.Afmeting 50 tot 75 mm.
De koninginnepage is de grootste onder onze inheemse dagvlinders en voor velen ook de mooiste!
De grote veelkleurige pagevlinder is variabel van grootte.
Er is vooral verschil tussen beide geslachten.
De grondkleur van de vleugels is geel maar ook de kleuren zwart,grijs, blauw en rood komen voor.
.Tot 35 mm. de rups is nogal variabel. Het lijf varieert van olijfgroen/donkerbruin tot zwart; het kan echter ook geel zijn met zwarte vlekken. Een rij bleek-gele tekentjes bij de stigma's op de laatste segmenten. Op alle segmenten getakte doorntjes in de kleur van het lijf. Geen spinselnesten. Ze zitten alleen of hooguit in kleine groepen.
De rups leeft in en uit een of meer bladeren samengesponnen hangend tuitje aan een brandnetel. Bij ons groeien de rupsen in de zomerperiode. De meeste rupsen sterven bij ons in de laatste herfst.
.De kleine vos legt haar eitjes in grote groepen op de onderkant van frisgroene blaadjes van de veelvoorkomende grote brandnetel. Jonge rupsen eten gezamelijk in een spinselnest, dat ze maken door enkele bladeren aan elkaar te spinnen.
.In onze streken : overal goed verspreid, alhoewel wisselend in aantallen naargelang het seizoen.
In Europa : de kleine vos komt over heel Europa voor.
Hierbij nog een foto van eitjes van de kleine vos.
.De kleine vos afmeting 40 tot 50 mm.
De kleine vos is een erg kleurrijke en gemakkelijk te herkennen vlinder met oranje als hoofdkleur, maar ook wit, geel, zwart en blauw zijn op de vleugels te vinden..
De onderzijde van de vleugels camoufleren deze mooie vlinder uitstekend, wanneer hij in rusthouding met samengeklapte vleugels op de grond of op een boomstam zit.
Alle Nymphalidea hebben een typische manier van vliegen : na elke vleugelslag houden ze de vleugels helemaal recht uitgestrekt naast hun lichaam en blijven een poosje zweven zonder hun vleugels verder te bewegen.
.In het voorjaar van het jaar daarop komen de jonge spinnen uit de cocon.
Ze blijven enkele dagen in een dicht groepje bij elkaar.
Daarna gaan ze elk hun eigen weg en maken ze hun eerste wielweb.
In de herfst, als ze slechts 3 - 5 mm lang zijn, zoeken ze een beschut plekje om te overwinteren.
Pas in het voorjaar daarop worden ze geslachtsrijp.
Hierbij nog een foto van hoe een kruisspin haar prooi inpakt.
.Kruisspinnen bouwen hun wielweb vooral tussen lage takken van bomen en struiken.
Meestal zitten ze overdag midden in het web op de loer.
Het mannetje zwerft in de zomer rond om een wijfje te vinden dat bereid is met hem te paren.
Hij maakt een speciale draad ( de baltsdraad) vast aan de rand van haar web probeert haar aandacht te trekken door er ritmische rukjes aan te geven.
Als ze naderbij komt volgt de paring.
In de herfst maakt het wijfje verschillende cocons van gele spindraad, waar ze voor ze sterft de eitjes in legt.
.Deze kruisspin, die in West- en Midden- Europa overal vaak voorkomt, is niet alleen in bossen en op open terreinen met wat bomen te vinden, maar ook in de tuinen.
Hierbij nog een foto van pas uitgekomen kruisspinnen.
.De lichaamslengte van het wijfje bedraagt 12 - 17 mm, die van het mannetje slechts 5 - 10 mm.
De grondkleur van de kruisspin varieert van lichtbruin en roodbruin tot bijna zwart, maar altijd vertoont het tamelijk ronde achterlijf van deze kruisspin een kenmerkend patroon van witte vlekken die samen een kruis vormen.
