Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Help . het ziet er naar uit dat het gaat sneeuwen, dat zou ik heel erg vinden voor al die mensen die met man en macht alle schaatsbanen voor de elfsteden tocht glad ensneeuw vrij maken, om de tocht door te laten gaan. Het zou triest zijn als alles voor niets is en iedereen opnieuw moet beginnen, dan zou je moedeloos worden, hoewel de elfsteden koorts onuitroeibaar is, die waart nu rond in heel Nederland en misschien ver er buiten, het is zeer besmettelijk en je komt er moeilijk van af. Ik hoop van ganser harte dat het door gaat.
Gistere avond het was ongeveer 9uur, ik lag in mijn slaapkamer televisie te kijken, word er behoorlijk hard op mijn slaapkamerraam gebonsd, ik schrik maar ga toch naar de voor deur, vraag wel voor ik open doe wie is daar ( dat gaan ze niet vertellen als het niet goed is natuurlijk)
Buurvrouw ik ben het Samantha van boven, bent u misschien gevallen, heeft u de politie en de brandweer gebeld?
Ik doe wel voorzichtig de deur open en er staan echt zeker 6 brandweermannen met helm en al op bij een brandweerauto, en n politie wagen voor deur.
ik weet echt van niets, ik ben ook niet gevallen anders stond ik hier niet?
Ze weten niet waar ze moeten zijn, spannend hé.
De brandweermannen keken hoopvol naar mij, maar ik kon hen niet helpen ik was onschuldig deze keer.
Toen ik vanmorgen Rocky ging uitlaten viel mij op dat de schutting deur van de buurvrouw drie huizen verder, open stond, dat was in die 5 jaar dat ik hier woon niet eerder gebeurd, ook brandde de buiten lamp. Ik heb de deur dicht gedaan maar die waaide weer open, ik ben dus naar mijn naaste buren gegaan daar is ook de buurvrouw van de schutting, heb verteld dat de deur open stond en de lamp brandde, nu bleek dat er in de tuin van die buurvrouw de buitenwaterleiding gesprongen was, de oude buurvrouw daarnaast had de politie en de brandweer gebeld, maar niet gezegd welk nummer zei woonde.
Wel fijn dat ze toch zo oplettent was en ook wel lief dat Samantha naar mij informeerde, maar je schrikt best.
6 dagen terug vrijdag, kreeg ik van de Krant De TELEGRAAF een pakje in de bus, een doosje chocolade voor de trouwe klant. Dat vond ik best leuk maar ik heb de chocolade en de koek weer eens in de ban gedaan, mijn vriend zei; geef het aan je zoon, maar ik had meteen al een leuk plannetje voor de chocolade. Ik zou maandags daarop een dagje uit, ik moest dan behoorlijk vroeg op, ik wist meteen dat ik nog even eerder op zou staan, om de mijnheer of mevrouw die in die barre kou en de gladheid toch mijn krant elke morgen in de bus doet, de chocolade( van uiteindelijk hun baas), te geven. Dat vond ik zomaar leuk. Mijn vriend die keek mij weer eens aan,van!... dat doe je toch niet, ik doe dat wel. Ik was om half 6 op, en kwart voor 6 hoor ik dat de krant in de bus kwam, ik doe de deur open, de mijnheer schrok wel want dat verwacht hij natuurlijk niet, ik gaf hem de chocolade en bedankte hem, hij vond dat leuk en bedankte mij weer.
Mijn dag begon toen gewoon super goed. Het is maar een klein gebaar maar ik voelde mij er goed bij.
Hoe zou het zijn in een wereld waar de wegen zijn gemaakt van regenbogen. In een wereld waar geen verdriet is en geen pijn. In een wereld waar de mensen als echte vrienden met elkaar omgaan, maar vooral In een wereld, waar geen ziekte meer zou zijn.
****************************
Alles kan van de ene op de andere seconde veranderen... In het geluk ligt het ongeluk verborgen... In de zekerheid de onzekerheid In het leven de dood...
*******************************
Nooit meer je bulderende lach Nooit meer sterke verhalen Nooit meer je humor Nooit meer je nieuwe ideeën Nooit meer "begrijp wat je bedoel" Nooit meer......
