Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
22-11-2013
Winterbanden en steriliseerbokalen
Winterbanden en steriliseerbokalen…
Het baasje is deze ochtend naar zijn voormalige school geweest. Dat was weeral een hele tijd geleden en gisteren was hij samen met Hera een afspraak gaan maken om daar in de garage de banden te komen wisselen.
Het baasje kan dat thuis ook maar “van horen zeggen” wist hij dat er een nieuwe collega begonnen was en daar wilde hij eens mee gaan kennismaken.
Zoals al gezegd, gisteren was Hera daar ook al mee heen geweest en vandaag waren er al verschillende collega’s die vroegen of ’t baasje dat vriendelijk hondje terug bij had… Daar had de gazet met dat nieuws blijkbaar al goed gecirculeerd.
Samen met een leerling heeft het baasje dan de vier zomerbanden verwisseld voor de wielen met winterbanden. Zo kon het baasje alles nog eens uitleggen aan “de jeugd”, en ’t ging hem blijkbaar nog altijd goed af.
Toen het baasje terug thuiskwam stopte gelijk met hem de baasjes van onze Harrhy bij ons aan de deur.
Jos en Dymphna doen dat regelmatig op vrijdag middag. Dan zijn die in Turnhout gaan inkopen doen en op de terugweg naar Lichtaart passeren ze dan bij ons. Nu hadden ze vandaag een goei reden om langs te komen . De steriliseerbokalen waarin ze everzwijn vlees hadden meegenomen van bij ons waren leeg en dus kwamen ze de lege potten terugbrengen.
Wij, Belle, Hera , Heros en Lucy zien hen altijd graag komen want Dymphna heeft altijd voor ons wel iets aan hondenlekkers in haar jaszakken zitten. Vandaag kregen we alle vier een lekker kauwbeen waar we weer enkel uren mee “zoet” waren.
Straks gaat ook ons hoofdbestuur nog inkopen doen en we hebben op het boodschappenlijstje ook weeral lekkere hondendinges zien staan… Afwachten wat het gaat worden, spannend is het steeds weer met wat ze gaan terug komen …
wilde plaatsen, heeft Heros met al zijn vriendelijkheid zijn grote dikke poot op het klavier van de laptop gelegd.
Sindsdien gaat er van alles mis op dat blog, en op dit moment krijgt onze baas er zelfs geen letter op gepubliceerd !
Hij onderneemt verwoede pogingen om het blog terug op een fatsoenlijke wijze op het www te krijgen maar op dit moment gaat het enkel van kwaad naar erger.
Hopelijk komt er snel een oplossing uit de bus en kunnen we terug op een normale manier onze berichten en ons ei kwijt .
Al enkele dagen heeft onze baas het druk met Drentenzaken, logés, vergaderingen, Drentenblaadje, late vergaderingen en zo verder.
Gisteren avond was het weer laat geworden want het was dan ook een flink stuk Nederland in.
In Woudenberg ergens tussen Utrecht en Arnhem was een info avond ingericht door de Nederlandse Drentenvereniging. Het onderwerp was het gezondheidsbeleid voor de volgende jaren voorbrengen en de DNA methode van onderzoeken uitlichten. Uiteraard bij zulke onderwerpen kwam dan ook inteelt en verwantschap ten berde.
Het was een leerrijke infovergadering waar na afloop ook nog de nodige vragen konden gesteld worden.
Het was laat, of vroeg, ‘t is hoe je het bekijkt, toen onze baas terug de oprit opreed. Maar hij heeft er vandaag al heel wat antwoorden op moeten geven.
Tevreden was hij wel over de info avond, en met hem nog enkele fokkers die aanwezig waren.
Het ganse DNA gebeuren en onderzoek bied zoveel mogelijkheden mits het goed opgevolgd en geregistreerd wordt dat het volgens ons baasje een verantwoord fokken veel makkelijker moet maken.
Voor ons baasje was het een aanvulling van de info vergadering waar hij begin oktober naartoe was geweest en waar Dr. geneticus Frank Coopman de uiteenzetting deed.
Nu de ganse uiteenzettingen nog in de praktijk brengen is de volgende uitdaging. En ook dat zal weer wel met het nodige vallen en opstaan en tegenkantingen gepaard gaan.
