Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
"Hé...Hé heb je het al gehoord?" "Jeetje ik verdraai mijn hoofd zowat" " Heb jij het al gehoord?" "Schreeuw niet zo, ik blijf op een afstandje"
Lucht weerspiegeling in de sloot.
Wisselvallig WEER
Vanmorgen hoera! de lucht is blauw
Nu 3 uur later sneeuwt het, het is van daag officieel:
LENTEVanmorgen nog mooie luchten, nu alles grijs. Helaas het is niet anders.
Vandaag word een rustige dag voor mij, ik hoef nergens heen dat is ook wel eens lekker. Wel jammer want ik zwem erg graag op donderdag middag, vanmiddag ging niet door te veel zieken ik kan dan niet naar het zwembad komen dus! dit ook helaas. Vanmorgen heb ik wel getracht nog wat mooie fotos te maken , de lucht was erg mooi, was weer gezellig met alle honden die we tegen kwamen niets vreemds gebeurd, vind ik ook helaas.
Ben net met Rocky terug van de middag wandeling,het is stralend weer nu echt 'LENTE' weer.
Gisteren was weer eens ouderwets een dag met een gaatje, er gebeurde allemaal dingen die ik niet voorzien had, dat vind ik dan ook de leukste dagen, gisteren begon het in het Marieëndal. Mijn Rocky is voor het eerst een homohondje tegen gekomen, echt waar hoor, we waren aan het wandelen komt er een kittig klein hondje aan wandelen, onze honden Spetter en Rocky gingen aan de snuffel, het hondje draaide zijn kontje voor Rocky heen en weer en voor dat we konden ingrijpen was Rocky heerlijk op zijn hondjes manier bezig, de mevrouw van het hondje keek een beetje vreemd dus ik zei gelijk:
Mevrouw het kan geen kwaad mijn hondje is geholpen hij heeft geen balletje meer.
Ja maar mijn hondje is ook een mannetje.
Ja, toen keek ik toch wel een beetje vreemd, heb Rocky tot orde geroepen maar het kittige hondje bleef draaien met zijn kontje, ja misschien de lente in de lucht?.
Een andere mevrouw had ook last met haar hond, als je bij ons het park in wil moet je een vrij drukke auto weg oversteken als je dan over de brug gaat loop je in het park. De mevrouw was dus over de brug maakt haar hond los en loopt door, ze kijkt achter om ziet dat haar hond het op een rennen zet terug naar de drukke weg, gisteren is er voor mijn kleinkinderen hun ogen een hondje dood gereden dat stond vandaag in de krant, die mevrouw die had haar handen op haar hoofd ze schreeuwde het uit. Gelukkig hadden de mensen die achter de mevrouw aan gekomen waren de hond aan zijn riem kunnen op vangen. De mevrouw bedankt hun de mensen lopen door, de mevrouw laat haar hond weer los en wil het hoekje om maar de hond neemt weer de benen achter de mensen aan die hem hadden opgevangen, die mevrouw kon roepen wat ze wou hij bleef rennen, moest ze er achter aan kwam later met hond aan de lijn ons weer tegen,
verdorie zij ze ,
zehadden een loops hondje bij hun ja dan is er geen houden aan, ze hadden dat even moeten zeggen,ik met mijn grote mond zei:
maar mevrouw het is lente misgunt u de hond nu een pleziertje?
Nee zegt ze
maar hij moet achter mij aan lopen,en voor dat ik er erg in heb zeg ik:
nou als hij met zulke gedachten achter U aan moet lopen ?
Ze kon er gelukkig om lachen, maar mijn buurvrouw zei;
gek zo iets zeg je toch niet.
Even later zijn we weer bij de brug willen allebei onze hond vast lijnen,komt Spetter naar mij toe, Rocky en hij krijgen altijd als we gaan lopen een stukje worst van mij, Nu stond Spette ook bij mij, onder tussen kwamen er 4 mannen aan die we ook bijna elke morgen tegen komen, we zeggen elkaar gedag en ieder gaat zijn weegs. Nu brulde de buurvrouw tegen Spetter
Spetter kom hier Els heeft niks, Els dus best al wat melig door alles zegt;
Hé, wie zegt dat ik niks heb Hoor ik in ene een van die mannen zeggen
Gisteren was zon dag met een gaatje , mijn kleinkinderen kwamen gisteren uit school bij mij, ze waren een beetje bedrukt , niet zo vrolijk als anders, toen we aan tafel zaten met een lekker glaasje bowl toen vroeg Indra voorzichtig:
Oma, Sven enik hadden op Face book gelezen over jou stil verdriet, we hebben er met mamma over gepraat, we vonden het heel erg voor jou.