Vandaag weer stralend weer maar KOUD ijzig vandaag, het windje waaide behoorlijk en als dan mijn oorrandjes gaan tintelen en mijn neus en kin, dan vind ik het echt koud, maar wel lekker weer. Rocky vind het ook nog steeds fijn, die duikt constant met zijn neusin de brokken sneeuw eet ook van debevroren sneeuw, een hele grote ijswinkel is het buiten voor hem. Ik laat hem er niet te veel van eten, ik ben toch bang dat het te koud voor zijn buik is.
Zondag ben ik naar de uitvoering geweest van Show boat ze speelde de musical: Sweeney todd het was een beetje 'n lugubere musical. Het speelde zich af rond 1800 in het mistige Londen. In grote lijnen gaat het om wraak van een barbier die onterecht door een rechter wordveroordeeld toteen levenslangverbanning naar Australië. Hij ontsnapt en komt 15 jaar later terug vermomt als een ander om wraak te nemen op de rechter en iedereen die heeft meegeholpen heeft om hem te straffen. Hij begint een kapperszaak boven een winkeltje, daar scheerthij de mannen nog met een vlijmscherp mes en KEELT ze gelijk.
De lijken moeten ook weggewerkt worden en dat kan uitstekend in de pasteitjes die de buurvrouw in het winkeltje onder de kapper verkoopt, zei is reuze blij met het mensen vlees, haar pasteitjes zijn nog nooit zo lekker geweest. Luguber toch? het was een hele klus voor al die fijne mensen om samen zon moeilijke musical tot stand brengen, het is machtig om te zien dat zon groep jonge en wat oudere mensenonder elkaar zon hechte band hebben en in een half jaar tijd de moed hebben gehad om deze musical te willen opvoeren. Er is ontzettend veel geoefend, aan decors gebouwd, de kleding prachtig uit die tijd na gemaakt, echt ik heb groot respect voor allen die meewerken aan SHOW BOAT. En natuurlijk was ik weer apentrots op mijn zoon, hij had nu niet zon grote rol maar hij deed het fantastisch. Ik hoop wel dat er volgend jaareen iets vrolijkere musical op stapel staat, dit was mij wat te heftig hoor.
Foto's gemaakt op het pad achter mijn huis, u heeft al vele foto's van dit pad gezien , maar toch deze zijn mooi, s'morgens vroeg genomen toen ik Rocky uitliet. Een sprookjes wereld zo schitterde alles, de rijp op de takken van de bomen en het riet, leek wel kristal. Eliza
Het is al 10.30als ik dit schrijf, mijn vriend is er, dan word (vriend of vriendin) pc even op een tweede plan gezet, toch wou ik er graag nog even achter, vandaar. Ontzettend goed dat mijn vriend gisteren was gekomen omdat hij het afgelopen weekend niet kon, anders had hij vandaag waarschijnlijk uren langer in de auto gezeten hier naartoe. Het was vandaag schitterend weer, maar voor heel veel mensen onderweg verschrikkelijk.
Hier was veel zon maar ook een snijdende wind,maar lekker dik ingepakt (mijn donsdekbed jas van 3.00 is helemaal t einde ,heerlijk warm) hebben we een fijne wandeling gemaakt.
Er is niet veel spannendst gebeurd deze dagen, alleen toen ik Rocky uitliet terwijl ik een brief moest weg brengen en hij op een grasveldje ging poepen, ging er een deur open van een woning tegen over het grasveldje, ik hoor zeggen:
U kunt zeker niet veel zien door die donkere zonnebril?
Mijn bril kleurt donker als ik in de zon loop en dat deed ik, dus de bril was inderdaad donker.
Ja dat klopt het is wel een beetje donker zeg ik nog onschuldig.
Ziet u niet waar u hond onder zit te poepen?
Het spijt me wat bedoeld u?
Mevrouw u hond zit onder een bord te poepen waar op staat dat hij dat juist daar niet mag doen.
Ik kijk, er staat wel en paaltje maar zeker twee hoofde boven mij hangt daar dan het bordje:
laat hier u hond hier niet poepen
Dat heb ik inderdaad niet gezien anders had ik er beslist niet zo rustig bijgestaan, als u een papiertje heb voor mij wil ik het graag opruimen, maar niet al die anderen hoopjes die er om heen liggen.
Ik vergeef het u, maar voor de volgende keer weet u het.
