Honger…

Ze krijgen niet meer of niet minder te eten dan anders , er zijn er maar twee die nog altijd dieetbrokken R/D van Hill’s in hun kom vinden en toch vreten ze de oren van de baas z’n kop !

Belle en Hera  zijn nog de makkelijkste op dit moment, Belle is steeds de moeilijkste eter geweest en sinds Lucy er bij gekomen is wil ze enkel nog eten wanneer de andere drie al klaar met eten zijn. Hera die “juist op snee” is volgens de bazen mag je een normale eter noemen, maar Lucy en Heros zijn haast onverzadigbaar. Het zijn ook die twee die nog steeds op dieetvoeding leven.

Blijkbaar komen ze (volgens henzelf) steeds tekort met wat ze in hun kom vinden. Geven we hen meer te eten dan is ook het vermageringseffect van het  stinkend duur voer te verwaarlozen.

Op dit moment zijn beide al twee kilo aan gewicht verloren en je ziet het er aan. Je voelt ook terug (met wat goede wil) hun ribben, want dat was even anders bij het begin van de maand juli.

Vanaf oktober krijgen ze alle vier terug hetzelfde eten, dan kunnen ze hun wintervoorraad vet aanleggen want hongerlijden is er bij ons niet bij. Zeker niet wanneer we terug gaan trainen bij de jachttraining en we ook in het ijskoude water onze apporten gaan afwerken.

Belle & co

12-09-2013 om 10:58 geschreven door Bas & Belle  

Hout !

Wat later als normaal maar wij kunnen nog niet typen en ons baasje had zijn handen ook nog eens vol.

Deze ochtend is onze plaatselijke “houtboer” even langs geweest met zijn tractor en aanhanger vol gestapeld met brandhout. Niet de hoeveelheden van andere jaren maar toch goed 5 m³  brandhout dat goed veertien jaar heeft liggen drogen.

Hout van bomen die in de nacht van 28 op 29 december 1999 tegen de vlakte zijn gegaan in de hevigste storm die men toen in honderd jaar gekend had.

Het is een mengeling van eik, beuk, acacia, kastanje en nog wat kleinere houtsoorten.

Al meer dan 10 jaar nemen we van deze man brandhout af en we krijgen steeds prima materiaal voor een behoorlijk prijsje.

Waarschijnlijk hadden we het nog wel gered met de overschot van de vorige jaren maar bederven doet het niet dat hout, en goedkoper worden zal het ook wel niet.
Dus heeft het baasje deze voormiddag zich staan uitsloven aan de eerste keer deugd hebben van zijn brandhout. Iedereen weet immers dat je van brandhout 3 x warm heeft !

De eerste maal is wanneer je het hout binnen brengt (bomen omleggen, verzagen, thuis opslaan)

De tweede maal krijg je het er warm van wanneer je het hout gaat klieven (kloven zeggen de Hollanders)

De derde maal heb je er warm van wanneer je er uiteindelijk de kachel mee aansteekt…

Met het hout dat vandaag geleverd is, samen met wat er nog lag hoopt ons baasje twee winters toe te komen. Als de winter niet te koud is of te lang duurt, moet dat volgens hem haalbaar zijn.

We zijn benieuwd denken wij heel stilletjes en wachten af…

Belle & co

11-09-2013 om 15:46 geschreven door Bas & Belle  

Knap werk… 

Ze hebben dan wel geen actieve jachtervaring, ze hebben ook geen ronkende veldwerktitels, maar wat ze moeten doen, daar zijn ze verdomd goed in !

Zo hadden we het er enkel dagen geleden over dat Heros weer eens een egel meebracht uit de tuin voor ’t baasje zijn verjaardag. Die werd netjes geapporteerd en in de (gehandschoende) hand van het baasje gedeponeerd. Zo kon het baasje het mooie diertje (al eens een egelsnuitje van dichtbij gezien ?) veilig terug in het veld gaan zetten waar hij/zij zich te goed kon doen aan lekkere dikke vette slakken.

Vandaag was het de beurt aan Hera die een cadeautje aan het hoofdbestuur kwam presenteren. Aan het hoofdbestuur is wat veel gezegd want we wisten niet dat ons vrouwtje nog zo rap kon zijn om weg te komen van dat “cadeautje”.

Hera kwam hier doodleuk met een heuse “king size” rat binnen getrippeld. Dat de rat nog warm was bleek toen het baasje haar aannam toen Hera in een perfecte “zit voor” de rat in zijn handen legde. Maar ze was wel morsdood en de zachte beet van Hera had niets gekwetst aan het kadaver.

Vakkundig de nek gebroken door Hera. Toch wel raar dat ze met een vogeltje dat uit het nest is gevallen voorzichtig komen aandragen en dat ze dan die rat zonder pardon naar de rattenhemel helpen. (in de praktijk was die rattenhemel de vuilcontainer waar ze in is verdwenen).

Na al die schoonheidsprijzen en kwalificaties die onze pups en honden de laatste weken hebben verzameld hebben, was het vandaag de beurt aan broer en zus Heros en Hera om zich te onderscheiden.

’t Baasje was weeral dik tevreden en fier over zijn Drentjes !

Belle & co

10-09-2013 om 20:24 geschreven door Bas & Belle  

Propere handjes…

Een man zit aan de bar en leest het volgende bord met aanbiedingen.
 
