Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
04-02-2013
De puppenkrant 04-02-2013
De puppenkrant 04-02-2013
Gisteren hadden we dus geen mogelijkheid om iets op de blogs te krijgen. Pas laat op de avond deden de servers van bloggen.be en het seniorennet het terug.
Ondertussen hadden we uit Roosteren van Lennaert en Cartouche een verhaal binnen gekregen waar we toch niet erg verrast door waren !Lennaert wordt groot en Cartouche gaat het geweten hebben. Nu heeft ons baasje gisteren namiddag een keurmeester ontmoet die erg tevreden was over Cartouches resultaat, zijnde onze eigenste Lucy. Hij vond het een heel mooi hondje met een prachtig gevormd hoofd. Dat gaat ze dan van geen vreemden hebben dacht ons baasje gelijk, Hera en Cartouche samen, dat moet toch mooi , gezond en goed karakter geven hadden wij zo gedacht.
En Lucy, waar we eergisteren nog mee op ringtraining zaten om er toch maar iets goed van af te brengen die liet zich van alle kanten bewonderen zoals het een dametje past ! En het woordgebruik is niet toevallig. Laten bekijken was niet aan de orde, het was B-E-W-O-N-D-E-R-E-N en niks minder !
En straks hebben we Drentenbezoek en deze avond hebben we Kibbels als logé voor vier dagen. Als dat geen behoorlijke berichten voor de puppenkrant gaat opleveren dan weten wij het ook niet meer .
Belle & co
Hier het bericht van Lennaert zoals we het in onze mailbox vonden.
Hallo familie,
Ik was toch wel nieuwsgierig naar de ringtraining van mijn 2 zusjes en broer en toen heb ik even met Lando gechat! . Volgens hem was het één groot drama! Hij mocht niet kijken naar zijn zusjes, ome Faes kon het tempo niet volgen, en laten aanraken door een vreemde persoon?! He, bah, afblijven! Hihihihihahahhhahah Whoeeeefaaaah. Het schijnt dat we na 6 jaar wat rustiger worden!
Ik weeg nu 32 kg en ben denk ik wel mooi aan de maat. Met papa Cartouche heb ik de laatste tijd toch wel vaker ruzie. Het zijn eigenlijk stoeipartijen maar het gaat er steeds harder aan toe. Met vechten wint hij nog wel maar als het tijd rennen is dan ga ik 2 x zo hard. Het is dan net alsof hij stilstaat zo snel ben ik.
Op de TV was vrijdag een liedjesconcours en er deed een groep mee die Kartoesj heette, en opeens ging het over de Bende van Cartouche Toen heb ik toch even mijn oortjes gespitst.
Behalve dat het weer niet meezit gaat alles zijn gangetje. Morgen gaat het vrouwtje ons eens grondig borstelen want de stofzuiger kan het niet meer aan. Papa moet op dieet. We hebben nu een andere brok en die is schijnbaar wat voedzamer, want hij is opeens een stuk dikker. Ik ook maar ik kan het hebben en hoef nog niet tof uit te zien voor de meiden. Die ouwe heer! Nog een pleziertje met Hadise, en hij gaat met pensioen. De baasjes hebben zich inmiddels ook gerealiseerd dat ze nog met al die nestjes en papa naar de fokdagen toe moeten. Hahhaha. Alles voor het ras zullen we dan maar zeggen en dan mag hij natuurlijk ook niet te dik zijn.
Geen
berichten van buitenaf vandaag, t baasje is een paardagen geleden een beetje
te gulzig geweest en nu is de voorraad berichten op.
Maar er is
genoeg nieuws hier ten huize om toch nog een puppenkrant de moeite te maken.
Gisteren,
nadat de baasjes terug waren van de begrafenis dienst van Marcel, onze overbuur
is het baasje nog naar een training met Lucy geweest met een rare naam die we
hier nog nooit hadden gehoord, ringtraining.
Dat kenden
we nog niet en het baasje heeft besloten om daar eens aan te gaan werken, de
hond voorbrengen op een keuring. Volgende maand gaan de baasjes van Lando en
Libre en wij naar de LOSH-dag van de Sint Hubertus vereniging in Houthalen.
Daar is dan een keurmeester aanwezig die de honden keurt op raseigenheid.
Daar
krijgen de honden een attest dat vertelt dat de honden voldoen aan de
eigenschappen van hun ras en dat St Hubertus toelating geeft om met die honden te
fokken volgens de stamboom procedure.
En nu gaan
we naar de ringtraining om Lucy , Lando en Libre voor te bereiden opdat ze zich
netjes zouden presenteren aan de keurmeester.
En dan
zijn we twee aan twee, eerst Heros en Hera en nadien Belle en Lucy een mooie
grote wandeling gaan maken. Het was te mooi om binnen te blijven was de mening van
het baasje en wij hebben daar netjes van geprofiteerd.
Wanneer
Belle en Lucy terug thuis kwamen wachtte hen een verrassing van formaat ! Nog
een Drentje er bij !? Want buiten Heros enHera was er nog een derde Drent in de
huiskamer aanwezig ! Hoe kon dat nu ?
Heel
eenvoudig, half deze week kregen de baasjes een telefoontje van Annemie van
Kibbels met de vraag of haar Kibbeltje nog eens een paar dagen mocht komen
logeren. Zijzelf moest weg voor het werk en ook Michel kon niet voor Kibbels
zorgen.
