Over mijzelf
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Inhoud blog
  • Kaasmarkt Alkmaar
  • Nog wat foto's van Alkmaar
  • Verdriet
  • Foto's van alles wat ik mooi vind
  • Dag verhaal
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per maand
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Groetjes
  • bedankt Eliza voor je bezoekje an mijn blog
  • een bezoekje aan je mooie (foto) blog
  • Een goed weekend blogmaatje
  • PowerPoint Puzzel heel mooi.

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Mijn favorieten
  • Nimeus' Caleidoscoop
  • Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    ploef
    blog.seniorennet.be/ploef
    Blog als favoriet !
    eliza
    GEDICHTEN EN VERHALEN
    26-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gezellig uitje

     Nieuwe uitdaging,
    weilandloop.


    Zijn jullie er allemaal?


    Vooruit maar, die hobbels zijn te nemen.
     

    En wie is er weer het laatste?




    Jammer dat het wat ver weg was, ze zaten aan de overkant in het weiland.
    Dat is enig om te zien, ik heb ze niet door de sloot zien zwemmen, ik zou Rocky uitlaten ik zag ze, en was gelijk weer op de terug weg om mijn fototoestel op te halen.
     Eliza

    26-05-2010 om 22:58 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gevraagt; net persoon;

     

    Gevraagd : net persoon

     

    Sommige hebben het over “mijn psychiater”.

    ‘Mijn psychiater zegt…’ ik zal het toch eens aan ‘mijn

    psychiater vragen…’Het vervult mij altijd met afgunst.

    Ik weet wel: dat woordje ‘mijn’ hoeft niet zo letterlijk op-

    gevat te worden. Wanneer ik bij mevrouw Bonenman in

    de Larix laan ben, en ze spreekt over ‘mijn’ psychiater ,

    dan kijk ik onwillekeurig rond, alsof ik verwacht ergens

    de kooi te zien, waarin hij zou zitten, haar psychiater, met

    zijn kopje tussen de tralies.

    Maar ik corrigeer mezelf dan vlug; ik weet dat ze hem niet

     ‘houdt’, zoals men een exotische vink houdt.

    Maar toch als ik haar hoor vertellen over die heerlijke

    figuur, dan begrijp ik, dat haar psychiater een combinatie

    is van een biechtvader, een geestelijk tankstation, een ad-

    viesbureau, een dokter en een leraar. En bovenal …dat

    maakt de afgunst in mij wakker… zij mag hem haar dro-

    men vertellen. Ze kan haar dromen aan hem kwijt. Is het

    niet om jaloers op te worden? Het lijkt mij zo heerlijk om

    je dromen te kunnen vertellen aan iemand, die met intense

    belangstelling zit te luisteren en zo nu en dan zegt: O ja?

    En toen? Dat overkomt ons moderne mensen nooit meer,

    want iedereen heeft het te druk om naar dromen te luiste-

    ren. In vroeger tijden ja, Josephs dromen werden woord

    voor woord opgevangen en zelf uitgelegd. Maar naar dro-

    men van u en mij worden niet meer geluisterd. Of kunt u

    uw droom nog aan uw man vertellen mevrouw? Kunt u

     s’morgens aan het ontbijt breeduit vertellen: en toen stond

     ik te strijken aan zo’n strijk plank, maar het was geen strijk-

    plank… het was een soort varken…het liep onder mij weg

    en ik er achter aan, maar toen was ik op het station en…

    Ja ja, zegt uw man dan. Geef me nog maar een kopje thee.

     Nee aan onze mannen kunnen wij onze dromen niet meer

    kwijt. Heel lang geleden, toen u nog verlooft was, mocht het

    wel. Toen vond hij alles interessant, zelfs als u zei alleen maar

     da da . Nu niet meer.

