Over mijzelf
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Inhoud blog
  • Kaasmarkt Alkmaar
  • Nog wat foto's van Alkmaar
  • Verdriet
  • Foto's van alles wat ik mooi vind
  • Dag verhaal
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per maand
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Groetjes
  • bedankt Eliza voor je bezoekje an mijn blog
  • een bezoekje aan je mooie (foto) blog
  • Een goed weekend blogmaatje
  • PowerPoint Puzzel heel mooi.

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Mijn favorieten
  • Nimeus' Caleidoscoop
  • Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    clementine
    blog.seniorennet.be/clement
    Blog als favoriet !
    eliza
    GEDICHTEN EN VERHALEN
    10-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toen

     

    Toen

     

    We hadden thuis een kleine kerstboom

    Er branden echte kaarsjes in,

    Het was zo sfeervol en waarachtig

    vanaf het allereerst begin.

    Mijn vader had een emmer water

    behoedzaam in de hoek gezet,

    we kregen chocolademelk en nootjes

    en soms een heerlijk stukje banket…

     

    De kaarsen flakkerden beweeglijk

    ik keek er lang, aandachtig naar

    ik was een kind, wat speels , ondeugend

    misschien zo’n zes- of zeven jaar.

    De kamer leek opeens veel groter,

    veel warmer dan ‘k het meestal zag

    mijn moeder liep,  als steeds, te zorgen

    voor iedereen met kleine lach...

    De oude hangklok tikte rustig

    Het kaarslicht scheen op ’t bruine hout

    Ik hoorde langzaam zware slagen

    De wereld was verfijnd, vertrouwd.

    De wind ging ijselijk langs de ramen,

    De vorst tekende een groot figuur

    Vol kleine bloemen op de ruiten

    ’t was stil  in ‘t late avonduur…

     

    We hadden thuis een kleine kerstboom

    De kaarsen gaven vredig licht,

    Ze schenen met en gouden warmte

    Over mijn vaders lief gezicht.

    Muziek gleed helder door de kamer,

    De kachel had een warme wang,

    Het was een sfeer van rust en eenheid

    Waar ‘k soms nog wel eens naar verlang.


                             Geschreven door ‘ Margreet van Hoorn’

     

    Het is eigenlijk erg spijtig voor de jeugd van nu, dat ze de ouderwetse kachel waar zo,n behaaglijke warmte van afkwam niet hebben gekend, en ook die echte kaarsjes weet ik  nog heel goed, we moesten altijd heel erg oppassen voor het engelenhaar( wat zo akelig prikte)  wat we in de boom deden, een mooi gezicht als de lichtjes dan door kleine tunneltjes van engelenhaar scheen, de kerst ballen waren ook heel teer, er waren bij ons  thuis van die mooie vogeltjes met staartjes op een knijpertje, trompetjes, er waren mooie huisjes als ballen, mooie naar binnen gewerkte ballen,  allemaal wel erg teer.

    Het was elk jaar weer een feest om ze uit te pakken. De piek was het hoogte punt hij glinsterde net of hij echt van goud was, mijn vader deed altijd de piek op het topje van de boom. De kerst mis had  op mij een enorme uitwerking als alle mensen in de kerk  samen zongen, de mannen met een bas stem, de vrouwen iets hoger en wij met onze klare kinderstemmetjes in die grote kerk, ik moest dan altijd een beetje huilen,  zo mooi vond ik het.
      

    Zaterdag ga ik s’middags al naar het eerste kerstconcert, van het mannen visserskoor, uit Den Helder.  Elk jaar als ik kan ga ik er heen, en elk jaar ontroerd mij het weer. Het is ongelofelijk dat het allemaal al weer bijna een jaar geleden is, ‘n jaar vliegt ook zo voorbij.

    Ik wens u allemaal  fijne kerstdagen liefst met sneeuw,  en een gelukkig en gezond 2010

     

     

    Eliza

     

     

    10-12-2009 om 18:03 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koken voor mij zelf

     

    Koken voor mij  zelf

     

    Ik heb al eens eerder geschreven dat ik graag kook, maar ‘NIET’ als ik er alleen van moet eten. Dan gun ik mij geen tijd, of ben ik gewoon te lui, of ik denk;  al die afwas voor dat beetje dat ik eet. In het nieuwe jaar gaan we meestal weer voornemens ‘PROBEREN’ waar te maken, nou mijn eerste voornemen in het nieuwe jaar is; meer tijd besteden aan het koken  gewoon ‘ WEL’ voor mij zelf koken, en het tweede voornemen is dan,’ NIET' zo ordineer voor mijn computer gaan zitten eten, wat ik dus net gedaan heb.

    Ik had worteltjes schoongemaakt ik zou worteltjes met een aardappel en een rundhamburger eten, maar toen ik de wortels had opgezet dacht ik; ‘weet je wat, ik heb ook uien’ de twee aardappels in  blokjes bij de worteltjes ( waar ik al zout had opgedaan) en 2 groten uien fijn gesneden er bij, ik dacht ik doe er wat meer water bij, dan maak ik er gewoon weer een soort soep van. Dan doe ik er ook maar een rundbouillon blokje bij in

    Toen ik zo bezig was , dacht ik ; ik kan de hamburger er ook wel in stukjes bijdoen, lekker allemaal in 1 pan dat scheelt weer afwas. Maar de hamburger was ook al gezouten en gekruid, ik wou er nog wat peper op, en ik dacht ach een beetje nootmuskaat kan ook geen kwaad, pak het busje kijk niet goed, (het grote gaatje zat er voor) ik schut en ja daar kwam een behoorlijke kluit nootmuskaat uit het busje. Helppppp, gauw een lepel gepakt en er wat  nootmuskaat uit gehaald.