Nu was dat
nooit geen probleem bij ons,maar sinds Lucy de roedel hier heeft vergroot
wilden de baasjes toch wel even testen of het tussen Kibbels en Miss
Talibanteef wel goed zou klikken.
En het
klikte opperbest tussen die twee, dus vanaf maandagavond hebben we er hier weer
ééntje meer voor vier dagen. Nu maar hopen dat het een beetje behoorlijk weer
gaat worden zodat ze een deel van de dag buiten kunnen ravotten.
We kijken
eral naar uit want Kibbels is een heel
aangenaam hondje, dat naar hoe kan het ook anders, heel goed door één deur kan
met Heros, en nu dus ook met Lucy,die er eens een andere speelkameraad bij
krijgt.
We houden
jullie op de hoogte van het reilen en zeilen in de roedel + één vanaf dinsdag
morgenin de puppenkrant.
Twee jaar
zijn ze nu bijna, de pups uit Belles tweede en laatste nestje. En ook van
dit nestje krijgen we met de nodige regelmaat nog berichtjes.
Zo kregen
we gisteren een artikel van een behoorlijke lengte in onze mailbox.
Op een
bepaald moment gaat het over op wintersport gaan. Ook vorig jaar is Luna uit
Lesswood, Minderhout voor Vlamingen en Hollanders, met haar baasjes naar de
Tiroler bergen geweest. Zij is toen even voor ze vertrokken toen hier geweest
voor onderhoud van de haren tussen haar tenen. Maar zeker ook om met haar
prachtige snowboots te komen pronken. Voor hen die de moeite willen doen,
even in de historie terug scrollen naar 07 en 08-02-2012. Daar is fiere Luna te
zien met snowboots. Dit jaar gaan ze met zn viertjes op stap, de baaskies en
de hondjes Luna en de nieuwkomer Mirza een Golden Retriever die dit jaar als
herplaatser de roedel is komen aanvullen.
We hopen
dat de baasjes hun Kodakske mee hebben op reis en dat ze on,s uiteraard laten
meegenieten van de vakantie perikelen van hen en de hondjes .
Geniet van
de schrijfselen van Luna en voor de andere pups uit dat nest, laat jullie door
niks tegenhouden en vertel hier aan gans de www-wereld je fijne en minder fijne
belevenissen.
Belle
& co
Minderhouts nieuws
van Kyra-Luna, Luna voor de vrienden
Liefste
moe en al de rest,
Zoals de titel al laat vermoeden, ben ik bijna uit de lappenmand. IK begrijp
het woord ni direct maar uit de berichten die ik gelezen heb op het blog blijkt
dat een zetel te zijn. Want iedereen die in de lappenmand ligt, ligt eigenlijk
in de zetel als ik het goed begrijp met mijn jonge Drentenhersenen.
Zo ik ook dus.
In december moest ik me 10 dagen rustig houden, want dat hoort zo na een
'hysterectomie'. Dat is een moeilijk woord dat ik pas geleerd heb. Mijn baasjes
dachten al dat ik zielig kon kijken maar zielig kijken heeft nu een heel andere
dimensie gekregen.
Verleden week maandag moest ik om 9 uur bij Aline zijn. Wist ik veel wat er
ging gebeuren. Ik vond het al wel raar dat we zo super vroeg gingen wandelen
want dan is de geur van het wild nog vers en gaat mijn Drentenhart sneller
slaan. Dat van de baasjes gaat dan ook altijd sneller slaan, maar dat is dan
meestal van de grote schrik dat ik niet meer ga terugkomen. Zo ook dus maandag
want verstopt in de greppel zat aldaar een fazant te genieten van een rustig
moment. Hopelijk zat dat beest er al wat langer want ik moest weer zo nodig de 400 meter spurt gaan
trekken achter dat beest. Kevin en Jonathan zouden mij nooit ingehaald hebben.
Baasjes en Mirza dus nog veel minder. Jammer dat het beest ging vliegen en ik
het ook nog eens uit het oog verloor ... anders had Aline nog lang kunnen
wachten.
Dus net wat te laat bij Aline. Aline zo vernam ik lag ook al in de lappenmand
want die heeft een baby in haar buik maar wil maar niet ophouden met werken.
Dus heeft de mensendokter beslist dat Aline moet rusten. Het is te zeggen ...
ze doet al veel minder. Gelukkig voor mij was Sara er en nog een aardige nieuwe
meneer. Nadat ik was gewogen, kreeg ik een spuitje in de voorpoot en vanaf toen
werd de wereld echt maf. Baasjes veranderden in roze olifantjes, ik zag overal
regenbogen ... Baasjes zeggen dat ik in no-time skyhigh was. Wat er toen
allemaal gebeurd is, weet ik niet zo goed. Ik wou wel wakker blijven maar dat
ging niet zo goed maar ik heb - volgens Sara - gevochten als een leeuwin tegen
de slaap.
Toen ik wakker werd, lag ik in een bench in de living bij Aline en haar boxer.
Die boxer dacht me ook eens de les te komen spellen maar die wist nog niet goed
dat ik een pesthumeur had. Nadat mijn tandjes flikkerden en ik een zware grom
liet horen, heeft ze me gerust gelaten.