Daar had ik even niet opgerekend, vond het eigenlijk wel rot dat hun er mee gezeten hadden. Ik heb ze verteld dat het al heel lang geleden was en dat ik er nu niet zo verdrietig meer om ben. Toen vertelde ze dat hun die dag ervoor erg verdrietig was geweest . Ze hadden een hondje dood zien rijden vlak voor hun ogen voor de deur, er waren nieuwe mensen komen wonen die hadden de voordeur niet goed dicht gedaan het hondje was naar buiten gerend hij wist niet dat er zon drukke straat vlak bij was, Indra vertelde :
Oma hij had veel bloed maar hij kwispelde nog met zn staatje, later lag er nog wat bloed.
Mijn ogen schoten vol, je moet er toch niet aan denken dat je net verhuist bentdat dan je trouwe viervoeter meteen word dood gereden,brrrr. Maar wat moet het ook erg zijn geweest voor diegene die het hondje aangereden heeft.
Sven had het aangehoord die zei;
Oma ik heb zo gehuild ik heb ook mijn handen voor mijn gezicht gedaan.
De tranen stonden bij hun en bij mij in de ogen. Ze hebben Rocky extra geknuffeld en hij mocht van ieder een snoepstaafje extra.
Gisteravond heb ik heel veel gelachen en heerlijk gegeten, was een thema avond, dit keer over Indonesië ,er was Indonesisch eten rijst met saté en ander zacht vlees, heerlijk De zang groep was een gospelgroep,echt daar heb ik van genoten, de tweede helft had iedere vrouw een ander klederdracht jurkje aan van verschillende landen, over die landen werden liedjes gezongen allemaal bekende, dus ik heb mijn hart weer opgehaald met zingen. Ook kon er gedanst worden,maar als je niet gevraagd word dan gebeurd er niets toch? Ik was naar de toilet geweest kom terug staat er een man ik denk zo ongeveer 75 jaar, in zijn eentje een beetje te dansen, ik loop naar hem toe :
mijnheer is uw balboekje al vol?
De mijnheer kijkt me aan en zegt:
nee hoor ik heb nog wel een plekje, begint te knipogen en zegt: maar ik kan ook nog wel wat anders hoorIk verschoot helemaal kreeg de slappe lach, ik terug naar mijn tafeltje, daar zaten twee dames die met mij dat vrijwilligers werk doen, ze lagen ook slap toen ze het hoorde. Nog geen 5 minuten later zegt Lenie:
Els daar komt hij aan hoor
Ja hoor daar kwam mijn danspartner aan, wij aan het dansen,die mijnheer was helemaal verguld van zijn eigen dansen, drukte me behoorlijk stevig tegen zich aan allemaal voor in de zaal want ik zat helemaal voorin bij het toneel. Toen de mijnheer een paar rare bewegingen maakten met zijn heupen was het dansen voor mij wel klaar, en speelde ik dat ik bang was en weg ging lopen dat moet heel komisch geweest, zijn de hele zaal was aan het lachen echt mijn ervaring aan het toneel hielp uitstekend, toen ik later naar huis ging zag ik net die mijnheer de deur uitlopen, toen heb ik maar even 5 minuten gewacht, had toch een beetje vrees .Ik ben buiten, gaat mijn mobilofoon, word ik gebeld door mijn jonge bovenbuurman,Oh buurvrouw fijn dat ik u hoor?
We dachten dat u in huis misschien een ongeluk gehad had, Rocky blafte behoorlijk hard, dat horen we overdag wel eens maar savonds niet. De jonge buurvrouw daar naast was naar de buurman gegaan
ik ben ongerust, hebben ze het telefoon nummer van mijn zoon gebeld, toen ik nog na giebelend om de hoek van de flat kwam, stonden de buurvrouw en buurman op Chris te wachten die ook aan kwam scheuren. Ja ik vond het wel heel lief dat ze zo bezorgd waren geweest, dan weet je als er iets is krijg je hulp. Later hoorde ik dat mijn vriendin gebeld had die had nog al lang de telefoon over laten gaan daar was Rocky toen op gaan blaffen en ontstond lichtelijk paniek. Dus u bent het vast met me eens gisteren was een dag met wel twee gaatjes
Het wil maar niet lukken met de lente, gisteren zo vriendelijk buiten, de krokusjes steken weer moedig hun kopjes uit, mini narcisjes komen over al boven de aarde, ze proberen het voorzichtig. Vandaag is het gewoon weer knudde. helemaal grijs, regen tegen de ruiten je wilt wel weer tegen de kachel aan gaan zitten. We moeten het er maar mee doen. Er komt weinig uit mijn handen zou en paar kleine klusjes doen, een lange broek waar een naadje van los is maken, nog een paar van die kleine dingetjes, elastiek stukje los, zo gebeurd maar je moet er natuurlijk wel aan beginnen, anders gebeurd er niets. Als ik het zo opschrijf denk ik dat is van de oude tijd van vroeger klusjes naaien, nu gooi je eigenlijk die slip weg waar het elastiek n beetje los van is, die lange broek had al lang weg gemoeten maar hij zit zo lekker dus dat naadje wat los is even weer met de hand stikken, was nooit geen probleem nu denk ik: verdorie doe het gewoon' NU'!
