Ga weg
Ik had gedacht de honderd net te halen Rollatorloos en in gestrekte draf Ik wou nog een miljoen gedichten af Musea wachtten , en theaterzalen
Ik wilde nog oneindig vele malen Verwijlen waar ik mij het liefst begaf Ik fietste fluitend tussen wieg en graf De voeten geen moment op de pedalen
Helaas , daar is ineens de eindigheid Die plotsklaps als een niets ontziende tanker De gevel sloopt , de kamer binnenrijdt
Het leven gaat genadeloos voor anker Gehoorzaam aan de grillen van de tijd Ga weg , gezwinde grijsaard , met je kanker
Stijn De Paepe
Categorie:De Paepe Stijn
|