Rond 14 uur hoorde ik een bekend geluid. Ik kon mij vergissen maar nee hoor, de
auto van het baasje herken ik nu wel. ZO mottig als een krab ben ik uit de
bench gekropen en naar baasje gegaan. Op mijn buik een joekel van een pleister.
Ik hoorde Sara zeggen dat ik heel braaf geweest was (wat had je anders
verwacht) en dat ik een vechtertje was. Alles was goed verlopen en de wonde was
net iets langer omdat ze ineens mijn navelbreukje ook maar geholpen hadden.
Ik was toch blij dat baasje ondertussen ook geen olifantje meer was en gewoon
terug baasje.
Voorzichtig heeft baasje me toen opgetild en in de auto gezet (doet ze anders
nooit hoor) en ik moest veel rusten. Het is toen dat zielig kijken een andere
dimensie gekregen heeft. Elke keer als baasje recht stond uit de zetel, begon
ik wat te janken (ze noemen dat hier kozen - maar dat spreken ze nog anders
uit). Daarmee stopte ik pas als baasje weer ging zitten en baasje had gedacht
nog thuis wat te werken maar nee hoor...rustig met mij in de zetel was de
boodschap.
Mirza was heel lief voor me en is mijn knuffel uit mijn mand in de zetel komen
leggen. Ze was ook veel rustiger met spelen maar liet me vooral gerust.
Het is ook toen dat baasjes geleerd hebben dat 10 dagen in mensentaal,
eigenlijk 3 dagen in Drententaal zijn, want na 3 dagen wou ik terug hollen,
spelen, springen, ... En dat mocht nu net niet. Ze hebben al dat robbedoezen
(hollen, springen, spelen, ...) vervangen door kroelmomenten en ook dat laat ik
me gewoon over mij komen hoor.
Maar hoe je het ook draait of keert, Sara heeft het super gedaan en moeder
natuur heeft me in geen tijd laten beter worden, dus ben ik gewoon terug de
oude Luna met een paar dingetjes minder in mijn buik.
Ondertussen zijn we al een paar daagjes terug naar zee geweest, want dankzij de
Drentenwandeling hebben baasjes daar een leuke B&B ontdekt en dat betekent
dan weer voor ons lekker op reis en lopen op het strand. We zijn daar ook in
een poepchic restaurant gaan eten waar we ons weer voorbeeldig gedragen hebben.
Net zoals in 2011 is het hier terug nieuw. Mijn eerste sneeuw toen, werd nu de
eerste keer sneeuw met Mirza en ja mijn zus doet het super goed. Ze is even gek
van sneeuw dan ik... Niks eng of ik durf niet, nee hoor, gewoon rennen en gek
doen samen.
Het gaat ook super met Mirza's dieet, een ferm, slanke lijn zoals de mijne zal
ze misschien nooit ni krijgen maar met enige trots kan ik je al wel zeggen dat
ze ongeveer 8 kg
is afgevallen. Die brokken zijn dus echt wel super zenne. Misschien moet baasje
ook maar eens aan die brokken ...
Zo zie je maar dat hier alles zijn gangetje gaat. De skivakantie is het
verschiet en dan mag ik terug mijn hippe schoenen aan.
Mooie
opklaringen na de middag klonk het rond tien uur op de autoradio onderweg naar
de MokkAmour , waar onze baasjes vanmorgen
gingen ontbijten !
Met de
beste weersvooruitzichten konden de baasjes dus aan hun luxeontbijt beginnen.
En het was lekker, goed en meer dan voldoende ! Een aanrader voor wie die eet
gelegenheid in Vosselaar nog niet kent.
Bij het
buitenkomen iets na elf uur was het al meer aan het regenen dan om negen uur en
de lucht beloofde geen snelle verandering. Die verandering is er trouwens niet
gekomen Dik er naast Sabientje, volgende keer beter uw huiswerk maken.
De
wandeling schoot er bij in, niet omdat het te nat was maar wel omdat het veel
te smerig onderweg was.
Als
compensatie is Lucy dan mogen mee gaan naar de Maxizoo. Het baasje had nog
hondenbrokken en snoepen nodig en dat zijn zo van die dingen die je best doet
met slecht weer.
Daar waar
Belle of de anderen gewoonlijk hun manieren houden en overal afblijven, zo niet
die jongste van ons . Voor ze aan haar snoeptocht begon was ze even langs de
weegschaal gepasseerd negenentwintig kilo Lucy gaf dat schermpje aan ! Dat wil
zeggen dat ze op Heros met zn negenendertig kilo de tweede zwaarste hier in
huis is. Ze is trouwens nu ook al groter dan Belle en Hera en ze is nog maar
tien maanden
Op haar
tocht tussen de snoep en eten rekken heeft ze dan de juffers van de bediening
ook nog eens verleid. Want daar is ze nu ook eens super goed in !
Eerst bij
aanvang een beetje schuchter en terughoudend en na enkele seconden beginnen
likken uitdelen dat het niet mooi meer is.
Het baasje
had toevallig het klein Kodakske in zijn vest zitten en dus hebben we van dat
tafereel een getuigenis voor de eeuwigheid gemaakt.
Ondertussen
is het pikkendonker geworden en je gaat het niet geloven het regent niet meer
!