     

    Eigenlijk moest men zijn dromen aan de huisarts kwijt kun-

    nen. Iedere morgen een half uurtje. Maar ik ben bang, dat

    mijn huisarts me niet zal laten uitvertellen… en als fonds-

    patiënten er mee gaan beginnen, na al hun verhalen over

    zere knieën ook nog hun dromen, ik heb het idee dat de dok-

    ters  het  een beetje teveel gaan vinden. De arts dus ook

    al niet. Wie dan wel? Want heus, ik geloof dat we het nodig

    hebben. Enkelen van ons hebben ‘hun’ psychiater, maar dat

    zijn enkelen. De rest moet alle dromen verdringen en vergeten

    en niemand heeft meer tijd om te luisteren.

    Ik hoorde vanavond nog een dame tegen de drogist zeggen: het

    was zo vreemd… ik was nog niet helemaal wakker...maar sliep

    ook niet meer…en ik denk hoe komt die roeiboot nu toch naast

    mijn bed te staan…zo duidelijk en roeiboot met twee riemen en…

    Ja ja …zei de drogist, dat is dan een vijf en zeventig. En u

    mevrouw? Zie je… dacht ik. De drogist heeft ook al geen tijd.

    Niemand heeft tijd. Dit is een tijd zonder tijd. Een tijd, waarin

    men zijn dromen aan niemand vertelt. Een advertentie zetten is het

    enige;

    Gevraagd net persoon, genegen naar droomvertellingen te luisteren.

     

     

    Geschreven door :  Annie M.G Schmidt.

    Uit het boekje: Troost voor dames

     

    Ik blijf haar een boeiende  schrijfster vinden, met een vrolijke aparte humor, ik hoop dat u ook geniet.

     

    Eliza

     

     

    .

     

     

     

     

     

     

     

    26-05-2010 om 22:13 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tekst boven rouwadvertenties, niet zelf geschreven

     

    En nu nog maar  alleen het lichaam los te laten.

    De liefste en de kinderen te laten gaan.

    Alleen nog maar het sterke lichaam.

    Het rode, zuivere van de late zon te zien.

    Te volgen en de eigen weg te gaan

    Het werd, het was, het is gedaan

     

    ******************************************   

     

            Als de zon ten onder is gegaan

    De warmte plaats heeft gemaakt voor kou

            Sluiten jouw ogen zich voldaan

    De wereld moet het nu doen zonder jou

     

    ******************************************* 

     

    Zwaar werden de dagen,

    en lang duurde de nacht.

    Hoe moeilijk was het vechten,

    bij het ontbreken van de kracht.

    Maar ondanks het verlies

    van de strijd om het leven,

    heb ik veel steun en liefde gekregen.

     

    ******************************************** 

     

     

     

    26-05-2010 om 10:38 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nog wat foto's van de familie zwaan

    Nog wat foto's vande famlie zwaan


    1 op haar rug 4 naast haar,
     "gelukkig kompleet".
     

    "Helpppp, ik ben verdwaald"



    Ohhhhhh...wat zijn we moe.




    'Zoekplaatje', een eenden paartje.

    Eliza

    24-05-2010 om 00:24 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even een kijkje nog bij de familie Zwaan

    Even een kijkje bij de familie Zwaan


    Daar is dan het gelukigge gezinnetje,
    Harry, Mathida en kroost.Ik heb ze moeten zoeken,
     uit onze sloot waren ze verdwenen,

     Ik wist ongeveer waar ze zouden kunnen zitten en daar waren ze. Hulde en dank aan het vogelasiel aan de vrijwilliglandschapbeheerders, aan alle lieve bewoners die hun uiterste best hebben gedaan om de geboorte van de zwaantjes  goed te laten verlopen, die er zo mooi voor gezorgt hebben dat ze een afgezette plaats hadden bij het nest, én!  het kleine slootje naar de scholen was dicht gemaakt, zo dat ze nu rustig hun plekje hebben gevonden.


