Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Toen…… De keuken uit mijn kindertijd was altijd vol met mensen. er stond 'n warme kachel in, wat had je meer te wensen? de was hing er te drogen en de worst aan een spijker. de koffie stond te pruttelen, waar was het leven rijker? We zaten in ons keukentje met negen man te eten met soep vooraf en pudding toe, ik zal 't nooit vergeten. de afwas was het ergste niet, dan stonden we te zingen. 'n grote zinken teil, dat was ons bad,er waren ergere dingen. De keukenmat werd opgerold,want vader kwam van de markt, ik zie hem nogzweten De armen vol met groenten, we hadden weer te eten. brood was er altijd op de plank en een varken in de kelder. was 't vuil dan ging de dweil erdoor en alles was weer helder.
en NU….. De keuken van onze kinderen, staat vol met apparaten het nieuwste van het nieuwste, maar je kunt er niet mee praten. de was zit in de droger, in de vriezer zit het eten. het is ongekende luxe, als ik niet beter had geweten. Ze eten in het keukentje, ja met wie dat toch verzon? 'n twee minuten maaltijd, zo uit de magnetron. de afwas die gaat in 't machien, daar zitten ze niet mee. en zingen dat hoeft ook al niet meer, ze draaien een cd. Geen teil meer, maar een bubbelbad, 'n auto voor de deur wie nou niet tevreden is, dat is een ouwe zeur. wij hadden al die dingen niet, maar toch wel ietsje meer. 'n kostbaarheid in 't leven; gezelligheid en sfeer.
Niet zelf gemaakt kreeg ik toegestuurd maar vind het zo goed ,dat ik het met u wil delen.
Oude poetslappen die u gebruikt voor het poetsen van houten meubelen of parket worden na verloop van tijd vaak hard. Als u ze echter in een afsluitbaar blik bewaart, blijven ze zacht.
Wijsheid van Oma's dag scheurkalender.
Hebben we nog poets lappen en als ze oud zijn pak je de volgende keer toch weer nieuwe' oude' poetslappen? Ik weet wel dat er bij ons thuis bijna nooit iets van stoffen dingen weg gegooid werden. De oude lakens die stuk waren werden in handbare poetslappen gescheurd om je fiets te poetsen later de brommer. De versleten thee doeken werden aanrecht doekjes. Ik heb het zelf bij mijn man zijn Oma toen gezien dat een oude onderbroek van Oma die ' echt waar' verschillende malen gestopt was bij het kruis ook als vaatdoek diende, Vroeger werd er niets weggegooid. Ik heb later ook voor Chris versleten onder hoes lakens( waren van badstof ) in stukken geknipt om ook poetslappen voor hem te maken: te gebruiken als je verven moest om je kwast en je handen schoon te maken.
Grote zak met senioren brokken gekocht ,ze zijn niet echt hard maar Rocky heb er toch moeite mee, wat nu ? Neem 'n notenkraker kraak tussen het smalste gedeelte de brokken. Koop zacht hondenvlees, ik koop 'n groot pak in aluminiumfolie(PATE ) Neem legen smeerkaas bakjes (toen mijn man nog leefde at hij voor zijn gewicht magere smeerkaas in een kuipje. Dat waren soms 6 kuipjes in de week,dat vond hij dan nog wel te eten 20+smeerkaas vandaar die lege smeerkaas doosjes, die hebben gediend als speelgoed voor mijn kleinkinderen ze stapelde heel leuk en nu pak ik ze weer, was ze af en doe er de stukjes zacht vlees van Rocky in dat heel goed in te vriesen is.)
Verdeel het vlees in 5 bakjes en vries het in. Elke avond neem ik een bakje eruit dan is het morgens prima om samen met de gekraakte brokken een maaltijd te zijn voor Rocky . Hij wil het 't liefst in zijn speelgoed Kong( rubber holle soort bal die hij leeg likt) die vul ik 1 keer en dan doe ik de rest in zijn etensbak, gaat goed.
Prachtig gedicht boven een rouwadvertentie uit de krant.
%
Als je, je voet op de andere oever zet. En het blijkt de Hemel te zijn. Als je dan door een hand wordt aangeraakt En het blijkt Gods hand te zijn. Als je dan muziek hoort.... En er blijken engelen te zijn. Dan ben je niet heen gegaan. Maar naar huis gegaan.
Ik was in de stemming om te koken, niet voor mijzelf alleen daar vind ik niets aan, ik heb mijn buurvrouw van verderop gevraagd of ze bij me kwam eten die is ook alleen, was helemaal goed .
Ik ben toen mijn spinazie schotel uit de oven gaan voorbereiden. Heb foto's gemaakt misschien is het een idee voor iemand om dit ook te maken, Met alles klaar zetten tot afwassen van de vuile keukenspullen die ik nodig had was ik precies 2 uurtjes bezig. Als straks de buurvrouw komt hoef ik alleen het bakoventje een half uurtje aan te zetten om de spinazieschotel weer lekker warm te laten worden. Dan heb je alleen de schaal waar de spinazie in zit en twee borden met mes en vork af te wassen, heerlijk.
