Eigen foto

De wolken van moeder

Eerst was er niets
zij droeg de stilte in haar armen
en toen zaaide zij woorden

als een veld van klaprozen

langs bermen van geduld
waar wachten
een daad van liefde is

hoe mededogen in haar ogen hangt

als nevel boven weiden
en ik madeliefjes pluk voor moeder
mijn hoedster van vroeger

de wolken voeren mij naar een oud gedicht.

Uvi

Wat anders?

Wat is liefde anders dan
elkaar vertalen
in een sprakeloze taal?

woordenloos zeggen: luister
waterval van gefluister
hoor mij ik hoor je uit

en het ademloos antwoord:
je huid
juichend
zonder geluid.

Ellen Warmond

.

.