Als de
puppenkrant morgen pas na de middag verschijnt, niet ongerust zijn, het
hoofdbestuur gaat morgenvroeg de begrafenis van de overbuur die in de nacht van
maandag op dinsdag overleden is
Al een geluk
vandaag dat Lennaert en Cartouche hun vrouwtje aan het .
schrijven
hebben gekregen. Ons hoofdbestuur heeft deze morgen niet veel tijd om gazetten
vol te schrijven. t Baasje en t vrouwtje gaan deze morgen uit huis ontbijten
Dat wil
zeggen, ze hebben een tijdje geleden een luxeontbijt cadeau gekregen voor
bewezen diensten of voor een verjaardag of voor iets dat ze weeral lang
vergeten zijn
Dat luxe
wil dan zeggen dat er waarschijnlijk weer bubbels aan te pas komt, en daar is
het baasje niet echt gek van of t moesten bubbels van Spa Barisart zijn. (voor
NL, Spa rood).
t Baasje
is al lang kontent als zn zacht gekookt eitje, ééntje van justekes vijf minuten
is of het ontbijtspek krokant gebakken is, al dan niet met een lekker gebakken
eitje eroverheen.
Gisteren
kreeg ons baasje nog een telefoontje van Annemie. Of haar Kibbels volgende week
enkel dagen zou mogen komen logeren ? Het baasje heeft gezegd dat Kibbeltje
eerst maar eens moet komen proberen of ze net als met Belle, Hera en Heros ook
met dat ongeleide projectiel, de Talibanteef , een genaamde Lucy door één deur
kan .Kibbels is al meer hier komen
slapen en zelfs mee geweest naar Frankrijk wanneer haar baasje weer eens op een
beurs in t buitenland moest gaan werken van haar werkgever Berghoff kook
gerei, BBQs en ander mooi spul om met en uit te eten (onbetaalde reclame mr Berghoff)
Er was ook
nog een ander bericht uit Nederland van Lobke. Die gaf e rook nog een beetje
geschiedenisles bij over een nacht nu precies zestig jaar geleden .
En dan nu
het verhaal van Lennaert, onze zoon en broer bij zijn vader
Hallo familie
Vanmorgen vertrokken mijn baasjes al vroeg naar Zevenaar. Ze gingen
puppysnuiven! Alweer mochten papa en ik niet mee maar kregen we een lekker
botje om enkele uren op te kluiven. Toen ze eindelijk thuis waren hebben we
toch heel lang en indringend aan hen zitten te snuffelen. Zou daar de naam
Puppysnuiven vandaan komen. Ik rook een mengeling van moeder Isa, melk, weke
brok, en acht witte ijsbeertjes die hun best deden niet naast de krant te
poepen (voor de Belgen: kakken) en te piesen.
Volgens de baasje waren ze om op te vreten en allemaal goed doorvoed en
gezond! Samen met papa Cartouche heb ik de leukste fotos uitgezocht.
Met mij Lennaert gaat alles zijn gangetje. Ik gedraag me goed, doe niet
al te gek, knuffel met de kat, verzamel snoeihout in de tuin, zoek naar noten,
sorteer de bloempotten, jaag de mol weg, sorteer het oud papier en leg alles
netjes buiten voor de deur op de mat. Nee, met mij in huis wordt het geen
rommeltje! Snap alleen niet dat ze daarover mopperen.
Vele warme snuifjes en duwtjes,
Jullie Lennaert
En dan
nog een beetje geschiedenisles van Lobke
Lieve mams,
Het was een bewogen dag vandaag, letterlijk gezien dan hè!
Het heeft hier vandaag behoorlijk hard gewaaid. Zó erg, dat ik vanochtend meer
dan de helft van mn snuffelgebied kwijt was geraakt aan het water. Het
Hollandsch Diep was buiten zn oevers getreden, het water stond tot aan de
dijk.
Vandaag zestig jaar geleden (hebben ze me verteld) heeft het
hier ook gestormd, en toen is Zeeland, Goeree-Overflakkee, maar ook een deel
van de Hoeksche Waard, waaronder Numansdorp, onder water gelopen, en zijn heel
veel mensen verdronken. Volgens mn vrouwtje hebben de mensen die dat toen
hebben meegemaakt vandaag die angstige dagen herbeleefd door de storm die er vandaag
was. Maar dat was vóór mijn tijd. Ik had er alleen maar plezier van, heb me suf
gerend. Vanmiddag gingen we wéér daar naar toe, en toen was het water weer
gezakt. Leuk hoor, want langs de vloedlijn lagen opeens allemaal interessante
dingen die met het water waren aangespoeld, dode vogels en zo .. Ik heb een
hele mooie gevonden, tenminste, dat vond ik. Mn vrouwtje wilde hem natuurlijk
weer hebben, bang dat ik hem op zou eten. Maar daar trap ik niet meer in, als
ik hem afgeef mikt ze die vogel weer de sloot in, of hangt hem in een boom,
doei .. Ik heb er uiteindelijk ongeveer 20 minuten mee in mn bek gelopen,
en toen toch maar geruild voor wat lekkers, want mn vrouwtje dreigde in de
auto te stappen en zonder mij weg te rijden. Morgen maar weer eens zien of er
nog meer te vinden is!
Een
jonge kerel vraagt aan een meisje in de universiteitsbibliotheek :
"Stoort het als ik naast jou kom zitten ?"
