Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-03-2009
In de tijd toen...
In de tijd toen
In de tijd toen zo beginnen heel veel verhaaltjes, en hier gaat het dan niet verder de honden nog praatten, neen, hier gaat het verder de honden nog groenten aten. Nu krijgen ze nog wel groenten maar het is de eerste maal dat ze boterrapen eten die t baasje juist heeft uitgedaan, geoogst heeft.
De leden van de Drentenvereniging en hun sympathisanten die deel hebben genomen aan de vorige wandeling weten dat t baasje iets heeft met hutsepot. Speciaal voor die befaamde / beruchte hutsepot had het baasje in het najaar boterraapjes gezaaid. Want hutsepot zonder boterraapjes, dat is de echte niet.
Nu zijn die raapjes dit jaar super geslaagd en gegroeid zodat er niet zoveel van gebruikt zijn en er nog een deel blijven staan en groeien is. Die wou het baasje vandaag rooien om de moestuin klaar te leggen om binnen twee weken aardappelen te planten.
Vermits bij Drenten the will to please nogal groot is en zij steeds de baas maar willen helpen krijg je zo van die krankzinnige toestanden date r staarten tussen de tanden van de riek zitten. Rapen komen plots uit zichzelf in beweging, en het zand vliegt je om de oren als één van die drie honden een regenworm ontdekt hebben die dan gelijk een luchtdoop krijgt.
En zo lagen ze dan daarstraks met drie, elk op een raap te kauwen. Als er vreemden langs zouden komen zouden ze denken dat de arme diertjes hun eten van het veld moesten stelen om aan hun maaltijd te komen
Dat is nu het voordeel van het zomeruur, het échte voordeel.Hera en Heros laten ons een uur langer slapen. Ze worden nog wel wakker bij zonsopgang maar dat is een uur verschoven !!! En dat maakt het leven leuk een uur langer slapen, je nog eens omdraaien en foert zeggen tegen de grote wereld!
Als we ze nu nog kunnen leren doorslapen zoals Belle doet en zoals alle honden voor hen deden, dan is het hier een hemeltje met die drie honden. Het minste geluid dat ze horen s nachts zijn ze wakker, Hera toch zeker, en willen ze even uit de bench voor een plas. Op zich niet zon erg, want waar ze wakker van worden is gewoonlijk toch het doortrekken van het toilet als t baasje of t vrouwtje opgestaan zijn. Het is dat mee buitengaan, die 5 minuten buiten, en als de thermometer -1°C aangeeft is dat zoals het baasje het noemt klein pietjes weer.
Maar niet gezeurd, vanaf vrijdagmorgen worden ze weer in België wakker. Daar is het normaal 20 minuten vroeger licht / dag dan hier. Dat heeft dan weer te maken met de nul meridiaan , die van Greenwich weet je wel. Die nullijn loopt hier trouwens pal door het dorp van La Magdeleine. Vosselaar zit wat meer oostelijk dus daar is het vroeger ochtend !
We zien wel hoe het loopt, als het niet werkt zoals we willen is er nog altijd het spreekwoord ochtendstond heeft goud in de mond
En ons Hera heeft de eerste opgejaagd. We hebben het over de zwaluwen, daarjuist tijdens de wandeling heeft Hera er uit het graanveld een vijftal opgejaagd. Daar waren wij uiteraard blij mee. Want zegt het spreekwoord niet één zwaluw maakt de lente nog niet ?
Maar vijf in een keer dus wel ! Nu is het maar te hopen dat ze hun appartement hier bij ons in de schuur terug wat opgefrist krijgen en dat we zoals twee jaar geleden 5 jonge zwaluwtjes uit het ei zagen komen.
De kans zit er dit jaar wel in omdat we de cruciale twee weken niet hier zijn en de zwaluwen in alle rust in en uit de stal kunnen vliegen. Vorig jaar was het nest wat bouwvallig geworden en zijn ze niet terug gekomen. Er waren vorig jaar ook veel zwaluwen omgekomen tijdens hun tocht vanuit Zuid Afrika naar Europa. In Angola moet er toen voor de vogels slecht weer geweest zijn en met honderdduizenden zijn ze daar toen omgekomen.
Morgen gaat het baasje terug wat nagels in de balken slaan zodat ze het wat makkelijker hebben om er hun nest rond te bouwen en aan op te hangen.