     

     

    Toen alles gekookt was, heb ik de staafmixer gepakt en de heleboel lekker smeuïg gemixt. Toen zou ik gaan proeven, hé gek is dat hoe kan het nu zo zout zijn??? Ja toen had ik een probleem, maar ik ben goed in het oplossen van problemen, ik dacht;( wat denk ik soms veel hé) vroeger als we thuis hutspot hadden gegeten was er altijd wel een rest ( kliekje ) over, en dan mochten we het omstebeurt ( we waren met z’n vijven)de andere dag lekker opgebakken in de koekenpan met zo’n bruin korstje, op een sneetje wit brood opeten. Dus in de vriezer heb ik altijd wit en bruin brood, maar het is echt het lekkerst op vers wit brood  met een laagje boter en dan de warme hutspot er op.

     

     

     

     

     Door dat ik het nu op brood deed was  het zoute wat minder, ik vond het zalig, en het is zeker fijn als dat doet herinneren aan vroeger. Van die tijd is  het kapje van het brood mijn favoriet want,  die was even dikker, kreeg je er ook wat meer boter op en dan zo’n lekker kwak hutspot, het kan trouwens ook heel goed met zuurkool, stamppot, of hachee.

    Ik zit achter mijn pc gewoon te watertanden, maar zo als ik het nu gefotografeerd heb, is het toch wel een beetje asociaal zo als ik zit te eten.

    Dus vanaf NU, op de tafel een kleedje, ik mag van mijzelf wel opscheppen in de keuken, maar dan wel aan tafel opeten( dat is de keurige Els die dat zo van haar moeder heeft geleerd ) De andere Els denkt vaak ;’ het zal wel,  bordje op schoot voor de tv, of voor mijn pc, is lekker makkelijk’ maar voor de pc is echt over, ik heb nu zelf op de foto gezien dat het geen gezicht is. Waarom of ik daar de foto’s dan voor nodig heb? ik kijk er toch gewoon naar als ik eet? Schijnbaar weet je al niet beter. Hoera voor de foto.

     

     

    Eliza

     

     

    10-12-2009 om 15:17 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerstversiering

     

    Kerstversiering.

     
    Sinterklaas is weer naar Spanje, de kerst kaartjes rollen door de brieven bus.

    Ja dan gaat het toch wel een beetje kriebelen, ik zoek de kerstspullen op.

    Mijn schoonzusje uit Alkmaar had een hele grote doos met kerstspullen ooit mee genomen naar mij toe, die had ik in de box laten zetten.

    Aangezien Chris ook alles nieuw moet kopen, vroeg hij of hij in die doos mocht neuzen.

    Hij kwam al gauw terug, nou mam dat is allemaal oud bollig hoor dat hoef ik niet. Dus ik gisteren ook maar eens in die doos neuzen, ik had in de box niet veel ruimte dus de doos al puffend mee naar huis en in de kamer op een stoel gezet. Toen stond de doos op een fijne hoogte, ik was best wel nieuwsgierig wat nou zo oud bollig is. Ja, wat zal ik zeggen, waarschijnlijk om dat ik ook oud bollig ben vond ik er toch wel leuke dingen in, veel kleine en iets grotere rode ballen,een leuke rode glazenbol waar een lont in zit, dus daar kan dan lampenolie in en aansteken maar (dacht ik) ik heb niet zo veel verstand van zo’n lont maar ik kreeg toch zo’n lichtbruin vermoeden dat hij wat te lang is, toen het alarm van de brandmelder afging in de kamer, heb ik hem toch maar gedoofd, ik had een heleboel kaarsjes aangestoken dus samen veroorzaakte ze te veel rook vandaar dat ijselijke gepiep, voor dat ik dan een stoel gepakt heb er bovenop ben gaan staan, waren mijn oren zowat doof. Ik  kon geen knopje vinden dus heb ik de hele voorkant er maar afgerukt, ik sta ook een beetje boven mijn macht te

    werken.

     

     

     

     

     

    Gisteren ook met de kerst versiering uit de bovenste kast pakken, trap er bij loop, loop, loop op de treetjes, ben ik boven kan ik er net bij, pak de doos ja en toen! doos in mijn armen hoe kom ik die trap af? Heel voorzichtig me eigen omdraaien en dan maar op goed geluk de treetjes weer vinden om naar beneden te komen

     Maar ik dwaal af ik zou gaan neuzen in de grote doos die schoonzus kwijt wou.

    Er waren een stuk of wat van die kunst boeketjes op een plastiek ring,waar  je een kaars in kan doen.  Dat wou ik niet maar ik kon ze heel best gebruiken als ik er gewoon van alles af sloopte. En dat wou ik u nu vertellen, als u kerst spullen heb waarvan u denkt wat moet ik daar mee, misschien zitten er cadeautjes op die je los kunt gebruiken, belletjes, takjes. In de doos had ook een kerststuk gezeten met allemaal natuurlijke houten dingen, daar heb ik 2 soort spiralen van afgehaald om in het nieuwe kerststukje te doen.

     

     

     

     Van een pak groene oase dat schuim waar je dingen in kunt steken, snij je wat stukken af, dan kan je aan twee kanten  stukjes beginnen . Je gaat lekker kijken wat heb ik nog allemaal, niet bang zijn om dingen uit elkaar te trekken. Ik had zilveren blaadjes nodig, die zaten in een bloementuiltje ze gingen er makkelijk tussen uit, dus ik had mijn zilveren blaadjes, en zo kwam ik aan allemaal dingetjes waar ik mijn engeltjes en de grote elf weer mee heb aangekleed. De hortensia bloemen en herfstdingen van het dienblad af en lekker weer opbouwen met kerstspullen, ik vond nog wat vulsel uit de knuffel beestjes van Rocky dat lijkt een beetje op sneeuw, ik ben helemaal tevreden, de tafel en de vloer waren niet om aan te zien, maar er staat weer een mooi stuk op tafel ik heb heerlijk geknutsel, niet met lijm gewoon neer gelegd. Op de andere tafel staat een stukje in het rood, de engeltjes heb ik in hoofdzaak wit, zilver, en groen gemaakt,  allemaal spullen uit de grote doos van mijn schoonzuster. Dus vraag aan uw buren, aan familie, hebben jullie nog kerst spullen, een dienblad of grote schotel, de kerst spullen lekker uitgespreid op tafel,  groene oase om dingen in te steken, ga lekker uw gang. Succes er mee