Het is
Lucy die zich blijkbaar niet prettig voelt . Ze loopt rusteloos door het huis,
wil in de hall, gaat zoeken in de bureau en wil dan weer de tuin in.
Het is
duidelijk, ze mist Kibbels, haar speelmaatje van het voorbije weekend .
Gans anders
is het met de drie andere roedelleden, Belle, Hera & Heros hebben zich nog
niet veel vertoond vandaag. Zij slapen de slaap der gelukzaligen in hun bench.
Even komen
ze uit hun bench om de postbode te verjagen met veel lawaai, en om op hetzelfde
moment naar hun voeten te krijgen van het hoofdbestuur , omdat ze dat lawaai
maken doen vanuit de grote zetel die voor hen verboden terrein is.
Zo
verloopt the morning after na het bezoek van Kibbels.
Voor ons
hoofdbestuur was dat vertrek even een gênant moment omdat Kibbels eigenlijk
liever hier was gebleven Toen Annemie Kibbels kwam halen ging deze laatste gans
achteraan in haar bench zitten en wilde er alleen maar uit komen toen ons
baasje haar leiband te voorschijn haalde.
Nu tilt
ons baasje daar niet aan want hij weet dat Kibbels een super baasje heeft, maar
die verdomd slimme Kibbels weet ook dat ze hier in huis de ganse dag aandacht
heeft en met vier andere Drenten kan spelen.
Thuis in
Pulle is ze dan weer een deel van de dag alleen en dat weet die Kibbelaar maar
al te best.
Maar het
is een plezant en fijn hondje die zich in alle omstandigheden weet te gedragen.
Zoals gisteren bvb toen ze met ons baasje mee mocht naar de Maxizoo om verse
brokken te gaan kopen.
Onze baas
wilde weten wat haar gewicht was en hij keek toch even op toen de digitale
cijfertjes van de weegschaal halt hielden op 30,70 kg. ! ! !
Tot half
december kan Lucy blijven zoeken naar Kibbels, dan komt ze nog eens enkele
dagen onze roedel moe maken Lucy en de roedel hebben alweer iets om naar uit
te kijken
Of toch
bijna. Vier jaar en een half zijn verstreken tussen het maken van beide fotos.
Op de
eerste foto zijn er twee pups te zien, de toen nog piepjonge Hera en haar broer
Heros. Het was hun eerste lente en die konden ze voor het overgrote deel
beleven in de Franse Charente.
Op de
onderste fot zien we de jonge, maar niet meer zo piepjonge Lucy bij oma Belle,
moeder Hera en nonkel Heros. Een roedeltje Drentsche Patrijshonden om fier op
te zijn.
Oma Belle
is nog altijd de Alpha teef terwijl hera een strenge maar rechtvaardige moeder
is voor Lucy. Als er al eens een grom valt moet je goed luisteren. Meestal gaat
het initiatief dan uit van Belle naar Lucy toe. Het is een heel zachte , bijna
niet hoorbare verwittiging bij het eten. Lucy is zonder te schrokken de snelste
eter van de vier. Belle is de langzaamste eter, die geniet van haar eten.
Wanneer
Lucy klaar is met haar portie gaat ze lijnrecht naar Belle die dan nog niet
half klaar is met haar portie.
Lucy gaat
dan met haar snoet tegen of onder de eetkom van Belle liggen en dat is nog naar
de normen van Belle. Komt ze echter over de rand van de kom kijken dan hoor je
soms de verwittiging, tot hier meisje niet verder. En Lucy heeft niet meer
nodig dan dat.
Zo ging
het ten tijde van de eerste foto, en zo gaat het nog altijd met de roedel van
de tweede foto
Gisterenavond
moest ons hoofdbestuur nog opblijven omdat de steriliseerketel nog aan het werk
was om courgettesoep in te maken. Het baasje is dan maar in de archieven op de
computer gaan snuffelen.
Zo komt
het dat hij in de periode vanaf november 2008 terecht kwam.
Mails en fotos van kandidaat pupeigenaars die op het blog de toestand van
Belle volgden, die nadat de pups geboren waren afspraken maakten om naar de
pups te komen kijken, en vragen naar fotos van de opgroeiende pups.
