Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Ik had u belooft over de eerste gymnastiek les te vertellen.
Vanmiddag was het dan zover, 10 over twee naar Helen die samen met mij ging, Helen is de buurvrouw van 1 blok verder. Op de fiets er heen ongeveer maar 10 minuten fietsen, het was lekker weer en ik vond het voor het eerst niet naar op de fiets ( vast omdat ik wist dat het maar zn kippen entje was) Ja het was heel lang geleden dat ik een gymlokaal van binnen gezien had, we waren mooi op tijd dus gympies aan en het grote avontuur kon beginnen.
Het was leuk, echt leuk, wat ik nog van vroeger wist waren rondjes lopen achter elkaar, zwaai oefeningen - buikoefeningen beenoefeningen doen kortom saai dus, nu we een dagje ouder zijn geworden mogen we ons weer als jeugdigen gedragen, eerst werd er op mooie klassieken muziek in de zaal warm gelopen, niet achter elkaar maar kris kras door elkaar, het ging van langzaam steeds sneller, het was wel de bedoeling dat je op de maat van de muziek bleef lopen, dat was om je spieren op te warmen. We hebben we met tennisballen onze reactie vermogen links en recht handig mogen uitproberen, al lopend de tennis bal stuiteren maar niet met 2 handen vangen, de bal vastgrijpen niet onderhands maar gewoon met je vingers grijpen naar de bal, was grappig maar best even wennen vooral toen het ook links moest.
Daarna met wat grotere ballen samen oefeningen doen 2 aan 2, zonder dat je het in de gaten hebt gebruik je toch alle spieren, nog een bal spel over een net tussen 2 partijen, dat werd best fanatiek, het uurtje gym was om voor dat we er erg in hadden, we mochten op hele gezellige een soort Surinaamse dansmuziek wat door de zaal lopen ( dansen ) om weer even op adem komen, dat was kaasie(is Amsterdam denk ik) voor mij, daar hou ik wel van hoor.
Ik vond het jammer dat het afgelopen was, we zijn naar huis gefietst, hebben de honden (Helen heeft ook een lief hondje) opgehaald en zijn nog een rondje door Marieéndal gelopen .
Nou als dat niet sportief is dan weet ik het niet meer, eigenlijk wil ik wel 2 keer in de week, zó fijn vond ik het.
Ik ga er 3 dagen tussen uit, naar de boerderij, ik kan mijn blog even niet bijhouden, tot zaterdag .
Zo is het op het ogenblik, de ene dag kachel aan en de andere dag in je zomertruitje.
Met de mens zn buien is het net zo, de ene dag vrolijk gezellig ,de andere dag somber en chagrijnig.
Het is dus, als je het goed beschouwt, natuurlijk ,want de natuur geeft ons het voorbeeld; een hele geruststelling, toch ?
Aan de natuur kunnen we niet sleutelen, aan ons zelf wel en als je dan hulp krijgt, op de dagen dat het even niet gaat, is dat mooi meegenomen en mag je dat aanvaarden .
Dus kan je zelf eens iemand troosten of er gewoon zijn. Doe het alstublieft, het is ook voor jezelf een fijn gevoel.
Het kost geen geld, maar medeleven begrip en liefde voor de mede mens. Ik blijf geloven dat, als ik een ander goed doe , ik ook goed ontmoet.
Vandaag was het vanmorgen erg mistig dus best koud, maar de mist is opgetrokken en het is heel erg mooi weer geworden, zonnetje aan de hemel geen harde wind, lekker behaaglijk.
Dan krijg je echt dat lente gevoel hé, lekker je kopje thee buiten onder het afdakje, even de warmte van de zon op je snuit, ik zit gewoon weer te spijbelen, ik zou al drie dagen heel goed het huis stofzuigen, ik ga van woensdag tot zaterdag naar de boerderij en dan is het fijn als je in een opgeruimd en schoon huis terug komt, ik weet het goed te vertellen maar dat is nog steeds een punt bij mij, ik zit liever buiten, of met mijn gat achter de p c.
