Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Ik zou u gaan vertellen hoe mijn Kerst en Nieuwjaars vakantie geweest is.
Ik werd door mijn vriend gehaald, naar zijn huis in Kessel gereden op zaterdag 18 December. Ik zou een halve week later naar hem toe, maar er werd een Kerst diner georganiseerd door de woningstichting waar mijn vriend een senioren appartement huurt, op zondag 18 December.
Het is nieuwbouw, er is ook een afdeling waar gehandicapte wonen, een gedeelte waar dagopvang is voor dementerende mensen, daarom dit diner, om alle mensen met elkaar in contact te laten komen. Er waren 80 mensen dus veel animo.
In het gebouw is ook een tandarts gevestigd, de tandarts had zich verkleed als kok, en heeft de hele middag de mensen bediend, een praatje gemaakt, echt dat vond ik super goed, anders loop je misschien constant langs elkaar heen, nu werd er al iets van contact gelegd. Het eten was heerlijk de mensen vriendelijk met elkaar aan het praten, er was ook een zangkoor geregeld die mooie kerstliedjes zongen. Ik voelde me wel iets ouder nu omdat je met allemaal ouderen aan tafel zat. Eigenlijk wil ik het niet weten dat 65 jaar best al wat ouder is .
Het was een schattig mini huisje, je viel met de voordeur zo het huisje in, klein openhaardje, kleurige bekleding van het bankstelletje, alles zat er op en er aan in het klein Dit was dus het eerste begin van de vakantie. Vrijdag de 23ste gingen we naar Zeeland, we hadden een huisje gehuurd in het Centerparcs Port Zelande.De reis naar Zeeland vond ik best spannend, ik was nog nooit in Zeeland geweest, maar het viel mij een beetje tegen, het leek veel op Noord Holland waar ik woon. Grote ruimte maar ook zo vlak. Port Zelande maakte veel goed, toen ik het in de verte zagen liggen maakte het al veel indruk op mij, mijn vriend was al vaker in een Centerparcs geweest dus die keek er niet zo van op. Ik had de indruk dat ik in Spanje, Griekenland of Italië zat. De huisjes leuk van vorm, zachte pastel tinten, er was een prachtige haven bij, allemaal zeilbootjes die we zo uit het bovenraam van onze slaapkamer konden zien. Nachts toen het erg stormde konden we een fluitend geluid niet thuis brengen, dat waren de mastenvan de zeilboten die maakte een fluitend geluid doordat de wind er door heen floot.
Ik heb kennis gemaakt met de badkuip, heerlijk zolang ik lekker warm onder water lag, maar minder prettig toen ik er uit wou. De handdoek had ik niet binnen handbereik gelegd, er was wel een handvat waar je je aan op kon trekken daar waren mijn armpjes te kort voor, ik zat vast met mijn billen toen de badkuip was leeggelopen, de zijkanten van de badkuip spiegelglad geen houvast, ik kon wel met moeite mijn billen omhoog krijgen maar mijn voetjes gleden alle kanten op, als ik op mijn knieën had kunnen komen was het opgelost geweest maar dat ging absoluut niet daar het nog maar 4 weken gelden was dat ze een kijkje in mijn tweede knie hadden genomen. Daar zat ik dan help
Ik vond het best wel rottig om mijn vriend te roepen maar na een kwartier worstelen en koud worden toch maar een brul naar beneden gegeven help mijn vriend deed erg zn best om niet te lachen maar een beetje grinniken deed hij wel. Ik voelde me echt rot. Hij kon met een been nog net achter mijin de badkuip staan mij onder de armen pakken en zo omhoog hijsen op de rand van de badkuip pff voor mij even geen badkuip meer. Omdat ik nog nooit in zon huisje was geweest was er ook geen theedoek, wel waren er een badhanddoek en een kleinere handdoek voor ons alle twee keurig verpakt neer gelegd op de bedden boven. Beneden was er wel een dweil en vaatdoekje maar geen theedoek. Ik heb met keukenpapier die dagen de vaat afgedroogd, zelf de dingen die je zo gewoon bent om in huis te hebben zoals een potje zout, we hadden boodschappen gedaan in een supermarkt in het Centerparcs wel eieren gekocht maar geen zout. Maar dat zijn kleine dingen die je onthoud voor een eventuele andere keer. Morgen ga ik verder, het is hier in huis best wel een beetje rommelig nog , dus daar moet ik wat aan gaan doen.
