Niet alleen erg mooi gezongen, maar tevens een tekst die me nogal aanspreekt, om nogal persoonlijke redenen.
Een zelfgemaakte vertaling van deze tekst vind je op dit blog van 26 juni 2006
"Vandaag geen verhalen over mijn jeugd. Plots bekruipt me het gevoel dat mijn verleden al veel langer duurt dan mijn toekomst. Wanneer ben je eigenlijk in het midden, op welke ouderdom? Naar welke kant slaat de weegschaal door naar beneden. Wat weegt het zwaarste, gisteren of morgen. In elk geval, morgen zal al heel straf moeten worden om het te winnen van gisteren. Maar "who knows what the future may bring"."
Ik grijp wel even terug. Al vrij vroeg begon ik me te realiseren dat het leven eindig is. Al ergens op m'n 25ste had ik zo iets van "nou, één-derde zit er wel op" Gezien mijn levensstijl van die tijd heb ik dat nog omlaag bijgestelt. Op mn 35ste ging ik er vanuit dat ik op de helft zat. Nu ik 51 ben is het wel zeker dat ik dik over de helft zit, heel dik. Heeft dat verder invloed? Nee, geen enkele. Ik zie wel hoe het loopt. Als ik morgen doodval is het mij best, ik heb het naar mn zin gehad over het algemeen. Ho, wacht even! Ik heb dus geen haast he? Al is het alleen maar om m'n kinderen, die hebben me beslist nog nodig. Of vanwege mijn nimmer te stillen nieuwsgierigheid, ik wil zo vreselijk graag weten wat er allemaal nog gebeuren gaat in de wereld, uitvindingen, dingen die de bordjes verhangen in de wereld, politieke aardverschuivingen. Wat ? zijn die er niet? En of die er zijn. Wie herinnert zich de dagen dat we elk journaal aan de TV gekluistert zaten toen "de muur" op met moment van vallen stond? Wat doen grenswacht en politie? Openen ze het vuur? Nee, ze openen een nieuwe toekomst voor hun bevolking en hun land. Of het moment waarop de tanks het rode plein opreden toen Jeltsin oproer kraaide? Live op TV, daar kwamen ze, wordt het een bloedbad? Nee, de geschutskoepels waren omgedraaid, het leger koos de kant van de vernieuwers, waarmee het lot van de oude sovjet reus definitief bezegeld was. Ik realiseerde me dat er op dat moment geschiedenis geschreven werd. Zo maar even een greep van dingen die in mijn geheugen gegrift staan.
Goed, dat was even een uitstapje. Terug naar "levensduur". Heeft het eigenlijk nut om oud te worden? Voor mij en op dit moment: Ja. Voor mijn kinderen voorlopig ook nog wel. Voor mijn overige naasten en dierbaren waarschijnlijk ook wel. Voor Bill Gates niet, die verdient echt niet genoeg aan me. En "warlord" Bush zal het al helemaal een worst wezen of ik besta of niet, die offert gewetenloos zijn eigen onderdanen op aan zijn eigen leugens. Mijn eigen regering? die zien met lede ogen hoe ik werkeloos zit te zijn. Dat ik meer dan 35 jaar zonder onderbreking gewerkt heb is niet interessant, nu kost ik geld. En als ik straks met pensioen mag hebben ze het liefst dat onmiddelijk dood val, want ik word dan nog duurder dan ik nu al ben.
Maar dan de toekomst! Ik ben nooit een planner geweest, meer van "go with the flow". Ik hou niet van plannen, en de enkele keer dat ik dat wel probeer blijkt het later nergens op te slaan. Ik laat de dingen lekker komen zo als ze komen, ik improviseer ter plekke als dat nodig is en beoordeel elke situatie pas op het moment dat ik er voor sta. Wat verwacht ik van het leven? Nou, eigenlijk alleen maar dat het een beetje leuk is. En de definitie van "leuk" is voor iedereen verschillend denk ik. Zelf leg ik de lat niet al te hoog, dat geeft me de mogelijkheid om meer van kleine dingen te genieten. Ik heb dan ook het gevoel dat als ik zo'n enorm gedreven mens zie, dat die nooit echt gelukkig kan zijn, te veel gejaag op succes of wat dan ook. Ik neem de tijd voor mezelf, voor m'n naasten en voor een lekker bakkie koffie. Zo ben ik gelukkig, en kan ik het nog jaaaaaren volhouden.
Oh, en Ludovicus, je schreef ook nog" "Als Carweyn dit moest lezen: dit soort schrijfsel is nu juist wat ik bedoelde als antwoord op je gezegde "ik schreef maar niets omdat ik niet wist wat schrijven" " Het mag duidelijk zijn, je inspireert me ......... (ook al heb je mn naam vekeerd gespeld, LOL).