     

     

     



     

     

     

    Eliza

    10-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    08-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sinterklaas aan huis

     

     

    Sinterklaas aan huis

     

    Sinterklaas zou misschien bij mijn ex schoondochter langs komen, Monique had ook haar broer met zijn vrouw en 2 kinderen Silvana en Presyla nichtjes dus van Sven en Indra, haar vader en moeder dus andere oma en opa van Sven en Indra, Chris en mij uitgenodigd. De kinderen waren best wel wat zenuwachtig  Indra had de stoel waar Sinterklaas misschien op zou gaan zitten nog eens extra opgepoetst, toen er dus  geklopt werd zaten ze alle 4 best wel wat beduusd  te kijken. De kleinst Presyla kroop veilig bij mamma op schoot . Wij allemaal zingen: ”Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht(ten het waren er 2)

     

     

     

    Sven zag ik al een beetje vreemd kijken, en ja hoor even later stak hij zijn vinger op:

    ”zeg het eens mijn knul”

    “Sinterklaas waar om is u haar anders, en een andere stem als op school”?

    Ik zag Sinterklaas even denken, en toen loste hij het mooi op:

    “Ja, jij hebt je haar toch ook wel eens anders, ene keer wel gel, de andere keer niet  en als Sinterklaas zijn baard gewassen heb, omdat er wel eens eten restjes in achterblijven, ik word nu eenmaal een dagje ouder, dan golft mijn baard ook weer mooier, en als jij verkouden bent heb je ook een andere stem toch? Door al die regen is Sinterklaas wat verkouden geworden”

    ( en demonstratief begon Sinterklaas heftig te hoesten.)

    Ik weet niet zeker of Sven het helemaal geloofde. Sinterklaas vroeg of de kleinste eerst even op zijn schoot wou komen zitten, maar dat deed ze echt niet, veilig op mamma’s schoot wou ze wel zingen; “Sinterklaasje bonne, bonne, bonne", en toen ze eenmaal los kwam had ze hele verhalen die ze steeds aanduiden met een wijzend vingertje.

     

     

     

     

    Veel later zou ze op schoot gaan zitten bij een van de zwarte pieten toen was Sinterklaas gewoon jaloers.

    De andere hadden niet zo veel moeite om bij Sinterklaas op schoot te gaan zitten, hoewel Sven zich daar eigenlijk al iets te groot voor vond. Sinterklaas wist veel over hun, hij had zijn huiswerk goed gedaan. Ze kregen van de zwarte pieten allemaal een groot cadeau dus waren ze blij. Toen moest Sinterklaas met zijn 2 zwartenpieten weer vertrekken naar andere kindjes, dus weer heel hard zingen nu het liedje: “dag Sinterklaasje dag dag zwartepiet(ten)" Ik dacht nog, Sinterklaas is verstandig niet te veel speelgoed, maar dat was een misvatting. Sinterklaas en de zwartepieten waren de deur uit en even later werd er heel hard op de deur gebonsd en toen stonden er nog wel drie grote zakken met cadeaus. De kinderen helemaal wild en toen zag ik ook duidelijk dat Indra een kop groter en iets sterker was als haar nichtje want Indra was als eerste bij elk pakje om te kijken wat het was en voor wie. Ze hebben hele leuke en mooie cadeaus gehad op het laatst leek het wel een speelgoed winkel in de huiskamer.  Er werd goed voor ons gezorgd we kregen taart en warme chocolade melk met slagroom. Toen alles uitgepakt was, werden de kinderen super rustig, ik denk gewoon moe van alle indrukken. Mijn zoon en ik zijn daarna naar huis gegaan het was echt een groots Sinterklaas feest.

     

     

     

     



    Eliza

    08-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Klusjes naaien

     

     

    Klusje naaien

     

    Klusjes naaien, daar draaide ik eerder mijn hand niet voor om, maar nu !

    Mijn vriendin had een jogging broek gekocht die véélste lang was.

    Zij ziet zelf erg slecht dus ik bood aan om hem voor haar korter te maken.

    Ik naar huis met de jogging broek daar zou ik morgen even naar kijken, het bleef bij kijken ik dacht morgen dan maar en toen werd het nog een morgen verder, en voor dat ik het wist was de week om.

    Ze had gezegd er is geen haast bij dus na anderhalve week, ga ik me een beetje schamen, ik had het beloofd,en belofte maakt schuld.

    Vandaag dacht ik wat er ook gebeurd ik ga die joggin broek korter maken.

    Onder de klanken van “Jesus Christ superstar”…”I Dont Know how to Love him…” ”Don’t Cry fot Me Argetina” pakte ik mijn naaidoos en het eerste wat te voorschijn kwam was “Spookie”. In een vrolijke bui had ik van een witte sok een spookje willen maken, wat watten in de teen, twee knoopjes als oogjes en het neusje is ook een knoop, het mondje met rijg steekjes er op gemaakt, eigenlijk was hij niet af maar hij dient als speldenkussen en daar voldoet “Spookie aan dus laten we hem zo.

     

     

     

     Ook kwam ik een heel oud kaartje tegen waar naalden op bevestigt waren, dat komt uit de naaibox van mijn moeder.

    Die had zo’n bruine houten naaikist die aan tweekanten kon uittrekken dan kwamen de vakjes te voorschijn. Mijn zus vond hem altijd al mooi en die kreeg hem, maar ik mocht wel even kijken of er leuke dingen in zaten. Dit kaartje vond ik erg leuk en ook het houten kokertje voor naalden dus dat is mijn herinnering aan mijn moeders naaikist.

     



     Voorkant van het kaartje



    Achterkant van het kaartje

     

    .