Het
meisje antwoordt met luide stem : "IK WIL HELEMAAL NIET DE NACHT MET JE
DOORBRENGEN ! Alle studenten in de bibliotheek
beginnen de kerel, die zich erg gegeneerd toont, aan te staren.
Na
enkele minuten staat het meisje op en wandelt rustig langs de tafel waar de
jongen intussen heeft plaats genomen en zegt :"Ik studeer psychologie en
ik weet hoe mannen denken. Ik ga er van uit dat je er erg mee verveeld zat,
nietwaar ?" Daarop antwoordt de jongen met
luide stem : "500 EURO VOOR 1 NACHT ? DAT IS VEEL TE VEEL !".
Iedereen
in de bibliotheek staart in shock naar het meisje. Daarop fluistert de jongen
in haar oor : "Ik studeer rechten. Ik weet hoe ik iemand zich schuldig
moet doen voelen ..."
Wat gaat
het jaar weer snel in puppenland 31 Januari staat hier bovenaan de puppenkrant
en dus is januari 2013 ook verleden tijd.
We hadden
veel kattenkwaad te melden, we konden goed lachen met de Drentenfratsen. We
hadden bakken sneeuw over ons en een overvolle lappenmand bij baasjes en
Drentjes.
Meestal
waren er artikelen genoeg voor de krant, soms niet, en dan moesten wij de krant
volschrijven, omdat er ten velde weer eens niets gebeurd was.
Dat
laatste niets gebeurd komt hier in de roedel nooit voor. Er is altijd wel één
van de vier exemplaren Drent die hier rondlopen die voor enige sensatie of
calamiteiten zorgen
Zoals ook
nu weer moeder en dochter Hera en Lucy betwisten op dit moment een strijd over
het alleenrecht, om op het namaakvachtje dat normaal voor hen voor de kachel
ligt te mogen liggen.
Dat gaat
dan gepaard met (speels) grommen naar mekaar, en zich groot maken door rechtop,
op de achterpoten, de andere te intimideren. Mooi om te zien en zolang ze in
huis niets omverlopen of stoten gedogen de baasjes hun activiteiten .
Met Belle,
die zich zondag bezeerd had , wij dachten aan hernia, blijkt alles terug in
orde te zijn. Die moeten we ook alweer intomen en haar terecht wijzen omdat ze
nog altijd aan de pillen en de Metacam is
Wat zich
deze morgen aankondigde als blijf maar liggen, t is te guur buiten is
uiteindelijk nog erg mooi geworden. Zo mooi dat het baasje er drie wandelingen
aan over gehouden heeft.
Hij is
begonnen met Belle die over haar pijn in haar heupen/poot heen is blijkbaar.
Waarom die blijkbaar zal de aandachtige lezer zich afvragen ? Het is
inderdaad zo dat Belle zich een ganse dag gedijsd houdt en dan, vanaf het
moment dat t baasje zijn jas aantrekt en een leiband neemt, die rustige Belle verandert
in een wilde furie die weg wil, en wel zo snel mogelijk. Ze poogt dan met alle
kracht die ze in zich heeft (en dat is nogal wat PK) de baas door het bos te
sleuren. Die blijkbaar is hier dus meer dan terecht !
Dan was
het de beurt aan Lucy. Nog zon trekker-trek geval. Als we die meenemen naar
zon trekker-trek wedstrijd voor tractoren gaan er veel landbouwers hun trekker
van de hand doen en inwisselen voor een gezond Drententeefje !
Als we dan
de volgende wandeling met Hera en Heros samen doen is dat een verademing. Die
twee lopen tot het einde van de lijn. Gewone leiband, rollijn of jachtlijn, aan
het eind trekken die twee nog amper. Die twee krijgen dan nogal eens een rondje
groter of andere wandeling dan de gewone door bos en weide.
En dan
wacht voor de baas s avonds weer een ontgoocheling Hij denkt dan dat m een
heel grote wandeling heeft gemaakt en dat m daar kilos van gaa kwijtspelen
Dat eerste van die grote wandeling is wel waar, maar dat vertaalt zich nog
steeds niet in een lager gewicht tot nu toe
Het schijnt overal in het land te gebeuren op parkings van Aldi.
Het werkt als volgt: twee meiden van begin twintig (vermoedelijk uit Oost-Europa)
spreken je hulpeloos kijkend aan op het moment dat je de boodschappen aan het inladen bent. Ze hebben hele strakke T-shirts aan en je
kan goed zien wat er in zit!!!!! Met een erg zielig, maar toch wel geloofwaardig verhaal bedelen ze om een
lift naar een plaats in de buurt.
Eenmaal achterin gestapt, beginnen de dames elkaar te betasten, waarbij
ze er goed voor zorgen dat je dat kunt zien via je
binnenspiegel. Daarna klimt een naar de voorstoel en heeft seks met jou. Ondertussen merk je niet dat de ander je portefeuille of portemonnee jat .
Die van mij is afgelopen maandag gestolen.
En dinsdag en donderdag ook al.
Vrijdag zelfs twee keer !!! Woensdag kon ik helaas niet gaan...
L.M.
Let wel, dit verhaal/mop is niet
autobiografisch, het is getekendL.M.