We houden jullie op de hoogte, rond 18 april geven we uitslag over het aan de slag gaan en een nieuw nestje. Duimen en supporteren voor de zwaluwen aub.
En dan nog wel de CIA in Frankrijk, zit daar weer iets louche achter of wat voeren die Amerikanen en onze baas in hun schild ? Gaan ze hier ook een afdeling beginnen nu Obama de gevangenis van Guantanamo gaat sluiten ?
Je kan gerust zijn, met zon volk gaat het baasje niet in zee. De CIA hier in Ruffec staat voor Carrosserie Industriëlle & Auto, CIA dus ! Geen geheime diensten en collegas van James Bond toestanden, geen Third Man aflevering. Het baasje heeft gewoon de Mitsubishi naar de garage gebracht voor herstelling.
Vorige maand is er toch een betonnen bloembak opzij gesprongen toen het baasje achteruit reed op de parking van de autoonderdelen winkel Wilex te Oud Turnhout.
Een lelijke kras op de bumper en een bloembak die rap rap terug op zijn plaats ging staan waren de gevolgen. Vermits de auto hier in Frankrijk is ingeschreven en verzekerd moest m ook hier gemaakt worden. En dat gaan ze dus vandaag doen. Dan kunnen we eind deze week met een herstelde bumper naar huis terugkeren, op zoek naar andere bloembakken!
Een witte gazon in de tuin en onderweg naar Ruffec verschillende akkers met raapzaad, colza zeggen ze hier, volledig onder de rijp.
We konden het vermoeden gisterenavond, een volledig open hemel met een heel fijn maansikkeltje, dan kan je vorst verwachten in dit seizoen, zelfs in zuid-west Frankrijk.
Om 8 uur deze morgen gaf de thermometer nog steeds een halve graad onder nul. Hera en Heros waren ook een beetje verrast want ze waren snel terug binnen en hebben zich dadelijk voor de kachel genesteld.
Het belooft nochtans een prachtige dag te worden. Het enige wit aan de lucht zijn de strepen van de hoogvliegende vliegtuigen, onderweg naar verre bestemmingen.
Ook de vooruitzichten voor de komende dagen zijn prachtig. De bomen in de tuin staan klaar om hun bloesem volledig te openen, nog enkele dagen voor we één grote bloementuil hebben in de tuin.
Als dan de vorst maar op een ander gaat vriezen, zo niet is het weer noppes met het fruit zoals vorig jaar
Met zn vijven zijn we daarjuist gaan wandelen, vijf honden wel te verstaan. Robin en Harry waren in hun tuin toen we er voorbij kwamen, en zij zijn met Bonny en Panda met ons meegewandeld. Hier in dit geval is Harry de zoon van Robin en niet onze Harry die bij Jos en Dymphna woont in Lichtaart.
Bonny en Panda lopen nogal eens vrij en dan komen ze ons gewoonlijk opzoeken aan de afsluiting. Nu hadden we de gelegenheid om eens samen te ravotten zoals we doen metTibo en anderen in ons bos in Vosselaar.
En of dat we het er van genomen hebben. Panda was al dadelijk heel goeie maatjes met Heros, het leeftijd verschil is niet zo groot, Panda is haast 8 maanden oud en Heros en Hera nu vier maand en half. Dat klikt dus dadelijk.
Hera was, zoals steeds, wat afstandelijker de eerst vijf minuten. Het was pas van het moment dat we alle vijf een trainingssnoepje hadden gekregen dat Hera loskwam
Wij hebben die engelsen de streek eens leren kennen zie. Ze mogen dan wel altijd buitenlopen, wat wij NIET mogen, maar verder dan het einde van de straat kennen ze het blijkbaar toch niet. Om dat te leren kennen hebben ze de Belgen nodig, en sociaal als we zijn hebben we die twee alle muizenholletjes en interessante plaatsjes aangewezen en leren kennen.
Het is hen blijkbaar ook bevallen, als nu binnen twee weken Fred en Harley ook terug zijn uit Engeland dan gaat dat een heel honden uitlaatcentrum worden.
