Mijn meer dan 50 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik meedelen en zelf nog bijleren. Doch de wereld is groter dan de tuin. Daar is eveneens veel te zien en te beleven.
15-06-2018
KIWIbessen nu
KIWIbessen nu
Aan Geneva: niets
Slechts aan de Weiki, de Beierse kiwibes hangen vruchten.
Aan Ken’s Red: niets
Aan Jumbo: niets
Aan Maki: niets
De mannelijke kiwibes heeft wel uitbundig gebloeid.
Tegens de huismuur staat Issaï er wel goed voor.
In hun 5de jaar en zonder de minste voorjaarsvorst had ik veel beter verwacht.
De verklaring zoek ik in de zondvloed van juni 2016. Toen hebben ze onder water gestaan met schade aan de haarwortels. Voeg daarbij het totaal bevriezen van de bladeren vorig jaar. Ik moet absoluut bijbemesten voor een betere groei.
In de nog lager gelegen boomgaard is er toen een boom verdronken. Nu zie ik enkele bomen met zeer kleine blaadjes treuren. Ik vrees dat ze niet meer herstellen.
Toen is ook in de plastiekserre mijn mooiste witte druif Theresa verdronken.
De stad ITAMI in Japan en Hasselt hebben vriendsschapsbanden. Hasselt schonk Itami in november 1991 een beiaard, en Hasselt kreeg van hen een uitgewerkt plan en medewerking voor een Japanse Tuin. De Japanse tuin ligt in het park Kapermolen. De tuin met een oppervlakte van 2,5 hectare is de grootste Japanse tuin in Europa.
Twee gidsen namen ons op sleeptouw. De tuin is een schoonheidsbeleving. Mij troffen de witbloeiende struiken, de irissen, de gebouwen. De kleurige Koivissen trekken de aandacht. Even waren we verrast dat we voor de waterval op grote stenen moesten oversteken. Japanners geloven in Kami, geesten zowel ten goede als ten kwade.
In de tuin heeft alles een symboolwaarde, de waterval, de stenen (komen zelfs uit Oostenrijk), de bloemen enz. Ik vond het toch eigenaardig dat ze een gewone den of pijnboom, de Pinus sylvestris, mits snoeien en onersteuning, dwingen te groeien als een Pinus maritima van nature doet.
We wandelden naar diverse gebouwen met telkens de nodige uitleg.
Japanners zijn een zeer plichtsbewust volk met een sterke gemeenschapszin.
FOTO’S
1. Inkom
2. Koi vissen, een veelkleurige, soort karperachtige, die in Japan tot 100 jaar worden.
17. Ginkgo biloba, een oerboom. Enkel de ml. exemplaren worden geplant. De vruchten van de vr. exemplren hebben een storende geur.
18. Sporen van de grote overstroming in juni 2016. Mijn mooiste druif Theresa ging toen verloren door die zonvloed met gebrek aan zuurstof in de grond. Bij verschillende van mijn fruitbomen zie ik nu aan de povere bladstand dat ze toen erg geleden hebben.
De nonnenabdij van de jaren 1100 werd opgeheven met de Franse revolutie. Het klooster is eveneens afgebroken. Resten nog de indrukwekkende hoevegebouwen, in handen van de Vlaamse gemeenschap en bestuurd door diverse instanties.
Weer met twee gidsen volgen we de Proevertjesroute van 3,5 km door de 100 ha van het Natuurgebied in de Demervallei van het domein Herkenrode en iets daarbuiten. We worden al vlug verrast met speculoos. In de hoeve van de verdwenen watermolen wacht een Herkenrode appelsap. Je kon er ook een Herkenrode trippel bestellen. Eerst gingen we nog een kijkje nemen achter de hoeve. Men heeft er een bakoven gerestaureerd waar men met een groep, naast brood ook pizza’s kan bakken.
De gidse maakte ons attent op echte kamille met holle bloempjes en naar appel geurend, de valse kamille met volle bloemhoofdjes en de Schijfkamille met enkel een geel bloemhoofdje, geen witte bloemblaadjes. Het verwonderde mij dat er zoveel schijfkamille groeide. De volgende stop is de Lavendelhoeve met een heerlijke bonbon. Er groeit 4 Ha lavendel van even goede kwaliteit als in de Provence verzekerde de eigenaar mij. Terug op Herkenrode proeven we nog twee Herkenrode bieren, een blond en een bruin, met kaas.
FOTO’S
1. Aan de poort
2. Poortgebouwen
3. Idem
4. Binnenplein
5. Kaart Domein Herkenrode. Wij volgen de ‘Proevertjeswandeling’, 3,5 km, aangeduid met de gele bolletjes.
6. Gidse Myriam Engelen bij de grote vijver
7. Hoevegebouwen
8. Idem
9. Boomgaard Telt een 100 tal verschillende, oude rassen.
Dankzij de e-mails van Hugo Dhooghe van Brasschaat, de man van de zadenwerkgroep Velt, was ik op de hoogte van deze Veltactiviteit.
Andre Verbist had voor de afdeling Brasschaat een uiteenzetting gegeven over de grond. Vanavond toonde hij zijn manier van werken.
Hij wil echt het waarom kennen. Daarbij consulteert hij diverse meettoestellen.
