.Ze zijn redelijk actief en vooral bij hoge temperatuur komen ze tot leven. Ze eten vrij veel en vaak en zijn meestal niet schuw. Het zijn uitstekende gravers en klimmers die soms wel gangen tot ruim een meter diep graven.
.Bij dit soort is een winterslaap aan te raden.
Schilpadden mogen alleen goed voorbereid de winterslaap in. De omgevingstemperatuur moet in een tijdsbestek van enkele weken worden afgebouwd en het voedselaanbod gestopt. Baad de dieren in deze periode regelmatig in lauwwarm water. Dit stimuleert ze zich te ontlasten. Doen ze dat namelijk na het stoppen van het voedselaanbod niet, dan bestaat de kans dat in de winterslaapperiode rottende mest voor inwendige problemen of de dood zorgt. Twee weken na het stoppen met voeren gaan de lichten uit. De schildpadden worden dan inactief. Vervolgens gaan ze in een kist of krat gevuld met dorre bladeren en/of stro op een laag kranten. Gebruik nooit turfmolm, houtmot, zaagsel of hooi! De genoemde producten schimmelen snel en/of ze bevatten teveel stof. Dit verstopt de luchtwegen, waardoor de schildpadden kunnen stikken. Zorg voor goede ventilatie. Houd ze op een temperatuur tussen de 5 en 10 graden. (koelkast is ideaal). Aan het einde van de winterslaap laat u de schildpadden langzaam, over een periode van enkele dagen, wakker worden door de temperatuur stapsgewijs te verhogen. Zijn ze wakker dan gaan ze weer in een lauwwarm bad. Dit activeert niet alleen de lichaamsfuncties, maar ze krijgen dan ook de kans te drinken.
het komt wel eens voor dat schildpadden na de winterslaap weigeren te eten. Zet ze dan warm (25-30°C) en geef ze veel licht.
Durft u na het lezen van bovenstaande uw schildpad niet in winterslaap te laten gaan, doe het dan niet. het is voor het welzijn en de voortplanting van het dier absoluut niet noodzakelijk. Houd hem dan warm en wakker.
Bij een winterrust ligt de omgevingstemperatuur wat hoger dan bij de winterslaap.De dieren zijn niet in slaap maar inactief en hebben vrijwel geen eetlust. Een dergelijke situatie duurt maar kort en hoeft in gevangenschap niet nagebootst te worden.
Stoor schildpadden in rust zo min mogelijk!
.Deze schildpadden kun je op 2 manieren houden. Je kunt kiezen voor een binnenterrariumof voor een buitenterrrarium. Wannneer je voor een binnenterrarium kiest zorg dan voor een ruim terrarium van minstens een bodemoppervlakte van 160x 100 cm voor een paartje. Zorg voor goede verlichting.UV-verlichting is ook aan te raden. Houd de temperatuur rond de 30 graden overdag, en s'nachts mag het tot hooguit een graad of 15 zakken.
Wanneer je kiest voor een buitenterrarium, zorg dan wel voor een verwarmd binnenverblijf waar ze met koude en natte dagen in kunnen. Een kas is ideaal, s'winters zullen ze dan in winterslaap gaan. Voor zowel een binnen als buiten-terrarium geldt dat ze ook voldoende graaf gelegenheid moeten hebben.
Zorg verder voor een schuilplaats (hol) een plek om te zonnen en een sommige vinden een ondiep waterbadje om in te baden ook heerlijk.
.Let bij de aanschaf van deze of elk andere landschildpad op dat ze een leeftijd kunnen bereiken van soms wel meer dan 70 jaar! wat dus betekent dat je er zo goed als de rest van je leven aan vast zit!
.Landschilpadden leggen eieren in een door hun zelfgegraven kuil. Verstandig is de eieren direct na het leggen uit het terrarium te nemen en zelf op te kweken.
Let op! dat de eieren bij het verplaatsen niet worden gekanteld. merk ze even met een potloodje, zodat je weet wat de bovenkant is. Leg deze vervolgens in een bakje met wat luchtgaatjes. Vul ongeveer de helft van het bakje met vochtig vermiculiet om de luchtvochtigheid hoog te houden. Bij een temperatuur van 26 tot 30 graden komen de eieren tussen de 6-8 maanden uit.
.De schildpadden zijn herbivoor en eten dus alleen plantaardig voedsel. Geef ze dus vruchten, sla andijvie, paardebloemen (niet de stengel) kool etc...
Vooral varriatie is belangrijk! Met hun scherpe kaken waar kleine tandjes op lijken te zitten scheuren ze de stukken fruit en groenten uit elkaar. Geef gelieve meer groente dan fruit.