Het was
ons allereerste nestje, het H-nestje en we hebben toen alles heel intens
beleefd.
Zo de
geboorte van Hercule, de allereerste pup hier bij os geboren. Die was haast in
de grote zetel, de sofa of de bank zoals de Nederlanders zeggen geboren. De
hoogzwangere Belle, zij zou volgens het temperaturen binnen de 24 uur haar
jongen moeten werpen, vond het nog nodig met veel kabaal de gazettenman van
de reclameblaadjes te moeten wegjagen. Dat deed ze met zoveel verve dat Hercule
al kwam kijken wat er zo belangrijk was
Hercule
hing half uit Belle toen we het opmerkten ! En de bevalling was begonnen.
Netjes op tijd en Hercule was de eerste van zes, nummer twee, onze Heros kwam
even later. Dan kwamen de twee teefjes Hera en Hadise en nadien ook nog twee
reutjes, Harrhy en Harko.
We hebben
nog wat fotos uit die tijd geselecteerd zoals ze door de eigenaars ons
toegezonden werden vanaf de pups naar hun definitieve thuis vertrokken waren.
Zo ook de fotos van Harrhy en den bol de eend in huis bij Jos en Dymphna.
Dat was de reden waarom Harrhy als laatste naar hen vertrokken is. Dymphna en
Jos hadden nog nooit een hond gehad en zij dachten dat Harrhy de aan haar poot
gehandicapte eend in twee slokken ging opeten !
Harrhy is
dan op proef met Jos meegegaan en had er vaaf dag één zijn vaste stek
gevonden, broederlijk naast zijn vriend den bol
Nu Kibbels
dit weekeinde hier bij ons op vakantie is zijn het ware gezondheidsdagen voor
t baasje. Hij gaat normaaldagelijks tweemaal een wandeling maken met ons.
Normaal is
dat een keer met Hera en heros en dan de tweede wandeling met Belle en Lucy.
Nu met
Kibbels er bij komt er ook nog een derde wandeling bij. Maar ook de combinaties
wisselen nu dezer dagen.Zo was er vandaag de eerste toer met het klassieke duo
Hera en Heros , waarna de jongskes Kibbels en Lucy aan de beurt waren. Maar
daar was ons baasje nog niet dadelijk mee klaar want die twee maakten elkaar zo
zot als Leuven foor.
Die twee
vlogen alle kanten uit, moesten telkens aan twee zaken snuffelen die dan wel
meters uit elkaar lagen en hadden als het ware dubbel brede voetpaden nodig
voor we aan het bos waren.
Daarna
kwam oma Belle alleen aan de beurt. En Belle genoot er zichtbaar van dat ze nu
eens helemaal alleen met de baas naar het bos kon. Ook de baas genoot ervan hoe
Belle zich terug twee jaar oud voelde. Net een jong veulen in de weide.
Dat gaan
we meer doen zegt het baasje. En als we haar niet alleen meenemen dan gaan we
het eens combineren met Hera. De twee moeders mogen dan morgen nog eens samen
mee. Nadien dan Heros met Kibbels, ook een prima combinatie. De derde ronde
doen we dan met Lucy alleen, die ook weer eens een lesje orde en tucht kan
gebruiken en dat combineren we dan gelijk !
Het
behoeft wel een beetje organisatie en regeltjes als je zo vijf tornados in
huis hebt.
We kregen
daarjuist een smsje uit Amsterdam waar Kibbels vrouwtje momenteel verblijft.
Die vroeg of het nog wel ging met de kostganger?.
We hebben
Annemie kunnen geruststellen, met Kibbels alles OK, ze ligt hier uitgeteld bij
onze baas aan zijn voeten moe te zijn van, de wandeling !
Totaal
geen last met Kibbels, het is niet voor niks een zus van Kiki, waar ze trouwens
ook sterk op lijkt. Zelfde snuitje, zelfde kleur van lijf, ook mantel maar met
een vrij brede witte kraag.
Het was
een totaal nieuwe ervaring voor mij, Hera, gisteren. Nog nooit in mijn
vijfjarig leven had ik soortgelijks gedaan.