Reacties op bericht (9)
15-11-2006
.
blij met elk mooi moment en de dingen nemen zoals ze komen, dat is levenskunst, jawel hoor jan, vind ik ook. al laat ik me weleens door de drukte meeslepen, soms kan je gewoon niet anders. onlangs sloeg ik mijn jongste zoon met verbazing door te zeggen dat ik het gevoel heb dat het beste nog steeds moet komen. of dat ook werkelijk waar wordt, is discutabel, maar het gevoel is wel écht. carpe diem tot de laatste dag en als 't op die manier kan, hoop ik voor jou en voor mij dat we nog maar op de helft zitten.
15-11-2006, 22:50 geschreven door paz
14-11-2006
Inderdaad Caerwyn
als ik die ongelooflijke drukke en gedreven mensen zie, denk ik dikwijls: morgen gaan ze dood en weten niet dat ze geleefd hebben! Er zullen er wel moeten zijn van die, om onze hele economie draaiende te houden, maar ik ben daar gelukkig niet meer bij. Als ik weer eens druk, druk was, stelde ik mij mezelf voor op een hoge wolk, kijkend naar dat drukdoenerige. Lieve deugd, dan moet je gewoon lachen, als je je realiseert wat een vliegenstrontje we betekenen in het heeal. Niet te lang meer wachen om te schrijven hé! Michelly
14-11-2006, 23:27 geschreven door Michelly
.
Tof he makker dat ik je aan't schrijven zet. Dat ik al over de helft ben kan niet anders. Bij jou twijfel ik, het kan nog. Maar een ding heb ik al van je geleerd. Ik heb me van morgen niet geschoren. Had helemaal geen goesting. Dacht, als ze me zo niet willen, moeten zij weten. Tot volgende keer. Blijven schrijven he en "what's in a name". he Caerwijn :=)
14-11-2006, 17:21 geschreven door Ludovikus
13-11-2006
Inspiratie
Ik zie dat Ludo je inspireert... wat een epistel... het verleden is "geweest" en de toekomst blijft altijd verrassend... je weet maar nooit wat er nog om de hoek op je ligt te wachten... en je hebt volkomen gelijk dat je niet teveel plannen maakt... komt toch nooit iets van terecht... ik heb dat al heel lang opgegeven... dus genieten van elk mooi moment en bij de slechte de bui laten overwaaien... knuffel van Myette
13-11-2006, 21:26 geschreven door Myette
..
ja lieve Jan, eens over de vijftig begon ik ook zo te redeneren: elke dag opstaan, blij zijn dat we het mogen meemaken en er het beste van maken 'Carpe Diem' voor zolang het nog duurt. Lief zijn voor onze kinderen en vrienden en hopen dat deze cirkelvormige liefde door hen allemaal verder mag uitbreiden naar anderen toe. Ik wou verdorie hier dat prentje zetten (ikke aan de paal met uw naam op mijn poep) maar ik vind het niet op deze diskette, 't zal voor een andere keer zijn want sebiet ga ik weer op trot :-) kuske
13-11-2006, 17:15 geschreven door bojako
Ja, Caerwyn
Dat ben jij inderdaad ten voeten uit.In Antwerpen hebben ze daar een woord voor, een enfoutist (fonetisch), het zal mij worst wezen.Ik spreek enkel voor mezelf, maar ik denk dat de anderen hiermee akkoord gaan als ik zeg dat dit nu juist de reden is dat ik mij zo goed, rustig en beschermd voel in jouw gezelschap.Weet je, knuffel is ook zo, en toen ik hem leerde kennen was mijn eerste gedacht en gevoel, meer moet dat niet zijn.Dikke pakkerd
13-11-2006, 13:39 geschreven door huismusje/troubadoerke
...
btw,heb je nog een liedje voor mij?dikke kus alvast!
13-11-2006, 13:13 geschreven door hotlips
hallo
Dag Jan ,eigenlijk raar ,dat nu je de mens achter de schrijfsels kent ,aandachtiger begint te lezen,in ieder geval ,zowel het verleden ,het heden als de toekomst,alles hangt samen!de meesten zeggen :het verleden telt niet,alleen de toekomst ,maar daar ben ik het niet mee eens ,ons verleden heeft ons gevormd tot wat we nu zijn,en het nu bepaalt grotendeels onze toekomst(niet helemaal natuurlijk,) Misschien al stof voor onze volgende ontmoeting ,ik filosofeer nogal graag ,haha!Naar ik van Myette heb gehoord gaan we mekaar dus nog zien ,prima!! Dag Jan ,prettige dag nog!
13-11-2006, 13:11 geschreven door hotlips
leven!
Mijn laatste artikeltje omschrijft ongeveer hetzelfde zij het met andere (kinderlijke) woorden! Belofte maakt schuld liefs
