Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Vandaag was het gewoon uitstekend weer om lekker binnen te gaan freubelen. De dozen met kerstspullen uit de kast gehaald breed uit op bed gelegt zodat ik goed kon kijken wat ik nodig had.
Voorkant Achterkant De rode Kerst man met allemaal rode spulletjes op de ene tafel.
Engeltjes op de andere tafel.
Voorkant
Achterkant
Groen kerstkleedje er onder een klein beetje kerst sfeer in huis
Ja, t,valt wel, maar niet mee?, vreemde titel? maar zo was het.
Eerst viel het hartstikke mee, de operatie, de pijn, geen echte spierpijn, kon redelijk al weer lopen, gisteren een trap opgelopen om de zee even te zien, gisteravond, ik kon Rocky wel weer uitlaten dat wou ik zelf, dus twee keer eenklein rondje met Rocky ging allemaal goed, ik had wel paracetamol in genomen en ibuprofen spierverslappers, dus of ik daar nu zo van in een halleluja stemming was? Vandaag moest Rocky onder narcose om zijn tanden na te laten kijken, ik moest hem om 9 uur naar de dierenarts brengen, ik ben hem huilend weg gaan brengen, ik had het niet meer, hij hing slap in de armen van een assistente toen hij het spuitje had gehad om te gaan slapen, ik wou Rocky zelf vast houden tot hij sliep. Zag mijn andere hondjes die ik in de loop der jaren door ouderdommoest laten inslapen weer voor me, ik dacht zo gaat het ook en keer met Rocky, hij blijft niet eeuwig leven. Ik liep ook heel beroerd vandaag, alle zenuwen van de laatste dagen kwamen er nu toch uit. Ik was altijd al een jankert nu is het ook weer bar en boos. Om 11 uur kon ik Rocky weer ophalen, ik ging met gierende zenuwen naar binnen, hij was al helemaal bij, en blij dat hij me zag. Maar heel triest vind ik het dat al zijn kleinen tandjes die boven zijn lip uitstaken( de overbeet ) er uit getrokken zijn. Ik heb de arts zelf niet gesproken, morgen ga ik toch opbellen waarom al die tandjes er uit moesten. Er zat een tandje los dat wist ik, ze waren ook niet helemaal wit meer, maar we konden stoeien met het Apie, hij kon er dan erg aan trekken dus voor mij had hij absoluut geen last van die tandjes. Nu heeft hij net zon bekkie die te vergelijken is met de mondjes van kleine kinderen als ze hun melktandjes gaan wisselen voor grote tanden, er zit een gat nu tussen twee grote hoektanden, hij is zijn Rambo smoeltje kwijt, en dat heb ik hem uiteindelijk aangedaan.
Stom hé dat je zo overstuur kan raken. Mijn vriend zegt dan het is naar, maar er zijn ergere dingen op de wereld, het is goed bedoeld maar: grrrrrrrr
In de abdij heb ik een 2 boekje gekocht met mooie raadgevingen. de een heet: 'Achter de wolken' De andere 'Houd het leven simpel'
1
Je terneergeslagen voelen, is een natuurlijke reactie op pijn, stress, veranderingen en teleurstelingen. Je bewust worden van de oorzaak en de aard van je depressie is de eerste stap op weg naar herstel.
2
We hebben als kind geleerd om onze schoenveters te strikken, te fietsen, onze neus te snuiten en een boek te lezen, maar we hebben niet geleerd om effectief om te gaan met ingewikkelde emoties. Daarvoor is het nog niet te laat
Vandaag was het een rustige dag, een beetje laat wakker geworden, 10uur.Ik was wat laat naar bed gegaan omdat ik zo graag de fotos wou bewerken, het verhaal van mijn reisje wilde vertellen, iklag om half 1 in bed maar kon niet meteen slapen alles spookte nog door mijn hoofd ik zag het nog kwart over 1 worden daarna ging het lampje uit.
Vandaag heb ik fotos uit het bos bewerk het verhaal erbij gemaakt, krant naar Joop gebracht, van Joop lekker vlees meegekregen met een knoflooksausje dat was heerlijk. De afwas gedaan, daarna weer achter mijn pc nu kan het nog, maandag word er een kijkoperatie aan mijn rechter knie gedaan, dan kan ik er even niet achter zitten, Het wandelen gisteren is mij goed bevallen dus vanmiddag weer een groot rondje Marieëndal gelopen. Kwam ik terug werden de koeien opgehaald uit het weiland voor de winterstal. Dat vonden ze niet leuk, en zeker vonden ze het niet leuk om in de grote laadruimte van de vrachtwagen te gaan. Ik vond het naar om te horen dat er flink op hun konten gemept werd ze hadden ook een lange lat daarmee duwde ze de koeien de goede richting in, ze konden niet allemaal tegelijk er in dus dat werd ook duwen, niets voor mij om dat te zien.