- Bier                               : 2 euro
- Sandwich  met kip     : 4 euro
- Masturberen              : 15 euro

De man twijfelt een beetje over dit aanbod.
De dienster achter de  bar bekijkend, super aantrekkelijk met zwarte haren, vraagt hij haar:
 
"Heu, die masturbatie, doe jij die ook?"
 
Met een hete blik en een zwoele lage stem antwoordt zij: "Jazeker, mooie jongen..."
 
"Goed", zegt hij dan, "wil je dan a.u.b. je handen goed wassen want ik wil graag een sandwich met kip".

G.B.

10-09-2013 om 15:18 geschreven door Bas & Belle  

Hij is er…

“Hij” is deze morgen aangekomen. “Hij” is de hoogwerker die het baasje eind juni kocht bij een veilingfirma die faillissementen, overstocks e.d., openbaar verkoopt.

Toen betrouwde het baasje het niet om onvoorbereid met die sleep van 1,5 ton zwaar dadelijk de 800 km naar La Magdeleine aan te vatten. “hij” belandde dus voor twee maanden in de hangar bij “ozze Dré” in Beerse.

De tweede maal dat “hij” gebruikt is in de familie was toen Hans, de zoon van “ozze Dré” gipsplaten naar de tweede verdieping van zijn vorig jaar aangekochte woning moest krijgen. Het ging heel wat eenvoudiger met de hoogwerker dan de gipsplaten één voor één langs twee trappen omhoog te brengen.

Gisterenavond kregen we van de repatriëringsfirma die hem zou meebrengen melding dat de hoogwerker op transport gezet was en dat hij deze ochtend rond acht uur kon afgehaald worden op de parking “les Groies” langs de N10 te Ruffec.

Ons baasje en de vrachtwagen kwamen te 07u45 haast gelijktijdig op de parking aan en een goed half uur later was het baasje onderweg richting La Magdeleine met de hoogwerker achter de Mitsubishi.

Hier in La Magdeleine gaat ‘m dienst doen om alle materiaal naar het dak te brengen wanneer het baasje het dak van de schuur gaat renoveren. De aankoopprijs van de hoogwerker was de helft van wat het bestek was wanneer het baasje het werk liet uitvoeren door plaatselijke ambachtslieden.

Het baasje redeneerde, “als ik die hoogwerker koop, dan kan ik het werk zelf ook wel aan en voor minder eurocentjes, en dan houd ik er op ’t eind nog een hoogwerker aan over ook !”

Volgend jaar is het dus goed mogelijk dat de ladders “op stal blijven” en dat de kersen gaan geplukt worden op een veiligere hoogwerker !

Na de dakwerken gaat ook de lindeboom onderhanden genomen worden voor een aanvankelijk eenvoudige snoeibeurt, en ook voor de isolatiewerken aan de binnenzijde van het dak in de garage is hij het ideale gereedschap.

We zien wel waar we hem nog overal kunnen inzetten, de mogelijkheden zijn onbeperkt als het maar om werken in de hoogte is !

En we houden jullie op de “hoogte”, letterlijk en figuurlijk !

Belle & co

10-09-2013 om 11:13 geschreven door Bas & Belle  

Alsmaar beter…

Vanochtend stak er nog een bericht over de reuendag van de Nederlandse Drenten vereniging in onze mailbox. En ook dit verslag laten we jullie lezen. We hadden de uitslag en hoe het er aan toe was gegaan al uitgebreid vernomen via “Skype” maar toch is het heel plezant als je het zo nog eens uitgeschreven kan nalezen.

Lennaert verhaalt hier op de onderstaande regels zijn visie op gans het gebeuren en net als Lando, waren de beide nakomelingen van Hera en Cartouche het unaniem eens,… niets dan lof over de beide dames keurmeester en hoe de keuring professioneel was aangepakt.

We laten Lennaert hier zelf zijn verhaal doen…

Belle & co

Hallo roedelaartjes in Ferret,

Ja wat moet ik nog vertellen na al de lovende en trotse woorden van Ome Faes en mijn broer Lando?

Soms kunnen emoties en gevoelen binnen één paar dagen van links naar rechts slaan zoals het ritme van mijn trotse Drentenstaart.

Heel vroeg vertrokken we gisteren richting Dieren waar een belangrijke keuring Lando en mij te wachten stond. De baasjes waren best wel zenuwachtig en er werden vragen gesteld als ‘komt dit niet te vroeg” en “zijn  ze er al klaar voor”.

Dit was meer dan een examen. Samen met 56 reuen werden we gekeurd door 2 keurmeesteressen die geen enkel detail ontging en het bestuur van de Nederlandse vereniging keek geïnteresseerd mee en werden er vele sneeky foto’s van ons gemaakt.  Ademloos luisterde mijn baasjes naar de uitleg die bij iedere reu werd gegeven over hoofd, snuit, lippen, vacht, oog, bone, borst, staart, belijning, vriendelijkheid, gebit, pigment, hoekingen, ribben, voorborst, ellenboog, karakter  enz. Als je de waslijst zou zien werd je al zenuwachtig.

Lando was eerst aan de beurt en vriendelijk en dapper trad hij de ring binnen. Door vlugge, grijpgrage handen werd hij betast en broerlief onderging alles super. Toen Nico rondjes moest draven liet Lando zien dat wij echt nog wel tot de jongste honden van de grote groep behoorde en haalde allerlei zottigheid uit. Ik stond netjes te wachten en voelde via de lijn de spanning bij vrouwtje groeien.