    Het ging het best wel redelijk, er moest wel nu een leesbrilletje aan te pas komen, anders ging de naald niet in de draad, ik heb wel een naaimachine maar daar heb ik al heel lang niet mee gewerkt, dus ik doe het op de hand met van die kruissteekjes, ze hebben een speciale naam  maar die weet ik zo gauw niet.

    Een broekspijp af, even wat anders doen het was best inspannen, het jogginggoed dat krult om als je het geknipt heb, dus er moesten ook spelden aan te pas komen.

     

     

    Gisteren heb ik erg veel calorieën naar binnen gewerkt, ik was bij een vriendin die had een chocolade letter S gehad van haar dochter, die was gevuld met ‘praliné’ zo “Zalig”, we hebben hem soldaat gemaakt, dus vandaag een appel, bleekselderijsoepje, kippenfiletje, en magere yoghurt toe. Mijn maag die houd zich weer prima  ( helaas slecht voor mijn figuur)

    Soepje gemaakt, kan even pruttelen, dus op naar de volgende broekspijp.

    Die klaar nog even een zoompje hier en een knoopje daar, ik was nu toch bezig. Naaidoos dicht, “Spookie blijft lachen

     

     

     Ben tevreden met mij zelf, morgen de joggingbroek wegbrengen.

    Als je bezig bent vliegt de dag zo om, ik had ook nog een appeltje geschild, lekker onder het korter maken van de jogging broek opgegeten, lang niet zo lekker als die heerlijke chocolade letter, maar ja het kan niet altijd feest zijn.

     



    Eliza

     

     

     

    08-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    06-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tekst boven rouwadvertenties

     

    Elkanders leven delend.

    Elkander geborgenheid schenken.

    Elkanders eenzaamheid doorbrekend.

    Sterker dan de dood

    is de liefde tussen mensen.

    De herinnering is warm

    want sterft een mens,

    gedachtenis blijft leven

    in mij, in ons, voor altijd.

     

     ******************************************   

     

    Daar waar mensen elkaar als mensen  

                                                            verstaan.

    Daar waar de liefde echte liefde is, wil ik

                                                                   gaan.

    Daar waar de vrede eeuwig is

    en de zon steeds schijnt.

    Daar is mijn nieuwe wereld die nimmer

                                                           verdwijnt.

     

    *******************************************

     

    Als je door verdriet word neergeslagen

    Het waarom aan niemand kan vragen

      Dan zijn er tranen die niet gedroogd

                  kunnen worden

    Is er verdriet dat niet gedeeld kan worden

    Is er een lege plek die niet gevuld kan worden

     

    ******************************************** 

     

    06-12-2009 om 20:07 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik mis

     

    Ik mis

     

    Lieve schat ik mis je

    Ik mis jouw warme lijf,

    al kon ik je alleen nog maar knuffelen.

    Ik mis het stiekem achter je rolstoel staan,

    dan gauw mijn armen om je heen

    en even in je oor bijten.

    Ik mis zelf jouw stem midden in de

    nacht als ik dacht, ik ga heel zachtjes er uit

    en dan even naar de koelkast.

    ”Zou je dat nou wel doen”klonk het dan

    want jij merkte het altijd.

    Ik mis zelfs onze heftige woorden, als

    ik weer eens iets anders had gekookt

    waar jij niet op gerekend had.

    Ja, ik mis NIET het boodschappen doen,

    was altijd zo klaar elke week het zelfde.

    Ik mis NIET jouw boze buien omdat

    niet alles ging zo als je wou.  

    Ik mis het troosten wat ik zo

    graag deed, als je het toeliet

    Ik mis zeker de handigheid die jij had,

    overal een oplossing voor vinden.

    Had ik de staafmixer in het afwassop gestopt,

    jij viste hem er uit maakte de staaf mixer open

    nam de föhn en föhnde het helemaal droog,

    en dan waarachtig deed hij het gewoon.

    Of mijn soep opschep lepel die van zijn steel af was,

    niets weg gooien de soldeerbout er bij,

    vast solderen en hij is als nieuw.

    Ik droogde hem net af, ik zag de soldeer plekjes

    en zo doende kom ik aan deze woorden.

    Lieve schat, ik mis je, maar ik red me wel.

     

     

    Eliza

     

    I

    05-12-2009 om 12:11 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waar de koning trek in had

     

    Waar de koning trek in had

     

    Maar Knelia! Zei de koning

    al tegen de koningin,

    kijk hier op dit potje staat honing

    en er zit geen honing in!

    De koningin zat te beven

    en vroeg aan de keukenmeid:

    Och, wil je wat honing geven

    voor Zijne Majesteit?

    Maar toen de koning de honing zag

    toen wou hij liever hagelslag.

     

    Hij greep naar de hagelslagtrommel

    en zei tot de koningin:

    Wat is dit nu  weer voor den drommel,

    er zit geen hagelslag in!

    De koningin zat te beven

    en vroeg aan de keukenmeid:

    Och, wil je wat hagelslag geven

    voor Zijne Majesteit?

    Maar toen de hagelslag er was

    toen wilde de koning ramenas

     

    De ramenas kwam en toen, helaas,

    wilde de koning pindakaas

    en toen de pindakaas er kwam

    wilde hij een boterham.

    Maar, zei hij met bulderende stem

    ik wil op die boterham bosbessenjam.

    En toen de bosbessenjam er stond

    wilde hij liever een suikerklont

    en toen de suikerklont kwam zei hij:

    Nu wil ik toch liever frambozengelei

    En toen wou hij muisjes en toen wou hij pasta

    En toen zei de koningin eindelijk: Basta!

     

    En zo ging Zijne Majesteit

    De straat op zonder zijn ontbijt.

    Daar stond hij te huilen, en wie kwam daar an?

    De ijscoman, de ijscoman.

    Toen at de koning een liter ijs

    vlak voor ’t koninklijk paleis.

