Petit matin

Kijk, Mignonne,
de ochtend wacht
al ongeduldig op de dauw

hij staat reeds voor het open raam

kom toch, mijn vroege lieveling,
ik heb de rozen
één na één naar jou genoemd

opdat je naam
nog na zou geuren
als jij ooit mijn tuin verlaat

en dan de tijd niet langer verdergaat

zie, hoe ik je beeld bewaar
tussen de struiken
van de schemering

luister, mijn late lieveling,
laten we ons haasten
want vroeger dan wij zelf vermoeden

valt straks de avond.

Uvi



Link naar: De onvoltooid verleden tijd van gemis en verlangen