Niet alleen erg mooi gezongen, maar tevens een tekst die me nogal aanspreekt, om nogal persoonlijke redenen.
Een zelfgemaakte vertaling van deze tekst vind je op dit blog van 26 juni 2006
Vanmiddag vonden we 'm koud en stijf in z'n kooi.
De rat.
Twee jaar geleden bij ons gekomen als afdankertje.
Zo snel je vingers of gezicht in de buurt kwamen deed hij uitvallen.
Gewoon eerst flink rust gunnen, daarna langzaam aan zijn vertrouwen winnen.
Dat is gelukt.
Op het eind kwam hij vrijwillig z'n kooi uit, op mn handen zitten.
Lekker aan je gezicht laten snuffelen, stukjes "knabbelstaaf" voeren, of stukjes brood, hoe harder hoe lekkerder.
Soms liep 'ie gezellig over het grote bureau waar mn zoon en ik de pc's op hebben staan.
Lieve oude rat geworden, en, zo als dat hoort bij ratten, nieuwsgierig en gezellig.
De levenscyclus van zo'n beest is rond de drie jaar, en het einde kondigde zich al enige tijd geleden aan.
Langzaam aan, van achteren naar voren begint er van alles te weigeren, vacht wordt dunner, botten voel je er doorheen.
Maar het is toch onwennig, de dood, van wat voor dier (of mens)
dan ook roept altijd weer vragen op, ook al was het verwacht.
Ook ratten hebben een eigen karakter, een persoonlijkheid.
Zou dat ergens blijven ?
M'n zoon heeft een kuil gegraven, we hebben 'm in wat keukenrol gewikkeld, en teruggegeven aan de natuur.
Nog even in de kuil kijken, dag jochie.
Kuil dicht, rat weg.
Oh, er komen zeer zeker weer nieuwe hoor, maar nu nog even niet.
Piëteit voor een rat? Jazeker.
Reacties op bericht (5)
15-07-2006
rat
een rat heb ik nooit als huisdiervriend gehad(al hoewel er lange tijd eentje in ons boerderijtje toendertijd heeft gewoont, maar dat was buiten mijn wens). Toch weet ik wel, uit eigen ervaring, dat je aan huisdieren went en dat het verd... moeilijk is om daar afscheid van te nemen, wanneer die tijd gekomen is. Diverse honden en meerdere katten o.a. heb ik al overleefd, maar ik voel nog regelmatig een beetje pijn wanneer ik eraan denk dat zij nu niet meer naast mij leven. Groetjes en tot ziens Thea.
15-07-2006, 13:59 geschreven door thea
25-06-2006
..
lieve knappe lange gast, maaaaaaanden lang schrijf je amper, dan ben ik vier à vijf dagen weg en je zet een halve boek op je blog! Ik begin seffens te lezen ... deze keer dus eerst de reactie en dan pas lezen! kusjes uit Antwerpen,
25-06-2006, 23:02 geschreven door bojako
Is dat echt?
Wordt een rat slechts 3 jaar? Ik weet niet waarom, maar ik heb steeds gedacht dat die erg oud werden! Waar haal ik dat in godsnaam? Aan mij zijn die dieren dus echt niet besteed, maar dat ze intelligent en heel nieuwsgierig zijn, is geweten, en dat die twee eigenschappen nodig zijn om snel en goed iets aan te leren, bewijzen zij steeds weer in laboratoria. Michelly
25-06-2006, 21:25 geschreven door Michelly
Rat
Eeender wat het is, mens dier of voorwerp.Wat je lief is geef je niet graag af.Innige deelneming bij het afsterven van die oude rat.
25-06-2006, 20:54 geschreven door huismusje/troubadoerke
Arm ratje
En net nu je het beestje zover had gekregen dat hij vertrouwen in je had... tja... scheiden doet lijden he... hamstertjes leven maar gemiddeld 2 jaar en de kinderen waren er het hart van in toen ze de geest gaven... elk dier heeft zo zijn eigen persoonlijkheid... die hamsters kwamen uit hetzelfde nest maar waren totaal verschillend... boeiend toch... ik wens je geluk met de volgende aanwinst... liefs van Myette