Ik mocht
met het baasje mee met de auto en aanvankelijk dacht ik dat wij tweetjes naar
Frankrijk reden want we reden wel een uur lang in dezelfde richting.
Na een uur
rijden stopten we midden in een stad aan een groot plein waar een bonte
verzameling honden van alle rassen, kleuren, grootte en formaat al op ons
stonden te wachten. Zoveel honden had ik nog nooit bij elkaar gezien !
Er waren
ook honden bij die een T-shirt aan hadden met daar iets opgeschreven met
viltstift. Het had iets met eten en met fokken te maken waar die honden tegen
waren BROODFOK stond daar telkens bij ! Ook die baasjes liepen vervaarlijk te
zwaaien met borden op stokken met slogans tegen BROODFOK.
Ons baasje
en ik waren op de grote manifestatie tegen het malafide fokken van honden aan
het Sint Pietersstation te Gent. Plots stond er nog een Drentenbaasje Daniël
naast ons die we goed kennen maar die had zijn Djona thuis gelaten. Ook Renate
en Rossano met hun Jarre zagen we naar ons toe komen toen zij het station
verlieten. Die Jarre had ook nog een ervaring die ik ook nog niet ken, met de trein rijden !
Eventjes
nadien zetten een lang gerekte sliert baasjes en honden zich in beweging om
door grote straten in Gent een twee uren durende tocht aan te vatten. Onderweg
maakte ik nog kennis met Mechelaars en Duitsers, herders wel te verstaan, geen
mensen. Maar ook chiwawadinges, bordercollies, Boxers zoals den Yndhi van ozze
Dré en ook zo n heel grote grijze hond, nen Duits of een Deense dog. Zo een
als den Baron waar onze Heros zo graag mee speelt in t bos. Het was een bont
gezelschap dat rustig, en onder politie begeleiding door de grote stad stapte.
Na twee
uren kwamen we weer op een heel groot plein. Daar gingen een paar mensen
(organisatoren noemt ons baasje die mensen) door zon lawaaiding praten en een
toespraak houden waar we weinig van verstonden maar het was weer tegen de
broodfok. Ons baasje is daar samen met mij op een verhoog gaan staan waar we
een overzicht hadden over het plein en heeft daar ook fotos van de betoging
genomen, vlak naast de officiële fotograaf van de organisatie.
Omdat het
baasje moeilijk kon schatten hoeveel deelnemers er waren aan de optocht heeft
hij dat aan een begeleidend politieagent gevraagd en die schatte het aantal
deelnemers tussen de 1000 en 1100.
Wij vonden
het al een grote hoop maar zo n groot getal hadden we niet verwacht. De
organisatie mag dus terecht van een groot succes spreken. Alles was trouwens
perfect georganiseerd en ook onder de honden verliep alles in peis en vree.
En ik, ik
heb er een mooie stadswandeling aan gehad, weeral een ervaring meer. Het is
toch eens wat anders dan achter konijnen en vogels jagen in ons bos
Na het
klassieke gekibbel tussen Lucy en de nieuwkomer voor een weekend Kibbels is
het hier heel rustig in huis.
Waarschijnlijk
zijn Belle en nakomelingen nog steeds een beetje moe van de druktemakerij van
gisteren.
Straks
gaan Hera en het baasje naar Gent om mee te betogen tegen broodfok. Volgens de
berichten zouden er heel wat deelnemers zijn. Drentsche Patrijshonden gaan er
zeker twee zijn. Renate en Rossano, de mensen die vorig jaar met Kerstmis hun
hondje verloren hebben door vergiftiging zullen er ook zijn hebben ze ons
gemaild. We zijn benieuwd om kennis te maken met hun nieuwe Drentje.
Ons
vrouwtje blijft thuis met de rest van de uitgebreide roedel. Met twee baasjes
en vijf Drenten is wat veel voor een stadswandeling in gezelschap van een paar
honderd andere honden. Zo gewend zijn onze honden nu ook weer niet aan de
grootstad zoals Gent om te gaan wandelen.