Meten is weten
Voor het maken van zijn compost gaat hij zorgvuldig te werk. Alles groeit er voorbeeldig. De tomaten in zijn serre staan al in een ver gevorderd groeistadium. Met het watergeven springt hij zuinig om. Zijn weelderig ajuinenbed wordt zorgvuldig met gaas beschermd.
Naast het huis staat een machtige tulpenboom. Nog een idee die hij opdeed tijdens zijn wielerloopbaan. Hij was een rappe sprinter. Zo won hij o.a. de Scheldeprijs van zijn gemeente. Hij klopte zelfs ooit Rik Vanlooy. Toen de doping opkwam haakte hij af.
Ik keek ook naar zijn fruitbomen. Enkel de James Grieve draagt uitstekend. De 3 andere Cox, Jonagold en Schone van Boskoop hebben maar weinig vruchten. Dit jaar zou men er meer verwachten. Wellicht een te dichte kroon? Luchtig snoeien kan verbetering brengen. Misschien kan er nog een Ecoletteappel bij. Desnoods de Cox door deze vervangen?
Voor de deelnmers had Hugo Dhooghe plantjes meegebracht. Zo zal ik straks weer Chinese bieslook in het kruidenbed hebben staan.
Mede dankzij het goede weer zijn de ecotuindagen met een 130 tal bezoekers weer uitstekend verlopen. Ik heb mijn enthoesiasme voor groot – en kleinfruit kunnen doorgeven. Bovenal heb ik de Ecolette appel gepromoot.
Ecolette is een resistent appelras, ontwikkeld door Wageningen University & Research (WUR) en kwam in 2006 op de markt.
Vroeger heette dit instituut ‘Instituut voor Veredeling van Tuinbouwgewassen’ IVT.
Hieraan was onder andere Piet De Sonnaville (31-08-1917 20-02-1995) verbonden. Ik heb het geluk gehad samen met Vincent deze man te Winsen te mogen ontmoeten. Aan vele bomen hingen zakjes met nieuwe kruisingen. Hij toonde ons diverse kruisingen met als resultaat rode peren en liet ons eigen mirabellen proeven.
Zijn Karmijn de Sonnaville deed het bij mij op zandgrond minder goed. Laatst bij mijn bezoek aan dochter Veerle te Vancouver reisden we op Vancouver eiland (iets groter dan België). Bij de twee boomkwekers die ik daar ontmoette was de Karmijn hun appel nr 1.
Eerst kwam het stadhuis, geflankeerd door het Belfort aan de beurt. Dit was eerst lakenhal in witte zandsteen van Balegem en arduin van Doornik in sobere rococo-stijl. Men bouwde tegen het al bestaande belfort (1369). (UNESCO-werelderfgoed samen met de andere belforten.)
In het stadhuis prachtige, zichzelf dragende, monumentale trap.
Verder uniek smeedwerk – gevecht van de arend met de draak - van kunstsmid Louis Van Boeckel (Lier 16 januari 1857- 6 juli 1944). Op de wereldtentoonstelling van Parijs, 1900 was hij de primus van de 378 meedingende kunstsmeden!
Op weg naar het Begijnhof kwamen we eerst op het plein met de godshuizen.
Rijke, barokke begijnhofkerk met veel beeldhouwwerken. De aandacht trokken vooral de biechtstoelen.
Verdere wandeling tot op de tweede omwalling, nu een 4 km lange wandelweg. Bij een vorig bezoekvolgden we deze met de cursisten van de gemeentelijke taalleesen Engels. (Staat op de eerste blog,26-04-2013).
FOTO’S
10. Stadhuis
11. Trap in het stadhuis
12. Gevecht Arend en de Draak (Louis Van Boeckel)
13. Godshuizen
14. Rijk interieur van de begijnhofkerk
15. Biechtstoel
16. 17de eeuwse uitbreiding begijnhof
17. Lierenaars= schaapskoppen, daar zij een veemarkt verkozen boven de universiteit.
Proeftuin Daniël Willaeys Lage Weg 60 2980 Halle-Zoersel
Maak kennis met een landschappelijke, een bloemrijke, een eetbare, een bos-, een moes- en een zeer diverse enorme fruittuin. Op 1 hectare in de Schijnvallei, tegen het Zoerselbos is er heel wat te zien: ook kippen, houtkweek, een composttoilet, maar vooral een uitgebreide verzameling groot- en kleinfruit in vele soorten en rassen. In het bijzonder de grote kleinfruitkooi en de bramengalerij. Daniël wil de bezoekers laten kennismaken met de ECOLETTE, een resistente top-appel, die in geen enkele ecotuin mag ontbreken, ook al heb je slechts plaats voor één boompje, gedeeltelijk zelfbestuiver. Vorig jaar –omdanks de rampspoed vorst- droeg hij uistekend. Zeker bijschrijven op de lijst in het Velt-boek Fruit! De eigenaar put uit vele jaren ervaring. Hier werd op 20 januari 1974 Velt als vzw gesticht. Jarenlange waarnemingen, info en belevenissen op 2 blogs http://blog.seniorennet.be/fruit2. (Vanaf 2015) En fruit (2005-2014)
Ook Vincent Turkelboom zal aanwezig zijn met een uitgebreide boekenstand. Als uitstekende fruitkenner kan je hem ook veel vragen stellen.
Open op zaterdag 2 juni, vm 10 - 13 u zaterdag 2 juni, nm 13 - 18 u zondag 3 juni, vm 10 - 13 u zondag 3 juni, nm 13 - 18 u