De feest dagen zijn om , ik ben weer in mijn eigen gezellige kleine huisje. Iedere keer als ik weg ben geweest en ik kom thuis dan denk ik, HELPPP!... wat is het hier vol en kleurig, maar ik ben nog niet een uurtje thuis of ik denk, ja dit ben ik, gezellig, druk, en kleurig . Extra druk door de kerst versiering, die ga ik toch gauw weer inpakken. Ik moet ook nog tassen en een koffer uitpakken maar ik kon niet wachten om even te vertellen dat ik er weer ben. Ik heb leuke dagen gehad, veel dingen gezien, weer een provincie ontdekt ZEELAND. Eerlijk gezegd vond ik niet veel verschil zitten tussen NOORDHOLLAND en ZEELAND allebei bijzonder uitgestrekt en vlak.
Morgen ga ik uitgebreid vertellen over ons uitstapje, mijn zoon komt eten dus ik ga even extra mijn best doen.
Vandaag was het de hele dag stormachtig , heel veel wind, heel veel regen, alles grijs, maar ineens ging de wind liggen. De zon kwam zomaar te voorschijn, aan de ene kant nog paarse lucht aan de anderekant kwam het zonlicht zo mooi te voorschijn.
Onze woningen beschenen door de zon.
Prachtig zoals de donkere lucht zich terug trok.
Schattig klein boeketje gekregen van mijn vriend z'n schoondochter, daar was ik blij mee. Chris kwam eten het boeketje stond mooi te wezen tussen de pannetjes op tafel .
Ik wou u allemaal fijne feestdagen wensen en heel veel gezondheid in het nieuwe jaar 2012. Ik ben er even 3 weekjes tussen uit, dan hoop ik u weer te vertellen van mijn belevenisen.
Een mens is nooit te oud om te leren, ik heb weer iets op mijn computer geleerd zo fijn, ik kan een cd in mijn computer doen en dan naar mooie muziek luisteren terwijl ik ondertussen iets voor mijn blog aan het maken ben. Goed vind ik dat, misschien denkt U is dat nu alles dat moet je toch wel weten? Nee dus,ik wist wel dat ik een c d kan afluisteren via mijn computer, maar dat ik hem kan laten draaien terwijl ik iets anders op de computer doe? Ik zit nu een kerst c d te luisteren terwijl ik babbel met U, machtig toch?
Ook heb ik over mijzelf weer wat geleerd vandaag, ik had eergisteren mijn zwemmen voor vandaag af gezegd, ik had weer zon zielepootje middag, knie zeer, veel te moe, vies weer, allerlei uitvluchten vandaag werd ik gebeld, hoe is het nu, kun je echt niet zwemmen? als jij niet komt hebben we echt te weinig mensen dan kan het zwembad niet dat uur open zijn
Natuurlijk had ik vandaag wel zin om te zwemmen, ik was blij dat ze mij gebeld hadden. Het was heerlijk vanmiddag, ik wou het zwembad niet meer uit, als ik dan met de oortjes onderwater lig te drijven, word ik zó rustig, mijn zere knietjes voel ik in het water echt niet.
Dus wat leer ik hier uit ? niet te vroeg pieren dat je niet kunt, de andere dag kan heel anders zijn.
De meidoorn'uit het boekje 'Bloemen kinderen van de herfst.'
De meidoorn
Mijn bloemblaadje vielen als sneeuw naar beneden, toen waren mijn doornige takken zo leeg. Maar dat is alweer een paar maanden geleden want weet je wat ik in die tussentijd kreeg? Ja vuurrode vruchten die vogels graag eten, vooral als de dagen zo nat zijn en koud. Heb jij wel eens in zo'n vruchtje gebeten? Ik denk niet dat jij er zo erg veel van houdt!
