt zelfs voor mensen die overtuigde christenen zijn. Ik ken er geen enkele die nog pleit voor het heropbouwen van de politieke macht van kerken. Hoe het men ook draait of keert, het toepassen van het zogenaamd actief pluralisme komt er op neer dat een of meer godsdienstige overtuigingen opnieuw met het beleid vermengd worden. Als zoiets gebeurt, komt de theocratie ongetwijfeld om de hoek kijken. Dat de islam hiervoor meer dan gevoelig is, blijkt jammer genoeg uit de realiteit. De meeste islamitische landen hebben immers een wetgeving die op zijn minst gedeeltelijk op de voorschriften van de koran steunt. Als het al niet de sharia zelf is die wordt toegepast.
Theocratie is echter tegengesteld aan democratie en bijgevolg moeten we er over waken dat de scheiding tussen Kerk en Staat - of zo u wilt tussen godsdienst en staat - stevig overeind blijft. Laat het ons dus maar houden bij het principe dat er een absolute godsdienstvrijheid moet zijn voor iedereen, maar dat bij ons het beleid op religieus vlak strikt neutraal moet blijven. Iedereen zal er wel bij varen.
BELGA, 28 november. In Kemzeke werd op een dak van een hangar een Belgische vlag van 5.OOO m2 uitgespreid. Het gaat om een project van kunstenaar Frans Van Praet.
Tegenwoordig wordt alle gepruts project genoemd, en elke dader kunstenaar.
Hij doet niet aan politiek: de vlag is geen antwoord op de politieke crisis; maar alle goede kunst moet de mensen doen nadenken. Waarom kiest hij dan de vlag van België, die, zelfs in normale omstandigheden, met politiek samenhangt, zoals elke landsvlag? Om de mensen te doen nadenken? O ja, waarover? Politiek natuurlijk!
Waarom geeft hij niet toe dat hij naar een Belgische subsidie hengelt, of ze al heeft opgestreken?
Ik heb enkele seconden nagedacht. We hebben te doen met een subsidiezuchtige Belgische kunstenaar (dit laatste in de moderne betekenis van een knutselaar die ook ideeën heeft).
- O -
Daniel Cohn-Bendit heeft in een gesprek met de Waalse krant Le Soir over de splitsingskoorts waaraan België lijdt door de schuld van de Vlamingen, zijn visionaire ideeën uiteengezet. Hij doet kleinerend over ons land: Ce qui se passe chez vous est fou. [ ] Le poids de la Belgique en Europe est zéro. [ ] enz. De krant geeft toe, waarschijnlijk met pijn in het hart: Il renvoie donc Flamands et francophones dos à dos. En inderdaad, hij geeft Vlamingen en Walen er afwisselend van langs.
Maar desondanks is hij voor de Vlamingen en alle andere kleine landen van de Europese Unie een gevaarlijk personage. Hij is op zijn manier een unitarist, van een nog erger soort dan het Belgische specimen: hij wil alle twistpunten laten oplossen door Europa. Hij heeft het over Ces menus dans les restaurants de Hal où les plats sont annoncés en néerlandais et en anglais, mais où le français est interdit. Je ne comprends pas comment des actions ne sont pas menées devant la Cour européenne. Hij is niet de enige Europa-fanaat die zo redeneert. Een duidelijke waarschuwing voor de gevaren die ons bedreigen vanwege de breeddenkende, open geesten die de Europese regels en wetten opstellen.
- O -
Op een Waalse televisiezender hoorde ik een Waals politicus onlangs verklaren: Jaren geleden hebben we een cordon sanitaire tegen het Vlaams Blok ingesteld. Het middel werkt. We moeten er aan denken het ook tegen de N-VA te gebruiken. (Het ging natuurlijk over de koppige weerstand van Bart de Wever tegen het op de lange baan schuiven van de besprekingen over de staatshervorming). Iedereen heeft dat zien aankomen. Telkens ik BdW hoorde verklaren wat een onberispelijke democraat hij is (Ik ben ook tegen het VB, en andere bewijzen van goed gedrag), wenste ik dat ik hem kon zeggen: Wacht maar, beste vriend, binnenkort zit de N-VA ook in de strafkolonie. Probeer maar eens beter te doen dan de vroegere Volksunie en voet bij stuk te houden tegen de Walen/verwaalste en hun agenten in Vlaanderen, en het gedonderjaag zal losbarsten.. Hoe lang zal het duren voordat zijn partij doodverklaard wordt en haar kiezers in de praktijk hun stemrecht verliezen?
De Vlaamse collaborateurs zijn al aan het werk. Wilfried Martens en Mark Eyskens hebben BdW zelf alvast aangevallen (in het VTM-nieuws: zijn onredelijk gedrag maakt het voor Leterme onmogelijk federaal premier te worden; hij gijzelt de CD&V). Geen van beiden stelde een alternatieve werkwijze voor om de Vlaamse eisen binnen een redelijke termijn te verwezenlijken. Dat interesseert die trouwe vijanden van Vlaanderen, de laagvlieger Martens en de mooiprater Eyskens, in geen enkele mate. Ze houden van het gedrocht dat ze hebben helpen afwerken. Ze verdragen niet dat iemand het een gedrocht durft noemen en het wat aantrekkelijker wil maken. Iemand als BdW.
Tot nu toe houdt BdW stand. Ik wens hem dus geen kwaad toe. Maar laat hij in godsnaam beseffen waar zijn geestesgenoten zitten. Zijn vijanden zullen hem in elk geval in die hoek duwen.
