Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Vandaag een rustige dag, vannacht heb ik niet goed geslapen, ik dorst niet goed op mijn nieuwe krullen te slapen, morgen is alles er vast uit. Maar nee, vanmorgen stond het aan de achterkant wel recht op, maar met een klein beetje vocht zag ik zo de golfjes er weer in springen.
Nu denkt u vast wat een raar mens, waar maakt ze zich toch druk om?
Als je altijd al het gevoel hebt gehad dat je zus veel knapper was als jij, veel mooier haar had als jij, het heeft mijn hele leven dwars gezeten dat ik melkboerenhonden haar had, en mijn zus schitterende lange gekrulde lokken.
Daar kon zij ook niets aan doen en ik heb het haar nooit kwalijk genomen, jaloers was ik wel.
De gezegde als je haar maar goed zit is helemaal voor mij gemaakt.
Vandaag terug van de kapper, ik ben echt nu een klein beetje knapper ik ben blij, mijn kapster met mij. Samen hebben we overlegt, ik heb eindelijk tegen mijn kaperster gezegt, hoe ik het echt wil. Een verrassende gil, van mij toen de krulspelden eruit gingen, ik kon wel zingen.
Vandaag terug van de kapper, ik was echt dapper Geen kleine piep krullen maar een slag, iets eerder de krul er uit, mag. Geslapen heb ik nog niet, kijken hoe het er morgen uitziet. Vandaag zit mijn haar goed zoals het er uitzien moet. Zat het maar altijd zo. niet zeuren nu, ho.
Morgen naar de kapper, ik word vast dan wat knapper. Niet dat ik mijzelf lelijk vind, maar als kind was ik jaloers op mijn zus, zei had krullen, ik niet dus.
Morgen naar de kapper, ik voel me dapper, Mijn haar,de spiegel, een kwelling voor mij. als mijn haar goed zit, ben ik blij.
Morgen naar de kapper, mijn portemonnee word krapper. Het is voor een goed doel, als ik mij er maar goed bij voel. Ik ga voor krullen in mijn haar van de kapper, dat moet dan maar.
Ik wilde met Rocky naar buiten voor zijn ochtend ronde en er was mist. Ik haaldemijn foto toestel even op, het is een wonderlijke wereld in de mist. Ik zag een vage schaduw en dan ineens die sportman die hard rende.
Even verder op de familie Zwaan Harry, Mathilde en Harry junior. De andere twee kinderen hebben hun weg gevonden, Harry junior nog niet.
Verschillende eenden in het water, tussen de mannen eenden zit toch ook wel wat verschil van kleur.
De schaduw van Harry junior in het water, viel me op
Een klein bergeendje was op zijn eigen,
Op de terug weg drie dames die ook al hollend uit de mist kwamen.
In de heg nog steeds het hoofd van de kerst man, die er al twee jaar zit te kijken naar de kabouters aan de overkant.
Jij kwam in mijn leven op het goede moment, eigenlijk voor allebei het goede moment. Ik was eenzaam had niet echt iemand meer om te verzorgen, jij was met jouw 4 jaar al 3 keer verhuist naar een ander gezin. Wat ging er in jouw koppie om? Jij wist het toch niet meer. Nu was je voor de vierde keer bij iemand anders, iemand die je niet kende, iemand die het beste met je voor had, maar dat kon jij niet weten. Jij was je eigen baasje geworden jijwist niet naar wie je luisteren moest, wat zal dat moeilijk voor jou geweest zijn.
Ik hoor vaak mensen zeggen, een hond is een hond en geen mens, hij denkt niet als een mens, het is een hond. Dan neem ik een grote hoed af voor jou Rocky, en een heel klein petje voor de mens.
Een hond heeft het vermogen om een baas vlekkeloos te gehoorzamen mits er aandacht aan besteed word( weliswaar, door de baas)
Rocky, jij had dat niet geleerd.
Rocky, jij bent altijd vriendelijk, kwispelt met je staartje als ik thuis kom, blaft heel luid als ik thuis kom fijn dat je weer thuis bent.
Wanneer ik je wil knuffelen, vind jij dat prima.
Heb ik behoefte aan een wandeling in de buiten lucht, sta jij al bij de deur.
Al schreeuw ik tegen je, jij blijf vriendelijk tegen mij.
Als je in je mand ligt naast me op bed en ik draai je oortjes er zo wat af om dat ze zo lekker zacht zijn, jij vind dat prima.
Lieve Rocky als ik jou dan zo streel, vloeit er zo veel liefde en warmte van mij naar jou toe, ik weet zeker dat jij dat voelt.
Rocky ik weet dat je ook veel van mij houd( naar je honden vermogen, wat groter is als van sommige mensen).
Ik hoop dat we nog een lange tijd samen gelukkig mogen zijn, komt de dag dat ik afscheid van je moet nemen zal ik zeer verdrietig zijn,
maar deherinneringen aan jou zullen altijd een glimlacht op mijn gezichtbrengen.