Een bos of
wandeling in de velden zou hun veel beter liggen. Het zijnnu eenmaal jachthonden die af en toe wel een
terrasje in het dorp willen meepikken, maar een stadswandeling zit er niet in
met gans de roedel
Straks
verslag over de betoging, voor Hera haar eerste , voor t baasje de eerste
sinds mei 68, ondertussen ook al 45 jaar geleden !
Je hebt er
geen hond aan zegt het gezegde, maar hier is het effectief zo. Ze liggen hier
her en der verspreid. Sommigen liggen in een bench die dan weer niet die van
hen is. Andere liggen op het grote kussen of op het tapijt onder tafel.
Lucy heeft
al gepiept omdat ze met het tipje van haar oren onder het wieltje van baasjes
bureaustoel zat
Maar waar
ze ook liggen, één zaak hebben ze gemeen alle liggen ze pompaf in de poten van
de honden Morpheüs.
Krankzinnig
gek heeft voornamelijk Lucy gedaan met Kibbels. Maar ook Heros kon het prima
vinden met zijn nichtje.
Belle en
Hera hebben dan tegen dat andere trio opgetreden wanneer het weer eens de
spuigaten uitliep. Die twee hebben niet voor niets de bijnaam van de
gendarmen van de roedel.
En hoe druk
ze ook waren we hebben er echt plezier van gehad van dat Drentengeweld.
Daarstraks
lazen we op het smoelenboek dat er iemand verbaasd stond te kijken van haar één
jaar oude Drent. Na 18 jaar Drenten in huis hebben wij dat ook nog haast
dagelijks. Ze blijven ons verbazen.
Ook nog
vermelden dat ondanks de vreemde eend in de bijt, het samen eten zonder
morren of grommen voorbij gegaan is. Nu is het wel zo dat Kibbels nog sneller
klaar was met haar kom dan Lucy. En van haar vinden we al dat ze schrokt bij
het eten.
Morgen is
er weer een Drentendag in huize Faes, en in de namiddag gaan we ons nog eens 20
jaar voelen en gaan we betogen, net als in mei 68
Deze
voormiddag is Kibbels bij ons aangekomen. Kibbels is een teefje uit het K-nest,
het tweede nest van Belle.
Haar
baasjes gaan een weekend naar het buitenland en Kibbels is al enkel malen bij
ons en bij Louis (van de Gorky en Cato) op visite gekomen. Zij is zelfs enkele
jaren geleden mee naar Frankrijk geweest voor een tiental dagen.
Dit
weekend zal ze ervaren wat het is samen te leven met een woelwater en puberende
Drent als Lucy.
Vanavond
gaan we met die twee weinig last hebben. Tot nu toe zijn ze al gans de tijd
druk met elkaar bezig geweest.
Ook de
tuin gaat een metamorfose ondergaan (kan dat dan nog is de vraag) met die twee
die door de tuin racen.
Morgen
gaat het baasje betogen. Dat is geleden van mei 68 dat hij dat nog gedaan heeft
. Toen was het als eindejaarsstudent aan de technische school. Leuven Vlaams
was toen de slogan.
Morgen
gaat hij samen met Hera naar Gent betogen tegen de broodfok van honden. Dus een
totaal ander gegeven om voor te betogen.
Indien er
nog lezers zijn die zich ook akkoord voelen zijn ook welkom . Om 13u30
verzamelen we aan het Sint Pietersstation om samen op te trekken naar de
burelen van de FOD volksgezondheid .
Zijn we
echt zo moe of is het na de vorige drukke dagen letterlijk stilte voor de storm
?
Zo druk
als we de vorige dagen waren, zo kalm is nu vandaag hier ten huize en in de
verschillende benches.
Gisterenavond
hoorden we het baasje het nog zeggen tegen t vrouwtje, het gaat nog goed
regenen als we die vier bandieten* bezig zien.
Maar we
zullen maar denken dat alles is overgewaaid naar andere contreien, waar men
misschien wel blij is met een regenbui ?
Gisteren
zijn we nog eens twee aan twee met het baasje een grote toer gaan wandelen. De
dagen juist na de terugkeer durft dat er al eens overschieten wegens dringend
te doen zaken die dan op ons hoofdbestuur liggen wachten.
