|
Vandaag was het weer het traditionele jaarlijkse vlottebouwen met de wijkvereniging.
In het jachthaventje dus.
Mijn vrouw en ik zijn beide betrokken, zij voor de catering, in als stoker en BBQ'er.
Gezellige dag geweest, prima weer ook, plezier, eten en drinken.
Geen heftige toestanden dit keer, twee jaar geleden was dat wel anders, maar dit jaar geen enkele wanklank.
Als alle kinderen weg zijn eet de leiding ook, waaronder ik.
Daarna nog even uitpuffen en op huis aan.
Ik draai als eerste het terrein af, mijn vrouw achter me aan.
Her dijkje is enige kilometers lang, en hoewel je er maar 60 mag trap ik lekker door.
Reuzekick om met 100 over zo'n dijkje te gaan.
Uiteindelijk rij ik mijn vrouw "los" en pas in het dorp teruggekomen sluit zij weer achter me aan.
Ik breng wat passagiers weg en ga naar huis.
Mij vrouw is al geparkeerd.
Ze verteld me dat op de dijk er ineens een kip uit de struiken kwam, mijn dochter die bij haar in de auto zat beweert dat ze naderhand nog wat veren rond zag vliegen.
Mijn zoon en ik hebben er reuze plezier om.
Dan moet er nog even een betaling uit, en ik duik mn computerhok in om even te telebankieren.
Mijn zoon loopt met me mee en zo snel we samen zijn zeg ik: "Ik bel straks op als de politie, over die kip".
Hij zwijgt begrijpend.
Dat is de betaling de deur uit, en hij loopt weer naar binnen.
Ik pak mn mobieltje en bel ....Mn zoon neemt m op.
"Hallo, met de politie, er is zojuist een kip aangereden en ik vraag me af of u me daar iets meer over kan vertellen."
"Kip ????" roept mn zoon hardop.
"Mam, 't is de politie, voor jou."
Ze komt aan de telefoon.
"Goedenavond mevrouw, met de wachtcommandant, er is eerder deze avond een kip aangereden, ik vraag me af of u me daar meer over kan vertellen."
"Euuhh, ja, mischien wel, ik weet het niet zeker maar ik zou m geraakt kunnen hebben."
"Nou mevrouw, die kip kon dr anders helemaal niet om lachen hoor !"
Ik hang wat achterover en kijk door de berging de kamer in, het mobieltje aan mn oor.
Dan kijkt zij ook mijn kant op, en roept "Leuk hoor!"
Mn kinderen stikken inmiddels van het lachen, en ik natuurlijk ook.
Mn vrouw lacht ook, en roept gelijk dat ze het al door had, maar dat geloof ik niet erg ...
De kinderen en ik giegelen nog wat na, en mn vrouw lacht ook, maar dan anders.
Zou ik morgenochtend nog koffie op bed krijgen?
|
