Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Melinda en ik zijn vandaag een workshop wezen doen, schilderen met palet en anderen truckjes. Er was eengeweldige theetafel bij (ik zeg het op zn Hollands ) je zegt het eigenlijk deftig op zn Engels, maar ik ben het boekje even zoek weet niet hoe ik het schrijf, dan maar in mijn moeders taal.
Het was echt luilekker land ik had me voorgenomen om rustig aan te doen, maar toe ik al dat lekkers voor mijn ogen zag schitterde was ik alle goede voornemens vergeten.
Wauw soesjes zonder en met chocolade,( vrijdag nog aan de moorkop )zelf gebakken Engelse broodjes, met jam en slagroom, allerlei heerlijke chocolaatjes, vruchtensnoepjes, noten gebak, vruchten bowl, later hele dunne boterhammetjes komkommer met tonijn, klein worstjes in bladerdeeg , kaasbroodjes, en later nog meer verschillend gebak. Echt het kon niet op, ik wist niet wat ik het eerst zou pakken.
Ondertussen mochten we een schilderij maken, we konden kiezen tussen zonnebloemen of hortensias, er stond ook een mooi schilderij met knotwilgen ,dat sprak mijaan , ik vroeg mag ik dat maken?
Dat mag wel maar het is niet het eenvoudigste schilderij. Ik wil het wel graag,ik woon aan een sloot met knotwilgen en ik zou ze graag schilderen.
Het mocht, ik heb me later nog eens achter mijn oren gekrabd, want de anderen zonnebloemen en hortensias waren al voorgetekend,en dit niet.
Teken gaat mij wel goed af, maar als je er dan overheen moet schilderen krijg ik gewoon de bibber
Trouwens vanmorgen had ik al om half 8 goed de bibber,ik bedacht me dat ik helemaal niets voor Rocky geregel had, we zouden van 10 uur tot 5 uur weg blijven. Zo lang was hij nog nooit alleen geweest, ik had er nooit aan gedacht,wat nu? we hebben hem thuis gelaten, eerst belde ik mijn zoon maar die had al plannen waar Rocky niet in paste, Joop die was naar Haarlem naar zijn familie, Iris had ik vergeten te vragen ik dorst niet zo vroeg te bellen, had ook de klok niet 1 uur naar voren opgeschoven (zomertijd) dus ik loop nog in badjas als Melinda aan belt, gelijk paniek. Mijn haar, wat moet ik aan?wil me opmaken,geen tijd voor helpppp?Pak alles gehaast wat ik nodig heb, camera mee wil graag fotos maken, wil ik fotos maken geeft de camera aan uw geheugen kaart zit er niet in, oh ja die had ik gisteravond nog gebruikt en niet terug in de camera gedaan slordig, geen fotos dus. Het schilderij heb ik thuis gefotografeerd en nu bij mijn blog gedaan
Dus behoorlijk gestrest naar de workshop. Het was gewoon in Den Helder dus we zouden Rocky uitlaten in de middag, en dan weer terug. Ik zat niet lekker ik dacht wie niet waagt die niet wint, zou u er bezwaar tegen hebben als ik Rocky ophaal?, Ans de gene die de workshop (weet niet hoe ik dat nu in het Holland zeg) geeft, die vond het goed mits de anderen geen bezwaar hadden, dat was niet zo, alleen voor Melinda niet zo leuk moest ze onder het schilderen er tussen uit om Rocky op te halen, ze was lief dat deed ze wel voor Rocky en mij.
Een Elsje dag was het zeker ,arme Melinda, ik maak het wel goed met een bloemetje.
Vroeger toen ik nog een krant had, heb ik een tijd als er een mooie woord of gedicht boven een rouwadvertentie stond, ze uit geknipt en bewaart. Nu kwam ik met een la opruimen, het doosje tegen waar ze in zaten.
Er zijn hele mooie gedichtjes bij, ik wil af en toe een paar van die mooie gedichten of woorden plaatsen op mijn blog en dan zien of ik er passende fotos bij heb.