Het eerste van het jaar hier in Frankrijk. In de feestzaal van La Faye, een buurgemeente van La Magdeleine organiseerde de fietsclub waar Laurent en Jeanine bij aangesloten zijn een diner-dansant. Een organisatie steunen en dan er nog lekker eten bovenop krijgen, daar heeft het baasje en t vrouwtje wel oren naar.
We vonden het al raar dat we gisterenavond rond acht uur nog een wandeling gingen maken door de velden. t Baasje wou waarschijnlijk zeker zijn dat Hera en Heros moe genoeg zouden zijn dat ze vroeg zouden slapen en zo het kot niet zouden afbreken Hij kent zo stilaan zijn Pappenheimers. Onterechte gedachte trouwens want zij zijn uit zichzelf in de bench gegaan en hebben zich voortreffelijk gedragen.
Het diner-dansant begon ruim laat, aperitief om 20u30 als je dan weet wat het aperitief betekent wil dat zeggen dat je pas rond tien uur aan tafel gaat, en dat voor een vijfgangenmenu ! Gans het menu was door de leden van de fietsclub zelf bereid, zo hoorden we van de gigantische hoeveelheid soep die Jeanine bereid had. Iets wat je hier in het zuid-westen van Frankrijk niet kan vinden zijn aardappelkroketten. Geen nood voor Jeanine, dan komt de millecroquette boven en worden 30 kilo aardappelen omgetoverd tot 600 kroketten.
De bij de kroketten horende Coq au vin was dan weer door een andere fietsmaat bereid, zo kreeg ieder wel een taak en opdracht. Zij die niet in de kastrollen kon roeren maakte zich verdienstelijk met opdienen. Er waren opmerkelijk veel mannelijke diensters gisterenavond ,vertelt het baasje.
Dat het leuk en plezierig was is weer duidelijk geworden door het uur van aankomst, wij hadden de klok al een uur verder gezet toen we het hoofdbestuur hier de koer hoorden opdraaien. En dan zegt het baasje nog tegen ons dat zij bij de eersten waren die huiswaarts togen, zou m nu weer zwaanzen die baas van ons ?
De eerste van het jaar is deze niet, daar komt m drie weken te laat voor. De avond dat we hier aan kwamen heb ik al een egel gevonden in de tuin en als cadeautje aan de deur komen leggen. Dan is het een tijdje stil geweest tot gisterenavond.
Pinneke was blijkbaar terug op uitstap en kwam onze tuin bezoeken, ofwel is m het vergeten van vorig jaar ofwel is t een andere, ze trekken ook allen zo op elkaar, maar ik heb ook deze aan de deur komen leggen voor de baasjes.
De pups hadden het zo niet bekeken op Pinneke zij maakten het meeste kabaal tegen de vreemdeling, ik kon geen kabaal maken want dan moest ik de egel laten vallen.
Wanneer het baasje zijn lederen las handschoenen terug gevonden had om pinneke buiten de omheining te zetten, toen durfden Hera en Heros dichter te komen. Als ze dan te dicht kwamen prikte dat in hun neus en stoven ze luid piepend weg .
Ze hebben nog wat te leren die kleintjes en wij maar denken dat ze goed gesocialiseerd waren !
Het zat er aan te komen, je kon het al merken in de loop van de week als je de krant opensloeg. Ze gaan nog eens klappen over de LGV of te wel de Ligne a Grande Vitesse. Dat is dus de spoorlijn waar binnen enkele jaren de TGV moet over denderen.
Alain Juppé, in een vorig leven ooit nog eerste minister van de Republiek en nu burgemeester van Bordeaux heeft al van zich laten horen in het begin van de week, hij was dan nog gesteund door enkele deputés van t departement en ook de gasten uit de Landes maakten LGV lawaai.
Nu rijdt die TGV hier al jaren, dus veel te klagen hebben ze niet, maar hij rijdt over de oude bestaande sporen aan gewone sneltreinvaart. De plannen voor de nieuwe spoorlijn, de LGV dus, zijn al enkele jaren oud en het tracé heeft ook al jaren stof voor discussie geleverd.
Plannen, plannen en nog eens plannen en vergaderingen, en samenkomsten en bla bla bla. De ene contente tegen de andere malcontente, ze blijven maar zeveren. Omdat er veel geld mee gemoeid is waarschijnlijk.
Maar nu in tijden van crisis zullen ze er nog maar eens aan beginnen, er zijn te veel doppers en die kunnen ze aan het werk krijgen bij de aanleg van de LGV.