    Vader Harry zette gelijk zijn veren uit toen ik er aan kwam, ik heb hem heel zachtjes en vriendelijk toegesproken dat ik trots op hem en zijn Mathilda was.


    Mamma Mathilde geeft gelijk zwemles,
    "pootjes gestrekt en pootjes buigen."


    "Ik doe niet mee ik ben al moe"


    "Jongens er ligt een monster in het water."


    "Ik ben een beetje verkouden,
     ik mag lekker bij mamma tussen de veren liggen"



    Ik kom gauw weer kijken, zorg goed voor de pluisjes.

    Eliza

    23-05-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rommelige dagen



    Rommelige dagen.

     

    Het zijn rommelige dagen. Ik doe van alles weer tegelijk, er is bijna geen rustpuntje in de gaos.

    “Ma, mogen de kinderen even bij jou tot 5 uur, dan kan ik even weg, ik moet iets doen .?”

    "Natuurlijk dat is goed hoor."

    Ik merk dat ze nu groter worden, Sven was een beetje droevig, “Oma ik heb hier geen vriendjes om mee te spelen, thuis wel”

    “Ja knul dat weet ik, maar die 2 uurtjes moet je toch met Oma door brengen, als pappa weer komt gaan jullie naar huis en dan kan je vast nog wel een tijdje buiten met je vriendjes spelen."

    Indra was ook niet helmaal in de stemming, ze wou graag op de computer, maar het internet had kuren, het was gewoon even gestagneerd, er was eenvoudig geen internet, dus geen spelletjes, en dan merk je dat ze buiten de pc gewoon niet meer weten wat ze moeten spelen.

    Het was al half 5 toen er een idee kwam om een hut te gaan bouwen buiten in de tuin.

    De knijper mand, de dekentjes van allebei, alles werd naar buiten gesleept. Onder tussen kwam Joop even een pilsje drinken in de tuin.

    Alle kussen van de stoeltjes die buiten stonden werden gespreid op de grond gelegd, daarna werden bijna alle stoelen op z’n kop neergelegd om de kussen heen, we konden net onze eigen stoelen redden anders hadden wij ook op de grond moeten liggen, daar na eerst de dekentjes aan elkaar geknipt met knijpers, daarna weren de dekentjes aan de stoelen vast gemaakt. Ze waren er erg zoet mee, ik was al bijna 3 keer opgesprongen om ze te helpen maar 3 keer heb ik mij ingehouden, want het lukte hun toch om een soort hut te bouwen. Alle knuffel beesten die oma had moesten ook in de hut, reuze gezellig vond Indra het. Sven keek af en toe even of de pc het al weer  deed. Toen dat het geval was, is Sven op de pc gegaan, en was de hut weer uit beeld. Ik dacht nu komt die kleine ook wel gauw om de hoek, "ik wil ook computeren." Dat viel reuze mee, ze had het prima naar haar zin in de hut.Toen Pappa ze dan ook kwam halen was het mis, ze wou echt nog niet naar huis. Chris is een half uurtje langer gebleven maar toen moest toch alle rommel weer opgeruimd worden. We hadden het 1 uur eerder moeten doen, maar dat is een les voor de volgende keer.         
                        


    Eliza

    22-05-2010 om 16:37 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.op bezoek kraamkamer Mathilda en Harry

    Op bezoek kraamkamer Mathilda en Harry


    Onder weg twee eendjes,
     die graag op het hek zitten.


    "Helpp... ik kom er niet op"


    Daar is de trotse moeder,
    even kijken of ze er nog allemaal zijn.




    "Hoera het is gelukt."

    Eliza

     

    21-05-2010 om 10:47 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoera! Zwanenbaby's

    Hoera! Zwanenbaby's


    Voor Mathilda de laatste loodjes,
    vader Harry is dicht bij.


    "Helppp... Harry,
    ik zie  het spook van de opera."


    "Even mijn pootjes strekken,
    best grote eieren toch?"