Wat een
trieste dag gisteren hoewel het maar éénmaal geregend heeft, viel die bui
tussen 08u00 en 23u00. Het baasje wilde wel een wandeling gaan maken maar heeft
er dan toch maar van afgezien toen hij merkte dat enkel de bovenlaag van de pad
ontdooid was. De herinneringaan vorig
jaar toen hij in soortgelijke omstandigheden door Heros en Hera op zn
achterste door een plas dooiwater is gesleurd, is nog te levendig.
Maar de
avond bracht nog soelaas. Na een telefoontje is ons baasje na 8 uur nog
vertrokken en bij thuiskomst had hij een grote bakherten en everzwijn vlees bij voor ons.
Daar gaat
hij morgen nog werk aan hebben vooraleer dat allemaal in de diepvries of in
steriliseerbokalen is beland .
Op dit
moment zit de baas door zijn voorraad kippenvlees en zijn we in de wildweken
beland. Nu zijn we daar niet echt rouwig om, want zegt het gezegde niet
verandering van spijs doet eten ?
In
Oostrozebeke gaan ze waarschijnlijk een gepeperde waterrekening krijg dit jaar.
Louis heeft de waterkraan open kunnen draaien. Maar dat laten we Louis zijn
vrouwtje zelf vertellen
Belle
& co
Louis en
de waterhistorie
Dag Jan,
Hier de nieuwsflash
voor West-Vlaanderen van de plaatselijke reporter.
Los van het vele
dooiwater gisteren, hadden wij een heel hoge concentratie van water ter hoogte
van onzen bouw. Heel toevallig was de enige aanwezige onze Louis.
Na een aantal dagen
bench overdag (door de vorst), was hij gisteren weer op vrije voeten aan den
overkant*. Hij was dan ook door het dolle heen.
Zo dol dat toen we
thuiskwamen, we toch een paar bottekes nodig hadden om zijn residentie te
betreden
Met de vorst had
Steven een deken rond het buitenkraantje gedraaid om het niet te laten
bevriezen. Dat buitenkraantje zit in de tussenbouw waar Louis overdag
verblijft.
Als een echte Drent
en goede huisvader, redeneerde Louis dat een dekentje niet aan de muur moet
hangen en heeft dit dan ook vakkundig van de muur verwijderd, dat en nog iets
meer. Hij is er dus in geslaagd om de kraan open te zetten waardoor het water
dus uren moet hebben gestroomd. Een privézwembad dus. Gelukkig voor hem is het
daar nog niet gevloerd en loopt het scheef. Bovendien staat zijn hok
(toevallig) op het hoogste punt. Zodoende heeft hij gedurende een hele dag het
gevoel gehad van een stekje aan het water.
Met vriendelijke
groeten,
Ilse Mortier
*nvdr: de
familie is aan de overkant van de straat van waar ze nu wonen een nieuwe woning
aan het bouwen.
Een koppel gaat
uitgebreid dineren.
Bij het aperitief valt het de man op dat alle obers een lepel in hun borstzak
dragen.
Hij vraagt hun ober waarom dat is.
De ober antwoordt: "Wel, dat zit zo meneer. Een deskundige heeft, in
opdracht van het management,
een studie
verricht naar de mogelijkheden om efficiënter werken.
De deskundige heeft vastgesteld dat ongeveer 70% van wat valt, de lepel is.
Wij moeten die dan oprapen, een andere gaan halen en dat betekent heen en weer
geloop naar de bestekkast".
Terwijl hij dat
vertelt klettert er achter hem een lepel tegen de grond.
De ober draait zich om, raapt de lepel op en legt vlot de lepel die hij in zijn
borstzakje heeft bij de gast op tafel.
"Ziet u? Zo besparen wij ongeveer 2 mandagen per maand en kunnen we dus
onze klanten beter bedienen".
"Oh", zegt de man, onder de indruk van zoveel vernuft "dat is
slim bedacht!".
Na een tijdje valt het de man op dat alle obers ook een koordje om hun nek
hebben hangen.
Hij spreekt hun ober aan en vraagt waarvoor dat koordje dient.
Wel, dat zal ik u vertellen meneer, diezelfde deskundige heeft vastgesteld dat
wij obers toch wel gemiddeld 2x per avond naar het toilet moeten om te plassen.
Dan moeten wij
euh, u weet wel, ons ding uit onze broek halen en daarna onze handen wassen,
dat kost tijd.
Dus heeft die deskundige dat koordje bedacht en als we dan daar aan trekken,
komt onze euh, u weet wel, uit de broek en hoeven we hem niet aan te raken.
Dus ook niet onze handen te wassen en dat bespaart weer zon 3 mandagen per
maand".
De cliënt zit perplex over zoveel vindingrijkheid en is even in gedachten.
Dan vraagt hij: "Ja maar, hoe doet u de, euh, u weet wel, weer ín de
broek?".
De ober buigt voorover en zegt op vertrouwelijke toon:
"Hoe mijn collegas het doen weet ik niet maar ik gebruik de lepel".
Het was
weer kaartjesdag zondag. Het is bij ons de gewoonte dat elke pup van het
laatste nestje elke zevenentwintigste van de maand,op die dag zijn ze geboren
een Jacqui Lawson virtueel kaartje in de mailbox krijgen. Zondag was het de
achtste maal dat we zon kaartje stuurden aan Lando, Lobke, Lili-lou, Lana,
Louis, Libre, Loek, Lowie, Liv, Lesco, Lennaert en zelfs onze eigen Lucy. Die
laatste krijgt dat kaartje hoofdzakelijk om ons hoofdbestuur de gelegenheid te
geven de goeie gang van zaken in t oog te houden.