'27 Maart 'zal voor mij een vreemde dag blijven, het was die datum, 4 jaar geleden dat Simon uit ons leven is gegleden, verlost van alle pijn , vrij als een vogel in de lucht. Het verdriet slijt, maar toch keek ik tegen deze dag op. Maar hij is al weer voor bij, zo als alles voorbij gaat. Simons lievelings gebak, vroeger waren moorkoppen, dat wist de visite ook, als ze kwamen namen ze moorkoppen mee. Chris mijn zoon en ik eten daarom op zijn sterfdag een moorkop bij een kop koffie
We herinneren ons Simon liever met een glunderend gezicht en slagroom op zijn neus, als de moorkop op was zei hij altijd hé lekker
Ik zou de moorkoppen halen, in de middag naar Chris gaan, Chris zou koken ik bleef gezellig eten .
Smorgens dus naar de winkel de moorkoppen halen, nog wat andere boodschappen mee, ik was op de fiets kon ik iets meersjouwen, voor ik bij de fiets ben moet het wel eerst in tassen. Ik word altijd wat zenuwachtig als ik de boodschappen dan in de tas moet doen, ik kan er niet zo heel goed bij. Oké ik wou de moorkoppen die 2 aan 2 in doorzichtige plastiek dozen zaten (ik nam4 moorkoppen mee, ook voor Sven en Indra mijn kleinkinderen ) netjes in mijn boodschappen tas doen, voorzichtig want als ze onderste boven rollen is het niet zon fijn gezicht meer.
Arme moorkoppen
De tas was breed genoeg om de moorkoppen langzaam recht in de tas te laten zakken, maar er zat een grote plastiek tas in een vakje voor op de tas, dat die dan een bobbel veroorzaakt aan de binnen kant daar stond ik niet bij stil, de eerste doos ging goed, maar de tweede doos wou niet echt zakken, ik een beetje duwen echt vreselijk, ik duwde de harde plastiek doos open en de twee moorkopen rolde zo mijn tas in. Ik haalde de plastiek zak uit het voorvakje ( had ik dat maar eerder gedaan ) daar deed ik de andere boodschappen in en dacht, ik zie thuis wel wat een ravage het is. Nou dat was het hoor, ik wist even niet wat ik moest, gewoon graven in de tas tussen de slagroom en de chocola van de moorkoppen.
Toch nog redelijk er uitgevist, maar toen? Gelukkig zit er een losse binnenkant in de tas, toen ik de andere 2 moorkoppen er uit had kon ik voorzichtig de binnen kant naar buiten halen en schoonmaken.
Ondertussen voor dat ik bij de fiets tassen was had ik mijn stokbrood die ik ergens tussen mijn vingers geklemd had verloren,ik had de zak waar het stok brood inzat op zijn kop vast, dus heel treiterig schoof hij er uit, alles neer zetten stokbrood redden, ik had pistas nootjes meegenomen daar ben ik dol op, nootjes die je nog uit hun dopjes moet halen.
Dus eindelijk thuis de tas schoon, zag ik de zak met nootjes, ha lekker ik
neem er een paar, wil het zakje openmaken scheurde het uit elkaar, alle nootjes overal en nergens naartoe.
Nou toen dacht ik wel wat zal me nog meer gebeuren, maar dat viel mee, gezellig naar koersbal geweest, wel nog 2 moorkoppen gehaald die andere 2 gingen al likkend aan mijn handen de prullenbak in.
Chris had pannenkoeken gemaakt die waren heerlijk, dus eind goed al goed, maar wel een vreemde dag.
Hoe durf ik die vraag te stellen, natuurlijk weet ik dat ik behoorlijk chaotische ben. Ik denk dat ik dat mijn hele leven al geweest ben, maar als er een beetje opgelet word, of ik weet dat er opgelet word, dan deed ik in ieder geval mijn best om het wat minder rommelig te maken. Nu is er eigenlijk geen rem meer,ik leef met mij zelf en soms kunnen we elkaar niet uitstaan en soms zijn we heel content met elkaar.
Ik was gisteren bij een lieve kennis van mij, die vaak te veel voor haar zelf kookt en dan een belletje geeft Elsheb jij nog trek in zuurkool Els heeft altijd trek,ik ben dan al onderweg om het op te halen. Want de ander dag heb ik dan weer een heerlijke warme maaltijd ze kookt heerlijk.
Als er twee mensen verschillend zijn, dan zijn wij dat wel die kennis en ik.