    Nog even volhouden.


    "Daar zijn we dan,
    ben jij onze mamma?"


    "Hé mamma er moet nog 1 broertje of zusje
    uitkomen hoor."


    Even een luchtje scheppen.


    Nu weer even allemaal rusten
    onder moeders vleugels.

    Eliza

    20-05-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    16-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dagje uit 2

    Dageje uit 2


    Bijna thuis, even een heerlijk ijsje halen bij 'McDonald's'


    Geweldig, je rijd gewoon met de auto lang zo'n loket,
    eerst vertellen wat je wil, dan het 
    het volgende loket betaal je,
     bij het derde raampje zijn je ijsjes klaar.
    Super toch?

     



    Dit is een geld bakje waar je het wisselgeld in zou kunnen doen,
    ten baten van het,'Ronald McDonnald's huis'
    een huis vlak naast een ziekenhuis,
    om  bij je kind te kunnen slapen
    als ze ernstig ziek is.
    Wel een goed doel.


    Kreeg zin om er in te gaan, jammer te dik.


    Over heerlijke ijsjes

    Eliza

    16-05-2010 om 21:03 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dagje uit



    Heerlijk een middagje weg met zoon lief, naar een verjaardag van mijn schoonfamilie.
    Het was heel gezellig, heerlijke dingen op tafel.(en! genoten er van).
     Onderweg in de auto weer een mooie foto van de bloembollen.
     


    Naar het graf van mijn schoonvader geweest, was wel heftig ,
    vooral om dat naam van mijn  man ook Simon Engel was, 
    net of ik naar 'zijn' graf keek


    Ik heb wat persoonlijks neer gezet,
    hoop dat het lang zal staan, in weer en wind,
     weet ik niet hoelang


    Westerland,vanuit de auto


    Het Amstelmeer




    Eliza

    16-05-2010 om 20:09 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    14-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waar maak ik mij druk om?

     

    Waar maak ik me druk om?

     

    Ik heb al eens eerder geschreven dat ik vervelend in mijn vel zit.

    Ik kan er gewoon deze keer niet zo gauw uit komen.

    Alles is me te veel,  ik kan overal om huilen,  ik lees het liefst de hele dag een boek op  mijn bed, als gevolg; nog stijver worden. Denk heel veel aan Simon,  terwijl het al meer als vijf jaar geleden is dat hij is overleden.  Ik mis toch heel erg de zorg over iemand.  Zodra mijn kleinkinderen komen, mankeer ik niets meer,  ik loop mijn benen onder mijn gat vandaan om ze het maar zo fijn mogelijk te maken,  dan voel ik me ook weer super.

    Ik moest het voor Rocky eigenlijk doen hé. want het is ook al weer drie weken geleden dat ik een loopje in Marieéndal heb gedaan. Ik word dikker,  Rocky word dikker,  eigenlijk vind ik mijzelf nu een heel vervelend mens. Ik heb ook echt moeite om mijn blog bij te houden,  als ik even wat gedaan heb,  dan ben ik bekaf en hup dan is mijn bed mijn veilige haven,  met een mooi boek en een beker warme melk ben ik blij. Ik herken er wel een hoop in,  het is vaker gebeurd maar niet zo lang achter elkaar. 

    Nou, dat was dat.

     

     

     

    Harry heeft een ernstig probleem, hij is met zijn zwanenpoot in een vis draad verwikkeld, en iedereen die hem wil helpen heeft en furieuze Harry tegen over zich, de eieren kunnen elk moment uitkomen dus Harry vecht voor zijn kuikens, maar als de vis draad er niet af gaat, kan het Harry zijn poot kosten.