Maar met
het mooie zonnige weer van gisteren en de vooruitzichten op slechter weer
hebben we er nog maar eens goed van geprofiteerd.
Heros
heeft heel voorzichtig) gespeeld met Melissa, de Springer Spaniël van aan het
einde van de straat. Melissa is jonger dan Heros maar door PRA zo blind als een
mol. Toch doet ze dagelijks op haar gemakske een behoorlijke wandeling samen
met haar buurman. Het is een heel mooi hondje maar spijtig van haar handicap.
Als wij bij haar aan de tuin langskomen bij het begin van onze wandeling ruikt
Melissa wie er langskomt en begint ze luid te blaffen, elke keer en dag weer.
Zij kent ons van onze geur Daarom ook
was ze gisteren niet bang toen Heros met haar wilde spelen, ze kennen elkaar
maar op een andere manier dan andere honden.
Straks
gaan we toch nog een toerke doen zegt het baasje, zolang het geen
pijpenstelen regent tenminste
Na de
noodzakelijke onderzoeken te hebben ondergaan kennen de twee reuen Lando en
Lennaert, beiden uit HerasL-nestje, al
hun testresultaten.
Lando
heeft als laatste vandaag zijn HD resultaat aangekregen van de KMSH. Het verdict:
HD A1, het best mogelijke resultaat dus ! Dan moeten we ook vertellen dat de
test ED (elleboogdysplasie) en SD (schouderdysplasie) ook prima waren.
Begin
september waren Lando en Lennaert al getest op PRA (oogaandoeningen) bij dr.
Tine Jansen in Meerhout waar beiden ook een voorlopig vrij kreeg. Daarbij
hadden Hilde en Jeanny, de eigenaars van beide reuen ook deelgenomen toen we
metvier nakomelingen van Cartouche en
Hera PRA hadden laten onderzoeken door middel van de DNA methode.
Daarvoor
hadden we een bloedstaal opgestuurd naar het OptiGen labo in Ithaka in de staat
New York, USA. Hier kregen al de geteste honden de uitslag: deze hond zal
nooit PRA ontwikkelen of PRA doorgeven aan zijn/haar nakomelingen.
Ook is er
nog een bloedonderzoek afgenomen naar de von Willebrand Dissease. En ook hier
kreeg Lando een schitterende uitslag.
Geen
Drentsche Patrijshond, buiten de zeven van onze kennel, kan zulke
gezondheidspapieren voorleggen. Ook bij de
testen exterieur scoort Lando telkens prima. Tijdens de clubmatch van de
Belgische Drentenvereniging eind augustus dit jaar behaalde hij een ZG.Dit zelfde resultaat haalde hij tijdens de
reuendag van de Nederlandse Drentenvereniging in september waar hij als enige
Belgische Drentenreu aanwezig was.
Maar ook
Landos broer Lennaert, die in Nederlands Limburg bij zijn vader Cartouche
woont haalt soortgelijke resultaten. Alleen doet die er nog een schepje bovenop
door op shows tekens een U te behalen !
Maar ook
Lennaertss testen van HD, ED, SD en PRA halen dezelfde resultaten als broer
Lando.
Wij als
fokkers van beide reuen zijn maar wat fier over deze twee reuen uit onze
foklijn.
We kunnen
dus zeggen dat we met deze twee reuen en hun medische testen, de grootst
mogelijke zekerheid op medisch gebied kunnen garanderen op gezonde
nakomelingen.
Alle
medische attesten en exterieur uitslagen, zijn uiteraard bij de eigenaars in te
zien.
Wij als
fokkers zijn gelukkig met de uitstekende pups die we hebben afgeleverd en
tevens wensen we de eigenaars van Lando en Lennaert proficiat met hun Drenten !
En er kwam
vlak daarna nog wat minder fraais, galmde daarjuist door het huis Het was
afkomstig van onze baas die per ongeluk, bij het nalezen van zijn
blogberichthet bericht wegklikte en het
niet meer terug kan vinden gedeleted
zullen we maar zeggen.
En het
bericht handelde dan nog eens over hoe druk dat ons hoofdbestuur het telkens
heeft als we weer eens terug in Belgenland komen na een hele tijd Frankrijk.
Niks aan
te doen, opnieuw beginnen is de boodschap !