Tijdens de clubmatch waren toch wat zaken fout gegaan en dat nam vrouwtje zichzelf kwalijk omdat ze mijn temperament en speelsheid onderschat had. Toen was ik aan de beurt en kwamen de keurmeesteressen naar me toe gelopen. Ik deed snel 2 passen naar voren en omhelsde ze letterlijk. Mijn vrouwtje schrok en dacht “ooh oh minpunten”. Maar deze goedlachse, maar toch serieuze,  keurmeesteressen konden dit juist waarderen en prezen mijn vriendelijkheid. De tandjes laten zien begon moeilijk maar opeens lachte ik mijn tanden bloot en kreeg direct een compliment over mijn grote sterke gebit.

De rest van de keuring verliep in tegenstelling tot de clubmatch vlot en gecontroleerd. Ik maakte wel een paar rare bokkensprongen maar liet daarna zien dat ik net zo mooi en krachtig kan draven als oma Belle, mama Hera en Ome Heros.

Door de goeie en leerzame uitleg van de keurmeesteressen vloog de dag voorbij en konden we om 16.15 uur ons rapport ophalen. Bij mijn karakter staat onstuimig! Ja mag ik! Ik ben pas 1.5 jaar en ben pas echt volwassen als ik 3 jaar ben en heb me goed geweerd in deze open leeftijdsklasse met allemaal bekende en beroemde namen in de catalogus.

Nummer 8 en 9, Lando en Lennaert, de kortste namen in de hele catalogus met de laagste inteelt coëfficiënt en met de kortste fokkersnaam hebben hun visitekaartje afgegeven….

Jullie trouwe Lennaert

09-09-2013 om 09:52 geschreven door Bas & Belle  

“Poepfier” zijn we …

Ons baasje heeft de ganse dag onrustig zitten wachten op de uitslag die de twee reuen Lennaert en Lando, pups van Hera en Cartouche zouden behalen tijdens de reuendag te Dieren in Nederland.

Het is een hééél goede uitslag geworden. Lennaert heeft een U behaald en Lando heeft een ZG behaald.

En daar zijn we als fokker van die twee reuen heel fier over. Temeer omdat tijdens de clubmatch van de BVDP ook vier van de vijf ingeschreven pups van Hera elk nog eens winnaar werden van hun categorie. Ook daar waren onze pups aan de winnende hand.

Zo zijn tijdens de loop  van de voorbije maanden PRA oogonderzoeken via de DNA methode gedaan bij Cartouche, Hera, Hadise, Lucy, Lobke, Lando en Lennaert. Zo ’n onderzoek op dat niveau in het labo Optigen te Ithaka in de  USA is bij de Drentsche Patrijshond een wereldpremière. In de toekomst plannen we ook een zelfde onderzoek volgens de DNA methode naar epilepsie. Dit om de grootst mogelijke zekerheid te verkrijgen dat onze pups vrij zijn van deze erfelijke ziektes.

Ook de inteelt coëfficiënt van Lando en Lennaert, berekend door het “Zooeasy” programma,  bleek nog eens bij de laagste te zijn van alle deelnemers !

We mogen dus fier zijn op de uitslagen van onze twee reutjes die zich dus kandidaat stellen om als dekreu te fungeren zowel in Nederland als in België.

Het opzet van de Nederlandse  Drentenvereniging is dus al deels geslaagd. Met Lando en Lennaert krijgen ze dus “nieuw bloed” afkomstig uit Vosselaar !

Ook Hunter van de Krikheide was daar aanwezig en kan dus helpen met het opzet van de NL Drentenvereniging !

Belle & co

Dag lieve Faes-familie,

sèg, wanneer zijn jullie eigenlijk nog eens thuis in Vosselaar want Lenaert en ik willen graag ons rapport eens komen laten zien dat we vandaag behaalden.

Je rakker,

Lando

08-09-2013 om 22:26 geschreven door Bas & Belle  

Raar gevoel…

Waar we vorige week nog te maken hadden met dagtemperaturen van 35° C gaaf de thermometer op het dashbord een temperatuur aan van amper 12°C.

Dat geeft toch stof tot nadenken zegt het baasje dan. De grootste hitte is over en dan komt de tijd voor de werkjes die je niet onder een brandende zon kan doen.

Zo gaat onze baas het binnenkort hogerop zoeken. Het dak van de schuur en de stal en ook die van de hangar hebben dringend renovatie en herstel nodig.

Daarvoor is het wachten op de komst van de hoogtewerker die ons baasje laat afkomen op de laadvlak van de vrachtwagen van een bevriend depannage bedrijf. Het is enkel wachten op het moment dat ze richting Bordeaux  uitkomen om een vracht gestrande auto’s van toeristen te komen ophalen.

Het zal voor hen ideaal “rijweer” zijn vandaag. Er is genoeg bewolking om het aangenaam te houden in de auto. Want ondanks de airco is het toch prettiger rijden wanneer er niet zo ’n felle zon staat te branden.