     

    Joehoe riep de koning, Kenelia, schat

    dit was nu, waar ik trek in had!

     

    Geschreven door : Annie M.G. Schmidt

    Uit de bundel 'Het fluitketeltje.'

     

     

     

     

     

    05-12-2009 om 00:21 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's

    Foto’s

     

    De boot die naar Texel vaart 

    Er kunnen heel wat auto's in 

     

    En dan ligt daar Texel 

     

     

     

    Marieéndal 

    Kleuren van de herfst 

    Mijn drie schatten 


    Eliza

    05-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sinterklaas

    " Oma hoe vind je de achterkant?"

    Sinterklaas.

     

    Sinterklaas het feest van de goed Heilig man word met steeds meer en steeds grotere cadeaus gevierd.

    Dat Sinterklaas feest moet blijven is buiten kijf, maar waarom zulke grote cadeaus, waarom zovéél?

    Ten eerste: het schoentje zetten gebeuren. Erg lief als ze hun schoentjes komen zetten en dan zeker 4 liedjes voor Sinterklaas zingen, dan maar hopen dat er wat leuks in hun schoen komt, eerder was een fondante kikker of suikerbeest voldoende( bestaan ze nog die mierzoete donkerbruine of roze suikerbeesten, roomfondant, borstplaatjes? ) maar nu durf je dat gewoon niet meer te doen, want bij die andere oma komt sinterklaas met een cadeautje, in de winkels mag je je eigengemaakte schoen zetten, bij pappa komt Sint ook langs want die weet dat Indra en Sven en bij pappa en bij mamma wonen. Dus vijf maal het schoentje zetten maar dan is het nog geen Sinterklaas.

     

     waneer komt Sven ?

     Wat is dat?

    De goede Sint heeft het heel druk, maar komt toch morgen middag langs, dan heeft hij allemaal cadeautjes bij zich. Sven en Indra zijn hele maal zenuwachtig, heeft Sinterklaas wel geluisterd dat ik zo graag dit wil hebben en dat? Als dan het feest losbarst, geen mandarijnen geen doppinda’s, ze hebben geen tijd, ze hebben alleen maar oog voor de cadeaus, de ene nog groter als het andere gewoon geen tijd om alles goed te bekijken want uit de zak komen weer cadeautjes. Niet dat ik het ze niet gun maar vroeger kreeg je hooguit 2 cadeaus, waar je helemaal rondom gelukkig mee was, daar speelde je ook eindeloos mee.  Een krant op tafel, de zak met dop pindaas op tafel, mam deelde de pindaas uit en er werd niet gekeken of ik er 1 meer had als mijn zus of broer. Warme chocolademelk drinken gewoon van cacao poeder aangemaakt met een beetje water dan hete melk er op, natuurlijk suiker er in en drinken maar, heerlijk. Het was heel genoeglijk heel warm en zeker geen stress, van wie heeft er nu een pakje?, wachten tot het pakje is uitgepakt en dan even aan ieder laten zien, wel nee, we zijn al weer aan het volgende pak bezig.  Maar toch! ik kijk er wel naar uit, het is nu eenmaal deze tijd en niet de tijd van vroeger.

     


    "Pappa helppppp"

     
    Zielig wat ik op tv zie.

    Indra kwam vandaag in een zwarte pietenpak, kijken of zwartepiet wat in de schoen had gedaan,  even wachten op Sven die nog uit school moet komen, het pakje branden in haar handjes, ze vertelde dat ze nog net het zwarte pietenpak aankon, ( van verledenjaar ) om dat ze groter gegroeid was.                                                                        

    “Oma zit mijn veer nog op mijn zwartepietenmuts, voelt u wel hoe zacht, is hij niet geknakt?”

    “Nee hoor kind hij zit er nog mooi op”

     

    Ik was gisteren, in het verzorgingshuis waar Sinterklaas ook langs kwam, het werd een geweldig feest voor alle vrijwilligers en de bewoners. Met heerlijk eten, (er is al weer heel wat aan) Walter Kroes haalde het dak zowat van het tehuis af, lange polonaise, handjes in de lucht, handjes op elkaar heerlijk meeklappen en zingen, even helemaal uit ons bol en de oudere mensen waren ook helemaal in hun hum. Nog een mooi cadeau voor alle vrijwilligers, daar zijn we erg blij mee, zonder de vrijwilligers kon een heleboel niet door gaan, hier in dit tehuis zijn ze zich daar zeker van bewust, een fijn gevoel voor ons. Al met al gisteren een fijne dag en hopelijk volgend jaar weer.

     

     

    Eliza

    04-12-2009 om 23:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    02-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mensen

     

    Mensen

     

    Wat zijn mensen toch eigenaardige wezens.

    Ramses Saffy is (gisteren al weer) overleden), de hele avond hebben alle zenders op tv uitgebreid beelden van Ramses laten zien.

    Wat vreemd toch dat voor de goede man dood was, hij weg kwijnde in een bejaarde huis, waar hij absoluut niet wou wonen maar gewoon ondergebracht werd uit pure wanhoop, om dat zelf Liesbeth List, zijn grote en liefste vriendin ook geen raad met hem wist. Toen hij in dat tehuis geplaatst werd kwam dat nog in de krant, maar daarna alleen als hij nog kon opdraven op een feest en dan wat kon zingen, werd er aandacht aan geschonken, maar al die tijd dat hij daar zat te verpieteren,( dat heb ik dus gisteravond gezien, met zijn fles wijn) was er geen mens die naar hem omkeek. En nu? Ramses is dood, Leve Ramses, iedereen wil zijn liedjes zingen, heel de tv wereld op zijn kop. Waarom moet je eerst dood gaan om een engel te wezen. Levend was je  alleen voor je echte vrienden nog belangrijk.