Het weer is 'weer' fraai De zon geeft een draai Door mijn kamertje zo fijn Heerlijk die zonneschijn Warme knieën, een laatste straal op mijn arm Zo lekker warm Als de zon verdwijnt En bij de buren verschijnt Kan ik de deur dicht doen Ik geef de zon een denkbeeldige zoen.
Vandaag begon prima met een prachtig zonnetje en een snijdende wind.
Een van mijn jassen( drie jassen voor 10.00 ) die ik gekocht had op de rommelmarkt ( meteen thuis even in de wasmachine, heerlijk geurende wasverzachter, en het is mijn jas geworden) heeft een dubbele kraag een rits tot onder mijn neus, lengtetot aan mijn knieën dus laat de vorst maar komen, 1 jas voor de herfst en het voorjaar,en een donsbed die alleen naar de stomerij kan, die heb ikmet anti bacterie spul voor handen schoongemaakt, datspul kan je gebruiken zonder water, je handen worden keurig schoon en bacterievrij, de jas twee dagen buiten gehangen dat is nu ook mijn jas.( als de jas 3.00 kost ga ikniet , 30.00 aan de stomerij uitgeven toch?)Ik lijk er een gewatteerdpoppetje in, maar als het savonds koud is als ik Rocky wil uitlaten, doe ikook nog mij bontmuts met oorkleppenerbij op, heerlijk dat mij dat dan lekker helmaal niets meer kan schelen of ik er dan uit zie of niet. Dat is het voordeel van ouder worden, daar heb ik lang voor moeten studeren, om mij niet alles aan te trekken wat een ander er van zegt. Als ik in huis kom denk ik dat was lekker warm.
Ja om nog even op de rommelmarkt terug te komen, ik kan dat niet elke week doen dan heb je kans dat ik naar de voedselbank moet, ik heb voor 37.50GEKOCHT, en heb VERKOCHT! Ta Ta 3.50) maar happy dat ik was, en word het HEEL ERG KOUD, dan kan ik ook nog 2 jassen over elkaar aan doen, wie doet me wat.
Vanmiddag naar gym geweest , had nog best spierpijn van het vallen, toch wou ik er weer even tussen uit het werkt verslavend weer mensen zien, we hebben een gezellig clubje, ik heb het drie kwartier volgehouden en verder op de bank wel meegedaan met de arm oefeningen, leuk om anderen dan nog heftig te zien bewegen ik zat te geiten, met mijn armpjes te bewegen of ik naar een disco was . Ik kijk al weer uit naar donderdag het zwem gebeuren, dat is helemaal het einde.
Ik kwam weer heerlijk bij na de gym, ik zapte per ongelijk op studiosport, daar werd een tennis wedstrijd herhaalt,de finale tussen twee giganten, ik wist de uitslag al was super tevreden dat ik nog stukjes er van kon zien, op het grote scherm aan het voeteneind van mijn mega bed, Rocky binnen hand bereik( om te strelen en te knuffelen) kopje thee,wat is het leven dan simpel en heerlijk.
Vandaag een super rustige dag gehouden, na gisteren moet dat echt wel met deze dame. Ik kwam vanmorgen in een witte wereld terecht de eerste sneeuw (hele fijne poeder sneeuw)was een feit. Gisteren at ik bij mijn zoon en mijn kleinzoon zei:
Oma, pappa zegt dat er morgen sneeuw komt, gelukkig maar want een winter zonder sneeuw kan niet.
Ik vond het wel gewaagt om te zeggen morgen is er sneeuw, de kleinkinderen kijken er al lang naar uit, maar mijn zoon had toch goed het weerbericht gevolgd .Gelukkig voor hem, en fijn voor mijn kleinkinderen, allebei blij met de sneeuw.
Ik heb vanmorgen een groet voor u in de poeder sneeuw gemaakt.