Onze baas
had juist verteld dat hij was uitgenodigd door de politie van het dorp om te
komen klappen. Nu is dat op zich al verdacht. Die mensen nodigen je
gewoonlijk niet uit voor ne koffie en een koekske, daar zit meer achter weet onze
baas, als kilometervreter heeft hij daar al ervaring mee.
Nu viel
het verhoor/gesprek/koffieklets met die politiemadam mee. Het ging over een
snelheidsovertreding op de ring rond Turnhout waar een snelheidsbeperking is
van 70 km/u en het baasje had, om nog door het groene licht te komen 77 km/u
gereden , en dat mocht niet van de pollissen!
Het baasje
had wel opgemerkt dat er op het PV een foutief uur stond genoteerd, en daarom
had hij aan de grote baas van de pollissen laten weten dat hij er op dat opgegeven
uur niet daar was geweest en dat ze wat hem betrof naar hun 60 euro konden
fluiten. (met iets beleefder bewoording)
En daar
moesten ze nu, een half jaar na datum, het fijne van weten. Waarschijnlijk is
tijdens dat weekend de wintertijd in zomertijd overgegaan en hebben ze die
cameras nog niet aangepast. We zullen wel zien wat ze er op het kasteel in
Turnhout (de rechtbank) van maken.
Als het
blog op een bepaalde dag wegvalt, dan zit onze baas waarschijnlijk tussen de
moordenaars, pedofielen en verkrachters zijn verkeersovertreding uit te boeten
in t gevang in Turnhout
Het is dan
ook een zwaar crimineel feit, te hard rijden om niet door het rood te moeten
rijden, dit onder het alziend oog van de flitscameras. En dan daar nog niet
voor willen betalen aan Big Brother .
Want onze Hera en Heros zijn vijf
jaar geworden vandaag ! Vijf jaar al dat de blijvers uit ons eerste nestje
moeder Belle gezelschap houden.
Dat gaat hier ten huize niet
ongemerkt voorbij, Ze weten dan zelf wel niet wat hen allemaal overkomt maar
protesteren tegen die extra knuffel bij het ontwaken en het eerste uitlaten van
de dag, daar hebben we niets van gemerkt.
Straks mogen ze mee gaan shoppen
naar dierenparadijs Maxizoo in Turnhout. Het baasje is immers de koeken die ons
viertal krijgt bij het slapengaan in Frankrijk vergeten. Hera en Heros gaan dus
straks mee om voor de roedel mergpijpkoekjes te gaan kopen.
Die koopt ons baasje aan en
vrac, dus zelf te scheppen, en in die vakken er rond kunnen ze dan proeven
welke koeken ze ook lekker vinden. De eigenaar van de winkel staat er dan
dikwijls bij om te zien hoe kenners hun eigen snoepjes mogen kiezen. En dat
mag allemaal van Tim, zolang ze maar niet morsen of koeken terug in het vak
laten vallen , want dan krijgen ze onze baas tegen !
Info avond over
onweer- en vuurwerkangst
Nu de feestdagen weer voor de deur
staan en de vuurwerkgekte weer toeslaat heeft de dierenkliniek Sanimalia te
Diepenbeek besloten van een info avond in te richten over wat ons baasje
knalfobie noemt.
Het waren twee avonden op 7 en 28
november. De eerste is dus al gepasseerd maar voor de tweede heeft ons
hoofdbestuur zich ingeschreven.
Niet dat Belle & co veel
hinder hebben van al die vuurwerkgekte of onweer met donder en bliksem, maar we
willen zelf ook goed op de hoogte zijn van wat doen en laten wanneer we iemand
met goede raad kunnen helpen. Dat hoort volgens hen tot de taken van een
verantwoord fokken .
De overblijvende info avond gaat
door op 28-11-2013 te 20u00 en de voordracht duurt ongeveer 1,5 uur.
U dient zich wel vooraf in te
schrijven, dat kan via de website van Sanimalia :
Vijf jaar
is het al geleden dat wij met Belle en Zeppos ons eerste nestje Drentenpups
kregen.
Morgen 12
november vieren Hercule, Harko, Harrhy, Hadise en onze eigenste Hera en Heros
hun vijfde verjaardag.