Ze heeft ook een huur huis, maar is zo heel erg netjes, zij heeft een hobby van poetsen en schoonmaken, het zit erbij haar net zo in,als bij mij dat slordige en niet zo veel poetsen. Gisteren avond was ik dus bij haar om de zuurkool op te halen, ik dacht als iets heel mooi is dan kan het niet mooier,dus welZe had al prachtige spullen alles op elkaar afgestemd, alles licht en wit, maar het kan echt nog mooier.
Er was super mooi behangen met het mooiste behang dat je kan bedenken, mooie nieuwe vloer van hout, nieuwe kleden, alles opnieuw geschilderd, ik keek echt mijn ogen uit en dacht wat mooi.
Het past ook echt bij haar, ze ziet er ook altijd tip top uit, haar, kleding, echt een dame. Ondanks ons groot verschil kunnen we het goed vinden, in zo verre, we zien elkaar niet elke week, maar als er wat is met haar en ze belt, dan ben ik er zo, anders om ik kan altijd bij haar terecht, maar het hondje mee nemen dat kan alleen als het mooi weer is en we op de plaats kunnen zitten, ze vind hem erg lief maar toch het liefst buiten. Als ik vaker naar haar toe zou gaan zou ik niet zo lang blijven, Rocky thuis laten, en slofjes bij haar voordeur zetten zodat de schoenen van buiten niet de boel binnen vies maken. Het zou ook een soort heiligschennis zijn als het door ons vies zou worden.
Ze zou er niets over zeggen maar hetvoelt voor mij zo.
Toen ik thuis kwam, keek ik even door de ogen van visite die bij mij zou komen? Nou en dan zie ik toch wel dingetjes waarvan ik denk, waarom heb je dat staan of waarom weer een rekje in de badkamer, om er nog meer dingen op te leggen, die ook in een kast met deur zouden kunnen staan
Waarom 4 jassen en 3 tassen aan de kapstok terwijl je maar 1 jas aan kan, en 1 tas mee kan nemen, eigenlijk gelijk weer terug in de kast doen geeft niet zon volle indruk als je binnen komt. Als ik dan van zon prachtig netjes ingedeeld super schoon huis, in mijn huis kom, dan zie ik dubbel wat bij mij echt beter kan.
Maar ja gisteren waren Sven en Indra de hele dag bij mij dan ben ik blij dat ik niet van die hele mooie spullen heb, dat ze zich kunnen bewegen, ze een banaan onthoofden om dat ze in de gang een bal spel speelde met 2 van die houten plankjes en 1 pingpong balletje,( fruitschaal toch maar even weg gehaald toen Indra glunderend kwam vertellen dat ze een banaan bijna in tweeën had gemept,) blij dat het schilder werk al wat schade heeft opgelopen zo dat ik, als de plankjes tegen de muur aan komen niet meteen in de stres ga.
Het moet natuurlijk niet de spuigaten uitlopen, maar als ze hoor gieren van het lachen voel ik me fijn, het was echt geen weer om buiten te spelen dus dan moeten ze zich binnen vermaken.
Dan kan een heleboel bij mij maar aan het eind van de dag door alle drukte en gaos ,ben ik best uitgevloerd maar wel met een warm gevoel.
Vandaag zou ik er wat aan gaan doen, kapstok leeg, overal overbodige dingen weg halen, maar ik weet bijna zeker dat ik dat volgende maand weer kan schrijven.
Foto's van vroeger weer bekeken, een paar weer opnieuw gefotografeerd, dus de kwaliteit laat misschien wat te wensen over maar ik vond ze zelf weer zo vertederend
Mijn man zijn zus trouwde, zijn oma en ik waren samen op die dag jarig, dus na de plechtigheid werden oma en ik ook naar voren geroepen wat een totale verrassing was
Later met Simon (mijn man) en mijn zoon een dagje uit, wat had ik grote brillenglazen hé
Chris mijn zoon werd toevalig, op mijn verjaardag geboren,dus toen Oma nog leefde hadden we drie verjaardagen op een dag, best wel eens even lastig.
Hij kon mij later op onze verjaardag heerlijk verrassen, door een compleet ontbijt mee te nemen, om fijn buiten te ontbijten, we zijn op 9 augustus jarig het is meestal mooi weer dan. Jammer mijn man hield daar niet van, maar hij zat wel binnen ook met een feesthoedje op.
Ja ik ben gek op spelletjes, allerlei spelletjes, ook gezelschap spelletjes.