Vandaag een hele hectische dag, zon dag als vroeger, minstens 'n twee gaatjes dag. Mijn vriendin en ik gingen vandaag op een rommelmarkt staan een eigen kraampje. We deelde het kraampje dat was ieder 10.00 . Mijn vriendin had allemaal sleutelhangers te koop ze had er wel zon 500 mee. Ik had mijn kast in de kamer waar allerlei servies goed in stond leeg gemaakt,nou leeg gemaakt! het waren nog maar drie planken en er stonden 5 tassen in de gang. Ik had ooit een manie gehad om ouderwetse theekopjes te sparen, met zon brede boven kant, ik was er toen helemaal verrukt van . Als ik naar de kringloop ging, Els nam kopjes mee. Inmiddels had ik ongeveer 50 kopjes maar geen mooie kast waar ze in konden, dus stonden ze in de kast achter een dicht deur, zien kon ik ze niet, gebruiken deed ik ze al helemaal niet. Ja? Wat moet je er dan op en gegeven moment mee?Alle kopjes gisteravond al keurig ingepakt, een doos met allemaal elektrische spullen adapters en dergelijke ook mee,n paar boeken die ik uit had, hout kinderspeelgoed, en een hele oude koffie kan en theepot die bij elkaar hoorde. Maar helaas we stonden wel samen aan een kraampje maar alle oogjes werden naar die fantastische sleutelhanger getrokken, mijn spulletjes zagen ze niet eens staan. Nee dat is een grapje, maar het feit was daar, niemand wou de kopjes, de andere spulletjes ook niet dus zeer jammer. Maar ik heb een geweldige dag gehad echt waar, heerlijk weer met mensen gepraat, erg gelachen om dat een mevrouw de hondenmand van Rocky al in haar handen had,:
wat kost die mevrouw?
Hu ? ik had Rocky nog niet eens gemist
Rocky was hem even gesmeerd achter een vrouwtjes hond aan.
Sorry mevrouw het spijt mij maar mijn hondje lag en net nog in
Die mevrouw keek me aan of dat ze dacht:
heeft die mevrouw een denkbeeldig hondje?
Ik gierde al weer van het lachen, want de schavuit kwam net op tijd om te laten zien dat ik echt een hondje had. Ik vind dat kostelijk.
Er kwam een klein Joegoslavische mijnheertje die mijn oude thee en koffie pot wilde kopen
wat kosten de twee
Het ging me aan mijn hart maar ik wou ook niet alle spullen weer mee naar huis nemen
5.00 mijnheer
3.00 wil ik geven.
nee mijnheer geen spraken van
Mijnheer weg, een uur later,het zelfde mijnheertje:
3.oo
Ik word zomaarnijdig:
7.50
Hu ? dacht het mijnheertje, hij keek mij eens aan en ging weg.
Een uurtje later:
4.00
10.00
Toen werd het mijnheertje ook een klein beetje nijdig .
het spijt mij mijnheer, maar ik verkoop ze niet meer aan u
Het mijnheertjeging er van tussen, ik hebnu nog steeds de oude thee en koffie pot, ze blijven nu maar bij mij , ik zal er weer eens bloemen in doen.
Zo jammer dat ik het niet aandurfde om mijn dure camera mee te nemen ik was al wat zenuwachtig nog door die val met mijn fiets vrijdag , zaterdag kwam de man van de auto met zijn schadeformulier, kon ik nooit mijn verzekering papieren vinden, vandaag was ik bang dat ik in de drukte de camera kwijt zou raken tussen al mijn andere spullen. Helaas geen fotos.
Het was me het dagje wel maar ik had het niet willen missen, die kindertjes, die oogjes die alle kanten opvlogen omdat er zoveel verschillende sleutelhangers lagen, een oudere mijnheer die hele kleine zaklantarentjes aan een sleutelhanger zocht,had er twee gevonden eentje deed het nog wel de andere moest een nieuwbatterijtje in. Ze waren 50 euro cent, en nog vroeg die mijnheer
dit zaklantarentje doet het niet, die andere wel mag ik ze alle twee voor 50 euro cent mee.?
( mijn vriendin was even roken buiten ik lette op het kraampje )
Nee mijnheer u heeft zelf erg mazel dat die ene het wel doet, anders had u twee batterijtjes moeten kopen dus samen 1,00 Hij nam ze toch wel alle twee.
Later heb ik het hele verslag door de telefoon aan mijn vriend verteld die kon helaas dit weekend niet komen, maar hij zei: dat is nu eenmaal de lol van zon rommelmarkt het afdingen,je kunt het altijd proberen.