    Ja het gaat niet zo eenvoudig als toen ik een zeemeeuw wou vangen, die had zijn vleugel bezeerd, hij kon nog wel hard rennen, ik had toen een badlaken gepakt en die op een afstandje over hem heen gegooid en hem toen gepakt. Ik had niet goed opgelet zijn snavel stak buiten het badlaken, hij kon mij toch eventjes gauw nog gemeen in mijn neus bijten. Met zo’n grote zwaan als Harry zal je denk ik zo’n zacht dekentje moeten nemen maar hij is in het water en krijg hem er dan maar eens uit. De dieren ambulance kwam ook,  maar  ze hadden niet het goede materiaal bij zich om hem te vangen,  u hoort er meer van als het gelukt is.

     
    Waar ik mij ook druk om maak is: dat een mens vooral 'vrouwen', meters hoge hakken aan moeten bij een mooi jurkje, anders pas je niet in het beeld. Die arme Mevrouw die zo goed kon zingen die ze ontdekt hebben, een Engelse Mevrouw. Ik dacht Susan Boilly? Die was niet knap, kwam  uit een klein dorpje, had weinig deftige mensen gezien, maar toen ze eenmaal in hun greep kwam, moest alles aan haar veranderd worden, en eerlijk gezegd het komt haar ten goede, maar wat kost het haar zelf? haar hele eigen' ik 'is weg. Ze is vast rijker als dat ze ooit geweest is, ze kan een mooi huis kopen nu, maar is ze gelukkig?  Misschien is niet gelukkig maar rijk, iets beter als niet gelukkig en arm, maar al dat getrek aan haar kost haar ook een hoop. En dan  die metamorfose, ze zou kunnen gaan denken:  wat was ik vroeger voor een mens?. Zo als ze er nu uit ziet is ze heel mooi, maar weer naar de maatstaven die wij er aan geven.

    Als je in de bladen  naar als die mooie vrouwen kijkt, allemaal prachtige kleding aan, en natuurkijk die hele hoge hakken, ik denk dat zeker 8 van die 10 vrouwen er alleen mee op de foto  staan en niet er op kunnen lopen, maar het beeld wat de lezer krijgt is, zonder hakken kun je niet mooi zijn.

     

     

     Heerlijk degelijke schoenen waar je uren op kunt lopen, die zie je niet in beeld! Is ook geen gezicht bij al die glitterjurken. Maar vrolijke gewone jurken en bloesjes met een leuke rok, zie je die? En als je ze al ziet, dan weer op HELE slanken modellen. Waarom nu niet anders om? Heel veel 'stevige modellen' of gewoon en 'maatje' meer, en een enkele keer dan zo’n 'super model'? Net als met het 'wel en niet roken', nu de wat 'middel slanke' en 'stevige dames en heren', gráág in beeld.

     

     

    Eliza

     

      

     

     

    14-05-2010 om 19:11 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn heerlijk span kleinkinderen

    Mijn heerlijk span kleinkinderen.















    Eliza



                                            

    14-05-2010 om 19:07 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Haar laatste gedicht:

     

    Haar laatste gedicht:

    Het licht, het leven…

    Niet alleen de duisternis, ook de mensen

    kunnen soms dingen niet begrijpen.

    Wat voor de een eenvoudig is,

    is voor de ander moeilijk.

    De een ziet nog wat licht,

    De ander ziet duisternis, dus niets.

    Verstopt door zwartgalligheid,

    bemoeilijkt het: de omgang,

    mist de aansporing vanuit zichzelf,

    mist het licht…

     

    Leven is: Liefde

    Leven is: Geven

    Leven is Nemen

    Leven is Lief zijn voor elkaar

    Leven is: Hoop

     

    En hoop doet leven

    Alles bij elkaar, om ’t even

    het leven is om te leven

    Wanhoop nabij

    Strijd er tegen

    Met Gods Liefde aan je zij

    Kun je de hele wereld vergeven.

     

    Geschreven door mijn buurvrouw haar zus, die helaas overleden is.