Aan mijn eerste nogal straffe uitspraak kan Bush weinig doen. Het zit nu eenmaal in de genen én mogelijkheden van de Amerikanen om zowat overal ter wereld hun eigen grote gelijk goedschiks zoniet kwaadschiks op te leggen. War is business as usual as we say. Kunnen we het hen kwalijk nemen? Onze vrienden uit Wallonië, u weet wel dit vredelievend lapje grond bezuiden Vlaanderen, weten ook wat werkgelegenheid betekent als ze enkele duizenden minimis aan Nepal mogen leveren. Ter wille van de prille democratie wel te verstaan.
Mocht ik beter getalenteerd zijn, ik zou hier méér dan een boompje over kunnen opzetten.
Dat Busch laf, achterbaks en een gehaaid zakenman is, dat weet iedereen. Oh, ja, hij is ook nog politieker maar dat hij één grote schijtluis is, is voor mij nieuw.
In Annapolis heeft regisseur Busch een wansmakelijk stukje theater georganiseerd in de hoop de geschiedenisboekjes te halen met de zoveelste show voor een vredesproces in het Midden-Oosten. Buiten enkele borrelnootjes zal er niet veel te smikkelen vallen.
Letterlijk dan want er werd getoast met water en ice-thea want uit respect voor de moslims werd er geen alcohol geserveerd
Respect? Voor moslims??? Heu, waarom niet? Alhoewel ik weinig, om niet te zeggen geen, respect kan opbrengen voor een totalitaire middeleeuwse ideologie, die meer te maken heeft met maatschappelijk-politieke dan met godsdienstige waanzin.
Straks komt de AA-club nog protesteren omdat ik op een of ander feest alcohol schenk aan mijn genodigden terwijl ik nota bene zelf aan de fles ben, spuitwater wel te verstaan.
Dit gedrag heeft niks te maken met respect maar is een zuivere vorm van dhimmitude. Zou het voor de geëerde moslims misschien te lastig zijn om van de alcohol te blijven indien hen de kans werd geboden? Zo redeneren zij ook over de vrouwen: omdat zij hun wellust niet kunnen bedwingen moeten de vrouwen er maar bij lopen als gekarnavaleskiseerde nonnen.
Waar blijft het respect voor onze Westerse cultuur en beschaving vanwege de moslims?
Tange Martine, oeps een tikfoutje, die op de laatste verkiezingsavond, na de pandoering van de sossen, in de armen vloog van haar hoofdredacteur en het uithuilde ..wat moeten we nog allemaal doen om die rechtsen tegen te houden hoe kunnen we ze stoppen?..
Wel, zoals het de rode vriendjeszender betaamt, ze krijgt haar kans want de tang krijgt binnenkort haar eigen duidingsprogramma.
En wat durft die regimezender schaamteloos de wereld insturen: Het wordt een volledig nieuw programma van de VRT-nieuwsdienst dat niet de bedoeling heeft om een bestaand programma te vervangen.
Natuurlijk niet, onbeschofte flurken. Het zal net zoals zowat al hun programmas zoveel als mogelijk misbruikt worden om het profitariaat, de decadentie samen met hun clubje artiesten en de rode dictatuur te verheerlijken.
Wie komt er als eerste op de catwalk aan de beurt? Dolf Jansens of Madame sans gêne?
Weet je wat? Weet het mij te vertellen al er toch andere figuren in zullen paraderen dan die we gewoon zijn in Ter Zakken, de Stomste Show of de Kiekens van de Wetstraat enz.
Ik vermoed, de valse Tange kennende, dat de rode propaganda alleen nog een stukje geraffineerder zal zijn.
Alvast geen succes toegewenst, gij walgelijk rood schepsel.
Onze minister van zwart-geld-verbranding heeft het weer fijn uitgedokterd. Werkingskosten per school worden voortaan gesplitst.
1) Alle scholen krijgen een evenredig vast gedeelte, afhankelijk van het aantal leerlingen.
2) Het variabele gedeelte: dit wordt bepaald door vier factoren
a) het opleidingsniveau van de moeder
b) het gezinsinkomen
c) de taal die thuis gesproken wordt
d) de buurt waar de leerling woont
Dit noemt Vandenbroucke rechtvaardig.
a) Ik vraag me af wat in hemelsnaam het opleidingsniveau van de moeder er mee te maken heeft. Zijn kinderen van de ene moeder dan meer waard dan van de andere?
b) Scholen krijgen meer als ze leerlingen hebben waarvan de ouders een kleiner inkomen hebben. Is dat geen discriminatie die kan leiden tot verpaupering van sommige scholen, alleen maar om meer werkingsgeld binnen te halen? Ware het dan niet beter om die ouders een beetje geld toe te stoppen voor de opleiding van hun kinderen te bekostigen.
c) Ik mag toch veronderstellen dat leerlingen waar thuis geen enkel der Belgische landstalen gesproken wordt geen voorrang krijgen op onze jongeren!
d) Wat heeft dat er nu in hemelsnaam mee te maken waar een leerling woont.
Scholen met veel 'kansarme' leerlingen zullen veel meer werkinsgelden krijgen. Hierdoor wil hij meer vreemdelingen in de bijna volledig autochtone scholen. Zoals hij het zelf formuleert: op enkele 'witte' scholen na zullen ze allemaal geld bijkrijgen.
Als men al deze maatregelen leest weet men best waar hij naartoe wil.
Deze blog is van en voor Vlaamsnationalisten.
Links crapuul, belgicisten, lapzwansen en andere onnozelaars krijgen hier een stamp onder hun derrière en worden simpelweg de deur gewezen.
Hebt u inspiratie, enigszins talent of gewoon goesting? Stuur uw tekst door ik plaats hem dan met uw naam of schuilnaam op de blog. Graag uw naam, adresgegevens en telefoon vermelden. Deze gegevens, tenzij u het anders wenst, blijven strikt vertrouwelijk en worden aan niemand doorgegeven. Laat u maar eens goed gaan.