Mijn kleinzoon Sven is nu bijna 8 jaar leest al heel goed, kent dus ook veel woordjes, dus oma kwam met het spel Boggle. Het is een leuk en leerzaam spel. In een doorzichtige plastiek doos zitten dobbelstenen met letters er op, die moet je heel goed schudden, en dan vallen ze op hun plaats, de letters die je nu ziet daar moet je woordjes van vormen. Er is een zand loper bij die je omkeert als je klaar bent om de woordjes op te schrijven die je uit de letters kan halen
Voorbeeld;
er liggen E- E -R -P letters, dan kan je er; peer- reep- eer- ree- van maken.
Zo zijn ermeer letters en zo lang de zandloper loopt mag je woorden vormen van de letters die je ziet. Sven kon het eerst niet zo goed dus dan ging oma per ongeluk hardop de woordjes lezen die zij zag, bedankt hoor oma was het dan, toen hij twee keer gewonnen had wou oma wel horen wat voor woordjes hij bedacht had.
Sjoelen kent u dat, zo leuk ,op de rommelmarkt voor 10 euro een sjoelbak gekocht,het mooie weer de afgelopen week zorgde dat ik buiten in de tuin kon sjoelen.
Ik heb 3 jaar sjoelen in een buurtvereniging gedaan, ik vond het heel erg leuk, alleen aan wedstrijden onder alle buurthuizen had ik een hekel, dan was het geen gewoon leuk spelletje meer, maar werd het super serieus bijna fanatiek dan vond ik er niets aan. Maar zo thuis of in de tuin is het best gezellig , het merk van de sjoelbak is Homas wat ik zo leuk vind is dat de originele beschrijving hoe je moet sjoelen er ook bij zit, ook de pionnen en schijfjes om het spel moeilijker te maken zitten er bij, ja ik had deze keer geen sof koop.
Zondag zou ik met een kennis rummikubben het was zo mooi weer dus ik vroeg of ze zin had om te gaan sjoelen.
Eerst keek ze me aan of ik het echt meende, dat deed ik, toen zei ze aarzelend dat is goedwe hebben in tijden niet zo gelachen, want Joke werd toch ook best wel een beetje fanatiek, we hadden er schik in.
Verder doe ik graag met Indra en Sven memorie alle kaartje om draaien en dan twee bij elkaar zoeken, Sven is daar super goed in. Mikado is nog niet zon goed spelletje voor Sven want hij kan nog niet zo heel erg tegen zijn verlies, er bewoog nooit wat als hij een stokjes uit de hoop wou halen die hij zelf op elkaargegooid had. Het is ook best wel een moeilijk spel.
Klaverjassen doe ik op de p c, dus u merkt al dat ik mij niet hoef te vervelen. Ik vind het ook super belang rijk dat Sven en Indra niet de hele tijd met hun koppie voor de pc zitten want dat willen ze het liefst. De ouderwetse spelletjes doen het nog goed en oma word ook bezig gehouden.
Heerlijk dat ik weer 4dagen mocht komen, als er lammetjes zijn dan sta ik te trappelen om weer een paar dagen te logeren
Toen we op de camping kwamen en kennis maakte met de boer en boerin was ik gelijk verkocht door alles om en in de boerderij.
Maar vooral de beesten, in het begin de koeien toen die weg moesten kwamen er kleine paardjes en er was een grote kudden schapen, waar ik meteen helemaal weg van was
Maar in het voorjaar als de lammetjes er zijn dan ben ik verkocht en reuze blij als ik weer naar Schellinkhout mag.
Nu ik ook graag fotos maak en op mijn blog zet, hoop ik maar dat u het ook mooi vind. Naar de lammetjes kan ik uren kijken en in een kwartier had ik al minstens 20 fotos gemaakt, ze zijn zo schattig wollig, hebben eigenwijze koppies, ze schrikken niet gauw als je ze maar rustig benaderd.
Ik heb wel een uur op de loer gelegen om ze op de foto te krijgen als ze dronken bij hun moeder, maar het is wel gelukt.
Ik tuinier ook de dagen dat ik er ben, nu ook, ik heb oude bloemen uit struiken gehaald, Rocky lekker naast me . Met het zonnetje op mijn gezicht , (hoe wel het windje nog wat fris was) zijn we best goed opgeschoten, alle aarde omwoelen met een machtig apparaat, een draai vork met tanden,met 'n stuurbeweging kun je de aarde omwoelenbij alle perkjes en planten.