     

    Jannetje Geertje Engelina Wijs

     

    14-05-2010 om 19:06 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tekst boven rouwadvertenties

     

    De bomen komen uit de grond

         en uit de stam de twijgen.

    Iedereen vind het heel gewoon

         dat zij weer bladeren krijgen.

    Wij zien ze vallen op de grond

         en dan opnieuw weer groeien.

    Zo heeft de aarde ons geleerd

         Dat al wat sterft zal bloeien.

     

    *****************************     

     

              Nooit meer jij

    maar liever dan dat te aanvaarden

       dromen wij dat je er nog bent

              heel dicht bij ons.

     

             Nooit meer jij

    de dood is onherroepelijk

    ’t besef doet schrijnend pijn

             van nooit meer wij.

     

             Nooit meer jij

    wat over blijft is de herinnering

    aan liefde, zo warm en zuiver

            tussen jou en ons

     

    *****************************  

     

    Eerst is je wereld groot

    je  kunt er reizen tot en met

    maar heel dicht bij de dood

    is hij niet groter dan je bed.

    Maar als het wonder is geschied

    waarop de mensen hopen

    dan gaat als je je ogen sluit

    een nieuwe wereld open.

     

    *****************************

     

      

     

       

        

    11-05-2010 om 22:52 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    09-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat gaat een week snel

     

    Wat gaat een weekt toch snel

    Voor dat ik er erg in heb is de week al weer voorbij, i
    k dacht steeds nu ga ik weer even achter de pc, maar iedere keer was er wel weer wat anders, zeker ook
    gewoon ‘GEEN ZIN’.

    Deze week was weer eens “geen zin week”

    Ik heb op het ogenblik een lees manie, ik lees zo twee boeken in de week uit.

    En dat gebeurd ook regelmatig s’nachts, dus dan ben ik overdag( zeker in de middag ) niet te genieten meer, bekaf en vervelend.

    En dan moet mijn goede maatje de pc, het ontgelden, dan kijk ik er niet naar om.

    Daar heb ik nu spijt van, want mijn pc is toch mijn beste kameraad.

    Ik zit met dik kippenvel achter mijn pc ik ga eerst een vest zoeken. Ik heb nu  een soort  dekentje aan, een flizé vest, heerlijk zacht en warm.

    Het zonnetje wil heel stiekem een beetje doorkomen,dat mag best van mij want het hele wasrek hangt vol met wasgoed dat ik graag droog heb vanavond.

    Het gebeurd hier bijna nooit dat er géén wind is, maar vanmorgen liep ik om 8 uur buiten en het was zo stil . Elke morgen ga ik ook even langs Harry en  Mathilda.

    Mathilda ligt nog steeds op haar eieren, het zal niet zo lang meer duren,

    dan komen die kleine zwanendonsjes weer.

     

     

    Gisteren was ik voor de verjaardag van mijn gehandicapte zus naar Alkmaar.

    Ik heb net een gedicht geplaatst dat gaat over kleuren, onder weg  in de trein naar Alkmaar kwam ik lang de bloembollenvelden die hier veel zijn, ik wou zo graag mooie foto’s er van maken, maar in een rijdende trein met vieze ramen gaat dat niet optimaal. Toch laat ik u er een paar zien, het is echt een prachtig gezicht al die bedden met bloembollen, veel  tulpenen en blauwe druifjes.

     

     

     

     

     

    Eliza

     

    09-05-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleuren



    Kleuren

     

    Kleuren zijn prachtig

    geboeid sta ik soms voor een bloemenzaak

    om al die tere schoonheid te bewonderen

    en er van te genieten.

    De schepping is vol kleuren

    van het zachte pastel, tot die paars en vlammend rood,

    hartverwarmende, oogverrukkende tinten,

    maken blij en gelukkig.

     

    Alleen als de mens gekleurd is- breekt de hel los

    soms openlijk, soms vermomd.

    Blank staat tegenover zwart als een kemphaan.