Drinken doen ze zelden, omdat ze het meeste vocht uit hun voedsel halen, toch mag een waterbakje in het terrarium niet ontbreken.
.Deze tot maximaal 20 cm (schild) grote landschilpad, heeft een zandkleurige schild met donkere vlekken. De onderkant is vaak donker gekleurd en de huid is geel-achtig.
.Synoniem: Agrionemys horsfieldii, Russische vierteen.
Deze soort komt voor in een enorm gebied o.a.in Afghanistan, Pakistan, Uzbekistan, Kazakhstan, Iran, etc.. en houdt zich daar op in open droge gebieden, soms wel tot 2000 m hoogte.
Het zijn prima gravers.
.Een beginnerspin vanwege zijn rustige aard. Hoewel er ook zeker wel wat defensievere exemplaren kunnen tussen zitten.Ze beginnen met brandharen te strooien als je gaat sproeien of te dicht in de buurt komt met je handen. Houd er verder rekening mee dat deze soort zich soms dagen of ook wel weken zich zonder te bewegen schuil houd in haar schuilplaats. Soms weer voor lange tijd actief en maakt ze vaak een wandeling door haar terrarium, vooral in de avond en nacht. beetje wispelturig karakter maar niet zo erg als bijvoorbeeld de G.rosea.
.Ze hebben niet veel ruimte nodig, een terrarium van 40x30x30 cm met een laag bodemstrooisel (turf) van 10 cm diep en een schuilplaats als een holle boomstronk. Op het web zijn vele pagina's met tips voor de verzorging te vinden. Geef deze spin van maart tot oktober een dagtemperatuur 25-33 graden en snacht's minimum van 18 graden. Eeen luchtvochtigheid in dit jaardeel kan hoog zijn rond 70-80%. de rest van het jaar droog en koelere dagtemperaturen van 22-25 gr.
.De Mexicaanse roodknie is een langzame groeier en bereikt pas een volwassen formaat na enkele jaren. Ze kunnen echter wel heel oud worden. Er zijn zelfs gevallen bekend van in gevangenschap gehouden (vrouwtjes) spinnen die een leeftijd bereikt hebben tot 30 jaar! Vrouwtjes worden groter en leven langer dan mannetjes. Mannetjes leven na het spinnen van een spermaweb hooguit nog een jaar.
.De voortplanting van deze spin gaat hetzelfde als bij de meeste vogelspinnen. De paring vindt in de natuur meestal vroeg in de herfst plaats.
Mannetjes kunnen in het paarseizoen tot paren bereide vrouwtjes van enorme afstand ruiken (ca 1,5 km).
Enkele maanden na de paring zal het vrouwtje een zijden kom spinnen om de meestal honderden eitjes in af te zetten. Het vrouwtje kan tot wel 700 eieren per jaar produceren.
.Het voedsel van de Mexicaanse roodknie bestaat voornamelijk uit insecten, bij volwassen dieren soms een nestmuis of nestrat. In de natuur willen ze ook wel eens een kikker of een klein reptiel verschalken.
.De mexicaanse roodknie vogelspin (Brachypelma smithi) is een bodembewonende vogelspin die o.a. voorkomt in de halfwoestijnen van Mexico, maar wat dit betreft niet erg kieskeurig is en ook wel in nattere gebieden kan leven. De Mexicaanse roodknie is een veel gehouden "huisdier" over de gehele wereld en werd daarom veel gevangen voor export naar onder andere de Verenigde Staten en Europa tot dat het dier bijna was uitgeroeid. Tegenwoordig staat deze soort op de CITES-lijst en valt hij onder de bedreigde diersoorten. Nu wordt er regelmatig mee gekweekt en is er voldoende aanbod van gekweekte exemplaren voor de hobby.
.Het lijf (kopborststuk plus achterlijf) kan tot maximaal 8 cm groot worden. het achterlijf, (het abdomen), is voornamelijk zwart behaard. het kopschild is zwart met een oranje/bruine rand. De poten zijn zwart met bruin-rode haren en hebben fel rood/oranje knie. Met poten mee is de volwassen spin 15 -18 cm groot.
.Het lijf (kopborststuk plus achterlijf) kan tot maximaal 8 cm groot worden. het achterlijf, (het abdomen), is voornamelijk zwart behaard. het kopschild is zwart met een oranje/bruine rand. De poten zijn zwart met bruin-rode haren en hebben fel rood/oranje knie. Met poten mee is de volwassen spin 15 -18 cm groot.