Dat het
telkens weer in goede aarde valt blijkt dan weer uit de reacties die we dan
nadien in onze mailbox vinden.
Van
Lennaert kregen we dan twee fotos, genomen op 27-01 samen met vader Cartouche.
Hier het
berichtje van Louis & co
Dag
Jan en Co,
Bedankt voor het kaartje.
Een hond kan hem geen betere peter en meter bedenken dan jullie(dat zijn jullie
toch een beetje voor alle puppies die jullie de wijde wereld insturen)
Bo heeft vandaag zijn eerste spreekbeurt en die gaat natuurlijk over Louis. Hoe
kan het ook anders. Daarbij wordt niet zoveel over Louis gezegd maar wel over
de weg die wij hebben afgelegd om een hondenras te kiezen, een nest te vinden
en hoe blij we zijn met dat nest dat we gevonden hebben. Bij deze kan ik
bevestigen dat wij het nest met het gouden ei(12 gouden eieren) gevonden
hebben.
Stan heeft daarbij nog een powerpointpresentatie gemaakt waar je U mag tegen
zeggen. Ik stuur ze wel eens door.
Ondertussen zit ik te duimen dat hij het heel goed doet.
Groetjes
Ilse
en Co
PS: heb gelezen dat er plaats is gemaakt in de lappenmand. Veel beterschap en
rust maar een beetje want als ik denk aan hoe Louis trekt, kan ik me al
levendig voorstellen hoe rustig jouw wandeling is als de trekpaardjes beginnen.
Na de
minder fraaie berichten van deze morgen in de puppenkrant kunnen we zeggen dat
de toestand van Belle inde goede richting evolueert.
Nelly was
deze morgen terug hier voor Belle en is er haast van overtuigd dat Belle zich heeft
gekwetst aan de rechterachterpoot. Wat de oorzaak juist is geweest is niet zo
heel duidelijk, een verzwikking, een overbelasting, hernia ?
Wij hebben
een voorschrift voor pillen gekregen en s morgens mag ze een normale dosis
Metacam hebben.
Bij de apotheek
heeft het baasje toch ook weer rare ogen getrokken. De apothekeres van dienst,
(t baasje en zij begroeten elkaar telkens met hé maat) Merkte dus dadelijk
dat het een voorschrift van een dierenarts was maar het wel een
mensenvoorschrift was.
En dan
beginnen de problemen dan moeten ze weten wie de patiënt is want het
geneesmiddel moet steeds traceerbaar blijven. t Baasje mag die pillen dus niet
doorgeven aan den eerste de beste koereur die ze gaat gebruiken om de tour de
France mee gaat winnen.
Als die
wielrenner er goed mee rijdt is dat een wonder en mirakel waar ze in Lourdes
verlegen van worden. De apothekeres vertelde dat ons baasje de patiënt (ons
Belle) moest verwittigen dat het gevaarlijk zou zijn moets de patiënt met de
auto gaan rijden ! ! ! Ons Belle aan het stuur van de Masjebashi of de Citroen
Drentmobiel, stel je voor, dan mag je daar niet mee lachen want dat is
bloedernstig !
Met het
baasje gaat het ook beter maar dan zonder chemische brol van bij de apotheek.
Die heeft zich net zo rustig gehouden als Belle, alleen heeft t baasje niet
gans de dag liggen slapen op het tapijt tussenzetel en salontafel met af en toe een bezoek aan Belles bench.
Ons baasje had het hier gisteren over de lappenmand waarin we
Carine, Steven en Nico konden vinden. Awel, die drie mogen opschuiven, er komen
nog twee fraaie exemplaren het clubje vervoegen. Alleszins toch tijdelijk.
Gisterenavond is Nelly nog hier geweest voor Belle. Die heeft met
uitzondering van een heel rustig klein blokje rond,geen of weinig beweging genomen. Nelly vermoed
een hernia in Belles nek. Dus kerels en dames in de lappenmand maak maar
plaats want ook baas Jan heeft een kwaaie nacht gehad. Die is gisteren in een
door de sneeuw onzichtbare konijnenpijp gestapt met een pijnscheut door zijn
rug. De ganse dag heeft hij zich sterk gehouden en ook nog de drie dagelijkse
hondenwandelingen gemaakt. Maar vannacht heeft m slecht geslapen van de
rugpijn.
Wat gaat het worden, Nelly komt in elk geval terug om de toestand
van Belle na te kijken en gaat het baasje ook naar de dokter deze voormiddag
voor een tube warm zalf ?
We houden jullie op de hoogte zoals altijd
Belle & co
Lobkes belevenissen van de laatste dagen
Dit bericht is een dag oud en waar morgen staat of vandaag dien
je gisteren te lezen Te moeilijk ? geef maar een signaaltje dan krijg je er
een tekeningetje gratis bij.
Lieve mams,
Heeft het bij jullie ook zo hard gesneeuwd? Hier wel, en ik heb er
heerlijk in gerend vandaag. Volgens mn vrouwtje zal het voorlopig wel de
laatste keer zijn geweest, jammer hoor! Ze zei ook nog dat ik binnenkort wel
weer een moddermonster zal zijn na het wandelen. Nou ja, vandaag heb ik er in
ieder geval nog van genoten!