    Geel word schamper ”spleetoog” genoemd.

    En als ik me niet vergis

    dan heeft de “Roodhuid”amper Recht

    om adem te halen.

     

    Het meest trieste daarbij is dan weer

    de inzet van het kind.

    Niet samen leren- spelen en ontspannen.

    Weg met ”zwart” uit “Leliestad”.

    Het lijkt wel dat die kleur niet écht

    maar schoensmeer is die,  afgeeft.

     

    Vervloekt wat is er toch  met ons verstand  aan de hand

    dat de vrede óók nog, op een kleur moet stranden?

    Kunnen wij niet net als de regenboog

    al die schoonheid bundelen tot een geheel.

    Vrij, van die ”onnozele” eigenwaan .


     

    Uit de bundel”Tijdloze

    Actua”

    09-05-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zondag 3 Mei



    Zondag 3 mei 

    De herfst is weer ingetreden, gisteren zondag, zou ik naar mijn vriendin. Mijn vriendin komt meer naar mij  als ik naar haar, dus nu zou ik op de fiets of met de bus zondag naar haar toe gaan. Zondag morgen regenen en wind, echt herfst weer. Dus dan met de bus, had ik nog niet eerder gedaan, wou toch weten of het een makkelijke verbinding was naar mijn vriendin.

    Ik heb een boekje waar alle tijden van de bus instaan, ik dus studeren, ja zo noem ik het maar, want het is echt zoeken en goed kijken, maar ik had het gevonden. Als ik om 11 minuten over 1 uur de bus bij mij nam naar het station, dan ging daar een bus richting mijn vriendin om 1 uur 47. Met Rocky naar de bus, kom ik daar kijk ik  in het bushokje nog even hoe laat de bus komt. Stom, stom, stom, ik wist dat de tijden op zondag anders zijn als door de weeks, maar had dit glad weer vergeten, de bus gaat  op Zondag: 5 minuten over het hele uur en niet 11 minuten, ik stond er 7 minuten over, de bus was  net weg. Ik moest nu  een half uur wachten.
    Er kwam even later een hele mooie mijnheer ook in het bushokje,

    “ mag ik naast u gaan zitten?”

    “natuurlijk mag dat,” ik schoof Rocky even wat op zij, die had ik in de tas gedaan omdat hij het zo koud had. De mijnheer had in de gaten dat Rocky in de tas zat, hij ging hem aaien en zei:

    “hij heeft het even beter als wij, wat is het koud hé”

    “zeker dat vind ik ook, “ ik had de mooie man al een tijdje stiekem geobserveerd, hij was erg groot, was licht getint, had keurig geknipt haar,

    mooie schoenen (gepoetst met van die gaatjes boven op de schoen bij de neus)  ze waren zo groot, ik kon het niet laten:

    “mag ik vragen wat voor maat uw schoenen zijn?  als ik mijn voetje er naast zet, verdwijnt hij helemaal”

    De mooie mijnheer moest lachen en zei:

    “ja als ik kleine voeten zou hebben was dat ook geen gezicht ik ben vrij lang, mijn schoenen  maat is 46, mijn handen zijn ook groot”.

    Ik heb de mooie mijnheer nog een fijne zondag gewenst toen we samen de bus in stapte, hij mij ook en dat was dan weer een leuk moment van een grauwe koele dag.

     Ik kwam op het station aan om  1 uur 49, die bus was net weg. Dus nog een half uur wachten. Het was koud Rocky zat te rillen als een rietje, ik werd er echt niet vrolijk van. Hoera voor de mobiel die ik zo maar bij me had,(gebeurd bijna nooit), ik heb mijn vriendin gebeld en gezegd dat het later werd als 2 uur.

     Ze vroeg “waar ben je dan?”

    “Nog op het station”

    “Ik kom je halen”

    “Nee, ik wil nog steeds weten hoe de verbinding is naar jou toe, ik wacht gewoon op deze bus je ziet wel hoe laat ik er ben.”