Enkele jaren terug was voorzien dat de lijn zou geopend worden in 2012. Nu zouden de studies voor bodemonderzoek starten in 2010, het begin van de werken in 2011 en de eerste TGV zou dan aan topsnelheid zijn nieuwe sporen kunnen gebruiken begin 2016.
Tegen die tijd (als t waar is) zullen we hier al veel stof hebben moeten slikken want de nieuwe lijn zou hier aan La Magdeleine passeren ten oosten op een kilometer of drie. We zullen ook nog vele kilometers moeten omrijden om boodschappen te doen in Ruffec.
Het gaat ook nog stillekes worden in t station van Ruffec, want stoppen gaat m niet meer doen die TGV als m op snelheid is. Dan zal het telkens naar Angoulème rijden zijn om de TGV te nemen naar Parijs
De zevenentwintigste van elke maand moet je in Rouillac wezen. De zevenentwintigste is het markt aldaar en vanuit gans de Charente, Vienne, Charente Maritime, en Deux Sèvres komen kopers en verkopers hier naar de maandelijkse markt.
Hier en daar zie je zelfs een 33 nummerplaat uit de Gironde en een 24er uit de Dordogne. Het beste kan je de markt vergelijken met de zondagse vogelenmarkt in Antwerpen, daar kwamen ze ook van heinde en ver op af.
Ook wij waren deze voormiddag van de partij. Alles wat je er ziet kan je wel gebruiken, maar toch keerden we met lege handen terug. We hebben gezien allerlei pluimvee in alle stadia van leeftijd, konijnen, honden. Verder door op de markt kleding van een klak tot een kanten string, en in de kant waren ook nog veel gaatjes, kookpotten en pannen, een APPELSCHILAPPARAAT (!) ja je hebt goed gelezen, om appels te schillen.
De man met zijn Bayonneham stond op een andere plaats als voorheen, trektangen, snoeischaren, olijven, brood, druivenstruiken, parfum, juwelen (?) nieuwe ramen, een tractor en een nieuwe Renault personenwagen, tuingerei, een paard of een ezel, met of zonder jong, drachtig of niet Noem het en je kan het er kopen, zelfs de dierenbescherming stond er weer, ditmaal moesten twee geitjes de aandacht trekken.Zo zouden we de brandende kachel en de jachtgeweren nog vergeten. Je ziet zoveel dat je onmogelijk kan navertellen wat je er allemaal gezien hebt.
En wat we dan wel nodig hadden, was er niet te vinden, een zak Pedigree Pal brokken voor ons huisvee, we hebben hem wel gevonden maar dan in de Super U. Nog wel in aanbieding en met twee kilogram extra, gratis voor niks.
Hij heeft het gemaakt met zijn karakter, onze Heros. Het was niet de bedoeling dat er een reutje zou blijven uit het nestje van Belle. Een teefje uiteraard, maar een reutje was echt geen optie, te gevaarlijk tweemaal per jaar
En toch, vier, vijf weken waren de pupjes oud, toen bij mij het zachte karakter van bruintje zoals hij toen nog noemde duidelijk werd. Heros heeft dat iets te grote Bas gehalte. Het goeie lobbes niveau, het gezapig handelen, nooit over enthousiast, altijd vriendelijk.
In het begin dacht ik dat ik vooringenomen was wanneer ik vertelde dat het toen vijf weken oude hondje de reïncarnatie van Bas was. Het is niet qua uitzicht onze Bas, maar het karakter is een kopieen daar geraak ik elke dag meer van overtuigd.
Aan de andere kant moeten we telkens weer tweemaal kijken om het verschil te zien met Belle. Het witte vlekje in Heros nek is verdwenen en de mantel is nu volledig. Hij heeft nog niet het volume van Belle maar dat is enkel een kwestie van leeftijd. Als je ze naast elkaar ziet lopen is er geen moeilijkheid, maar afzonderlijk
Het gaat met Heros zover dat ik soms moet opletten van hem niet in een favorietenrol te plaatsen want dat is helemaal de bedoeling niet. Hij heeft ook dat struise, het grote hoofd van zijn vader Zeppos, ook Bas had die grote struise kop met die trouwe hondenogen die je niets kon weigeren.