De dag is weer aangebroken, ik heb een rondje gelopen met Rocky het is echt winterkoud. De wind is guur, gelukkig dat het zonnetje er in de loop van de middag bij kwam, dat verzacht de koude wind. De zon maakt alles vrolijker . De dag is verder wat rommelig verlopen, een buurman zou mij helpen om het honden mandje achter op mijn fiets te maken.. Moest ik wel met de mand en de fiets naar de buurman, waar is mijn fiets sleutel? Niet in de tas die ik altijd mee heb omdat daaraan de sleutels van de schuur zitten, als ik de fiets haal of breng, ik heb die tas bij mij daar zit een vakje in die ik kan afsluiten met een rits. Ik ga naar de schuur doe de deur open wil de sleutel van mijn fiets pakken uit het vakje achter de rits, jammer geen sleutel? Hoe kan dat nu? Ik doe hem al en hele tijd keurig in dat vakje, nu niet! Mijn maag draait in het rond ik word giftig op mij zelf, waar laat je die sleutel nou?, waarom niet in dat vakje van de tas? Ik terug naar huis, ik zoek echt overal waar ik maar kan bedenken, op de gekste plekken gekeken je weet het met mij maar nooit, niet te vinden. Dan de andere sleutel maar die heeft ook een vast plekje? gelukkig die lag er keurig. (toch fijn dat je twee sleutels normaal bij de fiets heb) Naar de buurman, die vroeg zich al af waar ik bleef. Ik vertel dat ik de sleutel kwijt was, het eerste wat ik hoorde was ,die moet je op een vast plekje neer leggen.ja dat had ik altijd gedaan, nu niet. De buurman maakt zeer vakkundig het mandje achterop, daar was ik blij mee, maar mijn gedachten waren nog steeds ergens aan het zoeken naar mijn fietssleutel. Rocky had ik mee genomen dus weer naar huis, Rocky naast de fiets aan de halsband . Ik lopend naar huis, berg de fiets op in de schuur, doe de sleutel in het vakje van mijn tas, ik ga het huis binnen doe mijn jas uit en ga toch weer zoeken, ik kon het niet uitstaan, de sleutel heeft geen beentjes dus kan niet weglopen? Word steeds meer sacherijnig,ga van kwaadheid janken. Dat is gewoon overbodig het helpt helemaal niet, moest naar de toilet, ja hoor in het wasbakje onder mijn toilettas daar lag de sleutel. Niet te filmen hoor. Ik had daar nooit gekeken zolang ik niet naar de toilet moest. Toen ik hem zag wist ik het weer, ik had gefietst en moest nodig naar het toilet, doe de deur open neem een schuiver naar de toilet, mijn fiets had ik voor de deur nog wel op slot gezet, met de fietssleutel in mijn hand de WC in.
Een hand de fietssleutel ander hand broek naar beneden ja, dan wil je de sleutel wel even kwijt dus gooi je hem in het wasbakje, de sleutel nestelt zich onder mijn toilettas die voor de makkelijkheid altijd in het wasbakje ligt. Conclusie! Toilettas ook opruimen dan had de sleutel zich niet kunnen verstoppen.
Oké , sleutel heb ik, moet nog naar de buurman terug de gemaakte kosten betalen, Rocky wil meewaar is zijn halsband? Ik word bijna gek (wat een onzin, MOE , dat wel ). Dan gaat er een laatje in mijn brein open die de goede raad van mijn vriend laat zien, even terug denken, wat heb je hier voor gedaan. De fiets in de schuur geborgen daar de hond los gemaakt, naar de schuur, daar lag de hondenriem in het mandje achter op.
Ik zit met gloeiende wangen gewoon moe te wezen van mijn eigen ik.
stilstaan in je armen en jij in mijn armen niets zeggen niets horen niet luisteren alleen maar stilstaan in vier armen niets denken geen woord leeg zijn als een onbeschreven blad en zo dicht bij elkaar als twee bladzijden van een boek jouw warmte is mijn warmte en mijn warmte de jouwe eindelijk samen in het reuzachtige geweld van de stilte
Geschreven door 'Toon Hermans' *********
Liefste
Liefste je armen zijn om mij heen. Jou stem fluisterd "nu ben je even niet alleen." Je ogen kijken mij zó lief aan. Ik wil nooit meer uit jou armen gaan. Je mond kust mij teder en zacht. Ik wil met je slapen de hele nacht In jouw armen mijn ogen weer open doen. Helemáál wakker worden door een fijne zoen van jou, mijn liefste.
Eliza
Zo mooi als 'Toon Hermans' kan ik het niet verwoorden, maar het komt recht uit mijn hart.
Mijn zus Hilleke verstandelijk gehandicapt, maar ze begrijpt alles, staat hier als een fotomodel.
Zij is de tante van mijn zoon, ze vind het heerlijk zo'n stoere arm om haar heen. Dit is te zien aan haar glimlach.
Dit is mijn andere zus, ja, ZIJ lijkt op mijn vader, IK op mijn moeder. De drie zussen bijelkaar.
Eliza
Hilleke is heel erg ziek geweest vorig jaar, we dachten echt dat ze het niet zou halen. Maar nu gaat het naar omstandigheden goed en zo als u ziet! met mij gaat het VEELS te goed.