Ons baasje heeft wel aan Jan en Karin de raad gegeven van de alternatieve snelweg A28 via Le Mans en Rouen te nemen van wanneer ze merken dat er druk verkeer is tussen Poitiers en Tours op de A10 snelweg. Als het daar druk is heb je ook gegarandeerd files tussen Orléans en Parijs…

We horen het wel vanavond, ze gaan ons een berichtje sturen wanneer ze thuis aangekomen zijn  !

Belle & co

08-09-2013 om 11:10 geschreven door Bas & Belle  

Leningske…aan een blondje.

Een blondje loopt een bank in Antwerpen binnen en vraagt om een lening
Ze zegt, dat ze voor 2 weken op zakenreis naar de Verenigde Staten moet en dat ze 10.000 euro nodig heeft.  De bankbediende zegt dat de bank een onderpand nodig heeft voor de lening. Het blondje overhandigt de man de sleutels van een gloednieuwe Rolls Royce , die voor het gebouw geparkeerd staat. De identiteit van het blondje wordt gecontroleerd en alles klopt.  De bank gaat akkoord met de Rolls als onderpand voor de lening.

Als ze weg is, hebben de directeur en zijn personeel lol over het feit, dat iemand een auto van een half miljoen als onderpand gebruikt voor een lening van maar 10..000 euro.  Echt iets voor een blondje, zeggen ze lachend. Een van de bankmedewerkers rijdt de Rolls in de ondergrondse garage van de bank en parkeert de auto daar.

Na twee weken komt het blondje terug en betaalt de lening terug, plus de rente vanzo'n 45 euro.  De bediende groet haar vriendelijk en zegt, dat ze blij waren zaken met haar te kunnen doen. Maar hij geeft aan dat ze wel enigszins in verwarring zijn geraakt. Na haar vertrek hebben ze haar nog een keer nagetrokken en het bleek, dat ze multimiljonair is. Waarom wou ze 10.000 euro lenen, terwijl ze zelf zo rijk is. Het blondje kijkt hem glimlachend aan en zegt in het Antwerps:

Woar kunde gai veur twie weken awen otto in Antwaarpe parkeren veur 45 euro ??

F.N.

07-09-2013 om 19:51 geschreven door Bas & Belle  

Marché Anglaise…

Er zijn zo van die bekende markten in de Charente die toch steeds weer de aandacht trekken.

De markt van Rouillac, elke 27° van de maand is zo wat de bekendste en de grootste van de Charente. Maar omdat er in de loop van de laatste vijftien jaar zoveel Engelsen zijn neergestreken zijn die hun eigen, markt(je) begonnen in Aigre. Elke eerste zaterdag van de maand tijdens het toeristische seizoen zijn er een twintigtal Engelse marktkramers en kunstenaars die op het marktpleintje van Aigre hun waren koen slijten.

De Engelse kaasboer van “c’est Cheese” is daar al jaren een vaste waarde, en ook de fotografe met haar wenskaarten en mooie foto’s is meestal van de partij. Maar ook huisvlijt en soms een zelfbenoemd antiqair (meestal zo oud als zijn uitgestalde waren) zijn al eens bij de deelnemers aan de markt.

Vandaag zijn we nog eens gaan kijken hoe het er gestaan en gelegen is.

Door wegenwerken bij de noordelijke ingang van het stadje diende je haast gans het stadje rond te rijden en dat hebben die Engelsen ook geweten want er was haast geen activiteit op het pleintje buiten de voornoemde deelnemers die altijd van de partij zijn.

Onze baasjes zijn dan met Hera en de baasjes van Lobke en Siebe “ééntje gaan drinken” in het café/restaurant met de typisch franse (?) naam “le square”. Ook daar strijken onze baasjes al eens neer als ze de Engelse markt of de grote bric à brac bezoeken.

Ze komen er altijd wel iemand bekend tegen… Vandaag was dat de plaatselijke (best sympathieke) belasting ontvanger die juist het café verliet bij aankomst van onze baasjes… Bij hem gaat het baasje tweemaal per jaar de taxe foncière (grondbelasting) en de taxe d’ habitation (verblijftaks) betalen. En steevast zegt het baasje dat hij de wedde van Sarkozy of momenteel Swa Hollande komt betalen. En even steevast zegt de belastingontvanger dat het in dat geval niet genoeg is dat het baasje komt afdragen !

Dat is het verschil met België, daar heeft het baasje nog nooit grapjes gemaakt met de belastingontvanger.

Belle & co

07-09-2013 om 13:58 geschreven door Bas & Belle  

65 +

Gisteren was het nog 65 voor onze baas, vandaag is het onherroepelijk 65 + met alles wat daar rond hangt.

Of er nu echt verschil met eergisteren is  ? Daar twijfelen we sterk aan het lijkt ons baasje net hetzelfde als destijds 21 jaar worden. Er verandert niks maar toch is vanaf die datum alles anders.

We hebben gisteren, ver van Vosselaar en de familie en vrienden toch een fijne verjaardag gevierd. Het was een rustige dag die we hebben afgesloten “en Petit comitée” met enkele vrienden en zes Drentjes.

De BBQ ging het einde van de verjaardag zijn, maar laat op de avond hadden Heros en Hera nog een verrassing voor het baasje. Geen van beiden wilden rond half twaalf maar niet binnenkomen .Toen het baasje ging kijken wat de reden was waarom ze buiten bleven, vond hij die twee op de koer fier naast een egel staand. Cadeautje van die twee voor de baas zal je dan maar denken.