En aan dat niet kunnen weigeren zullen we moeten werken want we zullen nog eens langs de bascule passeren als we volgende week terug in Vosselaar zijn. Goed mogelijk dat we nog grotere ogen trekken dan die grote vraagogen van Heros.
Karel had eindelijk zijn kaarten voor de WK finale voetbal gekregen.
Toen de wedstrijd begonnen was, vraagt een man achter hem of de plaats naast hem vrij is.
'Ja', zegt Karel, 'die plek is niet bezet'.
'Ongelofelijk', zegt de man achter hem, 'Hoe is het in hemelsnaam mogelijk
dat iemand een kaartje heeft voor de WK-Finale voetbal, bijna het grootstesportevenement ter wereld, en dat zo iemand dan niet op komt dagen?
'Nou', zegt Karel , 'eigenlijk is die plaats ook voor mij. Mijn vrouw zou eigenlijk meekomen, maar ze is helaas overleden. Dit is de eerste finale dat we niet samen zijn in 20 jaren'.
'Oeps', zegt de man achter hem, 'sorry, dat wist ik niet, het spijt me.
'Maar kon je dan niemand anders vinden, een vriend of een kennis, om mee te nemen?'
Karel schudt zijn hoofd. Nee, iedereen is naar de begrafenis.
Hera is niet bij ons gebleven op keuze van karakter, of toch wel een beetje. Er zou uit Belles nestje één teefje bij ons blijven. We hadden dus de keuze uit twee, Hera en Hadise.
Omdat Hadise nogal dominante trekken vertoonde en al zeer jong haar wil oplegde aan de rest van de pupjes is het Hera geworden.
Hera is hier de brok zenuwen in huis, voor alles direct hevig en enthousiast. Dat begint s morgens al bij het uitlaten uit de bench, die kan voor t juffertje niet snel genoeg open. Dan begint de begroeting van de bevrijder springen en keffen, net alsof ze te horen heeft gekregen dat het levenslang in de bench een vergissing was en zij kwijtschelding van straf heeft.
Bij het spel met moeder en broer is zij de bitch de grote lawaaimaker en de orenbijter met voorsprong. Hera moet aandacht hebben, van de bazen of haar roedelgenoten, het gaat m om de aandacht.
Ook bij de wandelingen is zij het die het dichtst bij de bazen blijft, en ook het snelst terug komt als er geroepen wordt. Het is dan ook zij die de bazen de vuilste kleren bezorgt met heel fel tegen hen aan te springen en aandacht op te eisen.
Zoals Hera hebben wij nog geen enkel hondje gehad die zo komt likken en tegen je aankruipt als je in de zetel zit. Op zulke momenten is het haar dan weer vergeven dat ze even daarvoor de tuin weer verbouwd heeft. Een vriendelijke tuinarchitect bij wie alles snel en hevig dient te gebeuren, in die richting moeten we haar verdere opleiding sturen is ons gedacht
Volgend artikel is overgenomen uit het gratis hondenmagazine hondentips, Rudi beschreef het probleem van de modehondjes en de crisisproblemen beter als we zelf hadden gekund. Voor hondentips klik hier: http://www.hondentips.com
Besparen
Deze week heb ik verschillende hondeneigenaars gesproken en er viel me iets op. Het was verbazend wat ik soms te horen kreeg. Natuurlijk waren ze allemaal gek op hun hond, het is de beste mooiste liefste, en ga zo maar verder. Heel herkenbaar. Maar die van ons is toch de liefste, haha.
Nee, waar ik eigenlijk naar toe wil gaan, zijn de vragen die ik kreeg. Ik zal je een paar voorbeelden geven. Met het gevaar natuurlijk dat ze zichzelf herkennen bij het lezen van dit magazine, maar dat is dan even pech.
'Rudi weet jij een goedkope voeding voor mijn hond, die toch goed is?' Of 'Normaal kost een zak hondenvoer me 65 euro voor 15 kilo. Ik heb nu een grotere zak voor slechts 17 euro. Volgens de verkoper was dit het beste voer!' Of 'Ik heb mijn spuitjes voor mijn pup gekocht via iemand die het rechtstreeks bij de groothandel inkoopt. Ik doe het zelf wel, scheelt weer een hoop geld!'
