Voorbij
Het jaar trekt voorbij
Niet iedereen is blij
De crisis breidt zich uit
We lopen gewoon vooruit
We doen net of het allemaal wel gaat
Maar ondertussen is er iets dat knaagt
Aan de zekerheid van het bestaan
Pensioenen gaan naar de maan
We moeten straks als ouderen
met minder verder gaan
Dan dat we allemaal ooit dachten
En heb je geen pensioen
Ja, dan zit je in een doem
Nergens komt er meer iets bij
Alles is afgeroomd
En niemand is nog blij
Of toch nog wel?
Ja, jongere mensen voelen het
niet die kommer en kwel
Ze leven er nog redelijk op los
Ze denken wij zitten niet in een donker bos
Maar zachtjes sijpelt het loon voor iedereen door
En trekken ze straks ook aan het kortste eind
Och
wat maakt het uit
Als je veel hebt te verteren
Dan gaat het tij soms keren
Doordat er iets ernstigs gebeurt
En dan zie je wat het allemaal heeft gebaard
Geld en goed
Het is absoluut niet goed voor het gemoed
Je hoort dertigers en veertigers praten
Je zou ze bijna gaan haten
Wat een egoïsme stralen ze uit
En dan denk je het is maar goed
Dat alles uit elkaar spat als een zeepbel
Dan worden ze eens bij de feiten bepaald
Hoe de menswording is verschraald
Hoewel de harde harten
Voelen weinig van deze smarten
Ze willen er lustig op los gaan
Maar men ziet niet dat alles eenmaal zal vergaan
Ook al kan het nog wat duren
Men leeft of het eeuwig blijft duren
Het oppervlakkig leven
Gaat heus niet zo snel beven
Als ik het maar heb
En als ik maar mee kan doen
Ja, daar wringt nog steeds de schoen
Men wil niet voor een ander onder doen!
Beklagenswaardige mensen
Met hun valse wensen
Zo vliegen we naar het einde van twee duizend elf
En het nieuwe jaar komt er aan
Hoe lang zullen alle zeepbellen nog bestaan!
Dat zal tweeduizend twaalf gaan leren
Fijn als je er in de afgelopen jaren van hebt kunnen
leren
Hoe het allemaal niet moet
Maar ieder ontvangt toch zn loon
Is het geen spot en hoon
Dan is het wel de zeepbellen die dan kwellen
En zeepbellen zijn teren zaken
Die je in je levensbestaan ernstig kunnen raken
Eén beweging en ze zijn kapot
En dan maar als een kip zonder kop kakelen
Dat is de toekomstig mensheid
Met de wijsheid in pacht
Ze hebben hun kinderen in de wieg al ontkracht
Ontkracht van het deugdzame leven
Kinderen moeten straks met de erfenis van hun ouders
leven!
Een erfenis die niets aan iets wezenlijks achterlaat
Ja, zonder al het wezenlijke is het voor dit mensdom
te laat!
De kinderen vallen in het verderf en in het kwaad
Omdat ouders leven zonder opoffering
Hun egoïsme is het eerste ding
Dat hen in het leven houdt
Als je ze hoort praten dan krijg je het koud
En later als je het overdenkt benauwd
Hun harten zijn zo koud
Want ze kennen geen berouw
Dat hun kinderen voortleven in een winterse kou!
29-12-2011 om 20:29 geschreven door Liesbeth
|