Als leven in harmonie overgaat in de dood, zal er sprake zijn van schoonheid.
****** Ik stond bij je doodsbed en zag op jou. Onze ogen zochten en ontmoeten elkaar. Geen woord kwam over onze lippen. Toch wisten we van elkaar wat we wilden zeggen.
******
We hoeven geen andwoord op vele vragen te hebben als we iemand verliezen die ons dierbaar was. De blijvende liefde voor hem of haar is immers sterker dan de dood.
De donkere dagen voor Kerst, dat was het zeker deze week, alle dagen donker, veel wind, veel regen, ik moet oppassen dat ik daar ook niet somber van word. Gisteren was ik voor controle in het ziekenhuis. Alles was goed alleen ik had wat te veel gedaan, ik moet de naweeën aanvaarden. Ik heb nu als steun een elastiekknieband om mijn knie, dat geeft inderdaad wat verlichting.
Vanmorgen ging het licht weer aan in Den Helder, heerlijk de zon liet zich even zien, verblindend, maar helaas de donkere wolken hebben hem weer verborgen, ik klamp me vast aan het gezegde:
Achter de wolken schijnt altijd de zon.
Ik zie het voor mijn ogen in het echt, er schijnt een gouden rand om de donkere wolken.
Het lukt niet om gezellig iets te schrijven, ik snap dat niet zo goedmeestal gaat het vanzelf bij mij? Ik denk dat ik dat klein jongetje eventjes leen van de reclame op de t v, hij geeft mij zijn limonade en zegt: het komt wel goed schattje"
Hoera de zon was sterker dan de wolken, zou zijn vriend de wind meegeholpen hebben om de wolken te verjagen?. Hebben ze het samen op een akkoordje gegooid, er was te veel regen,er waren genoeg wolken, nu toch echt weer even de zon aan de beurt. Het zonnetje zet mijn kamer en slaapkamer in een gezellig licht het slaat gelijk aan bij mij
Ik wou graag kerststukjes op mijn tafel, daardoor moet mijn elfen koning en zijn onderdanen even een stapje terug doen. Zijn domein is nu de slaapkamerwaar hij zich waardig heeft terug getrokken.
Genieten
Ik schep zo mijn eigen fantasie wereldje, met mijn elfen koning en al die leuke elfjes, stenen paddenstoelen (vanwaar Paddenstoelen? geen stoelen voor padden zou je zeggen?of toch?)stenen egeltjes, stenen poppetjes, wel weer echte dennenappels. Ik kan er heel erg mee bezig zijn, iedere keer weer maak ik het stuk anders, Het leuke is dat het allemaal niet duur hoeft te zijn. De figuurtjes van steen vind ik een grote winkel Acen, of in tuin centras , echt niet duur. In het bos zijn ook leuke dingen te vinden eigenlijk wel het hele jaar door.(Waarom ik dan dozenvol heb staan met schors ,takjes ,mos, dennenappels, nootjes , kastanjes ,?) gewoon hebberigheid.
Nu met de kerst zijn er in de tuin centras hele leuke figuurtjes te vinden om zelf kerst decoraties te maken, daar is ook een gedeelte kabouters en bos figuurtjes. Ik kon echt met moeite kiezen, het was allemaal even mooi.
Het is al weer etenstijd, de dag is gauw om vooral als ik toch weer blij achter mijn computer zit en lekker met u klets. En zo als ik klets, zo warrig soms als ik overkom, zo rommelig is het om me heen dat hoort bij mij.
Jij ben goed, precies zoals je bent. Jij bent bovendien de enige persoon in wie je goed kunt worden. Waardeer jezelf, geloof in jezelf, erken dat je een waardevol persoon bent. Als je je goed genoeg voelt en zelfvertrouwen hebt, ervaar je vreugde en vrede.
