Ogen
De ogen gesloten
Je ziet de muzikale noten
De noten van het muzikale leven
Je zingt een prachtige melodie
Niet zomaar even maar een heel leven
Het was de ware melodie van het leven
Het werd je zomaar gegeven
Niet omdat je dit wilde beleven
Maar om de grote Liefde
De Liefde die ver boven alles ging
Eens zag je de droefenis
Dat Hij daar zo aan het Kruis hing
Dit was het leven daar
Over die kruisheuvel heen je gegeven
Hij zong altijd het warmste lied
Totdat Hij de aarde verliet
Hij ging weer naar Zijn eigen troon
Waar Hij nog steeds woont
Hij die weet wat lijden is
Maar niet wat lafaard zijn is
Een Held met heel veel geld
Het is een groot vermogen
Waarmee je de Zoon mocht verhogen
Maar helaas weinigen die er iets in zien
En dan is dit het laatste wat nog wordt gezien
Had u al spijt misschien?
Want nu is Hij nimmer nog te zien!
Hij is opgetrokken tot de Heerlijkheid
Toch regeert Hij daar vanuit de eeuwigheid
Ik heb geen spijt!
Want ik ben het die zich naast Hem neervlijt
Eén in wezen één in de eeuwigheid
Dan heb je alles wat je hart begeerde
Daarom is het dat het volk je zo bezeerde
Door te doen alsof je niet bestaat
Dat is een volkomen hatelijke haat!
Ze kijken met een verwrongen gelaat!
Want nu is het voor eeuwig te laat!
De eeuwigheid is gesloten
Niemand, maar ook niemand heeft het verdroten!
Nimmer een verzoenende kus
Geen huis voor een gevallen mus!
Het was wel een hele klus
Dit was het resultaat dus!
Ondankbaarder kon het niet!
Nu beeft u misschien als een riet
Omdat Hij niet meer naar u omziet!
Dan is dit het loon voor alle ingehouden spot en hoon
Want soms wordt het niet geuit
Maar binnenin zijn de lippen met vloeken getuit
Misschien komt de vervloeking er ook nog wel uit!
Want wie zich aan het kostbaar vloeiende bloed heeft gebrand
Die staat nu zelf geheel in de brand!
Dat is nog heter dan het woestijnzand!
18-02-2011 om 09:15 geschreven door Liesbeth
|