De bruine korreltjes zijn korreltjes tartaar (bakken zonder boter goed roeren) het groene spul zijn de gekookte aardappels met het vocht van de diepvries spinazie daar zat ook een beetje room in dus de spinaziewarm maken uitlaten lekken boven de gestampte aardappels hoefde er geen melk of boter extra door de aardappels lekker stampen om puree te maken. Voor twee personen heb ik genomen: 450 gram diepvries spinazie blokjes met een bloepje room,7 middelgrote aardappels in blokjes koken goed afgieten en met het vocht van de spinazie puree stampen,2 hard gekookte eieren in stukjes,2 runder tartaartjes, een stukje je boter om de schaal in te vetten en later op het bovenste gedeelte op de paneer meel wat vlokjes boter voor het de oven in gaat.Ik gebruik altijd beschuit om paneer meel te maken ,ik gebruik paneermeel zo weinig dan heb ik het te lang in huis. Half uur op 60 graden weer warmen even controleren of het warm genoeg is ander nog even terug in de oven,Wel op letten als het verbrand heb je al het werk voor niets gedaan.Het rose kwastje is speciaal om de schaal in te vetten koop je op de huishoudspullen afdeling in de supermarkt.
Bij deze dame is het altijd lijnen voor dat mooie lijntje wat ik al JAREN poog te krijgen.
Nou krijgen ? ik krijg het echt niet cadeau ik moet er bloed zweet en tranen voor over hebben en natuurlijk het voornaamste! wilskracht en discipline.
Die laatste twee woorden zijn voor mij het moeilijkst, de wil is er soms wel maar de kracht? dan de discipline ?
Begin altijd met goede moed soms heel soms lukt het om een paar dagen mijzelf in te houden goed op te letten wat ik eet en wat meer te bewegen. Dat soms zou natuurlijk moeten veranderen in het liefs dagelijks een goed patroon.
Ach dat is voor dit persoontje niet weggelegd ik besta nu eenmaal uit minstens twee personen die altijd in de strijd zijn met elkaar; wel of niet eten.
Soms als de wilskracht daar is dan heeft het ene stemmetje wat altijd zegt( kan jou het nou schelen… je lust het zo graag je… je leeft maar een keer…morgen doe je weer watminder!) dát stemmetje even geen overhand dan is er dat andere stemmetje die zegt:
(je wilt toch niet zo’n dik propje zijn… je knieën begeven het… komkommer en sla is toch ook lekker…kom op door zetten elk onsje is er een) dat stemmetje is dan de baas .
Het langste heb ik het ongeveer twee maanden volgehouden toen was er 5 kilo af.
Die kilo´s zijn er op en neer nog wel af maar verder wil het toch moeilijk.
Nu had ik ´n paar weken geleden bedacht dat ik de vrieskast ga leeg eten en gewoon dan geen boodschappen meer doen tot het echt nodig is. Geen koekjes …geen snoepjes …geen chocolade..geen stukjes worst …geen stukjes kaas ´n plakje op brood mag maar geen brokken, dus het werd fruit…komkommer… radijs… rauwe worteltjes
Geen tosti´s maar bruinbrood met kaas, ik weet onderhand alles wat niet mag en wel mag. Twee weken had ik geen boodschappen gedaan, toen waren de melk de kaas en de eieren op, deze drie boodschappen wil ik altijd in huis hebben ik moest dus naar de winkel.
Daar gaan we dan loop als een snelwandelaar langs alles wat lekker en niet goed is dus hou me echt aan het geen ik wou kopen, zie links en recht uit mijn ooghoeken écht wel die heerlijke speculaas, de chocolade letters, lekker stuk gekookte worst, maar ik worstel mij dapper door de winkel heen, sta bij de kassa gewoon te trillen als en rietje van de stress, vraagt het jonge meisje achter de kassa: “gaat het wel goed met u mevrouw”
“ niet helemaal ik ben verslaaft” .
Zie ik dat meisje helemaal verschieten ze schrok duidelijk,
“aan snoep hoor” zei ik gauw
“ik ben zo blij dat ik door de winkel ben gelopen zonder allerlei lekkere dingen mee te nemen maar het viel niet mee ik had eieren, melk en kaas nodig heb nog wel wat andere dingetjes er bij maar niets wat lekker is.”
`Dat is goed van u` zijn we aan het afreken heb ik geen eieren gepakt ”verdorie daar kwam ik voor”. Zegt het meisje
“ dat kunt u toch nog even pakken?”
“Dan moet ik weer door de gevaren zone heen “
`Als u nu dit pad neemt loopt u recht op de eieren af en dan gauw weer terug”.
Zo schattig hoe ze met me mee leefde dus ik doe dat staat er al weer iemand anders bij de kassa ik wacht.
Zie ik bij de kassa iets in een zakje dat ik gewoon even nader wou bekijken ik pak dat zakje! hoor ik zeggen,
” NEE ! mevrouw u zou alleen eieren halen”.
Ik schrok me een hoedje, moest er om lachen vond het zo leuk dat ze me hielp.
Ik heb haar bedankt en liep met een fijn gevoel de winkel uit.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