     

    Het heeft op mij wel heel veel indruk gemaakt hoe zijn leven er uit heeft gezien. Ik zag een kleine jongen verloren op een station door zijn moeder op de trein gezet, ik zag een oude man die zijn moeder steeds verdedigd, een man die juist door dat verlaten zijn, zich zelf waar wou maken op welke manier dan ook. Ik hoorde liedjes door hem gezongen  die ik nog nooit gehoord had, maar met een tekst waar ik de rillingen van kreeg. Ik zag toch door alles heen een heel eenzaam mens, die zich aansloot bij de Begawan in India, om daar misschien de eenzaamheid te ontvluchten.

     

    Ik kende hem eigenlijk het meest van het lied ‘Zing,vecht, huil, bid, werk en bewonder’ 'Sammy kijk omhoog' en van een lied met Liesbeth List waar erg veel ho... ho...  ho... ho... in werd gezongen. Net als met de dood van Andre Hazes,  eerst verguisde iedereen hem, na zijn overlijden is hij  beroemder geworden als toen hij leefde. Hoe zit dat nou? Zijn we zo hypocriet? Gaan we na de dood ineens allemaal ons schamen? Zijn we zo’n volkje dat elkaar opzweept, en de een nog meer wil laten zien als de ander hoe een goede vriend hij was van de dode? Of komen we er te laat achter dat Ramses en Andre toch unieke mensen waren ieder in zijn eigen waarde. Ik voel me net een predikant, maar het moest me toch even van het hart

     

    Gisteravond heb ik ook Showroom gezien, en ik vind het nog steeds uniek hoe mensen  durven te leven zo als ze’ ZELF’ willen leven, ook al worden ze dan voor excentriek versleten,. Mensen die hun eigen hart volgen die hun eigen wereld scheppen, hoe de maatschappij er ook tegen aan kijkt . Ik had zo bij de schilder in willen trekken die zijn eigen wereld had geschapen uit zijn fantasie, hij was begenadigt met een uitzonderlijk talent, hij kon levensecht schilderen, kleding en meubels maken zo mooi dat ik ademloos heb gekeken en helemaal mee genomen werd in zijn wereld. Alleen ik heb wel angst voor die beelden. Ze geven hun hele ziel en zaligheid prijs voor de camera’s, wie zegt mij dat er niet idioten zijn die dan juist deze mensen gaan molesteren? Deze mensen leven in een voor hun gelukkige wereld ik hoop dat het zo zal blijven. Ik heb diep respect voor deze mensen.

     

     

    Eliza

    02-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (5)
    01-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's gemaakt, het was wat donker weer.

    Foto’s  gemaakt, het was wat donker weer.

     

    Ik probeer altijd de glinstering van de zon op de golfjes te vangen 

    Het is net zwart wit 

    Doorkijkjes in Marieéndal 

     

     Wolken luchten vind ik ook mooi  

     

    Tweede laage huisjes zie de grote boom bij mijn buurvrouw in de tuin 

    Gordijnen open en dan dit uitzicht

     
    Eliza











    01-12-2009 om 19:05 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De dokter

     

    De dokter.

     

    Het moest er van komen, mijn zoon Chris was het er niet meer mee eens. “Mam het is niet goed je bent nu inmiddels 6  kilo afgevallen omdat je niet eet, dat die maag zeer doet komt niet zo maar, je maakt een afspraak anders doe ik het! Ik keek mijn zoon eens aan, maar hij meende het echt, dan zie ik zo zijn vader in hem, die was dan ook onverbiddelijk, ik kan er gewoon niets aan doen dat ik in paniek raak bij het woord ‘dokter’. Ik weet zeker dat ik helemaal geen pijngrens heb, want ik piep al als ik mijn teen stoot. Ik maandag morgen toch maar de dokter bellen om een afspraak, krijg ik de vrouw van de dokter aan de lijn, die zijn assistente is. Ik weet gerust wel dat ze een paar vragen moet stellen over wat er aan de hand is, maar dat ze dan zo onzinnig zijn, daar kan ik nijdig van worden. Het ging ongeveer zo;

    “ Hallo met mevrouw Kloosterman”,

    Goede morgen met mevrouw Engel

    “Zegt u het maar”

    “ Ik heb pijn in mijn maag, kan al 14 dagen er niets inhouden.”

    “Ja logies dat u pijn in uw maag hebt, u moet gewoon eten”

    “Ja maar dat is hem nu juist, het wil er niet inblijven

     en ik ga erg boeren”

    “Ja natuurlijk als u niets in uw maag hebt komt er lucht in,

    waarom eet u niet? “

    “Omdat het er niet in blijft en zeer doet”

    “Komt u maar 10 voor 2, dag mevrouw Engel”

    Dan ben ik echt verbluft hoor, Chris ging mee dat stelde me gerust,  niet bij de dokter binnen, hij bleef fijn in de wachtkamer op mij wachten.

    De dokter vroeg wat er aan de hand was, het is een hele aardige man,  ik vertelde, er werd op mijn buik en maag geklopt, precies in de maag streek pijnlijk, dus conclusie een ontstoken maagslijmvlies.

    “Ik schrijf u pilletjes voor die u in moet nemen voor u gaat eten, en een capsule s’morgens als u wakker word.

    Als het goed is,  gaat de pijn en de lucht in de maag over, zo niet dan over 10 dagen terug komen.”  Toen ik binnen kwam bij de dokter en vertelde dat ik niet kon eten, maakte hij wel gelijk de grap,”zullen we dat nog een maandje volhouden, dan word je slank.” Hij zei ook dat het niet zo erg was die 6  kilo in 2 weken omdat ik wel een stootje kan hebben. Maar ik moest wel weer gaan eten, kleine beetjes per keer, licht verteerbare dingen. Chris ook gelijk wat boodschappen met me doen, dan ben ik erg blij dat ik zo’n kanjer van een zoon heb. Ik vind het fijn als er een beetje voor mij gezorgd word.

     

     

    Indra had een koksmuts, schortje, een oven handschoen, deegroller, pollepel en handmix  van Sinterklaas in haar schoen gekregen, “oma Sinterklaas weet dat wij altijd lekkere hapjes maken nu hoef ik niet jouw grote schort meer aan, mag ik het brood klaar maken dan doe ik wel even mijn koksmuts op en mijn schortje voor.”