Rocky is net voor de ergste kou naar de trimster geweest, zijn velletjes is nu weer net zo glad als een molletje. Nu moet hij nog aan zijn tanden geholpen worden, ze moeten worden schoongemaakt, dat gebeurd onder narcose. Aan gezien ik altijd hysterisch voor de tandarts ben geweest, heb ik ook moeite om Rocky dit te laten ondergaan. Natuurlijk maak ik volgende week een afspraak, Rocky kan mij niet vertellen of hij zere tandjes heeft, de voor tandjes zien er ook niet rooskleurig uit, die steken boven zij lip uit. Dat noemen ze een overbeet. Ik moet hem toevertrouwen aan de dierenarts, alleen weet ik wel dat ik hem uit laat slapen bij de dieren arts.
Onze vorig hondje 'Tosca' hadden we laten 'steriliseren' onder narcose.Chris (mijn zoon)was mee om Tosca op te halen. De dierenarts had gezegd, kom haar maar zo laat halen. Toen we haar kwamen halen was zij nog in slaap, mijn zoon draagt haar naar de auto, komt er ineens schuim op haar bekkie, de pootje gingen spastisch doen we schrokken ons een ongeluk. Mijn zoon rende naar de dieren arts terug vloog de behandelkamer in waar de dierenarts net een kat behandelde. Het rumoer was groot, de dierenarts boos,dit hoort er bij, zo komt ze uit haar narcose wisten wij veel, slordig dat de dierenarts ons dat niet even gezegd had. Ik haal Rocky dus op als hij helemaal wakker is, EERST! die afspraak maar maken.
De dag is bijna om, het verbaast me steeds dat de dagen gauw om gaan, daar door de weken voorbij vliegen, de maanden zo hard gaan dat het jaar ook zo maar weer om is. Zeker nu ik weer wat invulling in de week heb. Dinsdag middag gymnastiek, donderdag middag zwemmen, 1 keer in de 2 weken donderdag morgen tafeltje dekje, elke vrijdag morgen tafeltje dekje.( Vrijwilligers werk,maaltijden inpakken voor de oudere die nog wel zelfstandig wonen maar niet meer eten koken.)
Ik kijk uit naar deze uren omdat ik weer een beetje structuur in mijn leventje heb. Als mijn vriend komt is het heel gezellig, is hij er niet kijk ik uit naar de andere dingen die ik nu doe. Ik vind het wat moeilijk uit te leggen, vroeger toen mijn man nog leefde, toen mijn zoon nog thuis was, had ik mijn leven ook helemaal gevuld maar dan met dingen die gewoon moesten gebeuren, die je niet kon laten liggen anders klopte gewoon de rest niet. Alles op een bepaald tijdstip elke dag het zelfde, ik was het soms echt zat die regelmaat, ik vond het soms een sleur, maar als ik er nu op terug kijk deed ik iets waar ik goed in was, ik bestuurde een huishouden, niet perfect niet al te netjes maar ik runde het wel, als mijn man tevreden was en mijn zoon, dan was ik ook happy ik had alles onder controle, wist ook hoe dat moest, niets onzeker ik wist hoe het werkte.
Toen mijn man overleden was had ik alle tijd van de wereld, maar ik was mijn taak kwijt, mijn leven zo als het liep, niets hoefde meer op tijd. Chris was ook al getrouwd ik was alleen, ik denk dat ik mij zelf gewoon niet belangrijk genoeg heb gevonden om mijn best te doen voor mijzelf. Nu met de gym en het zwemmen ben je met je zelf bezig, ik vind het leuk en gezellig. Ik zie de winter nu blij tegemoet, het is fijn om naar mijn activiteiten toe te leven.
Tusschen Keulen en Parijs Leît de weg naar Rome: al die met ons meê wil gaan, die moet onze manieren verstaan: Goeijê manieren. Zoete manieren Zoo zijn onze manieren.
Ben je klein of ben je groot, Altijd kun je leren; Woudt ge gaarne zijn bemind, Houdt maar onze manieren te vrind: Brave manieren, Vrome manieren, Zoo zijn onze manieren.
Ben je niet van Hollandsch bloed, Woudt ge dat niet blijven? Houdt dan, kinderen! waar het past, Houdt dan Hollands manieren maar vast; Oûwe manieren, Trouwe manieren, Zoo zijn onze manieren.
Echt heel leuk, ik kende het eerste stukje van dit versje, uit lang vervlogen tijd. Prachtig dat ik nu het hele versje in dit boekje vind. Dit komt ook uit het boekje van; Jan Pieter Heije
Jonkertjs, pronkertjes, hebben wel lust, Om eens een Avondje vrijers te heeten; Maar ze zijn Morgen, o meisjes, vergeten, Wie dat ze Gisteren nog hebben gekust.
Aardige, vaardige, vrolijke maagd, Trekt er uw hart naar een gulle vrijagîe, Wil je gaan wandlen in 't groene boscagîe, 'k gun je het graag...maar zie toe Wie je vraagt!
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Rocky, net naar de kapper geweest.
Eliza 
