Een uniek boek over Vlaamse toondichters, samengesteld door mevrouw Flavie Roquet en uitgegeven door Roularta. Een lexicon met biografieën, oeuvre en bibliografie van Vlaamse componisten geboren na 1800.

Voor de eerste keer in de muziekgeschiedenis van Vlaanderen verschijnt er een lexicon met biografieën, opuslijsten en gerichte bibliografie van meer dan 2000 - tweeduizend!! - componisten in Vlaanderen geboren sinds 1800: een uniek naslagwerk dat snel een standaardwerk zal worden voor ieder die met muziek is begaan, die geïnteresseerd is in lokale geschiedenis en familiekunde. Meer dan 2000 bekende en onbekende componisten en hun werken in een mooi uitgegeven boek. Dat er meer dan 2000 mensen hun plaats verdienen in dit boek is op zich al relevant: de 19de eeuw (waarvan nog steeds gezegd wordt dat deze weinig opleverde voor de muziekproductie in Vlaanderen) blijkt veel boeiender te zijn dan het beeld dat we er ons over gevormd hebben. De 20ste eeuw heeft zoveel talent voortgebracht dat eveneens dreigt vergeten te raken. Kortom, het muzikale erfgoed van Vlaanderen in één lijvig opus summum.

Het boek wordt voor het culturele veld, en voor de muzieksector in het bijzonder een ware ontdekkingstocht en een standaardwerk waaruit veel verder muziekonderzoek kan voortvloeien.

Ladies and gentlemen, this is the captain speaking.
Firstly, I'd like to thank you for choosing to fly Mandarin Airlines.
As we taxi out to the runway please make yourself comfortable...and for those of you sitting on the right side of the plane...please look to your LEFT!

Drie Belgen en drie Nederlanders gaan samen met de trein op stap.
De drie Nederlanders kopen elk een ticket aan het loket.
De drie Belgen kopen samen maar één ticket. De Nederlanders zijn verwonderd: "hoe gaan jullie dàt doen"? "Dat zul je wel zien" zeggen de Belgen.
Op de trein begint de controleur aan zijn ronde en de drie Belgen gaan samen op één toilet.
De conducteur controleert de kaartjes van de Nederlanders, alles ok.
Hij komt bij het toilet, klopt op de deur en de Belgen schuiven hun ticket onder de deur.
De conducteur controleert het ticket, zegt "ok." en schuift het terug onder de deur.
De volgende dag nemen ze allen terug de trein.
De drie Nederlanders kopen samen maar één ticket. De drie Belgen kopen er geen.
De Nederlanders zijn nog meer verwonderd: "HOE gaan jullie DAT doen"?
 "Dat zul je wel zien" zeggen de Belgen.
Op de trein begint de controleur aan zijn ronde en de drie Nederlanders gaan samen op één toilet. De drie Belgen gaan ook samen op één toilet; maar de laatste Belg klopt eerst op de deur van het toilet van de Nederlanders.
De Nederlanders schuiven hun ticket onder de deur.................

Gisteren onze laatste repetitie gehad voor het Kerstconcert van de academie.

Het thema is liederen over eten en drinken zingen
- Tourdion - Quand je bois du vin clairet
- Carl Orff - In taberna
- Laïs - De wijn
- Johan Verminnen - In de Rue des Bouchers


Samenzang is een verplicht onderdeel van de AMV.
Er worden 2 concerten georganiseerd over het schooljaar, een kerst- en een jazz-concert.
De liederen worden 4 - stemmig gezongen zijnde tenoren, bassen, alten en sopranen.

Ik ben een sopraantje
Als kind zong ik ook al graag, ik zong de zondagsmis in het kerkoor. Maar dan jaren niks meer en nu sedert de academie dus terug moeten zingen en das niet van de poes....
Hopelijk kan het publiek genieten...we zullen zien
Ik hou jullie nog op de hoogte

Ik geef je hier een rode roos
zo'n simpele gift doet meer dan wij denken in de kilte om ons heen.

Op een goede dag liep Gaston over de markt in Turnhout,
toen hij plotseling z'n maat Camile zag rijden  met een Harley,zo goed als nieuw.

Hij herkende de  Harley, die was van Lieve.
Camile stopte bij Gaston met een grote grijns op z'n gezicht.
"Allee, Camile, hoe komt gij aan die Harley?"
"Die heeft Lieve aan mij gegeven", antwoordde Gaston.
"Aan u gegeven?? Ik weet dat ze u gère ziet, maar een nieuwe Harley, da's toch wel straf!!"

"Awel Gaston, laat me u vertellen hoe dat komt: we reden samen met de Harley ergens op een landweg in nergenshuizen.
Plotsklaps zet Lieve de gasklep van de Harley open sjeest de bossen in.
Ze parkeerde de Harley, stapte af , deed al haar kleren uit en zei: "Camile,neemt wat ge wilt!"
Dus nam ik de Harley .....

"Camile, verdulleme, ge zijt 'ne slimme vent! Die kleren hadden u toch nooit gepast . !!!!"

Je ziet er zijn ook hele slimme Belgen!
 

Wat zie je in dit plaatje? Een oude vrouw of een jong meisje?

En waarom zouden we dat met z'n allen niet doen?

Minimalistisch, klassiek, ambient, hedendaags ...

Ludovico Einaudi's composities brengen je in vervoering

Als conservatoriumproduct week Einaudi pas eind de jaren '80 af van het klassieke pad en ging hij nieuwe inspiratie zoeken in populaire muziek.
Elementen daarvan last hij naadloos samen tot bloedmooie composities.

Om te luisteren en kippevel momenten te beleven op de foto klikken aub.... je kan gerust ondertussen verder blijven surfen en blijven luisteren naar hemelse muziek....tja, waar het hart van vol is ...

Wees blij met het leven, het duurt maar even.

Hoe begin je aan een blog...ook al zoiets die niet makkelijk is.
Sommige mensen hebben geen moeite met iets op papier te krabbelen (typen tegenwoordig) ik heb eerder een ferme aanloop nodig...
Ben altijd meer een luisterend oor (lezend oog) dan een babbelaarster.
Maar ja je moet toch ergens beginnen...en dit is mijn eerste poging daartoe.

Binnen enkele dagen stap ik op tram 5. (50 jaar dus) voor degene die het niet zouden gesnapt hebben.  Op tram 4 stappen was toen al moeilijk, maar naderhand toch terugkijkend op een mooi decenium. Op naar een volgende dus.

Waarom heb ik een blog onder de noemer 'Hobby' gekozen...om redenen dat ik hier toch een verscheidenheid wil en niet enkel maar muziek.
Muziek is trouwens een studie die ik volg aan de academie in Antwerpen. Nu zit ik in mijn derde jaar AMV met instrumentkeuze piano.
Dus begonnen op 48 jarige leeftijd.
Wat het er niet makkelijker opmaakt. Vooral het notenlezen is niet makkelijk onder de knie te krijgen omdat je snel en vooruit moet kunnen lezen. En juist die snelheid daar heb ik het moeilijk mee.
Ook stukken instuderen vergt een langere tijd dan de jongere medestudenten.
Maar als kind wou ik altijd al piano leren en het is er nooit van gekomen en nu is het een passie geworden en opgeven staat niet in mijn woordenboek.