    Geweldig zo als ze er dan uitziet, lekker bollen wangen onder de muts, dus dat word nog vaak lekkere hapjes maken.

     

     

     

    Eliza                         Waterige oogjes van de verkoudheid

    01-12-2009 om 18:31 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Als ik dood ga

    hoop ik dat je erbij bent

    dat ik je aankijk

    dat je mij aankijkt

    dat ik je hand voel

    dan zal ik rustig dood gaan

    dan hoeft niemand verdrietig te zijn

    dan ben ik gelukkig.

     

    *********************************    

     

    Hij die wij liefhebben en verloren

    is niet meer waar hij was

    maar is altijd waar wij zijn

     

    *********************************    

     

    Een leven is eeuwig

    en liefde onsterfelijk

    en dood is slechts een horizon

    en een horizon is niet anders dan

    een beperking van ons zien.


    ********************************* 


     

    30-11-2009 om 12:11 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maagpijn

     

    Maagpijn.

     

    Maagpijn, het is jaren geleden dat ik maagpijn had, vroeger heb ik zelfs maagzweertjes gehad, die toen met 6 weken rust en dieet weer verdwenen. Later was alles over en kon ik werkelijk alles eten wat ik vroeger absoluut niet kon. De laatste jaren heb ik wel mijn maag geplaagd met enorme verschillen van eten, de ene keer volproppen, (kan mij wat schelen lekker toch? ),daarna spijt en dan bijna helemaal niet eten .Nu heeft mijn maag wraak genomen, ik heb hem zo verwaarloost dat mijn maag vind dat ik dan maar eens moet voelen. En ik kan u zeggen het voelt  heel naar.

    Ik kan al 14 dagen bijna niets eten, als ik ga eten wat ik normaal graag doe, gaat er en soort draaikolk in mijn maag aan de gang, die het eten er meteen weer uitgooid. Eerste keer denk je, ik heb  vast wat verkeerd gegeten, maar als je daarna weer gaat eten en meteen voel je die draaikolk weer, dan pas je wel op met eten. Dus het werd een stuk minder. Maar toch als ik wat gegeten heb, is het of een knoop in maag zit en er gewoon niets bij kan. Verwarring, dat was al zo lang geleden wat is dit? en blijft er wat binnen in mijn maag , krijg ik gelijk oprispingen( boertjes)  achter elkaar door? Dit is toch wel even wennen, voel me verder helemaal niet beroerd als ik maar niet eet.

    Het gevolg is 4 kilo er af.

    Nou dat wou ik toch altijd, wat zeur ik nu weer, ik belde mijn zus, en die zei voor de grap"nou nog even maandje en je hebt er 10 kilo af, mooi toch?” Ja ik vind wel dat het mijn figuur deugt doet, maar dat het een pijnlijke geschiedenis is, dat vind ik toch wel een beetje vervelend. Mijn zoon Chris wil dat ik  maandag de dokter bel om toch even te laten horen hoe het gegaan is deze 14 dagen. Ik ben zeer allergisch  voor dokters (zeg maar erg benauwd) en voel daar weinig voor, maar ik begrijp wel dat Chris toch wat ongerust is. Nu gaat het redelijk,  ik eet heel weinig, ik voel hoe het gaat, en doet het pijn dan ga ik plat op bed liggen dan zakt het weer af. Toen ik als meisje van 16 een maagzweer had, moest ik zes weken rusten de eerste twee weken helemaal plat op bed, wat vond ik dat erg zonder kussen, daarna twee weken een heel dun kussentje en toen mocht ik proberen af en toe even op . Het dieet was de eerste twee weken alleen maar melk lauw warm. Daar na vanille vla, daar na brood zonder kostjes met jonge kaas, worteltjes, worteltjes en nog een gekookte worteltjes met aardappel puree, ik lust nu nog steeds geen worteltjes. Misschien zakt het af voor maandag,  dan hoef ik niet naar de dokter.

     

     

    Eliza

     

    28-11-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    25-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleuren



     

    Kleuren

     

    Rood…geel…groen…en bruin,

    herfst kleuren in mijn tuin.

    Door de storm de boom leeg gewaaid,

    mijn tuin met kleuren verfraaid.

    Jammer het blijft niet,

    maar er zijn steeds andere

    kleuren die je ziet.

     Winter... ‘sneeuwwit’

    Voorjaar… ‘roze’ omdat er geen

     bloesemblaadje meer aan de boom zit.

    Zomer… kleuren van planten en bloemen,

    oranje…geel... paars om wat op te noemen.

    Mijn tuin is een levend schilderij,

    Ik ga nog éven niet ‘verhuizen’,

    de tuin blijft van mij.

     

     

     

    Eliza

     

    25-11-2009 om 00:13 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    23-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Daar moet u iets aan doen

     

    Daar moet u iets aan doen

     

    Nu ik toch langs de kapper kom, dacht ik, kan ik

    best mijn haar even laten bijknippen. En ik ging

    ernaar binnen.

    De kapper sloeg en knip-laken om mij heen, zette

    mijn hoofd recht en begon.

    Dat haar van u, daar moet u wat aan doen, zei hij.

    O ja ? vroeg ik.

    Ja. Het is droog, het is schraal, het is glansloos, het

    is levenloos. Hij nam vol verwachting een lok in zijn

    handen en hij rook er aan, alsof het een stuk

    zeewier was.

    Doet u er dan maar iets aan,zei ik. Want die man

    zou wel gelijk hebben. Hij wreef het in met pinda-

    kaas- tenminste daar leek het op -   hij liet het er

    twintig minuten indrogen; toen werd het er uitge-

    wassen. Dat was dan twaalf gulden zeventig, zei hij.