Er komt binnenkort blijkbaar een film uit waarin Chihuahua's de hoofdrol spelen. Waar de film al eerder uitkwam, kunnen fokkers de pups niet aangesleept krijgen...
Ik las ergens dat er in Amerika nog nooit zoveel Chihuahua's in de asiels hebben gezeten als nu. Na een film of voorbeeld van een of ander blonde pieeeep wil iedereen plots zo'n hondje in de handtas hebben hangen. Totdat het diertje toch meer moeite kost dan verwacht. Dus dan maar naar het asiel, ze krijgen de tas er wel bij. Dat zullen ze wel waarderen, want die kostte meer dan het hondje. De ware reden zou zijn dat de de kosten voor het voer en de dierenarts er teveel aan zijn.
Het zijn soms moeilijke tijden. Besparen is dan heel belangrijk. Even de centen een paar keer omdraaien voor je ze uitgeeft is niet verkeerd.
Maar de persoon die me vertelde dat zijn hond maar goedkoper moet eten, gaat binnenkort een reis maken van een paar duizend euro!
Die lieve Chihuahua is geen sleutelhanger die je met de tas even in de hoek zet tot je hem weer nodig hebt!
Zou je ook een goedkoop spuitje kopen van je vriend als jij een prik voor jezelf nodig hebt?
Besparen is noodzakelijk, maar bespaar a.u.b. op de juiste dingen en niet op een dier dat voor jou door het vuur zou gaan!
Besparen oké ... Draai de verwarming wat lager, leg een deken op schoot en ga samen met je hond even rustig zitten, want hier is weer een nieuw nummer van Hondentips Magazine!
Het kruis aan het kruispunt met de kerk en het gemeenthuis, de mairie, is opgeknapt. Dat haalt bij ons in t dorp dus de regionale krant de Charente Libre De curé, waarvan we al tien jaar niet weten dat m er is, hij is van verschillende gemeenten in de omgeving curé, is het kruis opnieuw komen zegenen. Tegelijk is m een werk van barmhartigheid komen doen, de zieken bezoeken. Ja, met een verkoudheid, of koppijn, waarvan de pastis of Cognac oorzaak is, zal je wel niet moeten afkomen. Het zijn voornamelijk de ouderlingen , waarvan er nogal wat zijn in de gemeente, die het bezoek mochten ontvangen.
Wij zijn er niet geweest dit weekend bij de huldiging, wegens vergetelheid, maar we zijn vandaag met de Drenten te voet tot aan het kruis geweest. Dat is heen en terug zon zes kilometer met de tijd erbij voor het portretjes trekken toch wel een uur en een kwart. Die klein djupkes hebben er niet van geweten, ze hebben dan ook nog eens minstens dubbel zoveel afstand afgelegd als de baasjes met hun heen en weer geloop.
Eventjes zijn Belle en co aangelijnd geweest omdat een landbouwer met groot materiaal zijn graan aan het besproeien was. De baasjes weten natuurlijk niet wat er in dat grote vat achter die tractor zit en houden de honden dan maar aangelijnd. Het moest zo eens het reinste vergif zijn !
Na de wandeling is het drietal wel een uur en half koest geweest. Er was zelfs geen plaats voor de baasjes in de zetels. Alles was ingenomen door gerekt en gestrekte honden.
Drie Drentsche Patrijshonden, dan zou je zeggen, dat is driemaal hetzelfde hondje met dezelfde eigenschappen. Maar niets is minder waar. We moeten wel tweemaal kijken op dit moment om Belle en Heros uit elkaar te kennen, maar dan houdt elke gelijkenis op.
Moeder Belle is de rust zelve, zij gedraagt zich als een verantwoorde moeder voor haar pups. Zelfs nu ze vier maand en half oud zijn worden ze nog nagekeken en proper gelikt door hun moeder.
Als jager is er iets mis met Belle, de eigenschap van een Drent, jagen onder het geweer, of vlakbij de baas blijven is aan Belle niet besteed. Eens vrij is ze weg, in België het bos in en uit het zicht voor de baas. Ze komt wel terug na enig aandringen van de baas maar prettig is anders.
In Frankrijk in de velden durft ze wel een heel eind voor ons uitlopen, ze heeft wel goed de bazen in t oog. De minste richtingsverandering doet haar aan topsnelheid terugkeren naar de baasjes. De nabijheid van de pups doet haar wel attenter en alerter te zijn dan voorheen.