De doos met elektrische spullen heb ik aan een jongeman gegeven die heel erg aan het snuffelen was, ik bekeek het even:
weet je wat neem maar mee dan kun je thuis rustig kijken
Rijk zal ik wel nooit worden maar zon gezellige dag is mooi meegenomen. Achter mijn pc alles aan u door gebabbeld, mijn dag kan niet meer stuk.
Kinderen, als je een feest heb gehad, een dansfeest tot diep in de nacht; dan weet je dat ik met mijn kandelaars in het donker op je wacht.
Dan zal ik voor jullie de paden verlichten, dan vind je de weg wel naar huis. Dan hoef je niet bang te zijn om te verdwalen; dan breng ik je veilig thuis.
Dit stukje komt uit de bundel :' Bloemenkinderen. 1976'
Vandaag na een nachtje slapen op slaap tabletten, fris wakker geworden, een arm is wat stijf, een knie beetje blauw. Maar nu ik wat rustiger tegen het ongeval van gisteren aan kijk, hoe ongelofelijk het is DAT!... ik alleen maar een stijve arm en blauwe knie heb. Ik heet dan wel Engel, ik heb een super Engel op mijn schouder zitten die mij toch beschermt tegen erger letsel.
De mijnheer van de auto heeft gebeld hij vond het erg netjes dat ik een briefje achter de ruitenwissers had geplakt, hij zou vandaag met een schade formulier komen om alles in te vullen. Ik heb mijn verzekering papieren al klaar liggen.
Ja ik klapte behoorlijk op de grond na dat ik de auto had aangereden, voor het zelfde geld lag ik nu in het ziekenhuis met een gebroken schouder, pols, en een ontwrichte knie. Nu is de knie blauw, de stijfheid in mijn arm en schouder komt om dat de spieren de klap hebben opgevangen,daar van weet je dat het met een paar dagen over is. Ja ik ga mijzelf een bofkont vinden.
Vandaag ben ikme rot geschrokken, ik gingna een maand of 2 weer eens op mijn fiets naar het vrijwilligerswerk. Ik was wat eerdere gegaan omdat ik nog even een boodschap wou doen. Ik heb de boodschappen gedaan zet mijn tas met boodschappen in het kleine fietsmandje voorop. Ik wil opstappen gaat ineens het stuur de andere kant op daar waar de boodschappentastegen het fietsmandje aanleunde. Ik reed nu gewoon rechtdoor tegen een stil staande geparkeerde auto aan. Ik schrok me echt een rotje, ik lag op het fiets pad en brulde alleen maar: ik ben tegen een auto aangereden het hele achterlicht is stuk. Een mevrouw en twee heren hebben mij geholpen om weer over eind te komen, wonder boven wonder mankeer ik weinig. Een mevrouw heeft voor mij een briefje gezocht en daar heb ik mijn adres en telefoon nummer opgeschreven en achter de ruitenwisser gedaan. Onder tussen kreeg ikineens de bibber. Ik stond zo te trillen gewoon van de zenuwen. Ik kon lopend met mijn fiets naar huis, ben nog wel even langs het vrijwilligers werk langs geweest en heb gezegd dat ik graag naar huis ging omdat ik zo de bibber had.
Vandaag een dag die niet opschoot, elk uur was er een voor mij, ik had ook totaal geen puf. Als dat uurtje gym op dinsdag zon effect op mij heeft dan weet ik niet of dit nu goed voor mij is, Ik vind het hartstikke leuk en wil graag mee doen, maar na 3kwartier zit ik aan de kant en doe alleen met mijn armen allerlei oefeningen, de knieën willen dan echt niet meer zo jammer.Vandaag lijkt het wel of ik niet vooruit te branden ben. Gelukkig morgen weer zwemmen daar verheug ik mij op. Ik ben wel een bofkont, Joop heeft me net een heerlijke schotel zuurkool gebracht, het smaakte lekker. Vroeger had ik altijd heel veel mensen om me heen, het was altijd de zoete inval bij mij, nu is dat totaal anders ik heb mijn vriend en nog n paar goede vrienden en ik kom tot de ontdekking dat dat genoeg is, vrienden waar je op kunt vertrouwen al zijn het er niet veel is veel rustiger. Je kan van ze op aan dat is erg belangrijk. Ik waardeer dat nu veel meer. Dat wil niet zeggen dat het vroeger niet goed was, het was bruizender, veel rumoeriger, wel afwisselend.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
.