Maar lieve koekjes worden niet gebakken zei mijn moeder altijd dus verhaaltje af maken en dan toch die stofzuiger te grazen nemen.
De zebravinkjes staan ook al op de aanrecht die moeten ook een schoon kooitje, dan kan ik in de kamer al die schilletjes van de zaadjes opzuigen ze zijn erg schattig maar ze maken een bende op de grond. Rocky loopt te brullen in de tuin, iedereen die langs loopt moet horen dat hij in onze tuin de baas is.
Met dit mooie weer lopen er veel mensen langs de sloot op het pad. Alleen zie je nu ook weer GROTE hopen poep in het gras, ,zodra ik het hekje uitstap en door het gemeente hegje kom, moet ik heel erg goed uitkijken dat ik niet in de honden poep stap. Mijn hondje poept ook maar dat zijn muizen dropjes vergeleken bij de hoop van de sint bernard of de herdershond, als ik het oppak maar de ander dan niet ,dan word ik giftig, dus stom ik laat het ook liggen
Het zou toch geweldig zijn als iemand wat uitvond waardoor dat probleem opgelost werd. Ik ga nu mijn dagverhaal sluiten om echt de stofzuiger ter hand te nemen
Verleden jaar een dagje Hoorn gedaan met een kennis,lekker goedkoop met de bus,2euro heen ,2 euro terug..Heerlijk fotos gemaakt, dus ook voor u genieten hoop ik
De Zwanen blijven voor mij een gewild object om te fotograferen. In het water zijn het net slagschepen, als u ziet hoe vlug ze door het water zwemmen, alleen op het land zijn ze erg lomp, komen ze bijna niet vooruit staan ze voordurend op hun eigen poten
Bietjes, gekookte bietjes, ik vind dat een zalige groente. Klein beetje rauw ui er doorheen( wist u dat je een halve rauwe ui lang kan bewaren in een leeg doosje waar een slaatje in heeft gezeten ,zeker een week in de koelkast, handig als je maar een beetje ui nodig hebt.) beetje azijn- peper en zout heerlijk,even warmen eten bij een aardappeltje en een lekkere bal gehakt. Maar om dat bietje gereed te maken om te eten dat vind ik minder hoor, ik koop ze altijd al gekookt, maar dan zit er nog een dun schilletjes omheen die eraf moet. Dus ik pak de bietjes en kan het schilletjes er gewoon bijna afwrijven, maar dan heb ik voor de eerste keer vuurrode handen.
Dan maar even de handen wassen want je kan dan niets aanpakken, ondertussen heb ik ook al een rode streep van mijn keukenkastje afgehaald, want ik wou het kontje van de biet opeten maar het is super glad dus dat glipte uit mijn handen langs mijn truitje die gelukkig deze keer zwart is, dus niet zon ramp. Maar ook langs mijn witte aanrecht deurtje.
Dan raspen, ik kan echt niet met keukenhandschoenen werken, ik heb er dan geen grip op, daar mee klaar weer de handen rood, dus wassen maar. Dan moet het in een pannetje, ik schaaf de bietjes op een schaafje waar ook meteen al een bakje onder zit, maar dat kan niet op het vuur, dus overhevelen, maar er gaatweer wat naast dus opruimen en weer rode handen.
( Aangezien ik nog geen sportiefe foto's van mij zelf heb zijn dit foto's van de keuken waar ik vrijwilligers werk doe)
Sporttest
Ja, gisteren hebben Helen en ik (Helen is een buurvrouw) een sporttest gedaan, nou dat was me wat.
We moesten om kwart over tien in een gymnastiekzaal zijn, ongeveer een kwartier van ons huis. Natuurlijk gingen we op de fiets, want we zouden onze kilootjes weer eens een keer aanpakken. En ik vind fietsen zalig
(maar niet heus), het waaide behoorlijk, maar stoer stond ik met de fiets bij Helen voor de deur. Oké, wij al fietsend naar het gymnastiekgebouw. Helen zei al gauw fiets niet zo hard, ik dacht dat jij niet fietsen kon?