Het eerste wat het hoofdbestuur dan doet is de lederen handschoenen nemen (zo ’n egel prikt echt) en heb buiten in het veld gaan zetten. Dat is de taak van het baasje. Intussen controleert het vrouwtje de bezorger van het cadeautje op eventueel achtergebleven vlooien (cadeautje van de egel).

Gisteren was het een gezonde egel en die hebben gewoonlijk geen cadeautjes bij. Alles was safe en Heros en Hera kregen een dikke knuffel van ’t baasje voor die knappe Drentencadeau.

De verjaardag is dan rond half vijf vannacht echt afgesloten door een donderslag die het baasje uit zijn slaap haalde. In de wetenschap dat de BBQ nog buiten stond en dat na donder gewoonlijk regen volgt is ’t baasje dan toch maar opgestaan om bij nacht en ontij de BBQ te gaan binnen rollen.

Verder dienen we alle vrienden en bekenden te danken voor de vele verjaardagswensen.

We danken dus: Sarie, Glenn, Hanne, Lieve, Heidi, Joke, Ilse, Nico, Chantal, nog een Chantal, Carla, Marian, Oscar, Hansje, Gonda, Jil, Anita, Eva, Joris, Hilde, Anja, Kristel, Jeanny, Ria, Thijs, Ronny, Karine, Peter, Marleen, Anke, Bea, Ria, Pierre, Hilde, Peter, Monique, Ute, Ludo, Ilse, Herma, Carine, Ludo, nog een Ria, Eva, Hans, nog een Carla, Karine, Luc, Diana, Myriam, Joris, Annie, Catherine, Hans, Carine, Anne, nog een Hilde, Frans, Nelly, Gunther, Min, Paul, Patricia, Marian, Irene, nog een Bea, Jantine, Roswitha, Annemarie, Nettie, Sonja, Mariëlla, Saskia, Willeke, Inge, Fred, Marcel, nog een Miriam, Mary en Ingrid….

Maar ook neefje en petekind Joris die bij een tussenlanding in Signapore, wachtend op het vliegtuig naar Bali er toch nog aan dacht van “nonkeltje” te feliciteren. Ook schoonbroer en zus “nonkel” Luc en “tante” Rita die van ergens onderweg naar Luxemburg de tijd vonden voor een telefoontje. Ook de Franse vrienden Franca en Ria die er aan dachten dat “die Belg in Ferret” 65 jaar aan het worden was.

Bedankt vrienden en familie voor de verjaardagswensen, en zoals er sommigen voorstelden “doe nog eens 65 er bij” … We gaan dat proberen, en misschien gaat het nog wel lukken ook, als jullie me elk jaar maar gelukkige verjaardagen blijven wensen.

Jan

06-09-2013 om 09:50 geschreven door Bas & Belle  

Een tweetalige mop…

Eerst de “Vlomse” versie

ER KOMT EEN MAN DE BAR BINNEN MET HET GEWEER IN AANSLAG.
IK WIL WETEN WIE MIJN VROUW GENEUKT  HEEFT ?
EEN STEM ACHTERAAN DE BAR ANTWOORDT:
JE GAAT KOGELS TEKORT KOMEN !

En dan de “Franse” versie

n homme entre dans un bar, brandissant un fusil :
 - Je veux savoir qui a baisé ma femme !
- Une voix du fond du bar :
- Tu vas manquer de cartouches...

05-09-2013 om 15:45 geschreven door Bas & Belle  

Schoon liekes…

“Schoon liekes duren niet lang” zegt het spreekwoord, maar toch hebben we een jaar lang “When i’m sixty four” kunnen zingen.

Het zal wel niet met de muziek uitkomen wanneer we vanaf vandaag “When I’m sixty four + one” ga zingen denk ik.

Zelfs op het Bas en Belle blog is m’n leeftijd al aangepast heb ik gemerkt, automatisch waarschijnlijk, want je kan toch niet veronderstellen dat Pascal van het seniorennet al die verjaardagen zelf zit te wijzigen hé ?

In tegenstelling tot vorige week woensdag is de verjaardag rustig ingezet. Dat was vorige woensdag gans anders. Toen hingen er een tiental huis tot huis leurders bij ons in Vosselaar aan de bel. Die wilden de weg weten naar Compostella (of was het compost-stella ?) en vroegen met aandrang of ik foto’s van die wanhoopspoging wilde maken.

Wanneer we dan in ijltempo onze pyjama hadden gewisseld voor iets “toonbaarders” gingen we op stap naar “Galicië” waarbij de groep, met als leider een super intrigant, al na 100 meter de verkeerde weg insloeg en na 200 meter al in de kant van de weg zat uit te rusten ! ! !

Toen we na goed anderhalf uur wandelen/slenteren/uitrusten/zwemmen voor de honden, terug thuis aankwamen, was wel de tafel gedekt met een brunch om U tegen te zeggen.

Dat alles was vorige week woensdag, vandaag is het rustiger en moeten we zelf naar de bakker voor een baguette en een croissant, maar we hebben wel tot acht uur lekker kunnen doorslapen.

Zo zie je maar, alles is relatief, ook op de dag dat je uw 65° verjaardag mag vieren.

Heeft iemand een suggestie om dat “when I’m sixty four” te vervangen, wat we dan ook weer een jaar lang met volle overtuiging en goesting kunnen zingen….