Belle is nog wel steeds de roedelleider na de bazen, tot nu toe erkennen de pups haar ook als dusdanig, het wordt natuurlijk afwachten wat het gaat worden eens die twee beginnen puberen. Dat kan wel eens een probleem worden met een machtstrijd tot gevolg. Belle is van nature een zéér gevoelig hondje, meer dan Bas bijvoorbeeld ooit is geweest.
Harde woorden of luid gesproken woorden zijn niets voor haar, dan kruipt ze weg. Dat was het laatste jaar het probleem met de haast dove Bas. Uiteraard begreep zij niet waarom wij harder praatten met Bas, voor haar waren wij kwaad op onze ouderling.
Ach ze zijn niet kieskeurig, aardbeienplanten die t vrouwtje net verplant had, een overgebleven geranium van vorig jaar, toevallig ééntje dat niet bevroren geweest was.
Er zijn er zo nog wel enkele soorten waarvan we niet zo goed meer weten wat er in die pot stond, het meeste groen moet nog opkomen en zulke plantenspecialisten zijn de baasjes nu ook weer niet om van een kale tak te kunnen zeggen xxx dat is m !
Dan komt Hera, want dat is killer numero uno, die plant in het voormalige hok van Bas leggen. Bas heeft twaalf jaar niet naar dat hok omgekeken, de pups vinden dat hok het einde. Als je iets verloren bent, één adres waar je zo niet alles toch heel veel kan terugvinden. Jos & Dymphna melden ons soortgelijke uitspattingen van broer Harry het zal dan toch een familietrekje zijn ?
Als de aardklomp aan de plant nog te groot is komt ze die afschudden op de deurmat. Dat is wel makkelijk, dan kan je de mat opnemen en al dat zand gelijk terug in de pot kieperen waar het vandaan komt. Dat is dan weer geen aangeleerd gedrag, zoiets kan een Drent uit zichzelf. Intelligentehondjes hoor maar er is een maar aan, en nog geen kleintje !
Een dronken, fel naar rum geurende man zat in de metro naast een priester. Zijn das zat vol vlekken, zijn wangen zaten vol rode lippenstift en een halflege fles Bacardi stak deels uit de zak van zijn verkreukte vest.
De man opende zijn krant en begon erin te lezen. Na een vijftal minuten richtte hij zich tot de priester en vroeg: "Zeg, Eerwaarde, "wette gijd'oerzaak van.. artritis?"
Ja, mijn zoon, dat komt door erg losbandig te leven, om te gaan met goedkope, dwaze vrouwen, teveel alcohol te drinken, te slapen met prostituees, geen bad te nemen, enzovoort..."
"Awel merci!" mompelde de dronken man terwijl hij terug zijn krant indook.
De priester, nadenkend over wat hij gezegd had, stootte de man aan en zei ter verontschuldiging: "Neem me niet kwalijk. Ik wou niet zo beledigend overkomen. Hoe lang heb je al artritis?"
"Ikke? Ik heb genen artritis, eerwaarde, mor ik heb hier just geleze dat de paus dat heeft...
Terwijl Frankske van het weer, gisterenavond uitlegde wat het verschil is tussen regenen en buien, ontsnappen wij weer eens te meer aan buien en smeltende sneeuw. Heel dikwijls is het zo dat de Charente op het scheiden ligt tussen goed en slecht weer. Hier in Frankrijk zeggen ze als je onder de Loire zit, dan zit je goed. En we moeten het haast geloven, maar toch is de Loire van hier uit toch zon 180 km noordelijker gelegen.
We gaan er dus nog maar eens tegenaan, nog een dagje in de moestuin werken, hoofdzakelijk door den baas, en dan hebben we niet echt nog zaken die MOETEN gedaan worden.
Misschien gaan we toch nog eens naar de zee hebben we het hoofdbestuur hier onder elkaar horen bedisselen. Als de weersvooruitzichten blijven zoals nu dan zit het er dik in ! Als ze over Angoulême en Cognac naar Saintes rijden, dan hebben ze die kronkelwegen niet die onze magen door elkaar schudden, en dan moet het lukken, Atlantique here we come ! ! !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