Foto's vandaag gemaakt in Marieëndal. De Schotshe Hooglanders waren zomaar in de buurd, dus dat was feest, ik heb weer een klein fototoestel gekocht dat is makkelijker meenemen, hij maakt super foto's.
Ik heb een gedicht gemaakt , over stil verdriet uit het verleden.
Lief klein kindje
Lief klein kindje heel lang geleden, mocht jij niet geboren worden, ben jij uit mij gegleden. Ik had je zo graag vast gehouden, zo graag gezien. Was je een meisje of een jongetje misschien. Ik werd in slaap gebracht, toen ik wakker werd was ik leeg. Over je praten deed men toen niet, ook ik zweeg. Wat was dat zwaar, het voelde raar. Je was in mij, dan ineens niet meer, je was zo klein, zo teer. Het moest zo zijn of je nooit had bestaan, nazorg deed men toen niet aan. Geen mandje, geen kistje, waarbij ik kon rouwen, ik zou nooit een toekomst met jou opbouwen. Ik zal nooit vergeten dat ik jou in mij had, Mijn lief klein kindje, mijn ongeboren schat.
Het is gewoon koud vandaag, we vinden het al gewoon dat de wind weer snijdend uit het zuid oosten komt,dat de lucht grauw en grijs is. Als er een zonnetje straaltje te voorschijn komt beginnen we te juichen , het mag van mij toch gerust anders om zijn, aldoor het zonnetje en als er dan eens een dag tussen zit met wind en grijze lucht nemen we dat op de koop toe.
Gisteren heb ik Rocky meegenomen naar de mevrouw waar ik geregeld naar toe ga in het tehuis voor oudere mensen, ik ging vrijwilligers werk doen, ik heb Rocky bij de mevrouw gebracht ze zou dan een halfuurtje op hem passen als ik in de keuken stond .Rocky mag altijd mee als ik naar haar toe ga, maar ik durfde hem niet alleen bij haar te laten, bang dat hij zou gaan huilen, ja dat doet hij echt als iemand op hem moet passen gaat hij zeker een paar uur voor de deur van diegene loeien als een wolf. De mevrouw zei ;
Rocky is nu al zo vaak geweest laat hem maar gerust dat half uurtje hier.
Een keer moet de eerste keer zijn dus Rocky op zijn eigen kleedje neer gelegd ik weg. Wel onder weg naar de keuken nog een zuster aangesproken of ze na een kwartier even wou kijken, dat was goed. Ik had mij niet ongerust hoeven maken alles is goed gegaan, de zuster kwam speciaal naar de keuken om te vertellen dat het goed ging, dat vond ik aardig, Rocky heeft wel voor de deur gelegen maar geen kik gegeven
Mevrouw zat triomfantelijk te kijken,zie je nu wel dat het goed is gegaan.
Toen ik Rocky bracht waren er net 2 verpleegsters binnen gekomen. Mevrouw zat op de rand van haar bed. Ze keek naar hun en vroeg;
wat komen jullie doen
We komen u wassen en aankleden, dat gaat echt gebeuren, we zijn met zn tweeën
Oh maar het is nog zo vroeg?
Het is al half elf, u moet overdag echt in uw kleren, de pyjama dus uit. Ik ken uw schoondochter als u niet wil, bel ik haar.
De mevrouw keek eens eventjes omhoog naar hun:
Durven jullie wel met zn drieën
Ik zei tegen haar;
Als ze met zn drieën komen dan komen Rocky en ik u helpen dan staat het drie tegen drie.
Daar kon mevrouw om lachen , toen ik dus Rocky kwam ophalen zat mevrouw keurig in haar kleren haren mooi gekamd, achter haar computer te klaverjassen .
Groot was mijn verbazing toen ik vanmorgen naar buiten keek en er een behoorlijk pak sneeuw lag, Het is echt de omgekeerde wereld in plaats dat we naar de lente gaan zitten we midden in de winter, het ijs lag op de sloot. Rocky had behoorlijk last van de sneeuw, de sneeuw bleef aan zijn poten klitten onder weg heb ik wel drie keer zijn poten schoon gemaakt, het was trouwens wel prachtig,het zonnetje scheen, de sneeuw glinsterden we liepen wel voor ons plezier, wat we al een paar keer gezien hebben in Marieëndal was dat er ijs vast zat aan alle rietstengels onderaan de rietstengels vlak boven het water, de rest van het ijs was dan ontdooit maar het leken net blaadjes van glas die door het deinen van het gedooide water de zon schittering opvingen, net allemaal sterretjes zo mooi, vuurvliegjes zou je ook kunnen zeggen echt een prachtig natuur verschijnsel. We hebben het al een paar keer gezien zo vanmorgen ook weer, iedere keer staan we met gretige ogen er weer van te genieten. Toen ik later weer in mijn tuin was hebben Rocky en ik nog even een kwartiertje gezonnebaad.