Als de dag
van heden herinneren we hoe het allemaal tewerk ging. Hoe onze eerste, Hercule
geboren werd terwijl moeder Belle de man van de reclameblaadjes met zijn
brommertje, luidkeels stond bang te maken met haar geblaf !
Spannend
was het in elk geval voor ons zo de eerste maal. We hadden ons dan wel goed
geïnformeerd en voorbereid, maar toch zagen we in Nelly toen meer een reddende
engel dan een dierenarts !
Inmiddels
zijn ze alle zes uitgegroeid tot prachtige gezonde Drenten.
Waar we
gisterennacht nog storm en regen hadden in La Magdeleine zijn we vandaag wakker
geworden door een stralende zon en aangerijmde daken en tuin !
Letterlijk
van de regen naar de vorst.
Waar het
in La Magdeleine nog een natte herfst was. En waar de boeren problemen hadden
om de maïs van de velden te krijgen met hun geweldig grote machines, zo lijkt
hier in Vosselaar de winter toch al meer in aantocht.
Het is
toch telkens weer een aanpassing zo verhuizen na drie weken. Voor ons Drenten
is het door de tuin. Ginds is het een overdaad aan plaats terwijl we hier qua
grootte een gemiddelde Belgische tuin hebben. Ook de buren zitten dichterbij,
en vooral Lucy laat graag aan de buren horen dat we weer thuis zijn.
De bazen
klagen dan weer over het vele lawaai dat hen hier omringt. Vooral de E34
snelweg van Antwerpen naar Eindhoven is hier goed te horen. Vooral nu, wanneer
de bomen al veel van hun bladeren verloren zijn is er meer storend lawaai .
Voor ons
Drentjes gaan daar dan weer meer wandelingen komen tegenover in La M. . Het
moment van de dagelijkse wandeling zat het baasje gewoonlijk nog op het dak
bezig te zijn, of het regende zo hard dat hij wel wilde gaan wandelen maar dat
wij wijselijk besloten om voor de kachel te gaan liggen !
Straks mag
Heros wel honderd maal zijn poot tegen struik en afsluiting gaan heffen wanneer
we gaan wandelen, dit om de andere reuen uit de buurt te laten weten de Faes
roedel is terug in t land.
Zo zie,
dat is dekorte inhoud van de reis van
La Magdeleine naar Vosselaar vandaag.
Na de
storm van vannacht en de bewolking deze ochtend, konden we een zware rit
verwachten. Wel met een serieus windvoordeel in de rug. Dat zou dan wel enkele
eurotjes verschillen tegenover diezelfde wind op kop
Maar het
bleef voor 95 % droog, en over die overige 5 % was niet van die aard dat we
daar over klagen. Die 5 % diende om de voorruit terug netjes te krijgen.
Van het
omringende verkeer kunnen we zeggen dat het er niet was Gewoon er was haast
geen overig verkeer. De enkele Spaanse koelvrachtwagens die zich naar de
noordelijke landen spoeden, om hun appelsienen en mandarijnen te gaan lossen
voor de Heilige Sinterklaasman met Piet(en), en ook die paar Portugese
vrachtwagens, waarschijnlijk volgeladenmet sardientjes in olijfolie, was er geen vrachtverkeer op de baan. Het
was dan ook een zondag vlak voor een betaalde feestdag in Frankrijk en België.
De
Hollanders vallen ditmaal uit de boot, die mochten immers niet meedoen in WO I
(la grande guerre) en die hebben dus ook geen wapenstilstand in 1918 te vieren.
Zelden
ging het verkeer zo vlot. Remmen heeft het baasje niet moeten doen, ze kunnen
trouwens in de garage niet geloven dat wij meer dan 100.000 km met één stel
remblokken doen ! Neen , aan remblokken voor onze Masjebashi kunne ze in de
garage hun kost niet verdienen. Op een 7 km drukker verkeer tussen de Porte dItalie
en de Porte Bagnolet op de Parijse Périférique na hebben we amper autos gezien
!
Vandaag
was het van: cruise control op 120 en bollen maar, en remmen doen we de
volgende keer wel als t nodig is !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