    Maar ik zou u aanraden om eens iets aan u

    huid te laten doen. Wij hebben hier achter een heel

    moderne beauty-shop. Heus mevrouw, u moet er

    iets aan doen.

    Voor ik het wist, zat ik al op een beauty-stoel in de

    beauty-shop en de juffrouw legde een groen masker

    over mijn gezicht, waarna ik er uitzag als iets wat in

    spookhuizen naar binnen fladdert.

    Wat zit u in uw schouders gedoken, mevrouw, zei

    de beauty-juf.

    Daar moet u iets aan doen! Dat kan niet langer zo

    mevrouw. Heus.

    U moet zich laten masseren. Wij hebben hier

    een prima masseuse. Ziezo, u masker kan er af.

    Dat is dan zeven gulden vijftig, zal ik de masseuse

    maar dadelijk roepen?

    Het volgende moment lag ik op een bank, terwijl een

    dame met haar  vuisten hard op m’n rug sloeg. Goed

    dat u gekomen bent, zei ze hijgend van inspanning.

    Het werd hoog tijd. Hier en hier en hier vooral. Ze

    sloeg en stompte

    Acht gulden veertig, zei ze, na een laatste rechtson-

    der. Maar hierzo… ze porde ergens tussen mijn rib-

    ben- hierzo zit het niet goed. Daar moet u iets aan

    doen, mevrouw. U kunt het beste naar een goede

    orthopedist gaan. Voelt u wel? Daar! Au!

    Ziet u! Daar moet u iets aan doen.

    Ik ging naar de orthopedist en dat koste vijftien

    gulden, maar toen hij het had bekeken, zei hij: U

    zult daar toch iets aan moeten doen.

    Wat dan? Vroeg ik angstig.

    Ik stel voor dat u naar een internist gaat ,mevrouw.

    Ik ging naar de internist, waar ik veertien malen

    moest terug komen voor hij besloot om maar niet tot

    bestraling over te gaan. Het was overigens maar tien

    gulden per visite.

    En toch geloof ik dat het meer psychisch is, zei de in-

    ternist. Ik weet een uitstekende psychiater voor u.

    Hij gaf me het adres en zei; Gaat u er vooral heen,

    mevrouw, want heus u moet er iets aan doen.

    De psychiater was een aardige man. Hij zei, toen

    ik er een half jaar dagelijks was geweest: ik geloof

    niet dat u een volledige analyse nodig hebt; een psy-

    chishe therapie is voldoende. Ik denk dat u zelf-

    vertrouwen is geschokt, en daar zult u iets aan moe-

    ten doen. Misschien is het voldoende als u een klei-

    nigheid aan uw uiterlijk verandert, Gaat u eens naar

    de kapper om u haar te laten bijknippen.

     

    Geschreven door Annie M.G. Schmidt

     uit een boekje, geschreven in 1979

     

    Ik blijf het geweldig vinden hoe ze schrijft ,ik hoop u ook.

     

     

    Eliza

     

     

     

     

    23-11-2009 om 12:54 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    22-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's 22 November

    Foto’s  22 November

     



    Zondag middag, Sven en Indra zijn bij mij, we gaan een werkstukje maken, maar we beginnen met fruitsoep.



    Voor het eerst achter de schilders ezel, Indra in een grote trui van mij, mocht meteen met verf beginnen, maar dat was te moeilijk, ik zei "teken dan maar eerst met potloot", wat Indra meteen deed, Indra tekende gelijk haar fantasie kasteel. 



    Sven die wou zich niet laten kennen die wou meteen schilderen, maar wel graag een voorbeeld, hij wil het altijd goed doen. Dat na teken dat doe ik ook het liefst.
     



    Sven heel handig de dunne kwast achter zijn oor, schatten en kijken naar zijn voorbeeld



    Indra in volle actie
     

     



    Sven zijn penseel achter het oor, Indra haar potloot.
     



    Machtig om te zien, hoe geconsentreerd Sven bezig is

    Groot doek, twee hele dunnen torens van haar kasteel, een lamp een vlinder,  beneden aan een deur, 2 bloemtjes, meer moest er niet op het fantasie schilderij  van Indra. 



    Hoe een niet zo mooie ochtend kan omzwaaien in een heerlijke middag.
    Geweldig, ik had nog rode oogjes toen Chris kwam met Sven en Indra. Mijn zoon gaat steeds meer op mijn man lijken dus ik 'MOEST' hem even knuffelen, waar hij  niet zo goed raad mee wist.
    Toen heb ik het uitgelegt van het mooie lied,  de tranen biggelde weer, Indra "oma wat is er nou?" Chris vertelde dat pappa ook wel eens tranen in zijn ogen heeft als hij mooie muziek hoord, dat is echt zo wij hebben dat alle twee."Wees maar lief voor oma en maak haar maar aan het lachen," daar had Indra meteen iets op ze begon hele gekke gezichten te trekkn, dus oma gelijk aan het lachen, zalig hoor.

    Eliza

    22-11-2009 om 17:57 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zondag morgen

     

    Zondag morgen.

     

    Nou daar zit ik dan tranen met tuiten te huilen om een filmpje waarin Paul de Leeuw (die ik normaal een schreeuwlelijk vind) een lied zingt met een zangeres 'Adél' over de liefde, ik kan het niet helpen maar de tranen blijven stromen, misschien huil ik al het klierige er wel uit. Ik vond het filmpje op Hyves van mijn neef, ook was er een prachtig filmpje met  een koor dat zong “je bent nooit alleen”, ja dan ben ik verkocht hoor. Mijn neef is bij het  “Leger des Heils’ ik geloof echt dat het heel troostvol is als je zo’n geweldig geloof kan belijden. Ik ben wel eens mee geweest naar een Kerstnacht kerk dienst, dat heb ik toen ook ervaren als een warme deken om me heen.

     

     

    Eliza

    22-11-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    21-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Monika


     Zo gaan we het doen dames...






    opgestuurd door een nichtje van mij.

    21-11-2009 om 23:41 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!