Belle & co

05-09-2013 om 09:48 geschreven door Bas & Belle  

Erg actueel…

Van Manuela Plaisier kregen we dit bericht in onze mailbox. Het bericht is maar al te waar en we hebben het zelf te dikwijls zien gebeuren op school om er nu geen extra aandacht aan te schenken !

Dus mensen, kopiëren en doorsturen maar, zoveel als kan .

Jan

04-09-2013 om 13:19 geschreven door Bas & Belle  

Druk, druk ,druk…

Gisteren zijn de baasjes druk in de weer geweest in de tuin en ook daar rond. Want de bramen zijn rijp en bramenconfituur is van de lekkerste die je maken kan.

Maar om bramenconfituur te maken is toch wel enige (meestal pijnlijke) inspanning voor nodig. Vermits de doornloze braamstruik in de tuin nog niet genoeg vruchten geeft zijn we nog steeds aangewezen op het “onkruid” naast de weg in het gehucht. En dat onkruid prikt ! ! !
 

En er zijn veel bramen dit jaar, héééél veel bramen ! Dat maakt dat van de pluk van gisteren namiddag het vrouwtje toch vijf potjes confituur heeft kunnen maken.

Mogelijk ligt het nu aan de natte lente van dit jaar maar ons baasje heeft de indruk dat de vruchten dit jaar ook groter zijn dan de vorige jaren. Meestal zijn de vruchtjes veel kleiner dan de Belgische soortgenoten maar dit jaar zijn de franse blijkbaar aan een inhaalmaneuver bezig. Ze zijn in elk geval grotere en sappiger dan andere jaren.

Dat er na de gedane arbeid ook aan ontspanning gedacht wordt is duidelijk. Zo is Lucy  gisterenavond, samen met de baasjes op familiebezoek geweest bij haar zus Lobke. Die is in Saint Fraigne met haar baasjes en Siebe op vakantie en die hadden ons uitgenodigd voor een BBQ’tje.

Belle, Hera  en Heros hadden thuiswacht omdat het echt nog te warm was en ze lagen voor ons vertrek al te slapen in hun bench. Die hebben mogen doormaffen van de baasjes .

Terwijl de baasjes aan de babbel waren hebben Siebe, lobke en Lucy gespeeld op een wijze dat we dachten dat de werken aan de LGV concurrentie kregen. Zoveel stof deed het trio opwaaien. Dat maakte dat ook Lucy “de onvermoeibare” tegen zonsondergang zich ook neerlegde en al een spreekwoordelijk uiltje had gevangen.

Baasjes en honden hadden in elk geval een fijne avond , en de honden van de thuiswacht gaven deze ochtend een uitgeslapen indruk !

Belle & co

04-09-2013 om 09:47 geschreven door Bas & Belle  

Onze wereldkampioene in Ferret

Ja… je leest het goed. Wij hebben hier in ons gehucht van 9 huizen een heus echte wereldkampioene wonen.

Het grote witte huis waar Mr. Lagrange (zaliger) 15 jaar geleden woonde toen wij hier arriveerden, is sinds een drietal jaren geleden verkocht aan Mark en Sara Northover.

Mark en Sara zijn beiden “van over ’t water”, Engels dus, zoals zo vele buren hier in ’t dorp.

Sara is een sportvrouw in hart en nieren en is vorig jaar in Beijing (China) wereldkampioene triathlon geworden.

In haar tweede woning hier in het gehucht nodigt zij nu voornamelijk Engelse atletes uit op oefen en trainingsstages.

Zo hadden wij deze zomer voor het eerst sportieve dames die hier kwamen wielrennen en lopen als voorbereiding op hun wedstrijden. We ontmoetten begin augustus ook Sara’s trainster die tot onze grote verbazing ook nog enkele woorden nederlands sprak en ons vrij goed verstond ! En laat dat nu ook heel uitzonderlijk zijn.

Sara voorziet vanaf volgend jaar meerdere maanden hier te zijn om stages mee te begeleiden in de lente/zomer.

Maar ook Mark, haar echtgenoot is een verwoed sportman. Wielrennen is zijn ding, en zo rijdt hij hier in de Charente mee in het amateur circuit wielrennen. Hij lacht er dan ook regelmatig mee “dat hij zijn fiets nog eens zal nemen om een hesp of een bos bloemen te gaan verdienen”.

Mark is ook een echte bierliefhebber. Bij hen in de koelkast kan je steeds bier gekoeld aantreffen. En laat dat nu voornamelijk Belgische bieren zijn !

Kasteelbier, gans het Duvel gamma, Leffe, verschillende trappistenbieren zijn daar steeds “op voorraad”.

Vandaag is het trainingsseizoen voorbij en vertrekken ze terug naar Engeland. De vooruitzichten zijn, dat ze niet terugkeren naar Ferret voor de feestdagen rond de jaarwisseling.

Je kan onze wereldkampioenen en haar prestaties volgen op haar website “Fleur au soleil” waarmee ze de velden vol zonnebloemen rond hun huis bedoelt. Kijk hier maar eens … http://www.fleurausoleil.co.uk/

Belle & co

03-09-2013 om 12:15 geschreven door Bas & Belle  

Lennaertje (of ’t vrouwtje) vertelt…

Zoals iedereen heeft kunnen lezen stonden we woensdag 28 augustus ’s morgens vroeg om 7.00 uur bij Jan voor de deur, op weg naar Compostella en misschien ging hij wel mee, of anders even meelopen om foto’s voor zijn blog te maken!