***
Denk niet dat je geen last zou hebben van depressiviteit als je geloof maar sterker was. Zo werkt het niet. Als je in God gelooft, is het goed om te bedenken dat God van je houd, precies zoals je bent: een mens in een onvolmaakte wereld.
Het waait hier heftig, arme Rocky had het even niet meer, hij heeft een pluimpje achter aan zijn staart de wind waait hem vooruit maar speelt ook stiekem met zijn staartje. Rocky steeds maar omkijken wat heb ik nou aan mijn staart hangen,?Toen we tegen de wind moesten op boxen keek Rocky mij maar steeds aan,wat is dit nu? mijn oren flapperen zowat van mijn hoofd af .Toen we terug gingen en het windje in de rug hadden ging Rocky bijna vliegen, het staartje als roer. Ik vind dat machtig, ik spreidt mijn armen en wil me zo wel laten duwen door de wind, heerlijk zolang het maar niet regent. Dat doet het vandaag dus zeker wel. Tussen de buien door doen we nu maar steeds kleine stukjes lopen.
U weet dat ik gek ben op bloemen, bomen en planten, ik probeer er ook altijd goed voor te zorgen, maar nu heb ik het dus mooi fout gedaan. Ik had 2 lidcactusjes gekocht, ze stonden mooi in bloei, ik heb ze gewoon teveel water gegeven, er vielen steeds maar stukjes af. Waar de bladeren in de aarde kwamen waren ze kledderig dus daarom vielen ze er af. Ik heb een nieuw potje gepakt droge aarde erin gedaan en de afgevallen stekken weer in de aarde gestopt,ik hoop dat er weer wortels aan komen, het gaat me aan het hart dat al die knopjes die er aan zitten niet open zullen gaan.
Ja, t,valt wel, maar niet mee?, vreemde titel? maar zo was het.
Eerst viel het hartstikke mee, de operatie, de pijn, geen echte spierpijn, kon redelijk al weer lopen, gisteren een trap opgelopen om de zee even te zien, gisteravond, ik kon Rocky wel weer uitlaten dat wou ik zelf, dus twee keer eenklein rondje met Rocky ging allemaal goed, ik had wel paracetamol in genomen en ibuprofen spierverslappers, dus of ik daar nu zo van in een halleluja stemming was? Vandaag moest Rocky onder narcose om zijn tanden na te laten kijken, ik moest hem om 9 uur naar de dierenarts brengen, ik ben hem huilend weg gaan brengen, ik had het niet meer, hij hing slap in de armen van een assistente toen hij het spuitje had gehad om te gaan slapen, ik wou Rocky zelf vast houden tot hij sliep. Zag mijn andere hondjes die ik in de loop der jaren door ouderdommoest laten inslapen weer voor me, ik dacht zo gaat het ook en keer met Rocky, hij blijft niet eeuwig leven. Ik liep ook heel beroerd vandaag, alle zenuwen van de laatste dagen kwamen er nu toch uit. Ik was altijd al een jankert nu is het ook weer bar en boos. Om 11 uur kon ik Rocky weer ophalen, ik ging met gierende zenuwen naar binnen, hij was al helemaal bij, en blij dat hij me zag. Maar heel triest vind ik het dat al zijn kleinen tandjes die boven zijn lip uitstaken( de overbeet ) er uit getrokken zijn. Ik heb de arts zelf niet gesproken, morgen ga ik toch opbellen waarom al die tandjes er uit moesten. Er zat een tandje los dat wist ik, ze waren ook niet helemaal wit meer, maar we konden stoeien met het Apie, hij kon er dan erg aan trekken dus voor mij had hij absoluut geen last van die tandjes. Nu heeft hij net zon bekkie die te vergelijken is met de mondjes van kleine kinderen als ze hun melktandjes gaan wisselen voor grote tanden, er zit een gat nu tussen twee grote hoektanden, hij is zijn Rambo smoeltje kwijt, en dat heb ik hem uiteindelijk aangedaan.
Stom hé dat je zo overstuur kan raken. Mijn vriend zegt dan het is naar, maar er zijn ergere dingen op de wereld, het is goed bedoeld maar: grrrrrrrr