Hennatatoeages kunnen een allergische reactie veroorzaken. In het ergste geval raak je nooit meer van je littekens af.
Als je een tatoeage wil, ga je beter niet over een nacht ijs, zo is de laatste weken pijnlijk duidelijk geworden. Ook met hennatatoeages moet je opletten, en dat is niet geweten.
Hennatatoeages worden aangebracht met een pasta, een mengeling van poeder uit de hennaplant en water. Na een twaalftal uur is de henna goed ingetrokken en mogen de korstjes opgedroogde pasta worden verwijderd. Zo blijft een bruinrode tekening achter op de huid. Na enkele weken verdwijnt die weer.
Helaas duiken er steeds meer allergische reacties op, wat blijvende gevolgen kan hebben. Meestal is het niet de henna zelf die huidproblemen veroorzaakt, maar wel de ingrediënten die worden toegevoegd om de henna donkerder tot zelfs zwart te maken. Gebruikt men hiervoor extracten van de indigoplant, dan is er meestal geen probleem. Maar vaak verkiezen tatoeëerders PPD (parafenyleendiamine), een goedkopere chemische stof die het kleurproces versnelt.
PPD kan een krachtige allergische reactie veroorzaken in 3 tot 15 procent van de gevallen, een soort laattijdig eczeem dat meestal na een tweetal weken optreedt, zegt Jan Tytgat, professor toxicologie aan de K.U.Leuven. Op de plaats van de tattoo krijg je dan jeuk, een lichte pijn of branderigheid, roodheid, zwellingen en eventueel blaren.
Meestal duurt het drie tot vier weken voor de letsels genezen zijn. En de huid kan tot een jaar lang verkleurd blijven, met zelfs kans op littekens voor het leven.
Bovendien kan een reactie op PPD de patiënt meteen ook overgevoelig maken voor bepaalde haar- en textielkleurstoffen, geneesmiddelen en zonnecrèmes.
Lees hier hoe je zelf kan checken of er PPD in henna zit.
Meer over tatoeages in het juli-nummer van Bodytalk (nu te koop in de krantenwinkel)
Door: Liselotte Ampe
Bron: Bodytalk - 23-06-2009
**********