Onze Jan is natuurlijk de man met een scherp oog voor omgeving, veranderingen en kleine details. Die neem je niet zo makkelijk in het ootje, en is hij meestal degenen die anderen bij hun poten heeft. Daar lag voor ons dus een grote uitdaging! Met een klein  groepje gelijkgezinde,  “The Fellowship of de Dutch Partridge dog goes Compostella”  ontwikkelde we één plan om Jan voor een paar uurtjes de regie uit handen te nemen. We wisten dat hij tijdens zijn verjaardag in Frankrijk zou verblijven en moesten we in Vosselaar toeslaan en de honden zouden ook een hoofdrol spelen om het geheel, de grote leugen dus, geloofwaardig over te laten komen!
En het was een grote leugen! We speelde in op zijn emoties, zijn aard en nieuwsgierigheid. Hij had ons namelijk heel duidelijk laten weten dat hij zeker nooit een voettocht naar Compostella zou maken en de argumenten waren dat je zeer goed voorbereid moest zijn en de wandelaars zich niet aan elkaar moesten gaan ergeren. Zo werd Jan uit onze mailing geschrapt over Compostella want hij wilde toch niet mee. Ëén paar weken later donderde zogenaamd per ongeluk ook een mail bij hem in de box waaruit bleek dat er al ver gevorderde plannen waren, de route was bijgevoegd, training adviezen, overnachtinggelegenheden enz. Weer kregen we een dringende doch strenge mail dat hij niet meeging………maar hij bood wel zijn hulp aan en dat was precies wat we wilde, want nu konden we vrijuit in zijn omgeving over Compostella praten en informatie uitwisselen en kon hij gewoon meelezen op onze in het leven geroepen fake Facebook pagina. Vele weken lol volgde (voor ons) en werden er wekelijks fake tips, adviezen, teleurstellingen enz. rondgestuurd. Ook werd er een zogenaamde ruzie tussen 2 Compostella leden uitgevochten omdat Jan tijdens het toe delen van pups en bandjes de kleur paars aan 2 personen had beloofd. Op afstand las Jan mee en dacht het zijne er over en dat al die zaken die hij voorspelde al gebeurde voor we überhaupt vertrokken waren. De ruzie werd grimmiger en tegen verschillende personen had hij al laten vallen dat er “mot was” onder de vrouwen in het gezelschap! Eind Jullie was er even paniek want Simonne liet toch enigszins kwaad weten dat wij vergevorderde plannen hadden en we Jan buitensloten. Simonne is toen toch maar even bijgepraat, maar het was wel de bevestiging dat ons plannetje aan het lukken was.

De email lijnen tussen omgeving Turnhout en Nederland raakte overbelast want er moest flink geïmproviseerd worden, er stond een clubmatch voor de deur, een hoogwerker moest nog naar Frankrijk en de locatie waar het zou plaatsvinden wisselde regelmatig. Niets was zeker, maar dit maakte het spelletje wat we speelde wel extra leuk en spannend en tussendoor werd ook nog eens het lijflied van Jan “Mijn naam is haas (Faes) herschreven en opgenomen. Zelf probeerde ik in een tijdsbestek van 4 dagen waarin we 3 keer naar omgeving Turnhout tufte rustig mijn werk te doen maar knalde mijn mobiel uit elkaar door de vele paniekmailtjes “Jan weet het!”

Maar Jan wist niets! 7.00 uur precies stonden we voor zijn deur. De groep uit Budingen, Numansdorp, Turnhout en Roosteren. Zelf allemaal met dikke ogen van het te vroeg opstaan, maar toen de deur openzwaaide………….het gezicht en de ogen van Jan zullen we nooit vergeten…..en ook niet dat hij dan toch met veel tegenzin met  ons meeliep om foto’s te maken, en als hij links zei, wij rechts gingen, het eerste beste bankje we gingen uitrusten, steeds vroegen of het nog ver was, we moesten plassen, plukte bloemetjes, wisselde polsbandjes uit…..en zoals altijd liep hij voorop en zag ik zijn nek dieprood kleuren……..

Uiteindelijk midden in het bos hebben we het hem verteld, en ook dat we hem “zijn kot uit” moesten lokken want daar was een andere ploeg bezig een feestelijke lunch/brunch te bereiden. Het ongeloof was er en bleef er….en hij werd er niet vrolijker van. De regie had hij nog niet terug, dat kwam pas toen de laatste feestganger naar huis ging. Hopelijk vergeeft hij ons, en mogen we toch nog eens een keertje op bezoek komen………en de honden die gaan altijd mee, want daar is alles mee begonnen!

Lennaert “de Roosteren”

02-09-2013 om 22:38 geschreven door Bas & Belle  

Fijn gereden gisteren…

We hebben gisteren de “transfert” tussen Vosselaar en La Magdeleine netjes gereden. Dat was niet voor iedereen zo want op de wegen ten zuiden en in de richting van Parijs waren er tal van files door het drukke terugkeer uit vakantie verkeer.

Want ook hier is er een eind gekomen aan de schoolvakanties “la rentree” zoals de Fransen dat al twee maanden (vanaf midden juli) in de warenhuizen aankondigen.