    Dat was niet zo heel vriendelijk maar ik wou nu niet opgehaald worden. Uiteindelijk toen de bus kwam was ik er zo, ik stapte vlak bij haar huis uit, toen begon het echt hard te regenen, dus nogal koud en verpietert stond ik om half 3 op de stoep bij mijn vriendin.  Ze heeft een heerlijk warm soepje voor me gemaakt, we hebben fijn rummycub gespeeld, heerlijk gegeten, om half 8 regende het nog behoorlijk, toen heb ik mij met Rocky toch fijn naar huis laten brengen, het is toch wel heerlijk als je kan auto rijden. Maar als je het goed doet ? dan gaat het met de bus ook wel, alleen de aansluiting van de ene bus op de andere daar zou aan gewerkt moeten worden, want het is zeer treurig als de ene bus twee minuten eerder weg gaat voor dat de andere bus op het station is, zeer jammer.  

     



    Eliza

     

     

    03-05-2010 om 23:25 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    29-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tuintjes

    Tuintjes



    Het tuintje van mijn buurvrouw,
    er
    staan zulke gezellige dingen in.







    dit vind ik ook leuk, de stikkers van de grote prullen
    bak(om je eigen prullenbak te herkennen als hij geleegt word) 
    niet op de prullenbak, maar onder het raam op de muur

    Eliza

    29-04-2010 om 10:36 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bijna zomer



    Mathilda kijkt uit naar haar man Harry,
    ze laat vast haar eieren niet alleen, ze heeft er 6

    Natuurlijk zijn er altijd mensen die zo nodig iets
    naar ze toe moeten gooien
     zoals een leeg cola blikje.

     

     


    De paardebloem,waarom geen zonnehartje? zo mooi geel
    zo'n wonderlijke bloem. Is hij uitgebloeit dan komt er
    een prachtig pluizenbolletje, de pluisjes worden
    door de wind weer weggeblazen .

    Zo komen er overal zonnehartjes,
    een wonder van de natuur toch?





    De knotwilg krijgt ook weer allemaal blaadjes
    en de bomen langs ons pad zitten weer
    vol bloezem in prachtige kleuren.
    Wat zijn we dan gezegend
    met onze ogen die zien,
    onze benen die kunnen lopen ,
    onze oren die nog alles horen
     

     



    Dit moet dan onkruit zijn ,de brandnetel ... berenklauw
    en het zonnehartje.
    Maar wat een pracht aan kleuren toch?
    De berenklauw is vorig jaar (dachten ze) helemaal
     uitgeroeit door de gemeente,
    DUS NIET,
     hij komt met alle kracht weer terug.
    Jammer want hij wint het niet van de gemeente,
    ze komen dan weer om hem te verwijderen.



    Het reusachtige blad van de berenklauw.


     

    Eliza

    29-04-2010 om 10:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    28-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's 27-4-2010

    Mijn vriendin belde op,"zullen we naar het tuincentrum gaan?"
    "Geweldig jij met de auto ik op mijn paard er achteraan"

    Bloemen en plantjes gekocht,
    heerlijk op onze gemak uitgezocht.
     




    Prachtige ideeën waren uitgestalt,
    er is vast wel iets bij dat ons bevalt.

       

    Kant en klare zwaluw nestjes voor het gemak,
    dus niet meer onder de rand van het dak.
     




    Later de kleinkinderen uit school gehaalt,
    "kijk oma dit kunnen wij !"
    Het is de ondeugt die nu uit hun ogen straald.

     

     



    Daar zit dan mijn grietje op
    het trapje van het schoolplein,
    Mijn dag begon goed en
    eindigde fijn
    .

     

     



                                 

                                        Met dikke pret mijn arme paardje
                                                 weer op stal gezet.

                                                            Eliza

    28-04-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!