Ik had een versnelling, zij niet, ik dacht, als ik nu maar hard fiets, mag ik er ook weer gauw af. We hadden van te voren gevraagd hoe lang het ongeveer kon duren, want ik doe vrijdagmorgen om 11 uur altijd een half uurtje vrijwilligerswerk, volgens de meneer die er over ging was dat geen probleem, dat haalde ik makkelijk
Goed, we kwamen er aan, er waren al behoorlijk veel mensen maar het was een beetje op afspraak, maar net als bij de dokter kun je daar niet van op aan, er bleek later ook nog een testfiets kappot dus u begrijpt het al, ik kwam behoorlijk in tijdnood.
Van drie mensen die ik het vriendelijk gevraagd had mocht ik voor bij de testen, ik weet nu dat ik nog maar '1 meter 54 (ben met schoenen aan) dus weer ietsjes gekrompen, dat maakte ik weer goed met de breedte, want mijn gewicht was nu met kleding en schoenen 83 kilo dus! ik groei in de breedte.
We moesten gemakkelijke kleding aan en gympen, maar met die gympen mocht je dan niet op straat gelopen hebben, dus braaf schoenen aan en gympen mee.
Daar schoenen uit en gympen aan, ik doe dus de eerste test en die viel bij mij letterlijk om, ik moest op een been 30 seconde blijven staan, dat lukte me echt niet, we konden punten krijgen van 0 tot 5, deze test werd een 3, ik had ook niet voor ooievaar gestudeerd. De volgende test was op een stoel rechtop gaan zitten, armen gekruist voor de borst, dan in 30 seconde zo vaak mogelijk rechtop gaan staan en weer zitten, dat was een 5, maar het viel me vies tegen, dan duurt zelfs 30 seconden lang, ik kwam tot 30 keer dat was wel Oké, op naar de volgende test, zitten op een stoel dan met gestrekte armen een gewichtje naar de borst brengen en weer terug ook weer dertig seconde, ging ook goed, ik kreeg een 5 daarvoor, toen kwam mijn favorieten test. Ja u raad het al; de fietstest. Allemaal metertjes erop een metertje voor de snelheid, hartslag en nog een, maar die ben ik al weer vergeten, dat vond ik echt zwaar, mijn hartslag ging niet van 70 naar ongeveer 100, het bleef hangen op 75, de fiets werd stakker gezet, dus er moest zwaarder gefietst worden en ja hoor, ik perste het er gewoon uit met een hoop geblaas en gesteun (mijn buik zat lelijk in de weg). Voordat we testen gingen doen, werd de bloeddruk gemeten, onderdruk was goed, bovendruk iets te hoog, maar,
dat was oorzaak, overgewicht (nou daar stond ik van te kijken hoor, hoe is het mogelijk) na de testen werd het weer gedaan en dat was toch in orde. Ik was al behoorlijk laat, dus het eindgesprek over het resultaat moest ik maar om 2 uur komen doen, (pfff, weer n keer heen en weer op de fiets) ik trek mijn jas aan, ren zo naar mijn fiets, kom 5 over 11 behoorlijk warm de keuken in, om het eten in te pakken, kijk ik goed en ja hoor, ik loop nog op mijn gympen, in de haast nooit meer aan mijn schoenen gedacht. Dus toch mazzel dat ik nog terug moest om 2 uur, maar hopende dat ze er nog zouden staan. Ja hoor, maatje 37 is niet zon gangbare maat, ze stonden er nog, waar ik ze uitgetrokken had. Het gesprek liep goed, maar het eerste wat onderaan op het papier werd gezet? wat denk u? juist OVERGEWICHT.
Hoe bestaat het, ik moest toch meer gaan bewegen en de gym? Ik kon daar met een gerust hart op gaan, ik was goedgekeurd. Op 17 Maart gaat het gebeuren, van half 3 tot half 4, gym. Hopelijk gaan Helen en ik het erg leuk vinden, maar dat is afwachten, hé, als het zo ver is dan krijgt u een verslag van de eerste gymles.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