Druk verkeer voor de mensen richting noord dus, haast geen verkeer of toch heel vlot verkeer richting Zuid-west of “l’ Aquitaine” zoals de zuidwestkust hier heet.

Wij vertrokken met “enige vertraging” iets voor half elf voormiddag en openden onze franse toegangspoort om 18u45. Acht uur en een kwart gereden dus.

We waren met twee auto’s ditmaal, want ook Jan en Karin, de baasjes van Siebe en Lobke trokken samen met ons richting vakantie bestemming.

Dat lokte bij ons baasje de opmerking uit “we hebben nen “Ollander” op sleep”. Neen we zijn elkaar niet kwijtgespeeld, ook niet op de Parijse pèrifèrique intèrieur waar het altijd druk is. Ons baasje heeft de afstand van de Porte de Bagnolet en de Porte d’ Italie echter gisteren voor de eerste maal op het tweede rijvak afgelegd. Hij zelf kan zich niet herinneren dat hij daar ooit meer heeft gereden dan om in te voegen naar het linkse rijvak. Of het moest zijn dat het nog in zijn VAB-periode was. Toen reed hij met een “vijf-lader” (een vrachtwagen waar vier/vijf auto’s op konden) en die mogen niet op het linkse vak !

Alleen heeft ons baasje nog eens een flinke vloek laten horen aan de luchthaven Charles de Gaulle. Ons baasje wil namelijk nog eens een mooie heldere foto nemen “in de vlucht” wanneer wij onder de startbanen doorrijden en er boven ons een vliegtuig staat.

Gisteren was er druk luchtverkeer en toen wij naderden was er juist een vliegtuig geland. Dat wil zeggen dat er dan wel enige tijd tussen is naar de komst van het volgende vliegtuig. Maar toen we onder de volgende startbaan reden stond daar een Jumbo van Air France stil boven de startbaan. We reden vlak onder het neuswiel door… en het “kodakske” stond niet aan ! ! !

Miljaarde, miljaarde, was de reaktie van ons baasje…

En voor de rest… het is hier mooi weer, rustig en we zijn het weeral terug gewend .

Belle & co

02-09-2013 om 11:10 geschreven door Bas & Belle  

Feestje gisteren…

Gisteren was Belle’s H-nestje, de eerste pups die ooit bij ons zijn geboren uitgenodigd bij de baasjes van Harrhy.

Dymphna en Jos zijn goede vrienden geworden van onze baasjes en ook Hartrhy is steeds welkom bij ons. Zij hadden het ganse nestje uitgenodigd uiteraard samen met de baasjes in hun buitengoed te Retie.

Het terrein, meer dan 1,5 ha groot heeft ook nog eens twee vijvers, bosjes, gazonnetjes, konijnenpijpen en is volledig “Drentontsnappingsproof”.

Zelfs onze ontsnappingsexpert Belle heeft het zoeken naar een gaatje in de omheining onverrichter zake moeten opgeven ! En zo konden Belle, Hercule, Heros, Harko, Harrhy, Hera, Hadise en Lucy ongehinderd hun gangen gaan. Ook de niet Faes’en Drenten, Jago en kleine Marral waren van de partij. Zelfs de twaalf weken oude Maral was dadelijk mee met de groten.

Dat het een echt Drentenfeest was bewijzen de foto’s hieronder. Waar bij aanvang de baasjes wat schrik hadden met zoveel reuen op één terrein is wonderwel goed verlopen. Op één schermutseling na waar ons vrouwtje meer slachtoffer was dan één van de honden. Gans de groep heeft ons vrouwtje gewoon overhoop gelopen bij het achter elkaar aanzitten. Voor het vrouwtje is het afgelopen met een buil op haar hoofd en een pijnlijk achterste. Van de honden hebben we geen van allen over iets horen klagen ! ! !

Maar ook voor de baasjes was het feest. Jos en Dymphna hadden op hun schitterende buitenverblijf ook nog eens een BBQ voorzien om U tegen te zeggen.

Ons baasje, nochtans vol met goede voornemens om toch maar niet te veel te eten, kwam achteraf toch tot de vaststelling dat de poging om aan 90 kilo te komen met enkele dagen is uitgesteld…

Maar honden en baasjes hebben een super namiddag gehad dank zij de baasjes van onze Harrhy. Bedankt voor de fijne zondagnamiddag vrienden !

Belle & co

01-09-2013 om 23:38 geschreven door Bas & Belle  

Terug Internet ! ! !

Gisterenavond, na de terugkeer van de familiereünie van Belle’s H-nestje zat er een nieuwtje in de mailbox die ons plezier doet.

Onze landgenote in La Magdeleine, Ria, meldde ons dat het internet en de telefoon bij ons eindelijk (na vijf weken) hersteld is !

Zo dadelijk hangt ons baasje het remorkske (de aanhanger) aan de Masjebashi en vertrekken we voor een kleine drie weken naar Frankrijk.

Het verslag van de prachtige dag van gisteren van de hondenfamiliereünie krijgen jullie vanavond of morgenochtend.

Nu dadelijk zijn we weg, nog wat laatste hondenspulletjes meegraaien en we kunnen terug op weg voor 800 kilometer.

Tot straks…

Belle & co

01-09-2013 om 07:59 geschreven door Bas & Belle