Morgen (vandaag) zijn we alweer 10 maanden. Het is te merken,
zeggen ze hier. De oren werken steeds minder, en ik zoek steeds meer avontuur
op. Deze week heb ik mn baasje nog even een hartinfarct bezorgd toen hij
lekker ontspannen met mij liep te wandelen, hihihihi .. Ik heb hem
verrast door een sprint te nemen, en whoppa over een schapenhek te springen,
door de schapenwei te rennen en whoppa over het volgende hek te springen de weg
op .. De schapen waren er niet hoor, daar waren ze hier wel blij om, en ook
dat er geen autos aankwamen! Dat heeft Siebe nog nooit gedaan, zei mn
vrouwtje. Ja, nou, én???? Ik heet geen Siebe, tóch??
Glibberig,
dat is wel het minste dat je er van kan zeggen, van de wegen en paden vandaag.
Spekglad zou misschien nog beter zijn maar we zijn niet onderuit gegaan, en dat
is zowat het belangrijkste vandaag.
Je staat
er van versteld hoe snel de dooi zijn werk heeft gedaan. Een beetje regen viel
er af en toe deze morgen en we moeten zeggen, de zon kon het niet sneller laten
dooien.
Op geen
tijd was het wegdek in onze straat sneeuw en ijsvrij. De oprit voor het huis
waarvan één helft was geruimd, was tegen de middag volledig sneeuwvrij, zonder
het gebruik van zout of van de zon.
Maar de
jachttraining van Lucy was niet zon succes, de paden in het bos waren gewoon
verraderlijk glad met sneeuw met ijs eronder.
In de
weide heeft het baasje zich flink pijn gedaan toen hij in een onder de sneeuw
verborgen konijnenpijp trapte en er zon twintig centimeter diep inzakte. Niet
goed voor de rug, bijna kon hij bij in de lappenmand gaan liggen, samen met
Carine, Nico en Steven.
De helft
van de les hebben we dan binnen doorgebracht met theorie over het apporteren.
Die kunnen we terug vinden in het boek de drie apporten die we ons vorig jaar
aanschaften.
Vandaag
was het boek van Johan Kraay veelzijdig naar de top binnen gekomen en konden
wij het in ontvangst nemen. Daar gaan dan enkele uren PC werk voor moeten
opgeofferd worden om dat te lezen en door te nemen !
Volgende
week geen jachttraining meldde de trainer. Die gaat volgend weekendzelf op jacht en wij oefenen inmiddels de
apporten met Lucy. Ook Hera gaat nog eens een herhalingslesje krijgen nu haar
cursus bij Jac Orion is afgelopen en we daar nog moeten wachten tot het
voorjaar vooraleer we daar terug aan de slag kunnen !
De
lappenmand is nog steeds niet leeg bij de drenteneigenaars. Nico sukkelt nog
steeds met zijn rug, Carine van onze Harko in Oostkamp loopt nog steeds mank na
een aanvaring met een Tollerke op het strand eind december. Steven zal ook
nog wel even bezig zijn met zijn afgescheurde Achillespees
En dan
zegt ons baasje dat hij zoveel mogelijk van huis weg is omdat het bewezen is
dat de meeste ongevallen thuis gebeuren. Niks van aan, de herstellenden van
enkele lijnen terug hebben hun kwetsuren opgelopen op het werk, op het strand
en op de voetbalplein !
Weet je
wat, we gaan gewoon naar de jachttraining zo dadelijk. Daar hebben we nog niet
van gehoord dat er accidentjes zijn gebeurt. Of de trainer moest zich van
munitie vergissen wanneer hij gaat trainen op schotvastheid van de hondjes Een
echte kogel of een losse flodder, een wereld van verschil als je het
onderscheid niet kent !
Lando
vertelt zijn Liereman verhaaltje
Dag mamsie en
Faes-familie,
uit het oog is niet
uit het hart hoor!!! 't is hier gewoon wat hectisch. Mijn baasje is al 6 weken
thuis met een hernia en dat gaat nog wel even duren. Het leuke voor mij eraan
is dan wel dat ik altijd gezelschap heb overdag en ik terug veel in de Liereman
kan gaan wandelen overdag want 's avonds was dat altijd te donker in de winter.
Aan de lange lijn kan mijn baasje dat maar aan de korte lijn is at niet gezond
voor zijn rug als ik trek en snok. (en datschijnen drenten wel eens te doen hé)
Thiebe is terug uit
de gips met zijn polsen en is zelfs al terug gaan volleyballen.
Ik onderhoud mijn
aanrecht en tafeldiefstallen goed. Geen kruimeltje is er veilig voor mij.
Vorige week ben ik
nog hééééééééééél boos geweest op mijn baasje. Heeft ze het toch niet
gepresteerd om in haar eentje bij jullie op bezoek te komen zeker. 'k Rook het
gelijk toen ze thuiskwam. Als ze dacht dat ze dat ging kunnen verbergen voor
mij kent ze mijn drentenneus nog niet. Gelukkig zie ik morgen ons Lucy alweer
op de training. Hopelijk gaat het dan niet weer sneeuwen want dan wordt de
training afgelast.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…