Alles word dan weer los en luchtig, zo voelde ik me ook, ik mag me gang gaan,smiddags lekker aanschuiven aan de tafel, heerlijk warm eten, daarna met zn drieën een uiltje knappen (even een slaapje doen) om 2 uur gewoon weer even kijken wat er gedaan kon worden , als het gedaan was, met Rocky even een rondje dorp, langs het IJsselmeer. Dus fijner kon het niet zijn. Toen ik aan kwam moest het mooie grote paard 'Kim' van de dochter des huizes, naar een dieren arts. 'Kim' had een zeer achter been, dus er moest een foto gemaakt worden, daarvoor moest 'Kim' vervoerd worden in een paarden trailer. Ik kwam net op tijd om er wat fotos van te maken. 'Kim' ging keurig rustig in de trailer, toen kon de reis naar de dieren arts beginnen.
We wachten met spanning af wat er met het been was, het viel niet mee,'Kim' heeft last van zijn knie er is spul tussen zijn gewrichten gespoten en als het met een week niet wat beter was moest ze er aan geopereerd worden. Dat is een domper voor de dochter ze hadden 'Kim' gekocht om te berijden,maar als het niet beter word kunnen ze dat niet en kan er alleen met 'Kim'gefokt worden.
Rocky heeft zich ook prima vermaakt, hij was met mij zowat de hele dag buiten waar ik ging was hij ook alleen savond vond hij het niet zo fijn om te plassen, het was zo donker op de plaats en hij hoorde allemaal vreemde geluiden dus was hij wat voorzichtig.
Ik had ook wat struiken gesnoeid,het waren mooie taken me rode bessen en mooie gepikkelde bladeren, wat katjes en coniferen takjes, 4 narcissen en ik had een mooi bloemstuk op tafel getoverd dat was mijn afscheid cadeau, voor 4 hele fijne dagen.
Ik had u belooft over de eerste gymnastiek les te vertellen.
Vanmiddag was het dan zover, 10 over twee naar Helen die samen met mij ging, Helen is de buurvrouw van 1 blok verder. Op de fiets er heen ongeveer maar 10 minuten fietsen, het was lekker weer en ik vond het voor het eerst niet naar op de fiets ( vast omdat ik wist dat het maar zn kippen entje was) Ja het was heel lang geleden dat ik een gymlokaal van binnen gezien had, we waren mooi op tijd dus gympies aan en het grote avontuur kon beginnen.
Het was leuk, echt leuk, wat ik nog van vroeger wist waren rondjes lopen achter elkaar, zwaai oefeningen - buikoefeningen beenoefeningen doen kortom saai dus, nu we een dagje ouder zijn geworden mogen we ons weer als jeugdigen gedragen, eerst werd er op mooie klassieken muziek in de zaal warm gelopen, niet achter elkaar maar kris kras door elkaar, het ging van langzaam steeds sneller, het was wel de bedoeling dat je op de maat van de muziek bleef lopen, dat was om je spieren op te warmen. We hebben we met tennisballen onze reactie vermogen links en recht handig mogen uitproberen, al lopend de tennis bal stuiteren maar niet met 2 handen vangen, de bal vastgrijpen niet onderhands maar gewoon met je vingers grijpen naar de bal, was grappig maar best even wennen vooral toen het ook links moest.
Daarna met wat grotere ballen samen oefeningen doen 2 aan 2, zonder dat je het in de gaten hebt gebruik je toch alle spieren, nog een bal spel over een net tussen 2 partijen, dat werd best fanatiek, het uurtje gym was om voor dat we er erg in hadden, we mochten op hele gezellige een soort Surinaamse dansmuziek wat door de zaal lopen ( dansen ) om weer even op adem komen, dat was kaasie(is Amsterdam denk ik) voor mij, daar hou ik wel van hoor.
Ik vond het jammer dat het afgelopen was, we zijn naar huis gefietst, hebben de honden (Helen heeft ook een lief hondje) opgehaald en zijn nog een rondje door Marieéndal gelopen .
Nou als dat niet sportief is dan weet ik het niet meer, eigenlijk wil ik wel 2 keer in de week, zó fijn vond ik het.
Ik ga er 3 dagen tussen uit, naar de boerderij, ik kan mijn blog even niet bijhouden, tot zaterdag .
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