Mijn fantasie ging al weer op de loop, stel dat ze de rattenvanger van Hamelen hadden ingehuurd, die had de koeien al fluiten op zijn blokfluit de auto in gelokt. Alleen liep het nu niet goed af voor de koeienvanger, hij moest de auto in om de koeien achter zich aan te krijgen, kon er niet meer uit en werd plat gedrukt door de angstige koeien, einde verhaal.
Gisteren was het prachtig weer smiddags, ik was nog moe van het wandelen de dag ervoor. Maar ik vond als ik 2uur kan wandelen in een tuincentrum, kan ik ook wandelen met Rocky in het bos.
Dat was niet Marieëndal, maar het bos wat er tegen aan ligt, het was ongeveer 3uur, niet zo heel druk Rocky kan daar vrijuit rennen.
Ik voelde dat het bos mij omarmen, de takken fluisterde waar was je de hele tijd?Ik liep heel langzaam wou alle facetten van het bos tegelijk in mij opnemen.
Fijn het was zo ver, de dag dat we met de bus een dagreisje gingen maken, georganiseerd door de K.B.O. We werden van verschillende standplaatsen opgehaald, prima opgevangen door de dames Ans de Bruin en Nel Donkers.
Zij waren vriendelijke gastvrouwen die ons deze dag nog mooier lieten beleven. Zij zorgde er ook steeds voor dat alle schaapjes aan boord waren. Ik zal ook meteen de chauffeur even noemen Anton die zeer deskundig de grote bus tussen de nauwe straatjes in de dorpen reed, en achteruit ook nog een staaltje van sturen liet zien. Een chauffeur die ons ook de hele reis door vertelde wat de mooie of interessante plekjes waren. De reis ging naar Egmond, waar we koffie met gebak kregen, een abdij gingen bezichtigen, van daar uit eten in een gezellig restaurant , dan door naar een groot tuincentrum De Boet
Het is allemaal perfect gelopen en er is niets te veel belooft .De reis naar de abdij was in een genoeglijke sfeer alle mede reizigers konden het goed met elkaar vinden. De koffie met gebak verrukkelijk, we mochten zelf ons gebakje uitzoeken. Onder het koffie drinken werd ons de geschiedenis van de abdij verteld zeer boeiend al werden we wat afgeleid door de lekkere gebakjes.
De rondleiding door de abdij en de kaarsenwinkel was goed verzorgd( Af en toe moest Klaas de man die ons rondleidde wel even zijn stem iets harder laten horen, we waren net een klas die met schoolreisje ging)indrukwekend zoals de kaarsen gemaakt werden, heerlijk het eten; Boerenkool met worst,of zuurkool met een gehakt bal, ijsje toe helemaal lekker. Daar na naar de Boet
(Deze foto is helaas wat bewogen) Een gigantisch tuincentrum waar we voor twee uur losgelaten werden. Je wist niet waar je het eerst zou gaan kijken, een groot gedeelte al helemaal in kerstsfeer, dan denk je ineens ja! nog een paar weken en dan is het al zo ver.
Helemaal moe maar zeer voldaan terug naar de bus waar Anton met zijn handen in het haar zich afvroeg ' hoe krijg ik al die gekochte dingen in mijn bus' (Arme Anton)De terug reis lieps voorspoedig we waren keurig optijd in Den Helder en omstreken. Dank aan de goede chauffeur, de lieve dames; Ans en Nel, en dank aan de K.B.O omdat we even uit de sleur van alle dag mochten genieten van dit fijne reisje.
Els
Dit is het verslag dat ik mocht maken over onze fijn dag uit, er komen meer foto's.
Vandaag een rustige dag, vannacht heb ik niet goed geslapen, ik dorst niet goed op mijn nieuwe krullen te slapen, morgen is alles er vast uit. Maar nee, vanmorgen stond het aan de achterkant wel recht op, maar met een klein beetje vocht zag ik zo de golfjes er weer in springen.
Nu denkt u vast wat een raar mens, waar maakt ze zich toch druk om?
Als je altijd al het gevoel hebt gehad dat je zus veel knapper was als jij, veel mooier haar had als jij, het heeft mijn hele leven dwars gezeten dat ik melkboerenhonden haar had, en mijn zus schitterende lange gekrulde lokken.
Daar kon zij ook niets aan doen en ik heb het haar nooit kwalijk genomen, jaloers was ik wel.
De gezegde als je haar maar goed zit is helemaal voor mij gemaakt.
Vandaag terug van de kapper, ik ben echt nu een klein beetje knapper ik ben blij, mijn kapster met mij. Samen hebben we overlegt, ik heb eindelijk tegen mijn kaperster gezegt, hoe ik het echt wil. Een verrassende gil, van mij toen de krulspelden eruit gingen, ik kon wel zingen.
Vandaag terug van de kapper, ik was echt dapper Geen kleine piep krullen maar een slag, iets eerder de krul er uit, mag. Geslapen heb ik nog niet, kijken hoe het er morgen uitziet. Vandaag zit mijn haar goed zoals het er uitzien moet. Zat het maar altijd zo. niet zeuren nu, ho.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
